تنگه‌های سحرآمیز ایران

همشهری ویژگی‌های طبیعی معروف‌ترین تنگه‌های ایران در ۵ استان کشور را بررسی کرده‌ است.

به گزارش همشهری آنلاین، طبیعت سراسر ایران جلوه‌گاه جاذبه‌های متعددی است که تا پیش‌از همه‌گیری ویروس کرونا، سالانه گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را به‌سوی خود جذب می‌کردند؛ جاذبه‌هایی که هریک از ویژگی‌های منحصربه‌فردی برخوردارند. دراین میان تنگه‌های ایران جاذبه‌های طبیعی بی‌بدیلی را رقم زده‌اند که با وجود آنها، می‌توان به‌یادماندنی‌ترین سفرها را تجربه کرد. وجود کوهستان‌های متعدد، به‌ویژه در مناطق غربی، جنوبی و تاحدودی مرکزی کشور، سبب شده‌ تنگه‌ها به‌عنوان یکی از جذاب‌ترین و بکرترین جاذبه‌های گردشگری کشور مطرح شوند؛ تنگه‌هایی که برخی از آنها با به نمایش گذاشتن دیدنی‌ترین و خاص‌ترین چشم‌اندازها، بهترین گزینه برای گردش و تفریح به‌شمار می‌روند. دراین میان هرمزگان، فارس، لرستان، کهگیلویه‌وبویراحمد و ایلام از استان‌هایی به‌شمار می‌روند که جذاب‌ترین تنگه‌های کشور را در خود جا داده‌اند که برخی از آنها حتی از شهرت جهانی برخوردارند. با توجه به این موضوع همشهری در پرونده ویژه‌ای به معرفی تعدادی از جذاب‌ترین تنگه‌های ایران و ویژگی‌های طبیعی آنان پرداخته و آسیب‌های ناشی از تردد بی‌ضابطه گردشگران و همچنین اقدام‌های حفاظتی انجام شده ازسوی نهادهای مربوط و میزان اثرگذاری آنها را مورد واکاوی قرار داده‌است که در ادامه می‌خوانید.

اعجاز طبیعت در تنگه‌های فارس
در استان فارس ۲ تنگه «دم‌اسب» و «براق» جزو زیباترین مناطق گردشگری استان به‌شمار می‌روند. تنگه دم‌اسب، واقع در منطقه «کوهمره سرخی» در فاصله ۵۰کیلومتری جنوب شیراز، یکی از مناطق زیبا و بکری است که دستیابی به آن با توجه به رودخانه‌ای بودن و گذر از معبرهای آبی، جذاب و دیدنی است. وجه تسمیه این تنگه، به‌دلیل جویبارهای فراوانی است که مانند دم‌اسب از کوه‌ها جاری است. تمام مسیر تنگه با درختان بلوط و انار و همچنین درخچه‌ها و بوته‌های گیاهان دارویی آراسته شده‌اند. این منطقه سبز، میزبان حیوانات و پرندگان بسیاری است؛ از حیوانات و پرندگان شکاری گرفته تا خزندگان کمیاب. یکی از دیدنی‌ترین منظره‌های طبیعی دراین تنگه، تماشای جست‌وخیز سنجاب‌ها میان درختان بلوط جنگلی است. تنگه دم‌اسب مقصدی رویایی برای گردشگران طبیعت‌دوست و ماجراجویان بی‌باک است. مسیر تنگه بسیار پر فراز و نشیب است و برای رسیدن به آبشار باید گاهی از صخره‌های سخت بالا رفت و گاهی تن به آب زد. در بخش‌هایی از مسیر، عرض تنگه به‌قدری باریک می‌شود که تنها اجازه عبور یک نفر را می‌دهد، اما تماشای زیبایی‌های بی‌پایان تنگه، دیدار از آبشار و قدم زدن درمیان طبیعت رشته کوه‌های زاگرس ارزش این سختی‌ها را دارد. مانند تمام تنگه‌ها، تنگه دم اسب نیز هوای خنکی دارد و بهار و تابستان بهترین فصل‌ها برای سفر به این منطقه هستند. سرمای شدید در فصل‌های سرد سال، شاید اجازه لذت بردن از طبیعت را به شما نمی‌دهد. ضمن اینکه اقامتگاه خاصی دراین منطقه ساخته نشده و بیشتر گردشگران برای دیدن این تنگه و مناظر آن، سفرهای یک روزه را برنامه‌ریزی می‌کنند، ‌ اما جای خانه‌های بوم‌گردی و فضاسازی برای شب ماندن گردشگران در این منطقه، بسیارخالی است. ازسوی دیگر تنگه براق نیز نام دره زیبایی است در شمال استان فارس که نام خود را از روستای نزدیک دره، گرفته است. روستای تنگه براق قدمتی طولانی دارد و این موضوع را می‌توان از سنگ‌نوشته‌ای مربوط به دوران ساسانی به خط پهلوی که در وسط دره قرار دارد، دریافت. مضمون این کتیبه به معرفی شاپوراول و شرح مهارت وی در تیراندازی می‌پردازد. این تنگه ازنظر جغرافیایی در جنوب شهرستان آباده، غرب اقلید، شرق دژکرد و شمال شیراز و کامفیروز واقع شده و مسیر دسترسی به آن‌هم بسیار متنوع است. تنگه براق تلفیقی است از انبوه درختان سربه‌فلک کشیده با سرسبزی شگفت‌انگیز خاص خود، چشمه‌های کوچک و بزرگ متعدد، رودخانه‌ای خروشان، غارهای زیبا، آبشارها، آبچک‌ها و ستون‌های آهکی بکر و دست‌نخورده و تخته سنگ‌های کوچک و بزرگ درون و کناره‌های آب. ارتفاع دیواره‌های این دره در برخی نقاط به ۳۰۰متر هم می‌رسد. آب و هوای خنک این منطقه در بهار و تابستان، جذابیت آن را دوچندان کرده، اما در فصل‌های سرد سال، برف و یخبندان مانع سفر گردشگران به این منطقه می‌شود. این منطقه نیز فقط می‌تواند مقصدی ایده‌آل برای سفری یک روزه باشد، زیرا اقامتگاهی برای شب‌مانی ندارد.

