نوشته‌ها

پارسیان، سرزمین سواحل اعجاب انگیز

پارسیان با داشتن جاذبه های تاریخی و طبیعی فراوان، هر ساله گردشگران فراوانی را از نقاط مختلف کشور به سوی خود می‌کشاند تا خاطرات بی نظیری را از سواحل زیبایش به یادگار بگذارد.

خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: سواحل آفتابی و چشم اندازهای کم نظیر، هوای معتدل پاییز و زمستان، دریای زیبای خلیج فارس، جزیره‌های متعدد و دیدنی و تپه‌های شنی و صدها جاذبه طبیعی و تاریخی دیگر از دارایی‌های استان هرمزگان به شمار می‌رود و به خصوص مناطق غربی این استان مانند بخش کوشکنار شهرستان پارسیان که از این قاعده جدا نیست و درست در زمانی که بیشتر نقاط ایران در سرما و یخبندان به سر می‌برند از آب و هوای مطلوب و سواحل گرم و آرام و طبیعت کم نظیری برخوردار است.

پارسیان شهری در استان هرمزگان و مرکز شهرستان پارسیان است. پارسیان جاذبه‌های طبیعی کم‌نظیری دارد. سفال‌ها و کوزه‌های یافت شده در این منطقه، قدمت پارسیان را بیش از ۱۴۰۰ سال تخمین می‌زنند. در ابتدا این منطقه به نام گاوبندی شناخته می‌شد، اما از سال ۱۳۸۶ به پارسیان تغییر نام داد. سواحل ماسه‌ای درخشان تنها گوشه‌ای از اعجاز طبیعی و دیدنی‌های پارسیان هرمزگان هستند. پارسیان دریا، کوه و دشت را در کنار هم دارد. این منطقه مملو از چشمه‌های پر آب و جوشان، مزارع سرسبز، روستاهای آباد و نخلستان‌های زیبا است. در ادامه با جاذبه‌های دیدنی این شهر بیشتر آشنا می‌شویم.

نقاط تفریحی این منطقه شامل مجموعه دیدنی تفریحی – گردشگری تبن و پارک شهروند در شهر کوشکنار، مجموعه تفریحی سرسبز و دیدنی ساحلی روستاهای سروباش، فارسی، اکبری، تمبوجنوبی و تمبو شمالی، منطقه تفریحی سرسبز و وسیع و علفزار کورو واقع در شهر کوشکنار، منطقه زیبا و دیدنی تشتک تاسو و لاور واقع در کوه‌های سمت جنوبی شهر کوشکنار و سد سرتنگ و اسکله تبن بوده که طراوت ویژه ای در ایام پایانی سال و به خصوص در زمان نوروز به این بخش و شهر جلوه خاصی بخشیده است.

مسیر اول (بوشهر-عسلویه-پارسیان): اگر از استان بوشهر به‌سمت هرمزگان بروید، شهر عسلویه در جنوب بوشهر همسایه شمالی این شهرستان است و با مرکز آن، شهر پارسیان، حدود ۶۰ کیلومتر فاصله دارد.

مسیر دوم (شیراز-پارسیان): مسیر بعدی از استان فارس به این شهرستان می‌رسد. در این مسیر از شهر شیراز به‌سمت جنوب حرکت کنید و پس از گذشتن از شهرهای جنوبی استان فارس و طی مسافت در حدود ۴۰۰ کیلومتر به شهر پارسیان خواهید رسید.

مسیر سوم (بندرعباس-بندر خمیر-بندرلنگه-پارسیان): مسیر سوم مناسب کسانی است که برای بازدید از هرمزگان از شرق یا شمال وارد استان می‌شوند. در این مسیر از شهر بندرعباس به‌سمت غرب حرکت کنید و با گذشتن از بندر خمیر و بندر لنگه از شرق شهرستان به آن وارد خواهید شد. در این مسیر ۴۰۰ کیلومتری نیز جاذبه‌های فراوانی اطراف بندر خمیر و بندر لنگه وجود دارد. فاصله بندر لنگه تا شهر پارسیان ۲۲۰ کیلومتر است. پارسیان از جنوب به خلیج فارس محدود می‌شود.

