احترام ویژه اهالی منامین به درختان کهن‌سال ثبت‌شده

درختان کهن‌سال ثبت‌شده قبرستان روستای منامین که در سال‌جاری به ثبت ملی رسیده با توجه به قدمت تاریخی و واقع شدن در جوار قبرستان دارای احترام ویژه بین اهالی روستا و مردم منطقه است.

منامین یک روستای زیبا در استان اردبیل، شهرستان خلخال، بخش خورش‌رستم بوده که در حاشیه رود قزل‌اوزن قرار دارد و به همین از وجود باغات، شالیزارها، جالیزارها، بوستان‌ها و مزارع برخوردار است، میوه‌هایی همچون زردآلو، آلو، هلو، آلبالو، گیلاس، ازگیل، انجیر، شلیل، توت، شاه توت، تمشک، انار، به، سیب، گلابی و انگور در این روستا انبوه است. خیار، گوجه فرنگی، هندوانه، کدوتنبل، کدو، بادمجان، برنج هاشمی، کلزا، ذرت، آفتابگردان، زیتون، پیاز، بادام زمینی، گردو، توت، بادام، کاهو، سیر، هویج، فلفل و سبزیجات نیز از دیگر محصولات این روستا است.

منامین در احاطه کمربندی از کوه‌هایی همچون آق داغ، قافلان‌کوه، قاسم کلکی و کوه علم زمیسی و کوه ساربانان قرار گرفته است. بر اساس سنگ نوشته‌ها و قبرستان‌های فعلی و قدیمی و بنا بر وجود دیوارهایی در خلیفه باغی و وجود سنگ قبرهایی با نماد گوناگون قدمت زیادی را برآورد می‌کنند؛ ذهراب دره‌سی، قانلی‌دره، قزل دره‌سی، قارانقلوق دره‌سی و آق‌دره دره‌هایی هستند که در این روستا قرار دارند.

وجود توده‌های درختان تناور سرو کوهی (ارس) در قبرستان‌ها و اماکن متبرکه مثل کاوان، شمس‌آباد، قوسجین، کزج، دایوکندی، باباغیب دمدل، کیرگان پیری، جیندرری پیر، خانگاه پیر و بنه (چاتلانقوش یا ساقیزآغاجی مسجد دوزی)، نارون‌های باشکوه هشجین و تک آردیج، چنارهای با عظمت روستای نمهیل، وجود زالزالک‌های سفید بارور در اکثر نقاط، درختان گردوی روستای نساز، نوده، میره جین نشانه فراوانی از درختان کهن در این منطقه است.

منطقه خورش‌رستم از قدیم‌الایام یکی از زیستگاه‌های مهم گردو بوده است و گردو جز محصولات خشکباری است که به علت دارا بودن ارزش غذایی بالا و چوب مرغوب آن نقش موثر در اقتصاد کشاورزی منطقه خورش‌رستم و سایر مناطق ایران داشته است.

عمر درخت گردو نسبت به سایر درختان شهر چندین برابر بوده به طوری که ۷۰۰ تا ۸۰۰ سال را تخمین می‌زنند و یک نمونه بارز آن در روستای نوده با عمر ۳۵۰ تا ۴۰۰ سال حدود ۳۷۵ متر مربع فضای سایه‌انداز دارد و رویشگاه درختان بنه روستای منامین و به ویژه ۹ درخت بنه واقع در قبرستان منامین نیز جزو مناطق مطرح در این زمینه است.

بنه یا پسته کوهی درختی از سرده پسته بوده که گونه‌های مختلفی از آن وجود دارد، در محدوده قبرستان منامین که در بالادست روستا قرار گرفته است درختان بنه بسیار قدیمی دیده می‌شود که از قدمت چند صدساله برخوردار هستند، درختان این منطقه که اخیرا به ثبت ملی رسیده در وضعیت سلامت کامل قرار داشته و هیچ‌گونه آسیب انسانی و طبیعی در آن‌ها دیده نشده است.

قبرستانی که این درختان در آن واقع شده‌اند ۲۴ هزار و ۳۱۶ متر مربع مساحت داشته است، البته در حواشی این قبرستان که توسط حصار آهنی محصور شده نیز آثار سفالی دیده می‌شود که بیانگر وسعت بیشتر این محوطه بوده و وجود سفال‌های لعابدار در جوار آن قدمت آن را نشان می‌دهد.

مشخصات ۹ درخت قبرستان منامین که در سال‌جاری به ثبت ملی رسیده شامل این درختان است؛ درخت بنه شماره ۱ قبرستان منامین با محیطی معادل ۳۰۴ سانتیمتر از قطری معادل ۹۷ سانتیمتر برخوردار است، قدمت این درخت ۸۱۷ سال برآورد شده که این بخش در حاشیه قبرستان و در جوار حصار واقع شده است؛ این درخت در سلامت کامل به سر برده و هیچ نوع آسیبی در آن دیده نمی‌شود.

درخت شماره دو محیطی معادل ۳۳۷ سانتیمتر داشته و قطر تنه آن ۱۰۷ سانتیمتر بوده و قدمت این درخت ۹۰۵ سال برآورد شده است و درخت شماره سه نیز محیطی معادل ۲۹۵ سانتیمتر داشته و قطر تنه آن ۹۴ سانتیمتر است، قدمت این درخت ۷۹۳ سال برآورد شده است.

درخت شماره چهار این روستا محیطی معادل ۳۷۰ سانتیمتر داشته و قطر تنه آن ۱۱۷ سانتیمتر با قدمت ۹۹۴ سال است؛ درخت شماره پنج محیطی معادل ۲۶۰ سانتیمتر با قطر تنها ۸۲ سانتیمتر بوده که قدمت این درخت ۷۰۰ سال برآورد شده که در این درخت در بالای تنه کمی پوسیدگی دیده شده ولی آثاری از آفت در آن دیده نمی‌شود.

درخت بنه شماره ۶ روستای منامین دارای محیطی معادل ۳۴۵ سانتیمتر و قطر تنه ۱۰۹ سانتیمتر و قدمت ۹۲۷ سال، درخت شماره هفت محیط ۳۰۷ سانتیمتر و قطر تنه ۹۷ سانتیمتر و ۳۲۵ساله داسته و درخت شماره هشت نیز دارای محیطی معادل ۳۶۴ سانتیمتر و قطر تنه ۱۱۶ سانتیمتر و قدمت ۹۷۸ سال است.

درخت شماره ۹ محیطی معادل ۴۲۶ سانتیمتر داشته و قطر تنه آن ۱۳۵ سانتیمتر است و قدمت این درخت ۱۱۴۴ سال برآورد شده است که در این درخت نیز هیچ‌گونه اثری از بیماری و یا آسیب دیده نشد و این درخت در خارج از حصار قبرستان قرار گرفته و در کنار آن نهر خشکیده‌ای واقع شده که به نظر می‌رسد در فصل بارانی پرآب می‌شود و این درخت درست در جوار آن واقع شده است.

این درخت قدیمی‌ترین درخت بنه در این محوطه بوده و در سلامت کامل به سر می‌برد، البته به نظر می‌رسد که قبرستان روستا محدوده‌ای وسیع‌تر را در بر می‌گرفته و این درخت نیز در محدوده قبرستان قرار داشته است؛ در اطراف این درخت آثاری از استخوان و سفال‌های رنگی دیده می‌شود.

درختان بنه مورد نظر در محدوده قبرستان روستای منامین واقع شده و به علت واقع شدن در قبرستان روستا و قدمت تاریخی آن، از احترام ویژه‌ای برخوردار است.

این درختان دارای چشم‌اندازها و جذابیت‌های زیبا بوده که می‌تواند یک مقصد گردشگری باشد و ثبت ملی این درختان زمینه برای حفاظت و معرفی هر چه بیشتر از این درختان تاریخی را فراهم می‌کند.

منبع:میراث آریا

زیبایی‌های معماری دشت جوین ، آرامگاه سید حسن غزنوی

یک شخصیت شاخص دیگر نیز در دشت جوین نام‌آور و مدفون شد و با این که از دیار دور به این وادی آمده بود چنان خاطره خردمندانه‌ای در تاریخ جوین از خود به جاگذاشت که هنوز آرامگاهش زیارتگاه مریدان او و دوستداران علم و عالم است.

آن شخصیت والا «اشرف‌الدین ابومحمدحسن بن محمد حسینی غزنوی» ملقب به «اشرف» و معروف به «سیدحسن غزنوی» است.

حسن غزنوی از عالمان، واعظان، فصیحان و شاعران معروف قرن ششم ه. ق بود که مغضوب «بهرامشاه غزنوی» واقع شد و از غزنین رهسپار مکه و بغداد شد و پس از بغداد به همدان رفت و سپس به خراسان آمد و در نهایت در قصبه «آزادوار» از ولایت جوین در سال ۵۶۵ ه. ق وفات یافت.

دیوان اشعار سیدحسن غزنوی چهار هزار بیت دارد و شامل قصائد، غزلیات و ترجیعات در انواع موضوعات مانند مدح، رثاء، وعظ و تغزل است. کلامش ساده، منسجم و خالی از ابهام است مانند این بیت:
هر دون که برخلاف تو گیرد قلم بدست
حقا که از نهیب تو دستش قلم شود

آرامگاه سید حسن غزنوی در سمت شرقی آزادوار و فاصلۀ ۲کیلومتری شمال راه‌آهن تهران-مشهد واقع است که در نزد اهالی آزادوار به مقبره سید حسن غزنوی و «سلطان حسن شاعر» نیز معروف است.
نقشۀ فعلی بنا هشت ضلعی است که بر سه ضلع شمالی، شرقی و غربی آن سه ایوان تعبیه شده و ایوان ضلع جنوبی در میان دو رواق یا ایوان عمیق دو طبقه ساخته شده است. از انتهای هر ایوان یک ورودی به درون باز می‌شود.

اضلاع شمال‌شرقی، شمال‌غربی، جنوب‌شرقی و جنوب‌غربی هریک مشتمل بر سه ایوانچه دو طبقه است، در حالی که ابعاد و اندازه‌های آن‌ها یکسان نیست و این‌ نبود تجانس موجب شده است که نقشۀ کلی بنا یک هشت ضلعی نامنظم باشد.

به نظر می‌رسد بنا در دو مرحله ساخته شده باشد. در محلۀ نخست در اوایل دوران ایلخانی هستۀ مرکزی با فضای داخلی مربع و چهارطاقی و نمای بیرونی هشت ضلعی با گنبدی به ارتفاع سه متر از بام که بر ساقۀ منشور کوتاه هشت ضلعی استقرار داشته، ساخته شده و در مرحلۀ دوم مقارن دوران صفویه بر گرد آن ایوان‌ها و غرفه‌هائی ساخته شده در حالی‌که ابعاد آن‌ها با یکدیگر متفاوت است.

