نوشته‌ها

نجات پرماجرای غار زرین‌غار

غار «دودزا» یا «زرین‌غار» که حدود سه سال پیش پرونده توریستی شدن آن بسته شده بود، این‌بار گرفتار معدن‌کاران شده است؛ هرچند دستور توقف موقتی فعالیت‌های معدن به مدت دو ماه داده شده است تا وزارت صمت مجوز تعطیلی کامل را صادر کند.

به گزارش ایسنا، غار «دودزا» که محلی‌ها آن را «زرین‌غار» می‌نامند، در جاده همدان و در ۳۵ کیلومتری شهرستان خدابنده در استان زنجان و در طول محور غارهای علیصدر و کتله‌خور واقع شده است. براساس داده‌های کاوشگران غارها، دودزا در اسفندماه سال ۱۳۸۴ خورشیدی بعد از وقوع یک زلزله، توسط روستایی‌ها شناسایی و به کارشناسان گزارش شد. در آخرین پیمایش انجام‌شده، ارتفاع دهانه غار ۲۰۱۱ متر از سطح دریا، طول آن ۴۰۶ و عمق آن ۱۵۴ متر ثبت شده است.

این غار آهکی دارای چند طبقه است که تا کنون دو طبقه آن شناسایی شده و دارای تونل‌های فرعی و استالاکتیت‌ها و استالاگمیت‌ها و ستون‌های بسیار در گذرگاه‌های اصلی و قندیل‌های مخروطی آویزان از سقف‌ها است که بر اثر داشتن ناخالصی، رنگ‌های متنوعی به خود گرفته است. در گزارش غارشناسان آمده که قندیل‌های «زرین‌غار» زنده و در حال رشد است. در دالان‌های مختلف دریاچه‌های متعدد شناسایی شده است. کارشناسان میراث فرهنگی هنوز قدمت این غار را تعیین نکرده‌اند.

جواد نظامدوست ـ عضو انجمن غارنوردی و غارشناسی ـ درباره خطراتی که این غار را تهدید کرده است، به ایسنا گفت: حدود هفت هشت سال پیش از سوی یکی از مالکان اطراف «زرین‌غار» مطلع شدیم که می‌خواهند این غار را توریستی کنند و اجرای آن را هم به مالک زمین‌های اطراف سپرده‌اند. با توجه به توریستی بودن غار کتله‌خور و از طرفی با علم به این‌که توریستی کردن زرین غار خرابی‌های زیادی را به بار خواهد آورد، توانستیم مالک را توجیه و قانع کنیم که از اجرای این پروژه منصرف شود. ما هم موفق شدیم با استفاده از گزارش‌های علمی که شامل اطلاعات زمین‌شناسی می‌شد و با کمک محققان زمین‌شناسی زنجان، حدود سه چهار سال پیش پرونده توریستی شدن این غار را ببندیم.

او افزود: «دودزا» یا «زرین‌غار» به لحاظ نهشته‌های آهکی، بسیار زیبا و تا حدی مشابه غار کتله‌خور است که سفره‌های آب زیرزمینی متعددی دارد. این ویژگی غار دودزا یا زرین غار را در رنکینگ غارهای درجه یک قرار می‌دهد که با توجه به مشکلات کم‌آبی، محافظت از آن در اولویت قرار دارد و بر همین اساس هم، پرونده توریستی شدن آن بسته شد.

این غارشناس ادامه داد: سال ۹۸ در بازدیدی که از این غار داشتیم، متوجه شدیم به دلیل محافظت اهالی و جلوگیری از رفت و آمد بیش از ظرفیت، وضعیت غار به لحاظ افزایش سطح آب، خوب شده است. همچنین متوجه شدیم سرمایه‌گذاری که می‌خواست زرین غار را توریستی کند، آن سرمایه را صرف احداث یک مجتمع آبی کرده که علاوه‌برکارآفرینی و  اشتغالزایی، آورده مالی بهتری هم داشته و اتفاقا به خاطر هدایت سرمایه‌گذاری از ما تشکر کرد.

نظامدوست گفت: داستان غار دودزا یا زرین غار به این‌جا ختم نشد، حدود سه هفته پیش مطلع شدیم دستگاهی جلو دهانه غار درحال نمونه‌برداری و برداشت سنگ است. ‌حس خوب اهالی آن منطقه که برای حفاظت از این اثر طبیعی تلاش می‌کنند، ما را ترغیب کرد که تحقیقات درباره تحرکات اخیر در این غار و مجوزهای صادرشده را آغاز کنیم. از طریق کارگروه غارشناسی کشور و شورای شهر زرین‌رود پیگیری کردیم، اهالی نیز نامه شکواییه‌ای را به نماینده قوه قضاییه فرستادند که در نهایت، کار سرمایه‌گذاری که قصد معدن‌کاوی در آن منطقه را داشت، موقتا متوقف شد.