غار بهده

غار بهده در شمال روستای بهده و در فاصله ۴۰ کیلومتری شهر پارسیان استان هرمزگان قرار دارد. این غار ۷۰ متر طول دارد و قدمت آن به بیش از ۱۵۰۰ سال می‌رسد.

آبشار و چشمه بوچیر

چشمه و آبشار بوچیر از جمله نقاط زیبا و منحصر به فرد روستای بوچیر است که در شرق شهرستان پارسیان واقع شده است. وجود دره‌ای باریک و پر آب که حدوداً ۵۰ متر می‌شود وجود قندیل‌های زیبا، آب سرد و چشم اندازهای طبیعی، بکر بودن زیبایی این چشمه را دوچندان کرده است.

آنچه باعث ابهت این چشمه شده عبور کردن از تنگه‌ای عمیق پر آب بدون داشتن جای استراحت است که هر بیننده باید شناگر خوبی باشد و یا از جلیقه یا تیوپ استفاده نماید تا بتواند از این مسیر رد شود – البته با قایق‌های بادی هم می‌توان رفت اما با شنا عبور کردن صفای دیگری دارد.

فاصله از روستا تا غار ۵ کیلومتر خاکی کوهستانی است. تقریباً ۸۰۰ متر آب ورودی غار عمیق است. بعد از گذر از آب عمیق وارد دهانه غار می‌شوید که تا انتهای غار نیز حدوداً ۱۰۰۰ مترفاصله دارد. دمای داخل بین ۱۰ تا ۲۰ درجه-آب ورودی گرم و آب داخل سرد است.

پایان غار آب چک زیادی وجود دارد که به آن زیبایی خاص می‌دهد که تغذیه کننده آب استخر طبیعی آن است و لذت رسیدن به پایان غارشنا کردن در آب سرد آن است. توجه داشته باشید در صورتی که قصد رفتن دارید حتماً با راهنمای محلی، شورا و دهیاری هماهنگ باشید.

مجموعه تفریحی گردشگری تبن

مجموعه تفریحی گردشگری تبن کوشکنار شامل کوه، خشکی و ساحل دریا است که بدلیل اینکه این سه مهم را یکجا با هم دارد یکی از مناطق دیدنی شهر کوشکنار است که در همه فصول سال پذیرای مهمانان و بازدید کنندگان است و دارای دو بخش که فاز اول در بخش فوقانی بالای کوه و مشرف به دریا قرار دارد و فاز ساحلی بین کوهستان و دریا قرار دارد. شروع راه اندازی این مجموعه از سال ۱۳۸۵ توسط شورای اسلامی شهر و شهرداری کوشکنار صورت گرفته است.

طبیعت چشم نواز روستاهای غربی هرمزگان

مجموعه تفریحی گردشگری ساحلی روستاهای سروباش، فارسی، اکبری، تمبو جنوبی و تمبو شمالی در فصول مختلف از جمله پاییز و زمستان و بخصوص بهار و در طول سال دارای بارندگی مطلوبی است که موجب سرسبزی این مناطق و رویش انواع گیاهان می‌شود طوری که همه گردشگرها از نقاط مختلف شهرستان، بخش و شهرستانهای استان‌های همجوار در ایام تعطیل به این مکان تفریحی مراجعه می‌کنند.

فاصله اندک رشته کوه‌های سر به فلک کشیده زاگرس و ساحل ماسه‌ای درخشان و زیبای خلیج نیلگون فارس، پوشش گیاهی سرسبز در جای جای منطقه، دشت هموار، تپه‌های شنی سرسبز و وجود صخره‌های مرتفع دارای ساحل باریک ماسه‌ای برای ماهیگیری، دمای عالی این منطقه که در سردترین اوقات تنها به ۶ درجه بالای صفر می‌رسد که این منطقه را در این فصل سرما به مکانی رویایی بدل ساخته است، همچنین وجود انواع پوشش‌های گیاهی و انواع گل در فصل بهار طراوات و زیبایی خاصی به این منطقه بخشیده است.

در صورتی که امکانات رفاهی در جهت خدمات دهی به مسافرین در تمامی ایام سال در این منطقه از پارسیان احیا شود این بخش از استان هرمزگان می‌تواند به یکی از مناطق مهم گردشگری تبدیل شود.

تنگه شوتاریکو و چشمه اودبه

در مسیر رفتن به روستای بهده، در ۱۷ کیلومتری شرق پارسیان و در شمال روستای چکچک، می‌توانید کوه‌های مرتفع و مشرف به تنگه شوتاریکو را ببینید که زیبایی خیره‌کننده و پستی و بلندی‌های گوناگون و باشکوهی را در اختیار دارند. این مسیر که در تنگه و رودخانه درون آن جای گرفته، می‌تواند یک ماه عسل برای صخره‌نوردان و سنگ‌نوردان عاشق طبیعت به شمار برود. پس از گذر از این مسیر به یک دوراهی می‌رسید که مسیر رفتن به تنگه شوتاریکو و چشمه اودبه را نمایان می‌کند. تنگه شوتاریکو در سمت راست قرار دارد و مسیر سمت چپ هم شما را به چشمه اودبه خواهد رساند.

ساحل مکسر

در نزدیکی بندر مقام یکی از جذاب‌ترین سواحل هرمزگان انتظارتان را می‌کشد. «ساحل مکسر» اعجاز طبیعت در تلاقی کوهستان و دریا را به رخ می‌کشد. نفوذ سالیان متمادی آب دریا در دل کوهستان‌های بلند، تندیس‌هایی با عظمت خلق کرده‌اند. از تماشای زیبایی‌های این کرانه ساحلی سیر نخواهید شد. در انتهای جاده بستانو به بندر مقام می‌رسید. بندر مقام مسیر دسترسی به جزیره مرجانی لاوان و جزیره خالی از سکنه «شیدور» است.

کلات سرخ

با گذشتن از کوشکنار به شهر «دشتی» می‌رسید. در کوه‌های دشتی در جنوب شهر، بلندترین قله به ارتفاع ۴۰ متر، محل «کلات سرخ»، از قلعه‌های جنگی پیش از ظهور اسلام در گذشته بوده است. ساحل زیبای دستیر از دیگر جاذبه‌های این شهر است که محل تخم‌گذاری لاک‌پشت‌هاست.

مقبره پرگوده

در نزدیکی محله احشام اتاق کوچکی است که به آن مقبره پرگوده می‌گویند. در ۲ کیلومتری قریه گود کناران و در بندر زیارت نیز چنین آثاری دیده می‌شود.

پیر زیارت

در ادامه مسیر به سمت شرق از بندر بستانو تا بندر مقام، جاده‌ای رویایی با سواحلی بکر و دست نیافتنی پیش روی شما است. از عمر جاده بستانو ۲۰ سال می‌گذرد. در مسیر این جاده ابتدا به روستای «زیارت» می‌رسید. «پیر زیارت» نام محلی در این روستای بندری است که مردم محلی برای دعا و زیارت به آنجا می‌روند. روستای بعدی «مغدان» نام دارد که تپه‌های شنی آن معروف هستند. گشتی در ساحل و پیاده‌روی با پای پیاده روی شن‌های ساحلی خالی از لطف نیست. در ادامه مسیر سواحل صخره‌ای و زیبای «نیرم» پیش روی شما قرار دارد.

مناظر طبیعی

طبیعت با شکوه و زیبای مناطق مختلف گاوبندی در کنار چشمه‌ها و باغات، مزارع کشاورزی و دشت‌های سرسبز، جلوه‌ای ویژه به جاذبه‌های گردشگری پارسیان بخشیده است.

