نوشته‌ها

روی فرش ایرانی راه بروی، موسیقی غربی گوش نمی‌کنی

دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو معتقد است که کسی که روی فرش‌های ایرانی می‌نشیند و راه می‌رود، ناخودآگاه میل به شنیدن سنتور و موسیقی اصیل ایرانی دارد و دیگر میل به گوش‌کردن موسیقی جاز و پاپ غربی نخواهد داشت.

دومین مراسم گرامیداشت «روز جهانی صنایع‌ دستی و تجلیل از پیشکسوتان هنرهای سنتی» با حضور جمعی از استادان و هنرمندان پیشکسوت عرصه صنایع‌دستی، مسئولان و علاقه‌مندان، عصر یکشنبه (۲۳ خردادماه) در تالار ایران فرهنگستان هنر برگزار شد.

در این مراسم که با اجرای فیروز ناصری‌هرسینی (احیاگر گلیم کرمانشاه)  همراه بود، ابتدا بهروز سیف‌اللهی، نماینده تشکل‌های صنایع‌دستی و هنرهای سنتی، در سخنانی اظهار کرد: امیدوارم هنرمندان عرصه صنایع‌دستی بتوانند با فراغ بال و آسودگی خیال مشغول خلق آثار بی‌بدیل باشند که در بهترین موزه‌ها و حراجی‌ها به نمایش دربیاید.

او به آمار شاغلان این عرصه اشاره کرد و افزود: در حال حاضر نزدیک به ۷ میلیون نفر شاغل رسمی و ۱۰ میلیون نفر به‌صورت غیررسمی در این عرصه ارتزاق می‌کنند که متأسفانه هیچ‌گاه کانون توجه یا حتی در حاشیه آن قرار نداشتند. اعضای خانواده صنایع‌دستی همیشه متکی به منابع مالی و سرمایه‌های معنوی خود بوده و به‌سختی خود را سرپا نگه داشته‌اند؛ به‌ویژه در شهرهای دورافتاده که کمترین امکانات را برای کار و تولید دارند و بعد از بیماری همه‌گیر کرونا شاهد ریزش فراگیر آنها بودیم.

سیف‌اللهی به مشکلات معیشتی که برای هنرمندان این عرصه وجود دارد پرداخت و تصریح کرد: نداشتن بیمه تأمین اجتماعی مناسب، مشکلات و موانع موجود در صادرات، تأخیر چهار ساله در حمایت از استادکاران از سال ۱۳۹۶ تاکنون، بی‌توجهی به حوزه فروش و بازاریابی، ضعف در برگزاری نمایشگاه‌ها که موجب هزینه گزاف برای هنرمندان این عرصه می‌شود، پرداخت وام‌های ۶ درصد و ۱۲ درصد که فشار بسیاری به تولیدکنندگان این عرصه وارد آورده، از جمله مشکلات و موانعی‌ است که برای این قشر وجود دارد.

ما در تولید ناخالص ملی هنوز ارزش صنایع‌دستی را درک نکرده‌ایم

در ادامه، غلامرضا منتظری، نایب‌رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس خاطرنشان کرد: صنایع‌دستی از شأن و منزلت ویژه‌ای در سپهر فرهنگی و تمدنی جهان امروز برخوردار است. قدمت شکل‌گیری صنایع‌دستی به آغاز زندگی بشر برمی‌گردد و تولید آن بر اساس پاسخ به نیازهای زیستی و طبیعی بشر شکل گرفت. صنایع‌دستی در طول زمان به‌عنوان هنری ارزشمند و صنایع کاربردی در زندگی انسان جایگاه خود را پیدا کرد و تکامل یافت.

او زیباترین ضلع فرهنگ را هنر دانست و در این زمینه افزود: هنر نعمتی خدادادی است که یک طرف آن اندیشه انسان است و اگر هنرمند در راه خیر کوشش کند به سعادت و خیرمندی دست خواهد یافت. هنر زیباترین فصل فرهنگ است و هنرمندان از کشش هنر برای جذب دیگران برای سعادت و نیک‌بختی بهره می‌برند.

منتظری در همین زمینه افزود: جایگاه و منزلت صنایع‌دستی در میان هنرها بسیار ویژه است. زمانی که انسان برای زیست‌بوم خود آثاری را پدید آورد، لباس هنر به تن نداشت؛ اما امروز ارزشمندی صنایع‌دستی و هویت‌بخشی آن را شاهدیم. کارکرد صنایع‌دستی در آداب و رسوم و سنن بسیار مشهود است و مایه آرامش روح و آسایش انسان‌ها است.

او به کارکرد دیگر صنایع‌دستی اشاره کرد و افزود: پیام‌رسانی یکی از کارکردهای ویژه صنایع‌دستی است. هریک از هنرهای ما سفیری فرهنگی و پیام‎رسان به شمار می‌رود که در هیچ شرایطی از انتقال پیامش دست برنمی‌دارد. تقویت بُعد اقتصادی و معیشتی زندگی از دیگر ویژگی‌های هنرهای سنتی است که می‌تواند ما را از مشکلات عدیده اقتصادی برهاند. ما در تولید ناخالص ملی هنوز ارزش صنایع‌دستی را درک نکرده‌ایم. باید نگاهمان را به عرصه صنایع‌دستی تغییر دهیم.

