نوشته‌ها

وردیج و واریش :ارواح سنگی در تهران!

 

بی‌شک اصلی‌ترین جاذبه گردشگری حوالی روستاهای وردیج و واریش، دامنه ارواح سنگی است؛ جایی که محلی‌ها به آن «آدمک جیان» می‌گویند.

تاکنون چیزی درباره دامنه هیولاها یا ارواح سنگی شنیده‌اید؟ اگر نه که باید بگوییم جایی وجود دارد که در آن سنگ‌های دامنه کوه به‌صورت طبیعی بر اثر باد و باران طرح‌های عجیبی به‌خود گرفته و به شکل جمجمه انسان درآمده‌اند! به همین دلیل به آن محدوده دامنه هیولاهای سنگی یا ارواح سنگی گفته می‌شود. اما نکته جذاب ماجرا کجاست؟ اینکه این دامنه منحصربه‌فرد و جذاب همین نزدیکی‌هاست. آن‌قدر نزدیک که هر کجای تهران که باشید، فقط با کمی رانندگی می‌توانید خودتان را به آن برسانید. دامنه ارواح سنگی که در نزدیکی روستاهای وردیج و واریش قرار دارد، تنها جاذبه این محدوده از غرب پایتخت نیست. اگر خودتان را به این محدوده برسانید می‌توانید از آبشار «لت مال»، امامزاده «بی‌بی ‌زرین‌قمر»، چشمه «واریش»، ارتفاعات و دشت «پهنه حصار» و… دیدن کنید.

وردیج و واریش کجاست؟

روستاهای وردیج و واریش از توابع کن و سولقان در شمال غربی پایتخت هستند و در محدوده منطقه ۲۲ شهر تهران قرار دارند. دسترسی به این دو روستای بکر که یکی از آنها یعنی وردیج بزرگ‌ترین روستای شمال غرب تهران به‌حساب می‌آید، از بزرگراه همت و خرازی امکانپذیر است. اگر خودتان را به انتهای بزرگراه خرازی و راه دسترسی به اتوبان کرج برسانید، از بالای محله وردآورد به جاده‌ای آسفالته و پیچ درپیچ می‌رسید که شما را به وردیج و واریش می‌رساند. روستاهایی با فاصله بسیار کم که بهترین زمان سفر به آنها دقیقا همین روزهاست.

۴۰ کیلومتر تا وردیج

فاصله مرکز شهر تهران تا روستای وردیج حدود ۴۰ کیلومتر است. این یعنی ساکنان غرب تهران به‌مراتب راه کمتری برای رسیدن به این روستا دارند. دقیق‌تر اگر بخواهید، از بزرگراه خرازی که راه خروجی جاده وردیج -واریش را در پیش بگیرید، فقط ۸ کیلومتر رانندگی کافی است تا به روستای اول، یعنی وردیج برسید؛ جایی که هزار و ۸۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و هوای خنکش، آن را به یک نقطه گردشگری جذاب برای این روزهای گرم تبدیل کرده. با گذر از روستای وردیج، ۴-۳کیلومتر که پیش بروید، به روستای واریش خواهید رسید؛ روستایی در انتهای جاده وردیج- واریش که هم مرتفع‌تر است و هم کوهستانی‌تر؛ درنتیجه هوای به‌مراتب سردتری نسبت به روستای وردیج دارد. این روستا در ارتفاع ۲ هزار و ۲۵۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است.

ورود ممنوع، اما…

همین که به محدوده روستای وردیج برسید، با تابلویی مواجه می‌شوید که روی آن نوشته شده «ورود افراد متفرقه به روستا و باغ‌ها ممنوع». روستای واریش هم چنین وضعیتی دارد. حتی اگر بومی‌های این روستا اجازه ورود به روستایشان را بدهند، بابت نظافت روستا از گردشگران مبلغ ورودی دریافت می‌کنند. اما هیچ‌کدام از اینها دارای اهمیت نیست چون اساسا شما قرار است از جاذبه‌های بی‌نظیر اطراف این منطقه دیدن کنید و از ابتدا هم قصد بر این نبوده که به باغ‌های خصوصی روستا و خانه‌های مردم بروید. بنابراین دیدن این تابلوها دلسرد و ناامیدتان نکند. بیشتر جاذبه‌های گردشگری این دو روستا در پیرامون آنهاست و به‌راحتی می‌توانید از آنها بازدید کنید. در جاده وردیج و واریش نه فضایی برای اتراق‌کردن وجود دارد و نه جایی برای ماندن و آتش درست‌کردن و غذا پختن. پس فقط به‌عنوان یک گردش نیم‌روزه و چندساعته روی این منطقه حساب کنید، نه بیشتر.