ساحل زیبای بندر بستانو، ساحل نیرم، بندر تبن، چشمه تنگه بردول، چشمه تنگه سریدون (سی رودان)، چشمه شمس، چشمه تنگ آب دبه، چشمه فاریاب، چشمه بنو سرکوه، گاله مزرو و زاخر در برکه دوکاء، آبدان و آبشار چله، طبیعت سرکوه شنبه در ارتفاعات روستای فومستان، طبیعت تمبو، آسیاب های آبی فاریاب، آسیاب فومستان و… از مناطق طبیعی است.

بندر صیادی جوادالائمه

این بندر از جاذبه‌های گردشگری شهرستان پارسیان است که علاوه بر زیبایی ساحل و لنج‌ها و شناورهای صیادی، تأثیر ویژه ای بر اقتصاد منطقه دارد.

پارک ملی دریایی نایبند

پارک ملی دریایی نایبند با مساحت ۴۹۸۱۵ هکتار در دو استان بوشهر (بخش عسلویه شهرستان کنگان) و هرمزگان (شهرستان پارسیان بخش کوشکنار) قرار دارد. حدود ۲۷ هزار هکتار این منطقه دریایی و بقیه خشکی است. بخش شمال غربی پارک دریایی نایبند محدود به روستای بیدخون و تأسیسات عسلویه است و بخش شرقی آن در قسمت خشکی کوشکنار و در قسمت خشکی–آبی جنوب بندر تبن است.

منبع:خبرگزاری مهر

پارسیان؛ سرزمین رویایی

شهرستان پارسیان استان هرمزگان سرزمینی رویایی و شگفت‌انگیز است که می‌تواند با طبیعت بی‌همتای خود هر گردشگری را متحیر و شگفت زده کند.

به گزارش همشهری آنلاین، پارسیان درمنتهی‌الیه غربی استان هرمزگان،  در شرقی استان بوشهر و در جوار شهرستان عسلویه قرار دارد و از شمال به شهرستان لامرد استان فارس منتهی می‌شود.

نام این شهرستان در گذشته به‌دلیل وجود «گاوچاه» ‌های متعدد که برای آبیاری مزارع و باغ‌ها استفاده می‌شد، «گاوبندی» بود، اما بعدها نام پارسیان بر آن گذاشته شد. اگرچه همه جای ایران به‌دلیل وجود مناظر طبیعی و بکر دیدنی است، اما باید بدون اغراق گفت که در این میان، پارسیان از همه‌جا دیدنی‌تر است و به تنهایی می تواند به عنوان برند ظرفیت گردشگری طبیعی ایران باشد.

ساحل و بندر تبن

یکی از دیدنی‌های این شهرستان ساحل غیرقابل وصف «تبن» در منطقه ساحلی «کوشکنار» است. تبن براساس مستندات موجود درواقع بندرگاهی قدیمی و باستانی است. تبن واژه‌ای محلی و قدیمی است. این نامگذاری به این دلیل است که درگذشته از این بندر برای صادرات کاه و علوفه به کشورهای آن سوی خلیج فارس و مناطق دیگر استفاده می‌شده. اما اکنون دیگر خبری از صادرات کاه در این بندرگاه نیست و از آن برای ماهیگیری و صادرات و واردات کالا استفاده می شود. هنوز در این بندرگاه لنج‌های زیادی وجود دارد که برای حمل و نقل کالا بین ایران و امارات متحده عربی در حال تردد هستند. در بخش غربی تبن، ساحل صخره‌ای نیز وجود دارد که برای دسترسی به این ساحل باید از قایق استفاده کرد، زیرا جاده و راه زمینی مناسبی  برای رفتن به این ساحل وجود ندارد. نام این ساحل «الپی» است. الپی روستای کوچکی با چند خانه است. همچنین از ساحل تبن تا ساحل الپی، صخره‌های زیبایی به چشم می‌خورد که به این منطقه پنجره خلیج فارس می‌گویند. با این وجود ساحل تبن از شناگاهی امن پارسیان است که همه ساله هزاران گردشگر بومی و غیربومی از آن دیدن و در آب‌های نیلی خلیج فارس شنا می‌کنند. از نکات جالب این ساحل  فراوانی صدف‌ها و محلی امن برای تخم‌گذاری لاک پشت‌هاست.

