به گزارش میراث آریا، رویداد تجاری گردشگری با استقبال وزرای گردشگری پاناما، کلمبیا، کاستاریکا، اکوادور، گواتمالا و هندوراس همراه با نمایندگان عالی رتبه دولت‌های برزیل و اردن برگزار شد. رهبران بخش خصوصی که توسط انجمن مسافرت و تجارت ماجراجویی (ATTA) گرد هم آمده بودند، در این جلسه به آن‌ها پیوستند.

این اجلاس با امضای اعلامیه «تحول به سوی آینده گردشگری» به پایان رسید که تعهدی روشن برای عمل به درخواست UNWTO برای بخش‌های دولتی و خصوصی به منظور همکاری با یکدیگر و استفاده از فرصت برای قرار دادن پایداری و فراگیری در قلب راه اندازی مجدد و بازیابی بخش گردشگری به شمار می‌رود. در این بیانیه آمده است: «آینده گردشگری مشارکتی است، که خرد اجدادی جوامع محلی و بومی را با دانش علمی و اقتصادی پیشرو در خدمت به سرپرستی بلندمدت اکوسیستم‌های یکپارچه گرد هم می‌آورد».

در عین حال، این اعلامیه همچنین تعهد امضاکنندگان را برای پیشبرد «تحول به سوی اقتصاد گردشگری بدون کربن و از نظر اجتماعی انعطاف‌پذیرتر» مشخص می‌کند. در ماه نوامبر، پاناما یکی از امضاکنندگان موسس بیانیه اقدام آب و هوایی گلاسکو در گردشگری بود که توسط UNWTO در اجلاس COP۲۶ راه اندازی شده بود.

در اینجا به چند تکنیک کاهش فقر با صنعت گردشگری میپردازیم.

مبحث اول: ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻠﯽ از ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻣﻘﺼﺪ و ﺑﺎزﯾﮕﺮان ﮐﻠﯿﺪی اﺳﺖ.

مبحث دوم: ﺑﺮ روی پنج p در ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ اﺟﺰای ﮐﻠﯿﺪی ﯾﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺟﺎﻣﻊ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ: ﻓﺮآﯾﻨﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ آن اﻓﺮاد و ﮔﺮوه‌ها محصولات خدمات و ایده‌ها کالا‌ها و خدمات را ارایه می‌کنند تا بتواند نیازها و خواسته‌های مشتریان را با قیمت و مکان مطلوب برآورده کند. ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﯾﮏ اﺳﺘﺮاﺗﮋی دارد که اﯾﻦ ﯾﮏ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻓﺮاﮔﯿﺮ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‌رﯾﺰی، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﮐﺸﻒ ﮐﺮدن، ﺗﺤﻘﯿﻖ، آزﻣﺎﯾﺶ و ﺗﻤﺮﯾﻦ اﺳﺖ.

مقاصد: مکانهایی هستند که بازدید کنندگان را برای اقامت موقت جذب می‌کنند. از قاره‌ها، ایالت‌ها، کشورها، استانها، شهرها، روستاها گرفته تا مناطق تفریحی ساخته شده را در بر می‌گیرد.

در سطح پایه مقاصد اساسا جوامع مبتنی بر مرز‌های دولت محلی هستند. گردشگران به مقاصد سفر می‌کنند و مقاصد مکانهایی هستند با نوعی مرز واقعی یا درک شده مانند مرز فیزیکی جزیره یا مرزهای سیاسی یا حتی مرزهای ایجاد شده توسط بازار. بازاریابی مقصد به فرآیند مدیریتی اطلاق می‌شود که از طریق آن سازمان‌های ملی توریستی و یا گردشگران شرکت‌ها، گردشگران منتخبِ بالفعل و بالقوه خود را شناسایی می‌کنند و با آن‌ها ارتباط برقرارمی‌کنند تا خواسته‌ها، نیازها، انگیزه‌ها و علاقه‌ها و ناخوشایندهای آن‌ها را در سطوح محلی/روستایی، منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی شناسایی و تحت تأثیر قرار دهند و تدوین محصولات توریستی خود را بر این اساس با هدف دستیابی به رضایت‌مندی گردشگران تطبیق دهند و از این طریق نیاز آن‌ها را برآورده سازند.

ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ‌ﺷﻮد و آن را ﺑﻪ ﺗﺒﻠﯿﻎ و ﻓﺮوش ﻣﺤﺼﻮﻻت و ﻣﻘﺎﺻﺪ ﮔﺮدﺷﮕﺮی و ﺑﻪ وﯾﮋه ﺗﺒﻠﯿﻐﺎت و ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎه‌ﻫﺎ و روﯾﺪادﻫﺎی ﮔﺮدﺷﮕﺮی ﺗﻘﻠﯿﻞ ﻣﯽ‌دﻫﺪ.

در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮدﻫﺎ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ به موارد بیشتری نیز اطلاق می‌شود. ﻣﻘﺎﺻﺪ ﮔﺮدﺷﮕﺮیﯾﮑﯽ از دﺷﻮارﺗﺮﯾﻦ «ﻣﺤﺼﻮﻻت» ﺑﺮای ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻌﺪاد زﯾﺎدی از ﺳﻬﺎﻣﺪاران و یک تصویر برند هستند.

ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻣﻘﺼﺪ به ﻫﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ در ﻫﺮ ﺳﻄﺤﯽ می‌گویند ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﯾﮏ ﻣﻘﺼﺪ را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، ﺑﺨﺶﻫﺎی دوﻟﺘﯽ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮل ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی و ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد.

سازمان‌های بازاریابی مقصد DMO به فروش مکانها توجه دارند.

(Destination marketing organizations (DMOs) )

برندسازی یک مقصد گردشگری به معنای ایجاد هویت مشخص یا برند بر اساس وقعیت است، در حالی که نقاط قوت و ضعف و شخصیت هسته را انعکاس می‌دهد. هدف یک برند ایجاد هویت متمایز و به یاد ماندنی است که نشان‌دهنده منبعی از ارزش به مصرف کننده در بازار باشد.

نام تجاری شاید قویترین سلاح بازاریابی موجود برای بازاریابان مقصد معاصر باشد در مواجه با گردشگرانی که به طور فزاینده‌ای به دنبال تحقق شیوه زندگی و تجربه هستند.

تنها مقاصدی که موقعیت بازار مشخص و جاذبه‌های خوبی دارند در صدر ذهن مشتریان خواهند ماند آن زمانی که تعطیلات خود را رزرو می‌کنند. در محیط جهانی گردشگری بسیار رقابتی و پویا، برندسازی قوی به یک مقصد کمک می‌کند تا از بازار شلوغ متمایز شود.

ایجاد و حفظ ارزش برند، کلید موفقیت کسب و کار است و در نتیجه مدیریت برند به سرعت از یک نگرانی بازاریابی پیرامونی به استراتژی کسب و کار اصلی تغییر می‌کند.

چالش اساسی این است که به نحوی یک هویت برند ایجاد شود که جوهر یا روح یک ویژگی چندگانه مقصد، نماینده گروهی از فروشندگان و همچنین جامعه میزبان را در برگیرد.

بازاریابی گردشگری به طور کلی به فروش رویاها، بر می‌گردد زیرا انتظارات از خدمات گردشگری ناملموس تنها پس از سفر قابل تحقق است.

تصاویر مقاصد توسط مصرف‌کنندگان نگهداری می‌شوند، بنابراین این تصاویر نقش مهمی در تصمیم‌گیری آن‌ها دارد.

اکثر مقاصد دارای تفرجگاه‌ها و جاذبه‌های فوق‌العاده‌ای هستند، هر کشوری مدعی فرهنگ، چشم‌انداز و میراث منحصر به فرد خودش در هر مکان است.

