نوشته‌ها

چهارباغ در پیچ‌وخم مشکلات

بعد از پیچ و خم جاده‌ای که از روستاهای برگ جهان و نیکنام ده می‌گذرد به جاده‌ای هموار می‌رسیم که به روستای گردشگری و تاریخی چهارباغ منتهی می‌شود.

همشهری آنلاین_شهره کیانوش راد:  مسیر دیگر رسیدن به این روستای سرسبز از جاجرود و عبور از جاده‌ای در مجاورت سد لتیان است. هر چند امروز باغ و زمین‌های این روستا نیز دستخوش ساخت‌وسازها شده و تغییر کاربری داده‌اند اما هنوز هم می‌توان درختان پربار گردو و سیب را اطراف این روستا مشاهده کرد. در روزهای پاییز با گذشتن از مسیرهایی که بی‌شباهت به تابلو نقاشی نیست به روستای چهارباغ رفتیم و درباره قدمت این روستا و مشکلات حل نشده آن پای صحبت ساکنان قدیمی روستا نشستیم.

«روستای سرسبز، تاریخی و توریستی»؛ این نوشته تابلو ورودی برای معرفی روستا و خوشآمدگویی به گردشگرانی است که برای تنفس هوای پاک و دیدن آسمان آبی چهارباغ را برای گذران یک روز تفریحی انتخاب کرده‌اند. روستایی که البته با وجود تاریخی و گردشگری بودن از کمترین امکانات برای ساکنانش بی‌بهره‌است.

«عباس هدهدی» رئیس شورای چهارباغ، قدمت چهارباغ را بیش از ۴۰۰ سال می‌داند و مهم‌ترین ویژگی این روستا را فراوانی آب، برخورداری از هوایی سالم و آرامش حاکم بر آن می‌داند و می‌گوید: «چهارباغ از روستاهای کوچک لواسانات و یکی از ظرفیت‌های گردشگری شمیران و تهران به شمار می‌آید. کمبودها و مشکلات فراوانی که در این روستا وجود دارد موجب مهاجرت روستانشینان و کوچ به تهران شده است.»

طبق آخرین سرشماری انجام شده در سال ۱۳۹۵ جمعیت روستا صد نفر به ثبت رسیده است. شمار جمعیت ساکن در روستا از دلایل تخصیص بودجه به روستاها به حساب می‌آید. هر چند به گفته هدهدی جمعیت واقعی این روستا به ۶۰۰ تا ۷۰۰ نفر هم می‌رسد. او دلیل این اختلاف آماری را جمعیت ساکن و متغیر روستا می‌داند: «سرشماری در پاییز و در ماه‌های آبان و آذر انجام شده است. در این فصل به دلیل بازگشایی مدارس و سردشدن هوا جمعیت کمتری در این روستا ساکن هستند.»

  • قطع درختان برای ویلاسازی

روستای چهارباغ را می‌توان جزو معدود روستاهای شمیران دانست که هنوز پای ویلاسازان یا به قول آنچه روستاییان می‌گویند  «خوش نشینان» به آن باز نشده و می‌توان فضاهای بکر و دست نخورده‌ای را در آن پیدا کرد. رئیس شورای چهارباغ تغییرات بافت روستایی را یکی از تبعات ویلاسازی می‌داند و توضیح می‌دهد: «نخستین اتفاق ناخوشایندی که بعد از ویلاسازی رخ می‌دهد از بین رفتن درختان مثمر است. درختان ۳۰، ۴۰ ساله قطع می‌شود.

فضای سبز از بین می‌رود و ساختمانی ساخته می‌شود که هیچ شباهتی به بافت روستایی ندارد. فضای روستایی به سمت و سوی محیط شهری تغییر می‌کند اما امکانات در همان حد روستایی باقی می‌ماند. در نتیجه مشکلات بعدی پسماند و فاضلاب گریبانگیر روستاییان می‌شود. سهم ساکنان روستا از حضور گردشگران آسیبی است که به درختان و باغ‌ها وارد می‌شود.»

  • چهارباغی که دیگر نیست

قرار داشتن درحاشیه کوهستان و همجواری با رودهای پرآب، رونق کشاورزی و باغداری را در روستای چهارباغ به دنبال داشته است. «علی هدهدی» دهیار چهارباغ درباره علت نامگذاری این روستا می‌گوید: «شغل اصلی اهالی این روستا کشت گندم و جو، حبوبات و علوفه دام بوده است. روایت‌های مختلفی درباره نام این روستا وجود دارد؛ از جمله اینکه ۴ باغ در این روستا وجود داشته است. یکی از باغ‌ها توتستان خیلی بزرگی بوده که اکنون به جز چند درخت چیزی از آن باقی نمانده است. برخی هم می‌گویند در گذشته ۴ نفر باغدار بوده‌اند و برخی هم از ۴ اصله درخت نام برده‌اند. اما هرچه بوده دلیل اصلی نام روستا به سرسبزی درختان مرتبط است.»

وقتی مزارع کشاورزی از بین می‌رود، مردم به باغداری رو می‌آورند و کم‌کم تعداد باغ‌ها بیشتر می‌شود. اما در مرحله بعد به صرفه نبودن هزینه نگهداری باغ، از بین رفتن درختان مثمر را رقم می‌زند و این در حالی است که چهارباغ و روستاهای همجوارش از نظر موقعیت آب و هوایی شرایط بسیار خوبی دارند و حاصل همان درختان باقیمانده نیز میوه‌هایی مرغوب است.