او به صندوق توسعه ملی و بودجه‌ای که برای سال ۱۴۰۰ برای این حوزه در نظر گرفته شده است، اشاره و خاطرنشان کرد: برای حمایت و صیانت از تولیدات کوچک خانگی، به‌ویژه در روستا که خاستگاه اصلی هنرهای ما را تشکیل می‌دهد، اعتباراتی پیش‌بینی شده است. امیدوارم با افزایش حمایت‌ها از این هنرهای روبه‌انقراض و از یاد رفته، صیانت بیشتری صورت گیرد.

منتظری در پایان سخنان خود به ضرورت آموزش‌های فنی پرداخت و گفت: نخستین پله پیشرفت در این حوزه، توانایی و دانایی است؛ به‌ویژه جوانان مستعد می‌توانند پایه‌های خوبی در این راه باشند. با نگاه تحول‌گرا این محفل خودجوش است.

ساناز حسینمردی، کارآفرین صنایع‌دستی در حوزه سفالگری از دیگر حاضران در این نشست بود که از تجربیات خود در این حوزه صحبت کرد. این کارآفرین حوزه سفال، راز موفقیت خود را کار تیمی بیان کرد و در سخنانی بیان کرد: تخصص من فقط ساخت سفال بود و در حوزه بازاریابی و فروش هیچ اطلاعات و تجربه‌ای نداشتم؛ به همین خاطر تعداد دیگری از هنرمندان را جمع کردم و از ظرفیت‌های آنان در حوزه‌های مختلف، مثل عکاسی و طراحی و فروش، آثار استفاده کردم. من از سفالگری واقعاً درس کیمیاگری آموختم چراکه از تقریباً هیچ (خاک)، شیئی خلق می‌کنی که دارای ارزش افزوده بالایی است.

مهم‌ترین کارکرد صنایع‌دستی تغذیه جان و روح مخاطبان است

در ادامه این مراسم حجت‌الله ایوبی، دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران با بیان اینکه صنایع‌دستی بخشی از هویت و تاریخ و شناسنامه ایرانیان است، گفت: نیازمند تغییر نگاه و رویکرد به این حوزه در سطوح عالی کشور هستیم. صنایع‌دستی صرفا کالایی لوکس و تزیینی که برای آراستن زندگی و منازل استفاده ‌شود، نیست؛ بلکه داشتن این صنایع و زندگی‌کردن با آن، آثار دیگری دارد که ما از آنها غافلیم.

او ادامه داد: اگر ما واقعا نگران سبک زندگی اسلامی‌ایرانی و نگران تهاجم فرهنگی غرب هستیم، یکی از راه‌های رفع نگرانی و درمان آن، توجه به صنایع‌دستی ایرانی است. معتقدم وقتی در خانه‌ای گلیم، گبه ، جاجیم و فرش زیبای ایرانی پهن می‌شود، کسی که روی این فرش‌ها می‌نشیند و راه می‌رود، ناخودآگاه میل به شنیدن سنتور و موسیقی اصیل ایرانی دارد و دیگر میل به گوش‌کردن موسیقی جاز و پاپ غربی نخواهد داشت.

او در ادامه با ذکر این‌که ایرانی‌ها در روز بیش از یک ساعت و نیم مصرف موسیقی دارند، گفت: اگر بخواهیم ذائقه افراد جامعه به سمت موسیقی ایرانی باشد، باید فضای زندگی فرزندانمان را ایرانی طراحی کنیم. برای تغییر ذائقه مردم کشورمان باید به سمت صنایع‌دستی ایرانی برویم. اگر دیوارهای اتاق‌های مدیران ما مملو از تابلوهایی باشد که هنرمندان ما با جان و دل خلق کرده‌اند، قطعاً در رفتار مدیران تأثیر خواهد گذاشت و سبک زندگی متفاوت خواهد شد.

دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو کارکرد دیگر صنایع‌دستی را درمان بیماری‌های روحی و جسمی بیان کرد و گفت: امروزه در بیمارستان‌های بزرگ جهان، در کنار مباحث پزشکی و درمانی، نگارخانه راه‌اندازی می‌کنند؛ چراکه آثار آن را دیده‌اند. نقش صنایع‌دستی در اقتصاد هنر و ارزآوری برای کشور مهم است، ولی مهم‌ترین کارکرد آن تغذیه جان و روح مخاطبان است که مستقیماً در ذائقه و سبک زندگی او اثر می‌گذارد.

گفتمانی جدید در حوزه صنایع‌دستی در راه است

بهمن نامورمطلق، رئیس فرهنگستان هنر، از دیگر سخنرانان این مراسم بود که سخنان خود را با تبریک روز جهانی هنرهای سنتی و صنایع‌دستی آغاز کرد و هنرمندان این عرصه را هویت‌ساز دانست و گفت: سخنان آقای منتظری امیدی در هنرمندان صنایع‌دستی ایجاد کرد که امیدوارم مستمر باشد. مراسم این روز را تشکل‌های صنایع‌دستی به‌خوبی برگزار کردند و ما امکاناتی که متعلق به خودشان بود در اختیارشان قرار دادیم و امیدواریم بتوانیم امکانات و اوضاع بهتری برایشان ایجاد کنیم. ما مسئولان باید آنها را از نگرانی دربیاوریم.

