نوشته‌ها

اطلاعاتی تازه از دو جسد ظاهرا مومیایی در اردستان

بررسی‌های اولیه از دو جسد ظاهرا مومیایی یافته‌شده از معدن «لاپلنگ» اردستان نشان می‌دهد که احتمالا یکی از این اجساد، بالغ و دیگری نابالغ بوده و جنسیت یکی از آن‌ها مؤنث است. قدمت این دو اسکلت هنوز مشخص نشده است.

به گزارش ایسنا، جمعه ۷ آبان‌ماه ۱۴۰۰ کارگران معدنی در کوه‌های جنوبی شهرستان اردستان به یگان حفاظت میراث فرهنگی خبر می‌دهند که دو جسد قدیمی پیدا کرده‌اند. در گزارش اولیه یگان آمده که این دو جسد در عمق حدود ۳۰ متری معدن «لاپلنگ» روستای چاهریسه اردستان، احتمالا بر اثر ریزش معدن، دفن شده‌اند.

در بررسی‌های سطحی و مشاهدات اولیه نیز مشخص شد معدن «لاپلنگ» که محل پیدایش این دو جسد است، قدیمی بوده و از  سال‌های بسیار دور، ایرانی‌ها به‌ویژه مردمان قدیم روستاهای چاهریسه، باقرآباد و دیگر روستاهای مجاور از آن روی و سرب استخراج می‌کردند.

در گزارش‌های نخستین میراث فرهنگی نیز آمده که این دو اسکلت مومیایی هستند، ‌اما رییس اداره میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع ‌دستی اردستان گمانه‌زنی کرده که «احتمالا این اسکلت‌ها مومیایی طبیعی هستند که می‌تواند نشان از دوره جدیدی در تاریخ و تمدن چندهزارساله این منطقه باشد.»

این دو اسکلت اکنون در موزه زواره اصفهان نگهداری می‌شوند تا جزئیات بیشتر از مومیایی یا اسکلت بودن، سن، قدمت و مشخصات دیگر اجساد معلوم شود.

مهدی مشهدی ـ رییس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان اردستان ـ‌ اینک در گزارش تازه‌ای که به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی داده است، با استناد به بررسی‌های اولیه، درباره جنسیت و سن اجساد و همچنین قدمت تاریخی آن‌ها اعلام کرد که احتمالا یکی از این اجساد متعلق به فردی بالغ و دیگری فردی نابالغ بوده است که یکی از آن‌ها جنسیت مؤنث دارد و قدمت اسکلت‌ها نیز پس از بررسی‌های دقیق کارشناسی مشخص می‌شود.

در ادامه این گزارش به مشاهدات اولیه از محل کشف این دو جسد اشاره شده که دو کوره فرآوری و ذوب شناسایی شده است. قدمت این کوره‌ها به دوره صفویه مربوط است و با بررسی کارشناسان باستان‌شناسی اصفهان مشخص شد مصالحی که برای ساخت این دو کوره در جداره‌های بیرونی استفاده شده، از سرباره (مواد ضایعاتی و یا کم‌عیار) کوره‌های قدیمی‌تر بوده، که نشان از قدمت بالای این محل و وجود حیاتی ارزشمند است.

رییس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اردستان همچنین در گزارش نوشته است: در بازدیدهای مکرر از محل پیدایش اجساد که در ارتفاع حدودا ۳۵ متری تا قله کوه بود، به کانال‌های دست‌کن و یا طبیعی برخورد کردیم که وجود فضولات حیوانی مربوط به سال‌های گذشته و همچنین وجود اشکال هندسی بسیار زیبا از جنس نمک یا رسوب آهکی کربنات کلسیت که در سقف این کانال‌ها وجود داشت مربوط به چند میلیون سال قبل، قابل مشاهده بود که متاسفانه به‌دلیل کارکردن ماشین‌آلات سنگین و برداشت‌ها، تعدادی از کانال‌ها به‌طور کامل تخریب شده و از بین رفته است و حتی کانالی که اجساد از آن محل کشف شده، به‌صورت کامل از بین رفته و اجساد با هوشیاری تکنسین معدن و راننده بیل مکانیکی نجات پیدا کرده است که پس از تحویل به‌ عوامل نیروی انتظامی شهرستان، این اجساد با احتیاط کامل توسط کارشناسان اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان اردستان به موزه شهر زواره برای بررسی و نظرات کارشناسی منتقل شد.