یادگار یک نبرد باستانی
کهگیلویه‌وبویراحمد به‌دلیل وجود جنگل‌های بلوط کوهستانی و رودها و آبشارها، طبیعت زیبایی دارد، اما تنگه «تامرادی» این استان، به‌عنوان یکی از باستانی‌ترین مناطق ایران، فقط به‌دلیل زیبایی‌های طبیعی مشهور نیست. این منطقه به اعتقاد مورخان محل یکی از مهم‌ترین جنگ‌های تاریخ ایران، یعنی نبرد میان اسکندر مقدونی و سردار ایرانی آریوبرزن بوده‌است و تعدادی مقبره و آثار تاریخی به‌جا مانده از دوره هخامنشی در ورودی این تنگه و در مجاورت روستای «حسین‌آباد»، پیشینه تاریخی و کهن آن را تأیید می‌کند. تنگ تامرادی هم مانند بیشتر مناطق گردشگری کهگیلویه‌وبویراحمد به‌دلیل کمبود زیرساخت‌های گردشگری دراین استان تاحدودی بکر و از آسیب در امان مانده‌است؛ اگرچه سالانه گردشگران زیادی به این منطقه می‌آیند. نداشتن جاده‌های مناسب نه‌تنها تنگ تامرادی، که همه کهگیلویه‌وبویراحمد را در یک انزوای ارتباطی قرار داده و سبب شده جاذبه‌های گردشگری استان به‌قدر کافی شناخته نشوند. در سال‌های اخیر تلاش‌های بسیاری برای حفاظت از این جاذبه‌های گردشگری و معرفی آنها انجام شده، اما هنوز به امکاناتی چون راه ارتباطی، اماکن اقامتی و خدماتی نیاز وجود دارد. این اتفاق برای منطقه گردشگری تنگ «گنجه‌ای» در ۱۳ کیلومتری شهر یاسوج و در مسیر محور یاسوج به سی‌سخت هم رخ داده‌است، به‌ویژه اینکه جاده سی‌سخت- یاسوج ایمنی لازم را ندارد و هرسال با حوادث متعدد و ریزش کوه مواجه است. تنگ گنجه‌ای هم دره‌ای با درختان چنار بسیار مرتفع و پوشش جنگلی درخت بلوط است و هوایی خنک و مطبوع دارد. این تنگه که در منطقه‌ای به نام روستای گنجه‌ای واقع شده، چند چشمه آب سرد و گوارا دارد که همه آنها از کوه‌های سربه فلک کشیده دنا، عروس زاگرس سرچشمه می‌گیرند. دراین منطقه تفریحی به نسبت امکانات بهداشتی و تفریحی وجود دارد که همه موجب شده‌است گردشگران بسیاری هرسال به سمت این منطقه تفریحی سفر کنند. برای ساماندهی گردشگری تنگ گنجه‌ای اقداماتی صورت گرفته‌است، برای مثال بخش‌خصوصی تالارهای مجهز به سوئیت دراین منطقه ساخته‌است. تردد گردشگران به‌دلیل نزدیکی به مرکز استان یعنی یاسوج و قرارگیری تنگه در مسیر یاسوج- سی‌سخت بیشتر از تنگ تامرادی و دسترسی به آن هم راحت‌تر است. هرچند بیشترین بازدید از این ۲ تنگه در فصل بهار و تابستان شکل می‌گیرد، اما کوه‌های دنا در جوار تنگه گنجه‌ای در روزهای زمستان مملو از برف است و این موضوع موجب شده است منطقه برای اسکی‌سواری هم مناسب باشد. کهگیلویه‌وبویراحمد تنگه‌های زیادی دارد و با داشتن ۲۸۰تفرجگاه طبیعی، حدود ۲۶۰۰اثر تاریخی، ۷۵۰اثر تاریخی ثبت شده در فهرست آثار ملی و مواهب طبیعی مکان مناسبی برای گردشگری است که در همه سال‌های گذشته به‌گفته مسئولان استانی اعتبار لازم برای حفاظت، ایجاد زیرساخت و همچنین معرفی این جاذبه‌ها نداشته‌است.

تهدیدهایی در کمین چاهکوه 
اگرچه بخش قابل‌توجهی از مردم ایران سال‌هاست که قشم را با بازارهایش می‌شناسند، اما موهبت‌های طبیعی موجود دراین جزیره سالانه گردشگران زیادی را فقط با هدف گشت و گذار به خود می‌خواند؛ گردشگرانی که به‌ویژه تا پیش‌از همه‌گیری ویروس کرونا، طبیعت‌گردی را به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مقاصد خود درجریان سفر به قشم مدنظر قرار می‌دادند. با نگاهی به ویژگی‌های طبیعی قشم اگرچه این‌گونه به‌نظر می‌رسد که پروردگار بسیاری از زیبایی‌ها و مواهبش را یک‌جا دراین جزیره قرار داده‌است، اما اعجاز طبیعت و خالق را می‌توان به‌صورت ویژه‌تری در تنگه «چاهکوه» قشم به نظاره نشست. این تنگه از تندیس‌ها و صخره‌هایی تشکیل شده‌است که طی میلیون‌ها سال، به‌صورت کاملا طبیعی و براساس تغییرات فرسایشی، سیمایی دیدنی پیدا کرده‌اند. دره چاهکوه عمقی حدود ۱۰۰ متر دارد و در همه‌جای این صخره‌ها خطوط، شکاف‌ها و سوراخ‌های عمیقی دیده می‌شود که از فرسایش و انحلال طبیعی و درازمدت سنگ‌ها حکایت می‌کند. این خطوط و شکاف‌ها طرح‌های منحصربه‌فردی ایجاد کرده که گویی نقاشی حرفه‌ای آنها را با زیبایی تمام طراحی کرده‌ یا اینکه سنگ‌تراشی چیره‌دست آنها را به هیبت کنونی درآورده‌است. علاوه بر زیبایی‌های بی‌بدیل، این دره اصلی‌ترین محل تجمع آب باران در منطقه‌ای است که از سال‌های دور آب‌شیرین برایش حکم کیمیا را داشته‌است. در ورودی دره ۴ حلقه چاه به وسیله اهالی و برای تأمین آب موردنیاز روستای حاشیه آن به نام «چاهو» حفر شده‌است. این چاه‌ها منبع مهمی برای تهیه آب شیرین ازسوی اهالی این منطقه به‌شمار می‌روند. براین اساس کانال‌هایی دستکند، آب باران را از چاه‌های طبیعی عمق دره به سمت چاهو هدایت می‌کنند. کارشناسان باستان‌شناسی قدمت چاهو و کانال‌هایش را بیش‌از ۴سده ارزیابی کرده‌اند. گذشته از همه اینها، چاهکوه بخشی از سایت اصلی ژئوپارک قشم، به‌عنوان تنها ژئوپارک خاورمیانه، است. این منطقه نیز همراه با ژئوپارک قشم در سال۱۳۸۵ به عضویت شبکه‌جهانی ژئوپارک‌های مورد حمایت یونسکو درآمد، اما محقق نشدن آنچه استانداردهای حفاظتی این تشکل است، سبب شد در سال۱۳۹۱ چاهکوه از این شبکه خارج شود. پس‌از گذشت ۵سال، چاهکوه یک‌بار دیگر و در سال۱۳۹۶ به این امتیاز دست یافت. این رویداد درحالی بود که با وجود چنین امتیاز بین‌المللی قابل‌توجهی، تاکنون تغییر چندانی در روند حفاظت و همچنین افزایش سهم این منطقه از گردشگری قشم ایجاد نشده‌است. بنا به‌گفته راهنمایان گردشگری دراین استان، فاصله نسبتا زیاد چاهکوه از مرکز جزیره و سایت‌های تفریحی قشم، اصلی‌ترین دلیل تمایل نداشتن تعداد قابل‌توجهی از گردشگران برای بازدید از این منطقه است، تا جایی که براساس آمارها، از حدود ۶میلیون گردشگری که سالانه به قشم سفر می‌کنند، کم‌تر از ۱۰درصد آنان به این جاذبه طبیعی سری می‌زنند. دراین میان آنچه بیش‌از همه‌چیز، حیات این منطقه و بقایش در شبکه ژئوپارک‌های بین‌المللی را تهدید می‌کند، ساخت‌وسازهای غیراصولی و همچنین تغییر کاربری‌های بی‌ضابطه در اراضی پیرامونی منطقه است؛ موضوعی که مدیران منطقه آزاد قشم آن را به تصمیم‌ دیگر اداره‌های استان نسبت می‌دهند.

تنگ لی لی؛ جاذبه‌ کم‌نظیر زاگرس
لرستان طبیعت نابی دارد و جاذبه‌های طبیعی موجود دراین استان چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند. علاوه بر همه دیدنی‌های طبیعی، این استان تنگ و تنگه‌های طبیعی و تماشایی متعددی دارد که سالانه گردشگران و طبیعت‌گردان بسیاری را به‌سوی خود جذب می‌کنند. تنگ‌ها پدیده‌هایی کم‌عرض‌تر از تنگه‌های عادی هستند. تنگ «شیرز» با صخره‌های وصف‌ناشدنی در شهر کوهدشت و تنگ «هلد» یا «هلت» در پلدختر ازجمله آنها به‌شمار می‌روند. دراین میان «تنگ لی ‌لی» نیز ازجمله این مکان‌های تماشایی در شهر دورود است که در مجاورت روستای «چمنار» از توابع بخش مرکزی دورود، در دهستان «حشمت‌آباد» و نرسیده به روستای «سمیرم» واقع شده‌ و فاصله‌ این تنگ تا دورود حدود ۲۰ کیلومتر است. «لی ‌لی» نامی است که محلی‌های این منطقه به این تنگ داده‌اند؛ دراین منطقه درختان گیلاس وجود دارد و محلی‌ها به گیلاس‌هایی که اندازه‌ کوچک داشته باشد، لی ‌لی می‌گویند. همچنین به‌دلیل اینکه پلی به نام «سورپیلو» در نزدیکی این منطقه قرار دارد، با این نام نیز شناخته می‌شود. لی ‌لی جاذبه‌ای کم‌نظیر را در دل صخره‌های استوار زاگرس به‌وجود آورده که طی سالیان دراز و براثر فرسایش‌های آبی و بادی، شکل ویژه‌ای به خود گرفته‌است. فرسایش صخره‌ها سبب به‌وجود آمدن سطوح صاف و صیقلی در سنگ‌ها شده و دیواره‌هایی با اشکال عجیب به‌وجود آورده‌است؛ رود «ماربره» نیز با عبور از میان آن، حیات و زندگی را به لی لی هدیه داده‌است. اینکه چرا این رود، نام «ماربره» را به خود گرفته است، به گذشته‌های دور برمی‌گردد؛ گفته می‌شود در قدیم چون دراین رود مارهای زیادی وجود داشته است، به «ماربره» معروف شده‌است. ماربره با گذر از میان لی لی، حوضچه‌ها و استخرهای طبیعی را تشکیل می‌دهد که با داشتن آبی خنک، بهترین مکان برای گذران روزهای گرم تابستان و آب‌تنی کردن است. این حوضچه‌ها در زمان بارندگی و فصل‌های پرآب سال، گاهی عمق‌شان به ۲ متر هم می‌رسد. این تنگ مکان بسیار مناسبی برای کوهنوردان، طبیعت‌گردان و صخره‌نوردان همراه با تجهیزات و راهنماست، اما به‌دلیل خطراتی که ممکن است با وجود موقعیت و شکل قرارگیری تنگ پیش رو باشد، برای سالمندان و کودکان چندان توصیه نمی‌شود. تنگ لی لی دورود منطقه‌ای بسیار زیبا و منحصربه‌فرد به‌شمار می‌رود که آب فراوانی دارد. پرآب بودن، تنگ لی لی را به مکانی مناسب برای آب‌تنی و حتی شیرجه‌زدن تبدیل کرده‌است. ازسوی دیگر طبیعت و صخره‌های صاف و صیقلی آن، مناظر رویایی و هیجان‌انگیزی را برای گردشگران به ارمغان می‌آورد. حضور در تنگ مسحورکننده لی لی برای همه گردشگران به‌نوعی خاطره‌انگیز خواهد بود؛ برخی از آنان فقط به تماشای این مناظر حیرت‌انگیز اکتفا می‌کنند و بعضی دیگر با شیرجه‌زدن و آب‌تنی از حضور دراین جاذبه طبیعی کم‌نظیر لذت می‌برند. با اینکه بیشتر طبیعت‌گردها اهل خطر کردن هستند، اما بازهم باید به افرادی که راهی تنگ لی لی می‌شوند توصیه کرد که حتما جانب احتیاط را نگه دارند. مسلما برای سفر به این مکان دور از دسترس و شگفت‌انگیز، بهترین گزینه سفر به‌همراه تور و با حضور راهنمای گردشگری است. همچنین پوشیدن کفش و لباس مناسب از ضروریات سفر به تنگ لی لی محسوب می‌شود. دراین میان باید به این نکته هم اشاره کرد که اگرچه این تنگ منحصربه‌فرد در ملک شخصی قرار گرفته و برخی خدمات اولیه به گردشگران ارائه می‌شود، اما زیرساخت‌های گردشگری موجود دراین منطقه نیازمند توجه و رسیدگی بیشتری است.

