گوانگجو ، شهر نور، طعم و فرهنگ
گوانگ به معنی «نور» و جو به معنی «شهر» است، شهر نور، اکنون یکی از خواهرخوانده های نصف جهان است و جالب است بدانید که در جنوب چین نیز شهری به همین نام (گوانگژو) وجود دارد که با گوانگجو خواهر خوانده است و ما بعد از گوانگ ژوی چین، سن آنتونیوی آمریکا، سندای ژاپن، تاینان تایوان و مدان اندونزی، ششمین خواهر خواندۀ این شهر به شمار می آییم. در این گزارش برای آشنایی بیشتر با این شهر که کلمات کلیدی هنر، فرهنگ، خودرو، مواد غذایی و دموکراسی نشان دهندۀ آنند، مختصری از ویژگی های آن را از نظر می گذارنید.
گوانگجو پایتخت پادشاهی سلسله شیلا است که در شرق جاده ابریشم قرار گرفته و اکنون یکی از مهمترین کلان شهرهای این کشور به شمار می رود.
این شهر در زمان استیلای ژاپن بر کره در اوائل قرن بیستم، یکی از تلخ‌ترین حوادث خود را شاهد بوده است چرا که طی تظاهرات اعتراضی دانشجویان به اشغال کره توسط ژاپن و زد و خوردی که بین دو گروه دانشجویی ژاپنی و کره‌ای رخ داد، تعداد بسیاری کشته و مجروح شدند.
احداث خط ریلی سئول-گوانگجو یکی دیگر از اتفاقات تاثیرگذاری بود که در سرنوشت سیاسی اقتصادی گوانگجو موثر واقع شد و ساخت دیگر صنایع پیشرفته و ایجاد منطقه‌ی اقتصادی ویژه در شهر، سبب توسعۀ بیشتر اقتصادی آن شد.
در رویدادهای تاریخی این شهر به دهۀ هشتاد قرن بیستم اشاره شده که تظاهرات ضددولتی در گوانگجو علیه دولت نظامی حاکم صورت گرفت و این تظاهرات آرام با دخالت نیروهای نظامی به خشونت کشیده شد و بعد با مسلح شدن مردم وارد فاز جنگ شهری شد و متاسفانه در این حادثۀ غمبار صدها تن از مردم شهر جان خود را از دست دادند.
در سال 1986 گوانگجو از نظر اداری از استان Jeollanam جدا و شهری خودمختار شد و از آن زمان تاکنون همچنان منبع الهام نیروهای دموکراسی‌خواه کره، به خصوص نیروهایی که خواهان اتحاد دو کره هستند، محسوب می‌شود. شاید به همین دلیل است که از گوانگجو به عنوان سیاسی‌ترین شهر کره‌جنوبی نیز نام می برند چرا که از گذشته آغازگر اغلب حرکت‌های اعتراضی این کشور بوده و سطح سواد سیاسی اجتماعی مردم آن نیز بسیار بالاست. این شهر 593 مدرسه متشکل از 234 مهد کودک، 145 مدرسۀ ابتدایی، 84 مدرسۀ متوسطه، 65 مدارس، 1 مدرسۀ علوم دبیرستان (آکادمی علوم گوانگجو)، 7 کالج راهنمایی، 9 دانشگاه و 38 مدرسۀ فارغ التحصیلان، با مجموع 406669 دانشجو دارد که معادل 28.5٪ از کل جمعیت این شهر است.
از گوانگجو به عنوان ششمین شهر پرجمعیت کره یاد می شود و قرار گرفتن در منطقه ای حاصلخیز سنت آشپزی این شهر را غنی کرده است. البته به لطف شهرداری اصفهان برای چشیدن طعم غذاهای کره ای لازم نیست از کشور خارج شوید، اگر در اصفهان هستید می توانید از خانه بیرون بیایید و از نمایشگاه «فراتر از طعم» که در موزۀ هنرهای معاصر برگزار شده بازدید کنید. این نمایشگاه به معرفی فرهنگ غذایی معاصر کره، شامل: ابزارآلات مربوط به موادغذایی(صنایع دستی، طراحی صنعتی)، رسانه های جمعی و برخوردشان با موادغذایی به عنوان یک فرهنگ و هنرخالص، اینفوگرافی و تجزیه و تحلیل موادغذایی کره ای، مجسمه سازی غذا، اقلام واقعی مواد غذایی، تمرکزی بر طعم و مزه ها بدون قضاوت سنتی و مدرن بودن آنها و… پرداخته و با نشان دادن عمق زندگی روزمره کره ای طعم و مزۀ کشور «کره» را در خاطرات جاویدان می کند.