گردنه عشاق و ساحل مکسر

دیدنی‌های ساحلی  پارسیان فقط به تبن ختم نمی‌شود، اگرچه تمام نوار ساحلی آن دیدنی‌است، اما گردنه «عشاق» و ساحل «مکسر» آن که در کنار هم قرار دارند، گل‌های سرسبد ظرفیت‌های گردشگری سواحل این شهرستان هستند. زیبایی این دو منطقه قابل توصیف نیست. رانندگی بر فراز گردنه عشاق تجربه‌ای ناب و منحصر بفرد است، گردش و قدم زدن در ساحل مکسر هم  تجربه ناب دیگری به حساب می‌آید، اما در این ساحل کمتر کسی مشغول تماشای دریا می‌شود، زیرا مجسمه‌های طبیعی ساحل فرصت نگاه کردن به دریا را از هر گردشگری می‌گیرد. از دیگر زیبایی‌های این ساحل غروب آفتاب در پهنه آبی آن است.

تنگ آب‌دبه و شوتاریکو، اوسیا و غار گیرکنار

 پارسیان به‌جز ساحل کوها، درها و تنگه‌های بی‌همتایی دارد که برای دیدن آن‌ها باید چند ساعتی پیاده‌روی و کوه پیمایی کرد، برخی مسیرها آسان، برخی دشوار و برخی هم بدون راهنمایی محلی تقریبا غیر ممکن است. برای رسیدن به تنگه «آب‌دبه» و «شوتاریکو» باید از میان جالیزهای گوجه‌فرنگی روستایی «چک‌چک» گذشت. مسیری تقریبا طولانی و مهیج است. راه بعد از یک ساعت پیاده روی به در میان دره‌ه و صخره‌های بزرگ به ۲ شاخه تقسیم می شود. سمت راست به شوتاریکو و سمت چپ به آب‌دبه می‌رسد. مسیر شوتاریکو کمی دشوار است گاهی باید از فراز صخره‌های نسبتا بزرگ رد شد و گاه باید از درزها و لابه‌لای سنگ‌های بزرگ سینه‌خیر رفت. در ادامه دالان تنگی نمایان می‌شود که مانند شب تاریک است. در انتها هم صخره‌های خزه بسته یشمی‌رنگ و حوضچه‌های آب خود نمایی می‌کنند. برخلاف شوتاریکو مسیر آب‌دبه سهل‌تر و آسان‌تر است. بعد از دو راهی تقریبا نیم ساعت باید کوهپیمایی کرد تا با تابلوی بی نظیری از طبیعت روبه رو شد. پایان این مسیر به استخری طبیعی ختم می‌شود که چشمه‌ها از هرسو مانند آبشار داخل آن می‌ریزند. برفراز استخر سبزه‌ها و نخل‌های خودرو، زیبایی‌های آب دبه را دوچندان می‌کنند.

در نزدیکی روستای چک‌چک روستای کوهپایه‌ای «بهده» واقع است که غار گیرکنار و تنگه «اوسیا» از جلوه‌های ویژه طبیعی این منطقه هستند.

منبع:همشهری

جاذبه‌های تاریخی و گردشگری شهرستان پارسیان

این شهرستان از سمت شمال به شهرستان‌های مُهر و لامرد (استان فارس)، از سمت جنوب به خلیج‌فارس، از غرب به شهرستان عسلویه (استان بوشهر) و از سمت شرق به بخش شیبکوه از توابع شهرستان بندرلنگه در استان هرمزگان محدود می‌شود.