جلوه‌های ناب تاریخ و طبیعت در تنگه‌واشی
یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری تهران، به‌ویژه در فصل تابستان، «تنگه واشی» است؛ منطقه‌ای که هرساله گردشگران بسیاری را به‌ویژه در روزهای تعطیل و فصل گرم سال به سوی خود جذب می‌کند و خاطره‌ای به‌یادماندنی را در ذهن طبیعت‌گردان به‌ یادگار می‌گذارد. تنگه واشی در ۲ کیلومتری جاده فیروزکوه – تهران و در نزدیکی روستای «جلیزبند» قرار گرفته است که حدود ۴ کیلومتر بعد از روستا، منطقه پیاده‌روی تنگه‌واشی آغاز می‌شود. این منطقه در اصل ۲ تنگه دارد که گردشگران از آنها عبور می‌کنند و به آبشار تنگه‌واشی می‌رسند. تنگه نخست، تنگه‌واشی است که طول آن به حدود ۲۵۰ متر می‌رسد و در روزهای گرم سال نیز آب این تنگه سرد است.  پس از عبور از تنگه‌واشی، گردشگران وار دشتی سرسبز می‌شوند و پس از کمی استراحت، وارد تنگه دوم به نام «تنگ سا» می‌شوند عمق رودخانه این تنگه کم‌تر از تنگه‌واشی، اما عرض آن بیشتر است. در انتهای تنگه‌سا، صدای شرشر آب، نویدبخش رسیدن به آبشار است که زیبایی این منطقه را دوچندان می‌کند. آبشار تنگه‌واشی ۱۵ متر ارتفاع دارد و به یک حوضچه با مساحت ۵۰متر و عمق یک متر می‌ریزد. بهترین زمان برای رفتن به تنگه‌واشی، در بهار و تابستان و به‌ویژه مردادماه است که روزهای گرم سال را می‌توانید در یکی از خنک‌ترین نقاط استان تهران بگذرانید. تنگه‌واشی علاوه بر طبیعت بکر و زیبا، آثار تاریخی مهمی نیز دارد و یکی از سه کتیبه معروف دوره قاجار دراین تنگه قرارگرفته است. این کتیبه که به دستور فتحعلی‌شاه قاجار ساخته شده، دارای ابعاد ۶ در ۷ متر است و وقایع زمان این شاه قاجار دور تا دور کتیبه روایت شده‌است. تنگه‌واشی در فصل تابستان میزبان بسیاری از گردشگران، حتی از استان‌های دیگر کشور است. این منطقه بدون ایجاد زیرساخت‌های لازم، مورد استقبال بسیاری از مردم قرار گرفته‌است، اما امکانات موجود با جمعیتی که به‌ویژه در روزهای تعطیل و آخرهفته‌ها به منطقه وارد می‌شوند، همخوانی ندارد و نبود فضای کافی برای پارکینگ، وضعیت نامناسب جاده دسترسی، سرویس‌های بهداشتی ناکافی و کمبود اماکن اقامتی ازجمله معضلات پیش روی گردشگران است. گردشگران معتقدند عوارضی که دهیاری از گردشگران می‌گیرد باید صرف ایجاد زیرساخت و بهسازی منطقه شود. ازسوی دیگر مشکلات ترافیکی و زیست‌محیطی موجود دراین منطقه از مشکلاتی است که روستاییان را آزار می‌دهد. ریختن زباله، به‌ویژه زباله‌هایی مانند پلاستیک و بطری، ازجمله مسائلی است که برخی گردشگران به آن توجه نمی‌کنند. آسیب‌هایی که این منطقه گردشگری را درمعرض تهدید قرار داده‌اند به‌جایی رسیده که برخی حتی روی کتیبه تاریخی تنگه‌واشی یادگاری نوشته‌اند. یکی دیگر از مسائل مهم در تنگه‌واشی، وضعیت خطرناک منطقه در شرایط بروز حوادث طبیعی مانند سیلاب است که می‌طلبد ایجاد زیرساخت‌های مناسب و ساماندهی این جاذبه مهم گردشگری هرچه سریع‌تر به نقطه مطلوبی برسد. همه اینها در شرایطی است که اهالی و همچنین کارشناسان و فعالان حوزه گردشگری سال‌هاست از شرایط نابه‌سامان تنگه‌واشی و ضرورت رفع مشکلات موجود دراین منطقه سخن می‌گویند، اما تاکنون اقدام مؤثری دراین زمینه انجام نشده‌است. البته باید به این نکته هم اشاره کرد که در ۲ سال اخیر از ساماندهی این منطقه و ورود بخش‌خصوصی باهدف انجام سرمایه‌گذاری‌های مناسب صحبت‌های مختلفی ازسوی مسئولان به میان آمده‌است که باید منتظر ماند و دید چقدر جنبه اجرایی به خود می‌گیرد.

منبع:همشهری

رونق گردشگری به تهران باز می گردد؟

صحبت از گردشگری تهران که می‌شود همه توجهات در همان اول سخن به سمت تهران قدیم و ظرفیت‌های گردشگری آن می‌رود، از خانه‌های قدیمی و موزه‌های پرو پیمانش که بگذریم، کافه‌گردی و محله‌های قدیمی هم در نوع خودش حسابی طرفدار دارد.

همشهری آنلاین_فاطمه عسگرنیا:  هرچند تمام این ظرفیت‌ها در طول ۲ سال اخیر که ویروس کرونا به جان شهر افتاد، با فعالیت‌های یک‌خط ‌در میان و ضرورت رعایت پروتکل‌های بهداشتی و درمانی، از رونق افتادند و گردشگران و علاقه‌مندان به بازدید از این ظرفیت‌ها را حسرت به دل گذاشته‌اند. در این گزارش، سعی کردیم ضمن اشاره‌ای کوتاه به برخی از مهم‌ترین ظرفیت‌های گردشگری مناطق ۱۱ و ۱۲ پای درددل فعالان این بخش بنشینیم و ببینیم کرونا چه بر سر آنها آورده است.

بوی نوستالژی می‌آید. از تمام در و دیوارهای قدیمی که هنوز به سبک ۴۰ ‌ـ ۵۰ سال قبل معماری خاص خیابان جمهوری را به رخ می‌کشند، کافه‌هایی در دل خانه‌های قدیمی. اینجا می‌شود برای ساعتی نشست و سفر کرد در تونل زمان. می‌شود رفت به سال‌های دوری که از این پنجره‌های قدیمی صدای هیاهوی بچه‌های مدرسه به گوش می‌رسید.

شاید هم در گوشه این کافه که پنجره‌های رو به خیابان جمهوری دارد، بساط چای صاحبخانه کنار سماور زردرنگ برنجی روی میز کوچکی که با استکان‌های کمرباریک و قندان شیشه‌ای منقش به تصاویر پادشاهان قجری خودنمایی می‌کرده، همیشه به‌راه بوده و پیرزن و پیرمرد صاحبخانه روی مبل قدیمی مخملی‌شان لم می‌دادند و رفت‌وآمد مردم در خیابان را به تماشا می‌نشستند. کسی چه می‌داند؟ از هر رج دیوارهای آجری و قدیمی این خانه قدیمی می‌توانی قصه‌ای از زندگی مردم آن روزگار را برای خود روایت کنی. تبدیل خانه‌های قدیمی پایتخت به کافه‌هایی که این روزها پاتوق نسل من و شما شده، اتفاق خوبی است که این روزها در سایه خوش‌ذوقی عده‌ای از همین جوان‌های امروزی رخ می‌دهد.

  • یکسال است چشم به راه رفتن کرونا هستیم

«زهرا فاموری» یکی از همین جوان‌های تهرانی است. او مدیر خانه فاموری است. خانه‌کافه‌ای که تقریباً یک سال قبل از شیوع کرونا افتتاح و قرار شد مامنی باشد برای هنرمندان استانی تا ضمن نمایش دستاوردهای هنری‌شان بتوانند چند روزی را در این خانه‌کافه اتراق کنند، بی‌آن‌که دغدغه اسکان داشته باشند.

قرار بود حیاط باصفای خانه محلی برای برگزاری نشست‌های علمی و هنری باشد، اما کرونا نگذاشت و حالا بالغ بر یک سال می‌شود که تمام برنامه‌های گردشگری این مجموعه چشم به راه کم شدن شر کرونا است. فاموری می‌گوید: «تهران ظرفیت گردشگری خوبی دارد. همه ما هم داشتیم خوب پیش می‌رفتیم، اما کرونا نگذاشت و از همه بدتر اینکه گروه اقتصادی فعال در حوزه گردشگری را طی این یک سال کسی ندید و برای جبران خسارتشان چاره‌ای اندیشیده نشد.»

  • خیابانی با تنوع ظرفیت‌های گردشگری

منطقه ۱۲ تهران را باید گنجینه موزه‌های تاریخی ایران دانست. تنوع موزه‌هایی که در این منطقه وجود دارد همواره مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است، به‌خصوص که اکثر این خانه‌ها در خیابان سی تیر یا همان خیابان ادیان تهران واقع شده‌اند. در واقع، خود این خیابان هم برای خودش یک ظرفیت گردشگری است، چه آن زمان که کیوسک‌های غذا دایر بود و شب چراغانی خیابان و بوی خوش غذاهای محلی هر رهگذری را به سمت و سوی خیابان می‌کشاند، چه الان که به واسطه موزه‌ها و سکونت مریدان دین‌های متنوع در آن شهره عام و خاص است.

اگر به تعدادی از موزه‌های تاریخی و مهم این خیابان بخواهیم اشاره کنیم، می‌توانیم از موزه ملل یا همان موزه باستان، موزه اسناد مکتوب تاریخی و یا موزه ملک نام ببریم. البته موزه‌ها هم امسال از تعطیلی‌های‌گاه و بیگاه کرونایی در امان نبودند و به گفته مهدی یساولی، از فعالان حوزه گردشگری منطقه ۱۲، همین وضعیت باعث شد تا لطمه زیادی به بخش اقتصادی موزه‌ها وارد شود.

او می‌گوید: «صنعت گردشگری در شهر تهران یکی از منابع مهم درآمدی برای شهر محسوب می‌شود و می‌توان با رونق آن و توجه به این صنعت بخش قابل‌توجهی از اهداف و برنامه‌های توسعه شهری را پیش برد. کرونا و تعطیلی‌های ناشی از آن نشان داد که رکود صنعت گردشگری شادابی و سرزندگی را از شهر می‌گیرد.»

  • شب‌های تهران در گردشگری جایی ندارد

«مهدی یساولی» یکی از برگزارکنندگان تورهای گردشگری در منطقه ۱۲ تهران است. او معتقد است در بخش گردشگری از شب‌های زیبای تهران غافل شده‌ایم. تهران در شب زنده و زیباست و باید با برنامه‌ریزی برای این بخش از این ظرفیت استفاده کرد.

او از ایجاد پیاده‌راه‌هایی مانند خیابان سی تیر در قلب تهران به‌عنوان یکی از راهکارهای اساسی توسعه و رونق گردشگری تهران در شب یاد می‌کند و می‌گوید: «ما مسیرهای پیاده‌راه زیادی در طول این سال‌ها در تهران ایجاد کرده‌ایم، اما نتوانسته‌ایم این مسیرها را به مردم معرفی کنیم، ضمن اینکه شیوع کرونا هم به خیلی از طرح‌ها فرصت خودنمایی و نمایش نداد.»

حرف‌های یساولی درباره پهنه رودکی در منطقه ۱۱ شهرداری تهران هم صدق می‌کند، پهنه‌ای که قرار بود محلی برای دورهمی‌های اهالی فرهنگی و هنر و موسیقی باشد، حالا در سایه کرونا یک سالاست که میزبان سکوت محض در روزهای گرم و سرد سال است. «مهدی باقری»،

یکی از هنرمندان رشته تئاتر، می‌گوید: «با افتتاح پهنه رودکی و برگزاری یکی ‌ـ دو دوره نمایش‌های خیابانی و استقبال مردم از این برنامه‌ها دلمان قرص شد به برخورداری از فضایی برای دورهمی‌های هنری، اما الان یک سال می‌شود که به دلیل کرونا خبری از برگزاری برنامه‌های شاد و پیش‌بینی‌شده در پهنه رودکی نیست.» راست می‌گوید، پهنه را سکوت محض در بر گرفته و جز چند پیرمرد و پیرزن که عصرها خود را به نیمکت‌های بلوار رودکی می‌رسانند و در دورهمی دوستانه‌شان از هر دری سخنی می‌گویند، خبر دیگری نیست.

  • هاستل‌ها بی‌مهمان

در همین منطقه ۱۱ هم جاذبه‌های گردشگری کم نیستند، مخصوصاً مهمانسراها و کافه‌هتل‌هایی که در آن شکل گرفته‌اند، مانند هاستل زی. خیلی‌ها معتقدند این‌هاستل در شاعرانه‌ترین خیابان تهران واقع شده است؛ خیابان فلسطین، مامن کافه‌ها و کتابفروشی‌ها و مراکز فرهنگی. ‌هاستل زی هم در یکی از خانه‌های نیمه‌ویرانه شهر متولد شد و حالا به یکی ازهاستل‌های زیبای شهر تبدیل شده و قرار بود میزبان مهمانان و گردشگران خارجی باشد.

«مهدی اعظامی»، از مدیران این مجموعه، می‌گوید: «منطقه ۱۱ یکی از مناطق پرجاذبه گردشگری تهران است و بافت قدیمی و معماری دلنشین بناهای آن همواره مورد توجه گردشگران خارجی و داخلی بوده است. به خاطر همین، ما مطمئن بودیم که با راه‌اندازی‌هاستل زی می‌توانیم هم یک جاذبه به جاذبه‌های گردشگری منطقه اضافه کنیم و هم بستر اسکان مهمانان خارجی را در منطقه فراهم کنیم. شاید باورتان نشود، اما تعداد تهرانی‌هایی که دوست دارند یک شب آرام و زیبا را درهاستل ما تجربه کنند کم نیست. فقط دعا کنید زودتر کرونا برود تا رونق به کسب و کار ما هم برگردد.»

گردشگری تهران قدیم امروز به واسطه شیوع بیماری کرونا حال و روز خوبی ندارد و فعالان این بخش امیدوارند با تسریع روند واکسیناسیون و کم شدن شر بیماری از سر جامعه دوباره چراغ صنعت گردشگری روشن شود.

منبع:همشهری

تجربه مرمت یک بنای تاریخی در نطنز توسط دوستداران میراث‌فرهنگی

چگونگی بنای مجموعه تاریخی گنبد باز که بر فراز کوه باز در محور غرب باغ‌شهر تاریخی نطنز واقع شده از روایتی افسانه‌وار برخوردار است، بگونه‌ای که در برخی از منابع تاریخی ذکر شده که شاه عباس اول که علاقه فراوانی به شکار داشت، به‌دلیل نزدیکی اصفهان به نطنز همواره به ییلاقات دامنه کوه کرکس (بلندترین کوه فلات مرکزی ایران) سفر کرده و به شکار می‌پرداخت.

در یکی از سفرها که «لوند» باز شکاری محبوب شاه نیز همراه او بود، در جریان یکی از تعقیب و گریزهای شاه در شکار، این باز شکاری، شاه را از گزند یک مار سمی نجات داد، لکن شاه که از محافظانش دور افتاده بود و از ماجرا خبر نداشت، این باز شکاری را با یک ضربه شمشیر به قتل رساند و پس از اطلاع یافتن از ماجرا دستور داد تا بر فراز کوه بلند مشرف به شهر، بنایی با شکوه به‌عنوان مقبره باز محبوب شکاری خود بنا شود تا خاطره باز محبوبش همواره زنده بماند.

این بنای تاریخی که بر فراز کوه سترگ باز که یکی از کوهپایه‌های کوه کرکس است واقع شده، در طی بیش از ۴۰۰ سده از حیاتش بارها مورد مرمت قرار گرفته، لکن به‌دلیل صعب العبور بودن مسیر این بنای تاریخی، نگهداری و حفاظت از آن همواره با زحمات و مخاطرات فراوانی همراه بوده است.

محو یادگارنوشته‌ها از بدنه بنای تاریخی گنبد باز

با توجه به آسیب‌ها و دیوار نوشته‌ها بر روی دیواره‌های داخلی این بنای تاریخی که در طی چند سال گذشته توسط افرادی که به قله کوه باز صعود کرده بودند ایجاد شده بود، با هماهنگی اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان و حمایت‌های کارشناسی این اداره، یک گروه ۵ نفره در قالب یک تیم مرمتی از اعضای این انجمن تشکیل و پس از برگزاری جلسه‌های متعدد کارشناسی و بازدید از بنا، شیوه نامه‌ها و دستورالعمل‌های مرمتی از طرف اداره میراث‌فرهنگی شهرستان آماده و در اختیار انجمن قرار گرفت.

با توجه به این آسیب‌ها، اعضای این تیم پنج نفری به‌واسطه علاقه وافری که به انجام این عملیات داشتند، با تهیه تجهیزات لازم که به‌صورت مشارکتی توسط اعضای انجمن و اداره میراث‌فرهنگی شهرستان تهیه شد، کار عملیات مرمت اضطراری این بنای تاریخی ارزشمند را که شامل اندودکاری موقت در بدنه داخلی این بنا بود را به اتمام رساندند.

