نوشته‌ها

جاذبه‌های گردشگری لنگرود ؛ از لیلاکوه تا چمخاله

لنگرود نام شهری در گیلان است؛ ساحل چمخاله یکی از معروف‌ترین نقاط دیدنی این شهر است که هر ساله گردشگران زیادی را به سمت خود می‌کشاند.

برای رسیدن به گیلان سه محور شرقی، جنوبی و غربی وجود دارد. محور شرقی از چابکسر شهرستان رودسر آغاز می‌شود. کسانی که از مازندران وارد گیلان می‌شوند در ابتدا وارد چابکسر، کلاچای، رودسر، املش و سپس لنگرود می‌شوند. البته باید بدانیم که چهار بخش کلاچای، چابکسر، رحیم آباد و رودسر جزو شهرستان رودسر محسوب می‌شوند. لنگرود شهر زیبایی است که جاذبه‌های گردشگری زیادی دارد.

بازار ماهی‌فروشان

اگر به بازارهای محلی علاقه دارید، بازار ماهی‌فروشان لنگرود پر از عطر و طعم و هیجان زندگی است. در این بازار انواع نان‌های محلی، ماهی و کلوچه نان‌خشکی که سوغات این شهر است، یافت می‌شود. چنانچه به صنایع دستی نیز علاقه دارید می‌توانید در همین بازار از راسته حصیرفروشان انواع صنایع‌دستی را به سوغات ببرید.

بقعه آقا سیدحسین

بقعه آقا سیدحسین در شمال بازار لنگرود قرار دارد و متعلق به یکی از حکام کیایی است. زمان ساخت بقعه مربوط به دوره کیاییان است. این بنا شامل اتاق حرم و ایوان جانبی آن است. در اطراف این بقعه گردشگران بسیاری برای این‌که به کبوتران گندم بدهند جمع می‌شوند و همین موضوع به یک امکان گردشگری در لنگرود تبدیل شده است.

پل‌خشتی

پل‌خشتی نماد شهر لنگرود و از آجر و ساروج ساخته شده است. این پل تاریخی روی رودخانه لنگرود قرار دارد و از مرکز شهر عبور می‌کند، برای همین زیبایی خاصی به این شهر داده است. پل خشتی یا خَشته‌پورد در زبان محلی هنگام شب به‌دلیل نورپردازی آن بسیار دیدنی است.

خانه منجم‌باشی

خانه منجم باشی یکی از جاذبه‌های گردشگری لنگرود است. قدمت این بنا به دوره قاجار باز می‌گردد. این خانه که به یکی از خاندان‌های مهم لنگرود در آن دوران به نام خاندان منجم‌باشی تعلق داشت، معماری باشکوه و تزئیناتی بسیار زیبا دارد.

لیلاکوه

لیلاکوه یا لیله کوه یک منطقه توریستی در لنگرود است که گردشگران زیادی را به سمت خود می‌کشاند. این منطقه قهوه‌خانه‌های فراوانی دارد که اهالی لنگرود و مسافران برای نوشیدن چای با خانواده به این منطقه کوهپایه‌ای می‌روند. ملاط و کومله نیز از دیدنی‌های اطراف لیلاکوه هستند.

ملاط

مسیر لیلاکوه تا ملاط و پرشکوه منطقه‌ای توریستی است که بازارچه نان محلی آن شهره است. در این بازارچه نان محلی خُلفه توسط زنان ملاطی پخته و همراه چای و تخم‌مرغ محلی به گردشگران عرضه می‌شود. همچنین پرتقال این منطقه معروف است که در فصل برداشت این میوه، محلی‌ها آن را جلوی در خانه‌های خود عرضه می‌کنند. در شهر کومله آبگیری نیز وجود دارد که به دلیل نزدیکی با کوه زیبایی و چشم‌انداز ویژه‌ای یافته است. این آبگیر در برخی فصول میزبان انواع پرندگانی است که برای گذراندن زمستان به این منطقه مهاجرت می‌کنند.

آبشار دیجان

اگر از شهرستان لنگرود به سمت شهر اطاقور حرکت کنید، بعد از میدان دوّم اطاقور به روستای خرما می‌رسید. از این روستا یک جاده خاکی به‌سمت روستای دیجان می‌رود. آبشار زیبای دیجان کمی پس از روستا قرار دارد.  این آبشار حدود ۲۰ متر ارتفاع دارد و در قسمت بالایی آن مکانی زیبا برای استراحت است و در پایین آن حوضچه‌ای قرار دارد که می‌توان در آن شنا کرد.

تالاب کیاکلایه

تالاب کیاکلایه یکی از غنی‌ترین تالاب‌های گیلان به‌دلیل داشتن تنوع گونه‌های حیاتی است که گردشگران بسیاری برای بازدید از آن  تمایل نشان می‌دهند. پارک فجر لنگرود نیز در کنار این تالاب قرار دارد. در تابستان این تالاب پر از نیلوفرهای آبی می‌شود که بسیار دیدنی است. شما می‌توانید در اطراف این تالاب دوچرخه‌سواری نیز بکنید. برای این کار دوچرخه نیز اجاره داده می‌شود.

تالاب چاف

تالاب چاف با وسعت ۸۰۰هکتار در حاشیه شهرستان چاف و ۱۳ کیلومتری شمال شرقی لنگرود قرار دارد.  این تالاب منطقه شکار ممنوع است. در نزدیکی این تالاب هتل‌های مختلفی برای اقامت گردشگران وجود داد.

ساحل چاف و چمخاله

بی‌شک چمخاله زیباترین و معروف‌ترین ساحل توریستی گیلان است. هر ساله مسافران زیادی به این منطقه سفر می‌کنند. برای رسیدن به چمخاله از شهر لنگرود از  بلوار جمهوری اسلامی وارد جاده چمخاله شوید. فاصله لنگرود تا چمخاله بسیار کم است. ساحل چمخاله طولانی‌ترین ساحل شمال ایران است. همچنین ساحل چاف نیز از دیدنی‌های لنگرود محسوب می‌شود.

آبشار ماهی‌مشو

آبشار ماهی‌مشو یکی از جاذبه‌های توریستی در اطاقور لنگرود است. چون ماهی نمی‌تواند  به سمت آبشار حرکت کند به همین دلیل به آن ماهی‌مشو می‌گویند. ارتفاع این آبشار حدود ۱۰ متر است و حوضچه آن۲ متر عمق دارد. برای رسیدن به این آبشار باید به سمت خرما بروید و سپس جاده روستای پنو را در پیش بگیرید. مسیر خاکی تا روستای پنو ۶ کیلومتر است. ۵ کیلومتر که برانید، پل بتنی کوچکی در یک پیچ تند دیده می‌شود. تنها راهنمای شما تیرهای برق است. نزدیک دومین تیر برق بعد از پل بتنی خودروی خود را نگه دارید. از این پس باید پیاده‌روی در دل جنگل را تجربه کنید. تا رسیدن به آبشار در برخی نقاط باید رودخانه‌نوردی هم کنید. برای همین بهترین فصل بازدید از آبشار تابستان است.

منبع:همشهری