هر کشور خود را به عنوان مهمان‌نوازترین افراد توصیف می‌کند و خود را دارای استانداردهای بالایی از خدمات و امکانات به مشتریان که در حال حاضر انتظار می‌رود معرفی می‌کند.

در نتیجه، نیاز به مقاصد برای ایجاد یک هویت منحصر به فرد برای متمایز کردن خود از رقبا بیشتر از همیشه اهمیت دارد.

اهمیت بازاریابی مقصد

مردم معمولاً قبل از انتخاب شرکت‌های هواپیمایی یا تصمیم‌گیری در مورد هتلها، جاذبه‌های دیدنی، یک مقصد را انتخاب می‌کنند.

در صورتی که یک مقصد بازدید کننده‌ای نداشته باشد، نشان می‌دهد سیاست گردشگری حامی فقرا برای آن مقصد وجود ندارد. از این رو بازاریابی مقصد برای افزایش گردشگری خیلی مهم است.

بازاریابی یک مقصد مبتنی بر تجربیات واقعی است خدمات و گزینه‌هایی که بخشی از یک ایده جهانی و نام تجاری یک مقصد هستند.

بنابراین، در یک خط مشی گسترده چندجانبه و چارچوب استراتژیک که بازیگران مختلف، سطوح و مقصد را بیان می‌کند مولفه‌ها به گونه‌ای که منافع به طور عادلانه توزیع شود و به کاهش فقر کمک کند، اساسی است.

بازاریابی گردشگری

طرح بازاریابی گردشگری نشان دهنده یک استراتژی است و ترکیبی از تکنیک‌ها، ابزارها و منابع طراحی شده برای دستیابی به اهداف تجاری و اجتماعی است.

آمیخته بازاریابی

(آمیخته بازاریابی از محصول، قیمت، مکان، تبلیغ و افراد تشکیل شده است)

• محصول گردشگری ارائه شده و عوامل تشکیل دهنده آن
• محل توزیع؛ چگونه محصول/خدمت به دست مشتری می‌رسد
• قیمت فروش محصول و سیاست قیمت‌گذاری اعمال شود
• تبلیغ برای اطلاع‌رسانی به مصرف‌کنندگان بالقوه در مورد محصول و کیفیت آن
• افرادی که تخصص، مهارت و نگرش آن‌ها عناصر کلیدی برند هستند

محصولات

محصول گردشگری مجموعه‌ای از دارایی‌ها و خدماتی است که حول یک یا چند جاذبه سازماندهی می‌شوند تا بتوانند نیازهای بازدیدکنندگان را برآورده کنند. اجزای اصلی یک محصول گردشگری عبارتند از:

• جاذبه: اینها مواد خام محصول گردشگری هستند و به این ترتیب بخشی از قلمروی هستند که تجارت در آن قرار دارد. جاذبه‌ها شامل منابع طبیعی و فرهنگی، مکان‌ها و رویدادهایی با توجه به ویژگی‌ها یا موقعیت خود در یک بافت هستند، علاقه بازدیدکننده را بیدار می‌کند و به او انگیزه می‌دهد.
• تسهیلات و خدمات: امکانات توریستی به زیرساخت‌ها، تجهیزات و خدماتی اطلاق می‌شود که فعالیت گردشگری را ایجاد می‌کند. ممکن است گردشگر از جاذبه‌ها لذت ببرد و این کار را در محیطی ایمن و سالم انجام می‌دهد.
• دسترسی: این امر بازدیدکنندگان را برای دسترسی به مقاصد گردشگری از جمله زیرساخت‌ها، حمل و نقل و خدمات ارتباطات تسهیل می‌کند.
• توسعه محصول گردشگری برای افزایش درآمد در این بخش طراحی شده است.

توسعه محصول گردشگری شامل یک برنامه اجرایی است که به سمت مقابله با افزایش تخمینی کسب و کار در طول دوره، بصورت کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت هدایت می‌کند.

