نوشته‌ها

اعتبارسنجی مجوز مجری و کارت راهنما از الزامات گردشگری ماجراجویانه است

مدرس و راهنمای گردشگری ماجراجویانه گفت: گردشگران قبل از سفر مجوز فعالیت مجری تورهای ماجراجویانه و اعتبار کارت راهنمایان و دوره‌های تخصصی را که باید گذرانده باشند، استعلام کنند.

به گزارش روز پنجشنبه خبرنگار گروه فرهنگی، گردشگری ماجراجویانه مفهومی بسیار گسترده است و سطح و درجه‌های مختلفی دارد؛ از پریدن با لباس بال‌دار از ارتفاع (Wingsuit) و اسکی روی برف‌های نکوبیده تا نوشیدن چای کنار آتش در کویر جزو گردشگری ماجراجویانه است و تعاریف خاص خود را دارد. در این زمینه پژوهش‌های زیادی شده و تعاریف مختلفی هم وجود دارد. برخی به خطرناک بودن و بعضی هم بر دور دست بودن آن تاکید دارند، اما بنا به تعریف انجمن جهانی گردشگری ماجراجویانه (ATTA)، «گردشگری ماجراجویانه، گونه ای از گردشگری شامل اکتشاف یا سفر با احتمال خطر (ریسک) پذیرفته شده و احتمالا واقعی است و نیاز به مهارت‌های مخصوص و فعالیت جسمی دارد.»

گردشگری ماجراجویانه، به هر گونه‌ از گردشگری گفته می‌شود که دو مورد از سه مورد فعالیت جسمی، تبادل یا تعامل فرهنگی و سر و کار داشتن با طبیعت را در خود داشته باشد. در این تعریف تاکیده شده که فرد در گردشگری ماجراجویانه برای اکتشاف به دل طبیعت می‌رود، در حالی که از وجود ریسک پذیرفته شده و احتمال خطر آگاه است و بی‌تردید وقتی در فعالیت‌های ماجراجویانه شرکت می‌کند باید آمادگی جسمی و مهارت کافی برای آن فعالیت را داشته باشد.

گردشگری ماجراجویانه بر اساس سطح خطرپذیری به دو دسته راحت (Soft) و سخت (Hard) تقسیم می‌شود، در گردشگری ماجراجویانه راحت (Soft Adventure) ریسک پایین است و هر فردی می‌تواند در آن شرکت کند و خیلی هم دنبال کارهای سخت و پرریسک نیست و همه علاقه مندان می توانند در این نوع گردشگری شرکت کنند؛ اما در گردشگری ماجراجویانه سخت (Hard Adventure) فعالیت‌های تخصصی و حرفه‌ای است که مهارت و تجهیزات لازم را دارد، مدت زمان حضور در طبیعت بیشتر است و معمولا در محیط دور دست انجام می‌شود و فقط افراد حرفه‌ای می‌توانند در آن شرکت کنند.

گردشگری صنعتی تخصصی، عمیق، پیچیده و حساس است

کیانوش محرابی در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: صنعت گردشگری یک موضوع عمیق و پیچیده است با ابعاد فرهنگی، اجتماعی اقتصادی و سیاسی خاص خود و قطعا سیاست گذاری، تصمیم گیری، برنامه ریزی و اجرای طرح های آن تلاش متخصصان این حوزه را می‌طلبد. در انواع گردشگری موضوع تخصصی تر و جزیی تر می شود مثلا برای گردشگری ماجراجویانه علاوه بر داشتن تخصص در زمینه تخصصی سفر، باید تخصص‌هایی چون کمک های اولیه، مشتری مداری، دانش زیست محیطی و حیات وحش، آمادگی جسمی و مدیریت بحران را دارا باشد.

مدرس گردشگری گفت: در گردشگری ماجراجویانه در حیات‌وحش، خیلی مهم است که رفتار حیوانات پیش‌بینی شود، یک راهنمای خبره در این حوزه می‌تواند کمک کند که گردشگران چگونه و از چه مسیری حرکت کنند که برای جانوران مزاحمت ایجاد شود یا مثلا برای تماشای پلنگ چه زمان و چگونه در طبیعت حرکت کنند، یا  برای تماشای تمساح در رودخانه کی و چگونه باید اقدام کنند.

 

مخاطرات و ضررهای تورهای غیرمجاز برای مردم توضیح داده شود

وی افزود: وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در گام اول که بسیار مهم است باید به علاقه‌مندان آموزش دهد که «با چه کسی سفر کنید با چه کسی سفر نکنید»؛ وزارتخانه می‌تواند این فاصله دیوان‌سالاری که با مردم ایجاد شده را کاهش دهد. گردشگری و سفر هم از نظر روحی و روانی و هم از منظر اقتصادی و شغلی یکی از نیازهای اساسی اقشار مختف جامعه است؛ وزارت میراث‌فرهنگی باید با عموم مردم ارتباط داشته باشد این فاصله را کاهش دهد و به عنوان متولی امر در جهت اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی و همچنین تسهیل انواع گردشگری تلاش کند.

راهنمای گردشگری ماجراجویانه توضیح داد: گردشگران، وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی را یک مجموعه صرفا دولتی، دیوان‌سالار و جدا از خود می‌دانند؛ همین عامل باعث شده آنها نتوانند میان تورهای مجاز و غیرمجاز تمیز بدهند یا اساسا بلد نباشند موسسات و دفاتر خدماتی دارای مجوز فعالیت، معتبر و حرفه‌ای را شناسایی کنند.

برخی گردشگران با این باور که برگزارکنندگان تور دارای مجوز وابسته به دولت هستند و محدودیت هایی ایجاد می‌کنند به بیشتر به سمت برگزارکنندگان تورهای غیرمجاز که هیچ مجوزی ندارند می‌روند، وقتی دچار مشکلات مختلف مالی، حوادث و مسائل غیر عرفی فرهنگی می شوند وزارتخانه هم هیچ کمکی نمی تواند بکند و این فاصله میان مردم و دولت در این بخش مرتب افزایش پیدا می کند.

گردشگران حتما اعتبار کارت راهنمای تور ماجراجویانه را استعلام کنند

محرابی توضیح داد: وزارت میراث فرهنگی باید افکار عمومی را به سوی خود جلب کند، اعتمادسازی کند و برای مردم تفاوت های تورهای غیرمجاز که در شبکه های اجتماعی جولان می دهند با تورهای مجاز را توضیح دهد. همه باید بدانند که شرکتی که مجوز بند ب دارد می تواند خدمات گردشگری بدهد، کدام گردشگری درخواست می کند که این مجوز را ببیند و اعتبار آن را استعلام می کند و زمانی اهمیت آن را می فهمند که کار به شکایت و دادگاه رسیده است.