هدهدی دلیل دیگر از بین رفتن باغ‌ها را اداره آنها به سبک و سیاق سنتی می‌داند. او درباره مشکلات دیگر چهارباغ می‌گوید: «اینجا مدرسه ندارد و حتی اگر خانواده‌ای بخواهد در روستا بماند نمی‌تواند و مجبور به مهاجرت می‌شود. حتی دامداران اجازه ندارند دام‌ها را برای چرا به کوه‌های اطراف ببرند. نتیجه‌اش این می‌شود که دامدار بعد ازمدتی دام را می‌فروشد و به تهران یا شهرهای همجوار مهاجرت می‌کند. اما اگر اینجا برایش فضای کار ایجاد و حمایت شود، او هم به ماندن ترغیب می‌شود. قابلیت بوم‌گردی در این روستا وجود دارد اما توجهی به آن نمی‌شود. در نتیجه، انگیزه جوانان برای ماندن در این روستا از بین می‌رود. حدود ۴۰ سال پیش چهارباغ مدرسه داشت ولی بیشتر از ۳۵ سال است که مدرسه تعطیل شده که دلیلش بی‌توجهی به این روستاست. مردم هم مجبور می‌شوند به جاجرود، پردیس یا تهران مهاجرت کنند.»

  • جویندگان گنج در «کافرقلعه»

گورستان قدیمی در ارتفاعات روستای چهارباغ پای جویندگان گنج را به این روستای گردشگری باز کرده بود. «حسین طلایی دانا» نایب رئیس شورای بخش لواسانات و نماینده شورای شهرستان در کمیته انطباق و شورای حل اختلاف شوراهای شمیرانات می‌گوید: «کافرقلعه محل دفن اموات بود. آن‌طور که شنیده‌ایم تاریخ دفن اموات به زمان قبل از اسلام برمی‌گردد. به همین دلیل اهالی به آن کافرقلعه می‌گفتند.

زمانی که کم‌سن و سال بودم می‌دیدم افراد مختلفی به چهارباغ می‌آمدند و در مسیر کوه و جایی که به نام کافرقلعه معروف است، قبرهای قدیمی را حفاری می‌کردند تا به اموال دفن شده در قبرها دست یابند. گاهی هم بعد از رفتن آنها، اطراف قبرها کوزه‌های خرد شده را می‌دیدیم.» این محل در بالادست روستاست و اکنون تحت پوشش میراث فرهنگی قرار دارد. رفت‌وآمد و کندوکاو به این منطقه برای یافتن گنج زیاد بود تا جایی که گاهی آسایش از مردم روستا گرفته می‌شد. طلایی می‌گوید: «سال ۱۳۶۴ دامنه کوه را خاک‌ریزی کردیم تا بتوانیم به زمین بازی فوتبال تبدیل کنیم. بعداز یک ماه، هیأت امنای آن زمان گفتند که می‌خواهند تعاونی روستایی راه‌اندازی کنند. ما بخشی از زمین را در اختیار تعاونی قرار دادیم و بعد هم بخش دیگر زمین را به اداره مخابرات دادیم.»

روستای چهارباغ یکی از ۳ روستای کوچک لواسانات است. آن‌طور که اهالی قدیمی می‌گویند در گذشته همه با همدلی برای‌آبادی روستا مشارکت می‌کردند اما به دلیل کمبود امکاناتی مانند درمانگاه، مدرسه، آتش‌نشانی و… خیلی از اهالی به‌ویژه جوانان روستا را ترک کرده‌اند.

تابستان فصل برداشت گردو، گیلاس، سیب و آلبالو از محصولات باغی چهارباغ است که مشتریان ثابتی دارد که خود را برای خرید در فصل برداشت محصول به روستا می‌رسانند. چهارباغ از طایفه‌های طلایی، هدهدی و هادیان تشکیل شده که هدهدی و طلایی جزو ایل قشقایی بوده‌اند. اکثر ساکنان این نام‌های خانوادگی را دارند. گروهی دیگر نیز محمدیان نام دارند. گویش اهالی روستای چهارباغ به مازندرانی‌ها و گویش آملی نزدیک است. عباسعلی و غدیر طلایی ۲ برادر هستند که بیش از ۹۰ سال دارند و از مسن‌ترین اهالی روستا هستند.

چهارباغ زمستان‌های سرد و سختی داشته و آن‌طور که طلایی می‌گوید در گذشته اهالی روستا مشکلات بسیاری در تردد داشته اند: «قدیم‌ها راه‌ تردد ما از روستای پورزند بود و به‌خصوص در برف و سرما مجبور بودیم پیاده از راه‌های سخت عبور کنیم. روستا به فاصله کمی از سد لتیان قرار دارد. به گفته طلایی سال ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ زمانی که توسط سازمان آب جاده اختصاصی برای سد لتیان ساخته شد در صورت داشتن کارت مالکیت در روستا مجاز به‌ تردد از این جاده بودیم.» اکنون‌ تردد از این جاده برای عموم آزاد است ولی در تمام مسیر تابلوهای توقف ممنوع نصب شده است.