راهبردهای اقدام برای توسعه و مدیریت مقاصد گردشگری باید نیازها و منافع همه سهامداران را در سیستم گردشگری نظر بگیرد: جامعه محلی/ روستایی، کارآفرینان، سرمایه‎گذاران، دولت‌ها، گردشگران و بقیه سهامداران را.

هدف توسعه محصول گردشگری در بلند مدت، توسعه پایدار با اجرای تعدادی استراتژی است. این استراتژی‌ها یک ایده کلی را برای افزایش رقابت‌پذیری، ایجاد یک صنعت فراگیر با ترویج یکپارچگی نزدیکتر مردم و توسعه و حفظ محیط زیست مورد توجه قرار می‌دهند.

محصول گردشگری پایدار چیست؟ 

به طور خاص و به شکل گسترده، محصولات گردشگری پایدار به محصولاتی می‌گویند که از منابع به روشی که از نظر زیست محیطی مسئولانه، از نظر اجتماعی منصفانه و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است استفاده شود، تا کاربران محصول‌ها بتوانند نیازهای فعلی‌شان را بدون به خطر انداختن نسل‌های آینده با توانایی استفاده از منابع مشابه در نظر بگیرند.

اندازه‌گیری پایداری یک موضوع پیچیده است و معیارها بر اساس نوع محصول و شرایط محلی متفاوت است. در نهایت پایداری برای یک جامعه خاص این است که تعادل بین شرایط محلی و انتظارات و بهترین عملکرد برقرار باشد.

دسته‌بندی محصولات گردشگری (نمونه) 

• طبیعت‌گردی: کاوش در مناطق حفاظت شده با پیاده‌روی یا سواری در جنگل، یا در کوه یا ساحل، پیمایش در رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دریا، مشاهده گیاهان، جانوران و سایر جاذبه‌های طبیعی مانند آبشارها، غارها…
• گردشگری فرهنگی، تجربی: زندگی با جوامع بومی، از جمله مشارکت در فعالیت‌های زندگی روزمره و مختلف رویدادهای فرهنگی، مانند موسیقی، رقص و هنر، مناسک یا اعیاد مذهبی و غیره
• گردشگری کشاورزی: بازدید از جوامع روستایی برای مشارکت در تولیدات کشاورزی، دامداری، صنایع‌دستی سنتی فعالیت‌های کشاورزی.
• گردشگری تاریخی: بازدید از مکان‌های خاص برای دیدن بناها، مجسمه‌ها، معماری، آثار مدنی، نظامی یا مذهبی، بقایای باستان‌شناسی فرهنگ‌های باستانی، موزه‌های محلی و مکان‌های مورد علاقه دیرینه شناسی.
• گردشگری سلامت و تندرستی: امروزه افزایش علاقه به تناسب اندام، پیشگیری از بیماری، حفظ سلامتی، عصر جدید راه‌حل‌ها و درمان‌های جایگزین برای کاهش انواع استرس، انگیزه‌های کلیدی گردشگری هستند. چنین گردشگری ممکن است شامل: بازدید از اماکن مقدس با جوامع؛ شرکت در تشریفات و درمان با شفادهندگان و سمن‌ها باشد.
• گردشگری پزشکی: این به عنوان عمل سفر به فراسوی مرزهای بین‌المللی برای دریافت مراقبت‌های بهداشتی تعریف شده است.
• گردشگری مذهبی: که معمولاً به آن «گردشگری ایمانی» نیز می‌گویند، این شامل سفر به دلایل اعتقادی، زیارتی، تبلیغی و مذهبی و سایر اهداف مرتبط است.
• گردشگری ورزشی: ماهیگیری و شکار تفریحی، ورزش‌هایی که نیاز به آموزش و تجهیزات تخصصی دارند: قایق‌رانی، کوهنوردی، راپلینگ و غیره
• ۱۰-گردشگری علمی: مشاهده و مطالعه گیاهان، جانوران و زمین‌شناسی، گیاهان غذایی محلی و دانش دارویی اجدادی و کاربردهای آن در حفاظت از تنوع زیستی.

