بَرم دلَک

خطر تخریب سنگ‌نگاره‌های ساسانی «بَرم دلَک»

سنگ‌نگاره‌های بی‌همتای ساسانی بَرم دلَک در شهرستان شیراز، روزگار ناخوشایندی را پشت سر می‌گذارند و ترک‌هایی که در گذشته بر روی آن‌ها پدیدار شده بوده، گسترش یافته و آسیب‌های جدی را به میراث ساسانیان وارد کرده است.
محوطه‌ تاریخی فرهنگی و طبیعی «بَرم دلَک» شیراز با چالش‌های فراوانی دست‌وپنجه نرم می‌کند. بیش از یک دهه است که چشمه‌ جوشان و دل‌انگیز آن به وسیله‌ عوامل انسانی و مدیریت نادرست خشک شده است. چشمه‌ دلربایی که خاطره‌های نوجوانی و جوانی بیشتر مردم شهرستان شیراز را رقم زده است. سال‌های سال است که دامداران و عشایران، گوسپندان خود را برای چَرا به این منطقه می‌آورند و هنوز هم، اگر بامداد زود به این محوطه‌ی تاریخی بیایید، آن‌ها را از نزدیک خواهید دید!

انبوه زباله‌ها و پَسماندهای ساختمانی (نخاله‌ها) در جای‌جای این محوطه‌ باستانی و ورودی آن به چشم می‌خورد و دل هر دوست‌دار تاریخ و میراث ایرانی را به درد می‌آورد و صحنه‌ زشت و ناخوشایندی را به نمایش گذاشته است. یادگاری‌نویسی‌ها با رنگ و خَراش با اَشیا نوک‌تیز بر روی نگارکَندهای (:نقش‌برجسته) ساسانی و هدف پرتاب تیر و سنگ جای دادن سنگ‌نگاره‌ها از سوی برخی از بومیان ناآگاه و فرومایه و افراد سودجو، تنها برخی از دشواری‌های ناتمام این محوطه‌ی تاریخی و فرهنگی است.

بَرم دلَک ، میراث‌فرهنگی شیراز، هم‌چنان مورد بی‌مهری است

میراث کهن و فرهنگی شهرستان شیراز با نام «بَرم دلَک» که محوطه‌ای باستانی بوده و سه سنگ‌نگاره‌ی ارزشمند ساسانی را در درون خود جای داده و پژوهشگران و باستان‌شناسان، آن را هویت و آبرو و پشتوانه‌ی فرهنگی شیراز و شناسنامه‌ی بالَنده و غرورآمیز مردم این سرزمین به‌شمار می‌آورند در بدترین شرایط نگه‌داری و حفاظتی روزگار را سپری می‌کند.

در چندین سال گذشته بر اثر نامهربانی‌های مدیران و سرپرستان دستگاه‌ها و نهادهای دولتی گوناگون و دست‌اَندازی‌ها (:تعرضات) به این محوطه‌ی بی‌همتای باستانی، روزی نبوده که خبرهای ناگواری را از میراث ساسانیان در خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها نشنویم. اگر بخواهیم دشواری‌ها و چالش‌های پیش‌روی محوطه‌ی تاریخی-فرهنگی بَرم‌دِلک را جداجدا و یکی‌یکی بازگو کنیم، بی‌گمان باید مثنوی هفتاد مَنی را پر کرده و روزها و شب‌های پِی‌درپی درباره‌اَش بنویسیم که در اینجا نمی‌گنجد. محوطه‌ باستانی بَرم‌دلَک، این روزها به پاشنه‌ی آشیل وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان شیراز تبدیل شده و میراث ساسانیان هرروز با چالشی رو‌به‌رو بوده و تهدید می‌شود.

میراث هویتی شهرستان شیراز در پی همکاری نکردن دیگر نهادها و اُرگان‌های شهری همانند شهرداری با وزارت میراث فرهنگی، هر روز وضعیت بدتری پیدا کرده و روزگار سخت و دشواری را می‌گذراند. همچنین وزارت میراث فرهنگی به بهانه‌های تکراری نبود بودجه و کمبود نیرو، محوطه‌ی باستانی برم‌دلک را به حال خود رها کرده و به سادگی نیز از کنار آن گذشته است. هرچند که وزارت میراث فرهنگی با اعتراض‌ها و انتقادهای کُنشگران میراث فرهنگی و خبرگزاری‌ها به‌ویژه نگارنده در چندین سال گذشته، اقدام‌های اَندک و ناچیزی را انجام داده است، ولی هیچ‌کدام از این کارها گِره‌گشا نبوده و نتوانسته است مَرهمی بر زخم‌های ژرف و اَنبوه میراث ساسانیان باشد و از دردهای بی‌شمار آن بکاهد. گواه این سخنان نیز، وضعیت آشفته و پر درد و رنج امروزین محوطه‌ی بَرم‌دلک است.