به دلیل ارتباط  با استان‌های هم‌جوار و به‌ویژه خلیج‌فارس، این منطقه از موقعیت استراتژیک خاصی در جنوب ایران بهره‌مند است.

وجه‌تسمیه نام قدیم شهر پارسیان (گاوبندی) به روایت اهالی چون در این مکان چاهی بوده که برای کشیدن چاه از گاو استفاده می‌کردند و از نقاط مختلف برای آب به آنجا مراجعه می‌شده به نام گاوبندی معروف شده است. گاوبند هم طول مسیری بوده که گاو از چاه فاصله می‌گرفته تا دلو به بالای چاه برسد که به نظر می‌رسد گاوبند جز واحدهای طول در تفکیک اراضی نیز بوده است. در ۱۳ بهمن سال ۱۳۸۶ پس از سفر استانی رئیس دولت نهم با درخواست مردم و شورای شهر و امام‌جمعه به پارسیان تغییر یافت.

شهرستان پارسیان دارای دو بخش، سه شهر و چهار دهستان است که بخش مرکزی شامل شهر پارسیان، دهستان مهرگان و بوچیر و بخش کوشکنار شامل: دهستان کوشکنار و بهدشت است.

آب‌وهوای آن گرم و خشک با زمستان‌های معتدل و تابستان‌های گرم و مرطوب است. وجود ۸۰۰ حلقه چاه کشاورزی و زمین‌های مساعد، این شهرستان را به یکی از قطب‌های کشاورزی استان تبدیل کرده است.

موقعیت جغرافیایی، گردشگری بعد از کشاورزی و صنعت به‌عنوان چشم‌اندازهای زیبای طبیعی، منابع طبیعی، وجود اقوام مختلف، تمدن کهن و غنای فرهنگی از عوامل مؤثر در جذب گردشگری به شمار می‌آیند.

سفال‌ها و کوزه‌های کشف‌شده در این منطقه بیانگر آن است که تاریخچه سکونت در آن به بیش از ۱۴۰۰ سال می‌رسد.

مردم آن به زبان فارسی با لهجه محلی سخن می‌گویند و مردم روستاهای عرب نشین مانند حمیران، عُمانی، برکه دوکا، چاه شنبه، چاه مَهو، زیارت شیو، مغدان، غورزه، سروباش، فارسی، اکبری، تمبو جنوبی و تمبو شمالی به زبان عربی تکلم می‌کنند.

شغل عمده مردم کشاورزی، دامداری و صیادی است و عده‌ای نیز از طریق مهاجرت به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و کار در آنجا امرار معاش می‌کنند.

نکته دیگری که تمایز این شهرستان نسبت به دیگر شهرستان‌های استان قابل‌توجه است، سطح تحصیلات مردم و پیشرفت‌های علمی آن‌ها در زمینه‌های مختلف است. در سال‌های اخیر دو دانشگاه پیام نور و آزاد اسلامی نیز در منطقه ایجاد شده که زمینه مناسبی برای افزایش سطح تخصص و دانش به‌ویژه برای اهالی بومی آن است.

آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگری شهرستان پارسیان

تنگه شوتاریکو و چشمه اودبه:

در ۱۷ کیلومتری شرق شهر پارسیان و قبل از روستای «بهده»، در شمال روستای «چکچک»، کوه‌های مشرف بر تنگه «شوتاریکو» با ظاهری متفاوت، رنگی روشن و فرورفتگی‌های فراوان از فرسایش مداوم، قرار گرفته‌اند. پیمایش این مسیر، همراه با صخره‌نوردی و سنگ‌نوردی میان تنگه‌ای با رودخانه‌ای در میان آن است. در فصل‌های گرم اثری از این رودخانه نیست. پس از طی کردن مسیر ابتدای تنگه به دوراهی می‌رسید. سمت راست شما را به تنگه شوتاریکو و سمت چپ به تنگه و چشمه «اودبه» هدایت می‌کند. مسیر چشمه اودبه کوتاه‌تر و در دسترسی به آن، آسان‌تر است. در هر دو مسیر گیاهان دارویی و معطر کنار چشمه‌ها، فراوان روییده‌اند.

تنگ بوچیر:

دارای چشمه و آبشار است و از جاذبه‌های طبیعی و گردشگری روستای بوچیر در شرق شهرستان پارسیان است. وجود دره‌های باریک و پرآب با عمق ۵۰ متر، قندیل‌های زیبا، آب سرد و چشم‌اندازهای طبیعی، بکر بودن زیایی این منطقه را دوچندان نموده است.

تنگ به‌صورت شکاف در دل کوه است که برای ورود به آن باید به آب زد و از میان تنگ عبور کرد.

فاصله از روستای بوچیر تا غار ۵ کیلومتر خاکی و کوهستانی است. به‌طور تقریبی ۸۰۰ متر آب ورودی غار، عمیق است. بعد از گذر از آب عمیق وارد دهانه غار می‌شوید که تا انتهای غار چیزی حدود ۱۰۰۰ متر فاصله است. دمای داخل غار بین ۱۰ تا ۲۰ درجه (آب ورودی گرم و آب درون غار سرد) است.

تنگ (غار) گریکنار:

یکی از دیدنی‌های بهده که از زیبایی‌های خاصی برخوردار است تونل گیری کنار است. این تونل توسط انسان‌های سخت‌کوش در گذشته‌های دور جهت انتقال آب از منطقه گیری کنار به‌طرف بهده ساخته شده است.

فاصله آن تا مرکز بهده یک کیلومتر است. این غار در شمال روستای بهده و در فاصله ۴۰ کیلومتری شهر پارسیان قرار دارد. علاوه بر غار، سد و کانال‌های دیگری که آب را به داخل غار هدایت می‌کند قبل از ورودی غار وجود آرد که همگی هدف از ساخت غار را نشان می‌دهند.

بندر صیادی جواد ائمه:

 این بندر از جاذبه‌های گردشگری شهرستان پارسیان است که علاوه بر زیبایی ساحل و لنج ها و شناورهای صیادی، تأثیر ویژه‌ای بر اقتصاد منطقه دارد.

کلات سرخ:

در کوه‌های دشتی از بخش کوشکنار، مخروبه‌ای به نام کلات سرخ وجود دارد که از قلعه‌های جنگی پیش از ظهور اسلام است.

سواحل پارسیان:

سواحل شنی درخشان و سواحل صخره‌ای که از تلاقی کوهستان و دریا طی سال‌های متمادی شکل گرفته‌اند، در پارسیان نظیر ندارند. این سواحل در مسافت بیش از ۹۰ کیلومتر در کرانه خلیج‌فارس گسترده‌اند.

صنایع‌دستی:

حصیربافی و سفالگری ازجمله صنایع‌دستی رایج شهرستان پارسیان است که مهم‌ترین این محصولات شامل: بادبزن، تولک، کتل، خورجین، چاکون، برداله، مَهتک، حصیر، میزان، سرقلیان، بادگیر، سرپوش، انبر، دسن، مدانه، حاسک، شلوت و… است.

غذاهای محلی:

در شهرستان پارسیان غذاهای ویژه‌ای پخت می‌شود که از میان آن‌ها به محبوس، رنگینک، لگیمات، خمفروش، گیویده، حلیم، بدوه، برنج سرخ، ته چین ماهی را نام برد.

بهترین زمان سفر به شهرستان پارسیان

برای سفر به هرمزگان بهترین زمان نیمه دوم سال (آذر تا اردیبهشت) است. گرچه هوای پارسیان بسیار مطلوب‌تر از سایر نقاط هرمزگان است، اما بهتر است برای رفتن به این شهرستان فصل‌های سرد سال یا اوایل بهار را انتخاب کنید.

منبع:میراث آریا