  • خرید از بازارهای محلی

بخشی از آب تهران از سد لتیان تأمین می‌شود. پنجشنبه و جمعه جمعیت بسیاری به این منطقه و روستاهای اطراف می‌آیند. رها کردن زباله یکی از مشکلات هر هفته دهیاری روستای چهارباغ است. طلایی می‌گوید: «گردشگران از کاسبان محلی خرید نمی‌کنند اما تا دلتان بخواهد زباله‌ها را در مسیر و حاشیه کوه می‌ریزند.

بعد از جمعه، ۲ روز کامل عوامل دهیاری باید زباله‌ها را جمع کند. رفتن در باغ‌ها و تخریب درختان و آتش‌سوزی مشکلاتی است که برخی گردشگران برای روستاییان و باغداران ایجاد می‌کنند. ما پیشنهاد کرده‌ایم که برای روستا اشتغالزایی شود اما متأسفانه هیچ‌کس اهمیتی نمی‌دهد. حریم رودخانه‌ای که الان خشک شده ۱۵۰‌متر است؛ درصورتی که حریم رود کارون ۳۵‌متر و برخی جاها ۲۰‌متر است. از طرفی حریم جاده را هم صدمتر تعیین کرده‌اند.

یعنی صدمتر به بالا و صدمتر به پایین جاده، حریم است. در جلسه شورای اداری هم مطرح کرده‌ایم که به همین دلایل لواسانی‌ها کلاً باید کسب و کار و باغداری و… را تعطیل کنند و بروند. وقتی مجوز ساخت‌وساز نمی‌دهید، امکانات نیست و مشکلات فراوان وجود دارد، مردم به سمت ساخت‌وساز غیرمجاز می‌روند یا ملکشان را می‌فروشند. لواسان به منطقه‌ای مرفه‌نشین معروف شده اما مردم لواسان مشکلات زیادی دارند و مجبورند مهاجرت کنند. در همین روستا ۸۰ خانوار زندگی می‌کردند که به ۲۰ خانوار رسیده است. تورم و گرانی موجب شد تا اهالی قدیمی دوباره به روستا برگردند اما می‌بینند زمین دارند و نمی‌توانند بسازند و امکانات هم صفر است. چاره چیست؟ به جز اینکه قید زندگی در روستای آبا و اجدادی را بزنند.»

  • کارآفرینی در روستا

روستای چهارباغ محصولات باغی به‌ویژه گردوی مرغوبی دارد. اما استفاده از کودهای شیمیایی و بی‌توجهی به درختان آسیب زیادی را به باغ‌ها وارد کرده است. «مهیار آریانی» ۳ سال است در انبار تعاونی روستا محصولات ارگانیک را به باغداران عرضه می‌کند ولی او اهداف دیگری هم برای حضور در روستا داشته که یکی از مهم‌ترین آنها ایجاد کارآفرینی برای روستاییان به‌ویژه جوانان و رونق مشاغل خانگی است.

او می‌گوید: «در این منطقه درختان گردو با محصول بسیار مرغوبی وجود داشته که اکثر آنها از بین رفته‌اند. در این ۳ سال و البته تا پیش از کرونا برای ترغیب کشاورزان به استفاده از کودهای ارگانیک برنامه‌های آموزش را اجرا می‌کردیم. متأسفانه استفاده از کودهای شیمیایی به درختان آسیب زده و محصولات را از بین می‌برد. بعد از دوره‌های‌ ترویجی و استفاده از کود و روش‌های مناسب برای نگهداری درختان، ۳۰ تا ۴۰‌درصد میزان آفت درختان کمتر شد. کلاس‌های‌ ترویجی را با دعوت از باغداران در شورای ده چهارباغ یا رسنان برگزار می‌کنیم. در مدتی که به دلیل کرونا کلاس‌های حضوری تعطیل شد آموزش به باغداران را از طریق شبکه‌های مجازی منطقه اطلاع‌رسانی می‌کنیم.»

چهارباغ ظرفیت بالایی برای توسعه گردشگری دارد. آریانی درباره طرح‌های توسعه گردشگری و حمایت از کارآفرینان می‌گوید: «تصمیم داشتیم سال ۱۳۹۸ کود ورمی کمپوست را با مشارکت روستاییان تولید کنیم و کارآفرینی در این روستا را توسعه دهیم. وقتی محصولات باغی مرغوب تولید شود رونق اقتصادی باغداران را به دنبال خواهد داشت و حتی می‌توانند میوه‌های مازاد را به‌صورت خشک شده به فروش برسانند. گردوی این منطقه بسیار مرغوب است اما شناخته و معرفی نشده. پیشنهاد راه‌اندازی جشنواره فروش محصولات باغی با مشارکت روستاییان و باغداران را داده‌ایم که در این صورت کسب و کارها رونق می‌گیرد و برای زنان شاغل در منازل نیز می‌توان کارآفرینی کرد.»

  • استفاده از این بوستان ممنوع است!

