آشنایی با جاذبه‌های گردشگری نراق – مرکزی

شهر تاریخی نراق در استان مرکزی و در 15 کیلومتری دلیجان قرار دارد

این شهر که در مسیر دلیجان به مشهد اردهال و کاشان واقع شده به علت قرارگیری (از سه طرف) بین کوه، دارای آب و هوای کوهستانی و دلپذیر است.

نراق با وسعتی حدود 70 کیلومتر مربع و 200 میلی لیتر بارندگی در سال، دارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی در استان مرکزی است.

این شهر با قدمتی 2 هزارساله قابلیت جذب گردشگران مختلف و با سلیقه‌های متفاوت را دارد. به طوری که نراق با داشتن آثار و بناهای تاریخی، خانه‌های قدیمی و همچنین چندین امامزاده و در کنار این‌ها آب و هوا و مناظر طبیعی کوهستانی، می‌تواند به منطقه‌ای گردشگری تبدیل شود.

همچنین مردم این شهر همچون مردم نواحی کویر ایران که عموما شیعه مذهب هستند، در ایام سوگواری ائمه اطهار (ع) اقدام به مراسم نخل کشی در مسیرهایی از شهر می‌کنند که در نوع خود بسیار دیدنی است.

در ادامه به ذکر برخی از مهم‌ترین نقاط گردشگری شهر تاریخی نراق، پرداخته‌ایم:

مسجد جامع و آرامگاه‌ها:

نراق بناهای تاریخی بسیاری دارد از جمله آن بنای مسجد جامع، بنای ساختمان و بقعه امامزاده یحیی و امامزاده سلیمان که از فرزندان امام علی (ع) به شمار می‌روند و ساختمان و بقعه امامزاده زبیده خاتون که دختر امام جواد (ع) می‌باشد و همچنین بنای ساختمان و بقعه امامزاده سلطان علی که فرزند امام محمدباقر (ع) می‌باشد.

مسجد جامع نراق در سال 1243 قمری و در زمان فتحعلی‌شاه قاجار ساخته شده است. این مسجد توسط حاج علی محمد نراقی یکی از تجار متدین این شهر ساخته شد و در مرکز بافت قدیمی این شهر قرار دارد.

سبک معماری این مسجد متعلق به دوران قاجار است و از نظر معماری بسار شبیه به مسجد آقا بزرگ کاشان است. مسجد جامع نراق در سال ۱۳۷۹ با شماره ۳۵۳۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

دره آبشتا یا آبشار گیسو:

دره آبشتا در سه کیلومتری شمال غربی شهر نراق و در امتدا کوه اُل (OL) قرار دارد.

در انتهای این دره، آبشار فصلی زیبایی وجود دارد که به علت رویش گیاه پرسیاوش، در گویش محلی آن را گیسو می‌نامند. ارتفاعات این دره محلی مناسب برای صخره نوردی است.

آب انبارهای شهر نراق:

آب انبارهای شهر نراق یکی از شاهکارهای معماری دوره قاجار هستند. این آب‌انبارها در هر سه محله نراق یعنی محله بالا، محله پائین و محله بازار دیده می‌شوند.

آب‌انبار حاج مهدی که به آب‌انبار محله بالا نیز شهرت دارد، از آثار دوره قاجار به حساب می‌آید و در سال 1380 با شماره 4606 در سازمان میراث فرهنگی کشور به ثبت رسید.

کوه ویلیجیا و میل نراق:

کوه ویلیجیا در شرق نراق قرار دارد و از دامنه آن چشمه رود جریان دارد. میل نراق نیز در 7 کیلومتری شرق این شهر در گردنه‌ای موسوم به گردنه نراق در مسیر نراق – مشهد اردهال و در دامنه کوه ویلیجیا خودنمایی می‌کند.

این میل در نقطه‌ای قرار دارد که بر تمامی دشت و کوه‌های اطراف اشراف دارد. به طوری که از شرق به منطقه مشهد اردهال، از غرب به شهر نراق و از شمال‌غرب به بخشی از جاسب مسلط است. میل نراق در سال 1381 با شماره 6978 به ثبت رسیده است.

موزه مردم‌شناسی:

قنات وقفی حاج الله داد، موزه آب شهر نراق در محل آب انبار حاج عبد الباقی، نیز از جمله نقاط دیدنی این شهر است.

موزه مردم‌شناسی نراق توسط مردم و شهرداری این شهر در دست راه‌اندازی است. از نکات جالب این موزه اینکه، قرار است این موزه به فضایی برای معرفی تجهیزات زندگی، اشیاء، اسناد، مدارک، تصاویر و آئین‌ها و صنایع دستی تبدیل شود و در این راستا شهرداری نراق حجره‌ها و غرفه‌های این موزه را به خانواده‌های نراقی واگذار می‌کند تا آنها، خود در تزئین، طراحی و تکمیل وسایل موزه اقدام کنند.

بازار شمس السلطنه:

بازار شمس السلطنه از آثار تاریخی بسیار زیبا و دیدنی است که در قرن 13 هجری، ساخته شده است.

معماری بنای این بازار همراه با حجره‌ها و تیمچه‌ها از ظرافت و زیبایی خاصی برخوردار است. سقف‌های گنبدی شکل این بازار ویژگی منحصر به فردی به آن بخشیده است. بازار شمس السلطنه با شماره 1645 در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.

غار چال نخجیر:

غار چال نخجیر نراق متعلق به دوره سوم زمین شناسی است و یکی از پدیده‌های انگشت شمار جهان به‌ شمار می‌‌آید که در سال 1368 توسط گروهی از کوهنوردان شناسایی شده ‌است.

این غار در منطقه ای به نام چال نخجیر در حدود مابین نراق و دلیجان واقع شده است. کارشناسان آن را مربوط به دوره سوم زمین شناسی می‌دانند و با توجه به مناظر کم نظیر اهمیت ویژه ای در امر جذب جهانگردان جهان دارد.

غار چال‌نخجیر نیز در سال 1384 با شماره 13814 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

چشمه رود:

چشمه رود در شرق شهر نراق و در دامنه کوه زیبای ویلیجیا قرار دارد و در ادامه به منطقه جاسب منتهی می‌شود.

ارتفاعت این منطقه بسیار زیبا و دلنشین است و در ایام گرم تابستان پذیرای خیل کثیری از مردم منطقه بخصوص ساکنان شهر کاشان می‌باشد.

منبع:همشهری

نیازمند آموزش گردشگری مسئولانه هستیم

مدیرعامل شرکت اجاره‌ اماکن اقامتی در حوزه گردشگری گفت: بر اساس ارزیابی رفتار مسافران طی ماه‌های اخیر، در حالی پیش بینی می‌شود با انفجار سفر در تعطیلات نوروز مواجه هستیم که کرونا تعدیل نشده است، بنابراین نیازمند آموزش گردشگری مسئولانه هستیم.

علی تالشی روز سه شنبه در وبیناری که با عنوان تاثیر بحران کرونا و فضای گردشگری جهان و ایران برگزار شد، گفت: امروز یک روز عادی نیست، یکی از مهم‌ترین اتفاقات اقتصادی، فرهنگی و محیط زیستی کشور در سایه کرونا در حال وقوع است و برای آن امروز کنار هم جمع شده‌ایم تا هرگونه کمکی برای جلوگیری از فاجعه می‌توان کرد، انجام دهیم و فرصت‌های رشد هم به جامعه گردشگری کشور معرفی شود.

وی افزود: جایگاه گردشگری هنگامی که در مورد این صنعت صحبت می‌شود را در کنار سایر صنایع قرار دادن، اجحاف به میلیون‌ها کسب و کار کوچک و آدم‌های عادی فعال در این صنعت است.

سفر رشد جامعه بشری را تسریع کرد

این فعال حوزه گردشگری گفت: اگر سفر نبود انسانِ امروز با این همه رشد و پیشرفت هم نبود و با جوامع محصور در کلونی‌های خود، هیچگاه چنین دنیایی را شاهد نبودیم و هرچه ابزار و امکانات سفر بیشتر شد، رشد جامعه‌ بشری در جهان هم تسریع شد و هرجایی از دنیا که در فراهم کردن این زیرساخت‌ها عقب ماند، از قافله‌ی رشد عقب ماند.