در ادامه مشاهدات اولیه به اتاق‌هایی برخوردیم که هندسه مهندسی جالبی دارد؛ تعدادی اتاق از جنس سنگ، گِل و مقداری آجر بدون داشتن سقف که به احتمال قوی سقف این اتاق‌ها از تیرهای چوبی پوشانده شده بوده و برای اسکان کارگران معدن استفاده می‌شد. با فاصله از این اتاق‌ها، اتاق دیگری که مربوط به بزرگ و یا رییس مجموعه بوده وجود دارد، همچنین اتاقی به‌عنوان مطبخ و محلی به‌عنوان سرویس بهداشتی شناسایی شده که به نظر کارشناسان، این ساختمان‌ها حداقل به دوره قاجار مربوط است.

اظهارات مهندس مسؤول معدن و بررسی‌های انجام‌شده، حکایت از این دارد که از معدن «لاپلنگ» طی هزاران سال قبل، توسط ایرانی‌ها مواد معدنی همچون روی و سرب برداشت می‌شد. در آن زمان‌ها معادن به‌صورت زیرزمینی بوده و کار استخراج توسط کارگران که بیشتر از بومیان محلی و از روستاهای چاهریسه و باقرآباد و دیگر روستاها بوده‌اند استفاده می‌شد که به‌صورت دستی کار انتقال آن از کوه به پایین توسط چهارپایان و یا به صورت شوتینگ (به‌صورت پایین انداختن) انجام می‌شده است، بنابراین فقط رگه‌های اصلی که دارای عیار بالایی بوده استخراج می‌شده و از برداشت سایر مواد با عیار کمتر خودداری شده است. حتی صحبت‌هایی از حضور روس‌ها و انگلیسی‌ها از زمان جنگ جهانی دوم در معادن ایران و معدن روی «لاپلنگ» نیز در میان مردم محل به گوش می‌رسد. همچنین شواهد نشان از این دارد که این معدن در دوره پهلوی اول هم فعال بوده و تا شش سال گذشته در آن به شیوه‌های قدیمی، فعالیت‌های کمی در جریان بوده است.

در ادامه گزارش رییس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اردستان آمده است که با توجه به افزایش قیمت فلزات به‌ویژه فلزات گرانبها، وزارت صنعت و معدن به مزایده معادن قدیمی اقدام کرده و کار استخراج این معدن از حدودا شش سال قبل به شکل امروزی و با دستگاه‌ها و ماشین‌آلات سنگین معدنی و با روش انفجاری از سر گرفته شده است.

مشهدی با اشاره به غنای علمی و دیرینه شناختی و زیست‌محیطی منطقه و تخریب معدن‌کاوی‌ها پیشنهاد کرده است: عنوان اثر طبیعی به این منطقه داده شود و محیط زیست در قالب هر چهار گروه مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست، یعنی پارک ملی، اثر طبیعی ملی، پارک حیات وحش و منطقه حفاظت‌شده قرار گیرد. همچنین یادآور شده که این منطقه به سبب وجود آثار تاریخی، بوم‌شناختی و جاذبه‌های طبیعی طبق تعریف سازمان یونسکو قابلیت تبدیل به ژئوپارک جهانی را دارد.

رییس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اردستان متذکر شده که صدور مجوزها و پروانه‌های متعدد و گوناگون صنعتی و معدنی در منطقه، خسارات و آسیب‌های فراوانی را به طبیعت، گونه‌های گیاهی و جانوری، آثار طبیعی و دیرینه‌شناسی و بوم‌شناختی وارد کرده که سبب بروز آلودگی‌های زیست‌محیطی و اخلال در زندگی طبیعی روستایی خواهد شد.

منبع:ایسنا

اسکلت‌های کشف شده در اردستان مومیایی طبیعی هستند

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اردستان گفت: اسکلت‌های کشف شده در معدن لاپلنگ روستای چاه ریسه اردستان مومیایی طبیعی شده است.

