انتشار کتاب تاریخ و حفاظت معماری مسجد تاریخانه دامغان

به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان، مهدی قاسمی روز سه‌شنبه ۲۳ دی‌ماه ۱۳۹۹، گفت: «این کتاب به قلم علیرضا انیسی رئیس پژوهشکده ابنیه و بافت‌های تاریخی تألیف شده است.»

او با اشاره به این‌که این کتاب ۲۰۰ صفحه‌ای توسط پژوهشگاه میراث‌فرهنگی چاپ و منتشر شده است، افزود: «این کتاب نتیجه مطالعات، دستاوردها و نتایج پژوهش علمی در مورد تاریخ معماری این بنا و بافت تاریخی شهر دامغان است و در آن پیشنهادات حفاظتی و مرمتی اثر موجود است.»

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی دامغان بیان کرد: «کتاب در سه بخش گردآوری شده است که مطالعات راجع به بافت‌های تاریخی شهر، بخش نخست و اصلی کتاب را شامل می‌شود و تاریخچه ساخت، سیر تحول و مطالعات تطبیقی در رابطه با مسجد تاریخانه، بخش دوم این کتاب است، در این بخش مسجد تاریخانه با مساجد جهان اسلام مقایسه شده است.»

او به طرح پژوهشی موجود در بخش سوم این کتاب اشاره کرد و افزود: «طرح پژوهشی تاریخانه در خصوص حفاظت و مرمت این مسجد تهیه و گردآوری شده است.»

قاسمی ابراز امیدواری کرد: «این کتاب  به‌عنوان الگویی در زمینه مطالعه بنا و بافت‌های تاریخی و نحوه حفاظت و مرمت مورد استفاده علاقه‌مندان، متخصصان و دانشجویان رشته‌های مرتبط قرار گیرد.»

شهرستان دامغان با قدمت هفت‌هزارساله، دارای ۴۰۰ اثر شناسایی شده است و تاکنون ۱۲۶ اثر از این تعداد به ثبت ملی رسیده است.

مسجد تاریخانه دامغان در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ۸۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

منبع:میراث آریا

قبرستان مشترک مسلمانان و یهودیان یزد ثبت ملی شد

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان یزد از ثبت گورستان قدیمی جوی هرهر در فهرست آثار ملی کشور خبر داد.

به گزارش ایلنا، علی‌اصغر صمدیانی (معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان یزد) از ثبت گورستان قدیمی جوی هرهر در فهرست آثار ملی کشور خبر داد.

علی‌اصغر صمدیانی اظهار کرد: این گورستان با مساحتی بیش از ۵۲ هزار مترمربع، در محله جوی هرهر و در حریم ثبت جهانی یزد قرار گرفته است.

وی با بیان اینکه شکل و نوع ساختمان‌های موجود در این قبرستان بازگوکننده معماری قاجاری، پهلوی آن است، گفت: این اثر دارای قدمتی چند صدساله است و تا قبل از دهه ۴۰ هجری شمسی، اهمیت خاصی در شهر داشته است.

معاون اداره کل میراث فرهنگی استان از تدفین اموات مسلمانان و یهودیان در این قبرستان در گذشته یاد کرد و گفت: ورودی قبرستان مسلمانان در ضلع شمالی و ورودی قبرستان یهودیان در ضلع جنوبی قرار داشته است.

صمدیانی با اشاره به این که مزار جوی هرهر، پیکر افراد برجسته علمی، فرهنگی و اقتصادی را در خود جای داده است، تصریح کرد: هم‌اکنون در قبرستان مسلمانان، دفن اموات انجام نمی‌شود اما قبرستان یهودیان با مساحت تقریبی ۲۲ هزار مترمربع، همچنان کاربری خویش را حفظ کرده و علاوه بر دفن اموات، مراسم‌های مذهبی نیز در آن انجام می‌شود.

گفتنی است، این اثر تاریخی به‌تازگی با شماره ۳۳۱۳۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

منبع:ایلنا

با میزبانی اجلاس سازمان جهانی گردشگری موافقت شد

با پیشنهاد رئیس کمیته میراث فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران اعضای این شورا با بررسی لایحه الزام شهرداری برای میزبانی دهمین اجلاس سازمان جهانی گردشگری موافقت کردند.

به گزارش ایلنا، حسن خلیل‌آبادی (رئیس کمیته میراث فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران) در دویست و شصت و چهارمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر تهران پیشنهاد داد: با توجه به تاخیر در بررسی دستور لایحه «الزام شهرداری تهران برای میزبانی دهمین اجلاس سازمان جهانی گردشگری در سال ۲۰۲۱ الی ۲۰۲۲ میلادی (۱۴۰۰ شمسی) در تهران»، بررسی این لایحه در دستور کار این جلسه قرار گیرد.

وی با بیان اینکه لایحه مذکور زمان مشخصی برای بررسی و تعیین تکلیف دارد، افزود: باید به مجمع جهانی گردشگری اعلام کنیم شهرداری تهران در سال ۲۰۲۱ آمادگی میزبانی دهمین اجلاس سازمان جهانی گردشگری را دارد تا مقدمات آن هرچه زودتر فراهم شود.

وی تاکید کرد: از آنجایی که مقرر بود در جلسه گذشته این دستور بررسی شود و با تغییر و جابه جایی در دستور جلسه بررسی لایحه به تعویق افتاد، پیشنهاد می‌کنم امروز پیش از بررسی پرونده‌های باغات این لایحه تصویب شود تا به شهرداری اعلام کنیم در راستای اجرای آن گام بردارد.

اعضای شورای اسلامی شهر تهران این پیشنهاد را با ۱۹ رای موافق به تصویب رساندند و نهایتا پس از بحث و بررسی کلیات این لایحه نیز با ۱۸ رای موافق اعضای شورا به تصویب رسید.

منبع:ایلنا

امحا لنج‌های چوبی، دهن‬ کجی به میراث ناملموس یونسکو

درحالی که «دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوردی با لنج در خلیج فارس» به نام ایران در سازمان یونسکو به ثبت رسیده؛ به تازگی هیات دولت مصوبه امحا شناورهای سنتی چوبی را تصویب کرده است!

ژئوپارک ارس درانتظار سفر ارزیابان یونسکو ۲۰۲۱

ژئوپارک ارس برای جهانی شدن همچنان منتظر پایین آمدن تب کرونا و سفر ارزیابان یونسکوست چون سفری که قرار بود کارشناسان در ایران داشته باشند، به سال ۲۰۲۱ موکول شد.

جشنواره داغ سازه‌های یخی در چین و بازار سرد گردشگران خارجی

شهر یخی هاربین واقع در شمال شرق استان «هیلونگ جیانگ» چین، یکی از برجسته ترین پارک های یخی و برفی جهان و مکان دیدنی بی بدیلی است که هر ساله بازدیدکنندگان را با مجسمه های دیدنی یخی به هیجان می آورد، اما امسال کووید-۱۹ مانع سفر گردشگران خارجی و رونق این جشنواره شده است.

به گزارش ایرنا، دنیای برف و یخ یا شهر یخی هاربین که به عنوان بزرگترین پارک گردشگری برفی چین شناخته می شود؛ دارای هزاران مجسمه نفیس یخی و برفی، مناظر طبیعی، قلعه های یخی و نمایش های صحنه ای است که به عنوان سرزمین عجایب زمستانی ساخته دست بشر در جهان شناخته می شود.

جشنواره یخ و برف امسال هاربین از آبان آغاز شده و تا اواسط فروردین سال ۱۴۰۰ ادامه دارد. آکادمی جهانگردی چین پیش بینی کرده است در طول برگزاری این جشنواره  ۲۳۰ میلیون سفر به این مناطق صورت گیرد و بیش از ۳۹۰ میلیارد یوان (۶۰ میلیارد دلار) درامد کسب شود.

بازار گردشگری یخ و برف چین با همه گیر شدن ناگهانی کرونا از اواخر سال ۲۰۱۹ که باعث کاهش بازدید ۱۳۰ میلیون مسافر و از دست رفتن ۲۴۰ میلیارد یوان درآمد شد، به شدت تضعیف شده است اما با کمرنگ شدن بیماری کرونا در چین، بازار گردشگری زمستانی توسط علاقه مندان به ورزش های زمستانی دوباره فعال شده است.

مقامات چین علاوه بر هاربین، شهرهای شنیانگ، جیلین و چانگچون در شمال شرقی چین و همچنین ژانگ جیاکو در استان هه بی در شمال چین را به عنوان شهرهای برتر برای برگزاری جشنواره های یخ و برف انتخاب کرده اند.

این جشنواره، سازه‌های بلند تراشیده از یخ و برف را به نمایش می‌گذارد و فعالیت‌هایی مانند مسابقات سورتمه‌سواری، هاکی روی یخ، فوتبال روی یخ، اسکیت سرعت و اسکی آلپاین را میزبانی می‌کند.

بسیاری از سازه های ساخته شده در این جشنواره یخی، نمادی از ساختمان ها و وسایل واقعی در سراسر جهان هستند. مجسمه های یخی در شب به صورت رنگارنگ روشن می شوند و آن ساعات را به یکی از بهترین زمان ها برای بازدید تبدیل می کنند.

به گفته برگزارکنندگان، در نمایشگاه امسال نزدیک به ۹۰ هزار متر مکعب برف برای ساخت مجسمه ها استفاده خواهد شد و بیش از ۱۰ روز طول می کشد تا یک تیم کنده کاری متشکل از ۱۰ تا ۲۰ هنرمند، مکعب های عظیم برفی را به آثار هنری زنده و نفیس تبدیل کنند.

با توجه به اعمال محدودیت‌های ورود به چین به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا، انتظار می‌رود بیشتر بازدیدکنندگان گردشگران داخلی باشند.

این جشنواره در سال ۱۹۶۳ آغاز بکار کرد ولی در جریان انقلاب فرهنگی چین دچار وقفه شد و دوباره در سال ۱۹۸۵ از سر گرفته شد.

منبع:ایرنا

نگاهی به تاثیر مخرب کرونا بر اماکن تاریخی در خطر

از قرنطینه و کاهش درآمدهای گردشگری گرفته تا سایه سنگین غارت و دستبرد، متولیان اماکن تاریخی جهان در پی شیوع کرونا در یک سال گذشته با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شدند و در سال میلادی جدید همچنان با این چالش‌ها دست به گریبان خواهند بود.

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا از روزنامه انگلیسی هنر، تاثیر همه‌گیری کرونا بر یک هزار و ۱۲۱ عضو فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو بسیار گسترده بود. براساس برآوردهای مکتیلد روزلر (Mechtild Rössler)، مدیر کمیته میراث جهانی این نهاد بین‌المللی، اوایل آوریل گذشته (فروردین- اردیبهشت ۹۹) ۷۱ درصد از محوطه‌های تاریخی این فهرست تعطیل و تنها ۱۸ درصد از آنها نیمه باز بودند، آماری که اواخر نوامبر (آبان ۹۹) با برداشته شدن موقت محدودیت‌ها، به ترتیب به ۲۶ و ۳۰ درصد رسید.

به گفته روزلر، اعمال قرنطینه و مقررات منع آمدوشد به تعلیق چند پروژه از جمله تدوین برنامه مدیریتی برای منطقه هنر سنگی چونگونی در مالاوی و مرمت شهر تاریخی نیولانارک در اسکاتلند منجر شد. تعطیلی‌ها و توقف گردشگری همچنین به اقتصادهای محلی و روند تامین بودجه برای مرمت و حفاظت از این محوطه‌های تاریخی نیز آسیب زد.

