نقش آموزش صنایع‌دستی و هنرهای سنتی در شکوفایی استعداد کودکان و نو‌‌جوا‌نان
بدون شک این امر مزایای فراوانی دارد، هر چند به‌رغم میل به گذران اوقات‌فراغت و بازی‌های کودکانه اما تصمیم والدین بر بهینه بودن فعالیت‌های انجام شده تا حد زیادی با تفکر فرزندان تفاوت دارد.
ایجاد شور و شعف در کودک در کنار آموزش صحیح دوره‌های برگزار شده زمینه لازم را برای ظهور و بروز استعداد فرد فراهم آورده و نویدبخش آینده‌ای درخشان خواهد بود.
اغلب کلاس‌های فوق‌برنامه از دید والدین مفید تشخیص داده شده و نظر کودک در آن چندان نقشی ندارد. هر چند منفعت حضور در این دوره‌ها بر کسی پوشیده نیست اما نوآوری در رشته‌ها، کلاس‌های آموزشی و نحوه آموزش در ایجاد علاقمندی فرد مؤثر است.
با وجود غنای رشتههای گوناگون صنایع‌دستی و استادکاران ماهر و با تجربه که سال‌ها ممارست و تمرین داشته و شاگردان بسیاری را تربیت کرده‌اند خلع و فقدان آموزش هنرهای سنتی در سنین پایین لمس می‌شود.
گرچه اصولاً آموزش محدوده سنی خاصی را شامل نمی‌شود اما گاهی خطرات ناشی از کار با تجهیزات و ابزار کاربردی به قدرت بدنی و رشد عقلی کامل نیازمند بوده تا از بروز هرگونه حادثه‌ای جلوگیری شود.
به واسطه قدرت بالای یادگیری، مهارت، علاقه وافر دانشآموزان همچنین شوق و عطش فراوان آنان به آموزش موارد جدید منجر به استعدادیابی، توسعه، ترویج و احیای رشتههای فراموش‌شده می‌شود که از جمله مزایای برگزاری دوره‌هایی از این دست است.
هر چند وجود دوره‌های فنی و حرفه‌ای و رشتههای دانشگاهی هنری در سال‌های متمادی موجب پرورش هنرمندان و علاقه‌مندان بسیاری شده است اما بدون شک آموزش پایه رده‌های سنی پایین امتیاز ویژه‌ای محسوب می‌شود.
در چنین شرایطی فرد می‌تواند در کنار تحصیلات دانشگاهی غیر مرتبط و مربوط به علاقه او و با توجه به مدرک هنری کسب شده در به عنوان مربی و صنعتگر علاوه بر این‌که در این زمینه به خودکفایی برسد با راه اندازی و تجهیز کارگاه تولیدی و آموزشگاه‌ها اشتغال‌زایی کرده و به پرورش علاقمندان نیز مشغول شود.
منبت، معرق، مشبک، قلم‌زنی، میناکاری، سفال‌گری، بافندگی و… از جمله رشتههای کهن ایرانی هستند که با نوآوری به خانه‌های امروزی راه پیدا کرده و از حالت صرفاً تزئینی به وسیله‌ای کاربردی تبدیل شده است.
در گذشته مربیان از شاگردی اساتید بزرگ شروع کرده و در نهایت با آموزش به مقام صنعتگر می‌رسیدند و برای ارتقای سطح مهارت‌های خود به شهری که خاستگاه رشته مورد نظر بوده عزیمت کرده تا اصول و قواعد کار را در محضر استادکاران به نام یاد گرفته و در برگشت به شهر خود آن را گسترش می‌داده اند.
امروزه با فراگیر شدن آموزش، دسترسی آسان، حمل و نقل گسترده و گسترش فضای مجازی تکنولوژی در ابعاد گوناگون زندگی به کمک بشر آمده و امکان استفاده از تجربیات بزرگان فراهم شده است.
با توجه به شیوع کرونا و تغییر سبک زندگی و لزوم رعایت فاصله اجتماعی و قرنطینه‌های طولانی برگزاری دوره‌های غیرحضوری با استقبال چشمگیری روبه‌رو شده است.
با وجود برگزاری مدارس در فضای مجازی و افزایش اوقات فراغت لزوم آموزش صنایع‌دستی و هنرهای سنتی از پایه بیش از پیش حس می‌شود و می‌توان با نظارت خانواده‌ها رشته‌هایی که متناسب با رشد عقلی و درک دانش‌آموز است در بستر امن آموزش داده شود.
تربیت مربیان مختص آموزش در سنین پایین، شیوه آموزش و نحوه بیان به اقتضای سن و میزان درک و فهم دانشآموزان از جمله مواردی است که در برگزاری دوره‌های هنری باید در نظر گرفته شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.