مهدی مشهدی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه چندی پیش چند اسکلت در یکی از معادن اردستان کشف شد، اظهار کرد: با بررسی‌هایی که روی اسکلت‌های کشف شده در معدن لاپلنگ روستای چاه ریسه اردستان انجام شده متوجه شدیم که اسکلت‌های کشف شده توسط افرادی، مومیایی طبیعی شده است.

وی با بیان اینکه مکانی که این اجساد به دست آمده یک مکان تاریخی با قدمت زیاد است و کوره‌های ذوب فلز با قدمت زیاد در این منطقه به دست آمده بود، افزود: کارشناسان میراث فرهنگی قدمت دست‌کن های طبیعی و اشکالی که در این معدن وجود داشت را حدود چندین میلیون سال تخمین می‌زنند.

رئیس اداره میراث فرهنگی صنایع‌دستی و گردشگری اردستان گفت: در بازدید از محل پیدایش اجساد که در ارتفاع حدوداً ۳۵ متری تا قله کوه بود به کانال‌های دست کن و یا طبیعی برخورد کردیم که وجود اشکال هندسی بسیار زیبا از جنس نمک یا رسوب آهکی کربنات که در سقف این کانال‌ها وجود داشت مربوط به چند میلیون سال قبل بود که متأسفانه به دلیل کارکردن ماشین‌آلات و برداشت‌هایی که صورت گرفته تعدادی از کانال‌ها به طور کامل تخریب و از بین رفته است.

مشهدی گفت: کوره‌هایی که در معدن کوه‌های لاپلنگ اردستان وجود دارد از هندسه مهندسی جالبی برخوردار است و برآورد می‌شود که از زمان قبل از اسلام باشد که این موضوع می‌تواند نشان از دوره جدیدی در تاریخ و تمدن چندهزارساله شهرستان اردستان داشته باشد.

وی افزود: معدن لاپلنگ اردستان ابتدا طی هزاران سال قبل توسط ایرانیان از آن مواد معدنی روی و سرب استخراج می‌شد و در آن زمان معادن به صورت زیرزمینی بوده و کار استخراج توسط کارگران که اغلب از بومیان محلی از روستاهای چاه‌ریسه و باقرآباد و … استفاده می‌شده به صورت دستی و  کار انتقال آن از کوه به پایین توسط چهارپایان و یا به صورت شوتینگ (با پایین انداختن) انجام می‌شده است.

اتمام عملیات مرمت مسجد جامع اردستان

وی با اشاره به اتمام عملیات مرمت و بازسازی بخش‌هایی از مسجد جامع اردستان با هزینه حدود یک میلیارد و پانصد میلیون ریال، گفت: عملیات بازسازی و مرمت مسجد خسرو اردستان به زودی و با اعتبار حدود ۵۰۰ میلیون ریال به صورت امانی آغاز خواهد شد.

مشهدی تصریح کرد: اولویت میراث فرهنگی برای مرمت و بهسازی با بناهایی است که ابتدا ثبت میراث فرهنگی باشد و اینکه از نظر خطرپذیری در وضعیت هشدار باشد. خوشبختانه در حال حاضر ابنیه تاریخی و ارزشمندی در شهرستان وجود ندارد که در وضعیت تخریب قرار داشته باشد.

رئیس اداره میراث فرهنگی صنایع‌دستی و گردشگری اردستان در خصوص گلایه مسئولان اردستان درباره وضعیت مسجد جامع اردستان، گفت: اداره میراث فرهنگی در سه سال گذشته حدود ۲.۵ میلیارد تومان در بخش‌های مختلف مسجد هزینه کرده است و تا حدود زیادی تمام عملیات مرمت و استحکام‌بخشی آن به اتمام رسیده است.

