یک لوستر دوهزارساله کشف شد

باستان‌شناسان موفق شدند بقایای یک لوستر کمیاب تاریخی را در اسپانیا از دل خاک بیرون بکشند.

اطلاعات جدید از خوانش کتیبه‌های باستانی کاخ تچر در تخت جمشید

گفته می‌شود که زبان فارس امروزی دنباله فارسی میانه است که خود آن نیز دنباله فارسی باستان است. کاخ تچر به عنوان یکی از کاخ‌هایی که از آن به عنوان موزه کتیبه‌ها یاد می‌شود، مامن بسیاری از کتیبه‌هایی است که می‌توانند سیر تطور زبان و خط فارسی را به نمایش بگذارند.

اسرار قلعه پرتغالی‌ها به روایت اسماعیل یغمایی

کتاب «دژ استعمار»، اثر تازه اسماعیل (احسان) یغمایی، باستان‌شناس، پس از ۲۰ سال تلاش منتشر شد.

نقش دهیاری‌ها در رونق گردشگری روستایی

 دهیاری‌ها یک ظرفیت و فرصت برای تقویت زیرساخت‌های گردشگری روستایی و رونق بخشیدن به اقتصاد روستا و توسعه صنعت گردشگری هستند؛ بی‌تردید بعد از کنترل و عبور از بحران کرونا و دستیابی به ثباتی نسبی، روستاهای کشور به یکی از مهمترین مقاصد گردشگری تبدیل خواهند شد.

گردشگری یکی از فعالیت های مهمی است که در دهه های اخیر جایگاهی ویژه در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها یافته است. این صنعت علاوه بر درآمدزایی، اشتغال زایی، و تبادل فرهنگ ها؛ سهمی از فعالیت های اقتصادی از جمله صادرات را به خود اختصاص داده است؛ به گونه ای که اقتصاددانان از صنعت گردشگری به عنوان صادرات نامرئی یاد می کنند.

گردشگری روستایی بخشی از صنعت گردشگری است که با برنامه ریزی دقیق، شناسایی دقیق محدودیت ها و مزیت های آن می توان نقش موثری در توسعه مناطق گردشگری و در نتیجه توسعه ملی و کمک به بهبود اقتصاد ملی ایفا کند. اهمیت گردشگری روستایی تا آنجاست که بسیاری از صاحب نظران حوزه گردشگری براین باورند که در آینده نزدیک روستاها به یکی از اصلی ترین مقاصد گردشگری در جهان تبدیل خواهند شد.

 

گردشگری روستایی، فرصتی برای پیشرفت همه‌جانبه روستاها

گردشگری روستایی می تواند در توانمندسازی مردم محلی، توسعه منابع انسانی، رشد اقتصادی،‌ خلق فرصت های شغلی، برطرف کردن شکاف میان نواحی شهری و روستایی در زمینه های مختلف نقش بسزایی داشته باشد. با توجه به ویژگی های منحصر بفرد گردشگری روستایی در رشد اقتصادی، رونق بخشیدن به فعالیت های روستایی، و ایجاد اشتغال برای ساکنن روستاها می توان از آن به عنوان فرصتی برای پیشرفت همه جانبه یاد کرد.

در این نوشتار ضمن تبیین مفهوم گردشگری روستایی، درصدد پاسخ به این سوال هستیم که دهیاری ها با مشارکت سازمان ها و نهادهای مرتبط چه نقش و کارکردی در رونق گردشگری روستایی می توانند ایفا نمایند؟

گردشگری روستایی با سابقه بیش از یک قرن به کلیه فعالیت ها و خدماتی اطلاق می شود که دولت ها، مردم، و کشاورزان برای تفریح و استراحت گردشگران و نیز جذب آنها در نواحی روستایی ارائه می کنند. این گونه گردشگری شامل گردشگری کشاورزی، گردشگری مزرعه، گردشگری طبیعت، گردشگری فرهنگی و اکوتوریسم می باشد.

 

توسعه گردشگری روستایی و دستاوردهای آن

توسعه گردشگری روستایی در کشور مزایای بسیاری دارد و مهمترین آنها کمک اقتصادی به مناطق روستایی و جوامع محلی، تقویت زیرساخت های مناطق روستایی، آگاه کردن اهالی روستا از ارزش میراث منطقه خود و ترویج حفاظت از میراث فرهنگی ملموس و ناملموس است.

گردشگری روستایی می تواند از تولیدات محلی، صنایع دستی حمایت کند. حتی می تواند به کشاورزان و صاحبان هنر کمک کند تا تولیدات و محصولات خود را به صورت مستقیم و بی واسطه به دست مصرف کنندگان برسانند. که منجر به ایجاد انگیزه بیشتر و نیز درآمدزایی برای اهالی روستا خواهد شد

فراهم آوردن تسهیلات مخابراتی، تقویت سیستم های لوله کشی و آب رسانی، ایجاد سیستم های فاضلاب کارآمدتر، بازسازی مسیرهای ارتباطی آسیب دیده از جمله اقداماتی است که بایستی دهیاری ها با مشارکت سازمان های مرتبط برای اهالی روستا فراهم آورند. این اقدام زمینه توسعه گردشگری در روستاها را فراهم آورده و مانع از مهاجرت اهالی از روستاها به شهرها می شود.

تصور برخی از روستانشینان این است که شهرها پر از میراث ارزشمند است و در روستا میراث ارزشمندی وجود ندارد. گردشگری روستایی می تواند این نگرش را تغییر دهد. دهیاری ها باید ارزش میراث فرهنگی ناملموس منطقه خود مانند سنت ها، آداب و رسوم، باورهای دینی را برای اهالی تشریح کنند و با مشارکت مردم روستا آثار  تاریخی-فرهنگی نظیر کاروان سراها، آب انبارها، بادگیرها، عمارت های تاریخی و همچنین آثار مذهبی روستا مانند بُقاع متبرکه، امامزاده ها،‌ مساجد، کلیساها، آتشکده ها را به عنوان مقاصد گردشگری معرفی کنند. به این ترتیب با استفاده از ظرفیت افراد محلی و ایجاد انگیزه در میان مردم می توان بیشترین بهره برداری را از ظرفیت های فرهنگی، تاریخی و مذهبی روستا کرد.

گردشگری روستایی می تواند باعث تقویت تلاش های محلی برای حفاظت دقیق تر از ارزش های بومی و منطقه ای شود. هنگامی که در مناطق روستایی مشاغل جدیدی ایجاد شود و افراد بومی وضعیت اقتصادی بهتری داشته باشند، ارزش میراث فرهنگی روستای خود را درک کرده و مشتاقانه از آن محافظت می کنند.