تنها بوستان کودک روستای چهارباغ مدتی است پلمب شده، سرویس‌های بهداشتی مخروبه شده و حق استفاده از این بوستان برای روستاییان و گردشگران وجود ندارد. طلایی درباره روند ساخت این بوستان می‌گوید: «سال ۱۳۸۴ با مجوز ریاست اداره منابع طبیعی شروع به خاکبرداری کردیم. بیش از ۵۰۰، ۶۰۰ کامیون از اینجا خاکبرداری شد و روند کار هر روز بررسی می‌شد و مشکلی هم نبود. تا اینکه رئیس منابع طبیعی چند دوره متوالی تغییر کرد. سال ۱۳۹۲ برای ساخت بوستان از ما شکایت کردند. ۴، ۵ سال پیگیری کردیم اما گفتند این پارک در اراضی ملی بوده و اجازه استفاده ندادند. در حالی که اگر اجازه استفاده می‌دادند گردشگران هم می‌توانستند از اینجا استفاده کنند و مزاحمتی هم برای باغ‌های شخصی ایجاد نکنند.»

منبع:همشهری

چهارباغ زیبای اصفهان شاهکاری دلگشا و فرح بخش

یک ایران است و یک چهارباغ ، هیچ کجای ایران و البته جهان نیز چهارباغ اصفهان را ندارد، از قدیم تفرجگاه اهالی و گردشگران بوده است، در دیدار از نصف جهان، چهارباغ گل سرسبد مکان‌های دیدنی این شهر تاریخی و فرهنگی است.

به گزارش ایرنا، چهارباغ در این روزهای نوروزی تن‌پوش بهاری به تن کرده و هنوز هم اهالی اصفهان بی برو برگرد یکی از روزهای نوروزی شان را برای تفرج در چهارباغ می گذارند، این خیابان دلگشا چه در بهار و چه در تابستان زیبا و دیدنی است. دیدار در شب و یا روز هر کدام لطف خودش را دارد و هر زمان که اراده به دیدار و گردش دراین خیابان کنید دیدنی و دلفریب است.

دیدار از چهارباغ حسن‌های زیادی دارد چراکه خط ارتباطی میان یکی از مشهورترین پل‌های اصفهان یعنی سی و سه پل و از سوی دیگر مدرسه چهارباغ، شاهکار معماری صفوی و بازارچه بلند و آن سوتر میدان زیبای میدان نقش جهان است که خود به تنهایی شامل چهار اثر تاریخی بی بدیل و یگانه می‌شود.

در این روزهای بهاری، خنکای صبح بهترین زمان برای قدم زن در چهارباغ است، هوای لطیف صبح در میان شاخسار درختان در حالی که تراس‌های بناهای پهلوی چهارباغ با گل‌های بهاری و شمعدانی‌ها مزین شده اند دیدنی و فرح بخش است.

نمی‌توان اما از شب‌های چهارباغ گذشت. شب‌های چهارباغ همه چیز خیره کننده و دلنشین است. درختان و ابنیه تاریخی در روشنایی نور ماه و چراغ ها جلوه‌ای دوچندان دارند.

معبرمیانی چهارباغ ویژه رهگذران است، جایی برای نشستن و تماشای چهارباغ. دو سوی خیابان درختان قد علم کرده اند و میانه چهارباغ باز دو ردیف از درختان با  شاخه سارهایشان بر پهنای چهارباغ سقف بسته اند. خیابان را مغازه های رنگارنگ احاطه کرده و هر سه چهار خط در میان عمارتی از بناهای صفویه و یا پهلوی خودنمایی می کنند. سردر عمارت هشت بهشت، بازارچه بلند، ساختمان هتل جهان،  جلوخان بی بدیل مدرسه چهارباغ و همین طور دیواری با طاق نماهای ضربی که در نورآرایی شبانه انگار مطلا شده اند از این جمله اند.

چهارباغ در این روزهای بهاری دیدنی است. به خصوص اینکه بدنه شرقی چهارباغ در یکی از ورودی‌ها رو به یکی از باغ‌های ایرانی به نام باغ بلبل گشوده می‌شود. باغ بلبل و کوشک آن مشهور به عمارت هشت بهشت در پارکی  مشهور به پارک رجایی  قرار دارد  و در واقع سردرش هم رو به چهارباغ باز می‌شود.

هشت بهشت یکی از زیباترین کاخ های صفوی در اصفهان است. بنابراین در گذر از چهارباغ می توان از عناصر باقی‌مانده از یک باغ ایرانی  و در میانه آن از کوشک هشت بهشت دیدن کرد.

عناصر تشکیل دهنده باغ ایرانی شامل زمین، آب، گیاه و بنا است و برخلاف باغ های غربی که بر مبنای حرکت و گذر افراد طراحی می شوند، باغ ایرانی برای سکون و استراحت طراحی شده و از این رو بنا از عناصر بارز باغ ایرانی به شمار می آید.

چهارباغ صفوی در تمام دورانی که پشت سر گذارده دچار تغییر و تحول بوده، در قاجار دچار زوال شده، باز احیا شده و دوباره رو به افول گذارده و باز از در دیگر رو به حیات رفته است. هشت باغ و یا به تعبیری یازده باغ پیرامون چهارباغ به همراه سردرها و کوشک‌هایشان در گذر زمان رو به ویرانی رفتند. قاجار دوران این گذار بود و پهلوی باز پرده‌ای دیگر از حیات چهارباغ را متبلور کرده است.

در دوران پهلوی باغ‌ها جایشان را به هتل‌ها و کافه‌ها ،سینماها و پاتوق‌های اجتماعی دادند. در این دوران عصر نو و تجددگرایی، رنگ دیگری  بر چهارباغ زد و حیات اجتماعی چهارباغ شکل دیگری به خود گرفت.