خانه ارواح سنگی

بی‌شک اصلی‌ترین جاذبه گردشگری حوالی روستاهای وردیج و واریش، دامنه ارواح سنگی است؛ جایی که محلی‌ها به آن «آدمک جیان» می‌گویند. این دامنه درست بعد از روستای وردیج قرار دارد. یعنی اگر در جاده، روستای وردیج را پشت سر بگذارید، ابتدای جاده وردیج – واریش به منطقه‌ای می‌رسید که سنگ‌های عجیب و غریبش سال‌هاست به یک جاذبه گردشگری تمام‌عیار تبدیل شده است. این سنگ‌ها که شبیه به جمجمه انسان و حتی بدن جانوران وحشی هستند، مدت‌ها سرگرم‌تان خواهند کرد. برخی معتقدند در گذشته در این کوهستان قلعه‌ای وجود داشته که پیشینیان‌شان در آن روزگار می‌گذراندند و درواقع این سنگ‌ها بازمانده آن قلعه تاریخی  هستند. برخی هم بر این باورند که واقعا جاندارانی در این منطقه به دلایل نامعلوم تبدیل به سنگ شده‌اند! اما واقعیت ماجرا چیزی است که زمین‌شناسان می‌گویند؛ اینکه این سنگ‌ها درواقع باقیمانده رسوب کوه‌های آتشفشانی هستند و در طول سالیان سال به‌دلیل نوعی فرسایش بادی که به آن «هوازدگی» گفته می‌شود، به این شکل و شمایل درآمده‌اند. شاید برایتان جالب باشد بدانید به عقیده زمین‌شناسان، سنگ‌های دامنه ارواح سنگی حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیون سال قدمت دارند!

جاذبه‌های دیدنی
آبشار لت مال

در محدوده وردیج و واریش یک آبشار بسیار زیبا هم وجود دارد که نامش «لت‌ مال» است. اینطور که محلی‌ها می‌گویند، «لت» در زبان آنها به‌معنای سنگ است و «مال» هم از مالیده‌ شدن می‌آید. درنتیجه آبشاری که به سنگ‌های سر راهش برخورد می‌کند، لت مال نامیده می‌شود. این آبشار زیبا و جذاب از ۳ آبشار تشکیل می‌شود که ارتفاع بلندترین آنها به ۳۵ متر می‌رسد. برای رسیدن به این آبشار باید قبل از ورود به جاده اصلی و بعد از مجتمع معلم، خودرویتان را پارک کرده و پیاده وارد دره شوید. بعد از کمی پیاده‌روی به نخستین آبشار می‌رسید که ۵ متر بیشتر ارتفاع ندارد. اگر می‌خواهید به آبشار ۳۵ متری برسید، باید مدت یک‌ ساعت پیاده‌روی کنید.

امامزاده بی‌بی زرین‌قمر

«پهنه‌حصار» دشت و کوهی است که همه‌روزه، به‌خصوص روزهای تعطیل، کوهنوردان و علاقه‌مندان به دوچرخه‌سواری کوهستان را به سمت روستای واریش می‌کشاند. مقبره امامزاده «بی‌بی‌ زرین‌قمر» که یکی از اتاق‌هایش نیز به محلی برای استراحت کوهنوردان تبدیل شده است. این‌طور که محلی‌ها می‌گویند زرین قمر و بدرالنساء خواهران امام‌رضا (ع) هستند که در فرار از دست حاکمان وقت به صخره سنگی در این محدوده پناه آوردند.