وی می‌گوید: بسیاری از محوطه‌های تاریخی با کمبود دائم بودجه روبرو بودند؛ اما به دلیل کاهش درآمدهای حاصل از منابع و پروژه‌های ملی و فعالیت‌های گردشگری، از جمله ورودی گرفتن‌ها و کسب درآمد از دیگر سرویس‌های ارائه شده به بازدیددهندگان، وضع حالا از همیشه بدتر است.

به عنوان مثالی برای این مدعا، شورای بین‌المللی بناها و محوطه‌ها (ایکوموس) چندی پیش گزارش داد افت شدید درآمد حاصل از گردشگری، تامین بودجه برای حفاظت و مدیریت مجتمع باستان‌شناسی اینگاپیرکای اکوادور را غیرممکن کرده است؛ این محوطه تاریخی، در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو قرار دارد و بزرگ‌ترین کانون ویرانه‌های تمدن اینکا در اکوادور به شمار می‌رود.

به نقل از ایکوموس، همه‌گیری کرونا در نیجریه نیز حفاظت و حفظ امنیت دیوارها و دروازه‌های باستانی شهر کانو را به حال تعلیق درآورده و نرخ فرسودگی و استهلاک آن را تا حد زیادی افزایش داده است.

سوزان مک دونالد مدیر بخش بناها و محوطه‌های تاریخی موسسه فرهنگی و هنری گتی (GCI) نیز به تازگی از پسرفت در پروژه خود در شهر پنانگ مالزی خبر داد و گفت توقف گردشگری بین‌المللی این روزها مانعی بزرگ سر راه تلاش‌ها برای حفاظت شهری در این منطقه ایجاد کرده است.

به گفته ماجا کومینکو مدیر بخش علمی و برنامه‌های ائتلاف بین‌المللی صیانت از میراث تاریخی در مناطق درگیر جنگ (Aliph)، کاهش پیش‌بینی شده بودجه فرهنگی که دولت‌ها و خیرین به این بخش اختصاص داده‌اند، عمیقا نگران کننده است. تجزیه و تحلیل‌ها از حرکت به سمت اختصاص بودجه به بخش درمان و محیط‌زیست حکایت دارد و این امر باعث می‌شود شمار درخواست‌ها برای اندک بودجه موجود از قبل هم بیشتر شود.

کومینکو اذعان کرد: کمک‌های مالی اضطراری بنیاد Aliph نشان داد ۱۰ هزار دلار می‌تواند تغییر بزرگی در جهان ایجاد کند اما باید با حواس جمع و سنجیده قدم برداریم. تمام موسسات شرایط سختی داشتند، اما حالا وضعیت از قبل هم پیچیده‌تر است.

دستبرد و غارت

با وجود بحران‌های مالی، تهدید غارت اماکن تاریخی‌فرهنگی که بیشتر نیروهای خود را به دلیل نبود بودجه یا شیوع کرونا مرخص کرده‌اند، همواره سایه افکنده است. مک‌دونالد از موسسه گتی به نگرانی‌های موجود درباره منطقه تحت حفاظت خود در شهر باگان میانمار اشاره می‌کند که در این مدت شرکای پروژه باید به ۳ هزار و ۶۰۰ معبد بودایی سرکشی می‌کردند تا از امنیت آن مطمئن شوند.

مک‌دونالد می‌گوید: در شهر باستانی باگان، سارقان به هنگام غارت معابد سازه آجری آنها را برای ربودن بقایای قیمتی که از تعمیرات پیشین و ساخت اولیه سازه به جا مانده، حفر می‌کنند. هم زمان با آن که درآمد حاصل از بازدید و گردشگری حذف شده، سارقان نیز از این دوران بحران نهایت سوءاستفاده را می‌کنند.

عده‌ای معتقدند طرح اخیر سازمان یونسکو در استفاده از پهپادها برای سرکشی به میراث جهانی طبیعت بنیان از جمله پناهگاه ملی پرندگان جوج در سنگال می‌تواند راهکاری برای این مشکل باشد. یونسکو برای اجرایی کردن این طرح از قبل به جنگلبانان منطقه آموزش داده بود که چگونه داده‌های زیست محیطی جمع‌آوری شده توسط این پهپادها را بررسی و چک کنند.

افزایش سرسام‌آور قاچاق عتیقه‌جات

چندی پیش پروژه ATHAR که روی خرید و فروش غیرقانونی آثار باستانی در پلتفرم‌های دیجیتال تحقیق می‌کند، نشان داد بازار سیاه خرید و فروش غیرقانونی عتیقه‌های قاچاق در فیس‌بوک با شیوع کرونا و به ویژه در ماه‌های مارس (اسفند ۹۸- فروردین ۹۹) و آوریل (فروردین- اردیبهشت ۹۹) حسابی رونق گرفت.

به گفته کیتی پُل از مدیران این پروژه تحقیقاتی، مقاماتی که از اماکن تاریخی حراست و صیانت می‌کنند در این مدت به اجرایی کردن تمهیدات پیشگیرانه ضدکرونایی مشغول و همچنین بسیاری از نیروهای خود را به دلیل مشکلات مالی ناشی از تعطیلی‌های گسترده و توقف گردشگری، از دست داده بودند. همین امر آسیب‌پذیری مجموعه‌ها را افزایش داد.

به گفته پُل، در مصر سارقان و قاچاقچیان آثار باستانی حتی از پیشرفت کارشان ویدئو هم منتشر می‌کردند. وی می‌گوید: این کار فوق‌العاده خطرناک است و همانطور که در ویدئویی که یک کاربر در مراحل آغازین شیوع کرونا در ماه مارس از اردن در فیس‌بوک به اشتراک گذاشت، دیدیم، این اماکن تاریخی به راحتی فرو می‌ریزند.

وقتی عدو سبب خیر شد

با تمام پیامدهای منفی که همه‌گیری برای اماکن تاریخی و میراث جهانی به بار آورد، یک نکته مثبت وجود داشت؛ این که متولیان بسیاری محوطه‌های تاریخی در دوران قرنطینه موفق شدند در نبود جمعیت گردشگران در پروژه‌های مرمت و حفاظت به پیشرفت برسند. از جمله این اماکن می‌توان به مجموعه معابد انگکور وات در کامبوج اشاره کرد.

در همین راستا، یونسکو با همکاری ایکوموس، اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت و مرکز بین‌المللی مطالعه، حفظ و مرمت آثار تاریخی فرهنگی کارگروه ویژه فرهنگ، گردشگری و کرونا تشکیل داده است تا اطمینان حاصل کند گردشگری پس از آن که دوباره به جریان بیفتد به اندازه گذشته برای میراث جهانی در خطر، مخرب نخواهد بود.

به گزارش ایرنا، ویروس کرونا اواسط ماه دسامبر (۲۴ آذر) در شهر ووهان در استان هوبی چین گزارش شد. ابتدا از این بیماری به عنوان ذات‌الریه نام برده می‌شد اما کمیسیون ملی بهداشت چین در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۹ (۹ دی ماه ۹۸) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد.

این بیماری که به تدریج به کشورهای مختلف سرایت و سازمان جهانی بهداشت از آن با واژه همه‌گیری یاد کرد، تا لحظه تنظیم خبر ۸۹ میلیون نفر را در جهان مبتلا کرده است که از این میان بیش از یک میلیون و نهصد هزار نفر جان باخته‌اند.

منبع:ایرنا

تاکید بر گسترش همکاری‌های موزه ای فرانسه و ایران

در دیدار سفیر فرانسه در ایران با مدیرکل موزه ملی ایران، طرفین ضمن ابراز امیدواری از تداوم روابط بین موزه ای بین دو کشور ایران و فرانسه، به گفتگو و تبادل نظر در خصوص برگزاری نمایشگاه مجازی بین موزه ملی ایران و موزه لوور پرداختند.

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا از موزه ملی ایران، فیلیپ تیه‌بو سفیر فرانسه در ایران روز سه شنبه به همراهی خانم میریام پاواژو رایزن فرهنگی با جبرئیل نوکنده مدیر کل موزه ملی ایران دیدار و گفتگو کرد.

در این دیدار طرفین ضمن ابراز امیدواری از تداوم روابط بین موزه ای بین دو کشور ایران و فرانسه، به گفتگو و تبادل نظر در خصوص برگزاری نمایشگاه مجازی بین موزه ملی ایران و موزه لوور پرداختند.
آقای تیه‌بو در این ملاقات بر تاثیر منفی همه گیری کرونا بر فعالیت موزه ها اشاره و اظهار کرد تا رفع این مشکل، برگزاری نمایشگاه های مجازی یکی از راه حل های موجود است.

وی همچنین بر اهمیت انتشارات اشاره و اظهار خوشحالی کرد که سفارت فرانسه در طی چند سال اخیر با همکاری موزه ملی موفق به انتشار چندین کتاب درباره آثار ایران شده است.

سفیر فرانسه در ایران همچنین به خدمات علمی دکتر میشل کازانووا باستان شناس فرانسوی در ایران اشاره کرد و از وی به عنوان باستان شناس عاشق فرهنگ ایرانی یاد کرد. متاسفانه اخیرا خانم کازانوا بر اثر بیماری کرونا درگذشت.

وی همچنین به بازدید خود از نمایشگاه آثار موزه ملی در اسپانیا اشاره و از آن به عنوان نمایشگاهی بسیار موفق یاد کرد.
در این ملاقات خانم پاواژو نیز بر توانایی های شبکه های اجتماعی در معرفی آثار فرهنگی-تاریخی دو کشور اشاره کرد و اظهار داشت که در طول یکسال گذشته و محدودیت های حاصل از همه گیری کرونا، این شبکه ها در ایجاد ارتباط و آموزش نقش مهمی ایفا کردند.
دکتر نوکنده نیز از پیشنهاد سفیر برای برگزاری نمایشگاه مجازی استقبال کرد و با اشاره به روابط نزدیک بین موزه لوور و موزه ملی ایران در سالهای اخیر و انجام پروژه های مطالعاتی مشترک و برگزاری نمایشگاه های موفق، بیان داشت برگزاری نمایشگاه مجازی می تواند بخش دیگری از توان بالقوه این دو موزه را در همکاری های فرهنگی آشکار کند.

وی همچنین ابراز امیدواری کرد که دو موزه با همکاری سفارت فرانسه بتوانند بروشور موزه لوور را به فارسی برگردانند تا بازدیدکنندگان ایرانی نیز بتوانند حین بازدید از لوور اطلاعات لازم را به زبان فارسی دریافت کنند.
نوکنده در پایان اظهار امیدواری کرد که این فعالیتهای مشترک موزه ای می تواند گامی موثر در مسیر شناخت دو ملت از همدیگر باشد و باعث نزدیکی این دو فرهنگ غنی شود.

در پایان این دیدار، سفیر فرانسه چند جلد از انتشارات جدید را که با حمایت بخش فرهنگی این سفارت منتشر شده به موزه ملی ایران تقدیم کرد. یکی از این انتشارات بروشور بنای اقامتگاه فرانسه در تهران است که اخیرا توسط سفارت فرانسه منتشر شده است. این عمارت متعلق به دوره قاجار بوده و توسط مهندس فرانسوی آندره دوبالوآ طراحی و معرفی شده است.