مدیر عامل اتاقک گفت: سفر چه ماهیت تفریحی داشته باشد و چه ماهیت کسب‌وکار و تجارت، در طی هزاران سال، صنعت امروز گردشگری را شکل داد که به یکی از مهم‌ترین و اثرگذارترین صنایع جهان برای رشد و پیشرفت جوامع بدل شد.

وی با بیان این که صنعت گردشگری چند خصوصیت مهم دارد، که آن را بدل به یکی از مهم‌ترین ارکان رشد جوامع کرده، گفت: که اگر آن را درک کنیم، متوجه می‌شویم که چه اتفاقی در این ۶ ماه به خصوص در ایران افتاده است.

وی افزود: اول اینکه گردشگری یکی از بزرگ‌ترین صنایع جهان است که برای بسیاری از کشورهای جهان به عنوان مهم‌ترین و درآمدزاترین صنعت کشور عمل می‌کند. اگرچه ایران در این بین از قافله‌ گردشگری جهانی عقب افتاده اما لازم است روندهای اثرگذاری این صنعت را از سه بعد در ایران بررسی کنیم.

طالشی ادامه داد: از بعد اقتصادی، از اوایل دهه‌ ۸۰ در کشور که مردم با گردشگری محلی و داخلی به واسطه‌ تورهای تفریحی و ظهور اینترنت آشنا شدند، دیگر مقاصد گردشگری تنها سواحل شمال و جنوب و شهرهای بزرگ نیست بلکه کم‌کم اقتصادی شکل گرفت که تبدیل به شریان‌ها، رگ‌ها و مویرگ‌های رشد اقتصادی در جوامع کوچک و محلی شد.

کمک به مهاجرت معکوس با توسعه گردشگری

این فعال حوزه گردشگری گفت: این جریان اقتصادی که به نوعی سرریز درآمد مناطق شهری و پردرآمدتر به مناطق کمتر توسعه یافته و روستایی بود، با خود نه فقط درآمد برای جوامع محلی و کسب‌وکارهای مستقر در آنها فراهم کرد بلکه به عدالت اقتصادی و توسعه مناطق کمتر توسعه یافته کمک کرد. این روند حتی باعث ایجاد روند مهاجرت معکوس هم شد و کسانی که برای کار به شهرهای بزرگ می‌رفتند، در شهرها و روستاهای خود با راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک که نماد آن اقامتگاه ها و بومگردی ها بود اقدام به کارآفرینی هرچند در مقیاس کوچک کردند.

وی گفت: در این مدت، تعداد زیادی خانه‌های متروک برای اقامت مهمانان بازسازی شد و چقدر کسب‌وکارهای حاشیه‌ای آنها توانستند با تکیه بر درآمد گردشگران داخلی، زنده بمانند و رشد کنند.

تالشی با بیان این که اثر این روند در ایران تنها مالی و اقتصادی نبود، گفت: این اتفاق به حفظ و رویندگی فرهنگ محلی نیز کمک کرد و خرده‌فرهنگ‌هایی که در سایه مهاجرت به شهرهای بزرگتر در حال نابودی بودند زنده شدند و نه تنها دیگر خود را در سایه هضم در دل فرهنگ رایج و شهری نمی دیدند، بلکه به خود افتخار هم کردند و آن را در رسانه‌ها به اشتراک گذاشتند.

وی گفت: از بعد محیط زیستی این روند باعث حفظ و نگهداری و مشارکت جوامع محلی از ذخایر طبیعی و طبیعت هم شد و به خصوص صنعت بومگردی و اقامتگاه های اقتصادی که رونقشان به طور مستقیم وابسته به محیط اطراف است، بیشترین نقش را در این امر ایفا کرده است.

مدیر عامل اتاقک اضافه کرد: امروز همه‌ ما در خانه‌ها و محل کارهایمان در شهرها، از عوارض مبارزه با کرونا در امان نبوده‌ایم. از بیماری که متاسفانه جان هزاران نفر از هموطنان ما را گرفته تا بیکاری و مشکلات اقتصادی و استرس‌های تنهایی و سفر نرفتن. اما آن وجهه از اثرات کرونا که هنوز مخفی مانده و از معرض دید اکثر ما پنهان مانده، اتفاقی است که برای میلیون‌ها ایرانی شاغل در کسب‌وکارهای کوچک گردشگری در شهرهای کوچک و روستاها افتاده است.

گردشگری در مسیری بی بازگشت

این فعال حوزه گردشگری گفت: طبق آمار، حتی پس از واکسیناسیون گسترده و کاهش ابتلا به کرونا صنعت گردشگری تا سال‌های سال تحت تاثیر ویروس کرونا خواهد بود و عادات سفر هیچگاه به قبل باز نمی‌گردند و به همین دلیل به جرات می‌گویم اگر هرچه سریعتر ابعاد اقتصادی، فرهنگی و محیط زیستی آن بررسی نشده و اگر همین امروز تمامی مسئولان، کارشناسان و کسب‌وکارهای بزرگ ملی، برای آن اقدامی نکنند، باید منتظر فاجعه‌ای بزرگ در کشور بود ولی از طرفی دنیایی از فرصت‌ها در سایه‌ تغییر عادات سفر همچون تغییر اجباری از گردشگری بین‌المللی به داخلی و سفرهای نزدیک ایجاد شده است.

وی گفت: اگر حواسمان نباشد فاجعه نه تنها در کوتاه‌مدت و میان‌مدت باعث مهاجرت به شهرها و حاشیه‌نشینی می‌شود بلکه از نظر فرهنگی باعث از بین رفتن دستاورد دو دهه رشد و بالندگی جوامع محلی در سایه گردشگری محلی شده و سپس محیط زیست ما نیز قربانی بلند مدت آن خواهد بود.

تالشی افزود: ده‌ها خانواده نسل دوم و سوم از یک خانواده مهاجر از روستا به شهر را داریم که به روستای مادری اجداد خود برگشته‌اند و میزبان مسافران از سراسر ایران و جهانند. صدها خانواده را داریم که داشته‌هایشان را صرف بازسازی خانه گلی و قدیمی خود برای استقبال از مسافران کرده‌اند.

وی مهاجران را جامعه خاموش و دیده نشده توصیف کرد گفت: آنها امروز تنها هستند و نیازمند یاری. البته یاری به آنها از جنس وام و کمک بلاعوض، تنها مسکنی است که این روزها همان هم از اکثرشان دریغ شده، اما کمک ما به آنها باید از جنس توانمندسازی و برنامه‌هایی همچون رزرو سفر برای آینده‌ای نه چندان دور باشد.

تمایل مردم به سفرهای نزدیک

وی با اشاره به وقوع بحران کرونا و اعمال محدودیت های مرزی در حدود ۱۲۷ کشور جهان که تا پیش از این حتی در زمان جنگ های جهانی نیز این اتفاق نیفتاده بود، گفت: کاهش ۵۷ درصدی سفر، لغو ۶۷ میلیون سفر به ارزش ۸۰ میلیون دلار در این مدت اتفاق افتاد و پیش بینی می‌شود کاهش درآمد ناشی از گردشگری به یک هزار و ۲۰۰ میلیارد دلار افزایش یابد.

تالشی در ادامه به خطر از دست رفتن ۱۲۰ میلیون شغل مرتبط با حوزه گردشگری اشاره کرد و گفت: قطعاً نیازمند سیاست هایی برای تعدیل این زیان هستیم.

وی در ادامه به رشد ۱۲۷ درصدی بازار اجاره اقامتگاه ها در جهان در ۶ هفته میانی فصل بهار نسبت به شروع این همه‌گیری اشاره کرد و گفت: از اواخر فروردین آلمان رشد ۳۶۷ درصدی رزروها را تجربه کرد و در رتبه بعد نیز آمریکا و فرانسه با ۲۲۰ و ۲۰۰ درصد رشد در میزان رزرو مواجه بودند، رشد استرالیا نیز ۱۸۹ درصد بود که رشد خوبی در تعداد رزرو است.