بنا از آجر با ملاط گل و گچ بر فراز تپه واره‌ای به گونه‌ای ساخته شده که بر دشت‌جوین مشرف و جلوه‌ای چشم نواز داشته باشد.

بر بالای سر در ورودی ضلع جنوبی کتیبه گچی مربع شکلی نصب شده که مضمون آن این است: «یا قاضی الحاجات یا کافی المهمات» و بر بالای سردر ورودی ایوان غربی نیز کتیبه گچی دیگری است که به صورت برجسته به این مضمون نوشته شده است: «هو الله بانی جدید بقعه مبارکه سرکار شریعتمداری آقای سید علی دام ظله به سعی ملا محمد قاسم ناظم سبزواری عمل استاد محمد اسماعیل سبزواری ولد استاد ابراهیم تهرانی فی۱۳۲۶ ه. ق.»

این تاریخ مربوط به تعمیر بنا است و کلیت بنا متعلق به دوران ایلخانی و صفوی است.

نمای داخلی بنا ساده و دیوارها با طاق‌نماهای کم عمق از یکنواختی در آمده‌اند اما بر فراز گوشه‌ها ترمبه‌هایی احداث شده که مقرنس‌ها آن‌ها را زینت داده‌اند.

بر فراز دیوار در نمای داخلی کتیبه‌ای گچی به شیوۀ ثلث به عرض ۳۵سانتیمتر بنا را دور زده که آغاز آن «بسم الله الرحمن الرحیم» و ادامۀ آن «انا فتحنا لک آنجا مبینا» و چند آیۀ دیگر است. بر بالای کتیبه یک باند تزئینی با گل‌های چند پر به عرض ۵ سانتیمتر بنا را آراسته است. در میانۀ بقعه صندوق چوبی به طول ۲۵۰ و عرض۱۸۰ سانتیمتر اخیرا ساخته شده است.

آرامگاه سید حسن غزنوی به شماره ۲۰۶۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و نیازمند مراقبت است.

منبع:میراث آریا

میراث فرهنگی زمینه‌ساز ارتباط میان کشورهاست

قائم‌مقام ریاست دانشگاه پنجاب پاکستان گفت: میراث فرهنگی، مردم، ملت‌ها و کشورها را در کنار یکدیگر قرار می‌دهد و بر این اساس کشورهای توسعه‌یافته بسیار بیشتر از کشورهای در حال توسعه، میراث فرهنگی را مورد توجه قرار می‌دهند.

پروفسور محمد سلیم‌مظهر در اختتامیه همایش بین‌المللی گفت‌وگوهای بینافرهنگی خراسان که امروز، ۲۹ تیرماه، با موضوع مطالعات فرهنگی و اجتماعی در خراسان در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، با اشاره به تأثیرات فرهنگی خراسان در سرزمین‌های دیگر، گفت: به نظر من میراث فرهنگی، مردم، ملت‌ها و کشورها را در کنار یکدیگر قرار می‌دهد. به عنوان مثال برای شرکت جلسات شعر، تئاتر، سینما و پدیده‌های دیگر فرهنگی، مذهب، نژاد و ملیت افراد اهمیت ویژه‌ای ندارد، لذا کشورهای توسعه‌یافته بسیار بیشتر از کشورهای در حال توسعه، میراث فرهنگی را مورد توجه قرار می‌دهند. زیرا از طریق فرهنگ می‌توان انواع ارتباطات را با ملت‌های گوناگون برقرار کرد.

وی ادامه داد: بنابراین کشورهای در حال توسعه باید توجه ویژه‌ای به سیاست‌گذاری فرهنگی بر اساس علم و دانش داشته باشند. با توجه به پیشرفت رسانه‌های گروهی، مبادلات فرهنگی میان کشورهای جهان بسیار بیش‌تر از گذشته صورت می‌گیرد.

سلیم مظهر بیان کرد: به این ترتیب باید میراث فرهنگی مشترک شناسایی شود و به تبع آن روابط مردمی افزایش پیدا کند و درک متقابل عمیق‌تر و گسترده‌تری ایجاد شود که در نتیجه آن‌ها حل و برطرف شدن مسائل مختلف نیز تسهیل پیدا می‌کند.

قائم‌مقام ریاست دانشگاه پنجاب پاکستان افزود: ایران از نظر فرهنگ و ادبیات کلاسیک بسیار غنی است، به شکلی که افراد زیادی در کشورهای مختلفی مانند پاکستان با شاعران ایرانی آشنا هستند، بنابراین شناسایی و مبادلات فرهنگی با هدف نزدیک شدن عموم مردم کشورهای مختلف را باید مورد توجه قرار داد.

وی خاطرنشان کرد: بنابراین با توجه به رواج اشعار و میراث فرهنگی ایرانی در کشور پاکستان باید نقش مثبت این فرهنگ مشترک مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد، زیرا به نظر من ارتباط فرهنگی اساس هر نوع رابطه اقتصادی، علمی، اجتماعی و سیاسی میان کشور ها به شمار می‌رود.

سلیم مظهر اضافه کرد: عمیق و گسترده شدن رابطه فرهنگی مستلزم پژوهش بیش‌تر در میراث فرهنگی و به ویژه میراث فرهنگی مشترک است. از این رو در راستای تحقق این امر لازم است آثار معاصر ایران و پاکستان ترجمه شوند و در اختیار عموم مردم به ویژه نوجوانان قرار گیرد.

امام رضا(ع) محور تقریب مذاهب و ایجاد جغرافیای جدید تشیع

مولانا اخلاق حسین شریعت، مبلغ و امام جماعت شهر پاراچنار پاکستان، در خصوص نقش امام رضا(ع) در تقریب اقوام و ملل منطقه، اظهار کرد: امام رضا(ع) نقش ویژه‌ای در تقریب ادیان و مذاهب داشته‌اند و در این راستا تلاش‌های بسیار کردند. از این رو یکی از علما بیان کرده است که امام رضا(ع) محور تقریب مذاهب و ایجاد جغرافیای جدید تشیع است. پیامبر اکرم(ص) نیز تلاش‌های بسیاری در جهت ایجاد اخلاق اجتماعی داشته‌اند و پس از ایشان نیز امام رضا(ع) و سایر ائمه اطهار(ع) این رویکرد را تداوم بخشیدند.

وی ادامه داد: در واقع پیامبر وحدت را نه‌تنها میان مذاهب مختلف اسلام، بلکه میان ادیان مختلف ایجاد می‌کرده‌اند و میثاق مدینه، گواه این اتحاد است.

شریعت تصریح کرد: برخی افراد ادعا می‌کنند قیام امام حسین(ع) وحدت را تخریب کرده است، در حالی که امام حسین(ع) با بیان عبارت «واسیر بسیرة جدی وابی» فرمودند: راه من از پیامبر و حضرت علی(ع) جدا نیست و راه پیامبر و امام علی(ع) جز ایجاد وحدت میان ادیان و مذاهب گوناگون نبوده است.

وی خاطرنشان کرد: امام صادق(ع) نیز در دوره امامت خود فضای باز و مناسبی را برای ادیان و مذاهب گوناگون ایجاد کردند. امام رضا(ع) در روایتی فرموده‌اند: اختیاراتی که امام علی(ع) برای اصلاح جامعه به کار برده‌اند، همان اختیاراتی است که من نیز مورد استفاده قرار می‌دهم.

مبلغ و امام جماعت شهر پاراچنار پاکستان افزود: همانطور که امام خمینی(ره) نیز در خصوص اختیارات ولایت فقیه بیان کرده‌اند که ولایت فقیه نیز سعی دارد همان کارها و اقدامات پیامبر(ص) را در جامعه ایجاد کند. در واقع با وجود برتری فضائل حضرت علی(ع) اما نقش و اختیارات امام همانند نقش و اختیاراتی است ولایت فقیه به کار می‌برد. به این ترتیب امام رضا(ع) نیز همان نقش پیامبر و امام علی(ع) و سایر ائمه(ع) در ایجاد وحدت و تقریب میان ادیان و مذاهب را متناسب با شرایط زندگی خود ایفا می‌کرده‌اند.

آمادگی دانشگاه فردوسی برای برگزاری گفت‌وگوهای بینافرهنگی

احسان قبول، مدیر همکاری‌های بین‌الملل و امور دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد، در ادامه این نشست، گفت: با توجه به این‌که این همایش با عنوان گفت‌وگو نامگذاری شده است باید گفت که در گفت‌وگو دو هنر گفتن و شنیدن وجود دارد که خوش‌بختانه این همایش نتایج خوبی را به همراه داشته و در پایان ما شاهد تحقق واژه گفت‌وگو در میان شهرهای مختلف ایران و کشورهای مرتبط با خراسان بزرگ بودیم.

وی ادامه داد: در این همایش شنیدیم و گفتیم و اشتراکات خود را در بخش‌های زبان و ادبیات فارسی، هنر و معماری، عرفان و ادیان و تصوف و همچنین مطالعات فرهنگی  و اجتماعی شناختیم و البته به تفاوت‌هایی که با یکدیگر داشتیم نیز پی بردیم.

مدیر همکاری‌های بین‌الملل و امور دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: همواره هنر دیپلماسی، فرهنگی و علمی این است که از این میان تفاوت‌هایی که وجود دارد به دنبال فرصت‌ها و باورسازی نقاط قوت باشد نه اینکه به دنبال پررنگ کردن چالش‌ها و تفاوت‌ها و همچنین نقاط ضعف میان دو طرف باشد.

قبول اظهار کرد: به عقیده من این همایش آغازی است برای اینکه در این مسیر گام برداریم و پیش رویم. بنابراین دانشگاه فردوسی مشهد، افتخار دارد که در خدمت رسالت اجتماعی، علمی و فرهنگی خود را نشان دهد. از این‌رو ما آمادگی داریم که اینگونه نشست‌ها را در یک بازه زمانی مشخص به‌صورت ماهیانه و با حضور کشورهای وابسته به خراسان بزرگ و دیگر کشورهایی که به این سرزمین، فرهنگ، هنر و تمدن و سرزمین امام گفت‌وگوها، عقلانیت، اندیشه و خرد ورزی، علاقه دارند داشته باشیم و از آن‌ها استفاده کنیم و با گرد هم‌آیی یکدیگر نقاط قوت و فرصت‌هایی که میان ما وجود دارد را بیشتر بشناسیم.

