نوشته‌ها

۳ ماموریت ویژه فضایی که در اوایل سال ۲۰۲۲ انجام خواهند شد

“ناسا” و “اسپیس ایکس“، سه ماموریت ویژه فضایی را برنامه‌ریزی می‌کنند که قرار است در اوایل سال ۲۰۲۲ انجام شوند.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیجیتال ترندز، در ۱۲ ماه گذشته شاهد تعداد بی‌شماری از ماموریت‌های هیجان‌انگیز به فضا بودیم و به نظر می رسد که سال ۲۰۲۲ نیز همین اندازه هیجان‌انگیز باشد.

در این گزارش، به توضیح سه ماموریت برجسته می‌پردازیم که قرار است طی ماه‌های پیش رو انجام شوند. دو مورد از این ماموریت‌ها با سخت‌افزار شرکت “اسپیس ایکس”(SpaceX) و یک مورد نیز با تجهیزات ناسا صورت خواهند گرفت.

پرواز آزمایشی مداری “استارشیپ”

ارائه‌دهنده: اسپیس ایکس

محل پرتاب: بوکاچیکا، تگزاس

تاریخ پرتاب: در انتظار تایید

شاخصه مهم: نخستین آزمایش مداری قوی‌ترین موشک جهان

“استارشیپ”(Starship)، یک وسیله پرتاب قابل استفاده مجدد است که فضاپیمای مرحله دوم استارشیپ و مرحله اول پرتابگر فوق‌العاده قدرتمند “سوپر هوی”(Super Heavy) را شامل می‌شود.

اگرچه مرحله دوم استارشیپ پیشتر طی پنج پرواز در ارتفاع بالا آزمایش شده اما فقط یک بار فرود ایمن داشته است. از سوی دیگر، پرتابگر سوپر هوی هنوز پرواز نکرده است.

اسپیس ایکس، این موشک را برای نخستین پرواز آزمایشی مداری خود آماده کرده است و اکنون در انتظار مجوز “اداره هوانوردی فدرال”(FAA) به سر می‌برد. انتظار می‌رود که بیانیه‌ای در پایان ماه فوریه منتشر شود و اگر همه چیز مطابق میل اسپیس ایکس باشد، احتمالا طی یک یا دو هفته بعد از آن شاهد پرتاب این موشک خواهیم بود.

ارتفاع پرتابگر سوپر هوی و فضاپیمای استارشیپ، به ۱۲۰ متر می‌رسد که حدود ۹ متر بلندتر از موشک “SLS” ناسا است و بلندترین پرتابگری به شمار می‌رود که تاکنون ساخته‌ شده است.

توانایی رانش فوق‌العاده این موشک، آن را دو برابر قدرتمندتر از موشک “سترن ۵”(Saturn V) می‌کند که پنج دهه پیش، فضانوردان ناسا را به سوی ماه هدایت کرد.

از آنجا که استارشیپ همه الزامات ایمنی لازم را برآورده کرده است، شاید بتوان از آن برای ماموریت‌های دارای سرنشین به ماه، مریخ و حتی فراتر از این موارد در اعماق فضا استفاده کرد.

ماموریت “Ax-1” به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی

ارائه‌دهنده: اسپیس ایکس

محل پرتاب: کیپ کاناورال، فلوریدا

تاریخ پرتاب: ۲۸ فوریه ۲۰۲۲

شاخصه مهم: نخستین ماموریت گردشگری ناسا به ایستگاه فضایی بین‌المللی

اسپیس ایکس، موشک “فالکون ۹”(Falcon 9) و فضاپیمای “کرو دراگون”(Crew Dragon) را برای بردن سه شهروند به “ایستگاه فضایی بین‌المللی”(ISS) طی یک سفر یک هفته‌ای سازماندهی‌شده توسط شرکت آمریکایی “آکسیوم اسپیس”(Axiom Space) به کار خواهد گرفت.

ماموریت Ax-1، توسط “مارک پاتی”(Mark Pathy)، سرمایه‌گذار کانادایی، “لری کانر”(Larry Connor)، کارآفرین آمریکایی، “ایتان استیبه”(Eytan Stibbe)، خلبان سابق نیروی هوایی و همچنین “مایکل لوپز الگریا”(Michael López-Alegría)، فرمانده و فضانورد سابق ناسا انجام می‌شود.