بدون‌شک با توجه به تخصص، تعهد و علاقه‌مندی اعضای انجمن دوستداران محیط‌زیست و میراث‌فرهنگی شهرستان، این انجمن با بهره‌گیری از تجربه این عملیات حفاظتی و مرمتی آماده هرگونه اجرای طرح مشارکت در زمینه حفاظت و نگهداری از بناهای تاریخی و جاذبه‌های گردشگری باغ‌شهر زیبا و تاریخی نطنز است.

منبع:میراث آریا

شیرز یادگاری چند‌‌میلیون‌ساله در دل زاگرس

این تنگه شگفت‌انگیز در ۵۰ کیلومتری شهر کوهدشت و در محل تلاقی سه استان لرستان، کرمانشاه و ایلام قرار دارد. دره زیبای شیرز به عنوان یکی از مناطق طبیعی بکر و زیبا هرساله پذیرای گردشگران بسیاری از مناطق مختلف ایران است. این تنگه ۵ کیلومتر طول دارد و در میان آن رودخانه‌ای در جریان است که در دهانه ورودی شیرز به رودخانه سیمره می‌پیوندد.

تنگه شیرز با وجود پدیده بارز زمین‌شناسی و نیز به‌خاطر پوشش خاص گیاهی و جنگلی و طبیعت زیبا در پیرامونش، ژئوپارکی چندمیلیون‌ساله در رشته کوه‌های زاگرس محسوب می‌شود. این اثر زیبای طبیعی ۲۶ آذرماه ۱۳۹۳ در فهرست آثار طبیعی ملی کشور به ثبت رسید.

شیرز قطب گردشگری

دره‌شیرز به عنوان یکی از جاذبه‌های کم نظیر کشوری شناخته شده است و به طور مستمر شاهد بازدید گردشگران زیادی از این جاذبه هستیم. این پدیده زیبا در صورت توسعه زیرساختهای گردشگری و برنامه‌ریزی مناسب می‌تواند به یک قطب گردشگری تبدیل شود که قطعا تاثیر بسزایی در رونق اقتصاد اهالی محلی نیز خواهد داشت. انتظار می‌رود زیرساخت‌های لازم در این منطقه بکر و زیبا فراهم شود چرا که ورود بی‌ضابطه وعدم نظارت و کنترل گردشگران در منطقه و نبود زیرساخت‌ها منجر به آسیب دیدن این منطقه زیبا خواهد شد.

شیرز ژئوپارکی در دل زاگرس

از آنجایی آثار پدیده‌های بارز زمین‌شناسی در محدوده دره شیرز قرار دارد، ژئوپارکی چندمیلیون‌ساله در رشته کوه‌های زاگرس محسوب می‌شود. تنگه شیرز دره‌ای زیبا و کوهستانی است که به عنوان یادگاری چندمیلیون‌ساله در رشته کوه‌های زاگرس در استان لرستان قرار دارد. این تنگه از روستای گُدارگَه شهرستان کوهدشت تا کنار رودخانه سیمره ادامه دارد.

پل‌خدا سرچشمه شیرز 

سرچشمه نهر آبی که در قعر تنگه شیرز جریان دارد، از درون غاری طبیعی می‌جوشد که به پل خدا معروف است. پل خدا، گذرگاهی طبیعی بوده و در اثر ریزش کوه در انتهای تنگه، تشکیل شده است. ویژگی‌های طبیعی، پوشش خاص گیاهی و جنگلی و طبیعت زیبا، تنگه شیزر را به یک محیط خاص گردشگری طبیعت تبدیل کرده است که دیدن آن برای گردشگران خالی از لطف نخواهد بود و به دلیل همین جذابیت‌های طبیعی و وجود غارهای تاریخی، دره شیرز به عنوان ژئوپارک در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

پل‌خدا، پدیده زمین‌شناسی در شیرز

به گفته زمین‌شناسان سنگ‌های رسوبی دره شیرز در دوران سوم زمین‌شناسی یا مزوزوئیک در یک محیط دریایی، انباشته شده و به سازندهای آسماری که از آهک‌های ماسه‌ایِ ضخیم‌لایه و فسیلِ نرم‌تنان به‌وجود آمده، شهرت دارند. این سازندها در نزولات جوی مقاومت ندارند و با ضربه‌های باران شکل‌های گوناگونی را خلق می‌کنند. همچنین در تنگه شیرز غارها، آبشارها و ستیغ صخره‌ها به تماشای پلی می‌رسد که در میان غاری به طول ۱۵۰ متر است و برای عبور از آن باید آب سردی را سهل بر جسم کرد تا استالاگتیت‌های پل، پرده از خلقت و رمزوراز آفرینش بردارد و آن‌جاست که بومی‌های منطقه بر این پل، بهترین نام را پل خدا دانسته‌اند تا شگفتی طبیعت و قدرت خالق این اثر را زمزمه کنند.

سایت گردشگری شیرز

سایت گردشگری تنگه شیرز، جاذبه گردشگری منحصر به فرد، مجموعه‌ای از ظرفیت‌های طبیعی، تاریخی، ژئوتوریسمی، اکو توریسمی در استان لرستان است؛ لرستان با ظرفیت‌های قابل توجه گردشگری تنوع بی‌نظیری از سایت‌های گردشگری در بردارد.

تنگه شیرز یکی از عجایب طبیعت در استان لرستان است و تنها ۵۰ کیلومتر با شهر کوهدشت فاصله دارد و ترکیبی زیبا از صخره‌های سنگی، آب روان و دشت‌های سرسبز است که پس از عبور از دالان‌های پر پیچ و خم تنگه، آبشاری خروشان مشاهده می‌شود. قرار گرفتن در میان شیارهای این تنگه شگفت‌انگیز جلوه‌ای دیدنی از آسمان آبی رودخانه پرآب را در مقابل چشمان هر گردشگری به نمایش می‌گذارد.

همسایگی رودخانه سیمره با شیرز

عبور رودخانه سیمره از کنار این دره زیبایی این منطقه را مضاعف کرده است، سیمره یکی از شاخه‌های اصلی رودخانه کرخه است و یکی از رودخانه‌های مهم و دائمی غرب کشور محسوب می‌شود که خط مرزی استان لرستان و ایلام را شکل داده است.