وی تاکید کرد که امکان بازدید مجازی از این عمارت در وبگاه سفارت فرانسه نیز فراهم شده است. نوکنده با استقبال از این فعالیت اظهار امیدواری کرد که سایر سفارتهایی که در بناهای مشابه قدیمی مستقر هستند بتوانند بناهای مذکور را به این طریق معرفی کنند.
در این جلسه طرفین در خصوص رونمایی یکی از انتشارات مشترک اخیر و همچنین پیگیری برگزاری نمایشگاه مجازی بین موزه ای به توافق رسیدند.

منبع:ایرنا

“کوکبیه”، پشتیبانی تازه نفس برای میزبانی های میقان

دریاچه کوکبیه در پنج کیلومتری شهر شازند واقع شده و در سال های اخیر به عنوان منطقه ای گردشگری مطرح است یا بهتر است بگوییم در واقع این منطقه به جاذبه ای دیگر برای گردشگرانی که به شازند سفر می کنند، تبدیل شده است.

این دریاچه حاصل ۳۰ سال بهره برداری معادن شن و ماسه از بستر رودخانه قره چای و ایجاد گودال های بزرگ است که به کمک بارش های مناسب در منطقه شازند ایجاد شده است و علاوه بر اینکه مقصد بسیاری از گردشگران است، زیستگاهی برای انواع و اقسام پرندگان و جانوران نیز ایجاد کرده است.

شاید در نگاه عموم، این دریاچه فقط دریاچه ای با تعدادی زیستمند خاص خودش باشد، اما به نظر می رسد کوکبیه می تواند نقش موثری را برای میزبانی از پرندگان مهاجر بازی کند و سوال اینجاست که چگونه؟

یک فعال محیط زیست شازندی در گفت و گو با ایسنا به تشریح جایگاه دریاچه کوکبیه پرداخت و گفت: سه دهه بهره برداری شرکت های شن و ماسه از بستر رودخانه ازنا(قره چای) باعث ایجاد گودال های بزرگی در ۵ کیلومتری شمال شازند شد و این گودال ها از اواخر سال ۱۳۹۴ به دلیل بارش های مناسب، پیکره آب شیرین عمیقی با عمق متوسط ۱۷ متر و مساحت تقریبی ۱۲۰ هکتار را ایجاد کردند که با توجه به میزان بارش، بر عمق و مساحت آن افزوده می شود.

ماندانا حضرتی با بیان اینکه این پیکره آبی که با نام عمومی دریاچه کوکبیه مشهور است، در ارتقاع تقریبی ۱۸۶۶ متری از سطح دریا قرار دارد و در سال ۹۷ در بانک زمین اراضی ملی به ثبت رسیده است، گفت: این دریاچه یا پیکره آبی را می توان به سه قسمت تقسیم کرد که شامل حاشیه و مسیر رودخانه ازنا، دریاچه نسبتا کم عمقی با پوشش گیاهی نی و درختان گز در میانه که اکوسیستم خاصی را داراست و دریاچه عمیقی که پوشش گیاهی کم وسعتی را در حاشیه دارد، می شود.

وی با بیان اینکه تاکنون ۱۵۹ گونه جانوری در کوکبیه مشاهده شده که شامل پرندگان زادآور(۳۹ گونه) و مهاجر می شود، افزود: از مهمترین گونه های مشاهده شده در منطقه می توان به غواص گلوسرخ، کشیم گوشدار، کفچه نوک، لک لک سفید، آنقوت، تنجه، مرگوس کاکلی، اردک سرحنایی، اردک بلوطی، اردک سیاه کاکل، سنقر خاکستری و سفید، دلیجه کوچک، ترمتای، درنای خاکستری، پاشلک کوچک، کاکایی ارمنی، کاکایی پالاس، سنگ چشم خاکستری بزرگ، کلاغ نوک زرد و کلاغ نوک سرخ اشاره کرد.

 

این پژوهشگر که درخصوص دریاچه کوکبیه شازند تحقیق کرده است، گفت: کوکبیه برخلاف تالاب میقان اراک دارای کپور ماهیان است و پرندگانی که یا کاملا ماهیخوار هستند مثل باکلان بزرگ یا ماهی هم در رژیم غذایی‌شان وجود دارد، مثل خانواده کشیم ها، حواصیل ها، کاکایی ها و پرستوهای دریایی به خوبی می توانند در این منطقه تغذیه کنند، همچنین به دلیل وجود قورباغه مردابی و مار چلیپر به تعداد فراوان؛ برخلاف میقان، پرنده هایی که دوزیستان و خزندگان را می‌خورند می توانند در کوکبیه زیست و تغذیه مناسبی داشته باشند.

وی با بیان اینکه دریاچه کوکبیه شازند زیستگاه پستاندارانی همچون خرگوش اروپایی، روباه، شغال، گرگ، تشی، رودک و خارپشت اروپایی است، افزود: وزغ های رنگارنگ، قورباغه های مردابی و کپورماهیان دریاچه کوکبیه، نقش ویژه ای در زادآوری در تابستان و زمستان گذرانی پرندگان مقیم و عبوری این منطقه دارند و در واقع حضور و زادآوری گونه های مختلف پرندگان در کوکبیه باعث می شود که بتوان آن را خواهر کوچک تالاب میقان دانست.

حضرتی تصریح کرد: عدم زیست ماهیان در تالاب میقان، کوکبیه را برای پرندگان بویژه باکلان های بزرگ و کاکایی ها چشمگیرتر کرده است. وجود ماهی و دوزیست در کوکبیه، برای تالاب میقان اراک بسیار اهمیت دارد، پرنده های مهاجری که به میقان می رسند، اگر در ادامه مهاجرت به سمت کوکبیه حرکت کنند، با تغذیه از ماهی ها و دوزیستان، می توانند، استراحت موقت خوبی داشته باشند؛ به عنوان مثال باکلان های بزرگ که هرسال تعداد آنها در کوکبیه رو به افزایش است به طوری که در آذرماه امسال به هزار عدد باکلان رسید می توانند زیست مناسبی در کوکبیه داشته باشند و در واقع این دریاچه می تواند زیستگاه حامی میقان دانسته شود که این حمایت در زمان مهاجرت پاییزه بیشتر نمود پیدا می‌کند.

وی اضافه کرد: توانایی ویژه باکلان ها در صید ماهی از عمق دریاچه باعث حمله گروهی کاکایی ها به آنها و زد و خورد شدید این پرندگان برای حفظ یا ربودن ماهی ها می شود که از صحنه های خاص کوکبیه در زمستان و زمان یخ زدگی سطح دریاچه به شمار می رود.

حضرتی با بیان اینکه آب کوکبیه، آب ناشی از بارش های جوی و آب رودخانه منتهی به کوکبیه است، این آب از سلامت خوبی برخوردار است و حفظ سلامت آن حفظ سلامت پرندگان را به دنبال دارد، گفت: یکی از تهدیدات کوکبیه زباله هایی است که گردشگران در آب یا کنار آب رها می کنند.

وی افزود: این منطقه پتانسیل خوبی برای گردشگری دارد چراکه حقابه آن تامین شده است، اما بحث جلوگیری از تخلیه نخاله های ساختمانی و رها کردن زباله توسط گردشگرها در این منطقه امری مهم است که باید مورد توجه قرار گیرد تا بتوان زیستگاه مناسب برای پرندگان و منطقه گردشگری ویژه ای را در این منطقه ایجاد کرد.

به گزارش ایسنا، تالاب میقان اراک یکی از مهمترین تالاب های مرکزی کشور است که سالانه بیش از ۱۵ هزار پرنده مهاجر را میزبانی می کند، مسلما میزبانی از چنین میهمانانی، نیازمند پشتیبان است و کوکبیه می تواند بهترین حمایت را از میهمانان میقان کند، پس باید کوکبیه را حفاظت کرد تا نقش حامی را برای میقان کهنسال ایفا کند.

به گفته فعالان محیط زیست و حامیان حیوانات؛ امسال در کوکبیه زادآوری حواصیل و لانه سازی آنها در تابستان دیده شده است و قطعا این منطقه می تواند به مانند تالاب میقان نقش موثری برای زیست پرندگان کنارآبزی داشته باشد، بر این اساس باید کوکبیه را به عنوان حلقه دیگر زنجیره میزبانی از پرندگان مهاجر در استان مرکزی به رسمیت شناخت.

منبع:ایسنا

جای خالی «گذر فرهنگی» در مادستان

«گذر فرهنگی» اصطلاحی است که در ابتدای پیدایش، به مکان‌های خاص در بافت قدیمی شهرها گفته می‌شد که معابر مختلف شهرها را به یکدیگر متصل می‌کردند، اکنون اما گذر فرهنگی از شکل سابق خود خارج شده و تبدیل به اصطلاحی برای تبادلات فرهنگی و سنتی یک شهر یا کشور شده است.

به عبارت دیگر امروزه گذر فرهنگی می‌تواند هر راه ارتباطی باشد که از طریق اتصال به آن بتوان فرهنگ یک منطقه را به مناطق دیگر معرفی و از رویدادهای فرهنگی منطقه‌ای دیگر، عناصری را دریافت کرد.

با شنیدن اصطلاح گذر فرهنگی، یک مکان مشخص و ثابت به ذهن متبادر می‌شود. محله یا خیابانی که دارای قدمت تاریخی است و تبدیل به مکانی شده که علاوه بر آن که جنبه تاریخی دارد، محلی برای برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری سنتی و معاصر نیز است و می‌تواند در جذب گردشگر نیز مؤثر باشد.

با وجود آن که ایجاد محورهای فرهنگی و گردشگری سال‌ها در حال شکل‌گیری است و تجربه موفقی هم بوده اما شهر همدان با قدمت و پیشینه‌ای سترگ هنوز گذر یا گذرهایی برای به نمایش گذاشتن ظرفیت‌های تاریخی، فرهنگی و هنری خود ندارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی‌سینا در این‌باره به خبرنگار ایسنا گفت: سالانه حدود یک میلیون گردشگر از همدان بازدید می‌کنند اما این گردشگران عملاً هیچ برنامه و مسیر مشخصی برای استفاده از فرصت‌های گردشگری در همدان ندارند.

دکتر صاحب محمدیان‌منصور ادامه داد: هر ساله حدود ۴۰۰ هزار نفر از آرامگاه بوعلی سینا و ۳۰۰ هزار نفر از آرامگاه باباطاهر دیدن می‌کنند و اگر بخواهند بین این دو آرامگاه حرکت کنند رینگ اول را انتخاب کرده و با خودروهای شخصی مسیر را طی می‌کنند.

بین پیاده‌راه بوعلی، اکباتان و تپه هگمتانه پیوستگی نیست

وی اضافه کرد: از طرف دیگر پیاده‌راه بوعلی به عنوان عنصری برای گردشگری طراحی شده است و باید برنامه‌ریزی شود گردشگران از این پیاده‌راه دیدن کنند در حالیکه در حال حاضر پیوستگی میان پیاده‌راه بوعلی، پیاده‌راه اکباتان و تپه هگمتانه وجود ندارد.

محمدیان‌منصور با بیان اینکه جاذبه‌های فراوانی در همدان وجود دارد اما متأسفانه برنامه‌ریزی برای حرکت مناسب گردشگر در آن دیده نمی‌شود، گفت: در این شرایط بسیاری از آثار باارزش دیده نمی‌شوند و گردشگران نیز دچار سردرگمی هستند بنابراین می‌توان با طراحی مسیر گردشگری باعث ماندگاری بیشتر گردشگران در همدان شد.

این مدرس دانشگاه افزود: تمام تلاش مدیریت شهری باید روی تقویت محور یا محورهایی باشد که موجب شود گردشگر، نما و چهره خوبی از شهر را ببیند همانطور که در بسیاری از کشورها این اتفاق افتاده، اگرچه در همدان برای تحقق این قضیه بسیار دیر شده است و این کار باید زودتر عملی شود.

وی توضیح داد: به نظر می‌رسد برای انتخاب مسیر مورد بحث چند مسئله وجود دارد و شاید با یک مسیر نتوانیم تمام آثار را ارائه دهیم؛ مثلاً گنجنامه، سنگ شیر، آرامگاه بوعلی سینا و باباطاهر هر کدام یک طرف شهر هستند و شاید مجبور باشیم چند مسیر را تعریف کنیم بنابراین به یک مسیر تاریخی، فرهنگی و یک محور طبیعی نیاز داریم تا گردشگر زمان بیشتری را در آن‌ها بماند.

محمدیان‌منصور ادامه داد: مهمترین عایدی که این امر برای ما دارد، این است که می‌دانیم گردشگران کجای شهر هستند و برای کدام قسمت باید برنامه‌ریزی کنیم و مدیریت داشته باشیم، علاوه بر این مسیر یاد شده یک شاهرگ اقتصادی خواهد بود که بر زندگی و رفاه اهالی بومی تأثیر می‌گذارد.

وی تصریح کرد: تعریف گذر فرهنگی به طور مستقیم و غیرمستقیم تأثیرات اقتصادی بر روی کیفیت زندگی مردم همدان خواهد داشت و هدف این نیست که صرفاً فضای بهتری برای توریست فراهم شود بلکه توریست صنعت، اقتصاد و شغل ایجاد می‌کند.

این مدرس دانشگاه در مورد معیارهای انتخاب مسیرهای موردنظر مطرح کرد: معیارهای زیادی در تعیین مسیر دخیل هستند و در حال حاضر پروژه‌هایی در دست انجام است که با فرآیندهای کاملاً علمی برنامه‌ریزی شده‌اند.

وی شرح داد: در مبانی برنامه‌ریزی شهری گفته می‌شود یکی از راه‌های توسعه و نگهداشت بافت‌های باارزش شهری ایجاد مسیرهای گردشگری در آن است و تا وقتی بافت جذابیت اقتصادی برای مردم نداشته باشد کسی روی آن سرمایه‌گذاری نمی‌کند و اهالی کهن محل نیز آنجا را ترک می‌کنند مانند اتفاقی که امروزه در محله‌های قدیمی همدان افتاده است بنابراین بهترین راه حل این است که جذابیت اقتصادی این محلات را با استفاده از پروژه‌های گردشگری و ایجاد محورهای تاریخی، توریستی بالا ببریم، از طرف دیگر توصیه می‌شود از محورهای گردشگری در راستای احیای بافت‌های تاریخی بهره‌مند شویم.

گردشگری بوم‌گردی‌ها از هتل‌های لوکس موفق‌ترند

محمدیان‌منصور درباره ظرفیت محلات قدیمی همدان برای ایحاد گذر فرهنگی بیان کرد: تجربه نشان داده همانطور که امروز در زمینه گردشگری بوم‌گردی‌ها از هتل‌های لوکس موفق‌ترند، گردشگران نیز تمایل زیادی برای بازدید از این مناطق دارند، در واقع گردشگر برای دیدن هویت و تاریخ به همدان می‌آید.

وی درباره ظرفیت پیاده‌راه‌های همدان برای تبدیل به محور فرهنگی گفت: پیاده‌راه‌ها اگر با هدف جذب توریست و در محورهایی که برای توریست ارزشمند است، طراحی شوند در این حوزه می‌گنجند اما گاهی پیاده‌راه‌ها صرفاً برای مردم شهر طراحی می‌شوند و به نظر می‌رسد در حال حاضر پیاده‌راه بوعلی بیشتر برای همدانی‌ها جذاب است اما اگر آرامگاه بوعلی سینا، موزه میدان، پیاده‌راه اکباتان و تپه هگمتانه نیز فعال شوند، توریست هم به این مسیر و قدم زدن در آن علاقمند خواهد شد.

مدیرعامل توسعه گردشگری ایران و آسیا نیز به خبرنگار ایسنا گفت: در بسیاری از فضاهای عمومی دنیا مسیرهایی وجود دارد که به آنها گذر یا مسیر گردشگری می‌گویند و این گذرها شاخصه‌هایی دارند که سبب جذب توریست می‌شود.

چقدر بهانه توریستی در پیاده بوعلی وجود دارد؟

بهنام افتخاریان ادامه داد: در حال حاضر خیابان بوعلی به پیاده ‌راه تبدیل شده است اما چقدر بهانه توریستی در آن وجود دارد؟ ابتدا باید در چنین مسیرهایی جاذبه‌های شهری و خدماتی برای استفاده توریست و مردم بومی درنظر گرفته شود البته باید ببینیم هدف از ایجاد خدمات برای مردم است یا توریست؟

وی توضیح داد: در ابتدا باید بررسی کرد در همدان چه مناطقی این ویژگی‌ها را دارد که هم بافت قدیم و ‌هم هویت شهری داشته باشد و هم خدمات گردشگری و جاذبه در آن موجود باشد، یکی از جاهایی که مستحق این اتفاق است، چمن‌های همدان است که با تغییر کاربری بناهای قدیمی آنها شکل فرهنگی به خود می‌گیرند.