گزارش‌ها نشان می‌دهند که سه فضانورد غیرحرفه‌ای این ماموریت، هر کدام ۵۵ میلیون دلار برای کسب امتیاز اقامت در این پایگاه مداری پرداخته‌اند و در این مدت قرار است روی پروژه‌های پژوهشی و بشردوستانه مرتبط با پزشکی کار کنند.

سفرهای گردشگری، بخشی از تلاش‌های مجدد ناسا برای تجاری‌سازی ایستگاه فضایی بین‌المللی هستند که از چنین پروازهایی برای جمع‌آوری سرمایه و در عین حال، افزایش دسترسی به فضا برای شهروندان بخش خصوصی استفاده می‌کند.

“روسکوسموس”(Roscosmos)، همتای روسی ناسا اخیرا دو فضانورد غیرحرفه‌ای را برای اقامت کوتاهی به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاد و کمی پیش از آن نیز سفری را برای دو فیلمساز روسی ترتیب داد.

ماموریت “آرتمیس” برای بازگشت به ماه

ارائه‌دهنده: ناسا

محل پرتاب: کیپ کاناورال، فلوریدا

تاریخ پرتاب: مارس ۲۰۲۲

شاخصه مهم: نخستین پرواز آزمایشی قوی‌ترین موشک ناسا تا به امروز و گامی مهم برای نخستین ماموریت دارای سرنشین طی ۵۰ سال گذشته

ناسا قصد دارد تا پیش از پایان این دهه، نخستین زن و نخستین شخص رنگین پوست را روی سطح ماه فرود بیاورد اما ابتدا باید سخت‌افزارهای جدیدی را آزمایش کند که قرار است آنها را به ماه ببرند. این سخت‌افزارها، موشک SLS و فضاپیمای “اوریون”(Orion) هستند.

نخستین پرواز آزمایشی “آرتمیس ۱”(Artemis I) که در حال حاضر برای ماه مارس برنامه‌ریزی شده، قرار است پروازی را با استفاده از فضاپیمای اوریون به مقصد ماه انجام دهد.

هم موشک و هم فضاپیمای این ماموریت، آزمایش‌های گسترده‌ای را پشت سر گذاشته‌اند اما هنوز پرواز نکرده‌اند. اگر ماموریت آرتمیس ۱ به خوبی انجام شود، آرتمیس ۲ یک پرواز دارای سرنشین را بر فراز ماه انجام خواهد داد و آرتمیس ۳، نخستین فرود سرنشین دار روی ماه را از سال ۱۹۷۲ تاکنون به انجام خواهد رساند.

منبع:ایسنا

گردشگری فضایی از راه دور با ربات جدید ژاپنی

فناوری آواتار فضایی جدید ژاپن امکان تجربه سفرهای فضایی از راه دور را فراهم می‌کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، گردشگری فضایی در حال پیشرفت و تحقق است، اگرچه محبوب‌ترین شکل آن هنوز به شکل مجازی است و نه از طریق فضاپیماها و موشک‌ها.

به همین دلیل یک شرکت خصوصی ژاپنی به نام “آواتارین”(avatarin) و آژانس فضایی ژاپن(JAXA) در یک پروژه موسوم به “پروژه آواتار فضایی” همکاری می‌کنند که به توسعه یک ربات(آواتار) در ایستگاه فضایی بین‌المللی(ISS) منجر خواهد شد که در سال ۲۰۲۰ در این ایستگاه فضایی به نمایش گذاشته شد.

در نوامبر سال گذشته، “آواتارین” و آژانس فضایی ژاپن با موفقیت یک نمایش از این فناوری در ایستگاه فضایی بین‌المللی داشتند که در آن از یک آواتار فضایی با قابلیت دسترسی عموم برای ارتباط با فضانوردان در ماژول آزمایش ژاپن موسوم به “کیبو”(KIBO) به نمایش گذاشته شد. اکنون این پروژه با تکیه بر این موفقیت و با همکاری دانشکده مهندسی دانشگاه توکیو، توسعه و گسترش بیشتر فناوری‌های خود را هدف قرار داده است.