البته از نام نمایشگاه پیداست که فراتر از طعم غذا در آن یافت می شود و در بخش دیگری از آن می توانید ویدئوهایی با موضوع مصنوعات، اشیا و ابزار معرفی شده در این نمایشگاه، پوشش، موادغذایی، معرفی غذاهای کره ای و عادات امروز جوانان کره را تماشا کنید همچنین در این نمایشگاه بیش از صد اثر مربوط به موادغذایی کره ای نمایش داده می شود که به معرفی نگرش مردم کره نسبت به چهار بخش طعم، مزه، صمیمیت و احساس تقسیم شده است.
این نمایشگاه تا 23 فروردین ماه سال 1396 در محل موزه هنرهای معاصر اصفهان واقع در خیابان استانداری میزبان عموم شهروندان است.
از گوانگجوی اصفهان بیرون بیاییم و به گوانگجوی کره بپردازیم. گوانگجو در دشت رودخانه Yongsan قرار گرفته و به علت دارابودن زمین‌های پرآب و حاصلخیز، دارای کشاورزی پررونقی است و به طور ویژه کشت برنج در این منطقه رواج دارد. از کشت این محصول می توان به عنوان یکی دیگر از مشترکات اصفهان و گوانگجو اشاره کرد.
آب و هوای گوانگجو نسبتا معتدل است و دمای هوا تنها در ماه ژانویه گاهی به زیر صفر می رسد. تابستان‌های این شهر دمایی تقریبا زیر 30 درجه دارد و از این رو یکی از شهرهای خوش آب و هوای منطقه محسوب می‌شود.
گوانگجو اگرچه شهر نسبتا شلوغی است ولی خطوط تاکسیرانی و اتوبوسرانی سریع و ارزانی دارد. خط متروی این شهر نیز از ترافیک خیابان‌ها بخصوص در ساعات شلوغ روز کاسته است.
از دیدنی‌های گوانگجو می توان به خیابانی به نام خیابان هنر اشاره کرد. این خیابان در مرکز شهر قرار دارد و گفته می‌شود از روی نمونۀ خیابانی در پاریس ساخته شده و محل برپایی گالری‌های هنری و برگزاری تئاترها و نمایش‌های متعدد است. برای علاقمندان به عاشقان گجت ها نیز بازار بزرگی از گوشی موبایل، وسایل الکترونیکی و کامپیوتری در این شهر وجود دارد که آن را بازار kumho می نامند.
از دیگر مراکز خرید معروف گوانگجو بازار سنتی yangdong است که مردم برای خرید مایحتاج روزمره زندگی خود از ماهی و سبزیجات و میوه گرفته تا پوشاک و وسایل خانگی به این بازار مراجعه می کنند. بازار Sejong نیز بازاری است که محصولات اصلی بسیاری از برندهای مشهور در صنعت پوشاک و غذا در آن یافت می شود و بازار Chungjangro نیز که در مرکز شهر قرار گرفته و دسترسی به آن آسان است، تعداد زیادی مغازه و رستوران را در خود جای داده و گشت و گذار در آن را یکی از تفریحات مردم شهر و گردشگران کرده است.
گفتنی است، در تگزاس آمریکا به مناسبت خواهر خواندگی شهرهای گوانگجو و سن آنتونیو، عمارتی به نام کلاه فرنگی گوانگجو در پارک «دنمان استیت» بنا شده که می تواند به عنوان ایده ای برای ساخت نمادهایی از شهرهای خواهرخواندۀ ما در نصف جهان مورد توجه قرار بگیرد.
چوی یانگ سینک، شهردار کرۀ جنوبی در سفر خود به اصفهان، شباهت های فرهنگی میان اصفهان و گوانگجو و کشورهای ایران و کره جنوبی را بسیار دانسته و گفته است: «نقاط تشابه میان این دو شهر به ویژه ازنظر تاریخی، فرهنگی و گردشگری زیاد است. اصفهان یکی از معروفترین شهرهاست و گوانگجو نیز در کشور کره جنوبی به همین صورت است. ازنظر تاریخی و فرهنگ نیز، دو شهر اصفهان و گوانگجو نقاط مشترکی دارند. اصفهان هویت فرهنگی خاصی در ایران دارد و در این مورد با شهر گوانگ جو شبیه است. در آینده انتظار دارم در ابعاد گوناگون مانند فرهنگ، گردشگری، ورزش و سایر زمینه ها بین اصفهان و گوانگ جو تفاهم داشته باشیم و جاده ابریشم نیز به مدت طولانی به عنوان حلقه ارتباط میان این دو شهر تداوم یابد.» و با عقد پیمان خواهر خواندگی بین این دو شهر، مهدی جمالی نژاد، شهردار اصفهان با ابراز امیدواری برای تبدیل این رویداد فرهنگی به فرآیندی فرهنگی در عرصه روابط بین المللی و به طور اخص بین شهری، آن را آغازگر فصلی نوین برای انتقال تجارب دوطرف در ابعاد گوناگون حیات شهری قلمداد کرده که با مشارکت و همکاری و تعامل سازنده بین این دو خواهر خوانده می تواند روند شکل گیری شهر خلاق در اصفهان را، بهتر و سریع تر عملیاتی کند.
این شهر در زمان استیلای ژاپن بر کره در اوائل قرن بیستم، یکی از تلخ‌ترین حوادث خود را شاهد بوده است چرا که طی تظاهرات اعتراضی دانشجویان به اشغال کره توسط ژاپن و زد و خوردی که بین دو گروه دانشجویی ژاپنی و کره‌ای رخ داد، تعداد بسیاری کشته و مجروح شدند.
احداث خط ریلی سئول-گوانگجو یکی دیگر از اتفاقات تاثیرگذاری بود که در سرنوشت سیاسی اقتصادی گوانگجو موثر واقع شد و ساخت دیگر صنایع پیشرفته و ایجاد منطقه‌ی اقتصادی ویژه در شهر، سبب توسعۀ بیشتر اقتصادی آن شد.
در رویدادهای تاریخی این شهر به دهۀ هشتاد قرن بیستم اشاره شده که تظاهرات ضددولتی در گوانگجو علیه دولت نظامی حاکم صورت گرفت و این تظاهرات آرام با دخالت نیروهای نظامی به خشونت کشیده شد و بعد با مسلح شدن مردم وارد فاز جنگ شهری شد و متاسفانه در این حادثۀ غمبار صدها تن از مردم شهر جان خود را از دست دادند.
در سال 1986 گوانگجو از نظر اداری از استان Jeollanam جدا و شهری خودمختار شد و از آن زمان تاکنون همچنان منبع الهام نیروهای دموکراسی‌خواه کره، به خصوص نیروهایی که خواهان اتحاد دو کره هستند، محسوب می‌شود. شاید به همین دلیل است که از گوانگجو به عنوان سیاسی‌ترین شهر کره‌جنوبی نیز نام می برند چرا که از گذشته آغازگر اغلب حرکت‌های اعتراضی این کشور بوده و سطح سواد سیاسی اجتماعی مردم آن نیز بسیار بالاست. این شهر 593 مدرسه متشکل از 234 مهد کودک، 145 مدرسۀ ابتدایی، 84 مدرسۀ متوسطه، 65 مدارس، 1 مدرسۀ علوم دبیرستان (آکادمی علوم گوانگجو)، 7 کالج راهنمایی، 9 دانشگاه و 38 مدرسۀ فارغ التحصیلان، با مجموع 406669 دانشجو دارد که معادل 28.5٪ از کل جمعیت این شهر است.
از گوانگجو به عنوان ششمین شهر پرجمعیت کره یاد می شود و قرار گرفتن در منطقه ای حاصلخیز سنت آشپزی این شهر را غنی کرده است. البته به لطف شهرداری اصفهان برای چشیدن طعم غذاهای کره ای لازم نیست از کشور خارج شوید، اگر در اصفهان هستید می توانید از خانه بیرون بیایید و از نمایشگاه «فراتر از طعم» که در موزۀ هنرهای معاصر برگزار شده بازدید کنید. این نمایشگاه به معرفی فرهنگ غذایی معاصر کره، شامل: ابزارآلات مربوط به موادغذایی(صنایع دستی، طراحی صنعتی)، رسانه های جمعی و برخوردشان با موادغذایی به عنوان یک فرهنگ و هنرخالص، اینفوگرافی و تجزیه و تحلیل موادغذایی کره ای، مجسمه سازی غذا، اقلام واقعی مواد غذایی، تمرکزی بر طعم و مزه ها بدون قضاوت سنتی و مدرن بودن آنها و… پرداخته و با نشان دادن عمق زندگی روزمره کره ای طعم و مزۀ کشور «کره» را در خاطرات جاویدان می کند.
البته از نام نمایشگاه پیداست که فراتر از طعم غذا در آن یافت می شود و در بخش دیگری از آن می توانید ویدئوهایی با موضوع مصنوعات، اشیا و ابزار معرفی شده در این نمایشگاه، پوشش، موادغذایی، معرفی غذاهای کره ای و عادات امروز جوانان کره را تماشا کنید همچنین در این نمایشگاه بیش از صد اثر مربوط به موادغذایی کره ای نمایش داده می شود که به معرفی نگرش مردم کره نسبت به چهار بخش طعم، مزه، صمیمیت و احساس تقسیم شده است.