او به تغییرات بنیادینی که در این عرصه در حال رخ‌دادن است، اشاره و تصریح کرد: گفتمانی جدید در راه است. زمانی که معاون صنایع‌دستی میراث بودم، تلاش کردم که این گفتمان صورت بگیرد. در آن زمان هم بسیار دردمند بودم که چرا در همه‌جا به این حوزه بی‌توجهی می‌شود. امروز کمیته‌ها و تشکل‌های مردم‌نهاد خوبی ایجاد شده است؛ همچنین باشگاهی در یونسکو برای پیگیری امور هنرمندان این عرصه فعالیت دارد.

او با اشاره به تأکیدات رهبر معظم انقلاب اسلامی در جدی‌گرفتن صنایع‌دستی اظهار کرد: صنایع‌دستی را اول باید خود ما هنرمندان و فعالان جدی بگیریم؛ وقتی مسئولان و هنرمندان این حوزه را جدی نگیرند، دیگران هم اهمیت نخواهند داد و آن‌ها را باور نمی‌کنند.

رئیس فرهنگستان هنر به توجهی‌ای که کشورها در گذشته به صنایع‌دستی ایران داشتند، اشاره کرد و افزود: زمانی داشتن هنرهای ایرانی و صنایع‌دستی ما برای سران و رؤسای جمهور کشورها مایه فخر و مباهات بود و آنها داشتن دست‌بافته‌ها و منسوجات و … را عاملی برای برتری خود می‌شمردند. هنوز هم بضاعت‌ها و قابلیت‌های فراوانی در این حوزه داریم، اما هنرمند ما گاه مجبور است با برند دیگری غیر از برند کشور خود وارد عرصه رقابتی شود و اجناس ایرانی را صادر کند.

او با اشاره به نهادسازی‌ها و شبکه‌سازی‌ها در حوزه صنایع‌دستی در این فرهنگستان و کمیسیون ملی یونسکو، گفت: این نهادسازی‌ها بالاخره جواب می‌دهد، به آن شرط که همراه و همدل باشیم تا همه جایگاه و منزلت بی‌نظیر صنایع‌دستی را متوجه شوند. ما بیشترین دانشجویان تحصیلات تکمیلی صنایع‌دستی در جهان را داریم، ما بیشترین شهرهای صنایع‌دستی جهان را داریم؛ اینها امتیازهایی است که با زحمت به دست آمده است. در ابتدای ثبت آثار از هند و چین عقب بودیم، اما اکنون سردَمداریم و از این کشورها پیش افتاده‌ایم.

نامورمطلق افزود: قانون حمایت از فعالان و هنرمندان صنایع‌دستی در مجلس تصویب شد، اما باید پیگیری شود که چرا این قانون اجرایی نشد.

او در ادامه به راهکارها و راهبردهایی برای برون‌رفت از وضعیت موجود پرداخت و گفت: اگر می‌خواهیم از صنایع‌دستی حمایت کنیم، باید خودمان را باور کنیم و صنایع‌دستی را جدی بگیریم. این نهادینه‌سازی در حال انجام است و امروز ما در صنایع‌دستی بیشترین شهرهای صنعتی را در دنیا داریم. تلاش کردیم که در برنامه ششم توسعه توجه به حوزه صنایع‌دستی مصوب و امکانات ویژه برای آن فراهم شود. این حوزه بدون باور، بارور نمی‌شود. همه باید به این بخش اعتقاد داشته باشیم و به آن افتخار کنیم تا دوباره شاهد رشد و توسعه آن باشیم.

او به جایگاه و کارکرد فرهنگستان هنر اشاره کرد و افزود: فرهنگستان هنر جایگاه سیاست‌گذاری و سیاست‌پردازی دارد. ما برای هم‌اندیشی با مجلس و وزارتخانه‌ها و تشکل‌های مردمی به‌منظور تدوین نقشه راه آماده‌ایم. فرهنگستان هم بضاعت لازم و هم جایگاه تشکیلاتی دارد.

نامورمطلق ساختارسازی و یکپارچه‌شدن را عاملی دیگر برای رشد و توسعه در هنرهای سنتی برشمرد و افزود: باید به تفکیک‌کردن بخش‌های مختلف صنایع‌دستی و فرش که هریک در وزارتخانه‌ای جدا هستند، پایان داد. تا ساختار تغییر نکند و این پیکره مثله‌شده یکپارچه نشود، بسیاری از زحمات بی‌فایده خواهد بود.

بهمن نامورمطلق در ادامه به ضعف قوانین در بخش‌های تولیدی و تجاری، ضرورت توجه به شیوه‌های آموزشی، به‌روزآوری و توجه جدی به زیبایی‌شناسی این هنرْصنایع متناسب با نیازهای جامعه، فرهنگ‌سازی در آموزش و پرورش و رسانه‌ها، به‌کارگیری مدیران متخصص در این حوزه، ایجاد فضاهای مناسب و توجه به زنجیره تولید تا صادرات، پرداخت.

این مراسم با تجلیل از هنرمندان حوزه هنرهای سنتی و صنایع‌دستی کشور ادامه یافت. رسول مجدی در رشته نگارگری؛ کبری حیدری، در رشته دوخت‌های سنتی؛ مجتبی احمدخان، در رشته آبگینه؛ بهروز سیف‌اللهی، در رشته نگارگری و نگارگری روی چرم؛ شیرین مهدی‌قلی‌خانی، در رشته منبت چوب؛ حسن جوان‌شاهی، در رشته بافت‌های داری؛ یدالله احمدرضایی، در رشته قطاعی؛ علیرضا باوندپور در رشته منبت و پیکرتراشی؛ احمد صومی، در رشته گچ‌بری سنتی و امرالله باقری، در رشته نقاشی روی شیشه از هنرمندان این حوزه بودند که از آن‌ها تجلیل شد.