چشمه‌های پرآب

چشمه‌های پرآب از دیگر جاذبه‌های گردشگری محدوده وردیج و واریش به‌حساب می‌آیند. در مسیر صعود به قله‌های محدوده پهنه‌حصار، چشمه‌هایی ازجمله چشمه واریش، چشمه شاهی و چشمه لیچه وجود ‌تنهایی یکی از جاذبه‌های گردشگری این دو روستای دنج و بکر غرب پایتخت به‌حساب می‌آیند. ضمنا آبشار زیبای سنگان هم جایزه کوهنوردانی است که سختی ساعت‌ها کوهپیمایی در این محدوده را به جان خریده‌اند!

منبع:همشهری

وردیج ،خانه آدمک‌های جیـان

روستای «وردیج» یکی از مقصدهای طبیعت‌گردی نزدیک تهران است که جاذبه‌های گردشگری فراوانی در خود جای داده است.

یکی از معروف‌ترین آبشار تهران و کوه‌هایی به شکل انسان که در بین اهالی روستا به «آدمک جیان» شهره‌اند در این روستا قرار دارد. هم‌چنین یکی از دیدنی‌ترین تابلوهای سنگ‌تراشی طبیعت در دل این روستا واقع شده است. به همین دلیل روستا وردیج به یکی از مقاصد دیدنی و سفر شهروندان و توریست‌ها در غرب پایتخت تبدیل شده است.

نخستین ورودی این روستا، خیابان «شهید وحیدجی» با ارتفاع هزار و 850 متری از سطح دریا است. «علی سلطانی» یکی از ساکنان قدیمی این روستا درباره هویت و دیدنی‌های روستای وردیج می‌گوید: «وردیج بزرگ‌ترین روستای شمال غربی تهران است. آب این روستا از چشمه‌های متعدد به‌ویژه چشمه «شاه» تأمین می‌شود. از استخرهای شمال این روستا برای برای جمع‌آوری آب رودخانه‌ها، چشمه‌ها و آب‌های سطحی که برای آبیاری باغ‌ها و و آب آشامیدنی روستا است، استفاده می‌شود. در وسط روستا، باغ‌های گسترده «گردو»، «سیب»، «خرمالو»، «توت» و «شاه‌توت» جلای خاصی را به روستا داده‌اند. اغلب خانه‌های این روستا ییلاقی و خالی از سکنه است. چراکه در فصول سرد سال به‌ویژه در فصل زمستان، هوای این روستا بسیار سرد است و تا 2 سال پیش این روستا از نعمت گاز شهری بی‌بهره‌بود. به همین دلیل ساکنان در فصل‌های بهار و تابستان برای برداشت محصول باغ‌های خود در این روستا سکونت دارند و با سردتر شدن هوا به شهر مهاجرت می‌کنند.»

  •  روستای کوه‌های عروسکی

خسرو دلجو کارشناس میراث فرهنگی درباره بخشی از هویت این روستا می‌گوید: «دره‌های عمیق، باغ‌های سرسبز و هوای تازه از ویژگی‌های بارز روستای وردیج است. فرسایش تدریجی سنگ‌ها در این منطقه برخی اشکال غیرمعمول را ساخته است که مردم آن را به‌عنوان «ارواح سنگی» می‌شناسند. این سنگ‌ها پس از فرسایش مانند سرهای عظیم انسان هستند. یکی از زیبایی‌های کمتر شناخته شده تهران، سنگ تراشه‌های پهنه غربی پایتخت است. این مجموعه سنگی حد فاصل 2 روستای وردیج و «واریش» قرار گرفته است و گردشگران در طول جاده منتهی به این 2 روستا، سنگ‌هایی را در اشکال مختلف می‌بینند. با کمی قدرت تخیل می‌توان هرکدام از این سنگ‌ها را به چیزی تشبیه کرد. به همین دلیل به این مکان «کوه‌های عروسکی» هم می‌گویند. از شکل سنگ‌ها می‌توان دریافت که فرسایش خاک بر روی آنها نقش ونگاری ماندگار به یادگار گذاشته است. اهالی روستا باور دارند، در گذشته در این مکان، قلعه قدیمی وجود داشته است و اجدادشان در این قلعه زندگی می‌کردند و مجسمه‌ها بخشی از این قلعه بوده‌اند.

