با طبیعت‌ مهربان‌تر باشیم

کمپ کردن، رفتن به پیکنیک و گشت‌وگذار در طبیعت، آن هم در روزی که نامش «طبیعت» است، نیازمند رعایت الزاماتی است که در آن حقی از این میراث بزرگ یعنی طبیعت ضایع نشود.

یکی از مهم‌ترین مواردی که باید به آن توجه کرد، بحث مدیریت پسماندها و زباله‌هاست. درست است که برخی از زباله‌ها آرام‌آرام در طبیعت تجزیه می‌شوند، برخی دیگر نه‌تنها تجزیه نمی‌شوند، بلکه اثرات مخربی هم به طبیعت وارد می‌کنند. برای نجات طبیعت باید تا دیر نشده هرکس از خودش شروع کند! کمک به حفظ محیط‌زیست، کمک به خودمان و نسل‌های آینده است. تا‌به‌حال به این فکر کردید زباله‌هایی که در طبیعت رها می‌کنیم چقدر و چند وقت بعد تجزیه می‌شوند؟

مضرات ریختن زباله در طبیعت

پسماند غذاها در محیط‌زیست، علاوه‌بر این‌که چهره‌ طبیعت را زشت می‌کند، باعث جمع شدن انواع حشرات و جوندگان می‌شود. بیشترین زباله‌های ریخته‌شده در طبیعت، پسماند غذا، پوست میوه و ضایعات استخوان گوشت، مرغ و ماهی است. اگرچه این زباله‌ها مثل پلاستیک‌ها زمان زیادی برای تجزیه نیاز ندارند اما انباشت آنها در محیط‌های طبیعی مثل جنگل‌ها، هم در پوشش‌های گیاهی تأثیر می‌گذارد و هم باعث آلوده شدن محیط اطراف می‌شود.

از انباشت زباله‌ها در طبیعت شیرابه‌ای به وجود می‌آید که اگر به درون زمین نفوذ کند، سفره آب‌های زیرزمینی و چاه‌ها را آلوده می‌کند. این آب‌ها در صورتی که مستقیم به مصرف برسند یا از طریق محصولات کشاورزی و دامی وارد بدن شوند، انسان را مسموم می‌کنند. زباله‌های ریخته‌شده در طبیعت، فاسد می‌شوند و بوی بدی هم تولید می‌کنند. یکی از گازهایی که زباله‌ها تولید می‌کنند، گاز متان است که قابل اشتعال است و ممکن است باعث ایجاد آتش‌سوزی در محیط شود. علاوه‌بر زباله‌های خانگی،‌ ریختن ظروف یک‌بارمصرف در طبیعت ضربه مهلکی بر پیکر محیط‌‌زیست وارد می‌کند.‌

همان‌طور که در تصویر دیدیم زباله‌هایی مثل انواع ظروف مصرفی پلاستیکی و یک‌بارمصرف و شیشه‌های نوشیدنی، به‌حدی دیر تجزیه می‌شوند که اثر آن‌ها تا سالیان سال در طبیعت باقی می‌ماند. این ظروف حتی قابلیت واکنش‌پذیری دارند که زندگی ما و دیگر گونه‌های جانوری را هم شدیداً تهدید می‌کنند.

زباله‌های تجزیه‌ناپذیر در طبیعت

بردهای الکترونیکی در طبیعت بسیار دیر تجزیه می‌شوند. تجزیه یک کارت عابر بانک، ممکن است تا حدود هزار سال طول بکشد. همچنین زباله‌هایی که حاوی فلزات سنگینی مثل یون‌های کادمیُم، روی، مس و سرب هستند باعث آلودگی آب‌های زیرزمینی می‌شوند. ریختن این زباله‌ها به رودخانه و دریاها علاوه‌بر بالا بردن سطح آب و خسارت به زمین‌های اطراف، جانواران آبزی را هم از بین می‌برد.

از سوی دیگر فلزات سنگینی که وارد بدن ماهی‌ها می‌شوند، بعدها از طریق غذا به مصرف ما انسان‌ها می‌رسند. کیسه‌های پلاستیکی که باد آن‌ها را همه‌جا پخش می‌کند هم بیشتر از دریا سر درمی‌آورند. تعداد بسیار زیادی از ماهی‌ها به‌دلیل بلعیدن همین پلاستیک‌های بزرگ می‌میرند. گروه زیادی از سایر موجودات مثل مرغان دریایی با بلعیدن پلاستیک‌ها و پر شدن معده‌شان از گرسنگی می‌میرند. همچنین گاهی گروهی از پرندگان به محل انباشت زباله‌ها می‌آیند و از آن تغذیه می‌کنند.

ریختن زباله، ایجاد آلودگی‌های آب‌وخاک و تخریب و برهم زدن طبیعت سلامت جامعه را به خطر می‌اندازد. برای زدودن زباله‌ها از طبیعت باید هزینه زیادی شود و تضمینی هم برای پاک‌سازی کامل آن نیست؛ پس بهتر است از همان اول به طبیعت احترام بگذاریم تا نسل‌های آینده نیز از از طبیعت پاک بهره‌مند شوند.

منبع:میراث آریا