هفت مرحله از تجربه سفر: 

۱) جمع تصاویر ذهنی در مورد تجربیات تعطیلات

۲) اصلاح آن تصاویر با اطلاعات بیشتر

۳) تصمیم به سفر تعطیلات

۴) سفر به مقصد

۵) مشارکت در مقصد

۶) بازگشت به خانه

۷) اصلاح تصاویر بر اساس تجربه تعطیلات

چرخه عمر محصول

چرخه عمر یک محصول شامل مراحل مختلف تکاملی یک محصول است و رشته‌های زیادی را در بر می‌گیرد و به بسیاری مهارت‌ها، ابزارها و فرآیندها نیاز دارد.

چرخه عمر محصول باید با عمر یک محصول در بازار تخمین زده شود با توجه به هزینه‌های تجارت/تجاری و اندازه‌گیری‌های فروش.

چهار مرحله اصلی چرخه عمر یک محصول عبارتند از: 

مرحله معرفی بازار

مرحله رشد

مرحله بلوغ

مرحله اشباع و زوال

چالش هر کسب‌وکاری اجتناب از مرحله افول است، به عنوان مثال از طریق راه‌اندازی مجدد فعالیت‌هایی که دستاوردهای آن افزایش فرکانس‌های خرید است.

توجه، خلاقیت، نوآوری مفاهیم کلیدی برای حفظ رشد کسب و کار هستند.

این همچنین به این معنی است که فروش محصول از مراحل متمایزی عبور می‌کند که هر کدام چالش‌ها و فرصت‌های متفاوتی را برای فروشنده به همراه دارند. محصولات به استراتژی‌های بازاریابی، تامین مالی، ساخت، خرید و منابع انسانی متفاوتی در هر یک از مراحل چرخه زندگی نیاز دارند.

مکان

در رابطه با آمیخته بازاریابی، مکان به نحوه توزیع محصول یا ارایه خدمات توسط یک سازمان و کاربر نهایی یا مصرف کننده اشاره دارد.

محصول باید در مکان مناسب در زمان مناسب توزیع شود. اگر سازمان قرار است به اهداف کلی بازاریابی خود دست یابد، توزیع کارآمد و مؤثر مهم است.

اگر یک تجارت تقاضا را دست کم بگیرد و مصرف‎کنندگان نتوانند خرید کنند، سودآوری محصول تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

توزیع

فرآیندی است که طی آن محصول گردشگری از طریق کانال‌های سفر و عواملی که در آن هستند از راه ارتباط مستقیم و یا غیرمستقیم با گردشگران به گردش در می‌آید.

کانال‌های توزیع

تور اپراتورها شرکت‌هایی هستند که تعداد زیادی بسته گردشگری را طراحی و تولید می‌کنند که بعداً از طریق خودشان یا آژانس‌های مسافرتی یا سایر عمده‌فروشان یا خرده‌فروشان، تحت یک یا چند برند به فروش می‌رسد.

این کسب و کارها مالکیت و کنترل مختلفی دارند

اجزای زنجیره عملیات گردشگری، مانند خطوط هوایی، هتل‌ها، شرکت‌های اتوبوسرانی، شبکه‌های آژانس‌های مسافرتی خرده فروشی، بیمه، و غیره هستند.

این اجزا به آن‌ها استقلال بزرگ، قیمت‌های رقابتی و قدرت چانه زنی قابل توجهی می‌دهد. اپراتورهای کوچک در کشورهای مبدا نیز یک جایگزین هستند آن‌ها در مشاغل کوچک با کارکنان محدود فعالیت می‌کنند.