دو شرکت درگیر در این پروژه می‌گویند که این فناوری، سفر به فضا و گردشگری فضایی از راه دور، کمک و دستیاری از راه دور و تجربیات مربوط به فضا از راه دور را امکان‌پذیر می‌کند.

“سفر فضایی از راه دور” به شکل یک ابزار ارتباطی با استفاده از یک صفحه نمایش به عنوان یک آواتار، از راه دور از زمین کنترل می‌شود و دارای قابلیت حرکت آزادانه در ایستگاه فضایی است.

“آواتارین” و آژانس فضایی ژاپن می‌گویند، این قابلیت به دموکراتیزه کردن و در دسترس عموم قرار دادن سفرهای فضایی -هرچند به شکل مجازی- در کنار فعالیت شرکت‌های گردشگری فضایی حقیقی مانند “ویرجین گلکتیک”(Virgin Galactic) و “بلو اوریجین”(Blue Origin) کمک می‌کند.

“کمک از راه دور” نیز به فضانوردان اجازه می‌دهد تا وظایف خود نظیر کنترل امکانات و ماشین‌های فضایی را در ایستگاه‌های فضایی از طریق این آواتار انجام دهند.

آژانس فضایی ژاپن در بیانیه خود توضیح داد: هدف از توسعه این سرویس، افزایش کارایی فضانوردان و تسهیل واگذاری کار است. در نهایت نیز از این فناوری آواتار رباتیک “آواتارین” برای گردشگری فضایی از راه دور در تاسیسات آژانس فضایی ژاپن در ایستگاه فضایی استفاده می‌شود تا علاقه به اکتشاف فضا را تقویت کند.

آژانس فضایی ژاپن و شرکت “آواتارین” امیدوارند به زودی نمایشی از فناوری گردشگری فضایی از راه دور خود را در موزه فضایی واقع در مرکز فضایی “تانه‌گاشیما”(Tanegashima) که بزرگترین مجتمع پرتاب موشک ژاپن است، به نمایش بگذارند.

توسعه این پروژه در شرایطی مد نظر قرار گرفته است که تاکنون و احتمالا تا چندین سال آینده تنها افراد ثروتمند امکان تجربه گردشگری فضایی را خواهند داشت و جایی برای مردم عادی وجود ندارد.

در ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۱، “جف بزوس” بنیان‌گذار شرکت “آمازون” سوار بر یکی از موشک‌های شرکت فضایی خود(بلو اوریجین) موسوم به “نیو شپرد” تا بالای خط کارمان(لبه فضا) پرواز کرد. البته “ریچارد برانسون” چند روز قبل از او و در تاریخ ۱۱ ژوئیه با فضاپیمای اسپیس‌تو”(SpaceTwo) ساخته شرکت فضایی خود(ویرجین گلکتیک) به فضا رفته بود و تبدیل به نخستین فرد در تاریخ شد که به شکل خصوصی به فضا می‌رود.

با توجه به اینکه خرید بلیت سفر به فضا از هر دوی این شرکت‌ها بیش از ۲۰۰ هزار دلار هزینه دارد، آواتارهای فضایی آژانس فضایی ژاپن و شرکت “آواتارین” بدون شک تنها فناوری هستند که می‌توانند مدعی دموکراتیزه کردن سفرهای فضایی در کوتاه مدت باشند.

منبع:ایسنا

مسابقه سه‌گانه “برانسون”-“بزوس”-“ماسک” در راه‌اندازی گردشگری فضایی

در حالی که “ریچارد برانسون” 10 روز قبل برای نخستین بار یک پرواز فضایی تجاری خصوصی به لبه فضا را تجربه کرد و روز گذشته هم “جف بزوس” موفق به انجام این کار شد، حالا فقط “ایلان ماسک” باید این سفر را با شرکت “اسپیس‌ایکس” تجربه کند تا این مسابقه میان ثروتمندان کارآفرین شکل کاملا رسمی به خود بگیرد.

به گزارش ایسنا، در این گزارش به بررسی طرح‌های شرکت‌های “ویرجین گلکتیک”(Virgin Galactic)، “بلو اوریجین”(Blue Origin) و “اسپیس‌ایکس”(SpaceX) برای رسیدن به لبه فضا و راه‌اندازی گردشگری فضایی و تفاوت و شباهت‌های فناوری‌های مورد استفاده آنها در این راه می‌پردازیم.