رئیس کمیته توسعه پایدار فدراسیون بین المللی قایق سواری در رودخانه های خروشان (رفتینگ) با تاکید بر اینکه راهنمای این ورزش باید دوره های مختلف و مرتبط با آن را گذارنده باشد، تاکید کرد: در رفتینگ در جهان به متقاضیان آموزش می دهیم که حتما با راهنمای دارای کارت معتبر سفر کنند و با اطلاع از درجه سختی و ویژگی های برنامه نسبت به ثبت نام اقدام کنند. در سال های قبل با تاکید خود ما، گردشگران قبل از ثبت نام در برنامه قایق سواری در رودخانه های خروشان صلاحیت راهنمایان از جمله خود من را هم جویا می شدند. برای من باعث خوشحالی بود زیرا با گردشگر آگاه آموزش دیده، طرف بودم.

گردشگر برای حضور در گردشگری ماجراجویانه هم مطالعه کند و هم آموزش ببیند؛ گردشگری که می‌داند رودخانه ۶ درجه دارد، یا مثلا بالادست رود ارمند (در استان چهار محال و بختیاری) درجه ۴ و پایین‌دست آن درجه ۳ است، یا درجه سختی زاینده‌رود را می‌پرسد، گردشگر آگاه است و قبل از برنامه می‌داند وارد چه منطقه‌ای می‌شود و با چه میزان ریسک سر و کار دارد و مفهوم درجه سختی (Level of Difficultly )  را می‌داند.

 

معرفی برگزارکنندگان تورهای غیرمجاز به مردم/ تشویق تورهای مجاز و موفق

محرابی گفت: آموزش مفاهیم گردشگری ماجراجویانه و طبیعت گردی بخش مهمی از وظایف ذاتی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است باید تولید محتوا کند و به علاقه مندان آموزش دهد. وزارتخانه افراد مجاز که تورهای با کیفیت و با کمترین حوادث را برگزار کرده اند را معرفی و تشویق کند از طرف دیگر تورهای غیر مجاز که در شبکه های مجازی با تبلیغات دروغ افراد را به مناطق پرخطر می برند و جان مردم را به خطر می اندازند به مردم معرفی کند.

راهنمای گردشگری ماجراجویانه بیان کرد: وزارت میراث فرهنگی گردشگری در گام اول باید با کانون ها و انجمن های صنفی راهنمایان گردشگری مذاکره کند هم آنها و هم بخش خصوصی فعال و معتبر در زمینه گردشگری ماجراجویانه به وزارتخانه کمک و تورهای غیرمجاز را معرفی می کنند این حق مردم است که آگاه شوند که با سفر با این افراد غیر متخصص و نابلد، جانشان به خطر می افتد.

برخی خیال می کنند گردشگری یک رشته پیش پا افتاده و غیر تخصصی است، اما گردشگری مانند رشته پزشکی و مهندسی کاملا تخصصی است، در همه جای دنیا صنعت گردشگری دانش، تجربه، آزمایشگاه و پژوهشگاه اختصاصی خود را دارد، به یک پزشک وقتی متخصص شد مجوز جراحی می‌دهند، نگاه به گردشگری هم باید همین‌گونه باشد، برخی فقط سطح گردشگری را می‌بینند که خرید یک بلیت و رزرو یک اتاق است همه چیز هم آنلاین است؛ اما گردشگری یک عمق ناپیدا دارد که یک متخصص خبره و زبده آن را می‌داند.

وقتی ناآگاهی جان گردشگران را می‌گیرد

محرابی خاطرنشان کرد: گردشگر در سفر به اوگاندا اگر نداند کجا و با چه کسی باید قایق‌رانی کند یا با چه خودرویی سفر کند، حتما دچار مشکل و حادثه می‌شود، فقط یک راهنمای آگاه و با تجربه می‌داند که امکان بروز چه خطراتی وجود دارد؛ مدتی پیش یک گروه گردشگر جوان آمریکایی به ماداگاسکار سفر می‌کنند بعد از بازگشت تعدادی از آنها می‌میرند و تعدادی دیگر هم به کما می‌روند. یک تیم تحقیقاتی برای تحقیق و بررسی موضوع، به منطقه سفر و کشف می کنند که این گردشگران در یک چشمه آب شنا کرده بودند این چشمه حاوی میکروبی است که روی سیاه پوستان هیچ اثری ندارد، اما روی سفید پوستان آثار مرگبار دارد. چند نفر از افراد غیرمتخصص گردشگری توصیه های سفر به مناطق مختلف را بلد هستند؟

راهنمای گردشگری ماجراجویانه توضیح داد: گردشگری به اندازه ای تخصصی و حساس است که باید همه زوایای آن با دقت بررسی شود؛ بیشتر گردشگران حرفه‌ای با تجربه توصیه و تاکید می‌کنند به هیچ‌وجه در کشورهای آفریقایی سالاد نخورید زیرا یک سری میکروب‌ها و باکتری‌ها در سبزیجات این مناطق است که برای سفیدپوستان ضرر دارد و سیاه‌پوستان در برابر آن ایمن هستند.

گردشگری که برای چند تا عکس نمایشی با کودکان سیاه‌پوست فقیر و زاغه‌نشین به آفریقا می‌رود، تخصص و آگاهی ندارند، بقیه هم خیال می کنند به همین سادگی است عمق مسائل را و حواشی آن را نمی‌دانند بدون آگاهی و مشورت راهی سفر می‌شوند و در بسیاری از موارد ممکن است با یک شرکت یا فرد غیرمجاز و یک راهنمای نابلد در سفر دچار مشکلات مختلف شوند و یا پس از سفر دچار عوارض جسمی شوند.

قبل از سفر باید مجوز فعالیت شرکت برگزارکننده تور استعلام شود

محرابی گفت: گردشگری ماجراجویانه یک تخصص لایه لایه چندوجهی است، متاسفانه گاهی فردی که تخصص هیچ رشته‌ای ندارد به واسطه یک سفر کوتاه و چند عکس و فیلم در فضای مجازی مشهور شده و ادعای برگزاری تورهای ماجراجویانه دارد. علاقه مندان شرکت در سفرهای ماجراجویانه، قبل از سفر باید مجوز فعالیت شرکت برگزارکننده و کارت راهنمای گردشگری و دوره هایی تخصصی که را راهنما گذرانده را مطالبه و استعلام کنند.

