مسابقه اسبدوانی در صحرای اردن با هدف توسعه گردشگری طبیعی
به‌گزارش میراث‌آریا، بیش از صد سوارکار در میان ماسه‌های قرمز و درخشان دره تماشایی وادی رام در اردن تاختند تا به عنوان بخشی از یک مسابقه حماسی در مسافت‌های طولانی، این صحرای زیبا و تماشایی را با اسب‌هایشان طی کنند.
این مسابقه ۲۰۰ کیلومتری (۱۲۵ مایلی) پنج روزه با عنوان «گالوپس»، که عمدتاً اسب‌سوار‌های آماتور در آن شرکت می‌کنند، از منقطه حفاظت‌شده وادی رام در نزدیکی شهر ساحلی عقبه آغاز شد و روز جمعه در شهر بیابانی و باستانی مشهور پترا که یکی از میراث جهانی یونسکو است، پایان یافت.
Quazane، یک تیم آماتور فرانسوی متشکل از پنج زن پزشک، مقام دوم را در این رقابت کسب کرد و سواره‌نظام سلطنتی عمان هم به مقام سوم رسید.
مقام اول این رقابتت‌ها به یک تیم فرانسوی دیگر به نام بلو قالله (Blue Ghallah)، متشکل از سه زن و دو مرد، رسید.
این رویداد پرهیجان تیمی کراس‌کانتری، که برگزارکنندگان آن را به عنوان یک «مسابقه سوارکاری جهت‌یابی و استقامت» در «زمین‌های پراکنده بیابانی، دره‌ها و کوه‌ها» تشریح می‌کنند، قبلا هم در هند، مراکش و عمان برگزار شده بود.
کامیل سرف ۲۷ ساله، یکی از سوارکاران حاضر در مسابقات، گفت: «این یک تجربه عالی است که به ما امکان می‌دهد کشور جدیدی را کشف کنیم و زیبایی‌های این منطقه را از نزدیک و با دیدی متفاوت ببینیم.»
برگزارکنندگان می‌گویند که این مسابقه نه‌تنها بر مهارت‌های اسب‌سواری، بلکه بر «استقامت، روحیه همبستگی، و همچنین نظم و انضباط شخصی» شرکت‌کنندگان نیز تاثیر گذار است.
سوارکارانی مانند Emeline Parmentier، سوارکار ۲۶ ساله بلژیکی، هم بودند که با وجود کم‌توانی جسمی در این مسابقه شرکت کرده بودند. امیلین هر دو پای خود را از بالای زانو در یک تصادف رانندگی در سال ۲۰۱۹ از دست داده است و با استفاده از یک زین مخصوص در این رقابت‌ها شرکت کرده است.
او گفت: «بعد از تصادف، با خودم گفتم: خب من دیگر نمی‌توانم راه بروم و اگر راه نروم چیزهای جدیدی کشف نخواهم کرد. حالا اسب‌سواری مانند این است که می‌توانم دوباره راه بروم.»
سوارکاران دیگر مانند شاهزاده خانم جلیله بنت علی، از خانواده سلطنتی اردن هم در این رقابت‌ها شرکت داشتند.
مسابقه اسبدوانی در اردن سوارکارانی را از سراسر اروپا گرفته، تا آرژانتین، ایالات متحده، اندونزی و ژاپن گرد هم آورده است.
بادی کبیر، برگزارکننده مسابقه، در یک مصاحبه عنوان کرد: «ما ۱۳۳ سوارکار از ۱۶ کشور مختلف داریم و همه اسب‌ها از اردن آمده‌اند.»
با نگاهی به اطراف تپه‌های شنی باشکوه و صخره‌های خیره‌کننده وادی رام – جایی که پیتر اوتول سوار بر اسبش در حماسه «لارنس عربستان» در سال ۱۹۶۲ فیلمبرداری شد – امیلین گفت که مناظر این منطقه «شگفت‌انگیز» بودند.
این مسابقه اسبدوانی در مقابل گنجینه معروف سنگ‌تراشی‌شده پترا، جایی که صحنه‌هایی از فیلم پرفروش هالیوود «ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی» در سال ۱۹۸۹ فیلمبرداری شد، به پایان رسید.
امیلین در ادامه گفت: «فکر می‌کنم هر قدر هم که از این مناظر عکس بگیریم، هرگز نمی‌توان آن چیزی را که واقعا به چشم در اینجا می‌بینیم، توصیف کنند.»
همه‌گیری کووید-۱۹ صنعت گردشگری اردن را که بیش از یک‌دهم تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می‌داد، به شدت تخریب کرد.
این مسابقه به دلیل محدودیت‌های سفر ناشی از ویروس کرونا به تعویق افتاده بود و به گفته راهنمای تور، محمد سلیم، این واقعیت که در نهایت این مسابقه برگزار شد، شاهدی مهم از بهبود بخش گردشگری در این کشور است.
محمد سلیم گفت: «همه اینجا خوشحال هستند. همه‌گیری ما را تحت تأثیر قرار داد و درآمدمان را از دست دادیم… امیدوارم که چنین مسابقاتی توجه گردشگران را جلب کند و آنها را به کشور ما بازگرداند.»
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.