وی اضافه کرد: این آمار نشان می‌دهد با وجود قرنطینه و محدودیت ها در سطح جهانی علاقمندان سفر به صورت گسترده در حال رزرو برای تعطیلات منتهی به آخر سال هستند. که این آمار نیز می تواند برای کشور ما نیز صادق باشد.
تالشی در خصوص تغییرات شکلی گردشگری پس از دوران بحران کرونا گفت: تغییر مدت زمان اقامت، تغییر متفاوت رزرو اقامتگاه و محبوبیت نوظهور مقاصد گردشگری که قابل دسترسی از طریق خودور هستند همه و همه از تغییراتی است که به دوران پسا کرونا مربوط می شود. سفر به مقاصد گردشگری نزدیک، پس از شیوع کرونا ۹۲ درصد رشد داشته است.
مدیرعامل پلتفرم اتاقک ظرفیت بازار اقامتگاه های اجاره ای ایران را ۱۵ هزار میلیارد تومان ارزیابی کرد و گفت: هم اکنون ۲۰ هزار نفر در اقامتگاه‌های گردشگری کشور مشغول فعالیت هستند.
تالشی در ادامه درباره افت و خیز مسافران از زمان شیوع تاکنون گفت: در اسفندماه سال گذشته رزروهای اتاقک نسبت به ماه مشابه در سال قبل ۵۰۰ درصد رشد منفی داشته است.

رشد ۶۶درصدی گردشگری در شهریورماه

وی گفت این آمار در فروردین سال جاری به ۲ هزار و ۹۰۰ درصد رشد منفی رسید و و شاهد تعداد زیادی از افراد بودیم که خواهان لغو رزروهایشان در این قالب بودند.
تالشی گفت: ولی آمار جدید در شهریور ماه جاری نشان از رشد ۶۶ درصدی رزرو مسافر به نسبت سال قبل داشته است و این نشان می‌دهد که نمی‌توان مردم را مجبور به سفر نکردن کرد.
فعال حوزه گردشگری افزود: در این مدت شاهد بودیم مردم به سمت خرید آنلاین علاقمند شدن همچنین برای رفتن به سفر بیشتر به پلتفرم‌ها اعتماد می‌کنند و همچنین علاقه مند سفرهای داخلی و اقامت در مکان های نزدیک شدند.

تالشی با اشاره به این که مردم را تشویق به سفر نمی کنیم، ولی آمار تعطیلات گذشته نشان می دهد برخی از مردم در این شرایط نیز به سفر می روند، گفت: آموزش رعایت شیوه نامه های بهداشتی از سوی مسئولان اقامتگاه و گردشگران از جمله ضروریاتی است که امروز به شدت به آن نیاز است.

منبع:ایرنا

غائله “قمشلو” از نگاه فعالان میراث و محیط‌زیست

چه کسی می‌تواند دوستدار ایران باشد و بین میراث فرهنگی و محیط‌زیست آن، یکی را انتخاب کند؟از انواع دوگانه‌هایی که این روزها پدید آمده، یکی هم دوگانۀ میراث و محیط‌زیست است و ماجرای آن به زمانی برمی‌گردد که اعلام شد مالکیت قلعه و باغ تاریخی تیران و کرون که در قلب پارک ملی و پناهگاه حیات‌وحش قمشلو قرار دارد، به نام میراث فرهنگی اصفهان سند خورده است. رئیس ادارۀ ثبت‌اسناد و املاک شهرستان تیران و کرون البته به‌تازگی در این رابطه دو نکته را گوشزد کرده است: «نخست اینکه سند مالکیت این قسمت تحت عنوان اراضی موات به نام دولت جمهوری اسلامی ایران به نمایندگی امور اراضی استان اصفهان صادر شده و هیچ‌گونه سابقه‌ای از صدور سند مالکیت پارک ملی قمشلو به نام محیط‌زیست کشور یا استان وجود ندارد.

دوم اینکه سند صادره به نام دولت جمهوری اسلامی ایران به نمایندگی میراث فرهنگی به مساحت تقریبی ۱۸ هکتار که در محدودۀ سیاسی و ثبتی این شهرستان قرار دارد، با استناد به گواهی بند د مادۀ ۲۶ آیین‌نامه اموال دولتی مصوب هیأت وزیران صادره از وزارت امور اقتصادی و دارایی بوده و صرفاً این اداره نسبت به تغییر بهره‌بردار از امور اراضی استان اصفهان به دولت جمهوری اسلامی ایران به نمایندگی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی (اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان اصفهان) اقدام کرده است.»

ایسنا، نظر دو تن از فعالان میراث فرهنگی و محیط‌زیست تیران و کرون را دربارۀ این تغییر بهره‌برداری پرسیده که در ادامه مشروح آن را از نظر می‌گذرانید.

بی‌توجهی به قلعه ثبت ملی شده قمشلو 

سید عبدالله جلیلیان که مدیرعامل انجمن دوستداران میراث فرهنگی تیران و کرون است، به ایسنا می‌گوید: در دوره پهلوی اول و دوم، قلعه تاریخی قمشلو توسط خاندان رضوانی اداره می‌شد. در واقع آن‌ها بودند که از دورۀ قاجار به بعد، به امورات این مکان رسیدگی می‌کردند و بعد از انقلاب این قلعه تحت تملک بنیاد مستضعفان درآمد. مدتی هم پایگاه یک گروه نظامی بود و جای یادگاری سربازها هنوز روی دیوارهای آن هست، همچنین برخی به امید یافتن گنج بخشی از دیوارهای قلعه را حفر کرده و به آن آسیب رسانده بودند.

او ادامه می‌دهد: در زمان جنگ ایران و عراق، هواپیماهایی که می‌خواستند  اصفهان را بمباران کنند از روی پارک قمشلو عبور می‌کردند و به همین خاطر قلعه حیدر که در مجاورت این مکان قرار داشت به تلی از آوار تبدیل شد تا تجهیزات پدافندی برای دفاع از حریم هوایی ایران پشت خاکروبه‌های آن قرار بگیرد.

این فعال میراث فرهنگی تصریح می‌کند: هدفم از گفتن این حرف‌ها اطلاع یافتن مخاطبان از اتفاقات تلخ و نامهربانی‌هایی است که این قلعه به چشم دیده و باید اضافه کنم هنوز سم اسب‌هایی که به خاطر ضبط فیلم شیر سنگی آقای جوزانی در این قلعه نگهداری می‌شدند هم روی دیوارهای آن هست.

جلیلیان خاطر نشان می‌کند: در تمام این بیست سالی که محیط‌زیست بهره‌بردار قلعه و باغ تاریخی قمشلو بوده فقط از فضای باغ استفاده می‌کرده و برای مرمت قلعه قدمی برنداشته است.

او با اشاره به اینکه میراث فرهنگی و طبیعی یک زنجیرۀ درهم‌تنیده‌اند، می‌گوید: درست نبود که طی این بیست سال به این مکان بی‌توجهی شود و متأسفانه تلاش‌های پیوسته ما برای گفتگو با مدیرکل محیط‌زیست اصفهان درباره وضعیت قلعه قمشلو  به نتیجه‌ای نرسید.

عضو انجمن دوستداران میراث فرهنگی تیران و کرون توضیح می‌دهد: اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان به‌واسطه مالک نبودن نمی‌توانست بودجه درخوری برای مرمت این بنا جذب کند و اکنون که سند ۱۸ هکتاری باغ و قلعه قمشلو به نام این اداره کل خورده، ما با آقای طالبیان، معاون وزیر میراث فرهنگی مذاکره کردیم و گفتیم که امسال بودجه درخوری را برای مرمت قلعه تیران در نظر بگیرند.

جلیلیان در پاسخ به این سوال که طی این سال‌ها قلعه قمشلو مرمت‌شده یا خیر؟ یادآور می‌شود: سال ۱۳۹۳ ما خبردار شدیم که این قلعه در حال تخریب است و سقف شاه‌نشین آن نیاز به مرمت فوری دارد. آن زمان با کمک مردم و انجمن دوستداران میراث فرهنگی تیران و کرون، با نظارت اداره میراث فرهنگی تیران توانستیم قلعه را مرمت کنیم، اما اقداماتی که انجام شد در حد رفع خطر بود.