برخی علاقه مندان ۶۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان به فردی می‌دهند که فقط یک شماره تلفن همراه اعلام کرده و راهی سفر ماجراجویانه می شوند در صورتی که اصلا نمی دانند آن شخص چه تخصص و مهارتی دارد، اگر این افراد در سفر یا بعد از سفر به هر مشکلی برخورد کنند هیچ مرجعی برای رسیدگی به مشکل آنها وجود ندارد، زیرا از ابتدا انتخاب خود آنها اشتباه بوده است.

توقف روند و موج جذب مردم به تورهای غیرمجاز ماجراجویانه/ وزارت میراث‌فرهنگی آگاهی‌بخشی کند

محرابی با تاکید بر این که روند و موج جذب مردم به سوی تورهای غیرمجاز ماجراجویی متوقف شود، اظهار داشت: بسیاری از شرکت‌های مجاز در ۲۰ ماه شیوع کرونا برای ایمنی و حفاظت سلامتی مردم برای پایبندی به قانون، دستورالعمل‌های ستاد ملی مقابله باکرونا را رعایت و تور ماجراجویانه برگزار نکردند، این خلا باعث شد افراد غیرمجاز وارد این بازار شوند و بسیاری از علاقه‌مندان این حوزه را جذب کنند، به جز خسارت‌ها و آسیب‌هایی که برای گردشگران ایجاد شده، سهم بازار فعالان قانونی از بین رفته است و هیچ راهی برای جبران خسارت هم مطرح نمی‌شود.

رئیس کمیته توسعه پایدار فدراسیون بین‌المللی قایقرانی در آب‌های خروشان افزود: برای مقابله با این قارچ سمی که هم به جان و سلامت گردشگران و هم به صنعت گردشگری آسیب می زند در وهله اول باید مردم آگاه شوند و سپس با اقدامات قانونی مراجع ذی‌صلاح مانند وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با همکاری همه فعالان مجاز جلوی فعالیت آنها گرفته شود.

وی تاکید کرد: مردم باید آگاه شوند این نوع تورهای غیرمجاز چه آسیبی به محیط زیست، فرهنگ جوامع محلی، اعتبار و جایگاه بین‌المللی گردشگری ایران می‌زند، این نوع آگاهی منجر به عدم اقبال علاقه‌مندان به این افراد سودجو می‌شود؛ وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی می‌تواند در این زمینه به‌شکل مستقیم و شفاف آگاهی‌بخشی کند.

منبع:ایرنا

ایران سرزمین جذاب و جوان برای «گردشگری ماجراجویانه»

 مدرس و راهنمای گردشگری ماجراجویانه، ایران را سرزمین جذاب، مستعد و جوان برای «گردشگری ماجراجویانه» دانست و گفت: در این گونه گردشگری که دنیای تجربه‌های جدید و متفاوت است، هنوز در ابتدای راه هستیم.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی، گردشگری ماجراجویانه مفهومی بسیار گسترده است و سطح و درجه‌های مختلفی دارد؛ از پریدن با لباس بال‌دار از ارتفاع (Wingsuit) و اسکی روی برف‌های نکوبیده تا نوشیدن چای کنار آتش در کویر جزو گردشگری ماجراجویانه محسوب می‌شود و تعاریف خاص خود را دارد. در این زمینه پژوهش‌های زیادی شده و تعاریف مختلفی هم وجود دارد. برخی به خطرناک بودن و بعضی هم بر دور دست بودن آن تاکید دارند، اما بنا به تعریف انجمن جهانی گردشگری ماجراجویانه (ATTA)، «گردشگری ماجراجویانه، گونه ای از گردشگری شامل اکتشاف یا سفر با احتمال خطر (ریسک) پذیرفته شده (و احتمالا واقعی) است و نیاز به مهارت‌های مخصوص و فعالیت جسمی دارد.»

گردشگری ماجراجویانه، به هر گونه‌ از گردشگری گفته می‌شود که دو مورد از سه مورد فعالیت جسمی، تبادل یا تعامل فرهنگی و سر و کار داشتن با طبیعت را در خود داشته باشد. در این تعریف تاکیده شده که فرد در گردشگری ماجراجویانه برای اکتشاف به دل طبیعت می‌رود، در حالی که از وجود ریسک پذیرفته شده و احتمال خطر آگاه است و بی‌تردید وقتی در فعالیت‌های ماجراجویانه شرکت می‌کند باید آمادگی جسمی و مهارت کافی برای آن فعالیت را داشته باشد.

گردشگری ماجراجویانه بر اساس سطح ریسک به دو دسته راحت (Soft) و سخت (Hard) تقسیم می‌شود، در گردشگری ماجراجویانه راحت (Soft Adventure) میزان خطرپذیری پایین است و هر فردی می‌تواند در آن شرکت کند و همه علاقه مندان می توانند در این نوع گردشگری شرکت کنند؛ اما گردشگری ماجراجویانه سخت (Hard Adventure) فعالیت‌های تخصصی و حرفه‌ای است که مهارت و تجهیزات خود را می طلبد، مدت زمان حضور در طبیعت بیشتر است، و معمولا در محیط دور دست انجام می‌شود و فقط افراد حرفه‌ای می‌توانند در آن شرکت کنند.

در «گردشگری ماجراجویانه» هنوز در ابتدای راه هستیم

کیانوش محرابی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره ضرورت‌های گردشگری ماجراجویانه در طبیعت اظهار داشت: تنوع طبیعی شگفت‌انگیز ایران باعث شده بتوان شاخه‌های متنوع گردشگری ماجراجویانه را در ایران برنامه‌ریزی و اجرا کرد. برخی کشورها تنوع طبیعی زیادی ندارند مثلا فقط دارای مناطق جنگلی یا کوهستانی یا کویری، دریایی و … هستند، اما طبیعت ایران بسیار متنوع است و همین امر، تنوع و گستردگی فعالیت‌های ماجراجویانه و طبیعت‌محور را ایجاد کرده است.

مدرس و راهنمای گردشگری ماجراجویانه افزود: اگر چه جاذبه‌های فرهنگی ایران بسیار غنی و جذاب است، اما جاذبه‌های طبیعی متنوع‌تر و گسترده‌تر هم داریم؛ با این حال در گردشگری ماجراجویانه در ابتدای راه قرار داریم و تازه کار هستیم، حتی در بسیاری از شاخه‌ها، هنوز با الفبای آن هم آشنا نشدیم.

کشورهای زیادی در گردشگری ماجراجویانه پیشرفت کرده‌اند و سابقه فراوانی دارند؛ گردشگران اروپایی و آمریکایی (کشورهای با درجه توسعه‌یافتگی بیشتر) سالیان زیادی است که به نقاط مختلف جهان سفر می‌کنند، قایق سواری در رودخانه های خروشان (رفتینگ) حدود ۵۰ سال پیش در آمریکا و حدود ۴۰ پیش در نپال و هند توسط اروپایی‌ها راه‌اندازی شد.