در این مراسم، از سه نفر منتخب از اهالی کادر سلامت و درمان: مهرانگیز زنگنه (مدیرگروه دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم پزشکی)، فاطمه سالاری (مدیر پرستاران بیمارستان بوعلی) و حمیدرضا غلام‌رضایی (رئیس بیمارستان فرهیختگان) نیز تجلیل شد.

به گزارش روابط‌ عمومی فرهنگستان هنر، این مراسم همچنین با اجرا موسیقی زنده توسط عظیم شمیسا، عبدالعلی باقری‌نژاد و غلام شیرازی، که خود سازنده سازهای سنتی و از هنرمندان این عرصه به شمار می‌روند، همراه بود. همچنین حسین بختیاری، رئیس مجمع هنرمندان و صنعتگران صنایع‌دستی و هنرمندان پیش‌کسوت، در این مراسم بیانیه‌ای را در ضرورت حمایت همه‌جانبه از صنایع‌دستی و هنرمندان این عرصه قرائت کرد.

محبوبیت دست‌بافته‌های ایرانی در بازار جهانی

فرش در میان خانواده‌های ایرانی به عنوان هنر و یک صنعت جایگاه ویژه‌ای دارد و می‌توان هنر فرش‌بافی را اوج خلاقیت و هنر در میان اقوام یک سرزمین دانست، نقوش فرش ایرانی و مفاهیمی که در طرح‌های بافته شده آن پنهان شده، از جمله مباحث تخصصی بوده که پرداختن به آن جالب توجه است.

عبدالله احراری، عضو انجمن علمی فرش ایران در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص جایگاه برجسته فرش‌های چهارمحال بختیاری، اظهار کرد: استان چهارمحال وبختیاری یکی از قطب‌های تولید فرش است و یکی از بهترین فرش‌های کشور را در این منطقه می‌بینیم.

وی ادامه داد: فرش‌هایی که در این منطقه بافته می‌شوند دارای سبک‌های مختلفی هستند و یکی از بهترین فرش‌های این منطقه، فرش‌های «بی‌بی باف» نامیده می‌شود.

عضو انجمن فرش ایران گفت: دلیل نام‌گذاری فرش بی‌بی باف، این است که در این منطقه همسران خوانین را بی بی صدا می‌کنند که کار آن‌ها نظارت بر کیفیت این قالی‌های ارزشمند است.

احراری تصریح کرد: این قالی‌ها عمدتا بزرگ پارچه و در اندازه‌های ۶ متر، ۹ متر و ۱۲ متر بافته می‌شوند که بسیار قابل توجه است.

وی بیان کرد: نقشه‌ قالبی که در این منطقه  بافته می‎‌شود طرح «خشتی» است و به قالی‌های خشتی شهرت دارند. قالی‌های خشتی بسیار قالی‌های خوش‌رنگی هستند که با استفاده از رنگ‌های طبیعی بافته می‌شوند.

عضو انجمن فرش ایران خاطرنشان کرد: از ویژگی‌های بافت فرش در این منطقه که هنوز هم اجرا می‌شود می‌توان به سنت رنگی زنده بافت اشاره کرد؛ در بافت این قالی‌ها اکثرا از پشم دست‌ریز استفاده شده که از همین منطقه و یا استان‌های مجاور جمع‌آوری شده و با دست ریسیده می‌شود.

احراری اضافه کرد: هر چند که در سال‌های اخیر استفاده از پشم ماشینی یا کارخانه‌ای رواج داشته است اما سنت گفته شده هنوز هم در برخی از مناطق استان چهارمحال بختیاری اجرا می‌شود  دست‌‎بافته‌های آن‌ها طرفداران خاص خود را دارد.

وی در خصوص رنگ‌ قالی‌های این منطقه عنوان کرد: تعداد رنگ‌های این نوع قالی در این منطقه محدود است و معمولا کمتر از ۲۰ رنگ در بافت فرش‌ها به کار می‌رود، اما رنگ‌های استفاده شده  بسیار شاد هستند و بیشتر از تضاد ته رنگ در بافت آن‌ها استفاده می‌شود.

عضو انجمن فرش ایران ادامه داد: قرمز خوش رنگ، قرمز گل اناری، سرمه‌ای و آبی رنگ‌هایی هستند که به طور عمده در بافت این قالی‌ها به کار گرفته می‌شوند.

احراری عنوان کرد: از مناطق مهم قالی‌بافی چهارمحال بختیاری می‌توان به «چالشتر» و «فرادنبه » اشاره کرد که قالی‌های بافته شده در آن‌ها زبانزد خاص و عام بوده و در بازار جهانی کاملا شناخته شده است.

وی ادامه داد: همچنین از قالی‌های معروف دیگر می‌توان به دست‌بافته‌های طایفه‌ «یلمه» در استان چهارمحال و بختیاری اشاره کرد که بافته‌های آن‌ها با همین نام در بازار جهانی عرضه می‌شوند.

عضو انجمن فرش ایران اظهار کرد: این قالی‌ها از نظر ضخامت مانند گبه هستند، اما از نظر اصول طراحی و بافت از سبک قالی پیروی می‌کنند؛ معمولا این بافته‌ها در ابعاد قالیچه و کناره و حداکثر ۶ متر بافته می‌شوند.