او افزود: مدتی بعد متوجه شدیم سرمایه‌گذار با گرفتن مجوز موقت دوباره به برداشت مقدار زیادی خاک و سنگ اقدام کرده است. به کارگروه غارشناسی نامه نوشتیم که حریم این غار در برداشت سنگ و عملیات معدن، رعایت نشده است؛ سرمایه‌گذار در فاصله کمتر از یک کیلومتر از دهانه غار درحال خاکبرداری بود. با پیگیری زیاد، جلسه‌ای در بخشداری با حضور نمایندگان میراث فرهنگی، محیط زیست و دفتر قوه قضاییه برگزار شد، اعضای شورای شهر و فعالان محیط زیست و دلسوزان محلی نیز حضور داشتند. پس از دریافت توضیحات و تاکید بر لزوم حفظ این غار، صورت‌جلسه‌ای صادر شد مبنی بر این‌که عملیات معدن‌کاوی در حریم غار دودزا یا زرین‌غار به مدت دو ماه تعطیل شود تا مجوز تعطیلی کامل را وزارت صمت صادر کند. البته طبق قوانین برای متضرر نشدن سرمایه‌گذار می‌توانند منطقه دیگری را برای معدن‌کاوی با فاصله از این غار در اختیار بگذارند.

این عضو انجمن غارنوردی و غارشناسی در ادامه گفت: از محلی‌های دلسوز که مانع تخریب این غار شدند و همچنین اعضای شورای شهر زرین‌رود و نماینده قوه قضاییه برای اقدام سریع و به موقع باید قدردانی کرد. ما همیشه گله و نقد می‌کردیم، اما این‌بار جای قدردانی دارد که از تخریب یک اثر طبیعی در همین ابتدای پروژه سرمایه‌گذاری جلوگیری کردند تا سرنوشت غار «جهنم» در خراسان جنوبی که به رغم تلاش‌ها و پیگیری‌های بسیار، سرانجام قربانی معدن‌کاوان شد، تکرار نشود.

وی بیان کرد: البته عملیات نجات‌بخشی غار دودزا هنوز کامل نشده است، باید همچنان پیگیری کرد تا مجوز تعطیلی کامل از وزارت صمت صادر شود. ضمن این‌که غارشناسان باید غار را نقشه‌برداری کنند تا براساس آن نقشه، مجوز معدن‌کاوی لغو و پرونده برای همیشه بسته شود.

نظامدوست گفت: امیدواریم بخشنامه‌های وزارت صمت، حریم غارها را برای معدن‌کاران مشخص کند و سرمایه‌گذاران متعهد شوند اگر غار یا اثر طبیعی در نزدیکی پروژه آن‌ها بود، به تخریب آن اقدام نکنند. در همه جای دنیا مرسوم است وقتی معدنی را به سرمایه‌گذار تحویل می‌دهند، تعهد می‌گیرند که نخست، آثار باستانی، طبیعی، اماکن مذهبی و غارها را در محدوده آن پروژه شناسایی و بعد برای حفاظت از آن‌ها متعهدانه اقدام کنند، علاوه بر این اگر اثری در محدوده پروژه آن‌ها قرار داشت، بعد از پایان کار، محل را عین روز اول تحویل بدهند. ما چنین تعهداتی برای سرمایه‌گذاران و به‌ویژه معدن‌کاران ایجاد نکرده‌ایم، برای همین به هر کوهپایه‌ای قدم می‌گذاریم با خراشیدگی طبیعت، تخریب و تعرض مواجه می‌شویم و هیچ‌کدام از سرمایه‌گذاران در پایان کار، محیط را به حالت اولیه برنمی‌گردانند و همان‌طور به حال خراب رها می‌کنند.

منبع:ایسنا

غاری که خوردن یخ هایش آرزوهایتان را برآورده می کند!

غاری که ساکنین محلی اش بر این باورند که یخ‌های این غار آرزوهایتان برآورده و درمان ناباروری است.

به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، غار یخ مراد واقع در چهار کیلومتری جنوب گچسر، در بخش مرکزی شهرستان کرج در استان البرزقرارخوردن یخ‌های این غار برای درمان ناباروری به کار می‌رفته دارد.