وی اضافه کرد: امیدواریم این همایش که طی این چهار روز برگزار شد، گامی باشد تا سال‌های آینده بتوانیم شاهد نزدیکی فرهنگی و فکری بیشتری میان نخبگان و ملت‌های منطقه باشیم.

منبع:ایسنا

روایت‌هایی از واردات ناکام واکسن کرونا

تعدادی از تشکل‌های خصوصی گردشگری از سال گذشته تلاش‌هایی را برای واردات واکسن کرونا آغاز کرده‌اند. مورد مصرف این واردات، واکسینه‌شدن فعالان گردشگری و مسافران اعلام شده، اما این تلاش‌ها تا کنون ناکام و بدون نتیجه مانده است.

به گزارش ایسنا، در روزهایی که تب سفر به ارمنستان برای واکسیناسیون داغ شده بود و تصاویری از ازدحام جمعیت در مرز زمینی و خیابان‌خوابی مسافران ایرانی در شهر ایروان، پایتخت ارمنستان منتشر شد، بحث بر سر این‌که جزایر ایران می‌توانستند مشابه ارمنستان مقصد گردشگری واکسن باشند، دوباره بالا گرفت. از حدود یک سال پیش تجار و فعالان گردشگری در جزیره کیش از وزارت بهداشت درخواست مجوز برای واردات واکسن داشته‌اند، اما به در بسته خورده‌اند.

از طرفی، روند کند واردات واکسن و تزریق آن در ایران، شرکت‌های خصوصی زیادی را داوطلب واردات واکسن کرونا کرده است. اتاق بازرگانی ایران برای واردات شش میلیون دُز واکسن کرونا پیش‌قدم شده بود که در اردیبهشت‌ماه امسال مسعود خوانساری ـ رییس اتاق بازرگانی تهران ـ گفت: فرصت خریدن و وارد کردن شش میلیون دُز واکسن کرونا از طریق بخش خصوصی از دست رفته است.

سازمان غذا و دارو نیز چندی پیش از موفق‌ نبودن بخش خصوصی در واردات واکسن کرونا با وجود صدور ۳۸ مجوز سخن گفت و اولتیماتوم داد که به‌زودی مجوزها لغو می‌شود.

در این میان، با توجه به وضعیت صنعت گردشگری و آن‌چه «اولویت ندادن به شاغلان آن برای واکسینه‌شدن با وجود دو سال زمین‌گیری و بی‌کاری» عنوان می‌شود، یکی از تشکل‌های خصوصی گردشگری نامه‌ای را منتشر کرد مبنی بر درخواست مجوز از وزارت بهداشت برای واردات ۱۰ میلیون دُز واکسن کووید از روسیه برای مصرف فعالان گردشگری و مسافرانی که قصد خروج از ایران را دارند یا خارجی‌هایی که به ایران سفر می‌کنند. در همین راستا، دو تشکل مرتبط با حوزه گردشگری سلامت نیز اقداماتی را برای واردات واکسن آغاز کرده بودند.

اما سرانجام این پیگیری‌ها چه بوده است؟ چرا شهروندان ایرانی برای دریافت واکسن همچنان سرگردان کشورهای دیگر هستند؟ با وجود این حجم داوطلب و متقاضی واردات واکسن در بخش خصوصی، مواضع وزارت بهداشت در ارتباط با ورود فعالان حوزه سفر و گردشگری به این فرایند چیست و با توجه به نیاز کشور، شرایط را برای بخش خصوصی چگونه تسهیل کرده است؟ این سوال‌ها در نشستی رسانه‌ای در بستر مجازی، با اعضای تشکل‌های گردشگری سلامت و دیگر فعالان گردشگری که در ارتباط با تهیه واکسن تا کنون اقداماتی را انجام داده‌اند، به بحث گذاشته شد.

نیم‌نگاهی به کشور همسایه، ترکیه

مهدی عباسی ـ کارشناس گردشگری و تحلیل گر بازار گردشگری ترکیه ـ درباره تجربیات و طرح‌های کشورهایی مثل ترکیه، قبرس، بلغارستان، ایتالیا، یونان، ژاپن و روسیه در ارتباط با گردشگری در دوران کرونا و رویکرد آن‌ها به واکسیناسیون مسافران و گردشگری، توضیحاتی داد و تاکید کرد که برخلاف آن‌چه برخی از مسؤولان و تشکل‌های خصوصی در داخل ایران می‌گویند، ترکیه درحال حاضر مسافران خارجی را واکسینه نمی‌کند و مجوز آن را فعلا صادر نکرده است. اما طبق آماری که در این کشور منتشر شده تا کنون ۶۲ میلیون دُز واکسن به مردم ترکیه تزریق شده است، چون در این کشور گردشگری حرف اول را می‌زند و دولت ترکیه قصد دارد به مقصدی امن تبدیل شود و گردشگران را سریع‌تر بازگرداند.

او اضافه کرد: ترکیه به جای آن‌که به نفت و انرژی‌های دیگر چشم داشته باشد، از گردشگری تامین درآمد می‌کند. برای همین در شش روز گذشته این کشور با وجود ویروس کرونا، رکورد گردشگری خود را شکسته است. فقط یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر وارد آنتالیا شده‌اند. این کشور به تدریج به حالت عادی برمی‌گردد.

واردات واکسن خیلی پیچیده شده است

محمد جهانگیری ـ رییس انجمن خدمات بین‌المللی گردشگری سلامت ـ درباره آخرین اقداماتی که این تشکل برای واردات واکسن کووید به ایران داشته و همچنین در پاسخ به این سوال که آیا بخش خصوص گردشگری می‌تواند در حوزه واردات واکسن اقدام کند؟ گفت: واردات واکسن در ایران بیش از آن چیزی که ما فکر می‌کنیم، پیچیده شده است. ورود بخش خصوصی گردشگری به این حوزه را در اتاق ایران و حتی با هیأت نمایندگان و ارکان مختلف مطرح کردیم. واردات واکسن واقعا امکان‌پذیر نبود، سوای بروکراسی در صدور مجوز و نامه‌نگاری‌ها، مشکل تامین ارز و ناهماهنگی بین وزارت بهداشت و سایر بخش‌ها برای صدور مجوز، از جمله دلایل آن است.

او ادامه داد: زمانی که واردات واکسن توسط بخش خصوصی را پیگیری کردیم، اولین توصیه این بود با کشورهایی که وارد فاز مطالعاتی می‌شوند صحبت داشته باشیم، چون اگر بخش خصوصی برای این کار اقدام نکند، قطعا دولت با توجه به اولویت‌هایی که دارد توان و بودجه تامین نیاز بخش ما را ندارد.

واکسن را فقط به دولت ایران می‌فروشند. مثلا اگر روسیه دو میلیون دز واکسن به ایران تعهد داده بود، به بخش خصوصی یک میلیون دز می‌فروشد و یک میلیون دز هم به دولت ایران می‌دهد، یعنی کشورها بالاتر از آن‌چه به دولت ایران تعهد داده‌اند، واکسن مازاد به بخش خصوصی ایران عرضه نمی‌کنندجهانگیری درباره نتایج این پیگیری‌ها توضیح داد: از ابتدای همه‌گیری کووید ما روی بعضی از مسائل متمرکز شده‌ایم. البته که اقدامات خوبی هم در راستای تولید واکسن شده است، اما در بعضی امور متمرکز نشده‌ایم. می‌گوییم کشور ما محل تست واکسن دیگران نیست، به این دلیل است که در فازهای تولید واکسن‌های دیگر مشارکت نداشته‌ایم. واردات هم چالش‌های خاص خود را داشت.

او درباره موضع وزارت بهداشت درباره ورود بخش خصوصی گردشگری به واردات واکسن، اظهار کرد: وزارت بهداشت برای واردات اجازه داده، ولی مشروط است. بخش خصوصی گردشگری هم یکی از این گروه‌ها است که می‌تواند واردات داشته باشد، مشکلی از این جهت ندارد. البته روی زمان و مباحث حرف است، اما وزارت بهداشت در این مورد استثنائی قائل نشده است. حتی اتاق بازرگانی ایران هم وارد شد، ولی تا کنون موفق نشده است.

رییس انجمن خدمات بین‌المللی گردشگری سلامت درباره موانع پیش روی واردات واکسن بخش خصوصی که تشکل‌های گردشگری نیز برای آن اقدام کرده‌اند، گفت: علاوه‌ بر بروکراسی‌ای که وجود دارد، ناتوانی و موانع در دیپلماسی، تامین ارز و بازار تولید واکسن هم مسأله بوده است. بعضی کشورها واکسن را فقط به دولت‌ها می‌دادند و وقتی هم که از این مرحله عبور کردیم و بخش خصوصی می‌توانست واردات داشته باشد، دیگر سخت شده بود.

او افزود: در ترکیه برنامه‌ریزی‌ها به صورت سیستماتیک و با مداخله و کمک وزارت گردشگری انجام شده است. البته که در کشور ما نیز از ابتدای کووید، تنها ویزایی که صادر شد، به حوزه گردشگری سلامت مربوط می‌شد، اما در این حوزه گام عملی‌ای را غیر از چند مکاتبه و درخواست از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در ستاد ملی کرونا شاهد نبودیم. به آن مکاتبات نمی‌توان اقدام عملی گفت.

یک دُز واکسن توسط بخش خصوصی وارد نشده و بعید است وارد شود

مصطفی سروی ـ عضو هیأت‌مدیره جامعه تورگردانان ایران ـ با اشاره به اقداماتی که از طریق شرکتی خصوصی برای واردات واکسن انجام شده است، گفت: واکسن کرونا یک فرادارو است. شرکت‌ها و کشورهایی که مستقیما واکسن را تولید می‌کنند آن را فقط به دولت‌ها می‌فروشند. وزارت بهداشت حدود ۳۶ مجوز به بخش خصوصی داده است، از جمله اتاق بازرگانی ایران. از طرفی، درحال حاضر تنها کشوری که بخش خصوصی آن برای خرید واکسن اقدام کرده، ایران است، چون تامین واکسن در وظیفه دولت‌ها تعریف شده است.

او برای روشن شدن موضوع توضیح داد: وقتی با نامه وزارت بهداشت به کشوری مثل روسیه مراجعه می‌کنید ـ که در جریان آن بودم ـ می‌گویند واکسن را فقط به دولت ایران می‌فروشند. مثلا اگر روسیه دو میلیون دز واکسن به ایران تعهد داده بود، به بخش خصوصی یک میلیون دز می‌فروشد و یک میلیون دز هم به دولت ایران می‌دهد، یعنی بالاتر از آن‌چه به دولت ایران تعهد داده است، واکسن مازاد به بخش خصوصی ایران عرضه نمی‌کند.

سروی ادامه داد: دولت‌هایی مثل استرالیا واکسن آسترازنکا را خریدند، ولی مردم استقبال نکردند. تاریخ انقضای آن واکسن فرارسیده بود که توسط شرکت‌های واسطه دارویی که بیشتر در هند هستند، خریداری شد. این داروها زمانی به دست این شرکت‌ها می‌رسد که فقط یک ماه اعتبار مصرف دارد. واکسن کرونا حداکثر سه ماه تاریخ مصرف دارد. درباره خرید دارو از این شرکت‌ها، نظر وزارت بهداشت این است که آن شرکت‌ها تامین دُز دوم واکسن را هم تعهد دهند. شرکت‌های هندی چنین مقرراتی ندارند. موجودی حال حاضرشان را عرضه می‌کنند و چون این احتمال می‌رود با واردات این واکسن‌ها، مردم دُز دوم را از وزارت بهداشت مطالبه کنند و شائبه کلاهبرداری شرکت‌های خصوصی واردکننده پیش می‌آید، با این روش هم موافقت نشده است.

او اضافه کرد: یکی از شرکت‌های واردکننده هم پروفورما یا پیش‌فاکتورهای واکسن آسترازنکا را که ۴ دلار و ۶۰ سنت قیمت دارد ۵۲ دلار قیمت‌گذاری کرده بود که وزارت بهداشت آن را هم نپذیرفت.

سروی بیان کرد: تا این ساعت که گفت‌وگو می‌کنیم یک دز واکسن توسط بخش خصوصی به کشور وارد نشده است و با وجود چنین مشکلاتی، بعید است به این زودی وارد شود، چون هیچ شرکتی برای تامین دُز دوم نمی‌تواند تعهد بدهد.

این عضو جامعه تورگردانان گفت: گردشگری شاید دغدغه مردم ترکیه باشد، اما دغدغه مردم ما نیست. همان اوایل که اعلام کردند به هنرمندان و موزیسین‌ها واکسن تزریق کنید مردم اعتراض کردند. اگر فردا روزی اعلام کنند واکسنی وارد شده و به بخش خصوصی گردشگری تزریق می‌شود در این فضای کشور، مردم جبهه می‌گیرند. در سفرهای نوروزی هم شاهد بودیم که انگشت اتهام به سمت گردشگری گرفته شد.

تعهداتی که در خارج عمل نشد، مجوزهایی که در داخل صادر نشد

همچنین آرش انیسیان ـ عضو هیأت‌مدیره انجمن صنفی گردشگری سلامت ـ درباره اقدامات این انجمن در ارتباط با واردات واکسن، با بیان این‌که مشکلات زیادی برای واردات واکسن توسط بخش خصوصی وجود دارد، گفت: قرار بود از طریق کووکس و با سهمیه‌بندی عدالت برای دسترسی کشورها به واکسن کووید برقرار شود. سهمیه ایران حدود ۱۶میلیون و ۸۰۰ هزار دز بود که تا این مرحله، ایران کمتر از یک‌چهارم سهمیه را دریافت کرده است و دو شرکت دولتی در کره جنوبی و روسیه که قرار بود از طریق کووکس سهمیه واکسن ایران را از طریق سهمیه برگشتی شرکت‌های دیگر تامین کنند، تا کنون به تعهدات خود عمل نکرده‌اند.

او افزود: با مذاکراتی که با سازمان غذا و دارو انجام دادیم قرار شد اگر صنف یا گروهی موفق شد از وزارت بهداشت مجوز بگیرد با ارز آزاد یا نیمایی واکسن را وارد کند مشروط بر این‌که واکسن رایگان تزریق شود. ما با یک شرکت سرمایه‌گذاری گردشگری قدم‌هایی برداشتیم اما وزارت بهداشت هنوز مجوزی صادر نکرده است.

انیسیان ادامه داد: اگر قرار است به عنوان مقصد ایمن گردشگری شناخته شویم دست‌کم ۷۰ درصد مردم باید ایمن شوند، یعنی حدود ۱۰۰ میلیون دُز واکسن نیاز داریم که در کمتر از یکصد روز یا سه ماه تزریق شود. رسیدن به این شرایط در وضع موجود سخت است و فعلا هیچ کشوری به این آمار نرسیده است، اما کشورهایی هستند که با ۳۰ درصد واکسیناسیون، گردشگری را دوباره شروع کرده‌اند.

عضو هیأت‌مدیره انجمن صنفی گردشگری سلامت گفت: واکسیناسیون می‌توانست عامل و جاذب گردشگری باشد، اما اکنون عامل گردشگری معکوس شده است، یعنی شهروندان ایرانی که در کشور دیگری اقامت یا تابعیت دارند به خاطر واکسن به آن کشورها برگشته‌اند. افرادی هم به کشورهای همسایه رفته‌اند. این چالشی جدی است.

چرا واردات واکسن توسط اتاق بازرگانی ناکام ماند؟

علی‌اکبر عبدالمالکی ـ رییس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی ایران ـ درباره پیگیری‌های این اتاق توضیح داد: در آخرین جلسه هیأت نمایندگان اتاق توضیح داده شد که واردات واکسن توسط اتاق بازرگانی متاسفانه دچار بروکراسی اداری شده است. قرار بود پروفورمای واکسن تایید شود، دو هفته هم مهلت پاسخگویی داشت. درحالی‌که جواب اتاق بازرگانی ایران باید در سیستم چارگون به صورت اتوماسیون ثبت شود، جواب نامه وزارت بهداشت با پست عادی فرستاده می‌شود؛ روندی کاملا عجیب که مانع واردات در موعد مقرر شد.

او اظهار کرد: شرکت‌های زیادی دواطلب خرید واکسن شده‌اند، اما چه مافیایی این وسط آن‌قدر قوی و حرفه‌ای است که اجازه نمی‌دهد این واکسن با قیمت نازل به دست مردم برسد و استفاده شود؟

رییس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی ایران درباره منظور خود از مافیای واکسن، به مافیایی که در داروی درمانی کووید وجود دارد و عامل نایابی و قیمت‌های مختلف آن شده است، اشاره کرد و گفت: طبق برآورد اتاق بازرگانی هزینه تامین واکسن کووید برای هر دُز ۲۵۰ هزار تومان تمام می‌شود، اگر واکسن با قیمت آزاد در اختیار مردم قرار گیرد چقدر تمام می‌شود؟

واردات واکسن در کیش و قشم معطل جواب وزارت بهداشت

مرتضی شیخ‌زاده ـ سرپرست معاونت فرهنگی، اجتماعی و گردشگری دبیرخانه مناطق آزاد کشور ـ هم درباره آخرین اقدام این مناطق در راستای تبدیل کیش و قشم به پایلوت گردشگری واکسن، نخست به همکاری‌های مناطق آزاد با وزارت بهداشت در دوران کرونا اشاره کرد و ادامه داد: بعد از تفاهم با سازمان غذا و دارو، با وزارت بهداشت در ارتباط با واردات واکسن مکاتبه داشتیم؛ از آن‌جا که مناطق آزاد ۱۳۱ هتل دارد و ورود و خروج از جزایر قشم و کیش قابل کنترل است، می‌توانستیم به هر تعداد واکسنی که در ارمنستان تزریق شده در مدت کوتاه در این دو جزیره به مسافران تزریق کنیم. باید از هدررفت و بیرون رفت ارز و آبرو جلوگیری کرد.

او افزود: مناطق آزاد به وزارت بهداشت آعلام آمادگی کرده و رایزنی با کمپانی‌های مختلف انجام شده و تامین منابع مالی هم شده و بخش خصوصی حوزه گردشگری پشت کار خواهد بود.

واکسیناسیون عامل گردشگری معکوس از ایران شده است، یعنی شهروندان ایرانی که در کشور دیگری اقامت یا تابعیت دارند به خاطر واکسن به آن کشورها سفر کردند. افرادی هم به کشورهای همسایه رفتندشیخ‌زاده توضیح داد: مدل ما در مناطق آزاد این‌طور خواهد بود که وزارت بهداشت از مرحله خرید تا نگهداری و تزریق ناظر است و واکسن‌ها رایگان به مسافران تزریق می‌شود. هزینه واکسن و تزریق در تور و سفر مستتر می‌شود.

او درباره پاسخ وزارت بهداشت، گفت: براساس آخرین مکاتبه‌ای که انجام شده است، همچنان منتظر دریافت پاسخ هستیم.

این مقام مسؤول در دبیرخانه مناطق آزاد با اشاره به رکود صنعت گردشگری و تعطیلی هتل‌ها، اظهار کرد: اگر نگاه به تاسیسات گردشگری را عوض کنیم و آن‌ها را به عنوان کمک بزرگ ببینیم می‌توانیم سهم بالایی در کشور داشته باشیم و از بیرون‌رفت ارز جلوگیری کنیم. وزارت بهداشت بنا ندارد از مردم پول بگیرد، اما قبول کنیم ما در جامعه بزرگی زندگی می‌کنیم و مرزها باز است و آن‌هایی که استطاعت دارند از کشور خارج می‌شوند و ارز خارج می‌کنند و دنیایی از مشکلات هم برای‌شان ایجاد می‌شود.

اقدام ناکام برای سینوواک، انتظار برای برکت 

حسین نکونام ـ رییس هیأت‌مدیره جامعه حرفه‌ای گردشگری سلامت ایران ـ نیز درباره اقدامات این تشکل برای واردات واکسن، توضیح داد: چندماه پیش براساس نیازی که در صنعت گردشکری احساس کردیم از طریق لینک‌های کنسولی و خصوصی در چین برای خرید یک میلیون دُز واکسن سینوواک اقدام کردیم و پیش‌فاکتور آن صادر شد. قیمت این میزان واکسن حدود ۲۲.۵ میلیون دلار می‌شود. با این وجود، از وزارت بهداشت هنوز جوابی دریافت نشده است. طبق آخرین صحبتی که با معاون گردشگری در این‌باره داشتیم، نهایت به این تصمیم رسیدیم منتظر واکسن برکت باشیم که تا این لحظه هیچ اتفاقی نیافتاده است.

او افزود: قصد داشتیم با این یک میلیون دُز، فعالان گردشگری را واکسینه کنیم. حتی اعلام کردیم مجموعه‌داران خصوصی حاضرند برای واکسن پرسنل خود هزینه کنند، فقط لازم است دولت اعتبار اولیه را بدهد و بعد از بخش خصوصی پول را بگیرد، ولی اتفاقی نیافتاد. اگر اجازه واردات آن یک میلیون دز را می‌دادند می‌توانستیم گواهی‌نامه گردشگری ایمن را صادر کنیم و مقصدی ایمن برای سفر باشیم.