احراری تاکید کرد: امروزه قالی‌بافی در استان چهارمحال بختیاری همچنان زنده است و دست‌بافته‌های آن‌ها در بازار جهانی و بازارهای داخلی بسیار حائز اهمیت بوده و طالب زیادی دارد.

منبع:ایسنا

مداخلات تاریخی در معماری ایرانی

مساجد ایرانی به خاطر جایگاه اجتماعی و تداوم عملکرد تاریخی، بیشتر از بناهای دیگر دستخوش مداخلات تاریخی بودند. برآورده کردن نیازهای روز مسلمانان و جامعه شهری، استقبال از شیوه‌های معماری تازه، میل بقای نام برای معتقدین به «انما یعمر مساجدالله من آمن بالله و الیوم الاخر…» و… در این امر موثر بوده است.

۲۵ دسامبر؛ شبی مسیحی با اندیشه‌ٔ ایرانی

ابوریحان بیرونی در کتاب «آثارالباقیه» پیرامون همانندی جشن چله‌ٔ ایرانی و کریسمس مسیحیان می‌گوید: شب چله در مذهب رومیان عید یلداست و آن میلاد مسیح است. سنایی غزنوی چکامه‌سرای سده پنجم نیز دراین‌باره چامه‌ای سروده است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، بر پایه‌‌ٔ آن‌چه در نوشته‌های مسیحی آمده٬ ایرانیان نخستین کسانی بودند که از زایش عیسای پیامبر آگاهی یافته٬ برای شادباش به پیشوازش شتافتند.

زیرا سه تن از مغان با چیره‌ دستی در دانش اختر‌شناسی پس از پدیداری ستاره مسیح کودک در آسمان به فرمان شاه اشکانی به فلسطین رفته٬ به پاس زاد‌روز عیسی مسیح زر٬ مر٬ و کندر به مادرش مریم پیشکش نمودند. آنان چون نگران مرگ این نوزاد به دست هرود بزرگ استاندار یهودیه بودند وی را از این زایش آگاه نکرده٬ به میهن خویش بازگشتند.

دراین‌باره باب ۲ انجیل متیٰ می‌‌گوید: «و چون عیسی در ایام هیرودیس پادشاه، در بیت لحم یهودیه تولد یافت، ناگاه مجوسی چند از مشرق به اورشلیم آمده، گفتند: کجاست آن مولود که پادشاه یهود است زیرا که ستارۀ او را در مشرق دیده‌ایم و برای پرستش او آمده‌ایم. و به خانه درآمده، طفل را با مادرش مریم یافتند و به روی در افتاده، او را پرستش کردند و ذخائر خود را گشوده، هدایای طلا و کُندر و مرّ به وی گذرانیدند. و چون در خواب وحی بدیشان در رسید که به نزد هیرودیس بازگشت نکنند، پس از راه دیگر به وطن خویش مراجعت کردند».

از این‌رو این سه ایرانی را باید نخستین دیدار‌کنندگان با حضرت عیسی(ع) و رهانندگان او از چنگال مرگ دانست که این جستار خود نشان‌دهنده‌ٔ یکتا‌پرستی و آشتی‌جویی ایرانیان دارد.

به همین شوند ( دلیل) کردار آنان در فرهنگ و هنر مسیحیت همواره بازتابی شگرف داشته٬ با نام‌هایی چون سه فرزانه٬ سه شاهزاده٬ سه مگی٬ سه شرقی٬ سه قدیس و سه مجوس* ستایش شده‌ است.

چنان‌که می‌توان از نگاره سه فرزانه‌ٔ پارسی بر دیوار کلیسای سن‌آپولینار شهر راون ایتالیا٬ نگاره نیمه کاره‌ٔ لئوناردو‌ داوینچی به نام نیایش مغان و تندیس آن‌ها در شهر ناتال برزیل و هم‌چنین عروسک‌هایی که در شب نوئل با نام «سه مگی» در کنار درخت کاج  گذارده می‌شود، نام برد.

ویلیام شکسپیر نیز در داستان «شب دوازدهم» خویش و ویلیام سیدنی پورتر در داستانی به نام « ارمغان مغان» از رهاورد این سه مغ ایرانی به نیکی یاد کرده‌اند. بی‌گمان جایگاه کارساز و بلند ایرانیان در اندیشه و روان جهان مسیحی را باید فراتر از کار مغُان پارسی جستجو کرد. آن‌جا که آیین مهر ایرانی در هنگام پادشاهی تیرداد اشکانی به دست سربازان و بازرگانان رومی سراسر اروپا و شمال آفریقا را درنوردید.

مهر٬ آیینی ایرانی بود که درباره چگونگی آفرینش جهان٬ باروری زمین و گرامی‌داشت روشنایی٬ سخن گفته٬ پیمان٬ دوستی٬ جوانمردی و مهربانی را ارج می‌نهاد. این آیین آن‌چنان در اروپا تنومند شد که تا چهار سده پس از پیدایی مسیحیت هواداران پرشمار داشت. تا جایی که کنستانتین پادشاه روم اگرچه با زور شمشیر٬ نکوداشت مهر را در قلمرو خود برانداخت اما ناچار شد به شوند (دلیل) دلبستگی و پایبندی مردم به مهر٬ باورها و رفتارهای آن را در مسیحیت بپذیرد.

