رضا قزوینی، عضو کلوپ کمپرداران ایران از کمپرداران با سابقه و از تجهیز کنندگان فضا داخلی خودروها برای تبدیل آن‌ها به کمپر است که درباره نوع جدید سفر در ایران، گفت: کمپر به هر خودرویی می‌گویند که امکانات اولیه برای تسهیل یک سفر را داشته باشد مانند جایی برای خواب و استراحت و یا امکانات پخت‌وپز برای یک روز کامل یا حتی بیشتر. این خودروها می‌تواند از سواری کوچک باشند تا تریلی‌ها و اتوبوس‌های بزرگ آن هم در کلاس‌های مختلف شاید این خودروها تعاریف پیچیده‌ای داشته باشند اما در اصل موضوع هیچ فرقی نمی‌کنند. اما آن چیزی که در ایران جا افتاده استفاده از ون و یا خودروهای مشابه آن است که امکانات پخت و پز و شست و شو و خواب را به ما می‌دهد. بنابراین به هر خودرویی که دارای چنین خصوصیات و امکانات اولیه باشد کمپر می‌گویند و اگر اتاقکی هم به آن وصل باشد، نام کاروان را به خود می‌گیرد. ایرانی‌ها شاید خیلی با موضوع خانه چرخ دار یا متحرک آشنا نباشند اما از گذشته کاروان و کجاوه داشته‌اند. در ایران معمولا افراد خودروهای مختلفی را به کمپر تبدیل می‌کنند مانند سواری، سواری شخصی، ون با ظرفیت ۷ نفر و یا بیشتر و ….

وی در ادامه گفت: حتی مینی‌بوس هم داریم دولت می‌گوید من به مینی‌بوس سوبسید می‌دهم اما مینی بوس‌هایی که اکنون به کمپر تبدیل می‌شوند ده سال از کارکردشان گذشته و دیگر قابلیت جابه‌جایی مسافر را ندارند پس می‌توان کاربری آن‌ها را تغییر داد. سال ۹۲ شرکتی روی مینی‌بوس‌های کایا توانست مجوز کمپر و کاروان بگیرد بعد از آن دیگر به کسی مجوز ندادند یک خودروی دیگر نیز وارد ایران شد که این مجوز را داشت. با این مجوز دیگر پلیس نمی‌توانست ایرادی به کمپر بگیرد چون به عنوان مثال دیگر لزومی نداشت که آن مینی بوس ۱۷ سرنشین داشته باشد بنابراین تردد آن آسان می‌شد اما تعداد این مجوزها زیاد نبود.

قزوینی بیان کرد: اکنون از ماشین‌هایی برای کمپر استفاده می‌شود که از رده خارج شده‌اند مانند غزال‌های روسی که برای ناوگان عمومی استفاده می‌شدند اما بعدا دپو شدند. زمانی که بحث کمپرها پیش آمد، افراد علاقه‌مند مشکلات این خودروها را حل کردند چون خیلی زود داغ می‌کرد اما الان گروه غزال سواران را داریم. پس از آن اویکوها هستند که در میان کمپرسواران مقبول افتاده‌اند چون پلیس با آن‌ها مشکلی ندارد این خودروها می‌توانند ۳ و نیم تن وزن داشته باشند و نیازی به بارنامه برای آن‌ها نیست. دارندگان کامیونت‌های مسقف فلزی نیز که دارای ۶ چرخ هستند معمولا مشکلی با پلیس راهور ندارند. این خودروها برای افرادی که به سفر می‌روند محبوب‌تر هستند هر کسی بنا به سلیقه و بودجه‌ای که دارد داخل آن را تجهیز می‌کند اما الان حداقل هزینه‌ای که برای تجهیز آن‌ها می‌شود حدود صد میلیون تومان است. که البته این هزینه به خودرو و امکانات داخلش بستگی زیادی دارد.

وی با این‌که این خودروها وقتی کمپر می‌شوند بیشتر از زمانی که باربری می‌کردند، بار و تجهیزات با خود همراه نمی‌کنند، گفت: به عنوان مثال خودروی من تا سه‌ونیم تن می‌تواند باشد خودش دوونیم تن است و یک تن هم می‌تواند بار داشته باشد ولی تجهیزات داخلش به یک تن نمی‌رسد. از طرفی سفر با این خودروها ایمن‌ترین سفرهاست چون راننده‌های مسافر در مسیر هیچ وقت بیشتر از ۸۰ یا ۹۰ سرعت نمی‌رود چون حضور در جاده را جز سفر می‌داند و اصلا عجله‌ای برای رسیدن به مقصد ندارد. همچنین هر زمان که از رانندگی خسته شد می‌تواند کنار جاده‌ای توقف کند و در رختخوابی که برای خود تدارک دیده استراحت کند. برخی از کمپر داران موتور سیکلت هم دارند و مناطقی که با خودرو نتوانند طی کنند از این وسیله بهره می‌برند.

این کمپرسوار تصریح کرد: داشتن کمپر می‌تواند این امکان را بدهد که مسافران لوکیشن‌های بهتری را به دنیا و مردم نشان دهند امید داریم بتوان تعداد کمپر سواران را بیشتر کنیم چون این هم نوعی از سفر است و گردشگران خودش را دارد. اتفاقاً برای گردشگران خارجی که نگران طی شدن مسیر در ایران هستند، بسیار جذاب و شناخته شده خواهد بود. حتی می‌توان این خودروها را اجاره داد ولی ماشین به تعداد کافی نداریم.

وی در ادامه بیان کرد: اکنون می‌خواهیم زیر نظر یک نهاد باشیم از آن‌جا که وزارت میراث فرهنگی، در زیرمجموعه خود کانون اتومبیلرانی و جهانگردی را دارد؛ قرار شده کلوپ، کانون و یا انجمنی زیرمجموعه آن شکل گیرد تا اگر مشکلی بر سر فعالیت‌های کمپرداران بود بگوییم این فعالیت‌ها توسط وزارت تائید شده است.

مهر نوشت، قزوینی همچنین به مشکل رانندگان با پلیس راهور اشاره کرد و گفت: مشکل از هر دو طرف است. خیلی از افراد از جاده و پلیس راهور ترس دارند و تصور می‌کنند که جلوی حرکت شان گرفته می‌شود به این دلیل که آشنا به قوانین و حقوق خود نیستند. از آن طرف نیروهای راهور در جاده‌ها نیز با این خودروها آشنا نیستند. این کانون تلاش می‌کند بتواند چنین موانعی را از سر راه بردارد. با این وجود در همین مدت نیز بازخوردهای خوبی از سوی پلیس راهور دیده شده است. پلیس به حق می‌گوید که این ماشین چیست و صندلی‌هایش کجاست. ولی ما دیگر نمی‌خواهیم از آن با کاربری قبلی استفاده کنیم به همین دلیل باید قوانین را در این حوزه تغییر داد این کار هم انجام نمی‌شود مگر با ایجاد یک کلوپ و نشان دادن تقاضای بسیار برای حرکت این خانه‌های متحرک.