استراتژی‌های توزیع

۱) توزیع فشرده

معمولاً برای توزیع گسترده محصولات با قیمت پایین یا خرید فوری استفاده می‌شود، به عنوان مثال. شکلات، نوشابه

۲) توزیع انحصاری

شامل محدود کردن توزیع به یک خروجی واحد است. این محصول معمولاً قیمت بالایی دارد و نیاز به واسطه دارد که مقدار زیادی جزییات فروش در آن قرار می‌دهد.

به عنوان مثال وسایل نقلیه

۳) توزیع انتخابی

تعداد کمی از خرده فروشی‌ها برای توزیع محصول انتخاب می‌شوند.

توزیع انتخابی با محصولاتی در جاییکه مصرف‌کنندگان مایل به خرید در اطراف هستند (مثلاً تلویزیون) و جایی که تولید کنندگان می‌خواهند گستره جغرافیایی زیادی داشته باشند رایج است.

اگر یک استراتژی انحصاری یا انتخابی اتخاذ شود، باید یک واسطه معتبر انتخاب شود: واسطه‌ای که تجربه مدیریت داشته باشد بر روی محصولات مشابه و مخاطبین شناخته شده.

قیمت: قیمت، ارزشی است که مصرف‌کننده و ارائه‌دهنده برای ایجاد امکان مبادله ایجاد می‌کنند.

برای مصرف‌کنندگان، پرداخت برابر با تجربه رضایت بخش مورد انتظار است.

از طرف دیگر، ارائه دهنده به دنبال پوشش هزینه‌های تولید خود و مزایای مورد نظرش هستند.

قیمت‌گذاری بر اساس سه عامل تعیین کننده عمومی است:

هزینه‌های داخلی کسب و کار (که منافع مورد انتظار به آن اضافه می‌شود)

رضایت مورد انتظار مصرف کننده و حداکثر قیمتی که او مایل به پرداخت است

رقابت بین ارائه‌دهندگان (که در نهایت توسط دو مورد قبلی تعیین می‌شود)

تعیین قیمت‌ها

یک محصول یا خدمات دارای سه بعد است: ۱) بعد فیزیکی یا بعد محسوس، ۲) ارزش اقتصادی که در قیمت بیان می‌شود ۳) ذهنیتی که مشتری از محصول و رضایتمندی و فایده‌ی آن تصور می‌کند و انتظار دارد.

مصرف‌کنندگان بر اساس نیازهایشان برانگیخته می‌شوند، خواسته‌ها و انگیزه‌هایی که به عنوان نیروی محرک عمل می‌کنند. قیمت یک کالا ممکن است هم خوان با ظاهر کالا، اعتبار و شناخت اجتماعی از آن کالا باشد.

مصرف‌کنندگان حساسیت کمتری نسبت به قیمت کالا یا خدماتی دارند که به دلیل ویژگی منحصر به فرد آن‌ها را متمایز می‌کند. اگر می‌خواهید بر تصمیمات خرید آن‌ها تأثیر بگذارید، باید بدانید چگونه خواسته‌های آن‌ها را تفسیر کنید.

مدیریت قیمت

تعیین قیمت به معنای یافتن تعادل و انسجام بین عوامل داخلی و خارجی تجاری است. عوامل داخلی، سازمان، هزینه‌ها و سود مورد انتظار را شامل شود. عوامل خارجی شامل لحاظ کردن واقعیت‌های بازار از نظر نوسانات تقاضا قدرت خرید مشتریان و قیمت‌های رقابتی است. موارد دیگری که در استراتژی قیمت‌گذاری در گردشگری باید در نظر گرفته شود عبارتند از:

هر مشتری برای کالاها ارزش متفاوتی قائل گاهی مشتریان حاضرند مبالغ هنگفتی را خرج کنند، در حالی که دیگران یک سکه نمی‌پردازند.