نقش دهیاری‌ها در توسعه گردشگری روستایی

روستاهای ایران با برخورداری از جاذبه های طبیعی و تاریخی، آداب و رسوم محلی، پوشش های سنتی، سبک خاص زندگی و فرهنگ بومی از ظرفیت قابل ملاحظه ای برای پیشرفت و ارتقای گردشگری روستایی برخوردار است. رونق گردشگری روستایی علاوه بر احیای فرهنگ بومی و زنده کردن سنت ها و ارزش های فراموش شده، بستری برای پیشرفت همه جانبه روستا و جلوگیری از مهاجرت اهالی به شهرها را فراهم می آورد.

نهادهای محلی روستا مانند شورای اسلامی و دهیاری ها نقش مهم و تاثیرگذاری در توسعه گردشگری روستایی ایفا می کنند. دهیاری ها با استفاده از ظرفیت هیأت اندیشه ورزان و افراد با تجربه محلی، نهادها و دستگاه های دولتی مرتبط، سازمان های مردم نهاد، انجمن های فعال در زمینه گردشگری می توانند ظرفیت های گوناگون فرهنگی، تاریخی و مذهبی روستای خود را شناسایی کنند. همچنین با جلب مشارکت مردم محلی، کارآفرینان و هنرمندان روستا و حرفه مندان می توانند نسبت به فرهنگ سازی و ایجاد انگیزه در میان اهالی روستا اقدام کرده و برای اجرای طرح های گردشگری، ایجاد و ارتقای زیرساخت های لازم در روستا برنامه ریزی کنند.

مشارکت دهیاری‌ها و سازمان‌های مرتبط در توسعه گردشگری روستایی

بر اساس تصمیم هیأت وزیران (مصوب ۲۱ بهمن ۱۳۸۰) به منظور اداره و حفظ پیشرفت همه جانبه روستاها وظایفی برای دهیار و دهیاری ها درنظر گرفته شده است. براساس وظایف مرتبط با توسعه گردشگری روستایی دهیاری ها و با درنظر گرفتن شرایط موجود و بحران کرونا؛ به منظور رونق بخشیدن به گردشگری روستایی پیشنهادهایی ارائه می شود. موارد پیشنهادی با همکاری دهیاری ها و سازمان ها و نهادهای دولتی و مشارکت مردم روستا قابل اجرا خواهد بود.

۱. بهبود وضعیت زیست محیطی روستا

دهیاری با مشارکت معتمدین، بزرگان و صاحبان سرمایه روستا، هیأتی از اندیشه ورزان متشکل از سرمایه گذاران، صاحبان هنر، حرفه مندان، صاحبان تجربه و افراد تحصیل کرده تشکیل دهد. هیأت اندیشه ورز به گروه هایی تقسیم و مرتبط با آن توسط کارشناسان سازمان محیط زیست به صورت مجازی آموزش ببینند. از میان آموزش دیدگان، افرادی برای آموزش نیروهای محلی در حوزه های مرتبط با محیط زیست انتخاب شوند.

افراد علاقه مند به مشارکت در مدیریت شرایط بحرانی، درخصوص استفاده از تجهیزات اطفای حریق، ساخت سیل بند، امدادرسانی در حوادث طبیعی غیرمترقبه مانند زلزله، طوفان، آتش سوزی و نظایر آنها آموزش های لازم را بگذرانند. علاقه مندان در زمینه مدیریت پسماند و زباله آموزش های مرتبط در این خصوص را گذرانده و وظیفه نظارت بر نظافت محیط روستا به آنها واگذار شود. بدین ترتیب با مشارکت اندیشه ورزان و نیروهای محلی می توان اقدامات شایسته ای در جهت حفظ محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن انجام داد.

نمونه یک دهیاری موفق در حفاظت از محیط زیست

از جمله دهیاری های موفق در موضوع حفاظت از محیط زیست، «دهیاری روستای بازرجان» است. این روستا در ۱۸ کیلومتری شمال غربی تفرش قرار دارد و یکی از نمونه های موفق در اجرای طرح مدیریت پسماند در سال ۱۳۸۷ است.

دهیاری بازرجان در ابتدا با خرید کیسه زباله و توزیع آن بین اهالی روستا و تعبیه سطل های زباله، فرهنگ سازی اولیه در میان اهالی را آغاز کرد. در مرحله بعد فرآیند تجمیع و دفن زباله در خارج از روستا طی فرآیندی چندین مرحله ای انجام شد. در این طرح استفاده از مکانیسم کرم کمپوست باعث شد مدیریت پسماند علاوه بر ایجاد محیطی سالم برای روستا دستاورد دیگری به نام تولید کرم و تولید ورمی کمپوست نیز داشته باشد. از این محصول به عنوان کود غیر شیمیایی استفاده می شود که به مراتب از کودهای شیمیایی موجود در بازار مناسب تر می باشد. طرح یاد شده علاوه بر اینکه مورد استقبال فراوان اهالی روستا قرار گرفت باعث شد دهیاری روستای بازرجان در پنجمین همایش ملی مدیریت پسماند به عنوان روستای برتر انتخاب شود.

 

۲. تشویق روستاییان به توسعه صنایع‌دستی و اهتمام به ترویج و بازاریابی محصولات کشاورزی و دامی روستا

دهیاری ها با مشارکت شبکه تعاون روستایی با اعطای وام های قرض الحسنه کم‌بهره با بازپرداخت طولانی، صاحبان هنر و خدمات را به ایجاد کارگاه های کوچک خانگی تشویق کند. بانوان روستا که در زمینه تولید مربا، ترشی، خیارشور، کلوچه های خانگی، نان های محلی و مواردی از این دست مهارت دارند را به ایجاد کسب و کارهای خانگی دعوت کنند. دهیاری ها با همکاری بخشداری در کمترین زمان ممکن اقدام به صدور پروانه کسب برای مشاغل خانگی کنند. محصولات خانگی، تولیدات محلی، محصولات کشاورزی را با  برندی معتبر و طرح های خلاقانه مشتری پسند روانه بازارهای هدف داخلی و خارجی نمایند.

برگزاری کارگاه های آموزشی توانمندسازی صاحبان کسب و کارها،‌ زنان سرپرست خانوار، جوانان و افراد جویای کار؛ راه اندازی بازارچه های محلی در روستا؛ برپایی جشنواره های مجازی با هدف معرفی آثار و تولیدات روستایی، صنایع دستی و محصولات کشاورزی از دیگر اقداماتی است که در جهت توسعه گردشگری روستایی پیشنهاد می شود.