بَرم‌دلک، آبرو و چشم‌و‌چراغ میراث شیراز، زیر تیغ نابخردی

اما شاید بدترین چالش این روزهای محوطه‌ی باستانی «بَرم دِلک» شیراز و در دو سه سال گذشته، پدیداری معدن شِن و ماسه در حریم کوهی و چشم‌انداز (:منظر) آن باشد که این اقدام هم نیز، بدون پروانه (:مجوز) و درخواست آگاهی از وزارت میراث فرهنگی انجام شده است! اِنفجارهای پِی‌درپی در کوه، لرزه بر اَندام بی‌دفاع پادشاهان ساسانی انداخته است. همچنین گُسل‌ها و شکاف‌های میان سنگ‌نگاره‌ها و به‌ویژه میان سنگ‌نگاره‌ی بهرام دوم و شاهپور یکم ساسانی را گسترش داده و بیشتر خواهد کرد و باید هرچه زودتر از دنباله‌ی کار معدن شن و ماسه پیشگیری شود.

از سویی، با این اقدام چشم‌انداز طبیعی شهرستان را از میان برده و کوه‌ها که ثروت‌های بزرگ خدادادی بوده را با دست خود نابود می‌کنیم. اما شگفت ‌َنگیزتر و دردناک‌تر از همه، سکوت سرپرستان شهری است. سازمان حفاظت محیط‌زیست، منابع طبیعی، وزارت میراث فرهنگی و در کل مدیریت شهری در این زمینه یا سکوت پیشه کرده و یا اقدام درخوُر و پیشگیرانه‌ای انجام نداده‌اند و یا شاید هم ترجیح می‌دهند که سکوت کنند!؟

کُنشگران میراث فرهنگی و باستان‌شناسان به شدت نگرانند و خواستار پیشگیری و تعطیلی هر چه زودتر معدن شِن و ماسه هستند. کُنشگران میراث فرهنگی می‌گویند دنباله‌ی کار معدن شن و ماسه، اَفزون بر آسیب‌های وارده به سنگ‌نگاره‌های ساسانی و دیوارهای خشکه‌چین سنگی ساسانی دفاعی بر روی کوه، طبیعت زیبا و کوه باستانی، این بزرگ‌ترین داده‌های خدادادی انسان را نابود خواهد کرد و آینده‌ای تاریک و ناروشنی را برای آیندگان برجای خواهد گذاشت. از همین‌روی، باید هرچه زودتر معدن شن و ماسه برچیده و تعطیل شود.
به هرروی، چشم و چراغ و آبرو و هویت شهرستان شیراز، بَرم‌دلک، زیر تیغ نابخردی و زیاده‌خواهی برخی افراد گرفتار شده و نیازمند فوری رسیدگی است. نیاید روزگاری که خدای ناخواسته، دیگر دیر باشد و کار از کار گذشته باشد.

تَرک‌ها در سنگ‌نگاره‌های بَرم‌دلک بیشتر شده است

آسیب‌ها و تَرک‌ها بر روی سنگ‌نگاره‌های بَرم‌دلک، فزونی گرفته و بیشتر شده است. در تازه‌ترین سرکشی و بازدید میدانی نگارنده به اَنگیزه‌ی پاسداری و نگاهبانی بهتر و بیشتر میراث گذشتگان، بیانگر آن است که تَرک‌ها به‌ویژه بر روی سنگ‌نگاره‌ی صحنه‌ی ازدواج بهرام دوم و در بخش دست‌های شهبانوی وی، بیشتر شده و حتا تکه‌ای از سنگ از آن جدا شده است. اما با این همه، روشن نیست که آیا این ترک‌ها به وسیله‌ی سوداگران اَموال تاریخی و فرهنگی و قاچاقچیان انجام شده است یا تاثیرات معدن شن و ماسه و به آرامی آن را رقم زده است.

نگارنده با سنجش نگاره‌های چندین ماه پیش خود، متوجه آسیب‌های جدی و برگشت‌ناپذیر یادگار ساسانیان شده است و خواستار پیگیری و رسیدگی هر چه زودتر، مدیران وزارت میراث فرهنگی است. همچنین با وضعیت موجود باید وزارت میراث فرهنگی، هرچه زودتر پرونده‌ی طرح مرمت این یادمان ملی و ارزشمند را گشوده و چاره‌ای ریشه‌ای پس از این همه سال، برای آن اندیشیده و نگذارد بیش از این میراث هویتی شیراز پایمال شده و آسیب ببیند.

محوطه‌ تاریخی-فرهنگی و طبیعی «بَرم‌دلک» در 8 کیلومتری خاور (:شرق) شیراز جای گرفته و نگاره‌های سه پادشاه ساسانی در سینه‌ کوه تراشیده شده است. سنگ‌نگاره‌های ساسانی بَرم‌دلک با شماره‌ 71 در 15 دی‌ماه 1310 خورشیدی به ثبت ملی رسیده است.

منبع:اسکان
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *