ارزش بالای اکوتوریستی شمخال به دلیل تنوع گونه‌های گیاهی و جانوری است
عضو هیات علمی پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی گفت: در منطقه شمخال گونه‌های گیاهی و جانوری خاصی زندگی می‌کند که حضور آن نشان از ارزش بالای اکوتوریستی این منطقه دارد.
مژگان ثابت تیموری در گفت‌وگو در خصوص ویژگی‌های منطقه شمخال اظهار کرد: در این منطقه بسته به اینکه گیاه در چه لایه‌ای از دیوارهای مرتفع قرار گرفته باشد، می‌توان گونه‌های متنوعی را شاهد بود. برای مثال گونه‌های درختی مانند انجیر و گردو بسیار قدیمی بسیاری در این منطقه زندگی می‌کند.
وی اضافه کرد: همچنین می‌توان درلایه‌های دیواره دره، انواع گون‌ها و گونه‌های علفی را مشاهده کرد. به همین دلیل است که متناسب با تنوع پوشش گیاهی وجود گونه‌های مختلفی از جانوران در این منطقه انتظار می‌رود؛ از جمله آن می‌توان به قوچ، میش، گراز و پلنگ زمانی که منطقه به حالت قرق در می‌آید، مشاهده کرد.
عضو هیات علمی پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی ادامه داد: در این منطقه همچنین پرندگانی مانند تیهو، کبک، کرکس و عقاب زیست می‌کنند که برای تمام دوستداران طبیعت جذاب بوده و می‌توان با همراهی یک بلد محلی و مجوز سازمان حفاظت محیط زیست از این منطقه بازدید کرد.
شمخال یکی از باسوادترین روستاهای استان خراسان رضوی است
ثابت تیموری خاطرنشان کرد: از نکات قابل توجه در مورد این روستا باسواد بودن بیش از ۸۰ درصد جمعیت آن است. این روستا یکی از باسوادترین روستاهای منطقه است. البته در حال حاضر شمخال نرخ بالایی در مهاجرت دارد که امیدواریم با توسعه گردشگری، جذب نیروهای تحصیل کرده و جوان را در روستاها شاهد باشیم چرا که این کسب و کار می‌تواند برای افراد اشتغال‌زایی خوبی به همراه داشته باشد.
وی عنوان کرد: علاوه بر موارد گفته شده تولید صنایع دستی توسط زنان روستایی جذابیت خاصی برای مسافران به این منطقه دارد و می‌تواند به عنوان سوغات در سبد خرید بازدیدکنندگان قرار گیرد. همچنین در خانه‌های روستا و اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی این منطقه صنایعی چون گلیم‌بافی، قالی‌های دستی با طرح‌های سنتی خاص منطقه، سوزن‌دوزی‌های بسیار زیبا، پلاس‌بافی که البته در حال حاضر رواج کمتری دارد را می‌توان دید که گردشگران می‌توانند با سفارش آن، محصولات مذکور را خریداری کنند.
عضو هیات علمی پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی اضافه کرد: از دیگر جاذبه‌های این منطقه می‌توان به کبوترخانه‌ها، فضاهای آبگیر و حمام اشاره کرد که از آن به عنوان اتراق‌گاه و محلی برای استراحت استفاده می‌شود. اتراق‌گاه اول حدود ۱۱ کیلومتر از ورودی دره قرار گرفته و بعد از آن با طی مسیری طولانی‌تر به حمام دوم منتهی می‌شود. کبوترخانه‌ها نیز در فواصل مختلف قرار گرفته و در منطقه دوآبی دربادام و دورنگر برای هر بیننده‌ای جذابیت دارد.
ثابت تیمموری تصریح کرد: به واسطه وجود گونه‌های جانوری و گیاهی خاص در منطقه و همچنین جریان آب در این مکان ترجیح این است که گردشگران در گروه‌های کوچک و یا به تنهایی وارد دره نشوند. در این منطقه به دلیل عدم آنتن‌دهی و نبود امکان تبادل با محیط بیرون حتما باید از یک دستگاه GPS یا قطب‌نما استفاده شود.
وی گفت: همانطور که گفته شد این منطقه میزبان گونه‌های گیاهی و جانوری خاصی است که تنوع آن نشان از ارزش بالای اکوتوریستی این منطقه دارد. به عنوان مثال جانوارانی از جمله گرگ، شغال، روباه معمولی، خرگوش، سمورسنگی، ول برفی و پایکا از دیگر گونه‌های جانوری منطقه است. البته در دیواره‌ها نیز هدهد و سار زیستگاه‌های خود را دارند.
عضو هیات علمی پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی ادامه داد: بازدیدکنندگان و گردشگران می‌توانند سوراخ‌های بسیار زیادی را روی دیواره‌ها مشاهده کنند که زیستگاه این حیوانات است. قطعا حضور این پرندگان انتظار زیست خزندگانی چون مار، انواع مارمولک‌ها و سوسمارها را به همراه دارد. عملا مشاهده این همه گونه طبیعی و زیبا در یک مکان بسیار جذاب است.
ثابت تیموری ادامه داد: از مهم‌ترین گونه‌های دارویی موجود در این منطقه نیز می‌توان به گون کتیرا، بومادران، بابونه، شیرین بیان، تلخه، گل‌گاوزبان، کنگر، بید سفید، باریجه، کاکوتی و آویشن اشاره کرد که از گونه‌های بسیار غالب در این منطقه محسوب می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر خانه‌های روستایی و اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی این منطقه امکانات و تسهیلاتی برای گردشگران ارائه می‌کنند. البته در طول دره تعدادی جان‌پناه ایجاد شده که به وسیله سیل‌شکن و سیل‌بند می‌تواند مانع ورود سیل در مواقع خاص شود. همچنین فضاهای خوب و دنجی برای اقامت شبانه مختص افرادی که قصد دارند در دره استراحت کنند، فراهم شده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.