«هتل جهان» اولین هتل مدرن اصفهان در غرب چهارباغ در این دوران بنا شده و بیست سال مرکز تئاتر اصفهان بوده است. هم اکنون این بنا در حال مرمت جهت تجدید کاربری هتل است.  در زمان رونق این هتل، نمایش پرده‌هایی از رستم و سهراب در این هتل شهره بود است.

چهارباغ به مرور سینماها، کافه‌ها، مغازه‌های صنایع دستی ممتاز و کتابفروشی‌ها را در خود جایداد. باید گفت چهارباغ در کشاکش زمان راه سپرده  است و هر زمان به فراخور دوران پوست انداخته، زندگی از سر گرفته،  فرسوده شده، گسسته شده، اما زنده بوده و از فراز و نشیب زمان به اینجا رسیده است. زنده از آن جهت که پویا بوده، در آن حرکت بوده، استفاده می شده، در معرض نگاه و برخورد بوده و هم از این رو خود را به فراخور دوران بازسازی کرده است.

استان اصفهان به عنوان قطب گردشگری کشور دارای ۱۰۷ شهر و یکهزار و ۹۳۴ روستاست؛ بیش از ۲۲ هزار بنا و اثر تاریخی در این استان شناسایی شده و یکهزار و ۸۵۰ مورد آن به ثبت ملی و چهار اثر آن به نام‌های میدان امام(نقش جهان)، کاخ چهلستون، باغ فین کاشان و مسجد جامع به ثبت جهانی رسیده است.

منبع:ایرنا

میراث تاریخی چهارباغ اصفهان را دریابید

چهارباغ ، شاهرگ محور تاریخی فرهنگی اصفهان است که بدنه شرقی آن در گذشته به دلایلی از رونق افتاد و در سوی دیگر تنها اتفاق خوب، مرمت و بازسازی هتل جهان است و در لایه دوم آن خانه‌های کتابی و سپنتا ظرفیت‌هایی که نادیده گرفته شدند و اکنون از دست رفتن داشته‌های چهارباغ یکی پس از دیگری است که به گفته دوستداران میراث فرهنگی نگران‌کننده است.

به گزارش ایرنا، در سال‌های گذشته، ضلع شرقی چهارباغ بدنه سازی شد و برغم آنچه با نام احیا خوانده می شد، به انبوهی از مغازه‌ها و پاساژی بی‌رونق و سوت و کور تبدیل شد؛ مجموعه تجاری‌هایی که هیچگاه نتوانست رنگ و بوی چهارباغ و سرزندگی و پویایی بگیرد. نه رونقی برای کاسبان داشت و نه جاذبه ای برای کسانی که پا به چهارباغ می‌گذارند.

اینگونه بود که یک سوی چهارباغ با یک رشته مغازه‌های آجرنما، نوساز و به دور از هویت این گذر تاریخی، لمس شد و  حالا همه میراث دوستان چشمشان به آن سوی چهارباغ است که ببینند مدیران شهری این دوره  و صاحبان نفوذ با  بدنه غربی چهارباغ چه می‌کنند؛ جایی که هتل جهان با ایوان گشاده و ستون های برافراشته خودنمایی می‌کند و در لایه دوم آن هم خبرهای نگران کننده ای به گوش می‌رسد.

ارتفاع گرفتن هتل کوچه ارفعی که منظر چهارباغ را مخدوش کرده و بدعت خطرناکی را رقم زده است و دیگری سرنوشت نامعلوم و نگران‌کننده خانه کتابی ، درست پشت هتل جهان؛ جایی که در تملک حوزه علمیه است و این نهاد توانسته با توسل به دیوان عدالت اداری این خانه را از فهرست آثار ملی خارج کند. خانه عبدالحسین خان سپنتا، از پیشروان صنعت سینمای ایران و یکی از شخصیت های تاثیرگذار ملی هم در مجارت خانه کتابی است؛ گرچه سقف و دیوار های آن فروریخته، اما این خانه به دلیل شان ملی که صاحب آن دارد دارای قابلیت بازسازی ،مرمت و نگهداری است.

هتل جهان، خانه کتابی و خانه سپنتا مجموعه‌ای از بناهای پهلوی اول هستند که ظرفیت خوبی برای چهارباغ محسوب می‌شوند. خوشبختانه هتل جهان در حال بازسازی و مرمت است. خانه سپنتا به حال خود و در ویرانی رها شده و خانه کتابی هم با سازناکوک حوزه علمیه با نظر کارشناسان میراث فرهنگی اصفهان، در انتظار سرنوشت نامعلوم است.

پیش از آنکه کاروانسرای عباسی در سال ۱۳۳۶ به هتل شاه عباس تبدیل شود هتل جهان در سال ۱۳۰۷ و البته با نام آمریک ساخته شد. تونی هوانسیان یکی از ارامنه اصفهان بانی ساخت این هتل بود. کسی که نخستین عکاس خانه، نخستین درشکه‌خانه و نخستین کارخانه لیمونادسازی را در اصفهان بنیان گذاشت و هم او اولین واردکننده دوچرخه به این شهر بود و بعدها اصفهان تبدیل به شهر دوچرخه ها شد. در واقع هوانسیان همپای تجدد و ورود مدرنیته، پای اولین اسباب تجدد زمان خود را به اصفهان باز کرد و هتل جهان اولین هتل مدرن اصفهان به همت او ساخته شد.

