تکه موهایی که در «موزه مو» به یادگار مانده‌اند
موزه‌ها علاوه بر نگهداری کامل از آثار تاریخی، فرهنگی و هنری، در مورد آثار و شواهد به جای مانده از انسان و محیط زیست او نیز کنکاش می‌کند و از این جهت برای بهره‌وری معنوی و ایجاد ارتباط بین این آثار نقش مهمی دارد.
اما همیشه هم اینطور نیست که موزه‌ها تنها میزبان آثار تاریخی، فرهنگی و هنری باشد و بازدیدکنندگان مجموعه موزه سفری به دل تاریخ داشته باشند و به کشف و رمز و راز اشیا بپردازند؛ گاهی اوقات یک دلیل کوچک و همراهی انسان‌دوستانه با آن دلیل می‌تواند باعث ایجاد موزه‌ای شگفت‌انگیز و حتی عجیب شود.
موزه «مو» در کاپادوکیا ترکیه چند سالی است طرفداران خاص خود را پیدا کرده است. شهر کاپادوکیا در کنار تمام رمز و رازهایی که در خود پنهان کرده و آثار تاریخی منحصر به فردی که در خود جای داده، میزبان موزه مو یکی از عجیب‌ترین موزه‌های جهان است.
همانطور که از اسم موزه مشخص است، موزه مو ساختار متفاوتی با دیگر موزه‌ها داشته و در آن خبری از آثار تاریخی، فرهنگی و هنری نیست بلکه بازدیدکنندگان از این موزه تنها چیزی در آن خواهند دید «مو» در انواع و اقسام مدل‌ها و رنگ‌هاست.
منطقه‌ای که موزه در آن قرار گرفته، علاوه بر آثار تاریخی منحصر به فرد به عنوان مرکز سفال کشور ترکیه نیز شناخته می‌شود و این منطقه از این هنر برای جذب گردشگران بسیار استفاده می‌کرده و می‌کند، اما حضور موزه مو در این منطقه چند سالی است که باعث سفر بیشتر گردشگران به این منطقه شده است، چرا که بازدید از موزه مو برای تمام افراد می‌تواند تجربه‌ای جدید و جالب باشد.
گفته شده ورود به موزه برای تمام افراد آزاد است و بازدیدکنندگان پس از ورود به فضای دالان مانند موزه با هزاران دسته مو مواجه می‌شوند که بر روی دیوارها نصب شده‌اند.
داستان این موزه از این قرار است که چیزی بیش از ۳۸ سال پیش یکی از دوستان نزدیک مردی به نام گالیپ، قصد سفر و ترک شهر را دارد. از آنجایی که رابطه‌ای خاص بین این دو وجود داشته گالیپ که در حال حاضر صاحب موزه است، از دوست خود می‌خواهد تکه‌ای از مویش را برای او به یادگار بگذارد، دوستش گالیپ نیز در پاسخ به این درخواست تکه‌ای از موهایش را برای او به یادگار می‌گذارد.
در خصوص اینکه چطور یک تکه مو باعث ایجاد یک موزه عجیب در یکی از شهرهای ترکیه شده است گفته شده که گالیپ با آویزان کردن آن تکه مو در مغازه‌اش برای مشتریانش سوال ایجاد کرده بود که چه داستانی پشت آن تکه مو وجود دارد و چرا گالیپ آن را در نزدیک‌ترین محل به خود قرار داده است.
مشتریان او نیز پس از متوجه شدن داستان آن یادگاری، تکه‌ای از موی خود را تنها برای همدردی به گالیپ اهدا می‌کردند که و گالیپ هم از این کار استقبال کرده و از آن‌ها نگهداری می‌کرده است تا اینکه تعداد زیاد تکه موها باعث می‌شود گالیپ طبقه پایین ساختمانش را به محلی برای نصب این یادگاری‌ها تبدیل کرده و چیزی حدود ۱۶ هزار نمونه از انواع موها را در آن قرار دهد.
همانطور که گفته شد منطقه‌ای که موزه مو در آن قرار گرفته است از سه هزار سال قبل از میلاد به سفال‌هایش معروف بوده اما امروزه نام این منطقه علاوه بر هنر سفال در کنار موزه مو نیز مطرح شده و گردشگران بسیاری برای بازدید از این موزه به این منطقه سفر می‌کنند.
بازدیدکنندگان در بازدید از این موزه با کلکسیونی از موهای افراد مختلف آن هم از نژادها و کشورهای متفاوت روبرو خواهند شد که حس عجیبی را با خود به همراه دارد. بدو از ورود به این موزه قیچی به همراه تکه‌ای کاغذ در اختیار بازدید کنندگانی که قصد کوتاه کردن تکه‌ای از موی خود را داشته باشند، قرار می‌گیرد تا پس زنان پس از کوتاه کردن موی خود در کاغذ همراه آن نیز متنی را به یادگار نوشته و بر روی دیوار نصب کنند.
البته عده‌ای از بازدیدکنندگان به همراه کاغذ و تکه‌ای از موی خود عکسی نیز از خود به یادگار گذاشته‌اند تا به جذابیت بازدید این مجموعه در کنار موهای رنگی رنگی و نوشته‌های کاغذی آن اضافه کنند.
گفته می‌شود این موزه به واسطه اقدامی که در نگهداری موهای افراد و بازدیدکنندگان خود انجام داده در کتاب جهانی گینس نیز به ثبت رسیده و از این منظر ارزش بین‌الملیی پیدا کرده است. البته باید گفت که جهانی شدن این موزه به این دلیل نیز هست که گالیپ برای قدردانی از افرادی که در این راه او را همراهی کرده‌اند و تکه‌ی از مویشان را به یادگار گذاشته‌اند دو بار در سال از بین موهایی که در موزه نصب شده‌اند تعداد ۱۰ دسته را انتخاب می‌کند و برنده‌ها جوایز نفیسی مانند اقامت در هتلی ویژه و یا شرکت در کارگاه کوزه‌گری را دریافت خواهند کرد.
این کار گالوپ هم‌چنین باعث شده که هر ساله افراد بیشتری برای بازدید از موزه به این منطقه سفر کنند و نام شهر آوانوس بیش از گذشته مورد توجه گردشگران قرار گیرد.