او تصریح می‌کند: سرمایه‌گذارها حدود شش هفت سال است که پیگیر اخذ مجوز از محیط‌زیست هستند تا بتوانند در این منطقه طرح‌های گردشگری را پیاده کنند. آقای ابوترابی، نماینده مجلس در زمان ریاست خانم ابتکار بر سازمان محیط‌زیست پیگیر جذب این سرمایه‌گذارها بود که هرگز توافقی در این‌باره حاصل نشد و مدتی است که هلدینگ رضوانی قصد دارد روی این مکان سرمایه‌گذاری کند، اما این مسائل هیچ ربطی به انتقال سند قلعه و باغ به نام اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان ندارد.

جلیلیان خاطرنشان می‌کند: اصل مطلب این است که دولت، مالک اصلی پارک ملی قمشلو است و مهم نیست بهره‌بردار آن چه نهادی باشد. ما بهره‌برداری محیط‌زیست را طی این سال‌ها در محدوده باغ و قلعه دیده‌ایم و قطعاً بدون هماهنگی با آن‌ها هیچ اقدامی هم در این محوطه انجام نمی‌شود به همین دلیل فکر نمی‌کنم جای هیچ‌گونه نگرانی درباره ثبت سند به نام میراث فرهنگی وجود داشته باشد.

او ادعا می‌کند: در حال حاضر گردشگری در قلعه و باغ تاریخی قمشلو منحصر به طیف خاصی است و مردم عادی و جوامع محلی از این نعمت ملی بی‌بهره‌اند. درحالیکه با کمک همین جوامع محلی دو پاسگاه برای محیط‌زیست ساخته شد تا جلوی شکار حیوانات و تخلف‌های دیگر در این محدوده گرفته شود.

این فعال میراث فرهنگی، درباره نگرانی‌هایی که پیرامون اجرای طرح‌های گردشگری در این محدوده وجود دارد، می‌گوید: در پارک‌های ملی تمام دنیا گردشگران وارد قفس می‌شوند و از محیط زندگی حیوانات بازدید می‌کنند. در پارک ملی قمشلو که حیوان درنده نداریم نیازی به این قفس‌ها نیست اما به‌راحتی می‌توان با بالن یا درشکه، گردشگران را از ورودی پارک به قلعه که در قلب آن قرار دارد، رساند.

جلیلیان با بیان اینکه مردم تیران و دوستداران میراث فرهنگی و محیط‌زیست هرگز اجازه نمی‌دهند گردشگری بدون ضابطه وارد قمشلو شود، تصریح می‌کند: دورتادور محوطه قلعه و باغ تاریخی قمشلو فنس کشی شده بنابراین گردشگران به‌هیچ‌وجه وارد محوطه پناهگاه حیات‌وحش قمشلو نمی‌شوند که بخواهند خطری برای حیوانات ایجاد کنند.

او یادآور می‌شود: دو سال پیش ما به همراه آقای ابوترابی، نماینده مردم تیران و کرون و نجف‌آباد در مجلس شورای اسلامی، رئیس میراث فرهنگی  و فرماندار تیران و کرون به دفتر آقای کلانتری رئیس سازمان محیط‌زیست رفتیم و خواستیم هر ضابطه‌ای که باید رعایت شود را تعیین کند تا سرمایه‌گذاری که توان اجرای آن ضوابط را داشت وارد گود شود، اما متاسفانه هر بار تعلل کردند.

این فعال اجتماعی خاطرنشان می‌کند: فعالیت انجمن ما منحصر به حوزه میراث فرهنگی نیست و از آنجا که بنده عضو انجمن دوستداران محیط‌زیست تیران و کرون نیز هستم، تاکنون به کمک جوامع محلی برای حفظ محیط‌زیست اقدامات بسیاری انجام داده‌ایم.

طرح جامع گردشگری قمشلو پیش از انتقال سند مطرح بوده

علیرضا دادخواه، یکی از فعالان محیط‌زیست و منابع طبیعی تیران و کرون نیز دراین‌باره به ایسنا، می‌گوید: بخش‌هایی از پارک ملی و پناهگاه حیات‌وحش قمشلو در شاهین‌شهر، نجف‌آباد و تیران و کرون اصفهان قرار دارد، اما قلعه تاریخی قمشلو که سال ۱۳۸۰ در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسیده، در محدوده مرز جغرافیایی و سیاسی تیران و کرون است و از گذشته سکونتگاه اهالی این شهرستان بوده است.

او خاطرنشان می‌کند: افزون بر ۲۵ سال است که این منطقه برای حفاظت در اختیار محیط‌زیست قرار گرفته و از قلعه و باغ تاریخی قمشلو بعضا در سال‌هایی به عنوان تفریحگاه خصوصی کارکنان و مهمانان این اداره کل استفاده شده است.

این فعال محیط‌زیست ادامه می‌دهد: قلعه قمشلو در سال های ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ به ‌صورت اضطراری با اعتباری بالغ بر ۱۳۰ میلیون تومان توسط اداره میراث فرهنگی تیران و کرون مرمت و به عنوان منطقه نمونه گردشگری تیران و کرون معرفی شد، اما به دلیل نبود تعامل بین محیط زیست و میراث فرهنگی در زمینه بهره برداری گردشگری، بخش های اعظم این اثر گرانبها در اثر بارش‌ها و بازدیدهای بی‌برنامه تخریب شد تا اینکه سال ۱۳۹۵ حافظان میراث فرهنگی تیران و کرون و دوستداران محیط زیست این شهرستان دست به دست جوامع محلی دادند و با جمع آوری کمک‌های نقدی قسمت‌های در حال تخریب را با مساعدت میراث فرهنگی این شهرستان مرمت کردند.

دادخواه می‌گوید: مسئولان تیران و کرون و میراث فرهنگی به منظور مرمت کامل این اثر از خیران سرمایه گذار دعوت و با مشارکت اداره کل محیط زیست اقدام به تهیه طرح جامع حفاظت محیط زیست و گردشگری منطقه کردند. سرمایه گذار هم آماده اجرای کامل طرح زیر نظر سازمان محیط زیست کشور بود، اما هنوز مجاز به فعالیت نشده و طی این سال‌ها به خاطر بیمی که نسبت به تخریب بنا می‌رفت از میراث فرهنگی خواسته شد تا سند این قسمت را اخذ کند بلکه بتواند نسبت به تأمین اعتبار و مرمت این بنا اقدام کند.

او با تأکید بر اینکه برای ما فرقی ندارد میراث فرهنگی مالک قلعه قمشلو باشد یا محیط‌زیست، تصریح می‌کند: ثبت سند این بنا و باغ تاریخی به نام اداره کل میراث فرهنگی هیچ تداخلی در حفظ محیط‌زیست ایجاد نمی‌کند و به‌هیچ‌عنوان نباید از عبارت «زمین‌خواری» برای توصیف این وضعیت استفاده کرد.

عضو انجمن دوستداران محیط‌زیست تیران و کرون با اشاره به نگرانی‌هایی که در خصوص اجرای طرح‌های گردشگری در این محدوده وجود دارد، می‌گوید: فراموش نکنیم که طرح جامع گردشگری در منطقه حفاظت‌شده قمشلو با رویکرد حفاظت منطقه و نیروی کار و گردشگر کنترل‌شده تهیه‌شده و مشاوران محیط‌زیست هم بر آن نظارت داشته‌اند، بنابراین نمی‌توان به‌گونه‌ای رفتار کرد که گویا بعد از انجام انتقال سند به نام اداره کل میراث فرهنگی بحث گردشگری در این محدوده مطرح‌شده است.

دادخواه خاطرنشان می‌کند: عموم مردم به‌ویژه جوامع محلی، حق دارند از قلعه و باغ تاریخی قمشلو به عنوان یک اثر ملی بازدید کنند و بهتر است که اداره کل محیط‌زیست استان اصفهان برای حفاظت بهتر از قمشلو به مانند دیگر طرح‌های کشور از ظرفیت و اعتبار بخش خصوصی بهره گرفته و به فکر ساختن پاسگاه برای اطراف این منطقه باشد، چراکه فعالان محیط زیست و جوامع محلی تیران و کرون تاکنون دو پاسگاه مردم ساز احداث کرده و در اختیار این اداره کل قرار داده‌اند و در صورتی که با ناملایمتی از سوی اداره محیط زیست مواجه نشوند آمادگی احداث پاسگاه‌های بیشتر در این منطقه را نیز دارند.