عضو هیات مدیره فدراسیون بین‌المللی رفتینگ تصریح کرد: گردشگری ماجراجویانه، یک مقوله بین‌المللی با ویژگی‌ها و استانداردهای خاص خود است که قانون‌گرایی در آن بسیار تعیین‌کننده است. به همین دلیل گردشگری ماجراجویانه در کشورهای اروپایی بسیار توسعه پیدا کرده و میزان حوادث در آنها نسبت به کشورهای آسیایی و آفریقایی بسیار کمتر است.

ایران سرزمینی جذاب، مستعد و جوان برای «گردشگری ماجراجویانه»

محرابی خاطرنشان کرد: با این ظرفیت و تنوع طبیعت ایران سرزمین جوان گردشگری ماجراجویانه (Young Land of Adventure Travel) است، سرزمین بسیار جذاب و مستعد برای این گردشگری اما جوان است و بسیار جای کار دارد تا به نقطه مطلوب برای گردشگران حرفه‌ای خارجی برسیم.

وی افزود: ایران به اندازه‌ای برای گردشگران جذاب است که اکنون هم با وجود همه‌گیری کرونا، تعداد زیادی گردشگر ماجراجوی خارجی از روش‌های مختلف مثلا دریافت روادید گردشگری سلامت به ایران آمدند، همین الان هم گروهی در ایران حضور دارند، البته آنها به دلیل تبلیغات هدفمند و هوشمندانه جذب نشده‌اند، بلکه بر اساس تحقیق و علاقه شخصی خودشان راهی سرزمین ما شده‌اند.

رئیس کمیته توسعه پایدار فدراسیون بین‌المللی رفتینگ اظهار داشت: سفر قایق‌ران‌ها، اسکی‌بازان و کوه‌نوردان حرفه‌ای خارجی در ایران نتیجه تحقیق خودشان بوده است، یا از طریق سایر گردشگران حرفه‌ای‌، علاقه‌مند سفر به ایران شده اند، این افراد معمولا می‌خواهند یا سفری متفاوت داشته باشند یا رکوردی در ایران به نام خود ثبت کند.

در جذب گردشگران ماجراجویانه بسیار ضعیف عمل کرده‌ایم، بهتر بگویم هیچ‌ کاری نکرده‌ایم،در بازاریابی ها فقط جاذبه‌های گردشگری فرهنگی تاریخی ایران تبلیغ و معرفی شده است، هنوز برای معرفی جاذبه‌های گردشگری ماجراجویانه هیچ کاری انجام نداده‌ایم، حتی جاذبه‌های گردشگری طبیعی را به گردشگران جهان معرفی نشده است. فقط برخی اوقات در نمایشگاه شاید یکی دو شرکت کارهایی انجام داده باشند که باید گسترده‌تر و هدفمندتر شود.

سرمایه‌گذاری برای تبلیغات طبیعت‌گردی و گردشگری ماجراجویانه

محرابی گفت: نتیجه چند سال تحقیق سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) در زمینه گردشگری ماجراجویانه این است که مهمترین منبع برای گردشگران ماجراجو برای انتخاب مقصد اینترنت است؛ تبلیغات گردشگری باید به گونه‌ای باشد که وقتی علاقه مندان در موتورهای جستجوگر اینترنت، ایران را جست‌وجو می‌کنند تصاویر طبیعت ایران ابتدا نمایش داده شود، اگر در اینترنت نام ویتنام و فیلیپین جستجو شود چندین صفحه تصاویر شگفت‌انگیز طبیعت این دو کشور قبل از هر چیزی دیده می‌شود.

رئیس کمیته توسعه پایدار فدراسیون بین‌المللی قایق سواری در رودخانه های خروشان تاکید کرد: باید در بازاریابی و تبلیغات گردشگری ماجراجویانه سرمایه‌گذاری شود، هنوز هم بسیاری از گردشگران موقعیت جغرافیایی، تنوع اقلیمی و ظرفیت های طبیعی ما را نمی‌شناسند.

جاذبه‌های فرهنگی ایران مورد توجه بسیاری از گردشگران خارجی است و آن را به خوبی می‌شناسند و علاقه دارند به ایران بیایند زیرا بیشتر گردشگران خارجی در سفر به مصر، یونان، ایتالیا هر جایی را بازدید می‌کنند از ایران یا پرشیا (Persia) بی اختیار سخن به میان می‌آید، داستان‌هایی را می‌شوند که یک سر آن ایران است؛ ایران باستان همواره بر این تمدن‌ها تاثیرگذار بوده و گردشگران علاقه‌مند هستند که این سرزمین تاریخی و باستانی و فرهنگی را ببیند.

محرابی گفت: این نوع تبلیغاتی درباره جاذبه‌های فرهنگی، تاریخی و باستانی در مورد جاذبه‌های طبیعی ایران وجود ندارد و گردشگری که در رودخانه‌ای در برزیل قایق‌رانی می‌کند نمی‌داند در ایران هم رودخانه عمیق و خروشان وجود دارد، جاذبه‌های طبیعی ایران ممکن است بیشتر از جاذبه‌های فرهنگی کشش داشته باشد و گردشگران را جذب کند.

راهنمای گردشگری ماجراجویانه افزود: یک یا دو بار بازدید از یک اثر تاریخی ممکن است برای یک گردشگر کافی باشد، مگر اینکه او محقق باشد یا کشف جدیدی در مورد آن اثر صورت گرفته باشد. اما مثلا در مورد صعود دماوند، برای بسیاری از کوهنوردان اولین صعود آغاز راه محسوب می شود و ممکن است بارها از جبهه‌های مختلف به دماوند صعود کنند.

گردشگری ماجراجویانه دنیای تجربه‌های جدید و متفاوت

محرابی، انگیزه را از ویژگی‌های مهم گردشگری ماجراجویانه دانست و گفت: من به ۶۰ کشور جهان سفر کرده‌ام، از بسیاری از کشورها هم چند بار دیدن کرده‌ام. برای مثال۲۳ بار به هند سفر رفتم و بیش از ۳۰ سفر در رودخانه‌های آلاکناندا و گنگ در شمال هند را تجربه کردم، اما همچنان بسیار علاقه‌مندم که باز در این رودخانه‌ها قایق‌رانی کنم و سفرهای ماجراجویانه هیجان‌انگیز جدیدی را تجربه کنم.