این یک صنعت نسبتاً گسترده است که الهام بخش رقابت شدید است. سیستم کمیسیون‌ها و واسطه‌ها بسیار متمایز هستند و به طور قابل توجهی بر قیمت نهایی تأثیر می‌گذارد، قیمت پایه می‌تواند دو برابر شود بسته به قدرت واسطه‌ها.

قیمت‌ها وابسته به فصول هستند، نرخ‌ها بر اساس فصل، آب و هوا و روز هفته متفاوت می‌شوند. اگر کالایی قبل از تاریخ معینی فروخته نشود، ارزش استفاده و در نتیجه ارزش فروش خود را از دست می‌دهد و خدمات ناپایدار ارائه می‌شود. نرخ‌های پایین «لحظه آخر» نیز وجود دارند.

ترویج

ترویج فرآیندی است (مجموعه‌ای از ابزارها و اقدامات) که برای اطلاع‌رسانی به بازدیدکنندگان بالقوه در مورد محصول گردشگری طراحی شده است. جذاب‌ترین و خلاقانه‌ترین ویژگی‌های محصول را ارایه می‌دهد و به اشتراک می‌گذارد. به این ترتیب معمولاً با توزیع ادغام می‌شود و مستلزم فعالیت‌های ارتباطی از جمله تبلیغات است.

کانال‌های اصلی توزیع و تبلیغات

۱) فروش از طریق آژانس‌های مسافرتی

۲) مبادلات تجاری و گردشگری

۳) انجمن‌های حرفه‌ای

۴) یادداشت‌ها و بیانیه‌های مطبوعاتی

۵) اینترنت

ارتباطات و تبلیغات

چه کسی؟ جمعیت یا مخاطب هدف را انتخاب کنید. اهداف کمپین چیست؟ اهداف مشخص و قابل اندازه‌گیری را تعریف کنید. چگونه؟ پیام کلیدی چیست؟ کیفیت خدمات را به عنوان سودمندترین گزینه برای گردشگر و یک متمایزکننده کلیدی برجسته کنید. چه زمانی؟ زمان مناسب چه زمانی است؟ دوره‌ای که تاثیر کمپین در آن مقدار تاثیر را خواهد داشت و مدت زمان آن را مشخص کنید. کجا؟ کدام رسانه و تا چه حد؟ مشخص کنید که آیا پیام از طریق رسانه‌های جمعی یا سفارشی منتشر می‌شود. چقدر؟ هزینه‌های فعالیت چقدر است؟

ارزیابی. با توجه به اهداف تعیین شده چه نتایجی به دست آمده است؟

مردم

مردم نقش حیاتی در بازاریابی موثر دارند در واقع، آن‌ها نشان دهنده خدمات واقعی بازاریابی هستند همچنین یک عامل حیاتی در تجارت خدمات هستند.

رفاه مردم نقطه شروع بسیار مهمی برای تضمین بهترین کیفیت خدمات است.

خلاصه

بازاریابی فرآیندی است که از طریق افراد و گروه‌ها ارائه می‌شود.

تبادل و به دست آوردن محصولات – ایده ها، کالاها و خدمات – قادر به برآوردن نیازها و خواسته‌های آن‌ها با قیمت و مکان مطلوب است.

تنها مقاصدی که موقعیت بازار مشخص و جاذبه‌های خوبی دارند در صدر ذهن‌های مصرف‌کنندگان باقی می‌مانند.

یک محصول گردشگری موفق باید سه عامل اساسی را به طور همزمان برآورده کند:

۱)جاذبه‌های گردشگری، ۲) امکانات و خدمات ارایه شده؛ و۳) دسترسی فیزیکی به آن‌ها.

استراتژی‌های توزیع باید با نوع محصول عرضه شده تطبیق داده شود. محصولات گردشگری به صورت فشرده، انحصاری یا انتخابی قابل توزیع هستند. توسعه یک کمپین تبلیغاتی باید به خوبی برنامه‌ریزی، اجرا و ارزیابی شود. افراد محرک‌هایی برای بازاریابی موثر هستند.

منبع:میراث آریا