نقش موزه‌ها در جذب مهاجران و توریست‌ها

در این گزارش در مورد چگونگی پاسخگویی موزه‌ها به نیازهای مبرم اجتماعی و اقتصادی مهاجران پرداخته می‌شود که در این میان چندین موزه و نگارخانه هنری در کپنهاگ، منچستر و پاریس مورد تحقیق و ارزیابی قرار گرفته است.

لازم به ذکر است که موزه‌ها نقش بی‌نظیری در فراهم کردن فرصت برای مهاجران جهت یادگیری زبان کشور میزبان خود و کسب مهارت‌های شغلی دارند. اما با وجود برنامه‌های در حال انجام برای ارائه این مهارت‌ها، آن‌ها هنوز هم در جذب مهاجران تلاش تاثیرگذاری نکرده و این موزه‌ها بیشتر دیدگاه سابق خود مبنی بر تقویت مکان‌های نخبه‌گرا را دنبال می‌کنند.

اما می‌توان گفت به‌دلیل بار فرهنگی غنی که هر موزه‌ای در هر کشوری دارد، بهترین گزینه جهت انتقال صحیح و گسترده این فرهنگ به مهاجران و توریست‌های خارجی خواهد بود.

این در حالی است که موزه منچستر و گالری هنر منچستر به دلیل آن‌که بتواند مهاجران خود را  هدایت کند و اطلاعات صحیح و دقیقی را دراختیار آن‌ها قرار دهد، طی سه سال گذشته کلاس‌های مکالمه رایگان زبان انگلیسی را برگزار می‌کند تا هم مهاجران بتوانند زبان خود را تقویت کنند و هم فرهنگ غنی کشور را به خوبی درک کرده و با آن آشنایی کامل پیدا کنند.

این موزه علاوه بر جذب مهاجران، در خصوص جلب توجه توریست‌ها نیز برنامه‌های گوناگونی را به اجرا درمی‌آورد و با برگزاری جشنواره و دوره‌های کوتاه مدت فرهنگی و تفریحی به توسعه فرهنگ منطقه  کشور می‌پردازد.

تمامی این برنامه‌های فرهنگی به‌صورت رایگان برای توریست‌ها اجرا می‌شوند تا آن‌ها راحت‌تر زمان برای تماشای آن‌ها بگذارند و در عین حال با فرهنگ و سنت آن کشور نیز آشنایی بیشتری پیدا کنند.

موزه‌ها نقش مهمی در توسعه مهارت‌های ارتباطی لازم برای یادگیری یک زبان خارجی ایفا می‌کنند. اشیاء و لوازم گرانقدر آن‌ها به ویژه در کمک به زبان‌آموزان برای اشاره به تجربیات روزمره و داستان‌های زندگی بسیار تاثیرگذار هستند. این نوع استراتژی نشان داد که چنین راهبردهایی ضروری است و به دانشجویان کمک می‌کند تا جملات پیچیده‌تری را یاد گرفته و همچنین روان‌تر صحبت کنند.

این روند به وضوح در جلسه کرنر انگلیسی به اجرا درآمد که کلاس آموزشی برای گروهی از زنان پناهنده در موزه منچستر برگزار شد. یکی از زنان حاضر در جلسه تقریبا فقط در مورد کاسه‌ای ارزشمند که در طول جلسه از آن به عنوان شیء کار استفاده می‌شد، صحبت می کرد. وی به وضوح احساس غرور و افتخار می‌کرد که چنین شیء در موزه بوده و او قادر است آن را لمس کند و کارکردهای مختلف آن را برای دیگران توضیح دهد. این روش نه تنها به افزایش مهارت زبان آن مهاجر کمک می‌کند، بلکه مهاجران را با فرهنگ غنی آن کشور و میراث ارزشمند آن آشنا خواهد کرد.

موزه‌ها همچنین می‌توانند مهارت‌های اساسی در اشتغال را به مهاجران ارائه دهند که می‌تواند باعث افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس آن‌ها شود. به‌عنوان مثال، داوطلبان برنامه «الهام بخش آینده موزه منچستر» در ده جلسه برای توسعه دانش میراث شرکت کردند. آن‌ها سپس به مدت 60 ساعت در گالری‌های موزه کار می‌کردند که در آنجا مسئولیت تعامل با مردم در اطراف یک اثر خاص را که می‌توانستند لمس کنند، برعهده داشتند. داوطلبانی که با آن‌ها مصاحبه انجام شد، احساس ممتازی کردند که توانستند این اشیا دارای بار تاریخی را لمس کنند و در کنار آن، این امر به آن‌ها اعتبار اجتماعی می‌داد و آن‌ها را به متخصص تبدیل می‌کرد.