نمونه موفق داخلی از صادرات محصولات کشاورزی

از جمله نمونه های موفق داخلی در صادرات محصولات کشاورزی می توان به موفقیت استان کردستان در فروردین ۱۳۹۹ اشاره کرد. «شبکه تعاون روستایی استان» ۵۰۰ تن محصول کشاورزی از مرز رسمی باشماق مریوان به عراق صادر کرد. این موضوع ضمن ایجاد ظرفیت های جدید برای توسعه صادرات غیرنفتی به رشد اقتصادی کشاورزان و مشارکت کنندگان در این طرح کمک زیادی کرد. همکاری دهیاری ها با شبکه های تعاون روستایی مناطق مختلف می تواند دستاوردها و ظرفیت های روستا را معرفی نموده و در توسعه اشتغال روستایی تاثیر بسزایی داشته باشد.

گلیم ایرانی، ظرفیتی بی نظیر برای صادرات به دیگر کشورها

از نمونه های موفق در تولید صنایع دستی در کشور می توان به «گلیم بافی در روستای نجف تراکمه» اشاره کرد. روستای نجف تراکمه از توابع شهرستان کلیبر در آذربایجان غربی از جمله روستاهایی است که گلیم بافی منبع اصلی درآمدزایی و ایجاد اشتغال برای ساکنین روستا محسوب می شود.

براساس آمار اعلام شده از سوی خبرگزاری صدا وسیما در سال ۱۳۹۵؛ بافت گلیم برای بیش از ۱۰۰ نفر از زنان روستای نجف تراکمه و روستاهای اطراف اشتغال ایجاد کرده و حداقل ۳۰۰ گلیم در اندازه های مختلف در طول سال بافته می شود. کیفیت گلیم ها به گونه ای است که ظرفیت صادرات به کشورهای دیگر را دارد.

دهیاری روستا با حمایت وزارتخانه های مرتبط مانند جهاد کشاورزی، و صنعت، معدن و تجارت می تواند هنردست اهالی روستا را به بازارهای هدف خارج از کشور معرفی نماید. این اقدام علاوه بر رونق بخشیدن به اقتصاد روستای نجف تراکمه انگیزه ای برای توسعه صنعت گلیم بافی و کارآفرینی بیشتر در میان اهالی روستا می شود.

پیشنهاد می شود روستاهایی که هنرهای دست بافت اصیل مانند فرش، گلیم، نمد و نظایر آنها دارند با مشارکت سازمان های مرتبط اقدام به صادرات صنایع دستی خود کنند، این اقدام زمینه ساز معرفی هنر اصیل ایرانی به دیگر کشورها شده و صادرات غیرنفتی کشور را رونق می بخشد.

 

۳. همکاری دهیاری‌ها با سازمان‌ها و نهادهای دولتی و ایجاد تسهیلات لازم برای ایفای وظایف آنها

۱-۳. همکاری دهیاری با وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی

توسعه گردشگری یکی از وظایف وزارت میراث فرهنگی است. توسعه همه جانبه روستا، ایجاد زیرساخت های گردشگری روستایی و رونق بخشیدن به اقتصاد روستایی از جمله وظایف دهیاری می باشد. بدین ترتیب وزارت میراث فرهنگی یکی از اصلی ترین همکاران دهیاری ها محسوب می شود. دهیاری ها با مشارکت این وزارتخانه می توانند فعالیت هایی به شرح ذیل انجام دهند:

۱-۱-۳. حفظ و احیا آثار تاریخی و پیشگیری از تخریب آنها

آموزش هیأت اندیشه ورز روستا توسط کارشناسان خبره وزارت میراث فرهنگی در جهت حفاظت از آثار تاریخی-تمدنی به صورت مجازی یکی از مواردی است که دهیاری می توانند بستر آن را فراهم آورند. هیأت اندیشه ورز می تواند آموزش های لازم را به نیروهای محلی علاقمند منتقل کرده و گروهی را مسئول حفاظت از آثار تاریخی- فرهنگی منطقه خود نمایند. با استفاده از این روش ضمن آشنا کردن اهالی روستا با میراث ارزشمند روستای خود، با بهره گیری از ظرفیت افراد بومی و  مشارکت دادن آنها می توان به گونه ای شایسته تر از میراث تاریخی حفاظت نمود.

۲-۱-۳. ترویج و توسعه صنایع دستی و هنرهای اصیل محلی

به منظور رونق بخشی به اقتصاد روستا و ایجاد اشتغال برای اهالی می توان دوره های آموزشی برای صاحبان هنر، بانوان روستا، و افراد جویای کار برگزار کرد. یکی از دهیاری های موفق در این زمینه، «دهیاری روستای گز منزل» است. در سال ۱۳۹۹ با درخواست دهیاری روستای گز منزل از توابع بخش دشتیاری شهرستان چابهار؛ آموزش و توانمندسازی زنان روستایی در زمینه صنایع دستی محلی(سوزن دوزی) در دستور کار اداره کل میراث فرهنگی استان سیستان و بلوچستان قرار گرفت. کلیه متقاضیان و هنرجویان روستای گزمنزل با تکنیک ها و روش های نوین سوزن دوزی آشنا و آموزش دیدند. در پایان دوره در صورت درخواست کارآموزان تسهیلات بانکی به ایشان پرداخت می شد.

۳-۱-۳. احیای صنعت بومگردی

توسعه و گسترش فرهنگ بومگردی و استفاده از اقامتگاه های بومگردی در کنار ایجاد اشتغال و کمک به توسعه اقتصادی روستا، به حفظ آداب و رسوم محلی، سنت های قدیمی و جذب گردشگران داخلی و خارجی کمک شایانی می کند. دهیاری ها با مشارکت متخصصان وزارت میراث فرهنگی با آموزش دادن نیروهای محلی و صاحبان خانه های قدیمی می توانند بومگردی ها را احیا کنند. یکی از روستاهای مستعد توسعه بومگردی، روستای کُدیر از توابع بخش کجور شهرستان نوشهر است. در این روستا خانه های تاریخی زیادی وجود دارد که به حال خود رها شده اند. با آموزش نیروهای محلی و اعطای تسهیلات می توان خانه های قدیمی را مرمت و به عنوان اقامتگاه، رستوران، و موزه مورد بهره برداری قرار داد. با این اقدام ضمن حفظ اصالت و غنای تاریخی روستا، اشتغال زایی برای افراد بومی ایجاد شده و مهاجرت از روستا به شهرها کاهش چشمگیری پیدا می کند.

۴-۱-۳. سایر موارد پیشنهادی در این بخش

برپایی جشنواره های مجازی در جهت معرفی آداب و رسوم و آیین های سنتی، بازی های محلی قدیمی، پوشش های اصیل بومی با هدف جذب گردشگر؛ شناسایی هنرهای دستی منسوخ شده و احیای آنها؛ حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس؛ ایجاد بازارچه های صنایع دستی با هدف اشتغال زایی محلی؛ تهیه شناسنامه برای آثار طبیعی، تاریخی، مذهبی و فرهنگی روستا از دیگر اقدامات مشترک دهیاری ها و وزارت میراث فرهنگی محسوب می شود.

۲-۳. همکاری دهیاری با سازمان حفاظت از محیط زیست

حفاظت از آثار و منابع طبیعی، زیستگاه های طبیعی، پیشگیری از تخریب و آلودگی محیط زیست، مدیریت منابع آب، خاک، هوا، مدیریت و بازیافت پسماندها و زباله ها از مهمترین وظایف سازمان محیط زیست به شمار می آید. دهیاری ها با استفاده از ظرفیت نیروهای محلی و سهیم کردن اهالی روستا در حفاظت از محیط زیست می تواند بستری برای توسعه گردشگری روستایی فراهم آورد.

با در نظر گرفتن استانداردهای محیطی زیستی، افزایش آگاهی و سواد اطلاعاتی مردم در زمینه حفاظت از محیط زیست و برنامه ریزی برای ممانعت از تخریب و آلودگی محیط زیست می توان زمینه توسعه همه جانبه گردشگری روستایی را فراهم ساخت. دهیاری هر منطقه با مشارکت سازمان محیط زیست می تواند فعالیت هایی به شرح ذیل انجام دهد:

۱-۲-۳. مدیریت منابع محیطی زیستی

برگزاری دوره های آموزشی برای هیأت اندیشه ورز روستا توسط کارشناسان سازمان محیط زیست در زمینه مدیریت پسماند و بازیافت آن؛ تولید کمپوست؛ اصلاح الگوی کشت و آبیاری؛ مدیریت منابع آب زیرزمینی و مواردی از این قبیل از جمله مواردی است که با مشارکت دهیاری ها به سهولت قابل انجام است. هیأت اندیشه ورز آموزش های لازم را به داوطلبان بومی منتقل کرده و از میان آنها افرادی را مسئول نظارت بر فعالیت های اهالی روستا در زمینه های یاد شده نمایند.

۲-۲-۳. حفاظت از منابع طبیعی

برپایی دوره های آموزشی توسط خبرگان سازمان محیط زیست برای کلیه نیروهای محلی در زمینه پاکسازی رودخانه ها، حفاظت از تالاب ها و جلوگیری از آتش سوزی های تالابی، مدیریت شرایط بحرانی و بلایای طبیعی از دیگر موارد پیشنهادی می باشد.

۳-۲-۳. ترویج استفاده از فناوری های نوین کشاورزی

دهیاری ها به همراه کارشناسان سازمان محیط زیست با همکاری کارشناسان جهاد کشاورزی می توانند برای کشاورزان، دامداران و صاحبان صنایع مرتبط با کشاورزی در زمینه استفاده از تجهیزات نوین کشاورزی جلسات آموزشی برگزار کنند. آشنا شدن با نحوه بهره برداری از فناوری های جدید مانند دستگاه های بیوگاز در کنترل ضایعات، تولید کود، کاهش آلودگی های زیست محیطی؛ آشنایی با شیوه های نوین آبیاری مزارع کشاورزی با استفاده از سوپر جاذب ها؛ بهره گیری از فناوری نانو در تولید قطره چکان های تنظیم کننده فشار آب، گامی موثر در توسعه کیفیت تولیدات روستایی و صرفه جویی در منابع انرژی محسوب می شود.

۴-۲-۳. کودکان و حفاظت از محیط زیست

حفاظت از محیط زیست عادتی است که باید از کودکی آموخته شود تا به یک باور ذهنی تبدیل شود. دهیاری ها با مشارکت متخصصان سازمان محیط زیست و با همکاری سازمان های مردم نهاد مرتبط می توانند در زمینه کاشت نهال، حفاظت از درختان جنگل، تمیز نگه داشتن کوچه ها و معابر، تفکیک زباله ها و مواردی از این دست کودکان را آموزش دهند. با تربیت کودکان به عنوان «همیار محیط زیست» علاوه بر درونی سازی حفاظت از محیط زیست، فرهنگ حفاظت و نگهداری از میراث طبیعی به خانواده ها نیز منتقل می شود. استفاده از تجربیات بین المللی در پیشبرد هرچه بهتر و سریع تر این هدف نقش بسزایی خواهد داشت.

از جمله همکاری های موفق میان دهیاری و اداره کل محیط زیست با اهالی روستا در حفظ محیط زیست می توان به طرح «روستای پاک» در روستای رمین از توابع شهرستان چابهار اشاره کرد. مهار فاضلاب های منازل مسکونی؛ مدیریت پسماند و بازیافت زباله؛ پاکسازی روستا از نخاله، کود حیوانی و زباله های سال گذشته از جمله اقدماتی است که با مشارکت دهیار منطقه و با حضور تمامی اقشار مردم روستا اعم از دانش آموزان، کارگران، ائمه جماعت و بانوان صورت گرفت. پیش از اجرای این طرح چندین دوره آموزشی برای اهالی روستا برگزار شد.

۳-۳. همکاری دهیاری با سازمان صدا و سیما

سازمان صدا و سیما در راستای ارتقای فرهنگ عمومی گردشگری با مشارکت دهیاری ها و مسئولان استانی می تواند نسبت به تهیه و اجرای برنامه های متنوعی با موضوع گردشگری در شبکه های پرمخاطب رادیویی و تلویزیونی اقدام کند. دهیاری ها با مشارکت شبکه های استانی سازمان صدا و سیما در جهت معرفی دستاوردها و موفقیت های اهالی روستای خود می توانند فعالیت هایی به شرح ذیل انجام دهند:

۱-۳-۳. معرفی ظرفیت‌های فرهنگی-تمدنی روستا

ساخت فیلم و مستندهایی از ظرفیت های تاریخی، فرهنگی و مذهبی روستاهای کشور توسط شبکه های استانی به منظور توسعه گردشگری داخلی و جذب توریست خارجی؛ پوشش خبری جشنواره های محلی و رویدادهای گردشگری برگزار شده در سطح استانی، ملی و برون مرزی؛ ساخت برنامه های انیمیشن برای کودکان با موضوع حفاظت از آثار و منابع طبیعی؛ برنامه ریزی برای برگزاری مسابقات تلویزیونی با محوریت معرفی روستاهای ایران از جمله موارد پیشنهادی در این بخش می باشد.