نکونام با انتقاد از عملکرد وزارت بهداشت در حمایت از بخش خصوصی برای واردات واکسن، اظهار کرد: احساسم این است که وزارت بهداشت موافق واردات واکسن حداقل از سوی بخش خصوصی گردشگری نیست. از زمان آغاز کووید این وزارتخانه فقط نقش هشداردهنده داشته و مدام تذکر می‌داد از خانه بیرون نیایید و پروتکل‌ها را رعایت کنید و صنعت گردشگری را به عنوان چالش دیدند.

شرکت‌های خصوصی دیگری که برای واردات واکسن اقدام کرده بودند، در این نشست به موانع مشابهی از جمله سختگیری در صدور مجوز و بروکراسی شدید وزارت بهداشت و ناهماهنگی‌هایی که به ناکامی واردات واکسن توسط این بخش دامن زده است، اشاره کردند.

در این نشست، از معاون گردشگری، دبیر شورای راهبری گردشگری سلامت، رییس جامعه هتلداران ایران و رییس جامعه گردشگری الکترونیک نیز دعوت شده بود تا درباره آخرین نتایج اقدامات آن‌ها در ارتباط با تهیه واکسن مورد مصرف در حوزه گردشگری با توجه به نامه‌نگاری‌هایی که داشتند، توضیح دهند و همچنین مسؤولان دولتی در این خصوص نتایج آخرین پیگیری‌ها از وزارت بهداشت را شرح دهند و طرح موضع کنند که هیچ‌یک حضور نیافتند.

بخش دوم این نشست در روزهای آینده منتشر می‌شود.

منبع:ایسنا

میراث جهانی ورزش پهلوانی در یزد؛ ورزش آیینی و معنامحور

ورزش پهلوانی یکی از ورزش‌های کهن ایرانیان است که با برخورداری از آیین‌های معنامحور خود همواره طرفداران زیادی داشته است و مانند سایر میراث معنوی کشور و به ویژه در یزد، فرهنگ و آیین پهلوانی را اشاعه می‌دهد و به عنوان ورزشی معنامحور باید بیش از پیش مورد توجه باشد.

پهلوانی، واژه ای عجین شده با تاریخ، فرهنگ و حتی ادبیات ایرانیان است به طوری که شخصیت‌هایی مانند رستم در شاهنامه از نمادهای بارز پهلوانی در ادبیات این مرز و بوم هستند و بخشی از هویت و تاریخ ما به آن گره خورده است.

شخصیت‌هایی مانند پوریای ولی و داستان سرایی‌هایی که در این باره شده نیز بخشی از تاریخ و فرهنگ ما به شمار می‌روند چرا که علاوه بر تبیین و اشاعه فرهنگ پهلوانی، تدین و بزرگ منشی این افراد را نیز به تصویر می‌کشند.

یکی از ویژگی‌هایی که برای ائمه اطهار (ع) به ویژه حضرت علی(ع) نیز عنوان می‎شود، پهلوانی است لذا می توانیم اینگونه برداشت کنیم که بخش قابل توجهی از فرهنگ و مذهب ما به این مسئله گره خورده است.

دین مبین اسلام نیز توصیه‌های مکرری در مورد پرداختن به ورزش دارد و در این میان ورزش پهلوانی یکی از رشته های مورد استقبال و جاافتاده در بین اهالی شهر جهانی یزد است به طوری که پای گردشگران را نیز به گودهای زورخانه برای تماشای یک رویداد محتوامحور کشانده است.

البته یزد جهانی از گذشته تاکنون پهلوانان به نامی نیز داشته که همواره در بین مردم به عنوان افرادی مومن، بزرگ، متواضع و خدایی شناخته می‌شدند و همواره در انجام امور خیر و خوب پیشتاز بودند.

توصیه به ورزش در دین اسلام همواره وجود داشته و روایات و احدایث متعددی نیز در این باره وجود دارد ولی ورزشی آیینی و محتوامحور مانند ورزش باستانی از جایگاه ویژه‌ای در بین مردم برخوردار است.

آیت‌الله «سیدمحمدکاظم مدرسی» امام جمعه بخش مرکزی یزد در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، از ورزش پهلوانی یا زورخانه‌ای به عنوان یکی از ورزش‌های بومی، باستانی و بخشی از تاریخ یزد یاد می‌کند و می‌گوید: در میان انواع ورزش‌ها این ورزش دارای تفاوت‌های با سایر ورزش‌های ملل مختلف و کشور است که به فلسفه و محتوای آن مربوط می‎شود.

وی معنا و مفهوم محوری ورزش باستانی در محیط زورخانه را یادآور می‎شود و می‌گوید: مکان این ورزش که به زورخانه شهره است در گذشته «ذکرخانه» بوده که عنوانی گره خورده به معنویت است به طوری که مرسوم بود تا ورزشکاران بالای گود دو رکعت نماز بخوانند و البته با الزام به وضو وارد گود می‌شدند.

وی با اشاره به این که جمع ورزش پهلوانی متشکل از افرادی خداشناس و بافضیلت است، می‌گوید: جالب است بدانیم که حرکات این ورزش در زورخانه نیز معنا و مفهومی تاریخی را به دنبال دارد و همین مسئله به ارزش این ورزش افزوده است.

ورزشی با نمادهای رزمی

مدرسی در مورد بخشی از حرکات درونی این ورزش، تصریح می‌کند: در زمان ورود به زورخانه، پهلوانان از سقفی که کمی کوتاهتر است و ناخوداگاه منجر به خم شدن آن‌ها شده وارد می‎شوند چرا که این معماری و مفهوم در زورخانه یاداور افتادگی و شکستگی در این فضا به رغم پهلوان بودن است.

وی با بیان این که در بدو ورود پهلوانان از مقابل مرشد می‌گذرند، می‌گوید: جایگاه مرشد و احترام به وی، در این حرکت تبیین شده است. پس از آن نیز هر ورزشکار با نام خدا (بسم الله) ورزش خود را آغاز کرده و با دعا و در نهایت 20 صلوات به ورزش خود پایان می‌دهند.

نائب رئیس شورای حوزه‌های علمیه استان یزد با بیان این که حرکتی به نام «شنو» مخفف کلمه «شنود» در این ورزش وجود دارد، می‌گوید: این حرکت به معنای گوش دادن است که نماد تاریخی آن به گوش دادن صدای اسب دشمن مربوط می‎شود.

وی با بیان این که در میان نرمش‌هایی که در ورزش زورخانه وجود دارد، چرخش به معنای کنترل خویش و رصد کردن اطراف است، می‌گوید: این مسئله نیز مربوط به میدان رزم و زمان دید زدن و ضربه زدن به دشمن بوده است.

مدرسی در مورد میل زدن هم تصریح می‌کند: این فرایند به معنای گرز بلند کردن و ضربه زدن به دشمن و کباده برداشتن هم نمادی از استفاده تیر و کمان در میدان رزم است.

وی اضافه می‌کند: سنگ برداشتن، نماد تمرین سپرگیری در برابر دشمن است البته برخی هم معتقد هستند که این اقدام می‌تواند نمادی از کنده شدن درهای قلعه خیبر به دست امیرالمومنین(ع) است.

نائب رییس شورای حوزه‌های علمیه استان در ادامه خواندن مرشد و کوبیدن به طبل را نیز نماد رجزخوانی در جنگ و طبل‌های جنگ می‌داند و می‌گوید: پدران ما و ابا و اجداد ایرانی ما از این روش‌ها در میادین جنگ استفاده می‌کردند لذا نشان می‌دهد یک ورزش ایرانی تا چه میزان معنا و مفهوم و فرهنگ محور بوده است.

وی اظهار می‌کند: این ورزش معنادار و فرهنگ‌محور برخلاف سایر ورزش‌ها خصوصا ورزش‌های غیربومی و وارد شده به کشورمان، نشان از هوش ایرانیان دارد و باید به عنوان میراث فرهنگی آن را ترویج دهیم.

ورزش باستانی، نماد فرهنگ باستانی

«سیدمصطفی فاطمی» مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری یزد هم با بیان این که ورزش زورخانه‌ای و آیین پهلوانی به عنوان میراث معنوی بشریت در یونسکو ثبت شده است، در گفت و گو با ایسنا اظهار می‌کند: یزد هم مانند سراسر کشور ایران از ظرفیت بسیار زیادی در این زمینه برخوردار است به طوری که قبل از کرونا و رکود گردشگری، تورهای گردشگران خارجی از این مراسم معنوی و باستانی بازدید می‌کردند و همواره بازخوردهای بسیار مثبتی از استقبال گردشگران خارجی وجود داشته است.

وی با اشاره به وجود پهلوانانی برجسته در تاریخ یزد، تصریح می‌کند: فعالیت ورزش زورخانه به دلیل مناسک و آیین‌های معنوی در ترویج پهلوانی اهمیت زیادی دارد، در عین حال، این ورزش به عنوان نماد فرهنگ ایران اسلامی مهم است و فرهنگ اصیل ایرانی می تواند از طریق آن انتقال پیدا کند و نماد فرهنگ ایران و اسلامی باشد.

وی با بیان این که ورزش پهلوانی جای کار زیادی در عرصه گردشگری دارد، می‌گوید: کمیته گردشگری ورزشی به عنوان کمیته تخصصی می تواند توسعه فرهنگی این ورزش در حوزه گردشگری را دنبال کند کما این که اقدامات خوبی نیز در این باره انجام شده، هرچند که مسئله کرونا بسیاری از فعالیت‌ها را متوقف کرده است.

منبع:ایسنا

این مکان‌ها در انتظار ثبت جهانی‌ هستند

جهان مملو از مکان‌های فرهنگی و طبیعی ارزشمندی است که باید از آن‌ها محافظت شود؛ مساله‌ای که برای یونسکو بسیار حائز اهمیت است. امسال نیز به روال هر سال چند پرونده از کشورهای مختلف برای اضافه شدن به فهرست میراث جهانی یونسکو مورد بررسی قرار می‌گیرند که در ادامه با قابل‌توجه‌ترین آن‌ها آشنا می‌شوید.کمیته سالانه میراث جهانی یونسکو از روز جمعه در چین آغاز به کار کرده است. ایران امسال با دو پرونده «راه‌آهن» و «هورامان» در کمیته میراث جهانی یونسکو شرکت کرده است. پرونده راه‌آهن ایران براساس برنامه اعلام‌شده از سوی دبیرخانه یونسکو قرار است روز یکشنبه ۲۵ جولای (۳ مرداد) و پرونده ثبت منظر فرهنگی هورامان (اورامانات) روز سه‌شنبه ۲۷ جولای (۵ مرداد) بررسی شود.

