ببر بدبختی را شکست می‌دهد!
ببرها هم به عنوان یک حیوان خطرناک و هم به عنوان یک موجود نگهبان از قدیم مورد احترام بودند. کره‌ای‌ها آنقدر به این حیوان احترام می‌گذارند که بسیاری معتقدند شکل شبه‌جزیره کره شبیه به یک ببر است. حتی نمادهای رسمی بازی‌های المپیک تابستانی در سال ۱۹۸۸ که در کره جنوبی برگزار شد، ببر بود. ببرهایی به نام هودوری و سوهورانگ هم برای بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۸ در پیونگ چانگ، گانگوون حضور داشتند.
طبق چرخه زودیاک ۱۲ساله چینی، امسال سال ببر است. هر یک از ۱۲ حیوان زودیاک اهمیت خاص خود را دارند، اما برای سرزمین ببرها، سال ۲۰۲۲ اهمیت ویژه‌ای دارد.
نمادهای غول‌پیکر ببر در سراسر این کشور به چشم می‌خورد. آن‌ها در مکان‌های مهمی مانند روبروی مرکز خرید COEX در سامسونگ-دونگ، جنوب سئول و ساحل Haeundae در بوسان برپا شده‌اند و به سوژه عکاسی محبوبی در بین بازدیدکنندگان بدل شده‌اند.
موزه ملی کره جنوبی چند سال است که نمایشگاه سالانه خود را با تمرکز حیوان زودیاک آن سال افتتاح می‌کند. برای ببر امسال، نمایشگاه «سرزمین ببرها» در شعبه موزه سئول در ۲۲ دسامبر آغاز به کار کرد.
این حیوان همچنین به شدت با فرهنگ کره‌ای مرتبط است. هم کوه‌ها و هم ببرها سوژه‌های محبوب هنرمندان چوسون (۱۹۱۰-۱۳۹۲) بوده‌اند. ببرها حتی در اسطوره‌ای که تاریخ کره را آغاز می‌کند (افسانه دانگون) حضور دارند.
در این افسانه، یک ببر و یک خرس برای تبدیل شدن به انسان باید ۲۰ حبه سیر و یک بسته ماگورت (یک گیاه خاص) بخورند و به مدت صد روز از نور خورشید دور بمانند. ببر پس از ۲۰ روز تسلیم می‌شود، در حالی که خرس‌ماموریت را به پایان می‌رساند و به یک زن تبدیل می‌شود. این زن دانگون را به دنیا می‌آورد که به عنوان بنیانگذار افسانه‌ای کره شناخته می‌شود. اگرچه این خرس است که نقش مهم‌تری را در افسانه ایفا می‌کند، ببرها بسیار بیشتر از خرس‌ها در فولکلور کره‌ای دیده می‌شوند.
طبق گزارش موزه ملی کره، بیش از هزار داستان عامیانه وجود دارد که ببرها را در «مجموعه جامع فولکلور کره‌ای» و بیش از ۷۰۰ مقاله در «سوابق واقعی سلسله چوسون» به تصویر می‌کشد.
کیم هیونگ جو، متصدی نمایشگاه گفت: «آثار وسیع ببرها که در ادبیاتی که سنت شفاهی و تاریخ مکتوب را مستند می‌کند، می‌تواند شواهدی برای حضور ببر در زندگی ما در طول تاریخ باشد.»
«با تخریب زیستگاه‌های ببرها، آن‌ها هم شروع به ناپدید شدن کردند، و چاخوگابسا (نیروی ویژه برای شکار ببر در سلسله چوسون) نقش مهمی در این قضیه داشت. در طول اشغال ژاپن، این سیاست کشتن حیوانات خطرناک را تشویق می‌کرد که در نهایت کاهش جمعیت ببرها را تشدید کرد. در نتیجه، ببرها اکنون یک گونه در خطر انقراض هستند. با این حال، آن‌ها در فولکلور ما زنده و پرتعداد هستند.»
نمایشگاه ببرها را از دو منظر مختلف، ابتدا به عنوان «خدایان کوهستان» و سپس به عنوان «حیوانی که بدبختی را شکست می‌دهد» به تصویر می‌کشد.
در ” «سانسیندو» (نقاشی خدای کوه)، که در طول مراسم eunsan byeolsinje (یک مراسم شمنی که برای ادای احترام به خدای نگهبان روستای یونسان در بویئو، چانگ‌چئونگ جنوبی برگزار می‌شد) استفاده می‌شد، خدایان کوه همراه با یک ببر سفید که هلو و بولوچو (گیاه جوانی جاودانه) در دست دارد به تصویر کشیده شدند. Eunsan byeolsinje در سال ۱۹۶۶ به عنوان میراث فرهنگی ناملموس ملی معرفی شد.
همچنین عکس‌های سیاه و سفیدی از Sansindo و Sansindang (زیارتگاه خدای کوه) وجود دارد که توسط فولکلوریست مشهور کره‌ای، Seoknam Song Seok-han که بین سال‌های ۱۹۰۴ و ۱۹۴۸ می‌زیست، در طول کار میدانی‌اش در دهه ۱۹۳۰ گرفته شده است.
برای کره‌ای‌ها، ببرها موجوداتی بودند که بدبختی را شکست می‌دادند. به همین دلیل است که اغلب بر روی نقاشی‌های روز سال نو به نام سهوا و در طلسم‌ها در روز پنجم از ماه پنجم، که به ایهو معروف است، ظاهر می‌شوند.
کیم در ادامه اشاره کرد: «اینها آداب و رسوم اجداد ما بود که امیدوار بودند با شجاعت ببرها بدبختی را شکست دهند.»
به عنوان بخشی از نمایشگاه، بازدیدکنندگان می‌توانند شاهد «Yeolyangsesigi» (سوابق جشن‌های فصلی در اطراف پایتخت) باشند. استفاده از ببر در رسم سهوا و ایهو را نشان می‌دهد. چوب‌های طلسم برای سمجه (آب، آتش و باد) نیز در این بخش به نمایش گذاشته شده است. ببرها و شاهین‌ها معمولاً روی طلسم سامجه حک می‌شوند. همچنین نقاشی‌های متعددی وجود دارد که ببر و زاغی را با هم به تصویر می‌کشد.
در چنین نقاشی‌هایی، مانند قرن نوزدهم «ببر و زاغ»، ببر نماد قدردانی و شکست شر است، در حالی که درخت کاج نماد طول عمر است. به گفته کیم، زاغ‌ها نماد شادی هستند. تعبیر دیگر از این نقاشی این است که ببر و زاغ به ترتیب استعاره‌ای از افراد قوی و افراد ضعیف هستند.
این نمایشگاه تا ۱۰ اسفند در محل موزه ملی کره جنوبی ادامه دارد.