۲-۳-۳. معرفی روستاهای نمونه و دهیاری‌های موفق

تولید و پخش برنامه و مستندهایی از روستاهای موفق در زمینه کارآفرینی و اشتغال زایی؛ دهیاری های موفق در زمینه توسعه گردشگری روستایی با هدف جذب گردشگر داخلی و خارجی؛ مصاحبه با فعالان صنعت گردشگری روستایی و به اشتراک گذاری تجربیات آنان؛ معرفی افراد موفق در زمینه توسعه گردشگری روستایی در سطح ملی و بین المللی از جمله اقدامات پیشنهادی در این بخش است. با این حرکت علاوه بر ایجاد رقابت سازنده میان مسئولین و اهالی روستاهای مختلف کشور، فرهنگ خدمت رسانی به مردم ترویج و نهادینه می شود.

براساس آخرین آمارها، بیش از ۳۷ هزار دهیاری در کشور وجود دارد. دهیاری‌ها به عنوان نهادی محلی، رابط میان نهادهای دولتی و مردمی؛ بازوی اجرایی شورای اسلامی در نظام مدیریت نوین روستایی، ارائه کننده خدمات و تسهیلات متنوع رفاهی و تقویت کننده روند توسعه فرهنگی و اجتماعی و زیرساخت های کشاورزی است. با توجه به ظرفیت قابل ملاحظه دهیاری ها در رونق بخشیدن به اقتصاد روستایی و توسعه صنعت گردشگری، در شرایطی که بحران کرونا بیشترین آسیب اقتصادی را به صنعت گردشگری وارد کرده، پیشنهاد می شود از این فرصت استفاده و زیرساخت های گردشگری روستایی در کشور تقویت شود.

هیأت های اندیشه ورز، نیروهای محلی آموزش دیده، صاحبان هنر، کارآفرینان بومی ظرفیت های ویژه هر روستا است که با تکیه بر آن ها و با مشارکت سازمان ها و نهادهای مرتبط با حوزه گردشگری می توان با سرعت عمل بیشتری به اهداف برنامه ریزی شده دست پیدا کرد. بی تردید با کنترل وضعیت بحران کرونا و دستیابی به یک ثبات نسبی، روستاهای کشور به یکی از مهمترین مقاصد گردشگری تبدیل خواهند شد.

منابع

رضوانی، محمدرضا (۱۳۸۷).توسعه گردشگری روستایی با رویکرد گردشگری پایدار، انتشارات دانشگاه تهران

ماهنامه پژوهشی، آموزشی و ترویجی دهیار (۱۳۹۰). شماره ۳۶. مدیریت بحران و ایمنی روستا، سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور

ماهنامه پژوهشی، آموزشی و ترویجی دهیار (۱۳۹۲). شماره ۴۲. بهداشت محیط، سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور

https://www.iribnews.ir/fa/news/۱۱۶۱۶۹۰

http://www.chht-sb.ir/fa/NEWSVIEW/۱۲۴۷

https://www.irna.ir/news/۸۳۷۶۷۵۵۴/

https://www.mehrnews.com/news/۴۹۶۴۵۳۴/

منبع:ایرنا

ضرورت توسعه همکاری‌های گردشگری منطقه‌ای در پساکرونا

معاون گردشگری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی بر ضرورت توسعه همکاری‌های گردشگری در سطح منطقه و کشورهای همسایه تاکید کرد.

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا از معاونت گردشگری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ولی تیموری با حضور در وبینار بزرگداشت شهر دوشنبه پایتخت گردشگری اکو و کنفرانس جانبی تخصصی گردشگری کشاورزی، ضمن تبریک مجدد انتخاب شهر دوشنبه به عنوان پایتخت گردشگری طی سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱، گفت: طبق پیش‌بینی‌های صورت گرفته و بررسی رفتارشناسی گردشگران، ارتباطات گردشگری در ایام پساکرونا به صورت منطقه‌ای و با کشورهای همسایه انجام خواهد شد. از این رو با توجه به اینکه در دوران پساکرونا کشورهای همسایه و منطقه‌ای اهمیت بیش از پیش پیدا خواهند کرد؛ لذا بر تمرکز توسعه همکاری‌های گردشگری کشورهای اکو به صورت منطقه‌ای تاکید می‌شود.

معاون گردشگری همچنین ضمن ارائه گزارشی از وضعیت گردشگری کشور در شرایط کرونا، به تشریح اقدامات مربوط به آمادگی و برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته در ایام پساکرونا پرداخت و گزارش کاملی از اقدامات صورت گرفته در زمینه گردشگری کشاورزی را مطرح کرد.

بنا به گفته معاون گردشگری این نشست در ادامه بر توافق‌هایی تمرکز کرد که در سال ۹۸ در پی سفر وزیر گردشگری جمهوری اسلامی ایران به کشور تاجیکستان صورت پذیرفت و پیرو آن شهر دوشنبه به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای اکو در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱، شهر ساری در سال ۲۰۲۲ و شهر اردبیل برای سال ۲۰۲۳ از سوی جمهوری اسلامی ایران به عنوان پایتخت‌های گردشگری سازمان همکاری‌های اقتصادی اکو انتخاب شدند.

همچنین در ادامه این نشست لیلا اژدری مدیرکل دفتر بازاریابی و توسعه گردشگری خارجی وزارت نیز ضمن ارایه تجربیات گردشگری کشاورزی در ایران به معرفی مزرعه‌های گردشگری کشورمان در استان‌های تهران، البرز، گلستان، اردبیل و سایر استان‌ها پرداخت و به اهمیت گردشگری طبیعت‌محور در زمان کرونا و پساکرونا اشاره کرد.

سازمان همکاری اقتصادی(اکو) با ۱۰ عضو از کشورهای ایران، ترکیه، پاکستان، افغانستان، تاجیکستان، آذربایجان، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان و قرقیزستان با هدف تاسیس گسترش تجارت درون منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و ارتقای شرایط برای توسعه اقتصادی پایدار و افزایش سطح زندگی و رفاه مردم، تنها سازمان بین‌المللی به شمار می‌آید که دبیرخانه آن در ایران واقع است.

منبع:ایرنا

باغ ثبت‌جهانی شازده در کرمان بازگشایی شد

 باغ شاهزاده یا شازده در ماهان شهرستان کرمان که ثبت جهانی است پس از تجربه ۲ ماه تعطیلی، با مصوبه ستاد کرونا استان از صبح روز یکشنبه بازگشایی شد.