روسته، شیرینی انحصاری اردبیل

یکی از عادت‌های غذایی مردم آذربایجان این است که پس از صرف ناهار یا شام یک ماده غذایی شیرین میل می‌کنند که البته از نظر پزشکی هم بسیار مفید است و می‌گویند به جذب غذا کمک می‌کند و استفاده از شیرینی و شکلات یکی از رایج‌ترین آداب و رسوم قدیمی مردم اردبیل است.

یکی از قدیمی‌ترین و خوشمزه‌ترین شکلات‌هایی که در بین مردم شهر اردبیل رواج بسیار داشته شکلات روسته است، این شکلات لذیذ که بسیار هم مقوی بوده، امروزه از یاد رفته ولی در کوچه عارف اردبیل عطر و بوی این شکلات همچنان می‌پیچد و یاد این شیرینی بسیار قدیمی را در ذهن عابران تداعی می‌کند.

موسی خدایی شاگرد مرحوم حاج سلیم قناد است که در حال حاضر تنها قناد روسته‌پز در اردبیل محسوب می‌شود، احیای مهارت پخت این شکلات و تلاش برای از یاد نرفتن آن و گسترش دوباره آن در سطح شهر و حتی تجارت این شکلات لذیذ باید مورد توجه قرار گیرد. قناد خدایی که به طور کاملا سنتی در حال پخت روسته است، در معرفی این هنر اطلاعات مفیدی را ارائه کرده است.

قناد خدایی از ۹ سالگی در کنار استاد خود به پخت این شکلات پرداخته و هنوز هم بعد از ۴۰ سال با رعایت استانداردها و وجود سختی‌های فراوان در کنار مشکلات اقتصادی جامعه بدون هیچ کم و کاستی به پخت این شکلات خوشمزه ادامه می‌دهد.

شکلات روسته را قدیمی‌ها در اردبیل بهتر می‌شناسند اما متأسفانه این شکلات با قدمت ۱۰۰ساله (به گفته موسی خدایی) برای جوانان اردبیل طعم شناخته‌شده‌ای نیست، نزدیک به یک قرن قبل برادران حاج عرب و مینایی جزو روسته‌پزان اردبیل بودند.

روسته شکلات کاکائویی خوشمزه‌ای است که در زمان قدیم طرفداران بسیاری داشته و در کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر توسط پسربچه‌ها با خواندن شعر مخصوص روسته به فروش می‌رسید: «روسته یییَن رستم اولار دوردین، بشین بیردن بوغار»

تمام ظروف استفاده شده برای پخت روسته دست‌ساز و مخصوص است؛ قناد موسی خدایی سال‌ها به دنبال نجاری گشته تا بتواند عین دستگاه برش که شبیه وردنه با دایره‌های تیغه‌ای است بسازد اما هیچ نجاری مشابه این وسیله دست‌ساز را نتوانسته درست کند و باید گفت با توجه به قدمت آن نام این وسایل پخت‌وپز شیرینی کوچک خود قابلیت نمایش در موزه‌ها را دارد، این شکلات‌پز تأکید دارد که بهترین مواد به‌عنوان مثال کاکائوی وارداتی و شیر و کره محلی صرف ساخت شکلات می‌شود.

پخت روسته به روش سنتی

مراحل سخت پخت روسته که یکی از علل عوض نشدن دستور پخت آن نیز است موجب شده بود کمتر قنادی دست به پخت آن بزند و همان قنادهای انگشت‌شمار به دلیل سختی کار جزو معروف‌ترین‌های شهر بوده و آوازه‌شان هنوز هم بر سر زبان‌هاست؛ به گفته موسی خدایی روسته، این شکلات خوش‌طعم فراموش شده، از قره حلوا (حلوا سیاه) و آش دوغ اردبیل نیز قدمت بیشتری دارد.

فرایند پخت روسته فرایندی ۴۸ساعته است، در ۲۴ ساعت اول مواد اولیه را که شامل کاکائو، شیر، شکر، گلوکز و گردو بوده با هم مخلوط کرده بر روی سینی‌های شکلات‌پزی پهن می‌کنند تا سرد شده و خود را بگیرد.

در ۲۴ ساعت بعدی (مهم‌ترین مرحله پخت شکلات روسته) ظرف مسی (تیان) مخصوص پخت این شکلات را بر روی اجاق گذاشته مقدار معینی شیر و شکر را داخل آن ریخته با هم مخلوط می‌کنند و با کفگیر بزرگ چوبی هم می‌زنند تا شیر بجوشد، سپس گلوکز را وزن کرده به میزان مناسب به مخلوط اضافه می‌کنند و شروع به هم زدن کرده و اصلی‌ترین و منحصربه‌فردترین مواد را که خامه مخصوص لبنیاتی است به میزان معین به مخلوط اصلی اضافه می‌کنند و با کفگیر چوبی مواد را هم زده و منتظر تغییر رنگ آن می‌مانند.

شکلات‌پز بعد از به قوام رسیدن مخلوط مورد نظر برای امتحان یک کاسه مسی پر از آب سرد و یک قاشق کوچک از مواد را داخل آب می‌ریزد و با انگشتان دست، داخل آب مقدار چسبندگی آن را می‌سنجد، اگر پخت کامل بود تیان را از روی اجاق برداشته و منتظر می‌شود تا سرد شود که این روند معمولاً حدود یک ساعت طول می‌کشد، شکلات‌پز بعد از سرد شدن مخلوط مورد نظر و تغییر رنگ آن به قهوه‌ای دوباره تیان را بر روی اجاق که دارای شعله‌ای ملایم است، قرار می‌دهد و یک کیلو کره طبیعی و سپس کره مخصوص شیرینی‌پزی را به مقدار معین به آن اضافه کرده مواد را به‌طور کامل با هم ترکیب می‌کند.

در مرحله بعد کاکائو به آن اضافه می‌شود و مخلوط را با کفگیر چوبی هم می‌زنند که در این مرحله به علت سفت شدن مواد، عمل هم زدن بسیار پر زحمت است، بعد از مقداری هم زدن، مغز گردوی خرد شده به مخلوط اضافه می‌شود و تا زمان ترکیب کامل آن را هم می‌زنند، بعد از ترکیب کامل گردو و دیگر مواد با هم، مخلوط اولیه که روز قبل آماده شده بود به‌صورت خرد شده به مخلوط اضافه شده و بار دیگر مواد با هم ترکیب می‌شود.

بعد از هم زدن مواد با هم و ترکیب کامل آن‌ها سینی‌های شکلات را روغن‌مالی کرده و مخلوط را به میزان مناسب روی آن قرار می‌دهند و با وردنه آن‌ها را صاف کرده و بر پشت سینی‌ها پهن می‌کنند و با وردنه سنتی که مخصوص این شکلات است بر روی آن‌ها طرح زده و منتظر می‌مانند تا خشک شود و بعد از خشک شدن با دستگاهی که مخصوص این شکلات است آن‌ها را قیچی کرده و با بسته‌بندی مناسب به مشتریان عرضه می‌کنند و این شکلات در صورت بسته‌بندی مناسب و قرار گرفتن در جای سرد به مدت ۴ تا ۵ ماه با همان کیفیت باقی می‌ماند.

به گفته قناد موسی خدایی و برخی از سالخوردگان این شکلات بنابر احتمالات از فرهنگ و شیرینی‌های ارمنی‌های ساکن در استان اردبیل وارد فهرست خوراکی‌های اردبیل شده و بسیارمورد علاقه قرار گرفته است چون قدیمی‌ترین شیرینی‌پزهای استان اردبیل ارمنی‌ها بوده‌اند این شکلات لذیذ هم احتمالاً از شکلات‌های آنان است، البته شاید هم این شکلات ابداع قنادهای قدیمی اردبیل بوده باشد.

شکلات روسته از شیرینی‌های قدیمی استان اردبیل است که با رونق مجدد پخت آن در استان می‌توان آن را با بسته‌بندی مناسب و مشتری پسند به دیگر استان‌های کشور و حتی کشورهای دیگر صادر کرد و همچنین می‌تواند به‌عنوان یکی از سوغاتی‌های استان اردبیل مطرح شود و این موضوع با توجه به توریستی بودن استان میتواند از نظر اقتصادی برای شیرینی‌پزان شهر ایجاد درآمد کند.

تولید انحصاری روسته در اردبیل

شکلات روسته تنها در اردبیل تولید می‌شود و خاص این شهر بوده و حتی در شهرستان‌های حومه شهر اردبیل نیز تولید نمی‌شود؛ علی رغم اینکه سالانه هزاران گردشگر داخلی و خارجی وارد شهر اردبیل می‌شوند هیچ‌یک از آنان از وجود چنین شکلاتی خبردار نبوده و حتی از نام آن نیز بی‌خبرند، در حالی که می‌توان با گسترش تولید و بسته‌بندی مناسب و تبلیغ این محصول آن را به یک برند بین‌المللی تبدیل کرد.

برای رونق پخت و فروش این شیرینی باید تبلیغات گسترده انجام شود چرا که گرایش مردم به خرید محصولاتی که فعالیت تبلیغاتی مناسبی روی آن‌ها صورت گرفته و برای مصرف‌کننده سابقه ذهنی بر روی محصول وجود دارد خود بهترین دلیل ضرورت توجه به امر تبلیغات و توجه به این جاذبه در محصولات تولیدی می‌شود.

با توجه به اینکه هیچ نشانی در هیچ کجای شهر جز در مغازه قناد خدایی مبنی بر وجود شکلاتی با این قدمت و کیفیت مرتبط با شهر اردبیل وجود ندارد و شاید اگر قناد خدایی هم نباشد این شکلات به‌طورکلی به فراموشی سپرده خواهد شد، بنابراین حفظ و تداوم مهارت پخت این شکلات در سطح استان اردبیل و جلوگیری از فراموشی کامل آن ضروری بوده که ثبت ملی آن گامی مهم در معرفی و احیای آن به شمار می‌رود.

منبع:میراث آریا

چنگوم‌سازی یا ملیله‌کاری، زیورآلات سنتی سنگسری

ملیله به نقوش حاصل از مفتول‌های فلزی گفته می‌شود که به گونه‌های ملیله نقره، طلا، مس و سایر آلیاژها تقسیم‌بندی می‌شوند.