این غار یخی مربوط به سال‌های پیش از تاریخ ایران باستان بوده و متعلق به دوره سوم زمین شناسی به نام کاردتیا است و با کشف فسیل یک نرمتن دریایی نظریه‌ای مبنی بر این که این غار پنجاه میلیون سال پیش زیر دریا قرار داشته‌است نیز مطرح است.

این غار در تاریخ دهم دی ماه سال ۸۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

غار یخ مراد یکی از مناطق مورد علاقه زمین‌شناسان و کاوشگران بوده و تحقیقات متفاوتی سالانه بر روی جنس سنگ‌ها و یخ‌های این غار انجام می‌شود.

غار یخی یخ مراد که از جاذبه‌های طبیعی استان البرز محسوب می‌شود، در ارتفاعات کوه‌های این منطقه قرار گرفته‌است. مسیر غار بیشتر در سطوح شیب دار و رو به پایین است و با رسیدن به عمق کوه با چشمه‌های یخ زده و استالاکتیت‌های اسفنجی موجود در غار رو به رو می‌شوید.

دهانه غار سه متر پهنا و هشت متر ارتفاع داشته و مهم‌ترین نکته درباره آن طبقه‌ای بودن آن است. به این صورت که این غار دارای چهار طبقه مختلف است که اختلاف ارتفاع طبقات آن گاهی به بیش از ۳۰ متر نیز می‌رسد.

نکته جالب درباره این غار باور مردم منطقه است؛ در گذشته ساکنین و محلی‌ها معتقد بودند که هرکس از یخ‌های غار بخورد تا سال بعد به آرزویش خواهد رسید و از همین رو این غار را غار یخ مراد می‌گویند. اما برخی دیگر معتقدند خوردن یخ‌های این غار برای درمان ناباروری به کار می‌رفته است.

زیباترین زمان برای بازدید از این غار افسانه‌ای اسفند و فروردین ماه است که غار در زیباترین حالت خود قرار دارد و شما می‌توانید علاوه بر بازدید از این غار به طبیعت اطراف غار نیز سر بزنید و از این منطقه لذت ببرید.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

مجله غار های ایران

 غار ، حفره‌ای است که بطور معمول بر اثر حل شدن سنگ‌ها با آب و ذوب شدن یخ‌ها ایجاد می‌شود. بزرگترین و شگفت‌انگیزترین غارها در سنگ‌های آهکی بوجود آمده‌اند

بعضی غارها، فقط یک حفره کوچک‌اند که فقط یک نفر می‌تواند وارد آن شود. برخی دیگر، گذرگاه‌ها و اتاقک‌های تو در تو دارند.

غارها اکوسیستم‌های خاص و به دلیل شرایط خاص، غالباً هوای پاک و مرطوب دارند.

غارها به 2 نوع طبیعی و مصنوعی تقسیم می‌شود و غارهای طبیعی به اشکال گونانگون وجود دارد، از جمله: غارهای انحلالی، غارهای صخره ای، غارهای آتشفشانی (ماگمایی، گدازه‌ای)، غارهای دریایی، غارهای فرسایشی و غارهای یخی و یخچالی.

غارهای طبیعی در اثر عوامل مختلفی چون نفوذ آب در طبقات آهکی، وقوع زمین لرزه یا چین خوردگی زمین، اثر آبشارها و امواج دریا، وجود آتشفشان یا گدازه های حاصل از آن و انواع غارهای بادی و یخی به وجود می آید.

غارهای طبیعی به فراوانی در دنیا یافت می شوند. تعداد اندکی از آن‌ها در سنگ‌های گرانیتی، آتشفشانی و یا سنگ‌های شنی وجود دارند.

بنابراین اکثر غارهای طبیعی از سنگ‌های آهکی تشکیل شده که ارتباطی مستقیم با تشکیلات سنگ های رسوبی دارند.
غارهای مصنوعی که تعداد آنها در ایران فراوان است به منظور اهداف گوناگون توسط بشر در طول دوره های تاریخی ساخته شده‌اند.

این غارها اغلب با طرح و نقشه ای منظم حفر شده اند و وجود راهروها و دهلیزهای منظم و مقیاس های متناسب از ویژگی‌های بارز این نوع غارها در مقایسه با غارهای طبیعی است.

غارهای ساخته دست بشر فاقد هرگونه تزئینات آهکی از قبیل استالاگمیت ها یا استالاکتیت ها (چکنده ها و چکیده ها) هستند.

برخی بر این عقیده‌اند که این نوع از حفره‌های دست کن، غار محسوب می شوند ولی به این دلیل که هر گونه حفره ای اعم از دست کن یا طبیعی را در دل کوه غار می گویند، این حفره‌های ساخت بشر را نیز به همین نام می خوانند. برخی از این غارها به طور افقی و برخی به صورت عمودی مانند چاه ها حفر شده اند.

