شکست بوم‌گردی‌ها از کرونا

بیش از دو هزار و ۲۰۰ واحد بوم گردی در کشور به عنوان کسب‌وکارهای کوچک اقتصادی در حوزه گردشگری ایجاد شده‌اند بسیاری از آن‌ها بدون گرفتن وام یا کمک مالی توسط جامعه محلی و روستایی حتی در نقاط دور دست ایجاد شدند تا زمینه برای اقامت مسافران در روستاها و مناطق گردشگری ایجاد شود. بسیاری از آن‌ها به عنوان مشاغل پایدار توانستند اتفاقی را رقم بزنند که مردم با راه افتادن جریان گردشگری به روستاها برگردند.

اما مانند بسیاری از مشاغل گردشگری دیگر این واحدهای بوم گردی با سیل سال ۹۸ دچار مشکل شدند اما به عنوان واحدهای اقتصادی و کسب‌وکارهای کوچک با شیوع کرونا و تعطیلی صنعت گردشگری نتوانستند به فعالیت خود ادامه دهند. شاید کسب‌وکارهای بزرگ‌تر اندوخته‌ای داشته باشند که بتوانند در این شرایط از آن استفاده کنند اما سرمایه بوم گردی‌ها خانه‌های شخصی روستایی بود که توسط روستاییان و جامعه محلی ایجاد شده بود از طرفی، بوم‌گردی‌ها در واقع خانه‌های قدیمی یا تاریخی بودند که به مرور نیاز به بازسازی و ترمیم دارند.

به همین دلیل در حال حاضر و با توجه به این‌که هنوز مشخص نیست صنعت گردشگری ایران چه زمانی دوباره به چرخه فعالیت بر می‌گردد، برخی از این مدیران این واحدها اقدام به واگذاری، فروش، تعطیلی یا فروش تجهیزاتشان کرده‌اند. برخی از مؤسسان بوم گردی در مناطق دورافتاده‌تر به مشاغل دیگر روی آورده‌اند.

در این باره اکبر رضوانیان عضو هیات مدیره جامعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی کشور گفت: در روزهای اول شیوع کرونا گفتیم که در این مدت می‌توانیم به موضوع آموزش و ارزیابی بپردازیم. جامعه حرفه‌ای بوم‌گردی اعتقاد داشت آموزش در اولویت است. یک سال‌ونیم پیگیری کردیم اما هیچ اتفاقی نیفتاد. به ما گفتند که شما جامعه بوم گردی چرا رئیس هیأت مدیره دارید، باید مدیرعامل داشته باشید، این هم یکی از ایرادات عجیبی بود که به ما وارد کردند. قرار بود شرکت‌های ارزیاب فعالیت داشته باشند و کارهایی را به سرانجام برسانیم قرار بود دوره‌های آموزشی تعریف شود و برخی از افراد به عنوان ارزیاب در این دوره‌ها شرکت کنند. اداره کل نظارت و آموزش قرار بود این دوره‌ها را برگزار کند که نکرد. اما هیچکدام از این اتفاقات در دوران کرونا نیفتاد.

به گفته رضوانیان امهال مالیات و اختصاص وام و بسته‌های حمایتی و…. نتوانست به کمک بوم گردی‌ها بیاید چون یا انجام نشدند یا پیگیری نشد بنابراین در حال حاضر بوم گردی‌ها در کشور مانند یک پیکر بی جانی شده‌اند که امکان برگشت شان به گردشگری نیست. به خصوص این‌که در حال حاضر جاده‌ها بسته است و مردم نمی‌توانند به سفر بروند اگر هم به سفر بروند کدام منطقه گردشگری باز است که از آن استفاده کنند؟

وی در ادامه بیان کرد: در سال ۹۹ گفتیم شیوع کرونا به این زودی‌ها تمام نمی‌شود بوم گردی‌ها خانه‌هایی هستند که در مکان‌های شلوغ شهری قرار ندارند از طرفی می‌توان با رعایت پروتکل‌ها، آنها را باز کرد و مهمان پذیرفت. به عنوان مثال زمانی که یک خانواده در آن واحد بوم گردی یا خانه حضور دارند، خانواده دیگری پذیرش نشوند. ضمن اینکه بوم گردی‌ها دارای فضای باز و حیاط هستند و از این نظر هم مشکلی وجود ندارد. صبحانه هم به صورت پک به مهمانان داده می‌شود. همچنین با داشتن برگه رزرو امکان تردد این افراد در جاده‌ها با خودروی شخصی وجود داشته باشد. چون خودروی شخصی ایمن تر از اتوبوسی است که در آن ۲۵ نفر حضور دارند. متأسفانه چون نتوانستند سفر را مدیریت کنند؛ آن را تعطیل کردند و موجب شدند که مشکلات زیادی برای بوم گردی‌ها ایجاد شود چون به هر حال قبض آب و برقی که سال گذشته ارزان‌تر بود امسال گران‌تر شده اما آن بوم گردی هیچ مسافری نداشته تا هزینه‌هایش را به عنوان یک واحد اقتصادی تأمین کند.

رضوانیان بیان کرد: به همین دلایل برخی از مدیران بوم گردی‌ها تصمیم گفته‌اند یا آن واحد را تعطیل کنند یا تجهیزاتشان را به فروش برسانند. برخی دیگر این خانه‌ها را برای فروش گذاشته‌اند یا واگذار کرده‌اند. تبلیغ یکی از آنها را در سایت‌ها دیده‌ام که بسیار ناراحت کننده بود. حتی رئیس جامعه حرفه‌ای بوم گردی خانه‌اش را واگذار کرده است. برخی دیگر به فعالیت‌های دیگری روی آورده‌اند.

مهر نوشت، رضوانیان گفت: تاب‌آوری یک واحد اقتصادی مگر چقدر است داستان افت فعالیت‌های گردشگری از دو سال است که وجود دارد در این مدت چه تلاشی برای جبران این خسارت‌ها شد؟ پیشنهاد شد حداقل در بحث گردشگری خارجی، هر کسی که دو دوز واکسن را تزریق کرده به ایران بیاید تا کمی این تاب‌آوری جبران شود اما با این پیشنهاد هم موافقت نکردند. ما امیدواریم وزیر جدید میراث فرهنگی به این درک رسیده باشد که دیگر توانی برای گردشگری باقی نمانده است.