میراث فرهنگی در قبال نظافت سرویس بهداشتی مسجد جامع وظیفه‌ای ندارد

مشهدی با بیان اینکه اداره میراث فرهنگی در قبال نظافت و نگهداری سرویس‌های بهداشتی مسجد جامع هیچ وظیفه‌ای ندارد، گفت:  با وجود اینکه مسئولیتی در موضوع نظافت و مرمت سرویس‌های بهداشتی نداریم ولی با پیگیری‌های انجام شده و جذب خیرین تمام سرویس‌های بهداشتی مسجد جامع نوسازی و تجهیز شده است.

وی افزود: میراث فرهنگی آن مقدار که در توان دارد در موضوع نظافت و نگهداری مسجد تلاش می‌کند، ولی انتظار می‌رود هیئت‌امنا و افرادی که بیمه اوقاف مسجد هستند هم همکاری داشته باشند.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اردستان در خصوص وضعیت هتل اردستان گفت: شهرستان اردستان به یک مکان برای پذیرایی و اسکان مسافران نیاز دارد و از نظر اداره میراث فرهنگی عملیات پروژه هتل اردستان به اتمام رسیده است ولی مالک هتل تمایلی به راه‌اندازی آن ندارد.

منبع:ایسنا

ماجرای عجیب مومیایی زن یزدی/ جسد خوابیده در موزه کیست؟

جسد سالم زن ۶۵ ساله ای در موزه تاریخ پزشکی تهران ثبت ملی شد اما این زن کیست که به حالت طبیعی مومیایی شده و از ۲۰ سال پیش در محفظه شیشه ای نگهداری می شود؟

خبرگزاری مهر _ گروه جامعه؛ ۲۸ آبان ماه خبر رسید که شورای ملی ثبت آثار منقول تاریخی، با حضور معاون میراث فرهنگی و اعضای این شورا برگزار و تعدادی از آثار به ثبت ملی رسیدند یکی از این آثار جسد مومیایی به دست آمده از شهر یزد بود که در موزه ملی تاریخ پزشکی تهران نگهداری می‌شود. جسدی مرموز که نشانه‌های به دست آمده از آن به قرار زیر است.

فاطمه احمدی که پرونده ثبتی این مومیایی را تهیه کرده و مسئول و راهنمای موزه تاریخ پزشکی نیز هست به خبرنگار مهر توضیح می‌دهد: «طبق گزارش‌هایی که به ما رسیده این مومیایی اواخر دهه ۷۰ به دست میراث فرهنگی رسیده است. اینکه دقیقاً در چه نقطه‌ای و چطور به دست میراث فرهنگی رسیده را نمی‌دانیم اما همزمان با تأسیس موزه تاریخ پزشکی در سال‌های ۷۸ یا ۷۹ این مومیایی به موزه منتقل شد.»

پیرزن ۶۵ ساله

احمدی طبق آنچه که از گذشته به او اعلام شده می‌گوید: «این مومیایی متعلق به زنی تقریباً ۶۵ ساله است که بین ۷۰۰ تا ۹۰۰ سال پیش در اطراف شهر یزد دفن شده و به دلیل شرایط خاص، یعنی آب و هوای خشک و نمک زیاد منطقه به همان حالت باقی مانده در اصطلاح به صورت طبیعی مومیایی شده است.»

او ادامه می‌دهد: «این جسد در بخش دیرین انسان شناسی موزه قرار گرفته از این جهت که آناتومی و متریال یک مومیایی را به خوبی نشان می‌دهد. در این بخش مجموعه کاملی را از بقایای انسانی داریم مثل ۳۰ جمجمه ۵ هزار ساله از شهر سوخته زابل به همراه چند جمجمه، استخوان و بقایای انسانی از مسجد کبود تبریز و یک اسکلت کامل بدن از شهر سوخته. این مومیایی در این میان چنین مجموعه‌ای قرار گرفته تا تاکید کننده آن باشد که ما در هیچیک از ادیان مان اعتقادی به نگهداشت بدن انسان نداشته‌ایم و این جسد اگر باقی مانده به صورت طبیعی مومیایی شده است.»

در تمام طول ۲۰ سالی که این مومیایی با چنین اهمیتی در موزه تاریخ پزشکی ایران خوابیده، هیچ وقت هیچ کسی نه از دانشگاه تهران و نه از سوی متولیان میراث فرهنگی در کشور درباره این مومیایی آزمایشی، تحقیق و پژوهشی انجام نداده تا با آزمایش‌های مخصوص باستان شناسی به چرایی فوت، سن دقیق‌تر، نوع غذا، پوشش و … پاسخ دهند.

