به گزارش گاردین، در سال 2018 بیش از 19 میلیون گردشگر از مرکز شهر آمستردام بازدید کردند و افزایش روند گردشگری موجب مشکلاتی برای ساکنان شده و اعتراضات شدید ساکنان مناطق مشهور، مقامات شهر را مجبور به واکنش به سیاست گردشگری کرده است.

در دهه گذشته، تعداد صندلی‌های خطوط هواپیمایی ارزان قیمت در اروپا سالانه بیش از 10 درصد افزایش یافته است.

در همین حال، خطوط هواییAirbnb ، رشد 3 رقمی در پنج شهر اروپا طی پنج سال گذشته داشته است. شهرهای معروف بین  10 هزار  تا 60 هزار فهرست در این خطوط هوایی دارند.

طی یک سال گذشته مقصدهای مشهور مانند بارسلونا و آمستردام، میزبان  بازدیدکننده زیادی بودند.

شهرداری آمستردام اظهار کرد: هرچند همیشه بدیهی نیست که چه اقدامی باید انجام شود و یا اینکه آیا این اقدام مؤثر خواهد بود، اما تعادل بین درآمد و مشاغل حاصل از گردشگری و کیفیت زندگی امری دشوار است. هدف دلسرد کردن نیست، بلکه مدیریت است.

راهکارهای آمستردام پایتخت هلند در مقابله با گردشگری افراطی

به گزارش شهرداری آمستردام، گردشگری افراطی در مرکز تاریخی آمستردام از مزاحمت های شدید و قبلی بازدید کنندگان فراتر رفته است. با وجود بیش از 19 میلیون گردشگر در سال 2018، ازدحام در خیابان‌های باریک و کوچه‌های تاریک که محل زندگی 850هزار نفر بود، خطر آفرین شد. ورا آل، معاون امور دارایی و اقتصادی گفت: “بعضی وقت‌ها در مورد امنیت ساکنان نگران هستیم.”

شلوغ ترین مناطق شهر و مناطق اصلی تفریحات شبانه یعنی شهرهای Rembrandtplein و Leidseplein به محل‌هایی غیرقابل زندگی تبدیل شدند.

بیش از 60هزار شغل در آمستردام به طور مستقیم با گردشگری در ارتباط است و بازدید کنندگان این شهر سالانه بیش از 6 میلیارد یورو (5 میلیارد پوند) هزینه می‌کنند. اما طی دو سال گذشته، شورا اقدامات سختی را اتخاذ کرده است. اکثر اتوبوس‌های گردشگری به  حومه شهر هجوم آورده و مغازه ‌ای جدید که فقط از گردشگران پذیرایی ‌کنند، توسط مقررات  ناحیه بندی مکتوب شهرداری، غیر قانونی اعلام شده‌اند.

هنگامی که مجوزها باطل شوند، هیچ هتل جدیدی وجود نخواهد داشت. این ممنوعیت در بعضی از محلات که دارای اجاره‌های سبک  خطوط هواییAirbnb هستند نباید بیش از چهار شب برای خواب اجاره شوند و  نمی‌توان بیش از 30 روز در سال اجاره داده شوند.

در حال حاضر، مالیات گردشگری راه اندازی شده است و 3 یورو برای هر نفر در هر شب و حداکثر یک مالیات 7 درصدی برای هر اتاق هتل (10درصد در محل اقامت رزرو شده به صورت شخصی و آنلاین) است. آل که با معاون شهردار ویکتور ایورهاردت همکاری می‌کند، گفت: “گردشگران هزینه‌های پلیس و نظافت فضای عمومی را افزایش می‌دهند و عادلانه است که آنان نیز باید در این امور مشارکت داشته باشند.”

تالار شهر چندین کمپین  موفق درمورد آگاهی گردشگر اجرا کرده که شامل  پوسترهای بزرگی است که بر درهای مرکز شهر به تصویر کشیده شده  وهر کدام شعار “ما اینجا زندگی می کنیم” را حمل می‌کنند.

السج ون ورن از هیأت مدیره توریستی هلند NBTC  گفت: راهبرد ملی این است که  بازدیدکنندگان  را به شهرهای کمتر شناخته شده، اما به همان اندازه جذاب  سوق دهیم. این هیأت، تبلیغ درمورد هلند به عنوان مقصد را متوقف کرده و هدف آن مدیریت بهتر جریان گردشگری است.

آمستردام تعداد گردشگرانی که از این شهر بازدید می‌کنند را کاهش و یا میزان قابل توجهی سرعت رشد گردشگری را کند خواهد کرد به دلیل این که  تا سال 2030 تعداد بازدیدکنندگان از هلند را به 40 میلیون  در سال برسانند.

آل گفت: ” ساکنان نباید احساس کنند که در شهر خودشان غریبه هستند. ما معتقدیم که یک شهر  اول برای زندگی و بعد برای گردشگری است.”

