به گزارش ایرنا، قلعه لک لک‌ها در واقع دیواره‌های عمودی و صخره‌ای طبیعی با ظاهری عجیب هستند که که این پرنده آشیانه خود را بر نوک این صخره های عمودی برپا می کند و چند سال قبل با ایجاد یک جاده از میانه این پدیده طبیعی، این دیواره زیبا به ۲ قسمت جداگانه تقسیم شد اما با این وجود لک لک‌ها، این قلعه منحصر به فرد و همچنین لانه های خود را ترک نکردند.

وجود رودخانه پرآب قزل اوزن از یک سو و همچنین مهربانی اهالی روستا، وجود شرایط آب و هوایی مناسب، مزارع برنج و صخره های مرتفع از دیگر سو، باعث شده است تا لک لک‌ها تصمیم بگیرند در این قلعه تماشایی، آشیانه سازی کرده و تخم گذاری و جوجه دهی کنند.

رودخانه پرآب و خروشان قزل اوزن با ماهی های فراوان، بستر را برای زیست این پرندگان مهیا کرده است و در واقع لک لک‌ها به لحاظ امن بودن منطقه و تغذیه مورد دلخواه، جوار این رودخانه را به عنوان زیستگاه باب میل خود برگزیده است و به غیر از این روستا در بسیاری از روستاهای شهرستان های ایجرود و طارم نیز زیست دارند و علاوه بر رودخانه قزل اوزن، سد گلابر در ایجرود نیز مزید بر این شده است.

رودخانه قزل اوزن یکی از طولانی‌ترین رودخانه‌های ایران است که از ارتفاعات استان کردستان سرچشمه گرفته و از ناحیه جنوب غربی وارد زنجان شده و از جنوب به صورت مارپیچ، خدابنده، ماهنشان از شهرستان های این استان و همچین شمال غرب را دور زده و سپس وارد محدوده شهرستان میانه و خلخال شده و با گردش به سمت شرق در منطقه طارم علیا (آب‌بر) مرکز شهرستان طارم دوباره وارد خاک استان زنجان و از دهستان گیلوان از استان زنجان خارج شده و با دریافت شاخه شاهرود در شهر منجیل، با نام سفید رود به سمت شمال جریان یافته و در نهایت به دریای خزر می‌ریزد.

قزل اوزن واژه‌ای ترکی است و از ۲ جزء، قزل به معنای سرخ و اوزن به معنای شناور تشکیل شده است و نام تاریخی این رود در منابع یونان باستان آماردوس (برگرفته از نام قوم آمارد) بوده است. در منابع اسلامی آن را نهر الابیض (به معنای رود سفید) خوانده‌اند و در سده‌های میانه تمام این رود به نام سپیدرود یا سفیدرود معروف بود ولی بعدها فقط به بخشی از آن که از منجیل تا دریای خزر قرار دارد، سفیدرود می‌گفتند که اکنون از سرچشمه این رود تا منجیل به نام قزل اوزن خوانده می‌شود.

این پرندگان در اطراف روستاهای قرار گرفته در طول مسیر این رودخانه همیشه پرآب و خروشان که انواع آبزیان در آن زیست دارند، آشیانه های خود را می سازند و زیبایی های طبیعت زنجان را دوچندان می کنند.

رییس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان، گفت: لک لک‌ها سالیان متمادی است که در مناطق طبیعی این استان مشاهده می شوند و در حقیقت یک الفت و انس بسیار نزدیک و دیرینه با اهالی این مناطق پیدا کرده‌اند که هیچ آزار و اذیتی برای هم ندارند و اهالی منطقه، ادارت خاص دارند و معتقدند به خوش یمن بودن این پرندگان بوده و حضورشان را وفور و فراوانی نعمت می دانند.

پرویز رستمی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: در زمان حاضر می توان گفت قریب ۵۰۰ قطعه لک لک در طول مسیر رودخانه قزل اوزن در شهرستان های ایجرود، ماهنشان و طارم، زیست دارند که به حتم همانند سالهای گذشته با سرد شدن هوا به مناطق گرمسیر به پرواز درآمده و پس از زمستان گذرانی با نزدیک شدن فصل بهار، مجدد به طبیعت زنجان باز می‌گردند.

وی اظهار داشت: در سرشماری سال ۹۸ پرندگان آبزی و کنار آبزی که در هشت سایت طبیعی پرندگان این استان صورت گرفت، تعداد ۱۱ قطعه لک لک نیز مشاهده شد اما تعداد آنها در این سایت ها بیشتر از این رقم است.

رستمی با بیان اینکه علاوه بر لک لک سفید زنگ، لک لک سیاه نیز در این استان مشاهده شده اما از سوی این اداره کل مستندسازی نشده است، تصریح کرد: بیشترین تغذیه این پرنده حرام گوشت اما زیبا و تماشایی، ماهی است و به کشتزارهای اهالی روستا و منطقه نیز آسیبی نمی رسانند.

وی افزود: لک لک پرنده‌ای بزرگ با پاها و گردن دراز و منقار بلند و راست می‌باشد که آهسته به پرواز در آمده و بال می زنند و درحال پرواز نیز پاها و گردن را کشیده و اندکی رو به پایین نگه می‌دارند، آرام و کند راه می‌روند و نر و ماده هم ‌شکل بوده و بر روی درخت‌ها، تیرهای برق، صخره‌ها یا ساختمان‌ها نشسته و یا آشیانه می‌سازند.

رستمی ادامه داد: این پرندگان از حواصیل، پلیکان و کرکس، متمایز بوده و به سادگی قابل تشخیص هستند و مهاجرت آنها در دسته‌های منظم صورت گرفته و زود انس نیز هستند و در تالاب ها، کشتزارها قابل مشاهده بود و در فصل تخمگذاری و جوجه دهی نیز در نزدیک مناطق مسکونی دیده می شوند.

منبع:ایرنا