از آنجا که گفته شده بود این مومیایی در یکی از شهرهای یزد پیدا شده، محسن فاطمی مدیرکل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان یزد باید در این باره اطلاعاتی می‌داشت. او هم به خبرنگار مهر می‌گوید: «مجموعه شهدای فهرج طبق روایات تاریخی، محل دفن تعدادی از سرداران سپاه اسلام به خصوص در قرن اول و دوم بوده است. قبل از انقلاب به رئیس وقت آثار باستانی آن زمان در یزد که آقای محمود مشروطه بود اعلام کردند سارقان قبری را در این مجموعه کنده اند او به محل رفته و می‌بیند جسد درون قبر به طرز عجیبی سالم مانده حتی ابرو و جزئیات صورتش مشخص است. جسد را دفن کردند ولی همان شب دزدان دوباره قبر را کندند و جسد را بردند ولی بعداً حین حمل جسد دستگیر شدند و آن را به موزه‌ای در تهران منتقل کردند.»

زن مومیایی موی بلند و بافته شده داشت

محمود مشروطه از افراد علاقه مند به حوزه میراث فرهنگی بوده حتی یزدی‌ها معتقدند که حفظ بافت تاریخی شهر را مدیون او و دلسوزی‌های این هنرمند، بازیگر و عکاس هستند. او سال ۸۳ فوت کرد. پسر مرحوم محمود مشروطه مدتی در حوزه میراث فرهنگی کار کرده است و آن روز را به خاطر دارد.

ابوالحسن مشروطه درباره آن روز به خبرنگار مهر می‌گوید: «پدرم مسئول بخش آثار باستانی یزد آن زمان که زیر نظر اداره فرهنگ و هنر بود، فعالیت می‌کرد به او خبر دادند قبری را در محل شهدای فهرج که زیارتگاه مقدسی است کنده اند تا چیزی پیدا کنند معلوم نیست آثاری به دست آوردند یا نه. ولی جسدی که درون قبر هست سالم مانده. او از جسد عکس گرفت. گفتند که این زن در دوره جنگ اعراب دفن شده است. خاطرم هست که موی بافته شده حنایی رنگی با صورتی کاملاً سالم داشت. آن موقع به سبب احترامی که به اجساد دوران اسلام می‌گذاشتند به سه زن از همان جا گفتند او را کفن و دفن کنند. روی قبر سیمان ریختند. فردا خبر رسید قبل از اینکه سیمان خشک شود دوباره سارقان قبر را کنده و این بار جسد را با خود برده‌اند. احتمالاً به سارقان گفته شده بوده که اگر چیزی همراه جسد نیست باید خود جسد که سالم مانده مهم باشد. به همین دلیل دوباره دستبرد زده بودند. من از سرنوشت جسد خبری نداشتم تا اینکه آقای فاطمی به من گفت این جسد همانی است که پدرتان عکس و فیلم از او گرفته بود. پدرم همان موقع این تصاویر را به خبرنگار روزنامه کیهان امانت داد اما هیچ وقت آن تصاویر به ما پس ندادند. اما در کتاب داستان‌های شگفت نوشته آیت‌الله عبدالحسین دستغیب این مطلب عیناً نوشته شد.»

جسد کشف شده را متعلق به بی بی حیات دانستند

همانطور که مشروطه گفت تصاویر و جزئیات مربوط به آن جسد در روزنامه کیهان نوشته شده است. این روزنامه جسد را متعلق به بی بی حیات از زنان نامدار اسلام و همراه با سپاه اسلام در فتح ایران دانسته است.

ماجرایی که روزنامه کیهان در دو شماره به تاریخ سوم و پنجم مرداد سال ۱۳۵۳ درباره این جسد نوشته روایتی از اتفاقات آن روز است در این گزارش نوشته شده است:

«چند سارق ناشناس، برای سرقت اشیای عتیقه شبانه قبر «بی بی حیات» یکی از زنان نامدار صدر اسلام را در روستای فهرج یزد، شکافتند و با جسد سالم وی روبرو شدند.

به دنبال نبش قبر بی بی حیات، روستاییان فهرج، جریان دستبرد به زیارتگاه شهدای فهرج را به اداره فرهنگ و هنر یزد اطلاع دادند و کارشناس اداره فرهنگ و هنر یزد نیز، ضمن دیداری از قبر و جسد کشف شده، سالم بودن و تعلق جسد را به «بی بی حیات» تأیید کردند.

جسد کشف شده که حدود ۱۳۰۰ سال پیش در زیارتگاه شهدا دفن شده، هنوز متلاشی نشده و صورت و ابروها کاملاً برجسته مانده است.

خبرنگار کیهان در یزد که خود از نزدیک، جسد کشف شده را دیده است می‌نویسد: حتی موهای سر جسد، کاملاً سیاه و بلند است.

آقای مشروطه، کارشناس ویژه اداره فرهنگ و هنر یزد، ضمن تأیید این خبر، گفت: قبر و جسد متعلق به «بی بی حیات»، یکی از زنان برجسته لشکریان اسلام است که در محل شهدا به جنگ با لشکریان یهود و زرتشتی پرداخته‌اند. در حال حاضر، جریان امر، به وسیله مقامات مربوطه تحت رسیدگی است.

آقای دربانی، رئیس اداره فرهنگ و هنر استان یزد نیز، ضمن تأیید این موضوع گفت: قبر و جسد کشف شده، متعلق به لشکریان اسلام و شهداست و ما، هم اکنون سرگرم بررسی و تحقیق پیرامون این ماجرا هستیم.

روستای فهرج، در سی کیلومتری یزد قرار گرفته و دارای چند اثر تاریخی و باستانی است. از جمله این آثار، «زیارتگاه شهدا و بی بی حیات» است که به صدر اسلام تعلق دارد و زیارتگاه روستاییان است. تاریخ ایجاد این آثار، در کتاب تاریخ یزد «مفیدی» نیز به صدر اسلام نسبت داده می‌شود.

روستاییان فهرج می‌گویند: سارقان بخاطر دستبرد به آثار عتیقه‌ای که معمولاً همراه افراد نامدار و سرداران، در قبر گذاشته می شده است، آرامگاه «بی بی حیات» را شکافته‌اند و معلوم نیست چیزی هم به دست آورده‌اند یا نه؟»

آیا این زن همان بی بی حیات است؟

در شماره بعدی روزنامه کیهان به تاریخ شنبه ۵ مرداد ۱۳۵۳، در ادامه شماره قبل نوشته شده است:

«امروز در یزد اعلام شد که مقامات اداره فرهنگ و هنر، اداره اوقاف و ژاندارمری یزد، سرگرم مطالعه چگونگی نبش قبر «بی بی حیات» و علل سالم ماندن جسد هستند. از طرف ژاندارمری یزید نیز، کتباً درخواست رسیدگی شد و در محل، خادم زیارتگاه شهدا مورد بازجویی قرار گرفته است.

مشروطه، کارشناس اداره فرهنگ و هنر یزد، ضمن تأیید سالم بودن جسد و تعلق آن به «بی بی حیات» گفت: کسانی که شبانه قبر «بی بی حیات» را برای یافتن اشیا عتیقه، حفاری کردند، ابتدا دو نقطه زیارتگاه شهدا را خاک برداری کرده‌اند و چون چیزی نیافته‌اند، به نبش قبر «بی بی حیات» دست زده‌اند. با این حال، هنوز روشن نیست اشیا عتیقه‌ای از داخل قبر به سرقت رفته است یا نه. بزودی برای پوشاندن قبر «بی بی حیات» که زیارتگاه روستاییان فهرج است، اقدام خواهد شد.»

آن زمان مردم و مشروطه می‌گفتند که جسد متعلق به بی بی حیات بوده است. حالا پس از ۴۶ سال خبر ثبت ملی یک مومیایی کشف شده از یزد خبرساز شده است. آیا این دو جسد به هم ارتباط دارند؟ فاطمی مدیرکل میراث یزد می‌گوید: محلی‌ها می‌گفتند که این جسد متعلق به بی بی حیات است هنوز این ادعا مشخص نیست باید بررسی شود. ولی من مورد دیگری را جز جسدی که از فهرج دزدیده و بعد پیدا شد سراغ ندارم که مومیایی بوده و به تهران منتقل شده باشد.

حالا این جسد مانده و سوالات بسیار. از طرفی استان یزد فقیرترین استان به لحاظ مطالعات باستان شناسی است دانشگاه تهران و مؤسسه باستان شناسی آن و از همه مهم‌تر وزارت میراث فرهنگی و پژوهشکده باستان شناسی نیز اهمیتی برای آثار نگهداری شده در موزه تاریخ پزشکی قائل نیستند چه برسد به پژوهش، تحقیق حتی بررسی چگونگی محافظت از آثار و یافتن پاسخ سوالات مربوط به این زن مومیایی شده.

منبع:خبرگزاری مهر

راز پنهان مومیایی ۳ هزار ساله

کارشناسان درجریان عملیات محافظت از یک مومیایی ۳ هزار ساله مصر باستان در موزه اصلی شهر پرت اسکاتلند، به نقاشی‌های جالبی در تابوت آن دست یافتند.

برای اولین در طول یک‌صد سال گذشته، این مومیایی از تابوت بیرون کشیده شد تا به طور کامل مورد آزمایش و ارزیابی قرار گیرد.

قسمت زیر تابوت، محیطی غنی از نظر پزشکی است که جنبه ای از خاک، گیاهان و حشرات را نشان می دهد.

نشریه آرت‌دیلی در گزارشی در این خصوص نوشت: کارشناسان این موزه اطمینان دارند که بررسی علمی مواد به کار رفته در مومیایی و صمغ مورد استفاده برای باندپیچی کردن جسد، جزئیات بیشتری را در مورد این مومیایی و مکانی که در آن نگهداری شده است، فاش می کند.

شاید مهیج ترین پیشرفت در این زمینه، کشف چهره های نقاشی شده در سطوح داخلی و خارجی سطح زیرین تابوت باشد. این چهره های نقاشی شده معرف الهه‌های مصر باستان هستند.

برای مصریان باستان، حفظ جسد بسیار حائز اهمیت بود. اگرچه این مومیایی و تابوت آن درطول قرن ها به دست سارقان قبور و به دلیل سیلاب، آسیب های بسیاری دیده اند، هنوز تا حد زیادی سالم مانده اند و به مراقبت و عملیات محافظت از رنگ ها نیاز دارند تا بتوان آنها را برای سال های بیشتری حفظ کرد و امکان بازدید از رنگ آمیزی های زیبا روی تابوت را فراهم آورد.

یک خیریه فرهنگی محلی در اسکاتلند درتلاش است تا برای عملیات محافظت از این مومیایی، پول جمع آوری کند. قرار است مومیایی در سال ۲۰۲۲ در اسکاتلند به نمایش درآید.

«مارک هال» مدیر مجموعه های موزه پرت اسکاتلند گفت: تماشای پدیدار شدن این نقش ها، ما را بسیار شگفت زده کرد.

وی افزود: دلیلی برای بلند کردن جسد و مشاهده قسمت زیرین تابوت نمی دیدیم و انتظار نداشتیم که به چیزی در زیر مومیایی دست یابیم. از اینرو، دیدن این نقاشی ها، پاداشی واقعی است و چیزی فوق ویژه برای سهیم کردن با مردم به ما می دهد.

قرار است تحقیقات و بررسی های بیشتری روی نقاشی ها برای دستیابی به اطلاعاتی در مورد تاریخچه این مومیایی انجام شود.

مومیایی در سال ۱۹۳۶ از سوی انجمن علوم طبیعی و باستان شناسی «آلوآ» (Alloa) در اسکاتلند به موزه پرت اهدا شد.

https://artdaily.com/news/۱۲۲۳۸۰/Paintings-discovered-inside-the-coffin-of-a-۳-۰۰۰-year-old-Egyptian-mummy#.XolqUupKjIU