بارسلون

امسال حدود 30 میلیون نفر از بارسلونا بازدید خواهند کرد،  این گردشگری جریانی غیر قابل توقف است که ساکنان عصبانی را تحریک کرده و بروشورهایی با مضمون ” به کسی نگویید که برای تعطیلات در بارسلون بوده‌اید، دیگران شهر ما را خواهند دزدید و جذابیت شهر برای شما و قابلیت زندگی‌اش برای ما را متوقف می‌کنند.” را به دست گردشگران رسانند.

بازدید کنندگان در سراسر بارسلون دوچرخه سواری می‌کنند. بخش گردشگری این شهر حدود 10 میلیارد یورو در سال  درآمد دارد.

واکنش این شهر بهبود مدیریت است. طرح برنامه 2020 با هدف آغازین تغییر “از مدیریت گردشگری در شهر، به مدیریت شهر گردشگر”است . گرچه خاویر مارس، مسؤول شورا، اصرار دارد که ساکنان در اولویت باشند.

وی گفت: “من به مدیریت یک شهر گردشگر علاقه ای ندارم.” مارس معتقد است که پراکنده کردن  گردشگران، راه حل این مشکل است. به نظر وی مشکل چنین نیست که  بارسلون خود را فروخته است بلکه مشکل این است که بارسلون خود را بد فروخته است. او با آگاهی از اینکه این بخش در حدود 10 میلیارد یورو در سال در آمد دارد، گفت: “ما گردشگر بیشتری نمی‌خواهیم اما منظورمان این  نیست که گردشگر کمتری هم خواهان باشیم.”

از آنجا که در مکان‌های مشهور شهر تقاضا  ازعرضه پیشی گرفته، طرح شهرداری این است که مردم را به مناطق و فعالیت‌های دیگر سوق دهند. این شهر در حال مذاکره با سایت booking.com و دیگرسایت‌هاست تا یک بسته بازدید کننده جایگزین را  آماده کند.

بارسلونا همچنین با اعلام مهلت قانونی برای هتل‌های جدید در توریستی‌ترین مناطق خود، بازدید کنندگان را به سمت حاشیه‌ها سوق داده است.

با وجود تلاش بسیار، به نظر می‌رسد این شهر قادر به کنترل پیشرفت Airbnb و دیگران نیست. طبق مطالعه دانشگاه ویک، بارسلونا، بیشترین تراکم آپارتمان‌های گردشگری در اروپا را به خود اختصاص داده است و به ازای هر 1000 نفرساکن، 12 گردشگر دارد و این رقم در مقایسه با رم و لندن به ازای هر 1000 نفر ساکن  10 و7 گردشگر است.

این باعث افزایش 50 درصدی اجاره بها برای ساکنان طی پنج سال گذشته شده است. یک جوان 24 ساله با متوسط دستمزد، اکنون با اجاره ماهانه‌ای برابر با 114درصد از حقوق خود روبرو است. در نتیجه، حدود 80درصد افراد 16 تا 30 ساله هنوز با والدین خود زندگی می‌کنند.

جدال برای کاهش تعداد تختخواب‌های موجود برای میلیون‌ها نفر از مسافران یک روزه تأثیر نخواهد داشت. روزانه 20000 نفر با کشتی‌های کروز مسافرت می‌کنند تا به سمت این مکان‌ها حرکت کنند، اما  وقت کمی  را در ساحل می گذرانند و بیشتر با اتوبوس وارد شهر می‌شوند و شهر را شلوغ و آلوده می‌کنند.

مارس قصد دارد اتوبوس‌ها را مجبور کند در حاشیه بارسلون پارک کنند تا  مسافران آنها از شبکه وسیع حمل و نقل عمومی استفاده کنند. او می گوید: اتوبوس‌های اضافی با مالیات جدید، گردشگری بارسلون را تأمین می‌کنند.

در حالی که ساکنان از گردشگری انبوه بیزار شده‌اند، مارس می‌گوید: هیچ جنبش مردمی واقعی برای تغییر وجود ندارد. با این وجود نمایشی با شعار “بارسلونا برای فروش نیست” 2000 نفر را به خود جلب کرده است.

درنهایت، اختیارات این شهر محدود است و دولت منطقه‌ای کاتالان تمایل دارد دیدگاه صنعت میهمان‌نوازی را به اشتراک گذارد.

 

فلورانس

داریو ناردلا ، شهردار فلورانس،  با دیدن منظره ناخوشایند رفتار گردشگران در بناهای تاریخی رنسانس در سال 2017 طرحی برای کاهش آسیب به بناهای تاریخی ارائه کرد.

سیسیلیا دل ری، مشاور گردشگری و محیط زیست فلورانس گفت: “به نظر می‌رسد آگاهی و حساسیت در بین بازدید کنندگان افزایش یافته و این بهبودی حاصل تلاش ما در این زمینه است. طرح ما شامل جریمه‌های سنگین برای افرادی بود که نام خود را بر بناهای تاریخی حک می‌کردند و یا در در خیابان‌های مراکز تاریخی یعنی میراث جهانی یونسکو ادرار می کردند.