افتخاریان اضافه کرد: محله جولان ظرفیت تبدیل به گذر فرهنگی را دارد و ویژگی‌های مانند حمام، مسجد، چندین خانه تاریخی، نزدیک بودن به تپه باستانی هگمتانه و جاری بودن سبک زندگی قدیم همدانی‌ها در آن وجود دارد و اگر آثار تاریخی‌اش به کاربری‌های جدید تبدیل شوند می‌تواند یک گذر منحصربفرد باشد اما متأسفانه در ایران تغییر کاربری به درستی انجام نمی‌شود.

وی با بیان اینکه هدف از ایجاد جاذبه‌های جدید نگهداری بیشتر گردشگر و بهانه‌ای برای حضور گردشگر در شهر است، تأکید کرد: متأسفانه عزم جدی و علم آن در مدیران شهری و گردشگری همدان وجود ندارد و به مرور زمان پتانسیل‌ها از بین می‌رود.

این راهنمای تورهای گردشگری اظهار کرد: میدان مرکزی همدان با وجود داشتن ظرفیت‌های گردشگری فوق‌العاده هنوز نتوانسته به عنوان یک جاذبه درنظر گرفته شود و خیابان بوعلی هیچ گونه کانسپتی برای مانور دادن ندارد؛ مثلاً موزه، گالری هنری، فروشگاه عرضه محصولات صنایع دستی یا اجرای پرفورمنس شهری در آن گنجانده نشده و این پیاده‌راه عملاً به یک پروژه تبلیغاتی شهری تبدیل شده است.

وی افزود: اگر مسیری را از میدان آرامگاه بوعلی سینا تا تپه هگمتانه درنظر بگیریم جاذبه‌های فراوانی مانند میدان امام، بازار سنتی همدان، مسجد جامع، مقبره استرومردخای، تپه باستانی هگمتانه و بسیاری آثار دیگر وجود دارد اما هیچ‌گونه پیوستگی فرهنگی بین آنها نیست که باعث جذب توریست شود.

افتخاریان با بیان اینکه در همدان طرح‌ها بخشی انتخاب شده‌اند، گفت: به عنوان مثال کف سازی‌ میدان امام(ره) انجام شد اما جداره‌سازی صورت نگرفت همچنین در طرح‌های کلان، مباحث گردشگری و راهنمایان تور نیز در آن تعریف نشد.

وی مطرح کرد: اگر از حجم اعتبارات عمرانی برای محله جولان استفاده شود می‌توان طی دو سال تبدیل به یک محور گردشگری بی نظیر شود در ضمن می‌توان برای گذرها نمایشگاه‌های خیابانی تدارک دید و بستری فراهم کرد که گردشگر در این مسیر امنیت ذهنی داشته باشد.

افتخاریان ادامه داد: گردشگران در مسیر گردشگری باید فرهنگ آن منطقه را ببینند و فعالیت‌های ۲۴ ساعته در آن جاری باشد، علاوه بر این ضرورت دارد ساکنان محلات در این امر مشارکت کنند و تنوع خدمت، تردد راحت به مسیرهای اصلی شهر و پیوستگی مسیری و مفهومی و عملکردی وجود داشته باشد.

رئیس کمیسیون اقتصاد، سرمایه‌گذاری و گردشگری شورای اسلامی شهر همدان نیز با اشاره به اینکه همدان دارای هویت تاریخی و فرهنگی خاصی است، گفت: بافت تاریخی شهر همدان می‌تواند هویت مورد نظر را به خوبی معرفی کند.

حسین قراباغی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه گذر فرهنگی می‌تواند مسیر تاریخی و گردشگری و در مکان‌هایی که نشان دهنده هویت ما هستند، تاریخ و تمدن را به نمایش بگذارد، یادآور شد: ایجاد گذر تاریخی و فرهنگی در بعضی از شهرها مانند یزد و اصفهان مرسوم و تجربه موفقی است و اگر در همدان نیز ایجاد شود علاوه بر اینکه جذابیت فراوانی برای گردشگران دارد همدانی‌ها نیز به اهمیت آن پی خواهند برد.

وی با اشاره به اینکه توریست‌های خارجی به دنبال دیدن تاریخ و هویت ما هستند، اظهار کرد: باید این تاریخ و هویت کهن را برای گردشگران به نمایش بگذاریم و در این مسیر فرهنگسازی و مستندسازی کنیم تا تمام آثار موجود معرفی شوند.

در بودجه ۱۴۰۰ ایجاد گذر فرهنگی رقم خوبی گرفته

قراباغی مطرح کرد: در بودجه سال ۱۴۰۰ برای ایجاد گذر فرهنگی رقم خوبی در نظر گرفته شده است و امیدواریم با ایجاد آن اتفاق مبارکی برای بافت تاریخی و فرهنگی همدان بیفتد همچنین کمیسیون گردشگری شورای شهر این قضیه را به طور مرتب رصد و بررسی می‌کند.

رئیس کمیسیون اقتصاد، سرمایه‌گذاری و گردشگری شورای اسلامی شهر همدان در پایان بیان کرد: یکی از مسیرهایی که به دنبال تبدیل آن به گذر گردشگری و طبیعی هستیم، مسیر رودخانه گنجنامه است که می‌تواند محور بسیار خوبی برای گردشگری همدان باشد و با پیگیری‌های انجام شده مقرر شد مسیر بازسازی و مرمت شود.

به گزارش ایسنا، شهر همدان با داشتن جاذبه‌های تاریخی و طبیعی منحصربفرد و قدمت طولانی می‌تواند شاهراه‌های فرهنگی و گردشگری بی نظیری داشته باشد که علاوه بر استفاده اهالی بومی، جذابیت فراوانی نیز برای گردشگران داشته باشد اما متأسفانه جای خالی این گذرها در شهر حس می‌شود و انگار نیازی به ایجاد آن وجود ندارد.

منبع:ایسنا