در حالی که شرکت “اسپیس‌ایکس” تحت حمایت و رهبری “ایلان ماسک” ممکن است پر سر و صداترین نام در حوزه اکتشافات فضایی خصوصی باشد، اما مدیر عامل شرکت “تسلا” برخلاف موفقیت‌های چشمگیر در عرصه فضا، تنها ثروتمند کارآفرین در میان سه شرکت پیگیر راه‌اندازی گردشگری فضایی است که هنوز موفق به سفر به لبه فضا نشده است.

“جف بزوس” بنیان‌گذار شرکت “آمازون”، صاحب شرکت فضایی خود موسوم به “بلو اوریجین” است و روز گذشته با موشک “نیو شپارد”(New Shepard) به همراه سه تن دیگر موفق به پرواز به لبه فضا شد و 100 کیلومتر بالاتر از سطح زمین قرار گرفت و به سلامت به زمین بازگشت.

همچنین “ریچارد برانسون” بنیان‌گذار شرکت “ویرجین گلکتیک” که مجموعه شرکت‌هایش در همه امور از خطوط هوایی گرفته تا مراقبت های بهداشتی دستی بر آتش دارد، 10 روز پیش، یکشنبه بیستم تیر ماه ابتدا با یک هواپیمای مخصوص به همراه پنج تن دیگر به هوا رفت و سپس با موشک به لبه فضا رفت و به زمین بازگشت.

وی با این کار به آرزوی سفر خصوصی به فضا که برای چندین دهه به دنبال آن بود، تحقق بخشید.

این سه شرکت در اوایل دهه 2000 با چند سال تفاوت از یکدیگر تأسیس شدند، اما هر یک مدل تجاری خاص خود را دارند و برای آینده گردشگری فضایی برنامه‌ریزی می‌کنند.

در ادامه به بازگویی برنامه‌های “ماسک”، “بزوس” و “برانسون” برای تحقق کامل این آرزوی دیرینه و راه‌اندازی رسمی گردشگری فضایی می‌پردازیم.

ایلان ماسک

“ایلان ماسک” شرکت “اسپیس‌ایکس” را در سال 2002 تاسیس کرد. این شرکت از ایده وی مبنی بر ارسال سفینه‌ای به نام “مارس اوسیس”(Mars Oasis) به سیاره مریخ رشد کرد. ایده وی ارسال این سفینه به مریخ برای گرفتن عکس از این سیاره و ارسال آنها به زمین بود و “ماسک” امیدوار بود که این پروژه باعث ایجاد علاقه مجدد برای رسیدن به مریخ در دولت ایالات متحده شود.

وی برای تأمین اعتبار این مأموریت 20 میلیون دلار کنار گذاشت و تلاش کرد برخی از موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای مرمت شده را از روسیه خریداری کند، اما فایده ای نداشت، چرا که متوجه شد این پروژه از بودجه وی بیشتر هزینه دارد.

“ماسک” شرکت “اسپیس‌ایکس” را برای تولید موشک‌های قابل استفاده مجدد تأسیس کرد تا هزینه ارسال تجهیزات و انسان‌ها را به فضا کاهش دهد و این همان هدفی است که این شرکت در دو دهه گذشته موفقیت چشمگیری در آن داشته است.

این شرکت در این سال‌ها پرتاب‌های فضایی متعددی را برای مشتریان تجاری و دولتی به انجام رسانده است و در سال 2012 تبدیل به اولین شرکت خصوصی شد که یک فضاپیما موسوم به کپسول “کرو دراگون”(Crew Dragon) به ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌فرستد. همچنین در سال 2020 اولین شرکت خصوصی فضایی شد که انسان‌ها را به فضا و ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاد و ناسا نیز سپس این شرکت را برای فرود اولین فضانوردان روی ماه از سال 1972 تاکنون انتخاب کرد.

این شرکت همچنین در حال کار بر روی سرویس اینترنت باند پهن متشکل از هزاران ماهواره به نام “استارلینک”(Starlink) است. این سرویس امیدوار است اینترنت پرسرعت را به مناطق دورافتاده و روستایی سراسر زمین ارائه دهد.