قدمت چنگوم‌سازی سنگسر نیز بیش از ۱۰۰ سال است. ویژگی خاص این نوع ملیله‌کاری که یکی از زیورآلات زنان و دختران سنگسری بوده است، دیگرگونی فرم آن است که بر روی «ساختِه مَکِنِه» (sāxte makene) که یکی دیگر از صنایع‌دستی منطقه و نوعی روسری زنان است و روی آن مملو از نقوش شماره‌دوزی است، قرار می‌گیرد. چَنگوم از دو طرف سر و در بالای گوش قرار می‌گیرد و تا زیر چانه ادامه می‌یابد.

در ساخت این زیور زنان سنگسر از نقره، آلیاژهای مس، نیکل و مس، روی (برنج) استفاده می‌شده است. نقره مورد استفاده در چَنگوم‌سازی از سکه‌های نقره قدیمی تهیه می‌شده است. از این زیور امروزه به عنوان شی گرانبها و یادآور گذشته یاد می‌شود و کمتر کسی از کاربری اصلی آن استفاده می‌کند.

ساختار چَنگوم

چَنگوم از دو بخش کلی «لَفت» (laft) و «چَنگوم» (čanqum) تشکیل شده که هر کدام نیز از اجزایی شامل «سَرچَنگِه» (sarčange) که جزئی از لَفت یا «گودبِنت» (godbent) است و با حلقه «S» مانند روی آن و یا نیم قوسی خم شده که در بین الیاف «ساختِه مکنه» قرار می‌گیرد و نگهدارنده چَنگوم بر روی سر است.

این قسمت باید دارای استحکام بیشتری باشد، بنابراین کف و قلاب آن را از فلز برنج، مس و روی می‌ساختند تا تحمل وزن چَنگوم را داشته باشد. پایه اصلی فرم سرچنگه دایره‌ای است که با توجه به عواملی چون سفارش مشتری و میزان قیمت تمام شده چَنگوم از سکه اشرفی، پهلوی، سکه رایج زمان، ادعیه، صلوات و توسل به ائمه آذین می‌شده است.

استادکاران سنتی چَنگوم‌سازی

اکثر چَنگوم‌های تولید شده در سنگسر توسط چهار تن از استادکاران این رشته وارد بازار مصرف شده‌اند. قدیمی‌ترین آن‌ها مرحوم «میرزا علی» است که نمونه چَنگوم‌های او دارای سکه‌های پهلوی بوده‌اند.

مرحوم «میرزا احمد زرگر» یکی دیگر از چَنگوم‌سازان سنگسر بوده که حجره‌اش در محله «بَخوس سَر» (baxos sar) نزدیک «مسجد صاحب‌الزمان (عج)» فعلی بوده و پسرش «علی زرگر» نیز پس از پدرش چند سالی را به ساخت چَنگوم ادامه داده و شیوه و موتیف‌های پدرش را در چَنگوم‌سازی مورد استفاده قرار می‌داده است. چَنگوم‌های میرزا احمد دارای موتیف بته در گوشه کِلالَک‌ها و چسبیده بدان بوده است. این ویژگی خاص کار او و پسرش است.

مرحوم «نیر گوهری» نیز یکی دیگر از چَنگوم‌سازان سنگسر بوده که حجره‌اش را در محله «ژُور فَلَکِه» (žūr falake)، میدان امام فعلی، بوده است و در چند سال اخیر دار فانی را وداع گفته است. مرحوم گوهری در چَنگوم‌هایش از موتیف «مونگ» (mūng) در ملیله‌های خود استفاده می‌کرده است. اغلب چنگوم‌های ساخت او از ظرافت کمتری نسبت به سایر چَنگوم‌ها برخوردار بوده است.

«حاج سید آقا حسن متولیان» نیز یکی دیگر از چَنگوم‌سازان سنگسر است، او حدود ۸۰ چَنگوم را در طول فعالیت خود در این زمینه تولید کرده است. یکی از خصوصیات چَنگوم‌های متولیان ظرافت و استفاده از نقوش شمسه در قطعه وسطی چَنگوم است.

شیوه کار در چَنگوم‌سازی

همان‌طور که گفته شد نقره مصرفی در مفتول ملیله و سایر فلزات مصرفی در دیگر بخش‌ها از فلزات مختلف مصرفی و سکه‌ها تأمین می‌شده است. کوره ذغالی که برای ذوب مورد استفاده قرار می‌گیرد توسط چرخی که با دست حرکت داده می‌شده، دم را به دوره کوره منتقل می‌کند.

پس از ذوب و انتقال مواد به روی ریچه (قالبی فلزی است که نقره، بعد از ذوب به داخل آن ریخته می‌شود و در اصطلاح محلی بدان «ریجه» (rije) می‌گویند)، نقره حاصل که حالت شمش مانندی پیدا کرده است را روی سندان گذاشته و با چکش می‌کوبند.

این به صورتی است که شمش تبدیل به شمش شش گوش شود و به این عمل در اصطلاح محلی فَخ کرتِن (fax karten) می‌گویند. بعد در اندازه‌های یکسان نقره شش‌گوش شده را می‌بریده‌اند و باز به عمل فَخ کردن ادامه می‌داده‌اند تا به اندازه مناسب برای گذراندن از حدیده (صفحه‌ای است فلزی که بر روی آن سوراخ‌های متعددی با قطرهای مختلف تعبیه شده) برسند.

حدیده‌های چنگوم‌سازی سنگسر بسیار ساده بوده است. در تهیه مفتول به‌وسیله حدیده بدین‌صورت عمل می‌شده که از بزرگ‌ترین سوراخ حدیده شروع و تا اندازه مورد مصرف مفتول‌ها را از سوراخ‌ها می‌گذرانیده‌اند. بدین شیوه که حدیده را در زیر پا مهار می‌کردند و با انبر مفتول ایجاد شده را به سمت خویش می‌کشیده‌اند. مفتول‌ها را بیش از ۲ متر طول نمی‌کردند. مفتول را به‌وسیله انبرهای کوچک‌تر به فرم‌های دلخواه برای ملیله نشاندن آماده می‌کردند.

پس از ذوب سکه‌های نیکلی آن‌ها را باز هم بر روی ریجه منتقل می‌کردند و بعد با چکش‌کاری آن‌ها را تخت و یکدست می‌کردند و بعد در فرم مورد نظر برش می‌زدند.

پس از آنکه بستر کار آماده شد با موم که از کندوهای زنبور عسل منطقه تهیه شده کاملاً می‌پوشانده‌اند و بعد یکی‌یکی ملیله‌ها را روی موم در جایگاه مورد نظر نصب می‌کرده‌اند. سپس لحیم مفتول را که اغلب یا به‌صورت پودر شده می‌بود و یا در جاهایی که نیاز بیشتر داشت به‌صورت تکه مفتولی قرار می‌داده و بار دیگر درون کوره می‌بردند. با قرار گرفتن در معرض حرارت موم‌ها آب شده و لحیم‌ها هم آب شده و ملیله‌ها به همدیگر متصل می‌شوند. پس از پایان کار نیز بخشی که از چنگوم آماده شده را در محلول زاج سفید می‌شسته‌اند. تا آلودگی‌ها از آن زدوده شود. سپس با برس سیمی یا فرچه نیز زوائد باقی مانده را از محیط دور می‌کرده‌اند.

نقوش رایج در چَنگوم

نقوش متعددی چون دندانه، تابیده، برگ، غنچه، پیچک، سه چشمه و یک چشمه در چنگوم سنگسری شکل گرفته است اما چند نقش از دیگران بنا به دلایلی مهم‌تر هستند.

مونگ (mong): به معنی ماه است. در چنگوم‌های سنگسری ۱۴ نقش مونگ را قرار می‌داده‌اند. استعاره از آنکه صاحب چنگوم (کسی که آن‌را می‌زده) تبدیل به ماه شب چهارده می‌شود.

بته: بته‌جقه که سرو خم شده و نماد زندگی است در این هنر صنعت همه مثل سایر هنرهای سنتی ایران راه یافته و از زیبایی خاص خویش برخوردار است.

گِرد لَفتو (gerd lafto): به معنی گُل گرد کوچک روی لَفت است و به گل‌های چند پر که درون یک هشت‌ضلعی محاط شده است، تعلق می‌گیرد. استفاده از این گل که در گذشته‌های دور ایران یکی از نمادهای سلطنت بوده است بر روحیه تجمل‌گرایی صاحب آن می‌افزاید.

ابزار و اشیای وابسته

ماده اصلی سازنده چَنگوم، نقره است که در سنگسر برای تولید چَنگوم از نقره موجود در سکه‌ها استفاده می‌شده است. مثلاً سکه «فتحعلی‌شاهی» را «تَنبُل قِرون» (tanbol qerūn) می‌گفتند که پس از ذوب آن برای مفتول ملیله استفاده می‌کردند. در اصطلاح بدین نقره موجود در سکه «پنبِه» (panbe) می‌گفتند که به اعتقادشان نقره ۱۰۰ درصد بوده است.

برای صفحات زیرین هم از سکه‌های دیگر استفاده می‌کردند که اغلب آلیاژهای مس– نیکل بوده‌اند و از استحکام بالاتری برخوردارند، به‌عنوان تکیه‌گاهی برای قرارگرفتن ملیله نقره روی آن‌ها استفاده می‌شده است.

برنج مصرفی در سرچَنگه‌ها را نیز از سینی‌های کهنه و ورقه‌های مستهلک فرآوری می‌کردند. موم مورد استفاده را نیز از کندوهای عسل منطقه تأمین کرده و برای شستشو نیز از زاج سفید استفاده می‌کرده‌اند.

نمونه‌های مشابه

ملیله‌کاری زنجان و اصفهان از معرف‌های هنر این کشورند که بیشتر به ساخت ظروف و یا اشیاء زینتی می‌پردازند اما زیور بودن چنگوم مؤلفه خاص آن است. زیورهای نقره دیگر مناطق ایران مانند ترکمن‌های ایران و برخی کشورهای همسایه از نظر مواد شباهت‌هایی با این رشته دارند.

ارزش‌های شاخص یا منحصر به فرد

نوع ساخت و پرداخت این نوع زیور و شیوه قرارگیری آن در سر انسان بسیار منحصر به فرد است که در حین زیبایی کارکردهای خاصی نیز دارد.

منبع:میراث آریا

نگاهی به ظرفیت‌های گردشگری چایپاره

چایپاره در یک منطقه کوهستانی قرار گرفته است که بهار و تابستان هوای آن معتدل بوده و در پاییز و زمستان با بارش باران و برف این شهرستان جلوه دیگری پیدا می‌کند و رودخانه‌های پرآبی نیز در این شهرستان جاری است.