عضو هیات مدیره فدراسیون بین‌المللی قایق سواری در رودخانه های خروشان اظهار داشت: در کشور خودمان بیش از ۲۰۰ سفر در رودخانه هراز داشتم، اما هیچ ۲ سفری در این رودخانه شبیه هم نبود؛ گردشگری بود که هر هفته به تور هراز می‌آمد و می‌گفت «قایق‌رانی در هراز تنها تفریحی است که عادت کردم و دوست دارم، هر بار هم یک تجربه جدید و متفاوت است.»

راهنمای گردشگری ماجراجویانه افزود: طبیعت‌گردی و گردشگری ماجراجویی با گردشگری فرهنگی و تاریخی متفاوت است، فردی که اسکی می‌آموزد نه فقط یک‌بار، بلکه تقریبا هر هفته به پیست دیزین می‌رود و هر بار هم حس عجیب و شگفت‌انگیزی دارد. تکرار و تجربه جدید یکی از ویژگی‌های گردشگری ماجراجویانه است، اما این نوع گردشگری بسیار مهجور مانده است.

منبع:ایرنا

بیشتر حوادث «گردشگری ماجراجویانه» مربوط به تورهای غیرمجاز است

مدرس و راهنمای گردشگری ماجراجویانه گفت: دولت با دقت نظارت کند چه افرادی با چه صلاحیتی گردشگری ماجراجویانه را طراحی و اجرا می‌کنند، زیرا بیشتر حوادث در این گونه گردشگری مربوط به تورهای غیرمجاز است.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی، گردشگری ماجراجویانه مفهومی بسیار گسترده است و سطح و درجه‌های مختلفی دارد؛ از پریدن با لباس بال دار از ارتفاع (Wingsuit) و اسکی روی برف‌های نکوبیده تا نوشیدن چای کنار آتش در کویر جزو گردشگری ماجراجویانه است و تعاریف خاص خود را دارد. در این زمینه پژوهش‌های زیادی شده و تعاریف مختلفی هم وجود دارد. برخی به خطرناک بودن و بعضی هم بر دور دست بودن آن تاکید دارند، اما بنا به تعریف انجمن جهانی گردشگری ماجراجویانه (ATTA)، «گردشگری ماجراجویانه، گونه ای از گردشگری شامل اکتشاف یا سفر با ریسک (احتمال خطر) پذیرفته شده (و احتمالا واقعی) است و نیاز به مهارت‌های مخصوص و فعالیت جسمی دارد.»

گردشگری ماجراجویانه، به هر گونه‌ای از گردشگری گفته می‌شود که دو مورد از این سه مورد فعالیت جسمی، تبادل یا تعامل فرهنگی و سر و کار داشتن با طبیعت را در خود داشته باشد. در این تعریف تاکیده شده که فرد در گردشگری ماجراجویانه برای اکتشاف به دل طبیعت می‌رود، در حالی که از وجود ریسک پذیرفته شده و احتمال خطر آگاه است و بی‌تردید وقتی در فعالیت‌های ماجراجویانه شرکت می‌کند باید آمادگی جسمی و مهارت کافی برای آن فعالیت را داشته باشد.

توسعه گردشگری ماجراجویانه محصول یک کار گروهی است

کیانوش محرابی در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا درباره توسعه گردشگری ماجراجویانه اظهار داشت: یکی از مهمترین ویژگی‌های گردشگری ماجراجویانه این است که تک و تنها انجام نمی‌شود. از طرفی همه کارهای زیربنایی مورد نیاز توسعه آن هم یک کار گروهی است و همه ذی‌نفعان از دولت و بخش خصوصی تا جامعه محلی در این زمینه وظایف مشخصی دارد. فراهم کردن زیرساخت‌ها، تشخیص، ایجاد و قطع دسترسی افراد به یک مکان طبیعی برای گردشگری، ممنوعیت و حصارکشی محوطه‌ها، ایمن‌سازی و استاندارسازی این اماکن از اختیارات و وظایف دولت است.

هماهنگ‌کردن و آموزش جوامع محلی با موضوع گردشگری ماجراجویانه به عهده دولت است؛ مردم محلی حرف مسئولان دولتی، ضوابط، مقررات و محدودیت‌هایی که دولت ابلاغ می‌کند را بهتر قبول می‌کنند تا نکاتی را که مثلا یک شرکت خصوصی گردشگری یا یک راهنمای گردشگری غیربومی درباره شنا نکردن در منطقه پرخطر رودخانه و دریا، شکار نکردن یا نزدیک نشدن به لبه پرتگاه توصیه می‌کند.

مدرس و راهنمای گردشگری ماجراجویانه گفت: البته دولت در بسیاری مسائل مربوط به گردشگری طبیعی و ماجراجویانه تنها و مظلوم است؛ ارتباط دولت و کارشناسان حرفه‌ای و متخصص بخش خصوصی باید بهتر و تقویت شود و با همکاری یکدیگر زیرساخت‌ها و زیربناهای گردشگری ماجراجویانه توسعه ایجاد و توسعه داد.

راهنما و ایمنی و مهارت از ضرورت‌های تور حرفه‌ای و استاندارد است

محرابی تاکید کرد: دولت و به طور مشخص وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به عنوان مرجع اصلی صدور مجوزهای فعالیت باید به صورت دقیق نظارت کند چه افرادی با چه صلاحیتی گردشگری ماجراجویانه را طراحی و اجرا می‌کنند، متاسفانه نظارت و سخت‌گیری در حوزه گردشگری ماجراجویانه کمتر دیده می‌شود و معمولا حوادث در همین تورهای بدون مجوز که صلاحیت و تخصص ندارند اتفاق می افتد.

رئیس کمیته توسعه پایدار فدراسیون بین‌المللی رفتینگ اظهار داشت: شرکت‌های مسافرتی مجری گردشگری ماجراجویانه باید استانداردهای اجرایی و مقررات کشور را رعایت کنند. آنچه مربوط به مسائل فرهنگی، اخلاقی و دینی فردی و اجتماعی و رفتار جوامع محلی است یا آنچه مربوط به تعداد افراد تور یا زمان اجراست باید مورد توجه راهنما و گردشگران باشد. بخش دیگر هم مربوط مسائل فنی و تخصصی برای تجهیزات، انتخاب راهنما، ایمنی، امنیت و مهارت برای ارتقا کیفیت گردشگری است که از ضرورت‌های اجرای یک تور حرفه‌ای و استاندارد است.