هتل جهان بیست سال مرکز تئاتر اصفهان بود و پرده هایی تکرار نشدنی از نمایش نامه رستم و سهراب که سرتاسر برای آواز تنظیم شده بود در این هتل اجرا شده است. همچنین هتل جهان  میزبان کنسرت های عارف قزوینی و روشنفکران و ایران شناسان سرشناس بوده و به گونه ای می توان گفت سال‌ها پایگاه فرهنگی در قلب چهارباغ بوده است.

اما آن سوتر، خانه عبدالحسین خان سپنتا، فروریخته و رها شده در پشت هتل جهان قرار دارد. خانه دیگر در تملک خانواده سپنتا نیست و فروخته شده است. باید گفت خانه سپنتا در لایه دوم چهارباغ گرچه شاخصه‌های معماری چندانی نداشت اما متعلق به یکی از شخصیت های تاثیرگذار ملی است؛ کسی که سازنده اولین فیلم ناطق ایرانی”دختر لر” بود و سرآغاز دفتر سینمای ایران بوده است. سپنتا نویسنده، شاعر، محقق و روزنامه نگار هم بود و کتاب‌هایی چون “پرتوی از فلسفه ایران باستان” ،”زرتشت که بود  و چه کرد” ،”  ایران و اهمیت آن در ترقی و تمدن بشر” و “اخلاق ایران باستان “هم از آثار وی است. در واقع سپنتا به تعبیر جمال امید در کتاب “عبدالحسین سپنتا، زندگی و سینما” پشتوانه ای غنی از فرهنگ داشت و از این رو هم تاثیرگذار و پیشرو بود.

در سال‌های گذشته از سوی شخصیت‌های فرهنگی پیشنهاد بازسازی، حفظ و تبدیل خانه سپنتا به خانه سینمای اصفهان، داده شد اما به تعبیر آنها چون همتی به این کار نبود، این پیشنهاد نتوانست عملی شود. این در حالی است که این پیشنهاد به دور از تعصبات دست و پاگیر می‌توانست ظرفیت ارزشمندی برای فضای فرهنگی چهارباغ و نقطه قوتی یا مرکز هم اندیشی برای کوشندگان عرصه سینمای اصفهان باشد.

در سوی دیگر، خانه سید محمد کتابی پشت هتل جهان و در نزدیکی خانه سپنتا در لایه دوم چهارباغ قرار دارد. کتابی هم از شخصیت های تاثیر گذار اصفهان بوده است که در صنعت نساجی به عنوان یکی از  مظاهر ورود صنعت و مدرنیته به اصفهان  فعال بود و خوش درخشید و بعدها به همراه عطاالملک دهش و دیگر کارخانه داران این شهر ،کارخانه توربین اصفهان را راه اندازی کرد. کتابی یک سوم از اموالش را صرف امور خیر کرد. یکی از این امور خیریه وقف خانه زیبایش در چهارباغ برای حوزه علمیه بود.

گفته می شود معماری خانه کتابی با معماری ساختمان کارخانه نساجی رحیم زاده واقع در خیابان شاپور قدیم که در گذشته مرحوم کتابی در آن مشغول  به کار بوده شباهت زیادی دارد اما آنچه این خانه را در لایه دوم چهارباغ ارزشمند ساخته کاربرد و تلفیق معماری سنتی و مدرن در کنار هم است و در واقع این خانه  نمودی از گذر دوره انتقالی معماری قاجار به پهلوی با تزئینات منحصر به فرد است که تاکنون و با گذر زمان پابرجا و استوار باقی مانده است.

این سه اثر در چهارباغ و لایه‌های آن برای گذری که مدیران شهری می‌کوشند فضای فرهنگی آن را احیا کنند، بسیار قابل توجه است و از این‌رو گذشتن از کنار آنها به خصوص خانه کتابی و خانه سپنتا، تامل برانگیز است. هتل جهان بعد از سال‌ها مهجوری در حال نجات بخشی است و از این بابت خیال دوستداران میراث فرهنگی اصفهان  آسوده است اما آنها معتقدند باید به نحوی خانه سپنتا و خانه کتابی در مجاورت این هتل برای چهارباغ حفظ و نگهداری کرد.

ضرورت تهیه طرح چهارباغ و حریم آن 

محمود درویش معمار و از کوشندگان میراث فرهنگی اصفهان معتقد است که یکی از راه های نجات این دو خانه ارزشمند الحاق آنها به هتل جهان است. پیشنهادی که با توجه به موقعیت قرارگیری این دو خانه تملک آنها شاید برای صاحبان هتل جهان چندان هم آسان نباشد.

درویش به ایرنا گفت: وقتی صحبت از چهارباغ به عنوان محور تاریخی و ثبت شده باشد، حرایم آن هم حائز اهمیت است. در مورد  چهارباغ بارها گفته شده که بین شمس آبادی و باغ گلدسته جزو حرایم و لایه‌های دوم و سوم چهارباغ است. اگر برای این محدوده طرح ویژه وجود دارد باید برخورد سنجیده و مناسبی با اراضی واقع در این مجموعه بشود.در این مجموعه دانه های واجد ارزشی مثل هتل جهان، خانه کتابی و خانه سپنتا قرار دارند که از بسیاری جهات چه از لحاظ معماری و یا شان ملی حائز شرایط حفظ و نگهداری هستند.