با سپری شدن میلیون‌ها سال و شرایط جوی مختلف مانند وزش باد و باران و همچنین وقوع زلزله شدید در منطقه یک ستون در میان تنگه شیرز شکل گرفته است که دیدنش هر فردی را شگفت زده می‌کند، ارتفاع مناره سنگی از کف صخره تا بالای آن ۸۰ متر است و قطری بیش از ۱۰ متر دارد.

شیرز به چه معناست؟ 

شیرز واژه‌ای ترکیبی از «شی» و «رِز» است که معنای دقیقی از آن در دسترس نیست و جز چند معنی بر پایه حدس و گمان مثلا در باور عامیانه شیرز به جایی که شیر در آن زادوولد می‌کند، گفته می‌شود. یا گفته شده است، شیرزاد که نام پادشاهی است که شیرز برگرفته از آن است. در میان این دره مناره‌ای سنگی به قطر ۱۰ متراست که در طی قرون و اعصار به‌دست باد و زلزله خلق شده و راه عبور صخره‌نوردان را به خاطر موقعیت آن دشوار ساخته و آن‌ها که مشتاق به فتح هستند با صخره‌های شیرز در نبردی مانند شیر بین سنگ و ستیغ قرار می‌گیرند.

قدمت ژئوپارک شیرز

عمر این محوطه به سده‌های پنج تا هفت پیش از میلاد مسیح می‌رسد، خاک این محوطه باستانی قرمز است و اشیای تاریخی زیادی مثل مفرغ در اینجا کشف شده که به موزه منتقل‌شان کرده‌اند. کارشناسان، باقیمانده معبدی را در این سایت باستانی پیدا کرده‌اند که سبک معماری آشوری دارد سی پله یا سیاه پل در دوره ساسانی روی رودخانه سیمره ساخته شده و هنوز هم وجود دارد.

شیرز پاتوق مسافران نوروزی

هرساله دره باستانی شیرز با جاذبه‌های گردشگری شگفت‌انگیز در شهرستان کوهدشت یکی از مقصدهای رؤیایی گردشگران در سفرهای نوروزی است.

تنگه شیرز در موقعیت جغرافیایی N۳۳۴۹۲۸ و E۴۷۲۹۵۰ در استان لرستان و در نقطه تلاقی سه استان کرمانشاه، ایلام و لرستان واقع است. وجود سایت‌های غنی دوره‌های سنگ و دوره برتر در این دره سبب شده که سازمان میراث فرهنگی در طرح جامع گردشگری استان لرستان توجه ویژه‌ای به این منطقه منحصربه‌فرد در شهرستان کوهدشت داشته باشد.

شیرز در انتظار ثبت جهانی

تنگه شیرز در مجاورت رودخانه سیمره و در منطقه‌ای به نام اولادقباد واقع است. این تنگه در امتداد روستای گدارگه ضرون تا اطراف جنوب شرقی، شمال غربی سیمره کشیده شده و یکی از کم‌نظیرترین جاذبه‌های ژئوتوریستی را در چین‌خوردگی زاگرس پدید آورده‌است. در کنار جاذبه‌های ژئوتوریستی ویژگی‌هایی چون وسعت، زیست گیاهی و جانوری و چشم‌اندازهای طبیعی دره شیرز را در ردیف ژئوپارک‌های جهانی قرار داده و کارشناسان میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی و فعالان حفاظت محیط‌زیست استان لرستان برای ثبت آن به‌عنوان پدیده‌ای جهانی در تلاش هستند. به امید آن روز.

منبع:میراث آریا

5 ساختمان کلاسیک که شگفتی سبک معماری یونان باستان را نشان می‌دهند

بر هیچ کس پوشیده نیست که یونانیان باستان تاثیر ماندگاری بر جهان گذاشتند. معماری یونان باستان یکی از نمادین‌ترین سبک‌های طراحی در جهان بوده و هست؛ در واقع، ایده‌های کلاسیک در مورد هنر و معماری همچنان به سبک خود باز می‌گردند و اغلب برای نشان دادن یک نهاد مهم یا ساختمان دولتی استفاده می‌شوند.

دومین مثنوی تاریخ‌دار کتابخانه ملی شناسایی شد

دومین مثنوی تاریخ‌دار با تاریخ کتابت ۲۰ شعبان ۸۳۸ قمری توسط کارشناسان و فهرست‌نویسان سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران شناسایی شده است.

سفرا در زمینه گردشگری فعالیتی ندارند

فعالان گردشگری معتقدند: باید دیپلماسی در وزارت امورخارجه انجام شود ولی تاکنون هیچ سفیری در زمینه دیپلماسی گردشگری فعالیتی نداشته است درحالی که باید این بستر در سفارتخانه‌های ایران ایجاد شود.

هویت ایران را حفظ کنید

حلقه وصل هویت تاریخی برگرفته از نامداران این سرزمین و مردمان قرن حاضر، تنها یک عبارت است و آن «میراث فرهنگی» است. حفاظت و پاس‌داشت از میراث فرهنگی برای انتقال آن به نسل آینده، همان‌طور که نسل قبل آن ‌را به نحو احسن به ما منتقل کرده‌اند، وظیفه تاریخی مهم ماست.

ادغام نوآوری مدرن با میراث باستانی در المپیک توکیو

ژاپن حق دارد به میراث باستانی خود افتخار کند و در عین حال به سمت مدرنیته نیز حرکت کند؛ زیارتگاه‌های چند صد ساله شینتو بین آسمان خراش‌های شیشه‌ای قرار دارد، در حالی که رایوکان، مسافرخانه‌ها و چایخانه‌های سنتی با هتل‌های کپسولی و کافه‌های رباتیک رقابت می‌کنند.

درباره سیاسی‌ترین جشن ایرانیان

یک پژوهشگر تاریخ می‌گوید: جای بسی افسوس است که آمریکا با پیشینه‌ دویست‌ساله توانسته است مجسمه آزادی را جهانی کند، اما مهرگان ایرانی که هزاران سال پیش از دادگری و آزادی سخن گفته‌ نه تنها ثبت جهانی نشده که نشانی از آن در شهرهای ایران دیده نمی‌شود.