در خصوص وجه تسمیه چایپاره دو دیدگاه وجود دارد که یک دیدگاه معتقد است این نام همان چهارپاره بوده که چون در گذشته این شهرستان از چهار منطقه تشکیل شده بود این نام را انتخاب کردند و دیدگاه دوم می‌گوید پاره به معنی بخشی از رود است که چون رودخانه آغ‌چای از وسط این شهرستان می‌گذرد از این نام استفاده شده است.

از نظر تاریخی نیز آثار مهمی در این شهرستان وجود دارد که از آن جمله می‌توان به پایگاه ملی بسطام اشاره کرد که قلعه تاریخی بسطام در این شهرستان براساس مطالعات انجام شده متعلق به پادشاهان اورارتو بوده است.

با توجه به آنچه که در بالا در مورد چایپاره گفته شد می‌توان پتانسیل‌های گردشگری این شهرستان را از سه منظر مورد بررسی قرار داد:

۱- موقعیت جغرافیایی و مکانی

با نگاهی به نقشه جغرافیایی در محدوده شمال آذربایجان غربی می‌توان برخی از مزیت‌های جغرافیایی منطقه را مورد ارزیابی قرار داد.

الف- عبور جاده ترانزیتی ایران –اروپا به عنوان یکی از شاهراه‌های اصلی تجاری ایران با کشورهای اروپایی از شمال آذربایجان غربی که یکی از ظرفیت‌های تجاری مهم ایران محسوب می‌شود و این جاده از حوزه شهرستان چایپاره عبور می‌کند.

در شرایط حاضر یکی از مزیت‌های این جاده برای شهرستان علاوه بر توسعه راه‌های اصلی، شکل‌گیری طبقه‌ای از رانندگان حامل کالاهای تجاری است که در مسیر ایران به اروپا تردد می‌کنند، توسعه زیرساخت‌های رفاهی در حوزه شهرستان و ساماندهی جاده‌های روستایی می‌تواند در افزایش گردشگر تاثیرگذار باشد و این رانندگان نیز می‌توانند به عنوان سفیران گردشگری این شهرستان در کشورهای اروپایی باشند به شرطی که در جلب رضایت گردشگران و مسافران اقدامات مثبتی در چایپاره اتفاق بیفتد.

ب- واقع شدن در مرکز شهرستان‌های شمال استان از جمله شوط، خوی، چالدران و پلدشت نیز منجر به سرازیر شدن بخشی از مردم بومی شهرستان‌های مذکور به چایپاره و رونق تجاری در شهر قره‌ضیاءالدین و روستاهای اطراف شده به گونه‌ای که در بازار هفتگی شهر قره‌ضیاءالدین که از سابقه چند ده‌ساله برخوردار است، اجناس و کالاهای متنوعی مبادله می‌شوند که می‌تواند برای شهرنشینان سایر شهرستان‌های استان مکان جذابی برای خرید اجناس بومی و محلی باشد.

ج- قرار گرفتن در میان دو منطقه آزاد تجاری صنعتی ارس و ماکو

۲- جاذبه‌های متنوع طبیعی

در این خصوص چایپاره دارای سلسله کوه‌های مرتفع در جهت جنوب و شمال شهرستان است که در میانه این سلسله کوه‌ها، دشت هموار و حاصل‌خیز قره ضیاءالدین قرار گرفته، این دشت در دوره‌های مختلف تاریخی به دلیل داشتن خاک مناسب و حاصل‌خیز پذیرای جوامع انسانی مختلفی بوده است.

رودخانه آغ‌چای دیگر جاذبه طبیعی مهم شهرستان چایپاره است که از غرب شهرستان وارد شده و پس از مشروب کردن دشت قره ضیاءالدین در جهت شرقی از شهرستان خارج می‌شود.

علاوه بر این، روستاهایی که در دره‌های میان‌کوهی جنوب و غرب شهرستان شکل گرفتند، از جمله روستاهای آباد و پرجمعیت شهرستان محسوب می‌شوند برخی از این روستاها نظیر بسطام و چورس به عنوان روستاهای هدف گردشگری استان نیز معرفی شده‌اند که هر کدام از این روستاها از طبیعت زیبایی برخوردار بوده و در صورت توسعه واحدهای بوم‌گردی در این روستا می‌توانند نقش مهمی در جذب گردشگر در چایپاره ایفا کنند.

۳- جاذبه‌های تاریخی

قلعه اورارتویی بسطام به همراه بناهای تاریخی شاخصی همچون قرمزمسجد روستای چورس، بنای حمام بیگ جوان، یخچال چورس، گوردخمه روستای چیرکندی و پل دوقوزگوز روستای کسیان از جمله مهمترین ظرفیت‌های تاریخی شهرستان محسوب می‌شوند که دارای تاریخی از هزاره اول ق. م تا دوره قاجاریه هستند.

افزون بر این، ظرفیت‌های گردشگری دریاچه پشت آغ‌چای و تکیه حضرت ابوالفضل (ع) واقع در مسیر جاده حمزیان مواردی هستند که می‌توانند در توسعه گردشگری شهرستان چایپاره موثر باشند.

با توجه به آنچه که از ظرفیت‌های گردشگری چایپاره در بالا ذکر شد می‌توان به این نکته توجه کرد که این شهرستان پتانسیل بالایی برای توسعه گردشگری برخوردار است که برای معرفی و استفاده از این ظرفیت‌ها نیاز است که دستگاه‌های متولی دست در دست هم داده و با حمایت از سرمایه‌گذاری زمینه لازم برای رونق گردشگری در این شهرستان را فراهم کنند.

از جمله دیگر اقدامات برای استفاده از این ظرفیت‌های گردشگری برگزاری جشنواره‌های فصلی، برگزاری تورهای رسانه‌ای، برگزاری نمایشگاه‌های معرفی ظرفیت‌های گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان، تهیه بسته‌های سفر، دعوت از مدیران آژانس‌های مسافرتی سایر استان و حتی کشورهای همجوار و نشان دادن ظرفیت‌های چایپاره است.

منبع:میراث آریا

کباب سنتی بروجرد، غذایی لذیذ با طعمی ماندگار

کباب سنتی و مخصوص بروجرد از غذاهای پرطرفدار در استان لرستان است. این غذای لذیذ بیش از چند صد سال است که به روش منحصربه‌فرد، در شهرستان بروجرد تهیه می‌شود. کبابی‌های قدیمی بی‌شماری در جای جای شهرستان بروجرد، وجود دارند، که این امر نشان دهنده قدمت طولانی این حرفه در بروجرد است.

مواد مورد نیاز برای تهیه این غذای سنتی سیخ کباب، گوشت گوسفندی، سماق، نمک، منقل، زغال، تخم مرغ، کاسه فلزی، پیاز و نان است.

طرز تهیه کباب بروجرد

ابتدا گوشت سردست گوسفندی را تهیه کرده و در جای خنکی گذاشته تا به مدت ۲۴ ساعت بماند و اصطلاحا آب آن خشک بشود. سپس بعد از جدا کردن گوشت از استخوان‌ها، گوشت‌ها را درون چرخ ریخته و یک‌بار چرخ می‌کنند، سپس به آن نمک و تخم‌مرغ اضافه کرده و مجددا گوشت چرخ شده را به همراه تخم‌مرغ و نمک، برای بار دوم چرخ می‌کنند. بعد از هم زدن گوشت، آن را به مدت چند ساعت- حداقل ۱۰ ساعت- درون یخچال قرار داده و صبر می‌کنند تا گوشت و مواد اضافه شده، به خورد هم بروند. بعد از طی زمان مقرر، ظرف محتوی گوشت را که فلزی است به مدت ۳-۵ دقیقه بر روی حرارت قرار داده (تا زمانی که ظرف آن داغ شود) و گوشت را تفت می‌دهند، با این روش گوشت در موقع کباب شدن در آتش نخواهد ریخت و حالت نرم به خود می‌گیرد.

پیاز رنده شده را در صافی ریخته و بدون فشار دست، اجازه می‌دهند که آب اضافی پیاز گرفته شود- به ازای هر کیلو ۱۰۰ گرم-. سپس آن را به ظرف محتوی گوشت اضافه کرده و خوب هم می‌زنند. حالا زمان پیچاندن گوشت‌ها بر روی سیخ است. از گوشت آماده شده به اندازه یک عدد پرتقال متوسط برداشته روی سیخ کباب قرار داده و خوب آن را روی سیخ پهن می‌کنند و دو طرف آن را خوب می‌چسبانند. پس از آماده شدن سیخ‌ها، حتما آن‌ها را به مدت حداقل ۱۰ دقیقه درون یخچال می‌گذارند.

بعد از آماده‌سازی سیخ‌ها، آتش فراوانی درست کرده و سیخ‌ها را روی آتش قرار می‌دهند. بلافاصله سیخ‌ها را پشت و رو کرده تا کباب‌ها خودشان را بگیرند و نیم پز بشوند. بعد از پشت و رو کردن سیخ کباب‌ها و نیم پز شدنشان، حدود ۱۰-۵ دقیقه به سیخ‌ها استراحت می‌دهند تا کمی سرد شده و مجدد آن‌ها را به روش پشت و رو کردن آماده مصرف می‌کنند، به کباب مذکور اصطلاحا دو آتشه گفته می‌شود، این عمل باعث می‌شود که کباب‌ها آبدار شده و کاملا مغز پخت بشوند.

پس از این که کباب خودش را گرفت، دیگر نیازی به آتش زیاد ندارد- به واسطه عمل دم بادزن-. بهتر است سیخ‌ها بر روی حرارت ملایم، مغزپخت شوند.

از آنجایی که لرستان به دلیل آب و هوای مناسب یکی از اصلی‌ترین قطب‌های دامپروری در ایران محسوب می‌شود، می‌توان با کیفیت‌ترین گوشت گوسفندی را در این منطقه تهیه کرد، از دلایل لذیذ بودن کباب سنتی بروجرد، کیفیت مواد اولیه آن است.

کباب سنتی بروجرد، به طور دائمی در رستوران‌ها و کبابی‌های سنتی تهیه می‌شود. رستوران‌ها و سالن‌های غذاخوری، از مکان‌هایی هستند که هر گردشگری در هنگام گردش در شهر حتما سری به آنجا می‌زند. کباب برای ایرانی‌ها جایگاه خاصی دارد. لذت خوردن کباب بروجرد توسط گردشگران و پیچیدن آوازه شهرت این غذای سنتی، به عنوان یکی از غذاهای اصیل این منطقه، بدون تردید می‌تواند از منابع جذب گردشگران باشد.

مهارت تهیه کباب سنتی بروجرد در تاریخ سوم تیر ماه ۱۳۹۹ با شماره ۲۱۴۷ در فهرست میراث ملی ناملوس به ثبت رسیده است.

منبع:میراث آریا