صومعه ی گلاتی در کوتایسی، دومین شهر گرجستان (Gelati Monastery in Kutaisi)
«شهر کوتایسی دومین شهر پرجمعیتی است در کشور گرجستان که بعد از تفلیس قرار دارد و زمانی برای این شهر که در حال حاضر پایتخت گرجستان محسوب می شده است، بطوریکه دیرزمانی به عنوان پایتخت تمدن «کولخیس» شناخته می‌شد.

حدود ۲۰۰ هزار نفر در این شهر زندگی می کنند و از نظر صنعتی و کشاورزی اهمیت زیادی دارد و به سبب وجود کارخانجات متعدد قطب صنعتی گرجستان بشمار می‌آید. جاذبه های تاریخی زیادی در این شهر وجود دارد که هر کدام برای خودشان دارای سرگذشت تاریخی منحصر به فردی می باشد. جاذبه ای که می خواهیم در این مطلب درباره آن خدمتتان شرح دهیم، صومعه گلاتی است که در سال ۱۱۰۶ میلادی در غرب کشور گرجستان در شهر کوتایسی ساخته شده است.

صومعه گلاتی یکی از گزینه های بسیار محبوبی است که سالانه تعداد زیادی از گردشگران ایرانی و خارجی از سازه های باستانی آن دیدن می نمایند. این ساختمان تقریبا یکی از بناهای بسیار قدیمی شهر کوتایسی است که شواهد تاریخی بسیاری را در اختیار بازدیدکنندگان خود قرار می‌دهد و میزبان تورهای گردشگری بسیاری در سال می باشد. این صومعه در منطقه ای به نام کوتاسی واقع شده و به این دلیل در آن چندین صومعه ی دیگر هم وجود دارد به یک مجموعه ی تفریحی و گردشگری تبدیل شده است. فضایی هم که این صومعه در آن قرار دارد فضایی بسیار دل نشین و سرسبز است که می توانید اوقات خوشی را در آن بگذرانید.

این صومعه در سال ۱۱۰۶ میلادی در غرب گرجستان ساخته شده است و از آن به عنوان یکی از شاهکارهای عصر طلایی گرجستان در قرون وسطی به یادگار مانده است. در این دوره کشور گرجستان از لحاظ قدرت سیاسی و رشد اقتصادی بسیار قوی بوده و این صومعه نیز به‌ عنوان گوشه ‌ای از نماد قدرت آن کشور توسط پادشاه گرجستان ساخته شد.

این صومعه از بزرگترین صومعه های ارتدوکس قرون وسطایی است و از آن به عنوان مرکز علم و آموزش در آن زمان بهره می بردند. آکادمی صومعه یکی از مهم‌ترین مراکز فرهنگی در باستان گرجستان بود که افراد بسیاری را از لحاظ علمی و فرهنگی آموزش داده است. صومعه گلاتی از لحاظ نگهداری اسناد تاریخی نیز اهمیت فراوانی دارد که می‌توان به کتاب مقدس انجیل مربوط به قرن ۱۲ میلادی اشاره کرد که در مرکز ملی دست ‌نوشته‌های گرجستانی نیز موجود می باشد.

بر روی دیوارهای این صومعه نقاشی هایی تزئینی از قرون ۱۲ تا ۱۷ میلادی قابل مشاهده است و در کنار آن ها طرح هایی زیبا با موزاییک و کاشی طراحی شده است. معماری این صومعه در سطح بالایی از سبک معماری دارد و دکوراسیون فوق العاده ای دارد. محیط اطراف آن که تقریباً کاملاً دست ‌نخورده باقی مانده است، اجازه می ‌دهد تا درک مناسبی از سازگاری بین معماری و چشم‌ انداز ایجاد شود.

صومعه گلاتی به ‌عنوان مدفن یکی از بزرگ‌ ترین پادشاهان گرجستانی به نام دیوید شناخته می‌شود که در کنار آن چندین گنج بزرگ نیز دفن شده است. این صومعه از سال ۱۹۹۴ به‌عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده و از آن تاریخ به بعد شدیداً تحت حفاظت و مراقبت قرار گرفته است.

موزاییک های به کار رفته در ساختمان صومعه گلاتی هر کدام نشان دهنده ی پرستش مسیحی ها هستند که در آن زمان انجام می دادند و شما با قدم زدن داخل این صومعه این موضوع را شاهد خواهید بود. سبک طراحی و قرار گرفتن موزاییک ها داخل صومعه گلاتی پس از بازسازی هایی که بر روی آن انجام شد نشان دهنده ی سبک زندگی بیزانس ها در آن زمان به طور کامل می باشد.

 

یک مجسمه از مریم مقدس از جنس طلا هم در این صومعه وجود دارد که شاهکار اصلی گلاتی به شمار می رود. درست در بالای محراب هم یک موزاییک بزرگ از مریم مقدس وجود دارد مردم در حال نگاه کردن به مریم و حضرت عیسی هستند و همین خود به عنوان یکی از جذاب ترین بخش های این صومعه به شمار می رود.

کار حفاظت از صومعه گلاتی در کوتایسی توسط وزارت فرهنگ و حفاظت از اموال گرجستان انجام می شود و هدف آن ها از این طرح حفاظت از سازه های ساختمان و همچنین زنده نگهداشتن مسیحیت بوده است که از سال ۱۹۹۰ در شهر کوتایسی آغاز به کار کرده است.

اگر قصد بازدید از صومعه گلاتی در کوتایسی را دارید، باید ابتدا خود را به منطقه کوتاسی برسانید و از آنجا با اتوبوس یا تاکسی خود را به صومعه برسانید. برای بازدید از صومعه نیازی به پرداخت هزینه ورودی نخواهید داشت و تنها هزینه شما مربوط به جابجایی و خرید سوغات خواهد بود. در ضمن فضای طبیعی اطراف صومعه گلاتی در کوتایسی این امکان را به شما می‌دهد که بقیه زمان خود را به طبیعت‌گردی و گردش در این شهر دیدنی بپردازید.

صومعه گلاتی در حال حاضر
صومعه گلاتی در حال حاضر گردشگران زیادی را سالانه به سمت خود جذب می کند و گردشگران از سراسر جهان برای بازدید از آن به سمت شهر کوتایسی سفر کنند. این صومعه در فهرست آثار ملی گرجستان یونسکو قرار گرفته و تحت حفاظت سازمان جهانی یونسکو قرار دارد. بخش های اصلی آن همچنان دست نخورده باقی مانده است و به عنوان یک ساختمان پایدار در شهر کوتایسی جلوه گری می کند.

یک طرح مدیریتی در سال های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ برای مشارکت بین صومعه گلاتی با نهادهای دولتی قرار است که اجرا شود تا در جهت آن صومعه را گسترش دهند و با جذب بیشتر گردشگر بتوانند در گسترش صنعت گردشگری شهر کوتایسی نقش بسزایی داشته باشند.

منبع:بیتوته