فلورانس با جذب 14 میلیون گردشگر در سال، پربازدیدترین شهر ایتالیا پس از ونیز و رم است. درک محبوبیت این شهر با داشتن مجموعه‌ای عظیم و غنی از میراث جهانی و محصور میان تپه‌های تابستانی توسکانی، بسیار آسان است.

اما مانند ونیز و رم، رشد گردشگردی باعث شده که ساکنان با افزایش هزینه های زندگی و ورود مشکلات سیستم گردشگری Airbnb از شهرخارج شوند. براساس تحقیقات منتشر شده دانشگاه سیه نا، از هرپنج ملک در مرکز تاریخی یک ملک برای اجاره کوتاه مدت تبلیغ می‌شود.

دل ری گفت: “یکی از موضوعات اصلی این است که همه به این مرکز تاریخی توجه دارند که فقط پنج کیلومتر مربع از شهر105 کیلومتر مربعی  را اشغال کرده است. بنابراین ما در حال تبلیغ مناطق خارج از مرکز هستیم.”

همچنین درحال راه‌اندازی نرم افزار کاربردی هستیم و در صورتی که مثلا، گالری Uffizi خیلی شلوغ باشد، مردم را به سمت مکان‌های دیگر هدایت کند. این شهر نسبت به شهرهای دیگر کمتر شناخته شده اما به همان اندازه در توسکانی زیباست.

رهبران شهر، مخالف تحمیل محدودیت‌های روزانه برای شماره پلاک اتوبوس‌هایی هستند که می‌توانند وارد مرکز شهر شوند، اما هزینه‌های اتوبوس‌های گردشگری را که مردم را برای چند ساعت به شهر می‌آورند را 10برابر افزایش داده‌اند.

آنان همچنین “کنگره گردشگری ” را تبلیغ می‌کنند، جایی که مردم برای یک کنفرانس یا جلسه تجاری به شهر می‌روند و چند روز در آنجا می‌مانند. در همین حال، مقامات فلورانس برخی از املاک عمومی را به مسکن اجتماعی تبدیل کرده‌اند.

 

پراگ

جمعیتی که در میدان با شکوه قدیمی شهر پراگ  جمع می‌شوند تا شاهد نور چراغ های کریسمس آخرین فصل سال  باشند، چنان گسترده هستند که موجب حضور آمبولانس‌ها و مأموران پلیس می‌شوند.

صحنه شلوغ  و جمعیت بین‌المللی گسترده، بیانگر پیروزی در عرصه بازاریابی پراگ است و پایتخت چک را به جاذبه گردشگری درجه یک تبدیل کرده است.

با این حال، شمار زیاد بازدیدکنندگان خارجی که به شکل و اندازه یک میدان جمع می‌شوند، به یکی از بزرگترین دردسرهای مقامات پراگ تبدیل شده و باعث شده تا درمورد راهبرد گردشگری این کشورتجدید نظرشود و راه‌حل این مشکل شاید سخت‌گیری در مورد اجاره نامه‌های کوتاه مدت باشد.

شمار زیادی که جذب این شهر قدیمی قرون وسطایی زیبا شده‌اند، بر منابع و کیفیت زندگی بسیاری از ساکنان دیرینه آن تأثیر گذاشتند و این شهر را غیر قابل تحمل کردند.

خروج روزافزون ساکنان بومی و رشد مغازه‌های گردشگری به قیمت از دست دادن افرادی است که برای مردم محلی آذوقه تهیه می‌کنند.

اولین قدم،  تبلیغ عمومی و بزرگ برای تشویق بازدید کنندگان به سیاحت در زمان‌های پراکنده در پراگ  است، شهری با 1.4 میلیون نفر جمعیت که اکثر ساختمان‌های آن افسانه‌ای است.

پاول سیزنسکی ، شهردار سابق شهرداری پراگ گفت: “بسیاری از افراد فقط  باهدف دیدار ازساختمان‌ها به پراگ می‌آیند و برای پراکنده کردن گردشگران فکر می‌کنم لازم است که مدیران صنعت گردشگری مشارکت داشته باشند.”

مقامات گردشگری محلی بروشورهایی به نام گردش در پراگ را منتشر کردند که جاذبه های سایر محلات تاریخی از جمله وینوهردی، کارلان، هولویوویتس و ژیکوکو را تبلیغ می‌کنند. با این وجود، برای این که چنین راهبردی مؤثر واقع شود، متخصصان لازم است به هدفی بسیار دشوار دست یابند و بازدید کنندگان را ترغیب کنند تا برای دیدار در زمانی دیگر به پراگ برگردند.

باربورا هروبا، سخنگوی گردشگری شهر پراگ گفت: “ما در تلاشیم تا  بازدیدهای مکرر به پراگ را ترغیب کنیم و به بازدیدکنندگان انگیزه دهیم تا بیشتر بمانند. تاکنون 70درصد بازدید کنندگان پراگ برای اولین بار در این شهر حضور یافتند.”

منبع:ایسنا