در نهایت، “ماسک” تصور می‌کند که آینده بشریت به توانایی او در استقرار در مریخ بستگی دارد. وی در سال 2020 گفت که می‌خواهد تا سال 2050 یک شهر یک میلیون نفری در مریخ ایجاد کند و مهاجران با استفاده از ناوگان 100 عددی موشک‌های “استارشیپ” به مریخ خواهند رفت. استارشیپ نام موشک‌های این شرکت است که با 387 فوت ارتفاع برای سفر به اعماق فضا طراحی شده است.

جف بزوس

“جف بزوس” نیز همانند “ایلان ماسک” به سفرهای فضایی علاقه‌مند است. وی به طور ویژه مجذوب دیدگاه یک فیزیکدان به نام “جرارد اونیل” در مورد ایستگاه‌های فضایی شناور که می‌تواند میلیاردها انسان را در صورت کمبود و فقدان منابع در زمین در خود جای دهد، شده است.

بزوس برای پرداختن به علاقه خود، شرکت خصوصی فضایی “بلو اوریجین” را در سال 2000 با هدفی مشابه با “ماسک” تأسیس کرد تا از طریق موشک‌ها قابل استفاده مجدد، کاوش فضایی را ارزان‌تر کند. این شرکت مستقر در واشنگتن تا سال 2003 کاملاً مخفیانه کار می‌کرد و “بزوس” نیز پس از آن بیش از یک دهه در مورد برنامه‌های آن بسیار کم صحبت می‌کرد.

سال‌هاست که این شرکت موشک خود به نام “نیو شپارد”(New Shepard) را آزمایش می‌کند و توسعه می‌دهد تا برای انتقال گردشگران فضایی به لبه فضا در یک کپسول تحت فشار آماده شود. ایده این است که در پروازهای “بلو اوریجین” گردشگران فضایی بتوانند از طریق پنجره‌های بزرگ تعبیه شده روی بدنه کپسول، نگاهی اجمالی به زمین بیاندازند و چند دقیقه حالت گرانش صفر و بی‌وزنی را تجربه کنند.

“بلو اوریجین” روز گذشته “جف بزوس”، برادرش “مارک”، یک خلبان افسانه‌ای به نام “والی فانک” و یک دانشجوی 18 ساله به نام “الیور دیمن” را به لبه فضا برد. “دیمن” که پدرش میلیون‌ها دلار(مقدار دقیق آن تاکنون نامعلوم است) برای خرید بلیت سفر پسرش به فضا پرداخت کرد، پس از عقب‌نشینی برنده حراج بلیت 28 میلیون دلاری این صندلی در این پرواز به دلیل مشکلات در برنامه‌ریزی توانست به این پرواز بپیوندد.

این شرکت همچنین در حال ساخت یک موشک بزرگتر به نام “نیو گلن”(New Glenn) برای رساندن محموله‌ها و تجهیزات به مدار نزدیک زمین و همچنین پیگیری یک پروژه مخفی به نام “نیو آرمسترانگ”(New Armstrong) است.

گفتنی است که همه وسایل نقلیه پرتابی شرکت “بلو اوریجین” به نام فضانوردان سابق ناسا نام‌گذاری شده‌اند.

“بزوس” در سال 2019 برنامه‌هایی را برای فرود روی ماه به نام “بلو مون”(Blue Moon) رونمایی کرد که به گفته این شرکت در سال 2024 آماده خواهد شد و در نهایت به ایجاد “حضور پایدار انسان” در ماه کمک می‌کند. ضمن اینکه درخواست این شرکت برای عقد قرارداد همکاری برای فرود فضانوردان ناسا روی ماه رد شد و این قرارداد به “اسپیس‌ایکس” رسید که البته با انتقاد شدید “بزوس” و شکایت و درخواست بررسی اعطای این قرارداد مواجه شد.

هنگامی که “بزوس” در سال 2021 اعلام کرد قصد دارد از سمت خود به عنوان مدیرعامل “آمازون” کناره‌گیری کند، گفت که قصد دارد زمان بیشتری را به سایر مشغله‌های خود از جمله کارهای شرکت “بلو اوریجین” اختصاص دهد و در یک مصاحبه در سال 2018، این شرکت فضایی را مهم‌ترین کار خود خواند.