این نمایشگاه تا 23 فروردین ماه سال 1396 در محل موزه هنرهای معاصر اصفهان واقع در خیابان استانداری میزبان عموم شهروندان است.
از گوانگجوی اصفهان بیرون بیاییم و به گوانگجوی کره بپردازیم. گوانگجو در دشت رودخانه Yongsan قرار گرفته و به علت دارابودن زمین‌های پرآب و حاصلخیز، دارای کشاورزی پررونقی است و به طور ویژه کشت برنج در این منطقه رواج دارد. از کشت این محصول می توان به عنوان یکی دیگر از مشترکات اصفهان و گوانگجو اشاره کرد.
آب و هوای گوانگجو نسبتا معتدل است و دمای هوا تنها در ماه ژانویه گاهی به زیر صفر می رسد. تابستان‌های این شهر دمایی تقریبا زیر 30 درجه دارد و از این رو یکی از شهرهای خوش آب و هوای منطقه محسوب می‌شود.
گوانگجو اگرچه شهر نسبتا شلوغی است ولی خطوط تاکسیرانی و اتوبوسرانی سریع و ارزانی دارد. خط متروی این شهر نیز از ترافیک خیابان‌ها بخصوص در ساعات شلوغ روز کاسته است.
از دیدنی‌های گوانگجو می توان به خیابانی به نام خیابان هنر اشاره کرد. این خیابان در مرکز شهر قرار دارد و گفته می‌شود از روی نمونۀ خیابانی در پاریس ساخته شده و محل برپایی گالری‌های هنری و برگزاری تئاترها و نمایش‌های متعدد است. برای علاقمندان به عاشقان گجت ها نیز بازار بزرگی از گوشی موبایل، وسایل الکترونیکی و کامپیوتری در این شهر وجود دارد که آن را بازار kumho می نامند.
از دیگر مراکز خرید معروف گوانگجو بازار سنتی yangdong است که مردم برای خرید مایحتاج روزمره زندگی خود از ماهی و سبزیجات و میوه گرفته تا پوشاک و وسایل خانگی به این بازار مراجعه می کنند. بازار Sejong نیز بازاری است که محصولات اصلی بسیاری از برندهای مشهور در صنعت پوشاک و غذا در آن یافت می شود و بازار Chungjangro نیز که در مرکز شهر قرار گرفته و دسترسی به آن آسان است، تعداد زیادی مغازه و رستوران را در خود جای داده و گشت و گذار در آن را یکی از تفریحات مردم شهر و گردشگران کرده است.
گفتنی است، در تگزاس آمریکا به مناسبت خواهر خواندگی شهرهای گوانگجو و سن آنتونیو، عمارتی به نام کلاه فرنگی گوانگجو در پارک «دنمان استیت» بنا شده که می تواند به عنوان ایده ای برای ساخت نمادهایی از شهرهای خواهرخواندۀ ما در نصف جهان مورد توجه قرار بگیرد.
چوی یانگ سینک، شهردار کرۀ جنوبی در سفر خود به اصفهان، شباهت های فرهنگی میان اصفهان و گوانگجو و کشورهای ایران و کره جنوبی را بسیار دانسته و گفته است: «نقاط تشابه میان این دو شهر به ویژه ازنظر تاریخی، فرهنگی و گردشگری زیاد است. اصفهان یکی از معروفترین شهرهاست و گوانگجو نیز در کشور کره جنوبی به همین صورت است. ازنظر تاریخی و فرهنگ نیز، دو شهر اصفهان و گوانگجو نقاط مشترکی دارند. اصفهان هویت فرهنگی خاصی در ایران دارد و در این مورد با شهر گوانگ جو شبیه است. در آینده انتظار دارم در ابعاد گوناگون مانند فرهنگ، گردشگری، ورزش و سایر زمینه ها بین اصفهان و گوانگ جو تفاهم داشته باشیم و جاده ابریشم نیز به مدت طولانی به عنوان حلقه ارتباط میان این دو شهر تداوم یابد.» و با عقد پیمان خواهر خواندگی بین این دو شهر، مهدی جمالی نژاد، شهردار اصفهان با ابراز امیدواری برای تبدیل این رویداد فرهنگی به فرآیندی فرهنگی در عرصه روابط بین المللی و به طور اخص بین شهری، آن را آغازگر فصلی نوین برای انتقال تجارب دوطرف در ابعاد گوناگون حیات شهری قلمداد کرده که با مشارکت و همکاری و تعامل سازنده بین این دو خواهر خوانده می تواند روند شکل گیری شهر خلاق در اصفهان را، بهتر و سریع تر عملیاتی کند.
منبع:ایمنا