در گردشگری ماجراجویانه، راهنمای گردشگری اهمیت بسیار زیادی دارد و باید علاوه  بر دانش و مهارت از بهترین تجهیزات ایمنی برخوردار باشد. در قایق‌رانی در رودخانه بهترین تجهیزات را راهنمای گردشگری باید همراه داشته باشد. راهنمایی که ایمن باشد می تواند سفر ایمن برای سایرین اجرا کند، راهنمای گردشگری ماجراجویانه باید الگوی گردشگران همراه خود باشد تا بقیه درک کنند ایمنی، مهارت و حرفه‌ای‌گری مهم است.

محرابی تاکید کرد: شرکت‌کنندگان در فعالیت‌های گردشگری ماجراجویانه باید بتوانند تیم اجرایی حرفه‌ای را از غیرحرفه‌ای تشخیص بدهند. متاسفانه شاخص، استاندارد و معیاری برای تشخیص مجری‌های مجاز و حرفه‌ای در گردشگری ماجراجویانه در ایران وجود ندارد. تعداد بسیار زیادی افراد غیرمجاز و غیرحرفه‌ای مدرس گردشگری در آموزشگاه‌ها شده‌اند؛ هیچ درجه‌بندی برای مدرسان گردشگری اعمال نمی شود، خروجی این دوره‌ها، تعداد زیادی راهنمای بدون تخصص و مهارت خواهد بود.

سیستم آموزشی راهنمایان گردشگری باید بازبینی و اصلاح شود. برخی موسسات برای انتخاب مدرس ترجیح می‌دهند از تبلیغات با فعالان شناخته شده (اینفلوئنسرهای) اینستاگرامی، استفاده کنند. متاسفانه شبکه های مجازی در موارد بسیاری گمراه کننده است و علاقه‌مندان مسیر را اشتباه می روند.

راهنمای گردشگری ماجراجویانه گروهی تاکید کرد: توسعه گردشگری ماجراجویانه در گرو همکاری تیمی بخش دولتی، بخش خصوصی، جامعه محلی و همه زنجیره ذی‌نفعان صنعت گردشگری است؛ هر کدام از این اجزا در این فرایند توسعه فعال نشوند، این سیستم درست کار نخواهد کرد.

گردشگر حرفه‌ای می‌داند چه فعالیتی را در کدام اقلیم انجام ‌دهد

محرابی با تفکیک گردشگری ماجراجویانه سخت و راحت از یکدیگر گفت: آنچه برای یک قهرمان حرفه‌ای پرواز از ماجراجویی در آسمان و ارتفاع لذت‌بخش است با یک گردشگری غیرحرفه‌ای ۸۰ ساله متفاوت است. اسکی باز ماهری که از بال‌گرد پایین می‌پرد و تا پایین کوه در شیب‌های تند که امکان ریزش بهمن هم وجود دارد اسکی می‌کند، قطعا دوره‌های آموزشی در زمینه‌های مختلف دیده و تجربه اجرای چنین فعالیتی را در جاهای مختلف جهان را دارد.

رئیس کمیته توسعه پایدار فدراسیون بین‌المللی رفتینگ/rafting گروهی اظهار داشت: گردشگر حرفه‌ای نیازی به توصیه‌های احترام به محیط زیست و نریختن آشغال در طبیعت یا آموزش دیدن مهارت‌های اولیه اسکی ندارد. اینها گردشگران ماجراجوی دارای هدف خاص هستند و تقاضایشان گردشگری ماجراجویانه سخت (hard adventure) است، در حالی که در گردشگری ماجراجویانه راحت (soft adventure)، هر فرد علاقه‌مند با اندک آمادگی جسمی می‌تواند در یک فعالیت ماجراجویانه راحت مثل کمپینگ، پیاده‌روی در طبیعت، پرنده نگری و … شرکت کند.

وی گفت: طراحان و مجریان و خود گردشگر حرفه‌ای کاملا می‌دانند چه فعالیتی را در کدام اقلیم با چه مختصات و مشخصاتی با چه خطرهایی انجام می‌دهند، چه تجهیزات و وسایلی مورد نیاز است کدام مهارت‌های خود را باید تقویت کنند، اما در گردشگری ماجراجویانه راحت در گام اول حتی باید رفتار در طبیعت هم به گردشگران آموزش داده شود.

محرابی افزود: اگر چه در ایران تابلوهای هشدار و محدودیت عبور و ورود به مناطق پر ریسک خیلی کم وجود دارد، گاهی هم که اخطار داده می‌شود بسیاری گردشگران بی‌توجه‌اند. مدتی پیش آتش‌فشان اتنا (Mount Etna) سیسیل ایتالیا فعال شده بود، مسیر را فقط طناب کشیده و ممنوع کرده بودند، هیچ فردی عبور نمی‌کرد، امیدوارم روزی چنین رفتارهایی را هم در گردشگران طبیعت در ایران مشاهده کنیم.

آموزش فرهنگ عمومی گردشگری از دوران کودکی

محرابی گفت: بسیاری گردشگران ایران حرفه‌ای نیستند و باید آموزش ببینند. فرهنگ عمومی گردشگری باید از دوران کودکی آموزش داده شود، این نوع فرهنگ‌ها مانند قوانین راهنمایی‌ و رانندگی و احترام به محیط‌زیست در همه جهان از سنین کودکی فرهنگ‌سازی و آموزش داده می‌شود.

مدرس گردشگری خاطرنشان کرد: بسیاری مشکلاتی که برای گردشگران ساحل و دریا اتفاق می‌افتد به خاطر ترس از آب است به این دلیل که این افراد در کودکی یا تجربه غرق شدن در آب را داشته یا شاهد غرق شدن کسی بوده‌اند و به همین دلیل جرات نمی‌کنند طرف آب بروند و اگر وارد محیط آبی شوند به دلیل همان ترس دچار مشکل می‌شوند.

وی افزود: برخی هم به دلیل این شیوه‌های اشتباه آموزش شنا، مثلا این تصور غلط که «شنا را باید از عمق زیاد را شروع کرد»، دچار ترس همیشگی از آب می‌شوند، یا برای آموزش اسکی، از این شیوه اشتباه که در همان جلسه اول چوب اسکی را می‌دهند می‌گویند «تا پایین این‌قدر زمین می‌خوری تا یاد بگیری»؛ دوره این نوع آموزش‌ها گذشته است.

