هنر

قدم به دنیای هنر امپرسیونیسم در موزه «اورسای»

موزه‌ها یکی از مکان‌هایی هستند که می‌توان سیر تحول تاریخی و فرهنگی را در آن‌ها مشاهده کرد، از پیشرفت حاصل از گذر زمان متعجب شد و گاهی به فکر فرو رفت.در پاریس ایستگاه قطاری پس از بازسازی به موزه‌ای با عنوان موزه «اورسای» تبدیل شد. این موزه بر حاشیه رود سن واقع شده است و به عنوان یکی از نمونه‌های برجسته از معماری جنبش‌های هنر های زیبای فرانسه شناخته می‌شود.

ساختمان ابتدایی موزه که ایستگاه قطار بوده است توسط «لوسیان مگن»، «امیل بنارد» و «ویکتور لالوکس» طراحی شده که پس از سال‌ها برای استفاده خدمات خط اصلی نامناسب شده بود و در سال 1970 مجوز تخریب این ایستگاه صادر شد.

پس از این اتفاق اداره موزه فرانسه پیشنهاد داد که این ایستگاه به موزه تبدیل شود تا فاصله بین «موزه لوور» و «موزه ملی هنرهای مدرن» شکسته شود. طرح پیشنهادی توسط «ژرژ پمپیدو» پذیرفته و در سال 1978 مسابقه‌ای برای طراحی موزه جدید در پاریس برگزار شد که «پیر کلبوک»، «رنو باردون» و «ژان پاول فیلیپون» در این مسابقه موفق شدند و کار طراحی ساختمان موزه را بر عهده گرفتند؛ در همین سال نیز ساختمان موزه در فهرست آثار تاریخی به ثبت رسید.

موزه «اورسای» پس از جمع‌آوری 600 مجسمه و آثار دیگر در دسامبر 1986 توسط «فرانسوا میتران» رئیس جمهور وقت فرانسه افتتاح شد که از شگفتی سازه آن می‌توان به سقف گنبدی شکل این ساختمان که از 3500 متر مربع شیشه تشکیل شده است، اشاره کرد.

 

موزه «اورسای» حاوی مشهورترین مجموعه آثار هنر ملی امپرسیونیسم و پست‌امپرسیونیسم فرانسه است که در سال‌های ۱۸۴۸ تا ۱۹۱۴ میلادی خلق شده‌اند. آثاری از سبک‌های کمتر شناخته شده مانند سمبولیسم، نقاشی نقطه نقطه، واقع‌گرایی و آثاری از هنرمندانی چون «اوژن دولاکروا»، «ادوار مانه»، «پل گوگن»، «پل سزان»، «کلود مونه»، «پیر آگوست‌رنوآر»، «آلفرد سیسلی» و «ون گوگ» برای علاقه‌مندان به نمایش گذاشته شده است.

از آثار موجود در موزه «اورسای» می‌توان به نقاشی، مجسمه، عکس و مبلمان اشاره کرد. یکی از دلایل شهرت آن به خاطر مجموعه‌های سبک دریافتگری از جمله آثار «کلود مونه» و «رنوار» است؛ بسیاری از این آثار تا پیش از بازگشایی اورسای در «موزه ژو دو پوم»، «موزه لوور» و «موزه ملی هنرهای مدرن» نگهداری می‌شد.

 

طبقه همکف این موزه میزبان برخی آثار متأخر و کمتر شناخته شده از «ادوار مانه»، «پل سزان»، «اوژن دولاکروا» و «ژان اگوست دومینیک اَنگر» است. طبقه دوم این مجموعه همچنین میزبان آثار هنر نو است، در بخش دیگری از موزه، مجموعه‌ای از مجسمه‌ها، مبلمان و سایر وسایل تزئینی به سبک هنر نو برای علاقه‌مندان به نمایش گذاشته شده است که برخی از آن‌ها توسط معماران مشهور فرانسوی «هکتور گیمار»، «چارلز لوئیس تیفانی» و «رُنه لالیک» خلق شده‌اند.

در طبقه سوم نیز علاقه‌مندان می‌توانند از تمام آثار مشهور نقاشان امپرسیونیست مانند «کلود مونه»، «کامی پیسارو»، «پیر آگوست رنوآر»، «ادوار مانه» و البته آثاری از هنرمندان سبک پست امپرسیونیسم مانند «پل سزان»، «ون گوگ» و … دیدن کنند.

علاقه‌مندان به عکس و فعالیت‌های عکاسی نیز می‌توانند از گالری عکاسی این موزه دیدن کنند. هدف موزه اورسای از ایجاد چنین گالری، تجلیل از صنعت عکاسی در تمامی مراحل تکاملش به عنوان هنری رو به رشد بود.

نخستین کلکسیون این مجموعه متعلق به آثار دوران اولیه عکاسی (سال 1839) تا عصر طلایی عکاسی فرانسه و انگلیس ( سال 1863) است؛ امروزه بازدیدکنندگان از گالری عکاسی این موزه می‌توانند به مشاهده 45 هزار اثر بپردازند.

 

آثار شاخصی چون نقاشی «سیب‌ها و پرتقال‌ها» اثر پل سزان، «نیلوفرهای آبی» اثر کلود مونه، «مونمارتر» اثر پیر آگوست رنوآر و «ناهار در چمنزار» اثر ادوار مانه، راهروی مرکزی و ساعت قدیمی ایستگاه اورسای، میدان اورسای که 6 مجسمه برنزی نمادین متعلق به نمایشگاه جهانی سال 1878 را شامل شده است، مجموعه ‌آثاری متعلق به موزه لوور، موزه لوکزامبورگ و گالری Jeu de Paume که قدمتشان به اوایل قرن هجده میلادی باز می‌گردد، مجموعه نقاشی‌های موزه اورسای و کلکسیون نقاشی‌های اورسای که به سال 1818 زمانی که شاه لوئی هجدهم موزه لوکزامبورگ را تأسیس نمود باز می‌گردد، این موزه را برای هر بازدیدکننده و گردشگری منحصر به فرد کرده است.

منبع:ایسنا

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *