هزار کرشمه زاینده رود در روستاهای چم

به گزارش ایرنا، در جانب غرب اصفهان، جایی که زاینده رود وارد محدوده استان اصفهان می‌شود، در مسیر پیچ و تاب این رود، آب در کار آبادانی، گرم کار بخشایش زندگی است. روستاهایی که در مسیر پیچ و تاب رودخانه قرار دارند، منظر بی‌بدیلی از رودخانه و بیشه زارها پیش چشم دارند.

روستاهای چم طاق، چم آسمان، چم علیشاه، چم یوسفعلی ، چم نور، چم پیر، چم حیدر و… رشته روستاهایی هستند که در کرانه‌های خرامش و کرشمه زاینده رود جا خوش کرده‌اند و سالیان سال از برکت این رود، سبز و جاری از زندگی شده اند.

برای دیدار از رشته روستاهای چم در استان اصفهان باید از غرب رو به سوی شهر باغبهادران بروید. از آنجا هرچه روستا می‌بینید منظری زیبا و دل‌انگیز از آمیزش کوهستان و رودخانه خروشان زنده رود است.

در این روستاها باید دل به طبیعت بسپرید. از لطافت هوای بهاری و فارغ از هر دغدغه‌ای از لذت هوای جاری نوش جان کنید. این روستاها در شرایط کرونا با سفر ایمن و با رعایت پروتکل های بهداشتی می‌تواند یک طبیعت گردی بی‌نظیر باشد. گرچه باغ بهاداران از مقاصد گردشگری طبیعی اصفهان است اما هنوز در دل رشته روستاهای چم، کمتر می‌توان شلوغی و جمعیت دید و برکنار از استرس‌های همه‌گیری کرونا و البته با رعایت نکات بهداشتی می‌توان چند ساعت کوتاهی در دل طبیعت آرام گرفت.

در سال‌های گذشته اطراف باغ‌بهادران و کرانه‌های زیبای زاینده رود از هجمه ویلاسازی‌ها در امان نبوده‌اند. هنوز اما روستاهای چم از گزش ویلاسازی و دست‌اندازی به حریم رودخانه در امان‌اند. با این وجود باید از پیشروی سازه‌های ناهمگون با طبیعت و آنچه بستر طبیعی کرانه‌ها و چم‌های زاینده رود را دست‌خورده و تهدید می کند جلوگیری کرد.

کاش این راهبرد اشاعه می‌یافت که قرار نیست اگر طبیعتی به ما مایه زندگی و مسرت می‌بخشد، از آن در جهت اهداف شخصی استفاده کنیم و با ویلاسازی این مناظر بی‌بدیل را برای همیشه حیف و میل و به نفع خودمان تمام کنیم بلکه مسئولان و ناظران ذی‌ربط در راستای حفظ طبیعت برای همه، در حریم آثار طبیعی چون زاینده رود تبدیل باغات و بیشه زارها به زمین‌های کشاورزی و در ادامه ویلاسازی را کنترل و جلوگیری می‌کردند تا بیش از این سازه‌های ناهمگون، منظر چم‌ها و یا به تعبیر عام‌تر “کرشمه‌های رودخانه زاینده رود” را مخدوش و نابود نکنند.

رودخانه زاینده رود بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که در گیر و دار خشکسالی و بارگزاری های بی‌حساب و کتاب، نفسش به شهر اصفهان و پایاب آن یعنی تالاب گاوخونی نمی‌رسد اما هنوز زایش و زندگی زاینده رود را می توان در غرب اصفهان در حوالی باغ‌بهادران و روستاهایی شهره به اسامی  “چم ” دید و از غفلت‌های گذشته در جهت حفظ آنچه از میراث طبیعی زاینده رود باقی مانده درس گرفت و پاسداری کرد.

زاینده رود ۴۹۰ کیلومتر  طول دارد و با وجود خشکی ۲۸۰ کیلومتر آن می‌توان حیات این رود فلات مرکزی ایران را در رشته روستاهای غرب اصفهان شهره به نام چم‌ها به تماشا نشست.

منبع:ایرنا