اما زیست‌شناسان و محققان زمین‌شناسی به صراحت عنوان می‌کنند که این حفره‌های سنگی«توف» است. چراکه در برخی از مناطق کشورمان کوه‌های «آتشفشان» وجود دارد. این کوه‌ها هنگامی که مواد درونشان فوران کند، موادی همچون گاز، مایع و جامد از آنها خارج می‌شود که بر روی زمین می‌نشینند و سنگ‌ها و توف آتشفشانی را پدید می‌آورند. سنگ‌های این منطقه، سنگ‌هایی قدیمی‌اند و قدمت آنها به 30‌ یا 40 میلیون سال قبل بر می‌گردد. آتشفشان‌ها حدود 35 میلیون سال پیش یا دوران «سنوزوئیک» اتفاق افتاده است، به همین دلیل این سنگ‌ها، بقایای خاکستر آتشفشان هستند. حال ممکن است این خاکستر در آب یا خشکی ریخته شده باشد. از سویی این خاکسترها در اثر وزش باد، فرسوده می‌شوند. برای همین فرسایش بسیار شدید، دلیل اصلی پیدایش اشکال و حفره‌های متعدد در بین سنگ‌های این محدوده است.» در روستای وردیج حدود 200 خانوار زندگی می‌کنند.

  •  آبشار لت مال

آبشار «لت مال» یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری این روستا است که پس از کوه‌های ارواح سنگی، توجه توریست‌ها و گردشگران بسیاری را به خود معطوف کرده است. سلطانی دهیار سابق روستا در این‌باره می‌گوید: «این آبشار از 2 بخش «لت» به معنای «سنگ» و «مال» به معنای «مالش» است. نام این آبشار از ترکیب مالیدن آب به سنگ است. برای اینکه به آبشار لت مال برسید، باید حدود یک ساعت در جاده اصلی پیاده‌روی کنید. یکی از زیبای‌های خاص این آبشار، 2 آبشار کوچکی است که زیر آب قرار دارند که آبشار اول 5 متر، آبشار دوم کمی از آبشار اول بلندتر و اما آبشار سوم یا همان آبشار اصلی لت مال، 35‌متر طول دارند و مانند پله‌هایی به زمین سرازیر می‌شوند.»

  •  بهترین زمان سفر به روستا

این مکان توریستی در هر 4 فصل سال تماشایی است. اما گل کردن شکوفه‌های درختان «گیلاس» و «آلبالو» در فصل بهار، این روستا را مانند عروس، سفیدپوش و دیدنی‌تر می‌کند. در تابستان سرتاسر این روستا سرسبز است و نسیمی خنک در درون آن جریان دارد. پاییز، هزاران رنگ را در همه جا پرتاب می‌کند و زمستان هم مانند دیگر فصول، زیبایی خاص خود را دارد. هم‌چنین در روستای وردیج برخی از روستاییان محصولات تولیدی روستا را می‌فروشند. فصل بهار انواع سبزی‌های طبیعی و کوهی و تابستان‌ها اغلب میوه‌ها مانند «آلو»، گیلاس، «زردآلو» و شاتوت‌ برای عرضه به خریداران آماده است.

  •  چگونه به روستای وردیج برویم؟

از انتهای بزرگراه «شهید همت» مسیر این روستا آغاز می‌شود. باید از شهرک شهید باقری عبور کنیم و دوربرگردان را دور بزنیم تا به بلوار «پژوهش» برسیم. سپس وارد شهرک «دانشگاه شریف» می‌شویم و در خیابان «شهید اردستانی» به دنبال تابلوی مختص به روستای وردیج می‌گردیم. با گذر از جاده کوهستانی به طول حدود 10 کیلومتر می‌توانید به روستای وردیج وارد شوید. هم‌چنین از بزرگراه «تهران – کرج» می‌توانید از پشت پمپ بنزین به خیابان شهید اردستانی بروید و از این طریق وارد جاده کوهستانی شوید و در مسیر روستای وردیج قرار بگیرید.

منبع:همشهری