غارهای مصنوعی در دوره های تاریخی مختلف ساخته شده‌اند و دارای ارزش تاریخی هستند و جزئی از آثار باستانی به شمار می روند. این نوع از غارها برای غارنوردان و کوهنوردان علاقه مند به علم باستان شناسی بسیار جذاب هستند.

غارهای مصنوعی، بوسیله حجاری بشر بوجود آمده اند که معمولا بخاطر ساخت محل سکونت، پناهگاه، دژ نظامی و دفاعی، نیایشگاه، معدن و … ساخته شده اند، غارهای دست‌کن یا در محل غارهای طبیعی و با تغییراتی جهت رسیدن به اهداف مورد نظر یا بطور کلی در زیر سطح زمین و یا در صخره ها و کوه ها بوجود آمده اند. در ایران، غارهای دستکنده متعددی وجود دارد که از آن میان می توان به غارهای نیاسر، قلعه جوق، اصله، چله خانه و … اشاره کرد.

غارهایی که کاربرد نظامی داشتند در برخی مواقع محلی برای سکونت نیز به شمار می رفتند، به این صورت که ساکنین یک ناحیه هنگام حمله دشمن به غارهایی که در دل کوه حفر کرده بودند پناه می بردند و گاهی از مخفیگاه خود به دشمنان یورش می بردند و گاهی هم این غارها فقط به عنوان پناهگاه کاربرد داشتند.

تمامی غارهایی که به منظور اهداف نظامی و یا مخفیگاه می ساختند در نواحی صعب العبور بوده و به ندرت این نوع از غارها دارای دسترسی آسان هستند. این نوع از غارهای مصنوعی بیشتر در دیواره های صخره ای مرتفع و ستیغ کوه ها دیده می‌شوند.

در بعضی مواقع غارهای دست‌کن یا مصنوعی را به عنوان یک محل امن برای سکونت دائم می‌ساختند و اغلب چندین خانوار در درون غارهای نزدیک به هم در یک محل زندگی می‌کردند. در واقع این غارها یک روستا در دل کوه بودند.

مجموعه غارهای «کافرکلی» در منطقه اسک واقع در جاده هراز از این نمونه است. ارتفاع تعدادی از غارهای این مجموعه از سطح زمین به بیش از صدمتر می رسد به طوری که برای دسترسی به آنها نیاز به وسایل کوهنوردی است.

از آن جهت این غارها را در ارتفاع زیاد می ساختند که دید کافی و نظارت بر اطراف را داشته باشند. دهانه غارهای کافرکلی به خاطر سرمای بیش از حد منطقه در زمستان در اندازه های کوچک حفر شده اند به طوری که باید به حالت خمیده وارد آنها شد. از این مجموعه غارهای مربوط به دوران پیش از اسلام و پس از اسلام در ایران فراوان است.

غارهایی نیز در یک دوره زمانی به عنوان دژ و مقر نظامی ساخته شد ولی پس از مدتی از آن به عنوان محل سکونت استفاده می‌کردند.

غار «کوگان» در 8 کیلومتری خرم آباد نوع دیگری از این غارها است که در زمان اشکانیان با نظم هندسی خاصی در دل کوه حفاری شده اند.

غار «کرفتو» در ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهر تکاب که در یک کوه رسوبی آهکی و در ارتفاع ۷۰۰ متری از سطح زمین حفاری شده، یکی از شاهکارهای زمان اشکانی است که دارای کاربردهای مسکونی، نگهداری احشام، عبادتگاه و همچنین قلعه نظامی است.

غارهای مصنوعی دیگری نیر وجود دارند که پیروان دین زرتشت از آنها به منظور گورستان اجساد مردگان خود استفاده می کردند.

غار «قلعه جوق» در ۱۲۰ کیلومتری جاده ساوه به همدان از این دسته از غارها است. این غار در دوره ساسانیان در دیواره ای صخره ای و مرتفع ساخته شده است.

در ایران غارهای فوق‌العاده زیادی وجود دارد که اغلب آنها هنوز کشف نشده و یا پای بشر به اونها باز نشده است. غارها به واسطه شرایطی مثل فقدان انرژی و مواد غذایی، زیستگاه‌های بسیار ضعیفی برای جانداران هستند.

در ایران غار علیصدر از غارهای بسیار دیدنی و طولانی استان همدان است و همچنین غار چال‌نخجیر استان مرکزی یکی از زیباترین غارهای آهکی جهان به حساب می‌آید.

در مطالب زیر برخی از غارهای ایران معرفی شده است.

منبع:همشهری