درویش افزود: خانه کتابی ساختمان بسیار فاخری از اواخر قاجار و اوایل پهلوی اول است که به لحاظ کاشیکاری، فرم پلان و موقعیت قرارگیری بسیار حائز اهمیت است و همیشه جزو خانه‌های فاخر اصفهان بوده است. بنابراین از میراث فرهنگی و دوستداران اصفهان انتظار می‌رود این خانه را حفظ کنند و حتی پیشنهاد ما این است که اگر دست اندرکاران مرمت هتل بتوانند، این ساختمان را به عنوان یک اثر تاریخی ارزشمند با فضایی بسیار زیبا و مکمل به هتل جهان ملحق کنند.

این معمار همچنین بر این باور است که  ساختمان خانه سپنتا اگر بازسازی و  به هتل جهان ملحق بشود؛ دسترسی هتل از خیابان شیخ بهایی تا سینما همایون خواهد شد.

درویش در توضیح بیشتر به خبرنگار ایرنا تصریح کرد: در شرایطی که هتل جهان ساخته شد شاید جمعیت اصفهان ۵۰ تا ۶۰ هزار نفر بیشتر نبود و در زمان حاضر اگر به عنوان یک هتل تاریخی بخواهد استفاده شود چه بسا که کمبودهای  فضایی بسیار خواهد داشت. بنابراین اگر دست اندرکاران  این پروژه بتوانند پشتوانه سینما همایون، خانه کتابی و خانه سپنتا باشند؛ هتل جهان یک مجتمع فاخر با دسترسی های متعدد از شیخ بهایی تا چهارباغ خواهد بود.

از نگاه درویش در طرح ویژه ای که باید هرچه زودتر برای چهارباغ تهیه و حرایم آن مشخص شود، کاربری‌هایی که در این فضاها باید پیش بینی شود هرچه زودتر باید عملی شود. با این وجود اما آنچه موجب تاسف و حسرت این معمار است اتفاقات و معضلات تازه ای است که هر چند وقت یک‌بار اخبارش در رسانه‌ها منشتر می‌شود؛ اخباری چون خروج خانه کتابی از فهرست آثار ملی یا ارتفاع گرفتن هتل کوچه ارفعی  و مخدوش کردن منظر چهارباغ. اتفاقاتی که به تعبیر وی دوستداران میراث فرهنگی را شاهد از بین رفتن چهارباغ کرده است.

عضو انجمن مفاخر معماری ایران درباره خانه کتابی یادآور شد: ثبت ملی خانه کتابی  مبین ارزش این خانه از نظر معماری و تاریخی است.  حوزه محترم علمیه همواره در اصفهان حافظ آثار تاریخی بوده است و بسیاری از خانه‌های تاریخی مثل حوزه علمیه خواهران یا دفتر آیت الله طباطبایی و آیت الله مظاهری که مرمت شدند متعلق به حوزه علمیه هستند و از آنها  به نحو احسن استفاده می شود.

وی خاطرنشان کرد: جای تشکر دارد که ارزش این خانه های تاریخی برای حوزه علمیه شناخته شده است ؛بنابراین  امیدواریم که خانه کتابی هم مورد توجه قرار گیرد و رای دیوان عدالت اداری باعث خدشه‌دار شدن این اثر نشود.

حرکت‌های فرهنگی در اصفهان نباید متاثر از تعصبات باشد

گرچه حالا پیشنهاد درویش برای نجات خانه کتابی و خانه سپنتا و حفظ داشته های چهارباغ الحاق این دو خانه  به هتل جهان است اما بهروز ملبوس‌باف از مستندسازان اصفهان در خصوص خانه کتابی به ایرنا گفت که پیشتر در دوره شهرداری مهدی جمالی نژاد پیشنهاد تبدیل خانه سپنتا به خانه سینمای اصفهان را داده است اما به تعبیر او گویا حرکت های فرهنگی در اصفهان متاثر از تعصباتی است که موجب شد هیچ‌گاه به این پیشنهاد، به طور جدی پرداخته نشود.

ملبوس‌باف در گفت‌ و گو با خبرنگار ایرنا افزود: در آن زمان هنوز چهارباغ پیاده راه نبود و بنا بود بزودی این اتفاق بیفتد، بنابراین خانه سپنتا پتانسیل تبدیل به خانه سینما را در این محور داشت. جایی که می توانست پاتوقی باشد برای سینماگران و هنرمندانی که به اصفهان می آیند و بدانند که اصفهان در سینما نقش داشته است.

ضرورت مدیریت اصولی فضای فرهنگی و هنری اصفهان

این مستندساز بر این باور است که فضای فرهنگی و هنری اصفهان در طول بیست سال گذشته به درستی مدیریت نشده و در چند سال گذشته حرکت فکر شده هنری انجام نشد؛ مگر در دوران مرحوم زاون هوکاسیان که به گفته ملموس باف سنگ اندازی های زیادی هم پیش پای او می شد.