راهنما نباید اجازه دهد یک غیرحرفه‌ای با تور ماجراجویانه سفر کند

محرابی با بیان اینکه گردشگری ماجراجویانه علاوه بر تجهیزات و امکانات، به مهارت و آمادگی نیاز دارد، گفت: برخی متقاضیان گردشگری ماجراجویانه، حرفه‌ای نیستند. حتی خود فرد هم نمی‌داند باید به چنین سفری برود یا نرود، مثلا برای دره‌نوردی حرفه‌ای که جزو گردشگری ماجراجویانه سخت محسوب می‌شود یک روز قبل از آغاز تور و با یک تعارف ساده و بدون آمادگی و مهارت نمی‌توان وارد یک گروه گردشگری حرفه‌ای شد و با آنها سفر رفت. مهمتر از همه راهنمای آن تور نباید اجازه دهد چنین فردی همراه گروه شود زیرا یک غیرحرفه‌ای می‌تواند همه برنامه گردشگری ماجراجویانه را خراب کند حتی شاید جان خود و دیگران را هم به خطر بیاندازد.

افراد غیرحرفه‌ای در گردشگری ماجراجویانه برای همه گروه دردسر می‌شوند. اگر گردشگر در صخره‌نوردی صعود و فرود را مسلط نباشند یا در دره نوردی نحوه پریدن داخل آب را بلد نباشد یا ترس از آب داشته باشد، به راحتی برای خود و دیگران مشکل ساز می شود. خطا در هر کدام از این‌ها می تواند منجر به مصدومیت و حتی مرگ گردشگر شود.

رئیس کمیته توسعه پایدار فدراسیون بین‌المللی رفتینگ تاکید کرد: در انتخاب گردشگر باید پیش از سفر و در زمان برنامه‌ریزی بسیار دقت شود.میزان آمادگی و مهارت گردشگر باید فراتر یا متناسب با برنامه اجرایی باشد باید در نظر گرفت که بسیاری از گردشگران قبل از شروع برنامه نیاز به آموزش‌های متناسب با برنامه، زمان و محل اجرای آن دارند.

منبع:ایرنا

مهارت و استانداردهای ایمنی، ریسک گردشگری ماجراجویانه را کاهش می‌دهد

مدرس و راهنمای گردشگری ماجراجویانه ریسک را عنصر جدانشدنی از این نوع گردشگری دانست و گفت: دانش، تجربه، مهارت، استفاده صحیح از تجهیزات و رعایت استانداردهای ایمنی و اجرایی و حضور یک راهنمای متخصص و حرفه ای، ریسک را در فعالیت‌های طبیعت محور مخصوصا گردشگری ماجراجویانه به حداقل می‌رساند.

کیانوش محرابی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره گردشگری ماجراجویانه اظهار داشت: گردشگری ماجراجویانه بسیار گسترده است و سطح و درجه‌های مختلفی دارد، از پریدن با لباس بالدار از ارتفاع (Wingsuit)، اسکی روی برف‌های نکوبیده تا نوشیدن چای کنار آتش در کویر جزو گردشگری ماجراجویانه است و تعاریف خاص خود را دارد. در ان زمینه تحقیق و پژوهش‌های زیادی شده و تعاریف مختلفی هم وجود دارد، برخی به خطرناک بودن و بعضی هم بر دور دست بودن آن تاکید دارند، اما بنا به تعریف انجمن جهانی گردشگری ماجراجویانه (ATTA)، «گردشگری ماجراجویانه، گونه ای از گردشگری شامل اکتشاف یا سفر با ریسک (احتمال خطر) پذیرفته شده (و احتمالا واقعی) است و نیاز به مهارت های مخصوص و فعالیت جسمی دارد.»

عضو هیات مدیره فدراسیون بین المللی رفتینگ افزود: گردشگری ماجراجویانه، به هر گونه ای از گردشگری گفته می شود که دو مورد از این سه مورد فعالیت جسمی، تبادل یا تعامل فرهنگی و سر و کار داشتن با طبیعت را در خود داشته باشد، در این تعریف تاکیده شده است که فرد در گردشگری ماجراجویانه برای اکتشاف به دل طبیعت می‌رود، در حالی که از وجود ریسک پذیرفته شده و احتمال خطر آگاه است و بی تردید در فعالیت‌های ماجراجویانه شرکت می کند، پس باید آمادگی جسمی و مهارت کافی برای آن فعالیت را داشته باشد.

طبیعت شگفت‌انگیز و غیرقابل پیش‌بینی است و همین عوامل باعث جذب گردشگر به طبیعت می شود، البته غیرقابل پیش‌بینی بودن جنبه‌های مثبت و منفی دارد، گردشگری که به دامن طبیعت می‌رود قصد دارد از زندگی شهری دور شود اما ممکن است به صورت غیرمنتظره با جاذبه‌هایی طبیعی مانند یک پرنده خاص، پروانه نادر و زیبا رو به رو شود یا حتی یک حیوان وحشی سر راهش قرار بگیرد که در اصطلاح می گویند «منتظر غیرمنتظره‌ها باشید (Expect The Unexpected)» که جنبه های جذاب و مثبت است.

راهنمای گردشگری ماجراجویانه با اشاره به جنبه های احتمالی و منفی غیرمنتظره‌ها در گردشگری در طبیعت، خاطرنشان کرد: افراد ممکن است در گردشگری ماجراجویانه در طبیعت دچار حادثه و سقوط شوند یا حیوان وحشی به آنها حمله کند یا دچار تصادف و سوانح رانندگی شوند، این حوادث گاهی اجتناب‌ناپذیر است، اما اگر آگاهی و مهارت داشته باشند تا حد زیادی می‌توانند ریسک این حوادث را کاهش  دهند؛ در گردشگری ماجراجویانه ریسک به معنای خطر نیست؛ خطر عاملی است که به ما آسیب می‌زند اما ریسک، احتمال آسیب‌رساندن خطر است.

ریسک عنصر جدانشدنی از گردشگری ماجراجویانه

محرابی ریسک را عنصر جدانشدنی از گردشگری ماجراجویانه دانست و افزود: صخره‌نوردی که می‌داند در هنگام صعود یک سنگ بزرگ صددرصد سقوط می‌کند، به هیچ وجه از آن مسیر صعود نمی کند، زیرا با خطر مواجه است؛ این صخره نورد باید در مسیری که از ایمنی آن اطمینان دارد، صعود را انجام می دهد ولی باز هم ممکن است تکه‌ سنگی از صخره ای جدا شده و سقوط کند، پس اگر بدون تجهیزات ایمنی صخره‌نوردی کند ریسک و آسیب‌پذیری افزایش پیدا می‌کند و اگر از تجهیزات ایمنی استفاده کند، ریسک پایین آمده و احتمال آسیب هم کاهش می‌یابد. با استفاده از دانش، تجربه، مهارت، استفاده صحیح از تجهیزات و رعایت استانداردهای ایمنی و اجرایی در فعالیت های طبیعت محور، مخصوصا گردشگری ماجراجویانه ریسک به حداقل می رسد.

