متاورس

اولین گام‌ها برای انتقال میراث‌فرهنگی به متاورس

به‌گزارش میراث‌آریا،  CubeMuseum و CoVisit VR Museum به ترتیب از فناوری واقعیت افزوده (AR)  و واقعیت مجازی (VR) استفاده می‌کنند. با استفاده از این دو برنامه، مردم می‌توانند در خانه از دیدن موزه‌ها و آثار تاریخی لذت ببرند. این فناوری به ویژه در زمان محدودیت‌های ناشی از همه‌گیری کرونا مفید است.

این برنامه‌ها همچنین می‌توانند در محل خود موزه‌ها قرار گیرند تا بازدیدها را سرگرم‌کننده‌‌تر کرده و پویایی آنها را نیز افزایش دهند.

این استارتاپ با ۶۰۰ کالج و دانشگاه از سراسر کشور به رقابت پرداخت و در چهارمین مسابقه واقعیت مجازی چین (CCVR ۲۰۲۱) در جایگاه اول قرار گرفت.

موزه مکعبی

CubeMuseum (موزه مکعبی) دستاوردی خلاقانه از فناوری AR است. هر طرف مکعب دارای یک کارت قابل جابجایی حاوی تصویر یک عتیقه است. با اسکن کارت، کاربران می‌توانند تصویر سه‌بعدی شی را با اطلاعات اضافی ببینند.

نینگنینگ زو، رهبر تیم AR، می‌گوید:«هنگام توسعه و ارزیابی برنامه، آن را روی کاربران آزمایش کردیم که به ما نشان داد در مقایسه با برخی از روش‌های مرسوم، موزه مکعبی یک تجربه لذت‌‌بخش‌تر است که می‌تواند درک مردم از عتیقه‌جات را بهبود ببخشد.»

موزه COVISIT VR

CoVisit VR Museum اپلیکیشنی است که چندین فرد می‌توانند به طور همزمان از آن استفاده کنند. کاربران از طریق عینک‌های واقعیت مجازی یا رایانه وارد یک موزه مجازی می‌شوند و آزادانه مجموعه‌های مورد علاقه خود را پیدا می‌کنند.

آن‌ها می‌توانند اطلاعات هر آیتم را به دو زبان چینی و انگلیسی مشاهده کنند و به اطلاعاتی مانند ابعاد، سن، مکان و نحوه کشف آن‌ها دسترسی داشته باشند. اشخاص همچنین می‌توانند عتیقه‌ها را به موزه‌های مجازی خودشان ببرند و نمایشگاهی شخصی برپا کنند. در فضای واقعیت مجازی، کاربران می‌توانند با همدیگر ارتباط برقرار کرده و از عتیقه‌جات موجود در موزه‌های مجازی اشخاص دیدن کنند.

مینگ زه وو، رهبر تیم VR، می‌گوید:«از آنجایی که این دو پروژه هر دو به حوزه تعامل انسان و رایانه تعلق دارند، کاربرمحور و تجربه‌‌محور هستند.»

رهبر تیم AR در ادامه افزود:«برای هر دو اپلیکیشن، عتیقه‌هایی را دیجیتالی کردیم که همه نمی‌توانستند آن‌ها را از نزدیک ببیند به همین دلیل آن‌ها را به صورت مجازی و جذاب ارائه کردیم. ما امیدواریم که برنامه‌های ما بتوانند به حفظ و ارتقای میراث فرهنگی کمک کنند.»

از کدنویسی گرفته تا طراحی هنری، تمامی مراحل توسط اعضای تیم انجام شده است و هر فرد مسئولیت بخش متفاوتی را بر عهده داشته است.

وو می‌گوید:«اگرچه اهداف پروژه‌ها واضح بود، روش‌های دستیابی به آن‌ها متفاوت، و وضوح بخشیدن و جمع‌ کردن ایده‌هایمان یک چالش برای هر دو تیم بود.»