این پیشنهاد شاید هنوز هم بتواند بهترین راه برای حفظ داشته های چهارباغ و ایجاد فضای فرهنگی و در خور شان گذر فرهنگی تاریخی اصفهان باشد اما پیشنهاد درویش هم می‌تواند یک تیر و دو نشان باشد اما به این شرط که مالک هتل جهان(شرکت اندیشه رفاه زائر )بتواند از عهده تملک خانه سپنتا و خانه کتابی بربیاید. متین علاقه‌مندان مدیر طرح مرمت و احیا هتل جهان در این ‌باره به ایرنا گفت که به عنوان یک معمار نظر مساعدی در این خصوص دارد اما مالک هتل جهان باید دراین‌باره اظهار نظر کند.

علاقه‌مندان درباره تملک بناهای یاد شده اظهار نظر قطعی نکرد و به ایرنا گفت: بناهای خانه کتابی و خانه سپنتا به لحاظ موقعیت بناهای با ارزشی هستند و مالک خصوصی هم شرایط خاص خودش را دارد. در زمان حاضر مرمت هتل جهان به خوبی پیش می رود و از آنجا که در هتل جهان مشغول هستیم نمی توانیم نسبت به بناهای اطراف بی تفاوت باشیم اما نه به این معنی که بتوانیم دخالتی داشته باشیم.

هتل جهان اولین هتل مدرن اصفهان و متعلق به دوران پهلوی اول است و در چهارباغ عباسی توجه بسیاری از گردشگران را به سوی ایوان ستوندار بلند و سقف سنتوری اش جلب می کند. این هتل سال‌ها در دوره پهلوی اول به یکی از مراکز فرهنگی اصفهان مبدل شده بود. هتل جهان یا هتل فردوسی یا هتل آمریک بعد از سال‌ها متروکی از دو سال گذشته در حال مرمت و احیاست.

خانه سپنتا و خانه کتابی نیز دو خانه با ارزش‌های یکی شان ملی و دیگری ارزش‌های معماری هستند که باید در چهارباغ به عنوان ظرفیت‌های ارزشمند و در حریم این خیابان تاریخی حفظ و نگهداری شوند تا بدون نیاز به بدنه سازی‌هایی که در سال‌های گذشته تجربه ناموفقی با صرف هزینه‌های کلان  رقم زدند کمک به احیا و در عین حال حفظ میراث فرهنگی چهارباغ کنند.

ناصر طاهری معاون اداره کل میراث فرهنگی اصفهان به ایرنا گفت: خانه کتابی بنابر وجود ارزش‌های معماری و تلفیق معماری سنتی و معاصر و تزئینات منحصربه فرد  در سال ۹۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و بر اساس ماده سوم قانون راجع به حفظ آثار ملی تنها اخطار به مالک و نه موافقت مالک، الزامی است که این ابلاغ طی نامه ای در یکم آذر ماه سال ۹۳ به مالک بنا ارسال و هیچگونه اعتراضی در مهلت مقرر یک ماهه از طرف مالک انجام نشد.

وی افزود: تصمیم به ثبت را چه به مالک دولتی و چه به مالک خصوصی اعلام می کنیم. ابلاغ از این جهت است که مالک بداند ملک در حال ثبت است و تغییر و تخریبی در اثر صورت نگیرد.

طاهری با اشاره به اهمیت و ارزش خانه مرحوم سید محمد کتابی در محور تاریخی فرهنگی اصفهان افزود: در مورد ثبت بناهای پهلوی  به دلیل اینکه روی قدمت و یا سبک معماری حساسیت بیشتری وجود دارد دقت زیادی بعمل می‎آید، خانه کتابی از خانه‌های پهلوی بسیار ارزشمند در محور تاریخی فرهنگی اصفهان است که کارشناسان  بدون هیچ تردیدی روی ثبتش نظر دادند.

خانه کتابی به جز شان ملی دارای ارزش‌های معماری است

وی یادآور شد: سید محمد کتابی از مفاخر شهر اصفهان بوده و این خانه متعلق به چنین شخصیتی است موضوع  این است که خانه کتابی به جز شان ملی دارای ارزش‌های معماری هم هست.

معاون میراث فرهنگی اصفهان خاطرنشان کرد: خانه کتابی از جمله خانه‌هایی بود که به اتفاق آرا  در جلسه شورای ثبت استانی واجد شریط ثبت بود. موارد ثبت در یک مرحله در جلسه استانی مطرح و تائید می‌شوند و یک بار در جلسه سیاستگذاری شورای ثبت در تهران مطرح می‌شوندکه آنها هم به مواردی چون رضایت مالک و کامل بودن مدارک و مستندات جهت ثبت، دقت لازم را بعمل می‌آورند. در مورد خانه کتابی  برای تهران هم محرز شد که تمام مدارک ثبت کامل بوده و خانه واجد شرایط ثبت در فهرست آثار ملی می‌باشد.

استان اصفهان به عنوان قطب گردشگری کشور دارای ۱۰۷ شهر و یکهزار و ۹۳۴ روستاست؛ بیش از ۲۲ هزار بنا و اثر تاریخی در این استان شناسایی شده و یکهزار و ۸۵۰ مورد آن به ثبت ملی و چهار اثر آن به نام های میدان امام (نقش جهان)، کاخ چهلستون، باغ فین کاشان و مسجد جامع به ثبت جهانی رسیده است.

منبع:ایرنا