این فعال محیط زیست، ضمن تشکر از زحمات آقایان غلامی و جوهری، رئیس سابق و فعلی منطقۀ حفاظت شدۀ قمشلو برای حفظ محیط زیست و باغ و قلعۀ تاریخی آن، تعامل با انجمن‌ها و همچنین استفاده از ظرفیت جوامع محلی، می‌گوید: متاسفانه بعد از اتفاقات اخیر ادارۀ محیط زیست اجازۀ ورود اعضای انجمن دوستداران میراث فرهنگی تیران و کرون را به پارک ملی برای مرمت قلعه نداده است و این مسئله در نهایت به ضرر قلعۀ ثبت ملی شدۀ قمشلو خواهد بود.

منبع:ایسنا

آشنایی با تنگ چوگان بیشابور – فارس

 تنگ تاریخی چوگان در 23 کیلومتری شهر کازرون و روبروی شهر باستانی بیشاپور واقع شده و رودخانه شاپور در جهت شمال شرقی به جنوب غربی در میان آن روان است

این تنگ طبیعی و تاریخی در کنار ویرانه‌های شهر تاریخی بیشاپور قرار دارد و دارای 3 روستا است که عبارتند از: روستای تنگ چوگان بالا، تنگ چوگان پایین، تنگ چوگان وسطا.

کوه شاپور مشرف بر روستای تنگ چوگان وسطا است، اما راه اصلی برای رسیدن به غار از تنگه چوگان علیا (روستای کشکولی) می‌گذرد.

تنگ چوگان در دل خود گنجینه‌ای بی‌نظیر از آثار و حجاری‌های دوره ساسانیان را جای داده و به همراه طاق بستان در کرمانشاه و نقش رستم و نقش رجب در نزدیکی تخت جمشید یکی از محوطه های تاریخی با ارزش آن دوره به شمار می آید.

این دره علاوه بر ۶ نقش برجسته مربوط به شاپور اول و بهرام اول و دوم، مجسمه عظیمی از شاپور اول به ارتفاع 6 متر را در غار شاپور، که در ارتفاعی نزدیک به ۸۰۰ متر از بستر رودخانه قرار دارد در خود جای داده است.

نقش برجسته های این تنگه نسبت به سایر نقوش دوره ساسانی بزرگتر و شلوغ‌تر می‌باشند به گونه‌ای که 3 تا از این نقش برجسته ها بیش از ۳۰ متر مربع مساحت داشته و در هر کدام نقش پیکر بیش از ۳۰ نفر تراشیده شده است که تنها نقش برجسته صحنه شکار خسرو پرویز در طاق بستان کرمانشاه با آنها قابل قیاس است.

در این تنگه ۶ نقش برجسته کنده شده که تقریبا همگی نزدیک به ورودی آن و در فاصله‌ای کمتر از ۵۰۰ متر از شهر باستانی بیشابور قرار دارند. اگر از سمت بیشابور به این تنگه وارد شوید ۴ عدد از این نقش برجسته‌ها در شمال و سمت چپ و دو تای دیگر در جنوب و سمت راست قرار دارند.

اولین نقش برجسته که بزرگترین و شلوغ ترین نقش برجسته در بین دیگران است نقشی مربوط به جشن پیروزی شاپور اول بر امپراطوری روم است.

شاپور در طی دوران ۳۰ ساله فرمانروایی بر ایران (از ۲۴۱ تا ۲۷۱ میلادی) دو بار با امپراطوری روم وارد جنگ شد. در پایان اولین نبرد، گردیانوس، امپراتور روم در اثر شورش فرمانده گارد خود، فیلیپ معروف به عرب، کشته شد و فیلیپ برای استقرار پایه‌های حکومت خود به سرعت پیشنهاد صلحی به همراه قبول پرداخت غرامت و واگذاری ارمنستان به ایران را مطرح نمود (۲۴۴ میلادی).

سالها بعد با به قدرت رسیدن والریانوس در روم، او برای جبران شکستهای قبلی مجددا به ایران حمله کرد که این بار هم به دنبال شکست ارتش روم، والریانوس به همراه ۷۰ هزار نفر از صاحب منصبان و لشکریانش به اسارت شاپور درآمدند (۲۶۰ میلادی).

در ایران نیز شاپور در مراسمی که در پایتخت ایران، شهر تیسفون برگزار کرد در حضور والریانوس و ژنرال‌هایش ایران را خورشید گیتی تاب و تنها ابر قدرت دنیا خواند و دستور داد تا نقش این پیروزی را در محل‌های متعددی بر کوه حک نمایند. معروف ترین این نقش برجسته‌ها در نقش رستم و بزرگترین و باشکوه ترین‌هایشان در تنگ چوگان قرار دارند.

در اولین نقش برجسته شاپور اول در مرکز نقش و سوار بر اسب به تصویر کشیده شده است. جنازه گردیانوس در زیر پاهای اسب شاپور افتاده و دستان والریان به نشانه اسارت در دست شاپور قرار دارد. فیلیپ نیز در جلوی اسب شاپور زانو زده و تقاضای صلح دارد. افسران و نظامیان ایرانی در ۵ ردیف سوار بر اسب در پشت سر شاپور قرار دارند و سربازان و صاحب‌منصبان رومی نیز در ۵ ردیف در جلوی شاپور در حال حمل هدایا و پیشکش‌هایی برای او دیده می‌شوند.

در این نقش برجسته ۱۱۵ پیکر دیده می‌شود که از این نظر رکورددار نقش برجسته های ایرانی به شمار می‌آید.

دومین نقش برجسته مربوط به پیروزی بهرام دوم بر اعراب بیابانگرد می‌باشد. در این نقش برجسته بهرام سوار بر اسب در سمت چپ نقش قرار داشته و اعراب در حال راهنمایی توسط سرداران ایرانی به منظور پیشکش اسب و شتر در مقابل او دیده می‌شوند.

سومین نقش برجسته که کامل ترین و زیباترین نقش برجسته زمان ساسانی به شمار می‌آید مراسم دریافت فر ایزدی (حلقه شهریاری) توسط بهرام اول از اهورامزدا را به تصویر کشیده است.

حکاکی این نقش برجسته بسیار هنرمندانه بوده و چین و چروک ها و حرکت لباس و …، همگی بسیار زیبا نشان داده شده اند. همه چیز در این نقش به شکل حیرت انگیزی تناسب دارد. حتی جزییات فیزیکی اسب و رگ‌های روی پای اسب نیز مشخص شده است.

نقش برجسته چهارم صحنه پیروزی بهرام دوم (شاپور دوم- ذوالاکتاف) بر یاغیان را به تصویر کشیده است. در این نقش پادشاه در مرکز نقش نشسته بر تخت و به صورت روبرو به تصویر کشیده شده است در حالیکه در سمت راست او سربازان و سرداران ایرانی به احترام ایستاده و اسرا و یاغیان در سمت چپ توسط سربازان ساسانی به حضور شاه آورده می‌شوند.

نقش برجسته پنجم که در سمت راست تنگه واقع شده و سالم ترین نقش برجسته در میان نقوش 6 گانه است نیز به پیروزی شاپور بر دولت روم اختصاص دارد.

ششمین و آخرین نقش برجسته که آنهم در سمت راست تنگه و دقیقا در کنار جاده واقع شده است متاسفانه بیشترین آسیب را در طی زمان دیده و قسمت‌های بالای آن تقریبا از بین رفته است.

در این نقش برجسته مراسم دریافت فر ایزدی (حلقه شهریاری) توسط شاپور اول از اهورامزدا و همچنین پیروزی وی در جنگ با رومیان به تصویر کشیده شده است.

در این نقش، زیر سم اسب مظهر اهورامزدا، اهریمن و زیر پای اسب شاپور، گردیانوس، امپراطور کشته شده، لگدمال می‌شوند. فیلیپ نیز طبق معمول جلوی اسب شاه زانو زده و تقاضای صلح و بخشش دارد.

منبع:همشهری

آشنایی با نقش برجسته تیمور – فارس

نقش برجسته پل آبگینه (تیمور میرزا) در 12 کیلومتری جنوب شرقی کازرون در مجاورت روستای آبگینه و دریاچه زیبای پریشان و در کنار جاده قدیم کازرون به شیراز قرار دارد

در نزدیکی روستای آبگینه بر دیواره کوهی که جاده از چند متری آن عبور می‌کند، نقش برجسته‌ای جالب حجاری شده است. در این نقش برجسته، تیمور میرزا پسر حسین قلی میرزای فرمانفرما نواده فتحعلی‌شاه قاجار که زمانی حکومت کازرون را در دست داشته است، ترسیم شده است.

 

این نقش که با ابعاد 4/22 مترطول و 2/5 متر عرض وعمق 1 متر است و در ارتفاع 2 متری از سطح زمین قرار دارد، تیمور میرزا بر یک صندلی تکیه داده و شیری را رام کرده است. در قسمت‌های مختلف این نقش اشعاری در وصف تیمور میرزا به خط زیبای نستعلیق حک شده است.

سراینده اشعار، وصال شیرازی و نویسنده آن عباس بن یحیی و استاد سنگ تراش این مجلس احمد حجار معرفی شده است.

در سمت راست شاهزاده نقش محمدخان الله و در سمت چپ او نقش منوچهر خان که قلیانی را به حضور شاهزاده تقدیم می‌کند،کنده کاری شده است.

نقش خسروخان تفنگ دار بر دیواره سمت راست وتصویر دیگری که اسم او مشخص نیست بر دیواره سمت چپ حجاری شده است.همچنین در سمت چپ شاهزاده نقش یک باز شکاری که روی پایه ای ایستاده است ترسیم شده است.

از نکات جالب در این نقش این است که بر کمر همه افراد ترسیم شده بجز محمدخان الله خنجری قرار دارد که خنجر شاهزاده بسیار مرصع و زیباتر از بقیه می‌باشد و همچنین ترسیم کفش پاشنه دار و لباس و کلاه مخصوص آن دوران نیز دراین نقش بسیار قابل توجه می‌باشد.

یکی از متأخرترین آثار تاریخی موجود در حریم تالاب پریشان نقش برجسته تیمور میرزا است که در فاصله یک کیلومتری در شمال غربی دریاچه پریشان بر سینه کوه قرار گرفته است.

علاوه بر این نقش، نقش نیمه تمام دیگری نیز که احتمالاً همزمان با آن شروع به حجاری شده و اما بنا بر دلایلی نامعلوم نیمه کاره مانده نیز در فاصله حدود 50 متری نقش تیمور نیز وجود دارد.

این نقش برجسته علاوه بر ثبت در ردیف فهرست آثار ملی طی چند سال اخیر و پس از افتتاح جاده جدید کازرون ـ شیراز، حفاظی نیز در مقابل آن کشیده شد. اما سالیان سال قرار داشت و چندی پیش نیز آسیب‌های ناشی از وجود چنین آغلی در مجاورت این نقش، اعتراض برخی از فعالین حوزه میراث فرهنگی و همچنین خبرگزاری‌ها را نیز در پی داشت.

نقش برجسته شکار فتحعلی شاه قاجار بیش از 150 سال قدمت تاریخی دارد و کتیبه‌های بسیار ارزشمندی با خط نستعلیق بر فراز این اثر نگاشته شده است.

این نقش برجسته در نزدیکی محوطه تاریخی بیشابور قرار دارد که این محوطه یکی از مهمترین محوطه‌های تاریخی ایران است که قدمت آن به دوران ساسانیان باز می‌گردد.

منبع:همشهری

آشنایی با روستای اشتبین – آذربایجان‌شرقی

کنار رود ارس در استان آذربایجان شرقی را به حق جایی شبیه بهشت نامیده اند؛از جلفا تا کلیبر و ارسباران مناظر حیرت انگیز و شگفت آوری وجود دارد که انسان را به وجد و شعف وامی دارد.در میان روستاهای اطراف رود ارس با جنگل ها و کوه ها و مناطق حفاظت شده مارال ها، روستای اشتبین ، یکی از روستاهای شگفت کشور، شهرت خاصی دارد.

مسافران پس از گذر از جلفا، روستای سیه رود، نوردوز (مرز ایران و ارمنستان) روستای دوزال، کردشت از سه راهی هراس به روستای زیبای اشتبین وارد می شوند.

روستای اشتبین از مجموعه سه  آبادی به نام های هراس، سیاوشان و جعفرآباد تشکیل شده و دارای سابقه تاریخی کهن است. چندین کتیبه به خط ثلث مربوط به زمان شاه طهماسب صفوی، یک گورستان قدیمی، کتیبه های مرمرین مربوط به قرن های نهم و دهم هجری حکایت از پیشینه تاریخی گرانبهای آن دارد.

ابوالقاسم نباتی عارف و شاعر معروف آذربایجان در اشتبین به دنیا آمده و به وصیت خود در این مکان به خاک سپرده شده است. تولید ابریشم در این روستا از قدیم رونق دارد و عده زیادی از مردم به تولید و پرورش کرم ابریشم اشتغال دارند.

میوه های باغی و محصولات جالیز اشتبین بسیار مرغوب است. انار، انجیر، گردو، گلابی، آلبالو، زردآلو، انگور، سماق، زغال اخته، ازگیل، انگور و توت به فراوانی از باغ ها به دست می آید. به علت نبودن سردخانه و عدم امکان دسترسی آسان به شهر بسیاری از این میوه ها از بین می رود.

خانه های روستای اشتبین معماری بسیار زیبایی دارد و حیاط هر خانه پشت بام خانه دیگر است. در هر گوشه کوچه های آن، کارگاه تولید ابریشم به چشم می خورد و در این میان زنان روستا که لواش تنوری می پزند نان را به میهمانان پیشکش می کنند.

نوجوانان و کودکان روستای اشتبین مانند بزرگان خود از کمک به میهمانان دریغ نمی کنند و تا مسافتی زیاد آنان را بدرقه می کنند.

منبع:همشهری

آشنایی با روستای کندوان – آذربایجان شرقی

 روستای کندوان در دامنه سر سبز سلطان داغی، در ۱۸ کیلومتری جنوب اسکو و ۶۲ کیلومتری جنوب غربی تبریز قرار دارد

خانه های سنتی و باستانی کندوان از نظر نوع معماری در ایران نظیر ندارند و به عقیده تعدادی از محققین احداث این خانه‌ها به قرن ۷ هجری همزمان با یورش مغول‌ها برمی‌گردد.

در تاریخ این منطقه، این گونه نقل شده که نخستین کسانی که به کندوان پا گذاشته اند، ساکنان روستایی به نام حیله ور- که در 2 کیلومتری غرب کندوان قرار داشته- بوده اند که در قرن هفتم هجری برای در امان ماندن از حمله مغول ها به دشتی در مقابل کندوان فعلی مهاجرت کرده اند و در طول مدت زمانی به تدریج درون کران‌ها را حفاری کرده و پناهگاهی امن برای خود ساخته اند.

کندوان روستایی است بنا شده در صخره و تنها سازه این دهکده را سنگ‌ها تشکیل می دهند. خانه ها هرمی شکل هستند و برای دام ها نیز حفره هایی در سنگ ها بنا شده است.

کندوان یکی از 3 روستای صخره‌ای جهان است که موجب جذابیت بی نظیر آن شده است. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثنا در دنیا به حساب می آید. چرا که دیگر در ترکیه و آمریکا کسی در کاپادوکیه و داکوتا زندگی نمی کند.

کوه سهند یکی از 5 کوه آتشفشانی مهم ایران در استان آذربایجان شرقی و در جنوب تبریز واقع است. در دامنه های این کوه و در نزدیکی شهر اسکو، روستایی با نام کندوان قرار دارد که از نظر جاذبه های زمین شناسی و معماری دارای اهمیت است.

صخره های کله قندی و غارهای دستکن توسط انسان که به عنوان خانه های مسکونی مورد استفاده قرار می گیرد، یکی از شگفت انگیزترین روستاهای صخره ای جهان را پدید آورده است.

شیوه بنای خانه‌های این روستا از نوع معماری صخره ای و به شکل مخروطی یا کله قندی می‌باشد. برخی از باستان شناسان قدمت این روستا را به دوره های پیش از اسلام نسبت می‌دهند.

در دل این تپه‌های بلند که ارتفاع بعضی از آنها به 40 متر می‌رسد صدها آغل، انبار و اتاقک حفر شده که بسیار دیدنی است. همچنین آب معدنی گوارایی از دل یکی از تپه های این روستا می جوشد که از شهرت فراوانی برخوردار است و برای امراض کلیوی بسیار مفید تشخیص داده شده است.

این روستا به سبب ویژگی معماری صخره ای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

در اثر فعل و انفعالات آتشفشانی کوههای سهند، چنین منظره‌ای در یکی از خوش آب و هواترین نقاط ایران ایجاد شده است. توده ها و گدازه های مذاب آتشفشانی، به وسیله باد، برف و باران در طی هزاران سال متمادی شکل گرفته و به فرم کران درآمده است.

خانه های این روستا به مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده اند و جالب اینجاست که عسل یکی از مهمترین محصولات این روستا می باشد.

کندوان منطقه‌ای ییلاقی از رشته کوه های سهند است که مراتع سرسبزش عشایر زیادی را به آن جا می‌کشاند.

معماری خاص این روستا موجب شهرت جهانی آن شده است. دامداری و کشاورزی و باغداری عمده فعالیت مردمان این روستاست، لوله کشی آب و برق در دل این سنگ ها همزیستی مسالمت آمیز بشر با محیط زیست را نشان می‌دهد. کندوان نمونه زیبای استفاده از طبیعت در زندگی انسان است.

آنچه به کندوان هویت باستانی داده وجود 117 خانوار و منزل مسکونی در درون توده های مخروطی و هرمی شکل صخره ای است. روستاییان کندوان داخل این توده ها برای خود خانه مسکونی، آغل، انبار و کارگاه ایجاد کرده‌اند.

معماری صخره‌ای، حاکی از صحنه‌های مبارزه و جدال انسان با طبیعت و در خدمت گرفتن صخره های طبیعی است. در معماری معمولی، به وسیله مصالح ساختمانی گچ، آهک و خشت، هیئت اصلی بنا را به وجود می آورند، در صورتی که در معماری صخره‏ای فضای مورد نظر در درون توده سنگ هویدا می‌گردد و سنگ، مانند کالبدی، قشری مستحکم در اطراف این فضا ایجاد می‌کند.

ارتباط طبقات بالایی کران‌ها با خارج، از طریق پلکان های بسیار زیبایی از بدنه خود کران تامین گشته است. طبقه هم‌کف، اکثرا اصطبل بوده و طبقات دوم و سوم و چهارم به عنوان سکونت‌گاه استفاده می‌شود. در بعضی موارد از طبقه چهارم به عنوان انبار نیز استفاده کرده‌اند.

آبریزها اکثرا در کنار معابر و در خارج از کران ها و محیط مسکونی قرار داشته و هر چند خانواده به طور مشترک دارای یک آبریز هستند. آبریزها اکثرا دارای چند محل نشیمن و انباره می‏باشد که بستگی به شیب زمین دارد.

به خاطر قطر و ضخامت زیاد کران‌ها، ایجاد نورگیر در طبقات پایین کار بسیار مشکلی است، بدین مناسبت نورگیرها اغلب در طبقات بالا واقع شده‌اند. جنس پنجره‌ها از چوب بوده اغلب به شکل شطرنجی و در آنها قطعات کوچک شیشه تعبیه شده است.

آثار معماری صخره‌ای در اغلب نقاط جهان به چشم می‌خورد که در اکثر آنها اکنون دیگر سکنه ای زندگی نمی‌کند؛ ولی معماری صخره ای از نوع کندوان فقط در یک منطقه دیگر در روی زمین ایجاد شده و آن در دره زیبای گورمه ترکیه است.

بافت قدیمی روستای کندوان که یکی از زیباترین و منحصر به فردترین روستاهای تاریخی کشور و تنها روستای زنده صخره‌ای محسوب می شود، با ساخت و سازهای جدید که متفاوت با بافت گذشته است با تهدیدی جدی رو به رو شده است.

وجود آب معدنی، خانه‌های منحصر به فرد، دره‌های سرسبز و خرم، آب و هوای مطبوع و لبنیات و عسل مرغوب کوهستان، سبب جذب تعداد کثیری مسافر از نقاط دور و نزدیک به این روستا به خصوص در فصول مساعد سال می شود.

این روستا به سبب ویژگی معماری صخره ای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. توده‌ها و گدازه‌های مذاب آتشفشانی، به وسیله باد، برف و باران در طی هزاران سال متمادی شکل گرفته و به این فرم درآمده است. کران‌ها در تابستان‌ها خنک و در زمستان‌ها گرم است.

این روستا طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1375، دارای 137 خانوار و ٧٥٠ نفر جمعیت بوده است که به کار کشاورزی و دامداری و صنایع دستی اشتغال دارند.

روستای کندوان دارای مسجد، حمام، مدرسه و آسیا می‌باشد و کران مسجد یکی از بزرگ‌ترین کران‌های روستا را تشکیل داده است. به دلیل شکل مخروطی خاص، اغلب کران‌های دارای طبقات مختلف، از داخل با یکدیگر ارتباط ندارند، کران ها عموما دارای دو طبقه بوده و در بعضی موارد سه و حتی چهار طبقه نیز در آ نها ایجاد کرده اند.

آثار معماری صخره‌ای در اغلب نقاط جهان به چشم می خورد که در اکثر آن‌ها اکنون دیگر سکنه‌ای زندگی نمی‌کند ولی معماری صخره‌ای از نوع کندوان فقط در یک منطقه دیگر در روی زمین ایجاد شده و آن در دره زیبای گورمه ترکیه است.

کندوان جزو سه روستای شگفت انگیز دنیاست که توجه گردشگران داخلی و خارجی را به خود جلب کرده است به طوری که سالانه ٣٠٠ هزار گردشگر از این روستای تاریخی بازدید می‌کنند.

منبع:همشهری

آشنایی با روستای دوان – فارس

 روستای دوان در 12 کیلومتری شمال شرقی کازرون در استان فارس قرار دارد و از جمله جاذبه‌های دیدنی شهرستان کازرون است که به ماسوله فارس مشهور است

ماسوله نامیدن دوان هم از آن جهت است که این روستا در منطقه کوهستانی واقع شده و زمین‌های آن در دامنه تپه‌ها و به صورت پلکانی بنا شده است. اما ویژگی عجیب دوان وجود گورستان‌های متعدد است که برخلاف عرف اکثریت قریب‌به اتفاق روستاهای ایران که تنها یک گورستان در ورودی و گاه در خروجی ده دارند، دوان چندین و چند گورستان دارد.

دوان از کهن‌ترین دهکده‌های ایران است. در طول تاریخ این سرزمین، مردم ابتدا پیرو آیین زردشت بودند و در قرن هفتم میلادی، دوانی‌ها نیز مسلمان شدند.

دوان یا به گویش محلی دوون، از زمان اردوان شاه وجود داشته که البته تا زمان جمشید جم اهالی آن متفرق بودند و پس از آن، به درخواست جمشید دور هم جمع می‌شوند.

اقتصاد روستای دوان همواره بر پایه کشاورزی و الگوهای متداول تولید اقتصادی سیستم فئودالی بوده است و این سیستم برای نخستین بار در ایران در آغاز قرن بیستم منسوخ شد و در نتیجه دوانی ها کشاورزان مستقلی شدند و تولیدات عمده آنها بعضاً انجیر، انگور و حبوبات بوده است.

در گذشته دسترسی به روستای دوان به سبب نبود راه های ارتباطی به سختی صورت می‌گرفت. مردم دوان نیز مانند سایر مناطق کشور دارای آداب و رسوم مختلفی بوده که این آداب و رسوم نیز در طول سال‌ها تحت تاثیر فرهنگ سایر مناطق قرار گرفته و اصالت خود را از دست داده است.

قلعه‌ دختر از جمله آثار باستانی روستای دوان است و در ارتفاعات کوه‌های دوان و مشرف به روستا قرار دارد.

منبع:همشهری

آشنایی با روستای کزج – اردبیل

روستای زیبای کزج از توابع فیروزآباد خلخال از مراکز جذب توریست استان اردبیل است.

این روستای زیبا و منحصر بفرد با هدف گردشگری در 15 کیلومتری شمال‌غربی هشجین واقع است. بافت سنتی، معماری خاص اماکن مسکونی، قرار گرفتن در کوهپایه، بهره مندی از طبیعت بکر و زیبا، جاری شدن رودخانه قزل اون درست از بین باغات روستا، قدمت و پیشینه تاریخی و صنایع دستی موجب گردیده که مسئولین محترم برای توسعه گردشگری و معرفی آن اقدامات مفیدی را انجام دهند تا با محقق شدن این امر روستای کزج به یکی از جاذبه های توریستی استان تبدیل گردد.

روستای سرسبز کزج 320 خانوار و 1500 نفر جمعیت دارد مردم کزج به سخت کوشی و تلاش و کار شهرت دارند باغداری و دامداری و کشاورزی شغل عمده اهالی این دیار است.

انگور، گردو، سیب و گلابی، گیلاس، آلبالو و توت (مخصوصا توت خشک) از محصولات درختی کزج هست. جاجیم بافی، پلاس بافی، جوراب، کلاه و دستکش، طناب و سبدبافی از صنایع دستی این روستا بوده و از قدیم الایام رواج دارد.

روستای گردشگری کزج شهرستان خلخال، باشکوه، پنهان در دل کوه در دامنه کوه‌های سر به فلک کشیده منطقه خلخال در دامنه تند کوهی به نام “بلدداشی” و در ساحل شرقی رودخانه قزل اوزن روستایی به نام ” کزج ” واقع شده است. نام روستای زیبا و گردشگری ” کزج ” برگرفته از کلمه ” کزه” یعنی چوبدستی (دگنگ یا ال‌آغاجی) است.

این روستا به عنوان سکونتگاه روستایی منفرد در دهستان خورش رستم شمالی و در ارتفاع هزار و 250 ‪ متری از سطح دریا با موقعیت کوهستانی دامنه‌ای و به فاصله 17/5 کیلومتر از مرکز دهستان خورش رستم (هشتچین) واقع شده و تا شهرستان خلخال 57/5 کیلومتر فاصله دارد.

روستای کزج با بافت متمرکز ساخت و ساز پیرامون هسته اولیه آن بنا شده و به همین علت زمین‌های زراعی و باغات بیشتر در حاشیه و پیرامون بافت مسکونی گسترش یافته است.

رودخانه قزل اوزن از یک کیلومتری غربی این روستا می‌گذرد و ارتفاعات عرب بیله دشت، ورگان چوله و داغ یولی در سمت شرق روستا واقع شده و آن را احاطه کرده و بافتی شبیه روستای گردشگری ماسوله را در این روستا پدید آورده‌است.

آنچه این روستا را حایز اهمیت ساخته علاوه بر معماری منحصر به فرد علاقه اهالی به حفظ این نوع معماری و تاکید بر حفاظت و حراست از سنن ، آداب ، رسوم و فرهنگ گذشته این خطه است.

به علت نزدیکی این روستا به ماسوله و براساس نظریه کارشناسی متخصصان آثار معماری تاریخی و بر اساس شواهد مستدل و مشابهت ساخت و ساز و نیز معماری خانه‌ها، طریقه آرایش و سلیقه به کار رفته در ساخت و ساز ابینه، اهالی روستای گردشگری ماسوله از سکنه این روستا هستند که در گذشته‌های دور به علت کوچرو بودن مردم این روستا و استفاده از منطقه ماسوله به عنوان ییلاق، بخشی از جمعیت روستای کزج در آن منطقه ساکن شده و روستای ماسوله را به وجود آورده‌اند.

روستای کزج به علت بافت معماری از جمله نوع مصالح به کار رفته در ساخت و ساز، رنگ آمیزی دیوارها، حیاط خانه‌ها، درها و پنجره‌ها و نیز سلیقه منحصر به فرد در ساخت بنا، هدایت فاضلاب منازل و بکر بودن فرهنگ زندگی اجتماعی و حتی همزیستی مسالمت‌آمیز شیعیان و اهل تسنن ساکن در روستا از سوی سازمان میراث فرهنگی کشور جزو 12 روستای هدف گردشگری استان اردبیل تعیین شده است.

نمای ظاهری این روستا از دید گردشگران جلوه‌ای جذاب و دیدنی به آن بخشیده به طوری که در نگاه اول صدها واحد مسکونی به صورت مکعب‌هایی در کنار هم و همشکل دیده می‌شود که با رنگ آمیزی تزیینی ایوانها، تیرهای چوبی ایوانها، پله‌ها، درها و پنجره‌ها منظره بدیعی را به وجود آورده است.

پشت بام اکثر خانه‌های این روستا کاهگلی بوده و به علت شیب تند محل ساخت و استقرار روستا پشت بام هر خانه‌ای حیاط خانه بالاتر است.

سقف و پشت بام خانه‌ها بیشتر با افزودن لایه‌های کاهگلی متعدد حدود نیم سانتی متری در هر سال به روش ماله کشی‌های سالانه ضخیم شده به طوری که بارش‌های باران و برف موجب چکه کردن سقف‌ها نمی‌شود.

این لایه‌های کاهگلی از ترکیب گل خاک رس منطقه و کاه گندم تهیه می‌شود و در سالیان اخیر نمک نیز برای جلوگیری از نفوذ آب به لایه‌های زیرین و پیشگیری از چکه کردن سقف بام‌ها به ترکیبات کاهگل افزوده می‌شود.

این شیوه معماری حتی با همه گیر شدن استفاده از مصالح ساختمانی جدید از قبیل قیر، ایزوگام، ایرانیت و سیمان هنوز هم در روستای کزج مرسوم بوده و زیبایی و طراوت خاصی به این روستا بخشیده است.

منبع:همشهری

آشنایی با جزیره قشم

اگر چه دلفین بزرگترین جانور خلیج فارس نیست، اما به نقشه ایران که نگاه کنید شکل بزرگترین جزیره خلیج‌فارس شبیه دلفین است.جزیره‌ای که در طول تاریخ متعلق به ایرانیان بوده، ولی از اسکندر مقدونی گرفته تا امویان و عباسیان و پرتغالی‌ها و انگلیسی‌ها به آن حمله کرده‌اند و چشم طمع به آن داشته‌اند.قشم ، جزیره‌ای است که با عنوان بهشت مرجان‌های دریایی شناخته می‌شود و سواحلی آرام، پوشیده از شن‌های سفید و غروبی دل‌انگیز دارد.

تا همین یک سال پیش فکر می‌کردند طولانی‌ترین غار نمکی دنیا در فلسطین است. اما امروز می‌دانیم که غار نمکی قشم با بیش از 6 هزار متر طول، طویل‌ترین غار نمکی دنیاست.

از طرفی در قشم درختی می‌روید به اسم «حرا» که به نام علمی «اوسینا مارینا» شناخته می‌شود.

اوسینا همان ابن‌سینای خودمان است که این گیاه به افتخار او نام‌گذاری شده، ریشه‌های این درخت در آب شور می‌روید از خاک بیرون می‌آیند و در واقع آب شیرین کن درخت هستند.

این گیاه زیستگاه نوعی جانور است. جنگل‌های حرا در بوشهر، سیستان و بلوچستان و هرمزگان، از ذخیره‌گاه‌های جنگلی کشور به حساب می‌آیند و تحت حفاظت قرار دارند.

دره ستاره‌ها یا همان «استار اوتیده» در قشم از آن مکان‌های وهم‌انگیز است که آدمیزاد را به شهر جن و پری می‌برد و اشکال زیبای آن هر کسی را مبهوت می‌کند.

به گواه تاریخ، جزیره قشم همواره یک مرکز تجاری و کشتیرانی پررونق بوده و امروز هم تمامی کشتی‌هایی که قصد بارگیری از کشورهای خلیج فارس را دارند باید از سواحل جنوبی آن بگذرند و بسیاری از هواپیماهایی که قصد پرواز از شرق به غرب زمین را دارند باید از حریم هوایی آن عبور کنند.

به دلیل موقعیت آب و هوای قشم،‌ سالانه درصد قابل توجهی از پرندگان بومی ایران و پرندگان دیگر نقاط جهان به آن مهاجرت می‌کنند.

منبع:همشهری