از این‌رو بسیاری از پژوهشگران دین مسیح٬ را دنباله‌ٔ آیین مهر می‌دانند که برجسته‌ترین برآیند این دگردیسی٬ یکی شدن جشن شب چله با زادشب عیسی مسیح با بیست و یکم دسامبر برابر با یکم دی ماه است که در سده چهارم میلادی با لغزش در کبیسه سال در بیست و پنجم دسامبر جای گرفت. زیرا تا پیش از این مردم اروپا شب چله را در زایش مهر ارج می‌گزاردند و کلسیای روم جشن زایش عیسی مسیح را در ششم ژانویه برگزار می‌‌نمود.

ابوریحان بیرونی درباره همانندی این دو یادمان در «آثارالباقیه» می‌گوید: «شب چله در مذهب رومیان عید یلداست و آن میلاد مسیح است». سنایی غزنوی نیز چکامه سرای سده پنجم چنین آورده است:

بصاحب دولتی پیوند اگر نامی همی جویی

که از یک چاکری عیسی چنان معروف شد یلدا.

بدین گونه جشن کریسمس با الگوبرداری از چله ایرانی٬ از رنگ سرخ که بازتاب دهنده‌ٔ درخشندگی خورشید است، بهره‌ٔ فراوان برده٬ درخت کاجی نیز که همان سرو خوان شب چله است به همراه یک ستاره درخشان و دو رشته زرین و سیمین افراشته می‌شود. بابانوئل نیز به گفته‌ای یادآور سه مغ ایرانی است که عروسک آنان در پای درخت کاج نهاده می‌شود و بر پایه‌ٔ گفتاری دیگر برداشتی از هیزم‌شکن جشن شب چله است که با پوششی سرخ رنگ برای روشن نگهداشتن آتشدان خوانچه‌ٔ این جشن به هر خانه هیزمی پیشکش می‌دهد.

آیین مهر و اندیشه‌ٔ ایرانی افزون بر جشن کریسمس کارسازی‌های دیگری نیز در مسیحیت داشته که چند نمونه‌ٔ آن را در سه گروه آیینی٬ پوشش و گاه‌شماری می‌توان نام برد. به گفته‌ٔ احمد حامی در کتاب «بَغ مهر» آیین عَشاء ربانی٬ غسل تعمید٬ نواختن ناقوس٬ بامداد به کلیسا رفتن و نان و می‌ خوردن٬ افروختن شمع و زانو زدن هنگام نیایش، حوضچه آب در کلیساها٬ سرود دسته جمعی به همراه نواختن موسیقی، همگی برگرفته از آیین مهر ایرانی است. هم‌چنین تیار «Tiar» نام تاجی که پادشاهان ایرانی بر سر می‌گذاشتند و اینک پاپ هنگام انجام آیین‌های دینی از آن بهره می‌برد. سرپوش بلندی که بالای آن چاک داشته و کاردینال‌ها بر سر می‌گذارند میتر« Miter» گفته می‌شود که همان مهر یا میترای فارسی است.

یکی دیگر از پوشش‌های مهری کلاه کیسه مانندی به گونه‌ی کلاه درویشان است که نمونه آن در نگاره‌ٔ تنگ سروک نزدیک بهبهان و تخت جمشید دیده می‌شود. در زبان لاتین این کلاه که فریگیوم یا فریجین خوانده می‌شود را پاپ و کاردینال‌های کاتولیک هنگام جشن‌های پیروزی کلیسا بر سر می‌گذارند. این کلاه در اروپا به نام کلاه آزادی شناخته می‌شود.

در گاه‌شماری مهرپرستان٬هفتمین روز هفته٬ که روزی ویژه بود مهرشید یعنی روز خورشید نام داشت. به باور پژوهشگران روز خورشید یا (Sunday) را هم که روز ویژهٔ مسیحیان است، باید هم‌ریشه با مهرشید ایرانی دانست. هم‌چنین یکم دی ماه که نخستین روز زایش مهر و «خور روز» به چم(معنای) روزخورشید است همان واژه«day» در زبان انکلیسی است که برای نشان دادن یک شبانه روز به کار می‌رود.

به گفته «ارنست رنان» نویسنده فرانسوی٬ سده نوزدهم میلادی «اگر واقعه مهلکی سد راه پیشرفت مسیحیت می‌گردید، دنیا میترایی می‌بود.» اگرچه این‌گونه نشد و مهر در نبرد با مسحیت شکست خورد٬ اما باورهای مهری به تاروپود مسیحیت راه یافت به گونه‌ای که امروزه بزرگترین جشن مسیحیان بارتابی از اندیشه‌ٔ ناب ایرانی است.

یاری‌نامه

آیین مهر٬ میترائیسم؛ هاشم رضی

بغ مهر؛ احمد حامی

جهان فروری؛ بهرام فره‌وشی

جستاری درباره مهر و ناهید؛ محمد مقدم

گسترش یک آئین ایرانی در اروپا؛ المار  شورتهایم.

پژوهشی نو در میترا پرستی؛ دیویداولانسی

اندیشه‌های فلسفی ایرانی؛ ابوالقاسم پاینده

گاه‌شماری و جشن‌های ایران باستان؛ هاشم رضی

نوشتار، از انجیل تا هنر مسیحی گواهی می‌دهند ٬ فرشید ابراهیمی، هفته‌نامه امرداد

* واژه مجوس ریخت دگرگون شده مگوس عبری٬ مکوش سریانی و مگی لاتین است که ریشه در واژه‌های فارسی مغ٬ مگوپت و موبد داشته٬ به هیچ روی به چم آتش‌پرستی نیست

واژه مغ به گونه مجیک «Magic» به چم جادو به زبان‌های اروپایی نیز راه یافته است.

منبع:ایلنا

باغِ عباس‌آباد بهشهر پرمعضل‌ترین باغِ ایرانی

مدیر پایگاه میراث جهانی باغ‌های ایرانی از تشکیل هیات راهبردی و برنامه‌ای منسجم برای اداره باغ‌ها خبر داد و از ورود دانشگاه‌ها برای مدیریت این مجموعه‌ها حکایت کرد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، باغ‌های ایرانی با معماری خاص و عناصری ازجمله ساختار هندسی، آب و درختان و ساختمان میانی هستند که بیشتر در فلات ایران و مناطق پیرامونی آن ساخته شده‌اند. سه ساختار و طراحی منحصر به فرد، باغ ایرانی را از سایر باغ‌ها متمایز می‌کند که از آن‌جمله می‌توان به در مسیر عبور جوی آب قرار داشتن، با دیوارهای بلند محصور بودن و قرار داشتن عمارت تابستانی و استخر آب در آن اشاره کرد.

۹ باغ از باغ‌های ایرانی به فهرست میراث جهانی یونسکو راه یافته‌اند که عبارتند از: پاسارگاد در مرودشت فارس، ارم در شیراز، چهل‌ستون در اصفهان، فین در کاشان، عباس‌آباد بهشهر، باغ شازده در ماهان کرمان، دولت‌آباد در یزد، پهلوان‌پور در مهریز یزد و اکبریه در بیرجند.

پرویز سعادتی (مدیر پایگاه میراث جهانی باغ‌های ایرانی) که حدود سه سال است در این سمت فعالیت دارد، در خصوص وضعیت و شرایط این پایگاه به ایلنا گفت: در بررسی که در خصوص مدیریت مجموعه داشتیم، متوجه شدیم هر چند ممکن است در خصوص بناهایی که در باغ‌ها وجود دارد فعالیت‌ها و مرمت‌هایی انجام شود اما از فضای سبز باغ‌ها که در واقع دلیل اصلی ثبت جهانی آن‌ها هستند، غافل شده‌ایم. از این رو یک برنامه سه ساله تنظیم کردیم که بر اساس آن سعی شد به یک الگوی مشترک در خصوص حفظ فضای سبز تمام باغ‌ها برسیم.

 او ادامه داد: منظور از یک برنامه مشترک این است که چه زمانی کود به درختان داده و چه زمانی سمپاشی شود. در واقع الگوی مشخص برای نگهداری فضای سبز باغ‌های ایرانی تدوین و مشخص شد که بر اساس آن در طول سال تمام این مجموعه‌ها به صورت یک برنامه یکپارچه نگهداری شوند. بر اساس گونه‌های گیاهانی که در باغ‌ها وجود دارد ممکن است این برنامه در حد نوع سم‌ها تغییر کند. در واقع اکنون می‌دانیم تکلیف ما در خصوص حفظ فضای سبز باغ‌های ایران که در فهرست میراث جهانی ثبت شده‌اند، چیست.

سعادتی در ادامه به فعالیت هیئت راهبردی در خصوص پایگاه میراث جهانی باغ‌های ایرانی اشاره کرد و گفت: این هیئت، نقش مشورتی دارد و افرادی از تخصص‌های مختلف از معمار گرفته تا گیاه‌پزشک و مرمتگر در آن عضو هستند. این هیئت راهبردی به ما بسیار کمک کرد تا در خصوص نگهداری از پایگاه میراث جهانی باغ‌های ایرانی راه درست را پیش بگیریم.

 به گفته سعادتی؛ او حدود سه سال پیش که به عنوان مدیر پایگاه میراث جهانی باغ‌های ایرانی فعالیت خود را آغاز کرد،  به غیر از دو باغ ازجمله باغ اکبریه و باغ ارم شیراز، سایر باغ‌ها وضعیت مناسبی از لحاظ فضای سبز نداشتند این در حالی است که مرمت بناهایی که در باغ‌ها قرار دارند مانند کوشک‌ها  به درستی انجام می‌شد و معمولا مرمت و رسیدگی به این بناها در اولویت قرار داشت؛ با این‌حال وقتی نام از باغ ایرانی برده می‌شود اگر فضای سبز را از کوشک یا بنای مرکزی آن بگیریم دیگر باغ ایرانی معنا نمی‌دهد و تبدیل به یک فضای تاریخی می‌شود نه باغ.

 این مقام مسئول در ادامه به بحرانی که چندی پیش در باغ فین کاشان به وجود آمد، اشاره کرد و ادامه داد:  هرچند در دوره‌ای شاهد انجام کارهای غیراصولی در این مجموعه بودیم که اطراف درختان را بتن کرده بودند و کار درستی نبود، اما اکنون آزادسازی انجام شده و سعی بر آن است تا باغ‌های ایرانی از بحران خارج شوند و بر اساس برنامه‌ریزی صحیح نگهداری شوند.

