پارک ملی دریایی

چرا نخستین پارک ملی دریایی ایران حال ناخوشی دارد ؟

نخستین پارک ملی دریایی کشور حال خوشی ندارد , اکنون هم در بخش‌های حفاظت شده سازه‌های غیرمناسب با بافت بومی با عنوان طرح گردشگری ـ آموزشی روبه‌رو شده است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از بوشهر، نای‌بند؛ نخستین پارک ملی دریایی کشور حال خوشی ندارد. پیش‌تر با قرارگیری تأسیسات ویژه اقتصادی انرژی پارس در مجاورت این پارک، آسیب‌ها و لطمه‌های جدی به آن وارد شده و حالا ساخت یک مجموعه هتل، در محدوده این پارک، اسباب نگرانی دلسوزان و فعالان محیط زیستی را درپی داشته است. هتلی که شواهد و مستندات می‌گوید بیشتر به مثابه یک شهرک است تا مرکز تفریحی آن هم بدون هرگونه رعایت اصول زیست محیطی؟!

نکته قابل توجه اینجاست که علی‌رغم تمام شواهد نگران کننده از تخلف‌های پیدا و نهان طرح گردشگری یاد شده روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان بوشهر، از طرح مذکور با عنوان “طرح گردشگری، اقامتی و زیست محیطی” یاد می‌کند که محل احداث آن در اراضی غیرملی و در محدوده مستثنیات منطقه “نای بند” واقع شده و به اعتقاد آنها واگذاری اراضی به هیچ وجه برخلاف قوانین و مقررات محیط زیست صورت نگرفته است.

اما برخی از فعالان محیط زیستی معتقدند «مسئله جانمایی ساخت وسازهای در قالب طرح هتل در راس “نای‌بند” متناسب با برنامه آمایشی مناطق حفاظت شده نیست و باید راس نایبند از سازه‌های فلزی وچندین طبقه پاک شود.

حال آنکه در طرح مدیریت پارک ملی نای‌بند توسعه روستاها و ساخت‌ و ساز در روستاهای حاشیه پارک به عنوان یکی از عوامل تهدید کننده ذکر شده و بر ضرورت برخورد سریع و قانونی با متخلفان تأکید شده است اما چه می شود که برپایی چنین سازه بزرگ فلزی و بتنی توسط مجری طرح تهدید به حساب نمی‌آید؟

عناوینی که بعدها به طرح اضافه شد

یوسف صفری، یکی از فعالان محیط زیست عسلویه نیز با اشاره به تخلف و نگرانی‌های زیست محیطی که در این زمینه ایجاد شده است گفت: اجرای طرح‌های اشتغالزا و همچنین مناسب با پتانسیل‌های زیست محیطی مناسب است اما در این مورد از این موارد در راستای منافع شخصی سوء استفاده شده است.

نکته دیگر که سبب تعجب شده حتی این است که توسعه روستاهای اطراف و تامین زیرساخت‌های آنها به دلیل همین مصوب مسکوت مانده و از دستور کار خارج شده اما دقیقاً در قلب منطقه حفاظت شده شاهد سربرافراشتن سازه‌ای نا متناسب با محیط اطراف هستیم که این سئوال را در ذهن مخاطبان ایجاد می‌کند که توسعه روستا و زیرساخت‌های زندگی بومیان تهدید محیط زیست است یا ایجاد یک مجتمع نا شناخته؟

حال اگر حتی از تمام موارد یاد شده بگذریم نکته نگران کننده طرح از ابتدا برای ایجاد چند کلبه دریایی آنهم کاملاً سازگار با محیط زیست یعنی از مصالح بومی است، اما براساس ارتباطات غیرشفافی که مجری طرح با نهادهای مرتبط ایجاد کرده این چند کلبه دریایی جایش را به دهکده‌ای آن هم بدون توجه به موضوع سازگاری آنها با محیط اطرافشان است.

منبع:تسنیم

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *