این ساختمان گنبدی که به احتمال زیاد به‌عنوان معبد یا فضای سیاسی توسط رومی‌ها ساخته شده است، همچنان به دلیل نوع طراحی و ساختار، مهندسان و معماران مجذوب خود می‌کند. پانتئون همچنین یک نقطه عطف تاریخی قابل‌توجه است که خطوط تداوم از روم مشرکانه که به آن عصر تاریک نیز می‌گفتند تا تجمل رنسانس را ترسیم می‌کند.

حال باستان‌شناسان و تاریخ‌شناسان به حقایقی جالب و جذاب از این بنای تاریخی و باستانی دست یافته‌اند که دانستن آن‌ها خالی از لطف نخواهد بود.

برای مدت طولانی، ریشه دقیق پانتئون دانشمندان را گیج می‌کرد. اکنون مشخص شده که پانتئون در حدود سال 126 میلادی وقف شده است. با این حال، معماری و تاریخ دقیق ساخت آن مشخص نیست. این ساختمان دارای یک کتیبه برجسته است که در آن نشان داده شده مارکوس آگریپا، پسر لوسیوس، سه بار کنسول‌گری این بنا را برعهده داشته است. همچنین کلمه پانتئون از زبان یونانی به معنی «همه خدایان» گرفته شده است.

گرچه ممکن است از این بنا به عنوان معبد استفاده شده باشد، اما به نظر می‌رسد که از برخی کارکردهای سیاسی نیز برخوردار بوده است.

نیمه غربی امپراتوری روم تحت فشارهای نظامی خارجی بود و همین امر باعث شده که رو به زوال رفت. در سال 476، آخرین حکومت واقعی امپراطور غرب به پایان رسید. در حالی که نیمه شرقی امپراتوری به امپراتوری بیزانس قدرتمند تبدیل شد؛ ایتالیا در غرب تحت فرمان استروگوت‌های ژرمنی بود تا اینکه در اواسط قرن 6 توسط امپراتور بیزانس ژوستینیان بزرگ فتح شد.

یوستینین دوك، روم را در ایتالیا تحت كنترل بیزانس تاسیس كرد. برای چندین قرن بعد، ایتالیا شاهد درگیری‌های نظامی و اختلافات ارضی بین رومی‌های شرقی، لومباردها و فرانک‌ها بود.

در این دوره که اغلب در اروپا به عنوان «عصر تاریکی» خوانده می‌شود، امپراطور بیزانس فوكاس در سال 609 به پاپ بونیفاس چهارم اجازه تقدس پانتئون را داد. این ساختمان به عنوان یک کلیسای مسیحی معروف به Sancta Maria ad Martyres (سنت ماری و شهدا) تبدیل شد، زیرا یادگارهای بسیاری از شهدا به آنجا منتقل شد تا به خاک سپرده شود. به همین دلیل، این ساختمان از غارت و متلاشی شدن که ساختمان‌های باستانی رم را آزار داد، تا حد زیادی مصون ماند.

پاپ اوربان هشتم بیش از افزودن برج‌های ناقوس دوقلو، کارهای بیشتری در مورد پانتئون انجام داد. پاپ تزئینات برنز را از رواق آن در سال 1626 سلب کرد. این‌ها ذوب شده و برای ایجاد 80 قانون برای Castel Sant’Angelo مورد استفاده قرار گرفت.

Castel Sant’Angelo یکی دیگر از بناهای کلاسیک است که از قرن 2 قدمت دارد. این بنا که در ابتدا مقبره‌ای برای امپراطور هادریان بود، توسط پاپ به‌عنوان اقامتگاه و قلعه پاپی مورد استفاده قرار گرفت. توپ‌های برنزی تنها بخشی از توانایی‌های دفاعی چشمگیر ساختمان بود.

نقاش دوره رنسانس، رافائل (با نام کامل Raffaello Sanzio da Urbino) شاید بیشتر به‌خاطر نقاشی دیواری خود به نام The School of Athens در واتیکان شناخته شود. این هنرمند جوان و درخشان در 37 سالگی در سال 1520 چشم از جهان فرو بست. او که عزیز حامیان هنرهای کلیسایی بود  با تشریفات عالی در پانتئون به خاک سپده شد.