ریچارد برانسون

فعالیت فضایی “برانسون” با روش دو شرکت “بلو اوریجین” و “اسپیس‌ایکس” متفاوت است. “ویرجین گلکتیک” پیش از آنکه افراد و محموله‌ها را به فضا بفرستد، بر روی گردشگری زیرمداری تمرکز کرد.

این شرکت همچنین یک روش کاملاً متفاوت برای ارسال فضاپیما به فراتر از جو زمین دارد. “ویرجین گلکتیک” مانند رقبای خود موشک‌ها را مستقیماً از روی زمین به فضا پرتاب نمی‌کند. بلکه درعوض، فضاپیمای آن توسط یک هواپیمای عریض و متشکل از دو بدنه به نام “وایت‌کینگ‌تو”(WhiteKnightTwo) تا ارتفاع 50 هزار پایی بالا می‌رود و سپس در آن ارتفاع ابتدا فضاپیما جدا شده و پس از چند ثانیه موتور آن روشن شده و صعودی تقریباً عمودی را تا ارتفاع 300 هزار فوتی آغاز می‌کند.

این شرکت 10 روز قبل اولین پرواز تجاری سرنشین‌دار خود را به لبه فضا انجام داد و “ریچارد برانسون” بنیان‌گذار خود و  تن دیگر را بیش از 50 مایل به آسمان پرتاب کرد.

“ویرجین گلکتیک” قصد داشت در سال 2021 مسافران خواهان تجربه گردشگری فضایی را به فضا ببرد، اما این برنامه‌ها به سال آینده موکول شد.

این شرکت تاکنون 600 بلیط به مبلغ 200 هزار دلار تا 250 هزار دلار فروخته است.

هنگامی که فضاپیما به ارتفاع نهایی خود می‌رسد و مسافران در حالت بی‌وزنی قرار می‌گیرند، می‌توانند از صندلی‌های خود جدا شده و چند دقیقه را به معلق شدن در اطراف کابین بپردازند و به زمین یا فضا نگاه کنند.

“ویرجین گلکتیک” همچنین قصد دارد پروازهایی را برای اهداف تحقیقاتی ارائه دهد.

ضمن اینکه هنگامی که فضاپیما دوباره به جو زمین کشیده می‌شود، برای فرود روی باند به تأسیسات این شرکت در نیومکزیکو هدایت می‌شود.

فضاپیمای “ویرجین گلکتیک” نیز قابل استفاده مجدد است و این شرکت امیدوار است که پرتاب تجهیزات و افراد را به فضا از لحاظ اقتصادی و سازگاری با محیط زیست بهینه کند.

“ویرجین گلکتیک” در ماه مارس از اولین فضاپیمای نسل بعدی خود موسوم به “وی‌اس‌اس امجین”(VSS Imagine) رونمایی کرد.

این شرکت در آینده قصد دارد ناوگان فضاپیماهایی را که می‌توانند گردشگران را به هتل‌های فضایی برسانند، محققان را به آزمایشگاه‌های شناور در فضا منتقل کنند یا پروازهای قاره‌پیمای سریع السیر را انجام دهند، به بهره‌برداری برساند.

همچنین در سال 2017 شرکتی به نام “ویرجین اوربیت”(Virgin Orbit) تاسیس شد که در تلاش است ماهواره‌ها را با استفاده از همین سیستم پرتاب هوایی به مدار زمین بفرستد.

نتیجه‌گیری

در نهایت به نظر می‌رسد فناوری مورد استفاده شرکت “ویرجین گلکتیک” که در ابتدا غیر عادی و ناکارآمد به نظر می‌آمد، برای تحقق گردشگری فضایی مناسب‌تر از فناوری‌های مورد استفاده دو رقیب خود است. موفقیت این شرکت در انجام اولین پرواز تجاری نیز گواه بر این مدعاست.

باید منتظر انجام سفر “ایلان ماسک” و مشاهده موفقیت شرکت “اسپیس‌ایکس” در انجام این مهم ماند تا شاهد آغاز رسمی این مسابقه سه‌گانه باشیم. هرچند که بعید نیست طی سال‌های آتی شرکت‌ها و کشورهای دیگر هم به این مسابقه بپیوندند و گردشگری فضایی به امری رایج تبدیل شود.