رئیس کمیته توسعه پایدار فدراسیون بین المللی رفتینگ گفت: همه افراد همیشه در محیط های طبیعی با ریسک مواجه هستند؛ ممکن است انجام یک فعالیت در طبیعت دارای ریسک کم باشد، اما فعالیت طبیعت گردی بدون ریسک در محیط طبیعی امکان‌ناپذیر است و مسئولان منطقه ای برای آگاهی بخشی و اخطار به گردشگران در مناطق گردشگری تابلوهای هشدار سطوح ریسک را با دسته بندی زیاد (high risk)، متوسط (middle risk) و کم (low risk) نصب می کنند.

گردشگری ماجراجویی بر اساس سطح ریسک به دو دسته راحت (Soft) و سخت (Hard) تقسیم می‌شود، در گردشگری ماجراجویانه راحت (Adventure Soft) ریسک پایین است و هر فردی می‌تواند در آن شرکت کند و خیلی هم دنبال کارهای سخت و پرریسک نیست و همه علاقه مندان می توانند در این نوع گردشگری شرکت کنند؛ اما در گردشگری ماجراجویانه سخت (Adventure Hard) فعالیت‌های تخصصی و حرفه‌ای است که مهارت و تجهیزات لازم دارد، مدت زمان حضور در طبیعت بیشتر است، و معمولا در محیط دور دست انجام می‌شود و فقط افراد حرفه‌ای می‌توانند در آن شرکت کنند.

ایمنی مهمترین عامل در گردشگری ماجراجویانه

محرابی درباره گردشگری ماجراجویانه در ایران گفت: گردشگری ماجراجویانه وابسته به طبیعت است؛ ایران از نظر تنوع اقلیمی جغرافیایی و جاذبه‌ها و منابع‌طبیعی یک کشور غنی، کم‌نظیر و شگفت انگیز است؛ جنگل، کوهستان، رودخانه، کویر، دریا، رودخانه، دره و … همه منابع طبیعی مورد نیاز برای جذب گردشگر ماجراجویانه در ایران وجود دارد. برای مثال یک کوه مانند دماوند دارای ظرفیت های متنوع و متعددی برای گردشگری ماجراجویانه است و مکان پیاده‌روی در کوهپایه، عکاسی طبیعت، جانورشناسی، گیاه شناسی، کوه نوردی و قله نوری، صعود زمستانه و اسکی و حتی پرواز با وسایل مختلف بر فراز آن وجود دارد. با یک جاذبه طبیعی ۱۰ها زیرشاخه گردشگری وابسته به آن عملی است.

گردشگری ماجراجویانه براساس نوع فعالیت به سه دسته اصلی «هوایی- وابسته به هوا»، «زمینی-روی زمین» و «آبی-وابسته به آب» تقسیم می‌شود. همین تنوع و تکثر باعث می‌شود افراد زیادی به طبیعت بروند و روز به روز هم این تمایل به طبیعت رفتن در میان اقشار محتلف در حال افزایش است؛ البته آثار مثبت و منفی دارد، کسب آرامش و انرژی از طبیعت اتفاق خوبی است اما اگر غیرآگاهانه باشد، هم به طبیعت و هم به خود گردشگران آسیب وارد می‌شود؛ اگر چه تعداد گردشگران آگاه زیاد است، اما متاسفانه تعداد ناآگاهان بسیار بیشتر است.

عضو هیات مدیره فدراسیون بین المللی رفتینگ خاطرنشان کرد: با همه آموزش ها و اطلاع رسانی ها هنوز هم بسیاری از افراد هنگام حضور در کوه یا جنگل، زباله‌ها را در طبیعت رها می‌کنند، بدون توجه به پوشش گیاهی آتش روشن می کنند، همچنان به محیط زندگی حیوانات تعرض و به گونه‌های گیاهی آسیب می‌زنند و گاهی هم شاهد عدم توجه گردشگران به فرهنگ اجتماعی جوامع محلی ساکن نزدیک محیطی های طبیعی هستیم که باعث واکنش آنها هم می‌شود.

وی مهمترین عامل در گردشگری ماجراجویانه را ایمنی دانست و اظهار داشت: میل رفتن به طبیعت در جهان رو افزایش است، اگر زیرساخت های آن فراهم نباشد و گردشگران به محیط های پرریسک با احتمال بالای بروز خطر بروند، آمار حوادث و میزان مصدومیت و مرگ گردشگران افزایش می یابد، اما اگر زیرساخت های مورد نیاز فراهم شود وقتی افراد به این مناطق می‌روند خاطرات خوبی ثبت می‌کنند و پس از چند روز بسیار پر انرژی به جریان عادی زندگی شهری خود بر می‌گردند.

راهنمایان گردشگری ماجراجویانه همیشه یک برنامه جایگزین دارند

محرابی گفت: گردشگری ماجراجویانه در ایران هم مانند همه دنیا در حال رشد است، اما هنوز زیرساخت‌های لازم برای توسعه این گونه گردشگری فراهم نیست؛ از طرفی بسیاری از شاخه های گردشگری ماجراجویانه توسط افراد غیر متخصص برنامه‌ریزی و اجرا می‌شود به همین دلیل هر چه جلوتر می‌رویم حوادث در طبیعت و گردشگری ماجراجویانه بیشتر می‌شود و اگر جلوگیری نشود افزایش می یابد.

گردشگری ماجراجویانه یک فعالیت تخصصی است و معمولا در محیط‌های پرریسک‌ انجام می‌شود اگر این فعالیت ریسکی توسط افراد غیرحرفه‌ای برنامه‌ریزی و اجرا شود و گردشگران آن هم از مهارت لازم برخوردار نباشند حادثه ایجاد می شود، افزایش روز به روز تعداد جان‌باختگان و مصدومان در دریا، رودخانه و تورهای آفرود به همین دلیل است؛ تورهای خوب و راهنمایان متخصص حرفه‌ای داریم، اما تورهای غیرتخصصی هم در حال برگزاری است که باید جلوگیری شوند.

راهنمای گردشگری ماجراجویانه اظهار داشت: راهنمایان حرفه ای همه جوانب سفر را در نظر می گیرند و ریسک را تا جایی که ممکن است کاهش می دهند، راهنمایان گردشگری ماجراجویانه همیشه یک برنامه جایگزین دارند مثلا برای کویرگردی بیش از یک خودرو در نظر می‌گیرند، بنزین اضافه هم بر می دارند، تجهیزات و وسایل مورد نیاز را بیشتر از نیاز سفر یک روزه با خود می‌برند، به تنهایی نمی‌شود سفر ماجراجویانه رفت حتما باید همراه حرفه ای هم داشته باشد.

منبع:ایرنا