نوشته‌ها

آکادمی فلورانس/آثار نقاشی و مجسمه‌سازی دوران رنسانس

موزه‌ها همواره نمایان‌گر میراث ملت‌ها در طول تاریخ بوده و فرهنگ، تاریخ و هنر را برای نسل بعد بازگو می‌کنند. موزه‌ها همچنین حافظ تاریخ نسل گذشته و فرهنگ ملل و اقوام هستند و تجربه سیر در تاریخ را برای علاقه‌مندان به ارمغان می‌آورند.

فلورانس یکی از شهرهای تاریخی ایتالیا به شمار می‌رود که تماشای آثار آن سبب آشنایی با جنبش هنری رنسانس می‌شود. این شهر دارای اماکن گردشگری و دیدنی فراوانی است که گردشگران زیادی را مجذوب خود می‌کند. آکادمی این شهر نیز از جمله اماکنی است که مجسمه‌ها و آثار نقاشی بسیار ارزشمندی را در خود جای داده است.

گالری آکادمیا یک موزه هنری مهم در فلورانس ایتالیا است که مجسمه داوود میکل‌آنژ در آن نگهداری می‌شود. علاوه بر این، آثار دیگری از این هنرمند، مجموعه‌ای از نقاشی‌های رنسانسی و یکی از عالی‌ترین مجموعه‌های نقاشی با زمینه طلایی نیز در این موزه به نمایش گذاشته شده است. این موزه در همسایگی آکادمی هنرهای تجسمی فلورانس واقع شده و محل نگهداری بیشترین تعداد از مجسمه‌های میکل‌آنژ در جهان به شمار می‌رود.

آکادمیا گالری دومین موزه ایتالیا محسوب می‌شود که در قرن هجدهم به سبب ایجاد فضایی آموزشی برای دانشجویان آکادمی هنرهای تجسمی در همسایگی آن تاسیس و ساخت ساختمان این موزه در سال ۱۷۸۴ و به سفارش دوک بزرگ «پیتر لئوپولد» انجام شد.

این گالری در ساختمان‌های قدیمی بیمارستان متیوی مقدس و صومعه نیکولوی مقدس کافاجو قرار گرفته که آثار هنری کهن به عنوان مدل آموزشی برای دانشجویان آکادمی هنرهای تجسمی در تالارهای این موزه به نمایش گذاشته می‌شد و به همین علت نقاشی‌هایی از صومعه‌هایی که توسط دوک بزرگ لورن در پایان قرن هجده و یا توسط ناپلئون در سال ۱۸۱۰ سرکوب شده بودند، به سرعت در این گالری قرار گرفتند.

مجسمه داوود میکل‌آنژ در سال ۱۸۷۳ برای نگهداری به آکادمیا گالری منتقل شد. هدف اصلی از ساخت و ایجاد این موزه، ایجاد گالری و فضایی وقف آثار میکل‌آنژ و در راستای بزرگ‌داشت چهارمین قرن تولد این هنرمند بوده است. به این ترتیب معماری فضایی مخصوص مجسمه داوود میکل‌آنژ توسط «امیلیو دفابریس» و با طراحی پنجره‌ سقفی انجام شد که در سال ۱۸۸۲ به بهره‌برداری رسید.

این گالری در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ مجدد سازمان‌دهی شد و نقاشی‌های زیادی مانند مجسمه متیو مقدس و چهار مجسمه برده به آثار آن اضافه شد.

تالار «کلوسوس» با اتاق‌هایی به سبک بیزانسی در دهه ۱۹۵۰ بازگشایی شد که ۱۳۰۰ پنل نقاشی را در بر می‌گیرد. همچنین در دهه ۱۹۸۰ مجموعه‌ای از مجسمه‌ها که به عنوان نگهبان زنان در بیمارستان متیو مقدس مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند، به اتاق قرن نوزده این گالری اضافه شد. این مجسمه‌ها، مجموعه‌ای از مدل‌های قالب‌گیری شده گچی لورنزو بارتولینی هستند.

اولین تالار آکادمیا گالری، تالار کلوسوس است که امروزه میزبان مدل گچی مجسمه خیره‌کننده مرمری «جامْبولونیا» است. این مجسمه در مجموعه‌ای ارزشمند از آثار هنری در زمینه نقاشی‌های مذهبی از هنرمندانی چون «پائولو اوچِلو»، «پِروجینو»، «فیلیپینو لیپی»، «دومنیکو گیرلانْدایو» و «بوتیچِلی» از قرن ۱۵تا اوایل قرن ۱۶ قرار دارد.

دومین تالار این موزه تالار «زندانیان» نام دارد که شامل آثاری از میکل‌آنژ است. محل قرارگیری مجسمه داوود میکل‌آنژ، سومین تالار این گالری محسوب می‌شود. محل سکوی این مجسمه از یک قسمت مرکزی برای قرارگیری آن و ۲ جناح جانبی تشکیل شده‌ است که در اطراف آن قاب‌های زیبایی از آثار هنرمندانی مانند «برونتزینو»، «چِکینو سالْویاتی» و «آلوری» نمایش داده می‌شود.

منبع:ایسنا

آشنایی با فلورانس – ایتالیا

فلورانس ،شهری که روزگاری پایتخت کشور ایتالیا بود، امروزه بیشتر به هیئت مرکزی در آمده است که مقصد بسیاری از گردشگران سراسر جهان است.

هرچند فلورانس پدر جهان نوین است و آن‌را به عنوان اولین شهری که پدیده جهان مدرن از آن آغاز شده است می‌شناسند، اما هنوز چهره آن تغییر چندانی نکرده است.

شهری که می‌توان بسیاری از دستاورد‌های هنرمندان قرون گذشته را در آن دید ولی به رغم فراگیری ابزار تمدن جدید هنوز تغییر چندانی به خود ندیده است.

فلورانس، یکی از شهرهای تاریخی و بسیار زیبا در ایتالیا و پایتخت ناحیه توسکانی این کشور است. شهر فلورانس از سال ۱۸۶۵ تا ۱۸۷۰ پایتخت پادشاهی ایتالیا بوده است.

در قرون وسطی فلورانس مرکز تجارت و امور مالی اروپا بوده و خاندان مدیچی سال‌های طولانی در شهر فلورانس فرمانروایی می‌کردند.

شهر فلورانس در ساحل رود آرنو قرار گرفته و شهرت خود را به این علت به دست آورده که در قرون وسطی و عصر رنسانس در آن آثار معماری متعددی احداث شد و در آن دوران رونق و اهمیت زیادی داشت.

این شهر در قرون وسطی از مراکز مهم مالی و اقتصادی ایتالیا و حتی اروپا بود؛ به گونه‌ای که آن را آتن قرون وسطی می‌نامیدند.

انواع هنرها بویژه هنر معماری و مجسمه‌سازی در شهر فلورانس جایگاه ویژه‌ای داشته و دارد به طوری که این شهر را به یکی از مهمترین مراکز هنری اروپا تبدیل کرده است.

این شهر دارای بیش از 40 موزه و گالری هنری است که مهم‌ترین آنها عبارتند از:Palazzo Pitti،Galleria degli Uffizzi بیش از سیصد و پنجاه تن از هزاران هنرمند مهم جهان در دومین هزاره اروپا (از سال 1000 تا 2000) در این شهر می‌زیسته‌اند. عمده درآمد گردشگری در اروپا از این شهر است.

فلورانس را ژولیوس سزار امپراتور نامدار دوم در سال 59 پیش از میلاد بنا نهاد. آنجا محل استقرار سربازانش بود. در آغاز به آن فلورنتینو می‌گفتند که آن را به سبک اردوگاه‌های نظامی با خیابان‌های اصلی ساختند.

این شهر در مسیر اصلی رم و شمال ایتالیا و در دره حاصلخیز آرنو قرار دارد. فلورانس خیلی زود به یک مرکز مهم بازرگانی تبدیل شد.

اولین شهردار فلورانس در سال 250 میلادی انتخاب شد که مینیاس نام داشت. اولین مجلس ایتالیای جدید در شهر فلورانس شکل گرفت.

در سال 1865 فلورانس به جای تورین پایتخت ایتالیا شد و مجلس آن گشایش یافت اما 6 سال مجلس در رم استقرار یافت.

در قرن بیستم با رشد صنعت گردشگری، جمعیت فلورانس 3 برابر شد و سیل گردشگران از جاهای مختلف ایتالیا، اروپا و جهان به این شهر سرازیر گردید.

در طول جنگ جهانی دوم، آلمان‌ها یک سال فلورانس را در اشغال خود داشتند و فلورانس شهر آزاد اعلام شد؛ اما در سال 1944 متفقین، شهر را از دست آلمان‌ها خارج کردند.

در سال 1966 رود آرنو طغیان کرد و سیل ویرانگر صدمات شدیدی به بناها و گنجینه‌های تاریخی شهر وارد کرد. پیش از رسیدن سیل به شهر، مقام‌های شهر که از آمدن سیل باخبر شده بودند، این خبر را اعلام نکردند و تنها از طریق تلفن جواهرفروشان ناحیه «پونته وکیو» را باخبر کردند.

شهر فلورانس، دیدنی‌های بسیار دارد که سبب جذب میلیون‌ها گردشگر در سال می‌شوند. یکی از آنها فواره‌ای است که طی سال‌های 1563 تا 1565 بنا شده است.

علاوه بر آثار هنری و تاریخی، رود آرنو نیز چشم‌اندازی تماشایی دارد. این رود، بخش‌های کهنه و جدید شهر را از هم جدا کرده است.

کسانی که به شهر فلورانس سفر می‌کنند، حتما به تماشای کلیسای سن لورنزو و گالری یوفیزی می‌روند. این گالری، یکی از زیباترین موزه‌های هنری در جهان است.

منبع:همشهری