مدیر پایگاه میراث جهانی باغ‌های ایرانی همچنین از همکاری این مجموعه با دانشگاه‌ها خبر داد و اذعان داشت: سعی ما بر آن است تا از امکانات دانشگاه‌ها وعلم اساتید آن برای بهره‌برداری و نگهداری از باغ‌های ایرانی استفاده کنیم. اکنون برای نگهداری از باغ ارم با دانشگاه شیراز تفاهم‌نامه داریم و در خصوص نگهداری از باغ فین نیز قراردادی با دانشگاه علم و صنعت بسته‌ایم. در خصوص باغ عباس آباد بهشهر نیز در حال بستن قرارداد با دانشگاه مازندران هستیم. این در حالی است که یکی از پر معضل‌ترین باغ‌های مجموعه پایگاه میراث جهانی باغ‌های ایرانی، باغ عباس آباد بهشهر بود. هرچند هر یک از باغ‌های میراث جهانی دارای وضعیت خاص خود است اما در خصوص باغ عباس آباد با مداخلات بسیار عجیب از سوی نهادهای مختلف روبرو بودیم. قبل از ثبت جهانی نیز به عنوان پارک ملی محسوب می‌شد و منابع طبیعی نیز بر اساس دیدگاه خود بخش‌هایی را واگذار می‌کرد، همین امر سبب شد تا با مشکلات بسیار زیادی در خصوص مدیریت و نگهداری این مجموعه روبرو باشیم. اکنون درصدد پیدا کردن راهی برای مدیریت مشترک باغ عباس آباد بهشهر هستیم که قرار است با هدایت میراث فرهنگی اتفاق بیفتد.

او در پاسخ به این سوال که اکنون با ورود دانشگاه‌ها به حوزه مدیریت باغ‌های میراث جهانی و راهکارهایی که معمولاً دانشگاه برای مدیریت‌ها ادامه می‌دهند چه تعاملی بین پایگاه میراث جهانی و دانشگاه برای اداره و نگهداری از باغ‌های ایرانی حاصل شده، گفت: برای دانشگاه‌ها شرح خدمات تعریف می‌کنیم و آنها موظف هستند بر اساس این شرح خدمات عمل کنند. ضمن آنکه مدیریتی که در باغ مستقر است بر عملکرد دانشگاه نظارت دارد و دانشگاه‌ها نمی‌توانند هر آنچه که دوست دارند در خصوص مدیریت و نگهداری باغ‌های میراث جهانی انجام دهند. درحال حاضر می‌توان گفت تعامل لازم بین میراث و دانشگاه‌ها برقرار شده است.

سعادتی در خصوص وضعیت تغییر کاربری بناها یا فضاهای موجود در باغ‌های مجموعه میراث جهانی نیز گفت:  شاید در گذشته تغییر کاربری‌هایی غیرکارشناسانه را شاهد بودیم اما اکنون با مدیریت یکپارچه که برای این مجموعه در نظر گرفته شده، بدون نظرات کارشناسی میراث تغییر کاربری اتفاق نمی‌افتد. دیگر شاهد انجام تغییر کاربری‌های غیرکارشناسانه نخواهیم بود. درحال حاضر نیز تقریبا وضعیت باغ‌ها در شرایط مناسب است. البته حدود 2 سال است که شدیدا با محدودیت بودجه روبه رو هستیم.

مدیر پایگاه میراث جهانی باغ‌های ایرانی درخصوص وضعیت بازدید گردشگران از این مجموعه‌های میراث جهانی نیز گفت: وقتی مکانی در فهرست یونسکو ثبت می‌شود تبدیل به مقصد گردشگری در دنیا می‌شود و در بسته‌های سفر جای می‌گیرد. قبل ازشیوع ویروس کرونا با ثبت جهانی باغ‌های ایرانی شاهد حضور تعداد زیادی از گردشگران داخلی و خارجی در این مجموعه‌ها بودیم که سبب کسب درآمدهای میلیاردی برای این مجموعه‌ها می‌شد. اما اکنون با نبود گردشگران درآمدها به شدت کاهش یافته. قطعاً تعداد بازدیدکنندگان هر یک از باغ‌های این مجموعه با توجه به در دسترس بودن آنها متفاوت خواهد بود.

 سعادتی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر آنکه آیا در حال حاضر مسیر گردشگری ویژه برای بازدید از مجموعه باغ‌های ایرانی که در فهرست میراث جهانی ثبت شده‌اند تدارک دیده شده، گفت:  قبل از شیوع ویروس کرونا نشست‌های تخصصی با تورگردانان داشتیم تا با همکاری یکدیگر مسیر گردشگری و بسته سفر برای باغ‌های ایرانی تعریف کنیم. در عین حال قرار بود در صورت جذب گردشگران برای این مسیرها تسهیلات و امکاناتی از سوی پایگاه میراث جهانی باغ‌های ایرانی نیز به تورها اختصاص یابد. این مسیر از تهران آغاز و در ادامه به کاشان و اصفهان می‌رسید، مسیر تا بازدید از باغ‌های میراث جهانی یزد ادامه می‌یافت و سپس به بیرجند می‌رفتند و بعد از آن بازگشت به تهران بود. تقریباً می‌توان گفت در این مسیر تمام باغ‌های ثبت جهانی شده ایران توسط گردشگران  مورد بازدید قرار می‌گرفت؛ البته باغ‌های شیراز در یک مسیر دیگر تعریف شده‌اند. درعین حال سعی ما برآن است تا ساعات بازدید از مجموعه باغ‌های ایرانی را افزایش دهیم و حتا یک شب اقامت در برخی از این مجموعه‌ها را در بسته سفر گردشگران بگنجانیم اما شیوع کرونا مانع عملیاتی و اجرایی شدن این طرح تاکنون شده است.

منبع:ایلنا