به گزارش ایرنا و براساس اعلام متولیان ستاد کرونا، بازگشایی با شرط رعایت اصول بهداشتی و نیز هفت بند شرط دانشگاه علوم پزشکی کرمان در رعایت پروتکل های بهداشتی انجام شده است.

این اثر تاریخی از ۲ ماه پیش با هدف پیشگیری از سرایت ویروس کرونا تعطیل شده بود.

مسئولان اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کرمان در گفت وگو با خبرنگار ایرنا بازگشایی مجدد باغ شاهزاده ماهان را تایید کردند و گفتند که شهروندان با رعایت اصول بهداشتی می توانند از این اثر ثبت جهانی بازدید کنند و از زیبایی های آن بهره مند شوند.

باغ شاهزاده ماهان با سه و نیم هکتار مساحت یکی از باغ‌های تاریخی ایران به‌شمار می‌رود که در حدود ۲ کیلومتری شهر ماهان و در نزدیکی شهر کرمان و در دامنه کوه‌های تیگران جای گرفته است و قدمت آن به به پایان دوره قاجاریه بر می گردد.

باغ شازده سال ۲۰۱۱ در نشست سی و پنجم میراث جهانی یونسکو به همراه هشت باغ ایرانی دیگر در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

به گزارش ایرنا استان کرمان ۶ اثر ثبت جهانی دیگر دارد و در مجموع با هفت اثر ثبت جهانی بیشترین تعداد آثار ثبت جهانی را در بین استان های کشور دارد؛ ارگ بم ( بزرگترین سازه خشتی جهان)، روستای دست‌کند میمند با چندهزارسال قدمت، باغ زیبای شازده با ویژگی های منحصر به فرد معماری عمارت آن، دشت کویر لوت در منطقه شهداد کرمان که قدیمی ترین درفش جهان از آنجا به دست آمده و سه قنات «گوهرریز» جوپار در شهرستان کرمان، «اکبرآباد» و «قاسم آباد» در شهرستان بم به ثبت جهانی رسیده است.

آثار طبیعی در شمال، جنوب و شرق استان کرمان بنا به جغرافیا و ویژگی های اقلیمی این مناطق هرکدام جذابیت و ویژگی های منحصر به فرد خود را دارد که می تواند هدف گردشگران داخلی و خارجی باشد و شهروندان ایرانی و غیرایرانی می توانند از زیبایی های منحصر به فرد و اقلیم متفاوت این استان بهره مند شوند.

منبع:ایرنا

احیاء مخمل هفت رنگ صفوی در گروه پژوهشی هنرهای سنتی

مجری طرح احیاء مخمل هفت رنگ صفوی گفت: بافت اولین نمونه از مخمل هفت رنگ بعد از دوره صفوی، در گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام شد.

به گزارش روز گروه فرهنگی ایرنا از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، روح الله دهقانی با اعلام این خبر گفت: بی شک نساجی نخستین صنعت نیست ولی با جرات و به صراحت می توان گفت یکی از صنایع بسیار قدیمی است و آن چه قطعی به نظر می رسد؛ انسان نخستین بعد از آشنایی با شکار و کشاورزی که وسیله های تامین معاش بوده، ابتدا به سرپناهی برای مصون ماندن از صدمه موجودات دیگر و پس از آن به صرافت تهیه وسایلی برای محافظت از بدن خود در برابر سرما و گرما افتاده و هرچند پوشش‌های اولیه انسان از برگ درختان و پوست حیوانات تجاوز نمی کرده ولی طبعا در رهگذر سال‌ها، بافت پارچه و دوختن لباس از آن ها به صورت یک صنعت در جوامع بدوی متجلی شد.

اوافزود: مخمل‌بافی تولید پارچه‌ای است ابریشمی که نقش آن توسط پرزهای ریز و ظریفی که بر سطح پارچه قرار می‌گیرد ایجاد می‌شود، مخمل‌بافی در ایران از سابقه‌ایی طولانی برخوردار است و آثاری زیبا در موزه‌های ایران و جهان از بافته‌های قدیمی این هنر وجود دارد.

به گفته این هنرمند، مخمل‌بافی در کنار زری‌بافی دو تجلی منحصر به فرد و بسیار تکنیکی از بافته‌های دستگاهی ایران به شمار می‌روند که در عین حال به لحاظ شیوه اجرا و نوع محصول به کلی با یکدیگر متفاوت‌اند.

دهقانی با اشاره به اینکه انتقال دانش این هنر از دوران گذشته سینه به سینه و به صورت استاد شاگردی بوده، انواع مخمل را شامل مخمل ساده، گل برجسته وهفت‌رنگ عنوان کرد که در مخمل هفت‌رنگ ترکیب دو شیوه نخست باهم و با استفاده از نخ‌های رنگی بیشتردر بافت صورت می گیرد.

او با بیان اینکه مخمل‌بافی به رغم دشواری در تولید، دامنه کاربرد نسبتاً گسترده‌ای در بین مخاطبان داشته به طوری که هم اقشار مرفه و هم اقشار متوسط جامعه از آن استفاده می‌کردند اظهارکرد: دامنه کاربردهای این محصول از البسه گرفته تا آویزها، موارد تزئینی، پوشش‌ها، دکوراسیون داخلی اتاق‌ها، جدار داخلی صندوق‌ها را دربر می‌گرفته است.

این پژوهشگرخاطرنشان کرد: پارچه مخمل از ویژگی‌های منحصر به فرد فرهنگ ایرانی به حساب می‌آید و علاوه بر آن که کاربردی فراگیر در کل پهنه کشور ایران و کشورهای همجوار داشته، به نقاط مختلف جهان صادر می‌شده است.

او با اشاره به اینکه دستگاه مخمل دارای اسکلتی چوبی، قطور و دارای ۴ ستون اصلی است که ابزارهای مختلف بافت بر آن پیاده شده گفت: این دستگاه دارای ۶ متر طول، ۴ متر عرض و ۵ متر ارتفاع است و در فضایی حدود ۳۰ متر مربع جای می‌گیرد.

دهقانی مراحل تولید مخمل را به پیش از بافت وعمل بافت تقسیم کرد وآماده سازی چله، رنگرزی، طراحی نقشه، طراحی سیستم بافت، نقش‌بندی و روش بافت را مراحل بافت مخمل خواند.

