کانون توریستی تروی ؛ از دوران باستان تاکنون
این شهر باستانی در سال 1996 میلادی توسط وزارت فرهنگ و گردشگری به عنوان «پارک ملی تروی» نام گرفت و برای ثبت جهانی به یونسکو معرفی شد. شهر باستانی تروی که در سال 1998 میلادی در فهرست میراث فرهنگی جهانی یونسکو قرار گرفت، به یکی از شناخته‌شده ترین شهرهای باستانی جهان تبدیل شد. این در حالی است که شهرت تروی به لطف فیلم «تروی» با بازی بِرَد پیت به سطح بالایی رسید.
طی سال‌های اخیر یافته‌های کشف شده از این میراث ارزشمند به جایی رسید که بسیاری از گردشگران و توریست‌ها به سوی این اثر باستانی جذب شدند. همچنین این شهر باستانی به یکی از مناطق تحقیق و تفحص تخصصی در زمینه آثار باستانی جهان تبدیل شده و به دلیل تنوع بالایی که در آثار و کشفیات خود دارد، می‌تواند اطلاعات متنوعی را به محققان، باستان‌شناسان و حتی دانشجویان این حوزه ارائه دهد.
معمار گودبرداری‌ها و کاوش‌های این شهرباستانی در اینباره می‌گوید: در فعالیت‌های صورت گرفته، به ویژه در کاوش‌های میدان آگورا، ما هم معماری و هم یافته ای کوچکی پیدا کردیم که به ما می‌گوید از زمان دوره باستان‌شناسی از این مکان به عنوان پناهگاه جلوی دروازه جنوبی استفاده شده است. همچنین می‌توان مکان‌های مقدس تروی که از قدیم آن‌ها را می‌شناسیم نیز در این شهر مشاهده کرده و هربار یافته‌های جدیدی را در آن‌ها کشف کنیم. این مواردی که از کاوش‌های به‌دست‌آمده دیده می‌شوند، نمونه‌ای از فرهنگ و زندگی تروی را به ما نمایش می‌دهند. از این رو می‌توان گفت محبوبیت ترویا از 2 هزار و 500 سال پیش پدید به وجود آمده است.
در واقع می‌توان گفت، این یافته‌های کوچک سوغاتی‌هایی بودند که در آن زمان در ترویا فروخته می‌شدند و برخی از آن‌ها از مواد مهمی ساخته شده بودند که به عنوان هدیه به کشورهای دیگر اهداء می‌شدند. بنابراین باید به این نکته اشاره کرد که شهر باستانی تروی از جمله مکان‌هایی بوده که نه تنها در این دوره، بلکه در دوران باستان نیز مورد توجه بسیاری از افراد بوده و توجه اکثر مخاطبان را به سوی خود جلب می‌کرده است.
لازم به ذکر است که تروی در سال‌های اخیر گردشگران زیادی را به خود جلب کرده است و در دوران باستان نیز یکی از مهمترین مراکز گردشگری جهان بوده است. از قرن ششم میلادی به بعد صدها گردشگر از جهان باستان تا پایان امپراتوری روم از این مکان دیدن می‌کردند. از این رو می‌توان گفت که این منطقه به مدت 2 هزار و 500 سال تحت هجوم شدید بازدیدکنندگان و مورد توجه گردشگران بوده است.