دروازه قرآن شیراز
دروازه قرآن از بناهای مشهور شهر شیراز است که در ورودی این شهر از سمت شمال و شهر اصفهان قرار دارد. این دروازه که از معدود دروازه های باقی مانده از روزگاران گذشته است و هر چند که اینک کاربری اصلی خویش را از دست داده، اما همچنان از اهمیت و ارزش فراوانی برخوردار است. گفته می شود که در زمان حکومت امیر عضدالدوله ی دیلمی طاق مرتفع و پاسگاهی در تنگه ی ورودی شهر شیراز که به تنگه ی الله اکبر معروف است، احداث شد. قرن ها بعد و در زمان کریمخان زند این طاق مرمت گردید و اتاق هایی در طرفین جهت نگهبانان به آن اضافه شد. همچنین در این زمان به جهت تبرک و سفر سلامت و بی خطر مسافران، قرآنی خطی در اتاق کوچکی که بر فراز طاق تعبیه شده بود، قرار گرفت. از این رو آن را طاق قرآن نامیدند. گفته می شود که این قرآن به خط نوه ی شاهرخ شاه تیموری بوده است.
طاق قرآن قرن ها به همین منوال در ورودی شهر شیراز برقرار بود؛ به استقبال مسافران میرفت و آنان را هنگام عزیمت از شهر بدرقه می نمود. در ابتدای قرن اخیر و چندین سال پس از ویرانی آن به بهانه ی گسترش شهر، به همت حسین ایگار اعتمادالتجار بار دیگر و در فاصله ای اندک از مکان قبلی، دروازه قرآن فعلی بنا گردید؛ قرآنی برفراز آن قرار گرفت و دیوارهای آن با آیات قرآن به خط های نسخ و ثلث مزین شدند.
امروزه اما با آنکه مسیر خروجی شهر شیراز از کنار این دروازه می گذرد و نه از زیر آن و نیز قرآنی در اتاق بالای آن وجود ندارد، دروازه قرآن همچنان ارزش و محبوبیت خویش را در میان مردم شهر شیراز و مسافران حفظ کرده است. همچنین پارک های حاشیه ای و مجاور دروازه قرآن و نیز مقبره ی خواجوی کرمانی که در نزدیکی آن قرار دارد، از گردشگاه های باصفای شهر شیراز محسوب می شوند. گردش و پیاده روی در این بخش از شهر شیراز و تماشای منظره ی شهر از فراز پارک خواجوی کرمانی بسیار لذت بخش و دلپذیر است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.