زو، توضیح می‌دهد که چگونه آنها بر این مشکل غلبه کردند:« ما ابتدا یک نمونه اولیه طراحی کردیم. بر این اساس، در مورد هر عملکردی بحث و گفت و گو کردیم که چه چیزی برای کاربران به ارمغان می‌آورد؛ آیا کاربران آن را دوست دارند؟ چگونه یادگیری و سرگرمی در کنار هم ممکن می‌شوند؟ و… آموزش با سرگرمی همیشه یک موضوع داغ بوده است.»

گذشته را به آینده ببرید!

زو می‌گوید:« بسیاری از برنامه‌های AR برای مدت طولانی محبوب نمی‌مانند. بنابراین، بعداً در چرخه عمر این برنامه‌ها، کاربران را در فرآیند طراحی مشارکت داده و به آنها اجازه می‌دهیم عناصر مورد علاقه خود را انتخاب کنند تا روش خود را برای یادگیری و حفظ میراث فرهنگی ایجاد کنند. ما دوست داریم فرصت­هایی را برای بازآفرینی ارائه دهیم. کاربران می‌توانند جذابیت عتیقه ‌جات را هنگام ایجاد آنها در موزه مجازی خود تجربه کنند و به این ترتیب، برنامه ما پیوسته و مرتبط با کاربران باقی خواهد ماند.»

وو معتقد بود که رمز موفقیت موزه CoVisit VR، ایده پشت کل طراحی است که ترویج اکتشاف فرهنگی بود. هدف این برنامه نشان می‌دهد که مکانیسم بازی چگونه کاربران را برای کاوش ترغیب می‌کند.

او می‌گوید: «اگرچه جنبه‌های فنی پیچیده بود، اما این برنامه‌ها فقط سنگ بنای اولیه بودند و پایه و اساس کار، خود آثار فرهنگی هستند. برای افزایش آگاهی و علاقه بیشتر مردم به تاریخ و میراث، ما طراحان باید دانش فرهنگی خود را ارتقا دهیم.»

دکتر یو لی، سرپرست یکی از تیم‌­ها، می‌گوید: «توسعه VR و AR، به‌ ویژه برای حفاظت از میراث فرهنگی، نه تنها به مهارت‌های کدنویسی عالی نیاز دارد، بلکه به مهارت‌هایی در مدل‌سازی سه‌بعدی، نقشه‌‌برداری، انیمیشن، هنر، هوش مصنوعی و سایر زمینه‌ها و همچنین همکاری گروهی نیاز دارد. این اولین باری بود که دانشجویان شی‌آن ژیائوتونگ – لیورپول در این مسابقه شرکت کردند و کار تیمی آن‌ها فوق العاده بود.»

او می‌افزاید: «بسیاری از آن‌ها تازه وارد آزمایشگاه شده بودند و با فرآیند توسعه این برنامه‌ها یا حتی ابزارها آشنا نبودند. اما همه آن‌ها سریع یاد می‌گرفتند و مهارت‌های جدیدی را برای حل مشکلاتی که با آن مواجه می‌شدند، پیدا می‌کردند. آن‌ها همچنین تحقیقات زیادی برای معرفی عملکردهای جدید انجام دادند. من به این که چگونه آن‌ها ابتکار عمل را به دست گرفتند، افتخار می‌کنم.»

آینده روشن برای میراث‌فرهنگی در متاورس

ویژگی‌هایی که این برنامه‌ها به کاربران خود ارائه می‌دهند، به‌خصوص بخش تعامل کاربران با هم و امکان ساخت گالری و موزه شخصی برای افراد، نوید این را می­دهد که در آینده نزدیک شاهد ورود میراث فرهنگی به متاورس خواهیم بود.

متاورس یک فضای تعاملی مبتنی بر اینترنت است که به عنوان یک دنیای موازی در کنار دنیای واقعی به فعالیت خود ادامه می‌دهد. کاربرانی که قدم به این دنیای مجازی می‌گذارند، از قید و بند محدودیت‌های جغرافیایی آزاد می‌شوند و می‌توانند در لحظه به هر کجای دنیای سفر کنند، از هر محلی که تمایل دارند بازدید کنند و با سایر کاربران از نقاط مختلف دنیا تعامل برقرار کنند.

منبع:میراث آریا

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *