تالاب غوطه‌ور در بی‌آبی

چشمانم به آسمان و زمین است تا بلکه آبی، پرنده‌ای، جانوری و … از کنارم بگذرد، به یاد قدیم‌ها افتادم عجب روزگاری داشتم.

روزگاری که دیگر در تاریخ خواهد ماند زمستان‌ها را به امید آمدن بهار می‌گذراندم که با خودش خزندگان و آبزیان را با خود بیاورد اما چند سالیست که دیگر مهمان آن‌چنانی ندارم، روز به روز در حال آب شدن هستم، خودم آبم ولی دیگر آبی ندارم، ببخشید یادم رفت خودم را معرفی کنم نامم دالان است که در زبان محلی به من “دالون” می‌گویند در گذشته زیستگاه پرندگان مهاجری بودم که برخی ماه‌های سال را در این منطقه می‌گذرانند، علاوه بر آن جانوران بومی دیگری از گروه پرندگان، دوزیستان، خزندگان و پستانداران در این منطقه زیست می‌کردند.

چه بگویم که دیگر نایی برای زنده ماندن ندارم، روزگار خوشی ندارم، یادش بخیر چه روزگاری داشتم چنان سرخوش بودم که فکر نمی‌کردم همین آدم‌هایی که زندگی و معشیت‌ آنها از من بود همان‌ها باعث نابودی من شدند.

تالاب بیشه‌دالان اگر توان سخن گفتن داشت احتمالا چنین درد و دل‌های را به زبان می‌آورد، شاید چنان از روزگار خود سخن می‌گفت که اشک همه را در بیاورد اما اینجا می‌توان خطاب به بیشه‌دالان گفت: آنچه عیان است چه حاجت به بیان است.

بیشه‌دالان نام تالابی است در شهرستان بروجرد در غرب ایران و مساحت عمومی آن حدود ۹۱۳ هکتار برآورد شده‌است. این تالاب در کنار روستای چگنی‌کش در جاده بروجرد-آبسرده-چغلوندی قرار گرفته است و در ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر بروجرد و در دشت سیلاخور است.

تالاب‌ها مکان‌های در خور توجه‌ای در سراسر دنیا هستند که با توجه به ماندگاری آب در آنها و فراهم آوردن شرایط زندگی، زیستگاه موجودات کوچک و بزرگی چون دوزیستان، خزندگان و پستانداران هستند. تالاب بیشه دالان بروجرد منزلگه پرندگان مهاجر و بومی بسیاری است که هر ساله در فصل کوچ، به این تالاب می‌آیند و زمستان‌های خود را در خنکای دلپذیرِ آنجا می‌گذرانند.

محافظت از تالاب‌ها با توجه به اهمیت بالای آن‌ها برای محیط زیست امری ضروری است. برای رسیدن به تالاب بیشه دالان بروجرد کافیست به دشت سیلاخور در ۱۵ کیلومتری جنوب شرق بروجرد برویم و در طبیعت وحشی، به دور از وحشت به تماشای پرندگان بنشینیم.

اگر صبور باشید و البته کمی هم خونسرد، می‌توانید موجودات دیگری را نیز در اطراف این تالاب ببینید. هنگامی که آب موجدار می‌شود به احتمال زیاد موجودی در حال حرکت است، قورباغه، ماهی و یا شاید هم مارماهی. در این تالاب می‌توان لاک‌پشت‌های زیبایی را دید که برای نفس گرفتن به سطح آب می‌آیند. طبیعت همیشه زیبا بوده و زیبا خواهد ماند در صورتی که ما از آن به نحو بهتری مراقبت کنیم.

در سال‌های اخیر به دلایل مختلف از جمله تغییر کاربری اراضی، استفاده بی‌رویه از منابع آبی این تالاب و نیز ورود فاضلاب روستاهای مجاور به درون آن، تالاب بیشه دالان مورد تهدید جدی قرار گرفته و مساحت آن به میزان چشمگیری کاهش یافته‌است.

بیشه‌دالان از جمله تالاب‌هایی است که از گزند شرایط نامساعد در امان نمانده و از یک سو تصرف‌های غیرقانونی اراضی اطراف آن توسط کشاورزان و جاری شدن فاضلاب‌های خانگی، صنعتی و کشاورزی در محیط زیست تالاب، استفاده بیش از حد سموم رفع آفات، بهره‌برداری تجاری از نیزار اطراف تالاب و شکار بی‌رویه و غیرمجاز اهالی منطقه و از سوی دیگر چندگانگی مدیریتی بین منابع طبیعی، جهاد کشاورزی، سازمان محیط زیست موجب شده تا وسعت آن تا حد زیادی کاسته شده و نمونه‌های نادر گیاهی و جانوری تالاب نابود شود.

شش سراب تالاب بیشه‌دالان را تعذیه می‌کنند

محمدحسین نصیری مدیر عامل انجمن پیشگامان سبز بروجرد در این رابطه به ایسنا، گفت: تالاب دالان بروجرد در بخش شرقی دشت سیلاخور عرض شمالی واقع شده است.

وی با بیان اینکه  سیلاخور بزرگترین زمین هموار لرستان در غرب ایران است و این دشت وسیع بیشترین مساحت شهرستان بروجرد و درود را در بر می‌گیرد، تصریح کرد: دشت سیلاخور تالاب بیشه و اراضی بخشی از حوضه آبخیز بزرگ دز است بخش بزرگ دز از این مرکز عبور می‌کند تالاب در دامنه رشته کوه گرین میان رشته کوه‌های زاگرس قرار دارد منابع آبی رودخانه سیلاخور سراب‌های دامنه کوه گرین است.

مدیرعامل انجمن پیشگامان سبز خاطرنشان کرد: سراب‌های بیشه دالان شش سراب است که این چند سراب با آب‌های زیادی که دارد یه دامنه زاگرس می‌آید و منطقه بیشه دالان ۹۱۳ هکتار است.

نصیری اضافه کرد: در حال حاضر در فصل خشک مساحت آن برابر با ۸۰ هکتار است به طور میانگین ۳۰۰ تا ۵۰۰ متر از ارتفاعات  مجاور پست‌تر است به خاطر اینکه در یک محوطه چاله وجود دارد خوب بودن آن به دلیل حوضچه بودن آن است.

پوشش گیاهی تالاب، نی بوریاست

وی بیان کرد: پوشش گیاهی تالاب، نی بوریا است که همه سال به دلیل کاهش مساحت پهنه آبی رویشگاه آن کاهش یافته و محدوده شکار ممنوع بیشه دالان۱۵۰۰ هکتار در  حال ثبت ملی است.

مدیرعامل انجمن پیشگامان سبز ادامه داد: در صورت ثبت ملی شدن محدوده شکار ممنوع بیشه دالان بودجه‌هایی برای بیشه دالان می‌توان گرفت.

نصیری افزود:  فرایند تاریخی تقسیم اراضی، مشخص نبودن متولی مدیریت تالاب، تغییر کاربری اراضی تالاب در قالب واگذاری تصرف و واگذاری زمین ها برای کشاورزی کشت محصول آبدوست مانند برنج و چغندر، احداث زهکش‌ها، کاهش بارش سالانه، ورود زباله و عدم تصفیه فاضلاب‌های شهری، پسماند کشاورزی و غیره از آسیب‌ها و تهدیدات تالاب است که در دراز مدت اکوسیستم منطقه و حوضچه آن را طرح تاثیر قرار داده و تاثیر منفی داشته است.

مدیرعامل انجمن پیشگامان سبز تصریح کرد: بیشه دالان درمحدوده هفت روستا با جمعیت ۵۰۰۰ نفر قرار دارد که از جمله این روستاها می‌توان به روستاهای چگنی کش، بوریا باف، کیوره، کارونه، کپر جودکی اشاره کرد.

۹۰ درصد مسئولین ادارات بروجرد نمی‌دانند تالاب بیشه دالان کجا است

نصیری خاطرنشان کرد: متاسفانه برخی افراد اقدام به خشک کردن تالاب می‌کنند تا در آنجا به کشاورزی بپردازند تا چهار دهه پیش ارتباط جوامع محلی مبتنی بر بهره‌برداری پایدار از تمامی ارزش‌ها و کارکردهای تالاب مانند ماهیگیری، بوریابافی، دامداری و  کشاورزی بوده است.

وی اضافه کرد: در سال‌های اخیر افزودن دلایل گفته شده مانند طرح‌های بهره‌برداری ناپایدار مثل الگوی کشت محصول پر آبدوست،   توسعه کشاورزی به جای دامداری، ایجاد معیشت‌های مبتنی بر بهره‌برداری از خاک و آب تالاب، یکپارچه نبودن مدیریت و نظارت  و حفاظت محلی باعث شده که آسیب‌های عمده به منطقه وارد شده است.

مدیرعامل انجمن پیشگامان سبز با بیان اینکه کاهش شدید مساحت و محدوده آبی، از بین رفتن تعلق خاطر جامعه محلی بیشه دالان از جمله ضعف‌های ماست، ادامه داد: برای چشم انداز و اهداف مدیریت و اهداف راهبردی به چهار دسته تقسیم شده که شامل؛ مدیریت بهره‌برداری پایدار از منابع آب بوده که این اتفاق نیفتاده است، احیا حفاظت زیستی ارتقا پیدا کند که متاسفانه در حال نابود است.

نصیری اظهار کرد: برای ترویج و استقرار کشاورزی پایدار مبتنی بر مدیریت منابع آگاه و معیشت پایدار محلی  پیرامون تالاب می‌بایست آموزش‌های برای جوامع محلی گذاشته شود و برای آنها توجیه داشته باشیم که در صورت انجام این کارها هم منطقه پرآب خواهد شد و هم مردم این منطقه دارای معیشت پایدار خواهند داشت.

مدیرعامل انجمن پیشگامان سبز تصریح کرد: ذینفعان و دست اندرکاران تالاب جامعه محلی اداره کل محیط زیست، جهاد کشاورزی،   دادستانی، میراث فرهنگی، صنعت و معدن، سازمان مردم نهاد، آموزش و پرورش، فرمانداری، فنی و حرفه‌ای، تعاون روستایی، کار و تعاون، راهداری و حمل و نقل، راه و شهرسازی، بهداشت، شهرداری و آب و فاضلاب هستند ولی هیچ کدام ورود پیدا نکرده‌اند و ۹۰ درصد آنها نمی‌دانند که تالاب بیشه‌دالان کجا هست.

نصیری با اشاره به ارزش و کارکرد تالاب بیشه دالان، افزود: خدمات اقتصادی یکی از این ارزش‌ها بوده که پوشش گیاهی در تولید محصولاتی مانند بوریا بافی و قالیبافی تاثیر دارد.

وی خاطرنشان کرد: مکانی برای تامین آب دام وعلوفه  برای دامداری پایدار بوده و  فرصتی برای احیای دامداری سنتی مثل پرورش گاومیش و تولیدمحصولات لبنی که می توان از آنها استفاده کرد.

مدیرعامل انجمن پیشگامان سبز اضافه کرد: این منطقه دارای میلیون‌ها ماهی بوده ولی زمانی‌که آب منطقه پمپاژ می‌شود از بین می‌روند.

۹۵ درصد گونه جانوری منطقه در حال نابودی است

نصیری با اشاره به خدمات فرهنگی اجتماعی منطقه، بیان کرد: می‌توانیم از منطقه برای گردشگری استفاده شود اگر این امر به درستی مدیریت شود برای گردشگری بسیار عالی است.

وی با تاکید براینکه چنانچه ارزش تفریحگاه‌های سراب و تالاب در نظر گرفته شود خدمات عالی برای مانور وجود دارد و اگر خدمات حمایتی در این مطقه صورت گیرد و تنوع زیستی خزندگان، دوزیستان، پستانداران حمایت شود باعث احیای آنها خواهد شد، گفت: این منطقه دارای  سگ آبی، خرس، گربه وحشی و … داشته که ۹۵ درصد آنها نابود شده است.

مدیرعامل انجمن پیشگامان سبز اظهار کرد: از این منطقه برای پرنده‌نگری و طبیعت گردی می‌توان استفاده کرد و این منطقه از ایجاد گرد وغبار که در حال حاضر یکی از مشکلات جنوب و غرب کشور است، جلوگیری می‌کند.

وی با بیان اینکه تالاب نیز از ایجاد سیلاب جلوگیری می‌کند و باعث کنترل آن می‌شود، افزود: در سال ۵۷ به درستی از این منطقه استفاده می‌شد پرورش گاومیش، دامداری و کشاورزی در آن منطقه وجود داشت اما از آن سال به بعد با مدیریت غلط جهاد کشاورزی آن زمان آمد در زمین‌های ملی را برای به دست آوردن رای، واگذار کرد.

مدیرعامل انجمن پیشگامان سبز خاطرنشان کرد: با حمایت‌های اداره جنگلبانی کشور توانستیم ۴۵۰ هکتار که به زور گرفته بودند از ۹۱۳ هکتار را ابطال کنیم.

نصیری با انتقاد از اینکه در بالادست زمین‌های دیم را به آبی تبدیل می‌کنند و ایجاد زهکش‌ها و تخلیه آب تالاب توسط موتورها باعث کوچکتر شدن این تالاب می‌شود و هر قسمت از تالاب خشک شود آن را به زمین برای کشاورزی تبدیل می‌کنند، عنوان کرد: یکی از عوامل نابودی منطقه چاه‌های غیرمجاز است که در داخل و اطراف آن زده شده است که باید تخریب می‌شود.

تالاب‌ها در حال تبدیل شدن به باتلاق هستند

فرزاد ویسانلو عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد، نیز در این‌رابطه به ایسنا، گفت: این تالاب با رسوب گذاری پرشده و تالاب‌ها عملاً در حال تبدیل شدن به باتلاق هستند و نه تنها این تالاب بلکه تالاب‌های دیگر تا چند وقت دیگر از بین می‌روند.

وی اظهار کرد: بزرگترین تالاب بین‌المللی دنیا  که در بندر انزلی  قرار دارد درحال خشک شدن است، یکی از مسائل این است که آبخیزداری در بالادست رعایت نمی‌شود.

عضو هیات علمی دانشگاه ازاد اسلامی واحد بروجرد تصریح کرد: در زمین‌های بالادست مانند جنگل‌ها، کوه‌ها و مناطق شیب‌دار تغییر کاربری داده شده و به مسکونی یا کشاورزی تبدیل می‌شوند که این تبدیل اراضی مشکلات باعث می‌شود که خاک با اولین بارندگی شدید در آب‌های جاری رسوب‌گذاری کرده و حوزه آبخیز پر از رسوبات می‌شود.

ویسانلو خاطرنشان کرد: رسوبات زمانی‌که در زمین مسطح قرار می‌گیرند ته‌نشین می‌شوند و این رسوبات در آبریزها، تالاب‌ها و رودخانه‌ها رسوب‌گذاری می‌کنند و ما عملا رودخانه‌ها و تالاب‌ها را به این دلیل از دست می‌دهیم.

وی اضافه کرد: چرای بی‌رویه دام در مناطق بالادست نیز این مشکل را درست می‌کنند، یکی از دشمنان قسم خورده پوشش گیاهی در ارتفاعات چرایی بی‌رویه دام است چون توان و ظرفیت آن سرزمین این اندازه نیست،   وقتی پوشش گیاهی از بین برود خاک لخت می‌شود و با باران و باد فرسوده شده و به پایین می‌آید.

این دکتری تخصصی مدیریت پایدار منابع طبیعی با بیان اینکه عوامل دیگری نیز باعث فرسایش خاک می‌شوند که عملیات جاده سازی، تغییر کاربری منابع طبیعی و فضای سبز به مسکونی آن نیز نادرست است که به آن توسعه ناپایدار و ناهمگون گفته می‌شود، ادامه داد: توسعه ناپایدار یکی از یکی از وجوه آن این است که جاده زده می‌شود اما به اثرات مخرب زیست محیطی فکر نمی‌کنند، مانند اتوبان اندیمشک که به سمت خرم‌آباد زذده شده که معروف به پل زال است و این درحالیست که کسی فکر نکرد که این اتوبان زده شده اما چقدر از جنگل‌ها تراش خورده و چقدر از منابع طبیعی آنجا به هم ریخته است و چقدر از حوضه آبخیز منطقه دستخوش تغییر شده است.

وی عنوان کرد: شوراهای مختلف در ایران یکی از وظابف آنها این است که در راستای حفاظت از سرزمین و آمایش سرزمین حرکت کنند، آمایش سرزمین یکی از گوشه‌های آن این است که ما باید توسعه پایدار داشته باشیم.

عضو هیات علمی دانشگاه بروجرد با اشاره به اینکه در همین بروجرد جایی به نام نیاوران ساخته شده که کاملا یک توسعه ناهمگون و ناپایدار است وقتی در آن جاده به طرف دهستان‌ها حرکت کنید حوضه‌های شیب‌دار و آبریز آنجا با درست کردن شهرک سر راه حوضه آبریز و رودخانه‌های فصلی و جوی‌های فصلی منطقه دچار تغییرات و رسوبات بیشتر می‌شود، تصریح کرد: با این کار کشاورزی به فنا می‌رود چون به منابع آبریز آنجا نیاز دارد ولی خیلی راحت با دریت کردن منطقه مسکونی باعث از بین رفتن سرزمین می‌شود و نسل آینده این مشکل را خواهند دید.

تالاب بیشه دالان به وضعیت قبل برنمی‌گردد

وی خاطرنشان کرد: تالاب بیشه دالان بعید است که به وضعیت قبل برگردد وقتی منطقه مرطوب دستخوش تغییر می‌شود آن منطقه دیگر به حالت اول برنمی‌گردد و چون آن حوضه را به هم ریخته‌اند.

این دکتری تخصصی مدیریت پایدار منابع طبیعی اضافه کرد: سدسازی در دنیا مضموم شده و از بین رفته است ولی ما هنوز به دنبال موافقت اصولی سدهای جدید هستیم که بخواهیم حوضه آبخیز خود را دستخوش تغییر کنیم صرفا به خاطر اینکه آب جایی را به آن طرف انتقال دهیم.

ویسانلو بیان کرد: بازگشت به وضعیت قبل به صورت ۱۰۰ درصد نداریم اما همین وضعیت موجود را می‌شود نجات داد یا ۲۰ یا ۳۰ درصد به عقب برگشت.

وی ادامه داد: سازمان‌های مردم نهاد در این راستا فقط روشنگری می‌کنند متاسفانه مسئولین ما به حرف مهندسان عمران گوش می‌دهند و این امر ریشه در ۷۰- ۸۰ سال پیش دارد، زمانیکه دانشگاه صنعتی در ایران ایجاد شد فکر مهندسان حرف اول و آخر را می‌زنند ولی اینطور نیست.

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد عنوان کرد: فقط مهندسین این را به سمت رویش هندسی سنگ و سیمان بردند و اصلا به این فکر نکردند که ضوابط زیست‌محیطی را  باید پاک نگه داشت و یکی از معضلات ما همین است.

ویسانلو اظهار کرد: اگر می‌خواهیم به حالت اول برگردیم باید همه ذینفعان موجود چه گروه‌های گردشگری چه افراد روستایی، بومی، NGO ها، مسئولین ادارات مربوط، کشاورزان، ماهیگیران و غیره همه بیایند و نظر بدهند.

وی تصریح کرد: طرحی بنویسیم که multi_stakeholder  باشد یعنی طرحی که تمام ذینفعان موجود را در بر می‌گیرد یعنی تمام ذینفعان حق دارند نظر دهند و مصوبی که دارد تصمیم گیرنده باشند.

این دکتری تخصصی مدیریت پایدار منابع طبیعی خاطرنشان کرد: از وضعیت فعلی شاید بتوان ۲۰تا ۳۰درصد به عقب برگشت چون صدماتی که  وارد کرده‌ایم بیش از این است که بخواهیم فکر کنیم به روز اول برگردیم ولی اگر همین  وضعیت موجود را حفظ کنیم خیلی خوب بوده فعلا آنچه که مسلم بوده این است که توسعه‌های ناپایدار را به توسعه‌ پایدار ترجیح می‌دهیم.

تالاب‌ها ۱۰۰ درصد اقتصادی هستند

ویسانلو با تاکید براینکه  تالاب‌ها  ۱۰۰ درصد اقتصادی هستند اگر یک تالاب را بخواهیم برای گردشگری تنظیم کنیم باید در یک زون حفاظتی قرار بگیرد و اطراف آن هیچ فعالیت ساختمانی، نیروگاهی وزیر ساخت‌های صنایع مختلف در آنجا صورت نگیرد و کارخانه نزدیک آن نباشد بعد از آن زون حفاظتی، زون  گردشگری را با هم اجرا کنیم، بیان کرد: برای گردشگری برنامه اقتصادی لحاظ کرد، هم‌اکنون گردشگری صنعت اول در دنیا محسوب می‌شود و این درحالیست کشور ما ایران چهار فصل نیست بلکه چند فصل است.

عضو هیات علمی دانشگاه ادامه داد: برای تالاب بیشه دالان نیز می‌شود برنامه گردشگری داشت و به جای این که دور و بر آن منطقه مسکونی داشته باشیم به دنبال زیر ساخت گردشگری باشیم.

ویسانلو اظهار کرد: در آنجا می‌توان کلبه‌های کوچک، خانه‌های طبیعت گردی، تورهای طبیعت گردی و پرنده نگری داشت و این منطقه برای ایجاد کمپ و نقاشی کردن نقاش‌ها منطقه مناسبی است که از این طریق می‌تواند درآمدزا باشد و مطمئناً اثر اقتصادی خود را بر بروجرد خواهد گذاشت.

وی تصریح کرد: طراحی باید برای این منطقه داشت که همه ذینفعان مختلف در آن بتوانند اظهار نظر کنند و دستگاه‌ها بدون هماهنگی با NGO ها، ادارات محیط زیست، منابع طبیعی، مدرسان دانشگاه‌ها و رعایت ضوابط زیست محیطی کاری نکنند.

دکتری تخصصی مدیریت پایدار منابع طبیعی خاطرنشان کرد: قبل شیوع بیماری کرونا هرساله چند هزار نفر را در اثر ابتلا به مشکلات ریوی به خاطر وجود گرد و غبار با آلودگی از دست می‌دادیم شاید اگر این ارقام به اندازه ارقام کرونا مطبوعاتی می‌شد متوجه می‌شدیم چه فاجعه‌ای در حال رخ دادن است.

ویسانلو اضافه کرد: دستگاه‌های مرتبط بدون هماهنگی جوامع زیست محیطی پروژه مصوب نکنند و اگر پروژه‌ای همراه با عوامل زیست محیطی مصوب شد به آن پایبند باشد.

وجود پنج روستای هدف گردشگری در حاشیه تالاب بیشه‌دالان

محسن یعقوبی‌فر بخشدار مرکزی نیز در این‌باره، اظهار کرد: در دنیا بیش از ۹۰ درصد اعتبار و اشتغالی که ایجاد می‌شوند از بنگاه‌های اقتصادی کوچک شروع می‌شود.

وی با بیان اینکه ایده‌های خوبی برای روستاها داریم، در سطح روستاها زمین‌هایی وجود دارد که به صنعت و کارگاه‌های کوچک روستایی اختصاص یافته‌اند، خاطرنشان کرد: در اقامتگاه بومگردی احتیاج نیست که حتماً مجتمع باشد چون در حال حاضر در روستای ونایی به صورت خودجوش این اتفاق افتاده است.

بخشدار مرکزی اضافه کرد: برخی از روستاهای شهرستان قابلیت گردشگری و بومگردی را دارند که می‌توانند این راستا معرفی شوند و از ظرفیت آنها برای جذب گردشگر استفاده کرد.

یعقوبی‌فر بیان کرد: تا زمانی که گردشگر از روستایی دور است هیچ تغییر فرهنگی در گردشگری ایجاد نمی‌شود.

بخشدار مرکزی بروجرد ادامه داد: هر گردشگر یک سفیر فرهنگی است که از این ظرفیت به‌خوبی استفاده نشده و یکی از پتانسیل‌های خوبی که در منطقه وجود دارد طرح جامع مدیریت زیست‌محیطی بیشه دالان است که در کشور مطرح شده و مصوبه دارد.

یعقوبی‌فر با بیان اینکه یکی از کارهایی که در حاشیه پنج روستای تالاب بیشه دالان بروجرد باید اتفاق بیفتد بحث پرورش گاومیش است، افزود: پنج روستای هدف در حاشیه تالاب بیشه‌دالان وجود دارد که می‌توان از این ظرفیت برای پرورش گاومیش استفاده کرد.

بخشدار مرکزی تصریح کرد: با توجه به اینکه پرنده‌نگری در حال حاضر یک باب جدید از گردشگری بوده و تالاب بیشه دالان از این ظرفیت برخوردار است این آمادگی وجود دارد که بومگردی در حاشیه این بیشه ایجاد شود.

یعقوبی‌فر خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم کار اقتصادی در روستا گسترش یابد و در روستاها اشتغال ایجاد شود، روستاها باید برندسازی شوند.

چاه‌های غیرمجاز در اطراف بیشه دالان وجود ندارد

جواد گودرزی مدیر جهاد کشاورزی بروجرد نیز در این‌باره به ایسنا، گفت: در منطقه بیشه دالان عمدتا محصولات آبدوست مانند برنج کشت می‌شود.

وی با اشاره به وجود چاه‌های غیرمجاز، اظهار کرد: در اطراف بیشه دالان چاه غیرمجاز وجود ندارد و پاسگاه برای آنجا احداث شده است.

مدیر جهاد کشاورزی بروجرد با بیان اینکه بیشترین کسانی‌که حق‌آبه آنجا دارند مشخص شده است، تصریح کرد: تالاب برای زمستان آب زیاد دارد اما در بهار و تابستان خشک می‌شود.

تالاب بیشه‌دالان مانند اسفنج می‌ماند

زهرا علیرضایی رئیس اداره حفاظت محیط زیست بروجرد نیز در این‌باره به ایسنا، گفت: چند عوامل باعث می شود این تالاب آب داشته باشد.

وی تصریح کرد: این آب از رودخانه‌ای که  از آنجا رد می‌شود بتواند حق‌آبه‌اش را بگیرد امسال به خاطر کم آبی که بود و کشت محصولات آبدوست که در مناطق بالادست صورت گرفت رودخانه و خشک شده بودو آبی نداشت که بخواهد وارد تالاب شود.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست بروجرد خاطرنشان کرد: چند چشمه اطراف تالاب هستند یک حق‌آبه داریم ولی متاسفانه آبی به تالاب واریز نشده است و برای کشاورزی استفاده می‌شود در واقع تالاب آبی که داشته وقتی ورودی نداشته و خروجی داشته امسال کلا خشک شده است.

علیرضایی اضافه کرد: امسال به طور کامل در تابستان تالاب بی‌آب بوده است و متاسفانه تخلفاتی از برخی کشاورزان صورت گرفته که پرونده برای آنها تشکیل داده‌ایم و در پروسه دستگاه قضایی در حال پیگیری است.

وی بیان کرد: قسمت‌های از تالاب نیز به خاطر خشک کردن شبانه اقدام به قطع درختان می‌کنند که در این راستا هشت نفر به دادگاه معرفی شده‌اند.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست بروجرد ادامه داد: خوشبختانه دو ماه است که قطع درخت نداریم ولی متاسفانه آتش‌سوزی شروع شده و چون محصولات را برداشت می‌کنند قسمت‌های را آتش می‌زنند که این باعث آلودگی هوا می‌شود و هدف دیگر آنها از آتش زدن این است که زمین برای سال آینده برای کشاورزی آماده شود.

علیرضایی اظهار کرد: پرنده‌ها اگر آب داشته باشد به تالاب می‌آیند و جانورهای که آنجا هستند مانند روباه، شغال، خرگوش و آبزیان از بین می‌رود.

تالاب مانند یک سد عمل می‌کند

وی تصریح کرد: کارکرد تالاب غیر از بحث جانوری که مدنظر است مانند یک سد عمل می‌کند این همه هزینه می‌شود که سد ساخته شود که آب را نگه دارد در حالی‌که این تالاب مثل اسفنج می‌ماند تمام آب را در خود نگه می‌دارد.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست بروجرد خاطرنشان کرد: با این حال که خشکسالی است اگر به خاک آن دست زده شود نم دارد یعنی آنجا آب را مثل اسفنج به خود جمع می‌کند و برای کم‌آبی می‌شود از آنجا استفاده کرد.

علیرضایی اضافه کرد: تالاب باعث تلطیف هوا می‌شود اگر این آب نباشد چون در مسیر باد هست این هوای خنک و پاک که در شهرستان وجود دارد را نخواهیم داشت.

وی بیان کرد: در حالی‌که آن جا می‌شود به گردشگری و بومگردی پرداخت تمام این کارکردها در طرح تالاب در نظر گرفته شده است اگر در آنجا دامپروری، کشاورزی و بومگردی رونق بگیرد افرادی که به عنوان توریست آنجا می‌روند با خودشان پول می‌برند و  اقتصاد آنجا رونق می‌گیرد و باعث فروش محصولات و صنایع دستی می‌شود و  زیرساخت‌های مختلف در آنجا ایجاد می‌شود.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست بروجرد ادامه داد: به هر صورت که نگاه شود این تالاب فواد زیادی دارد ولی متاسفانه برخی افراد بومی اطراف تالاب کشت برنج را می‌بینند.

علیرضایی اظهار کرد: داخل تالاب چاه‌ غیرمجازی نیست ولی بحثی که آنجا هست افراد در زمین‌های کشاورزی چاله‌هایی را می‌کنند  که کاملا پر از آب می‌شود و می‌توانند استفاده کنند.

وی تصریح کرد: برداشت بی‌رویه باعث می‌شود آب آنجا کم شود.

یکی از راه‌های علاج بخشی، تغییر الگوی کشت از برنج‌کاری و صیفی‌کاری به باغداری و همچنین تغییر شیوه آبیاری از سنتی به قطره‌ای است که با همکاری سازمان جهاد کشاورزی و جلب مشارکت کشاورزان محدوده تالاب امکان‌پذیر است.

برنامه‌ریزی و ساماندهی تالاب بیشه‎دالان بر مبنای واقعیات و با در نظر گرفتن همه جوانب کار ضروری است بنابراین باید مدل و الگویی تعریف شود که علاوه بر مشارکت دادن و منتفع شدن ساکنان روستاهای حریم تالاب، توجیه اقتصادی داشته و بستر را برای توسعه ظرفیت‌های گردشگری فراهم کرد.

منبع:ایسنا

هفت شهر عشق و هفت باب بهشت دربقعه شیخ صفی اردبیل نمایان است

وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با اشاره به ظرفیت های گردشگری در استان اردبیل گفت: وضعیت زیرساخت های حوزه گردشگری اردبیل در خور مردم منطقه نیست.

سیدعزت‌الله ضرغامی ۲۹ مهر در سفر به استان اردبیل با اشاره به تقویت  حوزه های گردشگری در استان اردبیل، اظهار کرد: اردبیل از قله های حوزه  میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی کشور به شمار می رود و ازموقعیت کم نظری به لحاظ قدمت منطقه و جغرافیا دارد. ولی گردشگری امروز این منطقه شایسته این استان نیست.

وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شناسایی ۱۰۰ چشمه آبگرم در سطح کشور را خاطرنشان کرد و گفت: هیچ کدام ازین مناطق نمی تواند جایگاه سرعین را کسب کند. در حالی است که سرعین از زیرساخت های خوب برای جذب گردشگر برخوردار نبوده  و در هنکام ورود به این شهرستان وضعیت آن به مانند یک پارکینگ شلوغ دیده می شود.

به گفته وی آبگرم‌های سرعین می تواند  نقطه قوت در توسعه گردشگری سلامت، تندرستی و جذب گردشگر به شمار بیاید به طوری  که باید در این حوزه سرمایه‌گذاری مناسب انجام شود.

وی در ادامه با بیان اینکه وزارت میراث فرهنگی بروکراسی منفی بالایی دارد، خاطرنشان کرد: در سال‌های اخیر وجود بروکراسی‌های عجیب و غریب در وزارت میراث فرهنگی و همچنین سطح کشور مانع سرمایه‌گذاری بخش خصوصی شده که حذف این بروکراسی‌ها در دستور کار وزارت است.

ضرغامی با بیان این‌که اعتبارت مناسبی را در این سفر برای باسازی زیر ساخت‎های گردشگری و مرمت آثار باستانی در نظر گرفته ایم، ادامه داد: آثار باستانی، تاریخی و فرهنگی از جمله بقعه شیخ صفی‌الدین موقعیت خاصی به اردبیل بخشیده و وظیفه ما حفظ و مرمت آثار تاریخی است.

وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گفت: تلاش می کنیم فضا را برای بخش خصوصی و افرادی که خواهان سرمایه‌گذاری هستند باز و مشکلات مردم در کوتاه‌ترین زمان حل کنیم.

منبع:ایسنا

کشف کتیبه ساسانی در محوطه تاریخی ریوی

سرپرست اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی از کشف یک کتیبه تاریخی متعلق به دوره ساسانی در محوطه تاریخی ریوی خبر داد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی، علی مستوفیان افزود: درروند فصل نهم کاوش باستان­شناسی محوطه تاریخی ریوی که از ابتدای مهرماه سال جاری آغازشده است سفال نوشته‌ای به خط پهلوی ساسانی کشف شد.

سرپرست اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی گفت: این کتیبه حاوی دو کلمه است که اشاره به اسم خاص دارد و ممکن است به اسم شخی خاص و یا نام تاریخی محوطه تاریخی ریوی در دوره ساسانی اشاره داشته باشد.

مستوفیان با اشاره به اهمیت کشف نام تاریخی محوطه ریوی در مطالعات تاریخی شمال شرق ایران، اظهار کرد: این محوطه تاریخی در غرب شهر امروزی آشخانه قرار دارد و کشف نام این محوطه تاریخی اهمیت بسیاری در ریشه‌شناسی اسم امروزی آشخانه (آشکانه) خواهد داشت.

او افزود: بر اساس پژوهش­های باستان‌شناسی این محوطه یک استقرار گاه کهن در دشت سملقان بوده که از حدود ۳۵۰۰ سال قبل تاکنون موردتوجه جوامع بشری بوده است. مهم‌ترین دوران استقراری این محوطه مربوط به دوره‌های هخامنشی، اشکانی و ساسانی بوده که سکونتگاه شهری بوده است.

سرپرست اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی گفت:  نزدیکی این شهر تاریخی به جاده ارتباطی گرگان – مشهد فرصت مناسبی را برای ایجاد سایت موزه گردشگری و رشد صنعت توریسم منطقه نیز فراهم نموده است.

مستوفیان در پایان اشاره کرد: فعالیت‌های باستان‌شناسی محوطه تاریخی ریوی توسط اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خراسان شمالی با همکاری موسسه باستان‌شناسی آلمان و حمایت پژوهشگاه میراث فرهنگی کشور از سال ۱۳۹۴ آغازشده است.

منبع:ایسنا

کشف شهری زیرزمینی در دل بستر سنگی ابرکوه

رئیس میراث فرهنگی ابرکوه از کشف شهری در زیر بستر سنگی این شهر خبر داد و گفت: می طلبد که مسئولین برای مطالعات بیشتر و تبدیل آن به یک پتانسیل بزرگ گردشگری همکاری داشته باشند.

«حمید مشتاقیان» در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار ایسنا ضمن اعلام خبر فوق، اظهار کرد: برطبق عکس هوایی قدیمی که در سال ۱۳۳۵ از ابرکوه گرفته شده است و با توجه به بررسی های انجام شده نشان می دهد که مردم قدیم، خانه‌ها، محل سکونت و مکان‌هایی را که برایشان مهم بوده است را روی تخته سنگ ها بنا می‌کردند.

وی افزود: فاصله بین این سنگ‌ها توسط گذشتگان به باغ تبدیل شده و آنان برای سهولت در دسترسی‌ها، امنیت، انتقال آب و زندگی خود، مسیرهایی را پیش بینی کرده بودند.

مشتاقیان تصریح کرد: در خانه های تاریخی اتاقک های سنگی کوچکی وجود دارد که در زیر بستر سنگی قرار داشته و نشان می داد که این اتاقک ها کارآیی خاصی در گذشته داشته و قطعاً نمونه های مشابهی نیز دارد؛ از همین رو پس از قریب به ۱۸ ماه گمانه زنی، بررسی و انجام تحقیقات، تیم کاوش میراث فرهنگی متشکل از باستان شناس، ایران شناس، تاریخ شناس، معمار، طراح و غیره تشکیل و شروع به کار کرد.

وی خاطر نشان کرد: در مسیری که برای بررسی انتخاب کردیم، تنها اقدام صورت گرفته آوار برداری و آشکارسازی بوده که ما را به یک مجموعه زیرزمینی رسانده است. این مجموعه که در زیر پنج خانه در یکی از محلات تاریخی ابرکوه است، زندگی را برای گذشتگان بر روی بسترهای سنگی میسّر ساخته، انتقال آب، تفریح، تبادل کالا، امنیت و نگهدای از مواد غذایی را برای آنان فراهم می کرده است.

رئیس اداره میراث فرهنگی ابرکوه اظهار کرد: وجود این مسیرهای زیرزمینی که قدمت بسیاری دارد، این موضوع را قوت می بخشد که شاید این مسیرهای زیرزمینی از گذشته همچون پناهگاهی برای اهالی منطقه بوده است.

مشتاقیان تصریح کرد: با وجود تمام خطرات و سختی هایی که وجود داشت، تیم میراث فرهنگی از این مجموعه زیرزمینی پرده برداشت که قطعاً نمونه های بیشتری از آن در سایر محلات و شاید در تمام ۲۰۰ هکتار بافت تاریخی ابرکوه وجود دارد. اتاقک ها، حوض ها، مکان های اجتماع، مسیرهایی با ارتفاعات متقاوت از یک متر گرفته تا سه و نیم متر و …. همه اینها نیازمند پژوهش و مطالعات بسیار گسترده تر و بیشتر است.

وی تأکید کرد: تحقق این مهم منوط به همکاری و تعامل کلیه دستگاه های مرتبط و مسئولین ارشد شهرستان است؛ چرا که بودجه و نیروهای محدود میراث فرهنگی، پاسخگوی این جاذبه بزرگ و بی نظیر نیست. در حال حاضر تنها بخشی از این کشف بزرگ علنی شده و اصل ماجرا زمانی که تحقیقات بیشتری صورت گیرد و بتوانیم مستنداتی ارائه کنیم، رونمایی می شود.

رئیس میراث فرهنگی در ادامه ضمن گلایه از صرف شدن بودجه و سرمایه های شهرستان در طرح ها و اقداماتی که بعضا بازخورد مطلوبی نداشته و حتی پیامدهای منفی بسیاری هم دارد، ابراز کرد: اولویت اصلی و مهمترین ظرفیت و پتانسیل برای توسعه شهرستان، میراث فرهنگی و گردشگری است که مورد بی توجهی مسئولین قرار گرفته است.

مشتاقیان تأکید کرد: شهرستان ابرکوه برای اشتغال زایی و توسعه نیازمند زیرساخت های جدیدی نیست، اگر از همین ظرفیت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری موجود به بهترین شکل استفاده و به آن اهمیت ویژه داده شود، به راحتی می توان به اهداف مختلف در زمینه اشتغال و توسعه دست یافت.

منبع:ایسنا

سخنرانی ضرغامی پس از شایعه سکته

ضرغامی که خبرهایی درباره سکته قلبی‌اش در سفر اردبیل منتشر و بعد تکذیب شد، در نشست مهمانان خارجی شرکت‌کننده در سی‌وپنجمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی شرکت کرد و درباره گردشگری اسلامی و تاثیر گردشگری در ایران‌هراسی و وحدت سخنرانی کرد.

به گزارش ایسنا، سیدعزت‌الله ضرغامی ـ وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ـ پس از اخباری که از ناتمام ماندن سفرش به استان اردبیل، به علت سکته قلبی منتشر شده بود، در توئیتر نوشت: «در میان برنامه‌های فشرده اردبیل، یک سرم تقویتی زدم و مجددا ساعت‌ها در سرعین با مردم بودم!

شایعه امروز خیلی خوب بود!

اجمالا فهمیدم خیلی‌ها نگران من هستند!

امشب برای مهمانان خارجی در برج میلاد سخنرانی دارم.»

روابط‌عمومی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی هم با تکذیب خبر سکته ضرغامی، علت ناتمام ماندن سفر او را این چنین شرح داده بود: «عزت‌الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بر اساس برنامه قرار بود شب گذشته (پنجشنبه ۲۹ مهرماه) از سفر اردبیل به تهران برگردد که به‌دلیل شرایط نامساعد جوی پرواز به امروز صبح موکول شد و هم‌اکنون در صحت کامل است و امروز (جمعه ۳۰ مهرماه) در برج میلاد در مراسم شرکت‌کنندگان کنفرانس وحدت سخنرانی می‌کند.»

بنا به گزارشی که وب سایت خبری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی (میراث‌آریا) منتشر کرده است، ضرغامی جمعه شب ۳۰ مهرماه در نشست مهمانان خارجی شرکت‌کننده در سی‌وپنجمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی حاضر شد و در سخنرانی خود اظهار کرد: در حال حاضر در دنیا استکبار جهانی تلاش می‌کند عظمت و قدرت را از ما بگیرد.

او آیه ۵۵ سوره نور را در این مراسم خواند و ادامه داد: دشمنان تلاش‌شان این است که وحدت را بگیرند. برای همین به انواع بهانه‌ها، یک اسلام تکفیری راه انداختند، اما به نتیجه نرسیدند. خداوند در قرآن آیاتی دارد که این‌ها بشارت‌های قرآنی است. ان‌شاءالله بتوانیم به آن‌چه شایسته است و قرآن وعده داده است، عمل کنیم.

وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی همچنین گفت: گردشگری یکی از بهترین و موثرترین روش‌ها برای پیاده کردن افکار و بستر وحدت است. گردشگری حق همه مردم دنیاست و نیاز همه آحاد مردم است.

ضرغامی اظهار کرد: حق گردشگری یک مطالبه فطری است. جهان اسلام باید از این موقعیت استفاده کند. بنابراین به دبیر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی پیشنهاد می‌دهم که در این مجمع، بخش گردشگری اسلامی را راه‌اندازی کنند تا بتوانیم از این طریق، در جهان اسلام وفاق ایجاد کنیم.

وی بیان کرد: متاسفانه کشورهای اسلامی از موقعیت گردشگری یکدیگر اطلاع ندارند و باید تعاملات ایجاد شود.

وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی همچنین گفت: ایران‌هراسی که به طور مکرر از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در کشور پیاده شده است یکی از نقشه‌های دشمن است. هر توریستی که به ایران می‌آید، کلا نظرش درباره ایران عوض می‌شود و این به یک ایران‌دوستی مبدل شده است.

وی افزود: گردشگران وقتی می‌آیند، می‌بینند که کشور به خوبی اداره می‌شود، به ما می‌گویند مگر شما تحریم نبودید؟

وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی  در ادامه اظهار کرد: زمینه‌های اعتقادی و علقه‌های مشترک ما زیاد است. همان‌طور که غذای حلال در دنیا تبدیل به برند جهانی شده است، در حوزه گردشگری خانواده‌محور نیز می‌توانیم فعالیت کنیم.

ضرغامی گفت: اکنون خانواده‌ها در کشورهای اسلامی می‌خواهند انواع تفریحات نشاط‌آور سالم را داشته باشند. در جمهوری اسلامی همه این موارد فراهم شده است و امکانات ویژه رفاهی برای خانواده‌ها و بانوان فراهم است.

منبع:ایسنا

گردشگری فولیاج یا گردشگری شاخ و برگ‌ها

با فرارسیدن فصل پاییز، مقاصد انبوه شده با درخت‌ها چه به صورت طبیعی و یا به صورت مصنوعی، برای موج سالانه بازدیدکنندگانی که برای تماشای چرخش حیات شاخ و برگ‌ها آماده می‌شوند خود را محیا می‌سازند. مناطقی که قبلاً سبز و یکنواخت بودند، به طور موقت به رنگ‌های درخشان تبدیل می‌شوند که طیف رنگ‌ها  را از زرد روشن به قرمز پر رنگ برای چند هفته منتقل می‌کنند.

درختان در پاییز برگ‌های خود را برای آمادگی در فصل زمستان می‌ریزند. برای این کار، جریان آب به برگ ها را مسدود می‌کنند. بدون آب، برگها دیگر نمی‌توانند کلروفیل تولید کنند و به تدریج رنگ سبز خود را از دست می‌دهند. با محو شدن رنگ سبز رنگدانه‌های طبیعی دیگر تا زمان مرگ برگ و افتادن از درخت نمایان می‌شوند.

همیشه تعداد زیادی از افراد مایل به سفرهای فولیاج هستند تا از این رنگ‌های زیبای طبیعی دیدن کنند و برخی از مقاصد گردشگری بیشترین درآمد سالیانه خود را از به اصطلاح “فلفل برگ (leaf peepers)” به دست می‌آورند. در ایالات متحده، درآمد حاصل از گردشگری برگ فقط در نیوانگلند از ۳ میلیارد دلار می‌گذرد. به طور کلی انتظار می‌رود که در ماه‌های اکتبر و نوامبر بین سه تا هفت میلیون بازدیدکننده از ایالات جداگانه در محبوب‌ترین مناطق تماشای برگ دیدن کنند.

در دنیا و در تقویم گردشگری کشورهایی که در نیم کره شمالی زمین قرار دارند مردم شهرهایی که زیر ساخت این نوع از سفرها را دارند خود را برای بازدید گردشگران در ماههای اکتبر و نوامبر یعنی ۱۰ مهر تا ۱۰آبان ماه آماده می‌کنند مناطقی مانند: باواریا در آلمان، ناپاولی در کالیفرنیا، ادینبورگ در اسکاتلند، ورموت در آمریکا، توکیو و کیوتو در ژاپن، لندن در انگلستان، بروگ در بلژیک، سئول در کره جنوبی، توسکانی در ایتالیا، تورس دل پاین در شیلی، آلبرتا در کانادا، پاریس در فرانسه پارک ملی جیوژاگو در چین.

 همانطور که از نام این مناطق مشخص است کشورهای پیشرفته هرگز چنین فرصتی را برای به دست‌آوردن توریست خاص این نوع گردشگری از دست نمی‌دهند چرا که کمتر نقطه‌ای از جهان را خواهید یافت که دارای چنین امکاناتی باشد. اما به نظر جای یک نقطه از جهان در این تقویم به شدت احساس می‌شود و آن کشور عزیزمان ایران است چرا که علاوه بر زیبایی‌های طبیعی و خدادادی که برای این فصل  در ایران وجود دارد در اکثر مناطق نام برده شده سردی هوا تاثیر منفی بر این نوع گردشگری می‌گذارد در صورتیکه در کشورمان دمای هوای ۱۷ تا ۲۳ درجه به صورت میانگین در این فصل گوی رقابت را از تمامی رقبای خود برای گردشگری فولیاج قطعا خواهد ربود و صد البته که ما در این فصل به دلیل شرلیط آب و هوایی ایران مناطق گردشگری متفاوتی را در مناطق گرمسیری نیز داریم، ضمن اینکه در بین شهرهای ایران نیز سلطه طلبی برای خودی نشان دادن رقابت را دوچندان میکند، مناطقی مانند جنگل النگدره در گرگان، سوباتان در مرز استان‌های گیلان و اردبیل، روستای شیان در کردستان و در آخر هم روستای فوق بکر وفس در استان مرکزی را می‌توان نام برد.

گردشگری تحت عنوان فال وکیشن یا همان گردشگری در پاییز شاید واژه تازه‌ای برای صنعت گردشگری ما باشد چرا که با شروع فصل پاییز تمایل و ذائقه افراد به سمت گردشگری در مناطق بیابانی و گرم سوق پیدا می‌کند و از این رخداد زیبای طبیعت متاسفانه به دلیل فراهم نکردن زیر ساخت‌های مورد نیاز و عدم تبلیغات استقبال عمومی نمی‌شود.

اما تنها نگاه کردن به تغییر زندگی در طبیعت حاصل گردشگری فولیاج نیست و بلکه گردشگری مارجین و درآمدها حاصل از آن مانند فروش محصولات پاییزی که قطعا یکی از آن‌ها گردشگری غذا است که در روستاهایی مانند روستای هزاوه اراک که هرساله جشنواره زیبایی در این فصل را دارد می‌توان نام برد.

سخن آخر

گردشگری فولیاج با لطف نظر و سخاوت خداوند متعال به هر منطقه امکان پذیر است و هر نقطه ای ازجهان از این موهبت برخوردار نیست و بایستی با همت و تلاش برای ایجاد شغل و گردشگری پایدار از آن استفاده شود.

منبع:میراث آریا

برندسازی و استانداردسازی تبلیغات، ضرورتی مغفول در صنعت گردشگری

در شرایطی که امروزه برندهای تجاری در مسابقه و سبقت از یکدیگر هستند جایگاه ما خصوصاً صنعت گردشگری در این مهم چگونه است آیا در این چرخه ما نیز توانسته‌ایم جایگاهی برای خود رقم بزنیم.

باعث خوشحالی است که در کنار برندهای معتبر آدیداس و پوما و نایک و… یک شرکت تولیدی بخش خصوصی ایرانی توانسته برندی با عنوان مروژ و عرضه پوشاک ورزشی استاندارد در عرصه جهانی و رقابت‌های المپیک توکیو داشته باشد و هم‌اکنون به بیش از ۳۵ کشور تولیدات خود را صادر کند.

بخش خصوصی در بازار اقتصاد ضرورت این مهم را دانسته و از گذشته برندهای مهمی در اقتصاد ایران ظهور و بروز داشته‌اند و چه‌بسا تعدادی از آنان در تداوم راه دچار مشکل شده‌اند اما این نام و نشان تجاری در اذهان ما ماندگار مانده همچون صنایع تولیدی ارج که دیرزمانی تقریباً در هر خانه‌ای نمونه‌ای از محصولات آن مورداستفاده قرار می‌گرفت؛ اما در حوزه گردشگری این ضرورت بیش از بیش احساس می‌شود

فی‌الواقع هویت گردشگری ایران از منظر جهانی چیست شاید ایراد کار در همین سؤال باشد که ایران را به چه نامی به جهانیان معرفی کنیم جنبه زیارتی آن‌که صدالبته حضور بارگاه علی بن موسی‌الرضا (ع) هشتمین امام پیشوایان مسلمین جهان و فرزندان و نوادگان و بارگاه زیارتی این عزیزان ظرفیت خوبی را برای حضور گردشگری مذهبی در کشور فراهم ساخته یا دیگر جنبه‌های آن ظرفیت‌های بالای آثار و بناهای تاریخی با توجه به تاریخ کهن ایران‌زمین و یادگارهای تاریخی که در جهان بی‌نظیر هستند؟ زعفران، پسته، فرش، گلاب، یوزپلنگ و… شاید همین تنوع و فراوانی داشته‌ها کار را برای انتخاب یک نشان ملی سخت‌تر کرده. اگر ترکیه نشانی همچون مسجد ایاصوفیه دارد، ما آثار متعددی داریم که انتخاب را دشوار می‌سازد. اگر فقط اتکا بر مولانا در این کشور است، سعدی و حافظ و فردوسی و باباطاهر و چه و چه نمونه مصداق‌های زیادی هستند که هم به‌تنهایی می‌توانند یک برند و نشان باشند و هم به‌تنهایی کامل‌کننده داشته‌های ما نیستند پس بااین‌وجود برند گردشگری ایران چیست؟ کوه دماوند؟ برج میلاد؟ میان آزادی؟ تخت جمشید؟ نقش‌جهان یا خلیج‌فارس؟

امروزه کشورهای دنیا سعی کرده‌اند تا با طراحی یک کار گرافیکی زیبا و خاص برند و یا نشانه‌ای برای معرفی کشور خود به‌عنوان یک مقصد گردشگری و آرایه و تبلیغ آن به‌عنوان یک نشان معتبر سعی در معرفی نقاط مثبت و داشته‌های خود کنند. عبارتی کوتاه همچون خط تصویری که به‌اصطلاح لوگو، نقاشی‌خط و ترکیبی از نوشته و تصویر در شمایلی زیبا که تداعی‌کننده قابلیت‌های گردشگری باشد.

جای خالی وجود این برند در کشور ما که از کشورهای مستعد گردشگری با جاذبه‌های متعدد کمتر شناخته‌شده و مناسب سفر در چهارفصل است از مهروموم‌ها قبل احساس می‌شد هرچند با انتخاب برند سیمرغ به‌عنوان نشان ملی گردشگری اتفاق بسیار خوبی در این عرصه افتاد اما تداوم این راه و معرفی آن و جهانی‌سازی این انتخاب نیازمند استراتژی و برنامه‌ریزی است. انتخاب شعار برای هر استان و روز گردشگری هر استان و تقویم رویدادهای گردشگری اتفاقات نیکی بوده که در سنوات گذشته افتاده اما در حوزه ملی و معرفی ایران با توجه به داشته‌های متعدد دچار مشکل بوده‌ایم به نظر می‌رسد و به‌زعم نگارنده حوزه بازاریابی و تبلیغات معاونت گردشگری باید برخی از اقداماتی را به‌ضرورت و فوریت انجام دهد تا جبران این خلأ و عقب‌افتادگی صورت پذیرد ازجمله موارد پیشنهادی این است که این حوزه مبادرت به برگزاری نشست با طراحان و متخصصان امر نماید تا به طرحی واحد و ثابت از نشان ملی برسیم و در معرفی این برند و نشان ملی از تمام توان و ظرفیت‌های قانونی استفاده کنیم تا این برند همان‌گونه که در سایر کشورها مشاهده می‌شود از بسته‌بندی تولیدات تا بدنه هواپیما و تولید اپلیکیشن‌ها و فضای مجازی و نقشه‌های گردشگری مزین به این نقش باشند و ظرف مدت کوتاهی این برند ملکه اذهان شود. از دیگر موارد پیشنهادی استانداردسازی تبلیغات گردشگری است به‌نحوی‌که متأسفانه این امر در حال حاضر سلیقه‌ای بوده و از الگوی خاصی تبعیت نمی‌کند به‌عنوان‌مثال پایگاه‌های اطلاع‌رسانی در سراسر کشور حتی شکل واحدی ندارد و در انواع مختلف اعم از پایگاه ثابت، کانکس، کیوسک، چادر، کره زمین و اشکال گوناگون دیده می‌شود.

از طرفی در چاپ تولیدات فرهنگی هم شاهد مشکلات متعددی هستیم اعم از سایز، ابعاد، نوع کار، محتوا، زبان و استفاده از علائم بین‌المللی. در شرایطی که دنیا به دنبال معرفی و ساخت کلیپ‌های کوتاه گردشگری هست ما کماکان در کار طراحی و چاپ نقشه گردشگری با تنوع گسترده‌ای از اماکن در ابعاد خیلی بزرگ هستیم که در بعضی از استان‌ها حتی تپه‌های باستانی و اماکنی به گردشگران معرفی می‌شوند که فاقد هرگونه زیرساخت مناسبی هستند. به نظر این موارد که نکات مهمی نیز هستند از دید سیاست‌گذاران بخش گردشگری مغفول مانده و تدوین ضوابط و تأکید بر عملیاتی کردن آن و استانداردسازی این خدمات در کنار انتخاب و معرفی نشان ملی گردشگری از ضرورت‌های حوزه گردشگری است.

امید آنکه بتوانیم با همفکری و اتفاق‌نظر شاهد اتفاقات خوبی در عرصه معرفی و تبلیغات گردشگری باشیم.

منبع:میراث آریا

اهمیت بافت‌‌های تاریخی در توسعه گردشگری آذربایجان غربی

این محدوده‌ها به‌لحاظ ریخت‌شناسی در برگیرنده فرهنگ‌های مادی و معنوی هستند که همه نظامات آن‌ها وابسته به سیاست‌گذاری و طرح‌ریزی توسعه شهری هستند، در این راستا، با توجه به دیدگاه‌های مردمی باید در نهادینه کردن فرهنگ، اهمیت‌گذاری به این محدوده‌ها تلاش بیشتری از سوی دستگاه‌های ذی‌ربط نشان داده شود.

درواقع چنین مؤلفه‌هایی بیانگر ارزش‌های فرهنگی از میراث ملموس و ناملموس آن، ارزش‌های اجتماعی، اقتصادی، مکان رویدادها و تعاملات اجتماعی است که حفاظت از اصالت و یک‌پارچگی آن برای احیاء، اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند.

ضرورت حفظ بافت تاریخی

اهمیت و ضرورت حفظ بافت تاریخی ارومیه و مرمت آن، نه به‌عنوان پدیده‌ای نمادین بلکه به دلیل شناخت سیر تحول و تکامل شهرسازی و تمدن شهرنشینی، حفظ هویت، اصالت شهر و تبیین حیات شهری براساس شواهد و مدارک علمی، توسعه اقتصاد محلی و رونق صنعت گردشگری همواره مورد توجه بوده است.

امروزه حفاظت از بافت‌های تاریخی به حدی در توجه دولت‌ها قرار دارد که می‌توان با برنامه‌ریزی‌های اصولی و تعامل بین‌دستگاهی بهره‌برداری‌های متنوعی از این پتانسیل‌های بالقوه و تبدیل آن به بالفعل به عمل آورد.

شهر پویا و بافت تاریخی

با توجه به اینکه شهرِ پویا، شهری است که در آن فعالیت و فرم در فضای شهری به خوبی باهم منطبق باشند، عدم انطباق بعضی از عملکردهای جدید شهری مانند ورود اتومبیل به ناوگان حمل و نقل در شهرها، برهم خوردن روابط منطقی شهری و روستایی کشور، تسریع در روند مدرنیزاسیون شهری، تغییرات عمده در نحوه نگرش به نقش و کار شهری، توسعه بی‌رویه شهرها در سطح، ارجحیت سکونت در حاشیه‌های شهری مرفه و عوامل متعدد دیگر باعث مغفول ماندن و بی‌توجهی به بافت قدیمی مراکز شهری شده و بدین ترتیب کالبد و فرم شهری این بافت‌ها نتوانست همگام با رشد سریع در عملکرد و فعالیت، خود را با آن تطبیق دهد و این‌ نبود تطابق بین فرم و فعالیت سرآغاز جاماندگی بافت‌های تاریخی شهری را رقم زد.

با توجه به قرارگیری بازار تاریخی شهرها و اکثر بناهای تاریخی و ثبت شده در این محدوده، هرگونه اقدام و تلاشی در راستای معاصرسازی و بازآفرینی این بافت‌ها می‌تواند به بهبود کلی وضعیت کالبدی-فضایی شهرها، رونق اقتصاد محلی و بالفعل کردن ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های نهفته در محدوده بافت تاریخی شهر شود.

بافت تاریخی و رونق گردشگری

محدوده بافت‌های تاریخی شواهد زنده‌ای از ارزش‌ها و سنت‌های دیرین و سبک فکری و هنری و همچنین شیوه معماری و شهرسازی پدیدآورندگان آن‌ها است و از همین رو در زمره نواحی جذاب و مورد توجه مردم جای می‌گیرند و نقش مهمی در جذب گردشگران و سرمایه‌گذاران دارد.

اقتصاد مرکز تاریخی شهر با فعالیت‌های گردشگری شکل می‌گیرد و حیاتی تازه می‌یابد، این مراکز تاریخی با تکیه بر اقتصاد پایدار و تأکید بر گردشگری می‌توانند منشأ بهره‌برداری اقتصادی فراوانی شود.

این موضوع خود سبب تجدید حیات مراکز تاریخی و بازگرداندن کارکردهای فاخر و برتر را به این فضاها با توجه به ظرفیت‌های آن به همراه دارد.

بافت تاریخی و مخاطرات مربوط به آن

محدوده بافت‌های تاریخی، همواره بیانگر ارزش‌های فرهنگی از میراث ملموس و ناملموس، ارزش‌های اجتماعی و اقتصادی، مکان رویدادها و تعاملات اجتماعی است که حفاظت از اصالت و یکپارچگی آن برای توسعه هویت شهری و از سویی توسعه پتانسیل‌های گردشگری و حفظ توانمندی‌های مادی و معنوی بافت تاریخی و فرهنگی در عرصه‌های اجتماعی و اقتصادی، اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند.

در چند دهه اخیر تخریب بافت‌های شهری شدت گرفت و در این میان بافت تاریخی شهرها به دلیل حساسیت و شکنندگی قابل توجه آسیب بیشتری دید که با توجه به کیفیت پایین مصالح به کار رفته و تراکم بالای جمعیتی آن‌ها، ساخت‌وسازهای بی‌رویه و رعایت نشدن ضوابط و مقررات مربوطه، لزوم توجه جدی و چاره‌اندیشی سریع برای حل مشکل این بافت‌ها بیش از پیش احساس می‌شود.

وجود بیش از ۶۰۰ هکتار بافت تاریخی شهری و روستایی در سطح استان، نشان از میزان قدمت و تاریخ این استان دارد که از سال ۱۳۸۸ پس از ابلاغ این محدوده‌ها، در دستور کار حفظ، احیا و مرمت به عنوان یکی از پروژه‌های مهم این اداره‌کل قرار گرفته است.

اقدامات اداره‌کل برای حفظ بافت‌های تاریخی استان

عقد قرارداد و تهیه ضوابط اختصاصی شهرهای ارومیه، خوی، ماکو و سلماس، عقد قرارداد برای انجام طراحی شهری محورهای تاریخی ارومیه، عقد قراداد انجام طراحی شهری میدان ولایت‎‌فقیه، محله یئدی‌درمان و مرکز ارومیه، عقد قرارداد انجام طراحی شهری محورهای تاریخی خوی، عقد قرارداد انجام طراحی شهری میدان امام حسین (ع) ماکو، عقد قراداد انجام طراحی شهری بافت مرکزی شهر سلماس، انجام مرمت بناهای ثبت شده و جداره‌های واجد ارزش واقع در محدوده بافت‌ها، نظارت بر طراحی و اجرای جداره‌ها توسط دیگر دستگاه‌ها و بخش خصوصی، پاسخگویی به استعلامات واقع در محدوده بافت‌های تاریخی، طراحی و چاپ کتابچه و بروشور بافت تاریخی، تهیه و تدوین دفترچه ضوابط ساماندهی نماهای شهری استان، تهیه و تدوین دفترچه قوانین مقررات بافت‌های تاریخی و عقد تفاهم‌نامه‌های همکاری مشترک در محدوده بافت تاریخی با سایر دستگاه‌ها از جمله این اقدامات هستند.

منبع:میراث آریا

رصدخانه مراغه و نقش خواجه­ نصیر در ظهور شیوه معماری آذری

در چنین اوضاع و شرایطی ابوجعفر محمد بن محمد بن حسن معروف به خواجه‌نصیرالدین طوسی که بعدها معلم ثالث نامیده شد، برای عبور از طوفان ویرانگر مغول، ابتدا به قلاع اسماعیلیه پناه و طی ۲۵ سال حضور در قهستان و الموت، با تلاش و تدوین اخلاق ناصری و رسالات مختلف، رسالت علمی خود را ایفا نمود.

او در سال ۶۵۴ ه. ق/ ۱۲۵۶ م. در جریان محاصره قلعه الموت، با درک درستی از زمان، خود را به هلاکوخان تسلیم و مأموریت جدیدی را آغاز نمود. این مأموریت استحاله فرهنگ ویرانگری مغولان در ایران بوده که با استفاده از فرصت نیاز مغولان به رصدخانه فراهم آمده بود و یکی از نتایج ارزشمند آن رستاخیز مجدد معماری اسلامی ایران و ظهور شیوه معماری آذری بوده است که با ساخت رصدخانه مراغه آغاز می‌شود.

ساخت رصدخانه مراغه فرصت خواجه نصیر برای نفوذ به مغول‌ها

شناخت واقع‌بینانه خواجه نصیر از اوضاع تلخ زمان و نیاز مغول‌ها به دانش او را به پذیرش و نفوذ در کانون خطر رهنمون ساخت. او می‌دانست که مغول‌ها برای پیش‌گویی، ساختن رصدخانه را نیاز ضروری خود می‌دانند و نیاز آن‌ها از سه منظر زیر قابل‌درک بود. بنابراین خواجه نصیر تعامل خردمندانه و تدابیر هوشمند را بجای مقابله و شکست را برای کنترل مغول‌ها و بازگرداندن عمران و آبادانی به جهان اسلام در دستور کار خود قرار داد.

جایگاه آسمان در اعتقادات مغول‌ها

مغولان خدای بزرگ را «تنگری» می‌نامیدند، که به معنی آسمان هم بود. در میان ایرانیان هم، کلمه اهورا معنی «آسمان آبی» داشته است. به‌عبارت‌دیگر آسمان (تنگری) آبی (کوک) جاویدان (مونگک) خدای مغولان بود. مغول‌ها معتقد بودند که “خدای یکتا فرمانروائی روی زمین را به آن‌ها اعطا کرده بود و خان‌ها رسالت داشتند که اراده خالق را به فعل مبدل کنند و به همین مناسبت روی نشان‌ها و اسناد خود این کلمات را می‌نوشتند «منگو تنگری کوچوندور» یعنی «به خواسته خداوند جاوید» و این جمله نیز که یک خدا در آسمان آبس و یک فرمانروا در زمین برپایه همین عقیده استوار بوده است.

چنگیز خان همواره مأموریت خود را آسمانی خوانده و می‌گفت: «آسمان به من فرمان داده است که بر همه ملل فرمانروایی کنم.» مغولان در تمام ادوار صرف‌نظر از اعتقاد مذهبی خود در اتخاذ تصمیم تحت تأثیر وضع ستارگان قرار می‌گرفتند زمان جلوس فرمانروای جدید بر تخت خانی، تشکیل قوریلتای و یا آغاز لشکرکشی با توجه به این وضع تعیین می‌شد. ایلخانان حتی معتقد بودند که ستارگان مدت سلطنت آنان را حکایت می‌کند.

جایگاه منجمین و شمن‌ها در اعتقادات مغول‌ها

منجمین و شمن‌ها در پیشگاه مغولان از موقعیت برجسته‌ای برخوردار بودند، آن‌ها زمان را محاسبه می‌کردند و در تصمیم‌گیری‌های بزرگ خان‌ها نقش مؤثری داشتند.

مقصود شمنیزم، تصرف در قوای روحی و غیبی جهان است و به‌واسطه آن‌یک شمن می‌تواند به‌وسیله دمیدن و تکرار بعضی کلمات یا انجام بعضی اعمال، قوای فوق‌العاده عظیم جهان را به نفع خود قبضه کند. ازاین‌رو فرمانروایان مغول، همواره از نیروی آن‌ها به نفع خود استفاده می‌کردند. شمن‌ها اجازه داشتند، در نزدیکی چادر قاآن عبادتگاهی برپا کنند. آن‌ها تعیین می‌کردند که اردو در چه محلی برپا شود.

منجمین نیز همین نقش را با استدلال‌های علمی و ستاره‌شناسی برای مغول‌ها ایفا می‌کردند. اصولاً علم نجوم از آنجا پیدا شده است که می‌خواسته‌اند زمان را از روی حرکت اجرام سماوی اندازه بگیرند، البته استفاده از حوادث آسمانی، برای این نوع منظورهای عاقلانه، حالت استثنایی داشته و فن تنجیم (علم احکام نجوم) بر نجوم مقدم بوده و حتی پس‌ازآن هم برجای‌مانده است، مردم ساده‌دل پیش از آنکه به دانستن وقت صحیح علاقه‌مند باشند، به آن علاقه دارند که از آینده خبر یابند، به‌این‌ترتیب است که هزاران خرافه از تأثیر نجوم بر اخلاق بشری و سرنوشت او پیداشده و عده زیادی از آن‌ها هم‌اکنون باقی است. ”

خواجه نصیر به‌درستی دریافته بود که مغول‌ها باوجود روحیه تهاجمی و ویرانگر به عنصر شایسته‌سالاری اعتقاد کامل داشتند و دانشمندان و علما را در راستای توسعه اهداف خود محترم می‌شمردند.

آرمان مغول‌ها برای تأسیس رصدخانه

فکر ساخت رصدخانه اول‌بار در ذهن منگوقاآن فرزند تولی و نوه چنگیز خان خطور می‌کند، او پس از مرگ گیوک در «قراقروم» بر مسند سلطنت نشسته و ابراز علاقه می‌کند تا به‌منظور پیش‌گویی اوضاع‌واحوال ملک و سلطنت، رصدخانه‌ای ساخته شود. ازاین‌رو «جمال‌الدین محمد ابن طاهر بن محمد زیدی البخاری» را به دارالسلطنه خوانده و ساخت رصدخانه را با او در میان می‌گذارد، دانشمند مذکور خود را قادر به انجام این امر نمی‌داند و خان که سخت به ایجاد رصدخانه دل‌بسته بود با توجه به معروفیت فراوان خواجه‌نصیرالدین که آوازه شهرت او در تمامی جهان شرق پیچیده بود، به برادر خود هولاکو خان «یرلیغ» می‌دهد که بعد از فتح ایران و قلع قلاع اسماعیلیه سلطان الحکماء خواجه‌نصیرالدین بن محمد طوسی را که بطلمیوس دهر است و اقلیدس عصر، به دارالملک فرستاده تا به دستیاری او امر رصدخانه را فیصله دهد. بااین‌حال هلاکوخان پس از فتح الموت او را به خان بالغ نفرستاد و خود به این فکر جامه عمل پوشاند.

رستاخیز مجدد معماری اسلامی ایران و آغاز شیوه معماری آذری با ساخت رصدخانه مراغه

هلاکوخان پس از فتح قلاع اسماعیلیه در سال ۶۵۴ ه. ق/ ۱۲۵۶م. و انقراض خلافت عباسی در سال ۶۵۶ ه. ق. / ۱۲۵۸م. و رهایی از دو تهدید بزرگ خود، مراغه را به‌عنوان پایتخت انتخاب و نخستین دستور سازندگی خود را برای برپایی رصدخانه صادر می‌کند. متعاقب این اقدام خواجه نصیر جسورانه و با دستمایه قرار دادن کار احداث رصدخانه توانست علاوه بر تغییر روحیه ویرانگری مغولان به عمران و سازندگی، علما، دانشمندان، صنعتگران و کتب بی‌شماری را از خطر نابودی رها سازد. خواجه نصیر زندگی پرماجرایی داشته و زندگی او به حماسه‌ای علمی می‌ماند. او برای به ثمر رسانیدن هدف‌های سیاسی – فرهنگی خود در همه دستگاه‌های بزرگ زمان را کوبید. ابتدا در دستگاه اسماعیلیه وارد شد. از افکار فلسفی آنان بهره گرفت، سپس در دستگاه خلافت را کوبید ولی موفقیتی حاصل نکرد و بالاخره در دولت مغول را نواخت و به بهترین وجهی پذیرفته شد، در این همکاری هر دو طرف نیازهای بلندپروازانه خود را برآورده می‌ساختند. به‌این‌ترتیب فصل جدیدی در روابط و رفتار مغولان حاصل شد طوری که یک قرن پس از تشکیل حکومت در ایران با نیم‌قرن قبل از آن کاملاً متمایز هست زیرا با اعلان موجودیت امپراتوری مغول، فرآیند معماری متوقف و “با حمله مغول به ایران قسمت اعظم ابنیه و آثار تاریخی تخریب و معماری به دست فراموشی سپرده شد. در اثر این هجوم بسیاری از هنرمندان از میان رفتند و تا چند نسل نیز معماری بارز و قابل‌توجهی در ایران پای نگرفت و مقایسه این وضعیت با یک قرن بعدی و پدید آمدن شاهکارهای معماری در ایران، این دو دوره را باهم متمایز می‌کند.

تاریخ ایران پارها تحولاتی چنین دل‌خراش را تجربه کرده و از نو شکوفا شده است. تاریخ ایران مشحون از فتوحات درخشان شاهانه و مصائب دشوار بوده است. تمدن ایرانی در هر دو موقعیت روز به روز در شکفتگی و نمو بوده است. ایستادگی در برابر مصائب و از نو ساختن استقلال و حیات ملی با مصالحی تازه، در عین آنکه شکست هر امیدی را در دل‌ها شکسته، به عقیده بعضی از مورخان جدید از عظیم‌ترین خصائص یک ملت است.

رستاخیز مجدد معماری اسلامی ایران این بار با خیزش دوباره معماران و هنرمندان ایرانی با بهره گرفتن از سنت‌ها و روش‌هایی که از روزگاران کهن، بومی آذربایجان شده بود، شروع‌شده و با ساخت رصدخانه مراغه به‌عنوان اولین اثر ایلخانی، آغاز شد. ازاین‌پس سبک جدید معماری اسلامی ایران شامل دوره نخست شیوه آذری شکل می‌گیرد.

بدین ترتیب وقتی‌که نیم‌قرن ویرانگری مغولان در جانب غربی امپراتوری بزرگ مغول به تشکیل حکومت ایلخانی انجامید. دوران سازندگی آغاز شد و دستور ساخت اولین اثر معماری به‌عنوان رصدخانه صادر، ولی تجدید حیات معماری قدری مشکل می‌نمود. چون عمران و سازندگی سال‌ها دچار توقف یا رکود شده بود و روند معماری مشخصی برای شروع دوباره وجود نداشت. از زمان ساختمان آخرین ابنیه بزرگ تا این زمان، تقریباً دو نسل از طراحان و استادکاران بیکار مانده بودند.

مکان‌سنجی رصدخانه مراغه

در مورد مکان‌سنجی رصدخانه مراغه به دو نکته باید توجه داشت:

اول اینکه مقر موردتوجه هولاکو مراغه بود که به‌خصوص محل مناسبی برای او بود. زمین آن صاف بود و به‌وسیله رودخانه کوچکی آبیاری می‌شد و کوهستان خنک و خرم پشت سر داشت و در جلوی آن دشت صاف کنار دریاچه ارومیه قرار داشت که برای اسب‌های بی‌شمار اتباعش مرتع بسیار خوبی بود. همچنین مراغه در میان دو کانون احتمالی خطر گروه اسماعیلیه و خلافت بغداد واقع بوده و در صورت تجدید حیات امکان سرکوبی آن‌ها راحت‌تر بوده است.

از طرف دیگر مراغه مرکز توجه خواجه بود چون زمینه و بستر علمی فرهنگی آن برای تحقق اهداف خواجه کاملاً مناسب بود. مراغه در آن دوره مرکز آذربایجان بوده و کانون تجمع، تدریس، تحقیق و پژوهش دانشمندان برجسته‌ای بوده است. بر این اساس و برابر ثبت مورخین، شهر مراغه برای اجرای رصدخانه مناسب بود. “بعد از فتح بغداد در ماه شعبان سال ۶۵۷ هجری از طرف هلاکوخان فرمان شد که مولانای اعظم سعید، استاد البشر، سلطان‌الحکاء، خواجه‌نصیرالدین طوسی تفقده‌الله بغفرانه در موضعی که مصلحت داند جهت رصد ستارگان عمارتی سازد. در شهر مراغه اختیار رصد عالی بنیاد نهاد.

ویژگی‌های معماری و معمار رصدخانه مراغه

از ویژگی‌های معماری رصدخانه مراغه به نکات زیر می‌توان اشاره داشت:

الف) معماری دستوری که به‌فرمان هلاکوخان توسط خواجه نصیر انجام شد. معماری دستوری اساس معماری عصر ایلخانی را تشکیل می‌دهد و تمام شاهکارهای معماری این دوره نظیر تخت سلیمان تکاب، ارک و مسجد علیشاه تبریز و گنبد سلطانیه زنجان از این قاعده مستثنی نبوده است.

ب) فراگیر بودن فضاهای کاربردی، طوری که در بنیاد رصدخانه، تأسیسات مختلف جنبی در کنار هم لحاظ شده و علاوه بر ساختمان رصدخانه و محل نصب ابزار و آلات رصدی، تأسیساتی برای تدریس و اقامت دانشمندان، مسجد، کوشک هلاکوخان، کتابخانه، کارگاه ریخته‌گری و… احداث‌شده بود.

دید کلی رصدخانه مراغه

درباره معمار اصلی مجموعه رصدخانه مراغه نام «فخرالدین احمد بن عثمان امین مراغی» ثبت‌شده است. مسئولیت ساختمان مسجد و کوشک محل اقامت هلاکو بر عهده مؤیدالدین عرضی سازنده آلات و ابزار نجومی رصدخانه بوده است. ساختمان رصدخانه برابر ذکر منابع مختلف ساختمانی عظیم و در کمال آراستگی بوده است.

مقایسه تطبیقی آثار مکشوفه از رصدخانه با معماری نوظهور و بومی آذربایجان

برابر آثار مکشوفه از حفاری‌های رصدخانه مراغه، در ساختمان رصدخانه از روش‌ها، تزیینات و مصالحی استفاده‌شده که قابل‌مقایسه با معیارهای معماری نوظهور و معماری بومی مراغه بوده است.

سبک معماری دوره ایلخانان مستقیماً از سبک آثار ساختمانی دوره سلجوقی اقتباس‌شده است ونمونه‌های معتبر معماری این دوره هنوز هم در مراغه پابرجاست.

شیوه جدید معماری پس از سال‌ها فاصله از شیوه رازی و متناسب با شرایط و اوضاع اجتماعی جدید با بهره‌جویی از معماری بومی آذربایجان که پلی بین شیوه رازی و آذری محسوب می‌شود به وجود آمد و دارای ویژگی‌های خاص خود بوده است. “شیوه آذری از آذربایجان و با به قدرت رسیدن هلاکوخان شروع شد. در این شیوه نسبت به دوره‌های پیشین گره چینی، گچ‌بری، کاشی‌کاری و سایر آرایگان رواج بیشتری یافتند.

برخی از ویژگی‌های برجسته شیوه آذری در دوره نخست به شرح زیر بوده است:

الف- پیمون‌بندی و بهره‌گیری از عناصر یکسان

ب- بهره‌گیری بیشتر از هندسه در طراحی معماری

پ- ساختمان‌های بزرگ و بلند و تکیه‌بر عمودیت

ت- نماسازی پس از اجرای ساختمان

ث- رواج انواع مختلف کاشی‌کاری در تزئینات ساختمان

همه این ویژگی‌ها در آثار مکشوفه از رصدخانه مراغه که در موزه مراغه (ایلخانی ایران) و موسسه باستان‌شناسی دانشگاه تهران (مجری کاوش رصدخانه مراغه) موجودند قابل انطباق است. به‌طورکلی در تجدید حیات معماری عصر ایلخانی با توجه به آثار حاصل از سه فصل حفاری در رصدخانه مراغه، از مصالح بوم آورد منطقه استفاده‌شده است. سنگ‌های قلوه و سنگ‌های تراش از مصالحی بوده که در آثار معماری قبلی مراغه نیز استفاده‌شده و نیز آجرهایی که به علت فراوانی اکسید آهن در خاک رس منطقه به رنگ قرمز بوده استفاده‌شده است. این مصالح با مقتضیات معماری نوظهور تطبیق و در کنار تزیینات زیبای کاشی در نمای رصدخانه جلوه‌گر بودند.

منبع:میراث آریا

پاییز هزاررنگ در جنگل‌های کوهستانی طارم

نام طارم که می‌آید طبیعت بکر و خدادادی پاییزش، آثار کهن و باستانی و میوه‌های خوش‌رنگ و خوش‌طعم پاییزی‌اش در ذهن متبادر می‌شود. اگر هدف یک گردش کوتاه‌مدت با هزینه اندک و استفاده از طبیعت بکر و رنگارنگ پاییزی باشد، طارم یکی از مکان‌هایی است که می‌تواند لذت و آرامشی مثال‌زدنی را با خود به ارمغان آورد.

طارم زنجان به مرکزیت آب‌بر از سه بخش مرکزی، چورزق و گیلوان تشکیل‌شده است. طارم به خاطر استعدادهای کشاورزی و دام‌پروری، حاصلخیزی اراضی و برخورداری از شرایط اقلیمی مناسب، به «هندوستان ایران» شهرت دارد.

شهرستان طارم یکی از مناطق زیبا و جاهای دیدنی زنجان است که به‌خاطر فرصت‌های کشاورزی و دام‌پروری، حاصلخیزی زمین‌ها و برخورداری از شرایط اقلیمی مناسب، تولید بیشترین زیتون کشور و همچنین تولید محصولات ارگانیک کشاورزی از آن به‌عنوان بزرگ‌ترین باغشهر زیتون کشور و پایتخت سلامتی ایران یاد می‌شود. طبیعت زیبا و متفاوت، وجود آبشارها، چشمه‌ها، ییلاق‌ها، یخچال‌های طبیعی و غار شگفت‌انگیز، مسیرهای بکر گردشگری و کوه‌پیمایی، روستاهای هدف گردشگری، رودخانه‌های فصلی و دائمی زیبا، جنگل‌های زیبا، کوهپایه‌های سرسبز، کوه‌های سر به فلک کشیده، شهرستان طارم را به شهری توریستی در ایران تبدیل کرده است. چهارفصل بودن طارم یکی از بزرگ‌ترین مزیت‌های گردشگری این شهرستان است و با کمی درایت و برنامه‌ریزی می‌توان رونق صنعت گردشگری در آن را همه فصول سال شاهد بود.

حیات‌وحش گوناگون، چشم‌اندازهای زیبا در دو طرف جاده‌های منتهی به دیار شکوفه‌های زیتون، آثار باستانی مختلف، انواع میوه‌ها و محصولات زراعی پاییزی به‌عنوان سوغاتی سفر و همچنین طبیعت منحصربه‌فرد آن هر انسانی را ترغیب می‌کند برای یک‌بار هم که شده در فصل پاییز به این منطقه سفر کند.

با توجه به اینکه باغات همیشه‌سبز زیتون به شهرستان طارم در چهارفصل سال سرسبزی و طراوت خاصی بخشیده است ولی با آمدن فصل پاییزی رنگ درختان دیگر در این شهرستان تغییر کرده و این ادغام رنگ‌ها طبیعت و جلوه خاصی به هندوستان ایران می‌بخشد. از جاذبه‌های گردشگری دیگر پاییزی شهرستان طارم برداشت میوه‌های پاییزی چون زیتون، انار، گردو، فندق، خرمالو، زالزالک کوهی، زرشک کوهی و در برخی نقاط شهرستان برداشت سیب است که بازار سوغاتی‌های رنگارنگ ارگانیک را برای طبیعت‌گردان داغ‌ کرده است.

فصل پاییز یکی از بهترین فصل‌ها برای مسافرت رفتن، مخصوصاً به طارم است. در این زمان است که درختان از ترکیب رنگ سبز، به رنگ‌های زیبایی پاییزی، یعنی همان زرد و نارنجی و قرمز تغییر شکل می‌دهند. انگار خدا با صبر و حوصله زیاد آبرنگ را برداشته و شروع به رنگ کردن بوم نقاشی بزرگی به وسعت یک جنگل کرده باشد.

فصل هزاررنگ در طارم با محصولات کشاورزی و میوه‌هایش حال و هوای متفاوتی نسبت به سایر جاهای کشور دارد، برداشت محصولات زراعی چون برنج، لوبیا سبز، چشم‌بلبلی، خیار، کدو و از طرفی شروع کشت محصول سیر نمایانگر پویایی کشاورزی این شهرستان در تمام فصول سال است. همچنین به دلیل نبود سرما و یخبندان در فصول سرد بخصوص پاییز، مهاجرت انواع پرندگان به شهرستان، جاذبه‌های بی‌نظیر گردشگری در این منطقه را دوچندان می‌کند.

پاییز در روستای شیت و هزاررود ماندگاری بیشتری دارد و این مناطق انتهای پاییز هستند.

روستای شیت روستایی کوهستانی است که از توابع بخش چورزق طارم به شمار می‌آید. فاصله روستای شیت تا زنجان ۱۲۶ کیلومتر است. محصور شدن روستا میان کوه‌ها آب‌وهوای بکری به آن داده است که گردشگران زیادی برای بازدید از این منطقه به روستای شیت سفر می‌کنند. درختان گیلاس، انار و انجیر در کنار چشمه‌سارها منظره‌ی زیبایی را به وجود آورده است. غار سید باغی، ییلاقات دولا و نراب، قلعه شیت و امامزاده سید محمد ماهوری از جاذبه‌ها و دیدنی‌های روستای شیت هستند.

روستای هزار رود در بخش مرکزی شهرستان طارم واقع‌شده است که در ۵ کیلومتری غرب آب بر قرار دارد و با منجیل شهرستان رودبار استان گیلان ۶۰ کیلومتر فاصله دارد. رودخانه هزار رود از این روستا می‌گذرد و با طی مسیر ۱۰ کیلومتری به رودخانه قزل‌اوزن سر ریز می‌شود. باغات زیتون، انار، شاتوت و گردو به‌وفور در روستا یافت می‌شود. با توجه به تولید بالای شاتوت در روستای هزار رود، جشنواره شاتوت شهرستان طارم در روستای هزار رود در سال ۱۳۹۷ برپاشده است که هدف آن معرفی کردن جاذبه‌های متنوع گردشگری و تاریخی شهرستان طارم زنجان است.

شهرستان طارم با ۴۷ هزار نفر جمعیت (حدود ۵ درصد جمعیت و ۱۰ درصد مساحت استان زنجان) در ۹۰ کیلومتری شمال شرقی زنجان واقع‌شده است و با استان‌های قزوین، اردبیل و گیلان همسایه است.

منبع:میراث آریا