منبع:ایسنا

لباس فضایی “ویرجین گلکتیک” رونمایی شد

شرکت فضایی خصوصی “ویرجین گلکتیک”(Virgin Galactic) از لباس فضایی جدید خلبانی خود که توسط شرکت تولید پوشاک “آندر آرمر”(Under Armour) ساخته شده و در نخستین پرواز آزمایشی سرنشین‌دار این شرکت توسط “دیو مک کی” و “سی جی استراکو” پوشیده خواهد شد، رونمایی کرد.

به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، شرکت فضایی خصوصی “ویرجین گلکتیک” لباس فضایی جدید خود را که خلبانان آزمایشی آن در اولین پرواز آزمایشی این شرکت به تن خواهند کرد و قرار است در تأسیسات جدید این شرکت موسوم به “Spaceport America” در نیومکزیکو انجام شود، رونمایی کرد.

این شرکت در یک بیانیه مطبوعاتی نوشت: این لباس‌های فضایی که با همکاری شرکت “آندر آرمر” ساخته شده‌اند، لباس‌های غیر تحت فشار هستند که طوری طراحی شده‌اند که لباس‌هایی باشند که در پروازهای فضایی با بیش از سه برابر سرعت صوت به فضا و بازگشت به زمین، به طور منظم استفاده شوند.

این شرکت اوایل سال جاری لباس فضایی مسافران خود را معرفی و خاطرنشان کرد که خلبانان نیز از لباس‌های مشابه با طیف رنگی مشترک استفاده می‌کنند.

آن لباس که همچنین توسط شرکت “Under Armour” طراحی شده بود، از پارچه‌هایی ساخته شده که به تنظیم دما و مدیریت تعریق بدن گردشگران فضایی کمک می‌کند. لباس داخلی این یونیفرم هم آبی تیره بوده و در برخی از قسمت‌های آن از رنگ طلایی استفاده شده که از پرتوهای خورشید الهام گرفته شده است.

شرکت سازنده گفته است که هر لباس تحت آزمایش دقیق خلبانان، مهندسان پرواز، متخصصان پزشکی و مربیان فضانوردی قرار گرفته و دارای ویژگی‌های عملکردی منحصر به فردی است.

 

“ویرجین گلکتیک” می گوید: خلبانان با پارچه‌های به رنگ مشکی در پهلوها و زانوها به همراه چکمه‌های مشکی به جای چکمه‌های آبی مسافران، برای یادآوری این نکته که مقصد هر پرواز فضایی، آسمان سیاه فضا است، از مسافران متمایز می‌شوند.

این لباس فضایی با وزن یک کیلوگرم(2.2 پوند) سبک وزن محسوب می‌شود، اما در عین حال از پارچه‌هایی بهره می‌برد که محکم و مقاوم هستند.

این لباس برای راحتی فضانوردان، چه در حالت غوطه‌وری در گرانش صفر و چه در هنگام شرایط دشوار پرواز با موشک و فشارهای آن زمان طراحی شده است. این لباس همچنین به تنظیم دمای بدن در مراحل مختلف پرواز کمک می‌کند.

“ویرجین گلکتیک” هنوز چیزی در مورد چکمه‌های سیاه جدید خود نگفته است، اما در مورد چکمه‌های گردشگری گفته بود که کفش‌های مخصوص گردشگران فضایی به نحوی ساخته شده که علاوه بر اینکه زیاد بزرگ نیست، سبک است.

این لباس‌های فضایی جدید در یک پرواز آزمایشی که ممکن است همین جمعه آینده(11 دسامبر) انجام شود، استفاده خواهند شد. “دیو مک کی” سرخلبان “ویرجین گلکتیک” می‌گوید: من خیلی مشتاقانه منتظر پوشیدن لباس فضایی خودم در اولین پرواز فضایی هستم که اواخر این ماه و سپس بارها در آینده انجام خواهد شد.

“ویرجین گلکتیک” هنوز در حال آماده‌ شدن برای پرواز تجاری افتتاحیه خود است که در آن مسافران خود را احتمالا به عنوان نخستین گردشگران فضایی به لبه فضا خواهد فرستاد.

بیش از ۶۰۰ مسافر از ۵۸ کشور دنیا در فهرست پرواز این ماموریت تجاری ثبت‌نام کرده‌اند.

منبع:ایسنا