به گفته او، نقشهای به کاررفته اغلب با موضوعات ادبی، اسطوره‌ای و کهن از جمله شکارگاه، لیلی و مجنون و نقوش حیوانی و انسانی همچون نگارگری بوده و در دوره معاصر نقوش بیشتر گیاهی، اسلیمی وختایی شده و برخی نقوش مذهبی نیز در بعضی دوره‌ها به کار برده شده است.

دهقانی افزود:شیوه آموزش این هنر تا کنون استاد شاگردی بوده یعنی شاگرد پس از پذیرفته شدن در مراحل مختلف به مرور زمان‌ تجربیات زیادی کسب می‌کرد تا به مرحله استادی می‌رسید.

او با بیان اینکه در این رشته اغلب مردها درگیر بوده‌اند وعلت آن هم به دلیل شکل خاص دستگاه بوده که بافت بت آن برای بانوان دشوار می‌بود خاطرنشان کرد: ولی می‌توان در بخش‌های زیادی از مراحل کار از وجود زنان هم استفاده کرد.

این هنرمند اظهار کرد: شاهکارهای مخمل‌بافی در دوره صفوی هم‌اکنون در بسیاری از موزه‌های دنیا قرار دارد و ثبت هنر مخمل بافی در فهرست جهانی این امکان را ایجاد می‌کند تا در واقع وحدتی که در تکنیک‌ها و مهارت‌های سنتی در بخش وسیعی از جهان قابل مشاهده است ارائه و در عین حال ویژگی‌های منحصر به فرد تکنیکی و فرهنگی کشور ایران در مقایسه با کشورهای دیگر مشهود شود.

دهقانی گفت: در احیا این شیوه بافت به دلیل اینکه هیچ نمونه‌ای از دستگاه موجود نبود با ایجاد تغیراتی در دستگاه مخمل گل برجسته صورت گرفت.

او افزود: با توجه به نبود مخمل‌های هفت رنگ درموزه‌های  داخل ایران مکاتبه با موزه‌های خارجی صورت گرفت و در نهایت دسترسی به تصویر با کیفیت از یک نمونه از این پارچه ها  میسر شد؛ با آنالیز شیوه بافت از روی تصاویر طراحی اولیه بافت برای تست انجام و در مرحله پایانی با رفع ایرادات بافت آزمایشی طراحی اصلی بر روی دستگاه صورت گرفته و بافت اولین نمونه از مخمل هفت رنگ بعد از دوره صفوی شروع شد.

منبع:ایرنا

قلعه‌های مجد ماضی در خواف، نمادی از مبارزات یک نهضت در خراسان

خواجه سعدالملک و کلانتران خواف که عمال آل‌کرت بودند، به قلعه‌های خواجه مجد لشکر می‌کشیدند اما او مردان فدائی بسیار داشت که تلاش دشمنانش را نقش بر آب می‌کردند. مجد فدائیان زیاد گرد آورد و در حصار نیازآباد نشست و حصار «مائیژناباد» (مژناباد فعلی) و «کاریان» (کاریون فعلی) را نیز گرفت و برخطۀ خواف با اقتدار حکومت می‌کرد تا این که «ملک غیاث‌الدین کرت» او را در جنگ در نیازآباد و مائیژناباد خواف شکست داد. گزارشی از این واقعه و قلعه‌های به جا ماده از این دوره تاریخی را می‌خوانید.

ملک غیاث‌الدین کرت در ماه صفر سال۷۲۱ ه. ق، ناصرالدین ایلچی و ناصرالدین طغرل فوشنجی را با ۵۰۰سوار به سوی خواف فرستاد و خود نیز چند روز بعد از هرات حرکت کرد.

در نزدیکی حصار نیازآباد بین فدائیان خواجه مجد و سپاهیان ملک غیاث‌الدین جنگی سخت درگرفت و در آن گیرودار ۲۰ تن از فداییان مجد کشته شدند و چون غیاث‌الدین با لشکری بی‌حساب به نیاز آباد رسید، شعله‌های جنگ بلندتر شد و با این که فداییان خواجه مجد با اخلاص می‌جنگیدند، شبانگاه لشکر غیاث‌الدین حصار نیازآباد را تسخیر کرد.

خواجه مجد که خود در حصار مائیژناباد بود، چون خبر ناگوار فتح حصار نیاز آباد را شنید به هزار مرد دلیر فدایی دیگر که در مائیژناباد داشت دل خوش کرد و با سرداران و نزدیکان خود به مشورت نشست. مشاورانش او را به صلح با ملک غیاث‌الدین ترغیب کردند، اما مجد بر مقاومت پای می‌فشرد.

ملک غیاث‌الدین روز دیگر حصار ماییژناباد را هم در محاصره گرفت و طبل و کوس و دهل بنواخت. از دو طرف تیر و سنگ روان شد و بسیاری به قتل رسیدند. چهار روز بر این منوال گذشت و در این مدت مقنی‌های ملک غیاث‌الدین از بیرون حصار در حال کندن نقب به داخل حصار بودند. خواجه مجد که بسیاری از یارانش را از دست داده بود، روز پنجم ائمه و معارف مائیژناباد را پیش ملک غیاث‌الدین فرستاد و امان خواست و به این صورت نهضت خواجه مجد ماضی خاموش شد اما مقاومت‌های او حماسۀ دیگری در خطۀ خونرنگ خراسان بود که در خاطره‌ها ماند و اینک مردان و زنان خواف از او و رشادت‌هایش افسانه‌ها دارند و قلعه‌هایش را بر فراز کوه‌ها شاهد می‌گیرند و مزار ۵۰۰ساله‌اش در نیازآباد را پاس می‌دارند.

بررسی‌های یک باستان‌شناس و پژوهشگر

رجبعلی لباف خانیکی پیشکسوت باستان شناسی، پژوهشگر و مدیر کل اسبق میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی یکی از معدود افرادی است که در سال ۱۳۶۵ قلعه‌های مجد ماضی را بر فراز کوه‌های اطراف خواف از نزدیک مورد بررسی و شناسایی قرار داده است.

او درباره قلعۀ بازه اظهار کرد: «این قلعه بر فراز کوه «بازه» بلندترین قلۀ رشته‌کوه باخرز مشرف بر دشت سلامی در فاصلۀ حدود ۴۵کیلومتری شمال‌غرب خواف و شمال روستای خیرآباد معروف به قلعه بَزه است، بر رأس هموار شدۀ کوه، گویی شهری گسترده بوده زیرا اکنون بقایای معماری سنگی و انباشت انواع مصالح ساختمانی خبر از زیستگاهی مهم و گسترده در آن مکان دارد.»

