با اصطلاحات طبیعت گردی آشنا شوید

بی شک یکی از محبوب ترین سرگرمی و سفرهایی که امروز در میان بسیاری از طبیعت دوستان رایج است، طبیعت گردی است. این سفر و شاید ورزش دوست داشتنی شامل سفرهای یک تا چند روزه به مقاصد بکری در دل طبیعت است که شما را شاید معتاد خودش کند؛ هیچ طبیعت گردی نیست که بگوید من دیگر هرگز نمی خواهم طبیعت گردی کنم!

 

اما اگر شما به تازگی می خواهید این تفریح هیجان انگیز و لذت بخش را شروع کنید، بد نیست که با برخی از اصطلاحات طبیعت گردی طبیعت گردی آشنا شوید. این عبارت و واژه ها را احتمالا در تورهایی که شرکت می کنید، از زبان همسفرانتان و یا در مسیرهای طبیعت گردی خواهید شنید. توصیه می کنیم اگر برای اولین بار قصد سفر به طبیعت را دارید از تور طبیعت گردی استفاده کنید.

 

یال | Ridge: به محل برخورد دو دامنه شیب دار می گویند که در بالاترین نقطه تماس خود هستند.

دره | Valley: دره ها را که همه می شناسیم، به فرورفتگی هایی که میان دو کوه یا تپه ایجاد شده، دره می گویند. آن ها می توانند به شکل U یا V باشند.

 

خط الرأس | Drainage divide: از اصطلاحات طبیعت گردی خط الرأس می باشد که به میان‌آب یا آب پخشان هم معروف است، به بلندترین یال میان دو یا چند قله گفته می شود که می توان آن را برخورد دو دامنه در بالای کوه دانست که آب باران از آنجا تقسیم می شود.

دامنه | Sidehill : بخشی از بدنه کوه هستند که معمولا به صورت شیب دار دیده می شوند. بسیاری از مسیرهای طبیعت گردی در دامنه ها وجود دارد.

گردنه | Mountain pass: گردنه ها ناحیه ای از خط الرأس کوه هستند که ارتفاع کمتری را نسبت به قله های دوطرف دارند. معمولا زمانی که می خواهید یک رشته کوه را رد کنید باید از گردنه عبور کنید که در مواقع زیادی در گردنه ها راه ماشین رو کشیده می شود.

 

صخره | Rock: سنگ های یکپارچه و معمولا بزرگی صخره به حساب می آیند که بتوان آن ها را با یک طناب ۴۰ متری صعود کرد.

طاق | Natural Arch: طاق یا طاق طبیعی یکی از اصطلاحات طبیعت گردی است که به تشکل های صخره ای می گویند که شبیه طاق درست شده اند. طاق ها در دهانه ورودی غار، سواحل و … دیده می شوند.

جنگل های هیرکانی | Caspian Hyrcanian mixed forests: از آنجایی که طبیعت گردی در شمال کشور بسیار رونق دارد، احتمالا نام جنگل های هیرکانی زیاد به گوشتان می خورد. این جنگل ها، مناطق متراکم شمال کشور هستند که از دوره سوم زمین شناسی تا به حال باقی مانده اند.

 

دیواره | Escarpment: معمولا به پرتگاه های ممتدی که توسط فرسایش به وجود آمده اند دیواره می گویند. دیواره ها اکثرا شیب تندی دارند و برای صعود آن ها به طناب بیش از ۴۰ متر نیاز است.

تنگ | Gorge: معمولا به دره های باریک و عمیقی که با کوه یا دیواره محاصره شده اند، تنگ می گویند.

رمل | Sand dunes: به تپه شنی هایی که در کویرها مشاهده می کنید، رمل گفته می شود.

 

اصطلاحات طبیعت گردی در مسیر و اقامت
مسیر پاکوب: معمولا از زبان تور لیدر یا همسفران شنیده اید که پاکوب را دنبال کنید. راه پاکوب مسیری است که در اثر رفت و آمد افراد در مناطق کوهستانی، جنگل ها، مراتع و … ایجاد شده که بهتر است در طبیعت گردی از این راه ها استفاده کنید.

مسیر مالرو: مسیرهایی که در اثر رفت و آمد حیوانات اهلی معمولا در دامنه ها ایجاد شده، مسیر مالرو می گویند. برخی مواقع مسیر مالرو و مسیر پاکوب در یک منطقه یکی است.

شب مانی: اصطلاحی است که برای اقامت در شب مخصوصا به صورت کمپ گفته می شود.

جان پناه: این اصطلاح که بیشتر در کوهنوردی رایج است به اتاقی کوچک در ارتفاعات می گویند که برای کوهنوردان ساخته شده تا بتوانند به صورت موقت در آن استراحت کنند.

پناهگاه: پناهگاه ها از جان پناه ها بزرگ تر هستند و ممکن است امکاناتی نیز در آن ها برای کوهنوردان وجود داشته باشد.

ارتفاع زدگی: این اصطلاح نیز بیشتر در زمان هایی که شما در ارتفاعات بالا طبیعت گردی یا کوهنوردی می کنید احتمال دارد که شنیده شود. ارتفاع زدگی حالتی است که ناشی از کاهش میزان اکسیژن در ارتفاعات بالا رخ می دهد که نشانه هایی مانند سرگیجه، سیاهی رفتن چشم ها، ضعف و … دارد.

 

کمپ یا کمپ کردن: این مورد از اصطلاحات طبیعت گردی به این معنی است که شما در جایی از طبیعت چادر برپا کرده و شب را در آنجا درون چادر خود سپری می کند.

اصطلاحات طبیعت گردی مربوط به لوازم سفر
اسکارف: اسکارف ها به دستمال های مخصوص گفته می شود که حالت ارتجاعی خوبی دارد و در طبیعت گردی به عنوان دستمال سر، ماسک، چشم بند و … استفاده می شود.

GPS: دستگاه های مسیریابی هستند که در آن می توانید نقاطی را مشخص کرده و توسط آن ها مسیرتان را در جنگل، کوه و … پیدا کنید.

گاز: گاز که کوتاه شده اجاق گاز سفری است به کپسول و سرشعله هایی گفته می شود که معمولا کوچک و سبک هستند و در مسیرهای طبیعت گردی استفاده می شوند.

کوله های یک روزه: این نوع کوله ها که معمولا ۴۰ لیتری هستند، سایز کوچکی دارند و در سفرهای یک روزه به کار می روند.

کوله های چند روزه: این کوله های طبیعت گردی، سایز بزرگتری دارند که در سفرهای کوله گردی و چند روزه ای که شاید شهرگردی هم دارد، به کار می روند.

باتوم: این وسیله یک نوع عصا است که در مسیرهای طبیعت گردی به کار می رود. باتوم یا عصای کوهنوردی باعث می شود که وزن بدن شما تقسیم شده، کمتر خسته شوید و در نهایت آسیب شما را کم خواهد کرد.

لباس بیس: به طور کلی طبیعت گردان اعتقاد دارند که برای سفر یا به طور کلی بیشتر ورزش ها باید لباس ها را لایه لایه انتخاب کرد. این مورد از اصطلاحات طبیعت گردی که لباس بیس یا base layer یا لایه اول گفته می شود، لباسی است که معمولا نازک با آستین های بلند است که نباید جایگزین لباس اصلی شما شود. البته در برخی مواقع می توان این لباس را بدون پوشیدن لباس دیگری استفاده کرد.

پُلار: نوعی از لباس هایی مانند کاپشن هستند که ۱۰۰% پلی استر هستند و ترکیبی از کرک مصنوعی و یک لایه پایل (پنبه ای) در خود جای داده اند. پلارها در مقابل باد، بسیار مقاوم هستند.

هِدلمپ: یا هدلایت، چراغ هایی هستند که معمولا روی پیشانی شما قرار می گیرند تا روشنایی در شب داشته باشند.

کفش ترِکینگ: این کفش ها معمول در طبیعت گردی ها به کار گرفته می شوند و از کفش کوه کمی سبک تر هستند.
کیسه خواب: همانطور که از نام آن پیداست، اصطلاحی است که به کیسه ای که شما در آن قرار می گیرد و می خواهید گفته می شود. معمولا به همراه کیسه خواب، اصطلاح زیر انداز کیسه خواب را نیز خواهید شنید.

 

گِتر: آن ها پوششی هستند که از معمولا به طول کفش تا بالای ساقتان هستند که برای جلوگیری از ورود برف به درون کفش روی کفش بسته می‌ شود.

پانچو: این لوازم که انواع مختلفی هم دارند به لباس های بی آستین یا آستین دار ضد آب می گویند که در مواقع بارانی پوشیده می شود.

 

ژل آتش زا: این ژل ها معمولا آبی رنگ هستند و قدرت اشتعال پذیری داشته و روی هیزم ریخته می شوند تا بتوانید راحت آتش خود را برپا کنید.

روکش کوله: کوله های طبیعت گردی معمولا روکش هایی دارند که ضد آب بوده و برخی مواقع به خاطر کثیف نشدن استفاده می شود. رنگ این روکش ها معمولا جیغ است چراکه در هوای بارانی و مه آلود دیگر همسفران بتوانند شما را پیدا کنند.

چادر دوپوش، چادر قابل تنفس: چادرهای طبیعت گردی را که برپا می کنید، معمولا چادرهای قابل تنفسی را می بیند که سقف آن ها حالت توری داشته و پنجره هایی نیز دارد. چادرهای دوپوش آن هایی هستند که علاوه یک پوشش جداگانه دارند که در مواقع بارانی روی چادر انداخته شده و توسط میخ هایی در زمین فرو می روند. پوشش دوم چادر را باید به گونه ای بنا کنید که با پوشش اولیه چادر برخورد نداشته باشد.

آتش زنه: وسیله ای که با اصطکاک جرقه زده و می توانید با آن آتش روشن کنید.

کمل بک: این مورد از اصطلاحات طبیعت گردی به کیسه آبی گفته می شود که پشت کوله پشتی قرار گرفته و توسط یک لوله می توانید آب موجود در آن را بنوشید.

منبع:بیتوته