آشنایی با امامزاده دال ذال در تبریز

تاریخچه امامزاده دال ذال:
امامزاده دال ذال یکی از آثار مهم تاریخی مرکزی شهر تبریز که جنبه ی مذهبی- اسلامی دارد مسجد دال و ذال و زیارتگاه دو تن از بزرگان دین است که در همین منطقه اعدام و شهید شدند.

تاریخ ساخت بنای نخست بقعه مشخص نیست ولی در دوره های گوناگون تعمیر و بازسازی شده است. در پاورقی کتاب تاریخ و جغرافی دارالسلطنه تبریز، تعمیر بقعه و مسجد را در سال ۱۱۹۳ق بدست حاج اسدالله نامی خبر داده؛ اسرار علیشاه از تعمیر فرد عالی همتی سخن گفته است. بر اساس کتیبه ای که به دیوار ضلع غربی نصب شده، بقعه در سال ۱۳۸۰ش با تلاش حاج جعفر دهقان افروز تجدید بنا شده است.

امامزاده دال ذال در تاریخ ۵ تیر ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۹۸۴ بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

معماری امامزاده دال ذال:
در نمای اصلی بقعه و مسجد دال و ذال سه در ورودی و چهار پنجره ی آهنی سبز رنگ موجود است که درب میانی و درب و پنجره ای که در ضلع شرقی قرار دارد مربوط به مسجد است و بر بالای هر کدام از درب ها کتیبه ای نصب شده است که کتیبه ی درب میانی از جنس مرمر ومتن آن آیه ی ۱۸ از سوره ی مبارکه ی توبه و کتیبه ی درب ضلع شرقی از جنس کاشی آبی و فیروزه ای است و عبارت” مسجد دال ذال” بر روی آن حک شده است و درب ضلع غربی و سه پنجره ی آن متعلق به بقعه ی امامزاده دال ذال است.

ابعاد بقعه دوازده متر طول با شش متر عرض است که دارای پلان مستطیل شکل است نمای بیرونی دارای اندازه ای به ارتفاع یک مترو نیم از جنس مرمر است و قسمتهای بالای آن با آجرهای سه سانتی نما کاری شده است.

دو مناره ی فلزی در این نما موجود است و بالای در ورودی بقعه کتیبه ای از کاشی آبی و فیرزه ای نصب شده و عبارت زیر روی آن حک شده است:

آستان مقدس نوادگان امیرالمومنین(ع) ، فرزندان جناب محمد حنفیه حضرت حذیفه و ابراهیم.

آدرس امامزاده دال ذال:
استان آذربایجان شرقی ـ شهرستان تبریز ـ بخش مرکزی ـ شهر تبریز ـ محله مهادمین ـ کوچه میار میار بین خیابان فردوسی و خیابان شریعتی شمالی کنونی

منبع:بیتوته