او با بیان این‎که قلعه در حصاری محکم با برج‌های استوانه‌ای محصور بوده و فضاهای معماری که در کنار حصار بوده‌اند روزنه‌های دید و تیرکش به بیرون داشته‌اند، افزود: «راه صعب‌العبور، مخازن آب، انبارهای وسیع، کارگاه‌های صنعتی و تجهیزات دفاعی، قلعه بازه را امن و تسخیرناپذیر کرده بودند، شکل‌گیری و ساختار این قلعه همانند قلعه‌های اسماعیلیه است، اما قطعات کاشی، آجر و سفال‌های پراکنده بر سطح آن متعلق به قرن ۸ه. ق است.»

لباف خانیکی درباره «قلعه دختر چشمه قلعه» نیز گفت: «این قلعه در فاصلۀ حدود ۷۰کیلومتری جنوب خواف و بر جانب جنوبی «کوه هرمزی» برفراز کوهی به نام «کوه قلعه دختر» واقع شده و از شمال بر دشت «گرماب» و از جنوب بر دشت «تک» بستر راه‌های ارتباطی خواف و زوزن اشراف دارد.»

او ادامه داد: «این قلعه شامل سه بخش شرقی، مرکزی و غربی بر سه سطح نسبتا هموار است، در بلندترین سطح احتمالا شاه‌نشین قلعه قرار داشته زیرا در میانه آن فضائی هشت‌ضلعی و آراسته از آجر ساخته شده و اطراف آن را نیز اطاق‌هایی در میان گرفته است. دو سطح دیگر اختصاص به فضاهای اقامتی، دفاعی و مخازن ذخیره آب مانند قلعه‌های اسماعیلیه داشته است. مواد فرهنگی پراکنده بر سطح این قلعه متعلق به قرن ۸ه. ق است.»

این پژوهشگر و باستان‌شناس با اشاره به «قلعه‌بندی وان» اظهار کرد: «در فاصلۀ حدود ۴۷کیلومتری شمال‌غرب خواف، به فاصله نسبتا کمی از قلعۀ بازه در فاصلۀ حدود ۱۲کیلومتری شمال‌شرق روستای خیرآباد در دره‌ای قرار گرفته معروف به «درۀ میا»، در انتهای دره بر فراز کوه کم‌ارتفاعی قلعه‌ای درهم ریخته وجود دارد که به «قلعۀ‌بندی وان» معروف است. این قلعه که در زمینی مثلثی‌شکل ساخته و از وسعت نسبتا کم و استحکام برخوردار بوده، ویران شده و آن‌چه اکنون از آن برجای مانده بقایای دیوارها و انباشت سنگ‌های فرو افتاده از دیوارهاست، این قلعه سهل‌الوصول و راه‌یابی به آن به سادگی امکان‌پذیر بوده است در فرهنگ‌ها «بندی» زندانی معنی شده است.»

او تصریح کرد: «اکنون همچنان این سوال مطرح است که آیا آن قلعه زندانی برای دشمنان مجد ماضی بوده است؟»

منبع:میراث آریا

بهسازی دارالسلام از اولویت‌های شورای شیراز باشد

عضو شورای شهر شیراز تاکید کرد که احیاء، مرمت و بازسازی قبرستان دارالسلام این کلانشهر از اولویت‌های شورای ششم باشد.

رضا محمدیان در کمیسیون گردشگری شورای شهر شیراز بیان کرد: قبرستان دارالسلام شیراز بعد از گورستان وادی السلام در نجف اشرف و بقیع در مدینه منوره سومین قبرستان قدمت دار جهان اسلام است و نخستین قبری که در آن قرار گرفته به سال ۲۴ هجری در زمان حیات پیامبراکرم(ص) باز می‌گردد.

به گزارش ایسنا به نقل از شورای شهر شیراز، محمدیان افزود: این قبرستان از منظر ملی، معنوی و هنری در کشور بی نظیر است و مدفن بسیاری از علما، بزرگان و مفاخر شهر شیراز از صدر اسلام تا نیم قرن پیش است که خود بیانگر قدمت و سابقه این گورستان تاریخی مذهبی است.

عضو کمیسیون گردشگری شورای شهر شیراز ادامه داد: هرچند این قبرستان در سال‌های متمادی مورد بی توجهی و بی مهری سایر مسئولین قرار گرفته اما شورای ششم باید با تمام توان از این گنجینه بزرگ تاریخی مذهبی حمایت و برای بازسازی آن گام بلندی بردارد.

محمدیان همچنین با در نظر گرفتن پتانسیلهای این مجموعه و استفاده متناسب از آنها در زمینه، علمی، هنری، فرهنگی و مهم ترین آنها جذب توریسم و معرفی جهانی این مجموعه خواستار همکاری سایر ارگانهای متولی  همچون استانداری، شورای شهر، شهرداری، میراث فرهنگی و ……شد.

منبع:ایسنا

ثبت مسجد روستای توچغاز ملایر در فهرست آثار ملی کشور

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان ملایر گفت: مسجد روستای توچغاز از توابع بخش مرکزی شهرستان ملایر به شماره ۳۰۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

ابراهیم جلیلی در گفت‌گو با ایسنا، با بیان اینکه ساختمان مسجد از نظر معماری به دو بخش قدیمی و نوساز تقسیم شده است، اظهار کرد: این بخش‌ها از نظر کاربری به‌صورت یکپارچه عمل می‌کنند.

وی با اشاره به اینکه بخش تاریخی که متشکل از ستون‌های قطور و طاق‌های به هم پیوسته زنجیره‌ای است، با ملات گچ اندود شده است، تصریح کرد: مسجد این روستا به شماره ۳۰۲ در تاریخ دوم شهریور ماه سال‌جاری در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و با ثبت این مسجد، تعداد آثار ثبتی شهرستان به ۲۱۴ اثر رسید.

وی خاطرنشان کرد: در شهرستان ملایر شش مسجد ثبتی وجود دارد که به جز مسجد صاحب‌الزمان که در دوران صفویه ساخته شده است، باقی مساجد مربوط به دوران قاجار است.

جلیلی ادامه داد: تاکنون سه مسجد سیف‌الدوله، عاشورا و حاج قاسم در شهر ملایر، حسینیه حاج منتصرالملک در روستای آورزمان و مسجدباب‌الحوائج در روستای ننج در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان ملایر مسجد روستای توچغاز را هفتمین مسجد ثبتی در شهرستان دانست و گفت: پرونده ثبت مسجد امامزاده خاتون نیز تهیه و به منظور بررسی و تأیید به وزارتخانه ارسال شده است.

منبع:ایسنا