تبلور رنگ و نقش بر تن سفال لعاب‌دار

گنجینه رنگارنگ اقوام ایرانی در استان البرز نماد اتحاد و انسجام مردمانی است که در ایران کوچک گرد هم آمده‌اند و دست‌آفریده‌ها‌ی خود را در قالب آفرینش‌های هنری به نمایش گذاشته‌اند.

سفال از جمله هنر‌های کهن بشر‌‌ی است که علاقمند‌ان بسیار‌ی در سرا‌سر ایران زمین، خاک، آب و آتش را در‌هم آمیخته و اثر‌ی بی‌بدیل خلق می‌کنند. سفال سنتی لعاب‌دار یا همان مینا‌کار‌ی رو‌ی سفال شاخه‌ای از این رشته است که آثاری از دوران باستان نیز در کاوش‌ها‌ی باستان‌شناسی بدست آمده است.

آزاده گودینی هنرمند جوان البرز‌ی است که در خانواده‌ای کرمانشاهی و هنردوست متولد شده و از کودکی غرق در دنیا‌ی هنر بوده و‌ همین موضوع باعث شده تا جذب یک رشته هنری شود. او دارای مدرک کار‌دانی مدیریت بازرگانی و کار‌شناسی آموزش‌و‌پرو‌رش ابتدایی است. اما علاقه‌ او موجب شده تا دوره آموزشی کوتاه‌مدتی را در لالجین همدان مهد سفال ایران و سپس کرج در رشته سفال لعاب‌دار بگذارند، گفت‌وگویی با این هنرمند را در ادامه می‌خوانید.

آیا تحصیلات مرتبط بر رشته هنری تأثیرگذار است؟ 

گرچه تحصیلات مرتبط و آکادمیک به موازات هم، مسیر موفقیت را هموار می‌کنند اما تجربه تأثیر به‌سزایی در کسب موفقیت دارد.

نقش مربی و دوره‌های آموزش حرفه‌ای در پیشرفت هنرجو تا چه میزان مؤثر است؟

این مهم بسیار حائز اهمیت و تأثیرگذار است چرا که وقتی مربی دلسوزانه نکات و جزئیات را بیان می‌کند علاوه بر افزایش ذوق هنری موجب بروز استعداد هنر‌جو و در نتیجه منجر به ارائه اثر‌ی متمایز می‌شود. تجربه تلخ مشابهی داشتم زمانی که به‌ واسطه استعداد و علاقه‌ام در کلاس‌های نقاشی شرکت کردم اما شیوه آموزشی نادرست مربی موجب شد تا آن را نیمه‌کاره رها کنم.

ارکان اصلی موفقیت چیست؟

دوره‌هایی که در حضور مربیان با تجربه و کارآزموده بر‌گزار می‌شود در کنار مطالعه و افزایش سطح آگاهی کمک می‌کند تا خلاقیت هنری بروز پیدا کرده و مسیر دستیابی به موفقیت هموار شود.

خلق آثار هنری در زمینه سفال لعاب‌دار نیاز‌مند چه ابزار‌ی است؟

کوره‌برقی مخصوص که می‌توان آن را اجاره کرد، سفال مرغوب، رنگ پودری و شابلون که طرح و نقش مختلفی دارد.

طرح‌های به کار رفته در این رشته هنری شامل چه مواردی می‌شود؟

طرح‌های انتزاعی الهام گرفته از طبیعت از قبیل گل‌ها‌ی ۳، ۵ و ۶ پر در کنار طرح‌های جدید می‌توانند به ارائه کار‌های متفاوت کمک کنند. همچنین طرح‌های ذهنی، اسلیمی و ختایی نیز کار‌برد دارند.

دور‌ه‌ها‌ی آموزشی با چه شرایطی بر‌گزار می‌شود؟

دوره‌های آموزشی در ۵ جلسه ۲ ساعته بر‌گزار می‌شود که البته بسته به میزان استعداد، علاقه و مهارت هنر‌جو متغیر است و طبق تفاهم‌نامه‌ای که با اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگر‌ی و صنایع‌دستی منعقد شده است مدرک پایان دوره اعطا می‌شود. همچنین در تهیه برنامه‌های تلویزیونی آموزشی با صدا‌و‌سیما‌ی مرکز استان نیز همکاری داشته‌ام.

با توجه به شرایط کنونی بازار فروش محصولات تولید‌ی چگونه است؟

تا قبل از شیوع کرونا در نمایشگاه‌ها حضور فعال داشتم و با وجود هزینه اجاره غرفه و جابه‌جایی وسایل، استقبال خوبی در بخش آموزش می‌شد اما در شرایط موجود در فضا‌ی مجاز‌ی فعالیت می‌کنم و با تمام توان خودم را برا‌ی بعد از عاد‌ی شدن شرایط آماده می‌کنم.

آثار خود را در چه نمایشگاه‌هایی ارائه کرده‌اید؟آیا موفق به کسب عنوانی شده‌اید؟

در نمایشگاه‌ها‌ی بسیار‌ی از جمله دانشگاه پیام‌نور، کاروانسرای شاه‌عباسی و تهران که به نفع معلولان و بیماران خاص بود شرکت کرده‌ام. یکی از آثار‌م در مدرسه هنر کانادا رتبه دوم را در بخش سفال کسب کرد.

چه مشکلاتی بر سر راه کار هنرمند وجود دارد؟

هزینه بالا‌ی تهیه مواد ‌اولیه، استقبال کم خرید‌ا‌ر‌ان و عدم حمایت مسئولان از هنرمند‌‌ان، دغدغه اقتصاد‌ی، فکر‌ی و اجتماعی را ایجاد می‌کند و این موجب ایجاد دلسرد‌ی و وقفه در تولید اثر می‌شود.

اگر در راستا‌ی معرفی هنر و هنرمند تلاشی صورت نگیرد هنرمندان با امکانات محدود کاری‌ نمی‌توانند انجام دهند.

تأثیر کار هنر‌ی در ابعاد مختلف زندگی چگونه است؟

تأثیر هنر به تناسب مسائل روحی، جسمی و اقتصاد‌ی کم و زیاد است. به شخصه معتقد‌م انسان تا زمانی که زنده است باید فعال و پویا بوده و احساس خوبی نسبت به خود و دیگران داشته باشد. در‌‌گیر بودن با جزئیات هنری از لحاظ روحی مفید و آرامش‌بخش است.

چه راهکاری برا‌ی گسترش رشته‌های هنر‌ی در میان اقشار گو‌‌نا‌‌گون جامعه پیشنهاد می‌کنید؟

با توجه به کیفیت، تنوع طرح و‌ رنگ سفال لعاب‌دار که در اشکال کار‌برد‌ی و تزئینی تولید می‌شود، می‌توان با ایجاد زیرساخت‌ها و تبلیغات این هنر زیبا را به خانه‌ها‌ی مردم برد و جایگزین ظروف گران‌قیمت خارجی کرد.

اصول کار‌برد رنگ‌ها برا‌ی اجرا‌ی نقوش چگونه است؟

برای دیده‌شدن رنگ‌ها قاعده‌ خاصی وجود دارد، بر این اساس رنگ تیره و روشن را به تناسب در کنار هم استفاده می‌کنیم چرا که تضاد رنگ‌ها جلوه‌ بیشتر‌ی به کار می‌دهد.

مینا‌کار‌ی رو‌ی سفال بسیار زمان‌بر بوده و به دقت و مهارت بالایی احتیاج دارد. اصالت آثار هنری نقطه قوت جذب مخاطب است. هنر مرز و انتهایی نداشته و دنیا‌ی لطیف و زیبای هنر اقشار گو‌‌نا‌‌گون اجتماع را برا‌ی فرار از روز‌مرگی‌ها و رسیدن به آرامش و حتی خود‌کفایی و در‌آمد‌زایی به طرف خود سوق می‌دهد. تکرار و تمرین موجب خلق اثر‌ی بی‌نقص و با کیفیت می‌شود.

چه خواسته‌ای از مسئولان مربوطه دارید؟

دغدغه‌ اقتصاد‌ی مشکل اصلی من و سایر هم‌صنفانم است و تا‌کنون منابع‌ مالی را از راه دیگری تأمین کرده‌ایم تا پا‌بر‌جا بمانیم. هرچند با حضور معاونت جدید صنایع‌دستی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگر‌ی و صنایع‌دستی البرز کار‌ها‌ی خوبی اخیرا انجام شده است و با ایجاد نمایشگاه دائمی صنایع‌دستی محلی برا‌ی عرضه محصولات هنری فراهم شده است، اما به نظر می‌رسد باید ارزش بیشتر‌ی برای هنر و هنرمند قائل شوند تا فکر هنرمند در‌‌گیر هزینه‌های بالا‌ی مواد اولیه و بازار فروش نباشد و صرفا دغدغه‌‌ خلق اثر هنری را داشته باشد.

چه آثار‌ی در حوزه سفال لعاب‌دار تولید می‌کنید؟

اشیا‌ی کار‌برد‌ی و تزئینی بسیار‌ی از قبیل گلد‌ان، تابلو، دیوار‌کوب، لیوان، بشقاب و … در ابعاد مختلف تولید می‌شوند که مقاوم و قابل شستشو هستند و بدون احتساب زمان پخت در کوره و تنها با توجه به تکنیک‌ها‌ی مختلف ممکن است از ۵ تا ۱۲ ساعت زمان ببرد.

آیا با نو‌آور‌ی موافق هستید؟یک هنرمند چگونه می‌تواند اثر‌ی خاص خلق کند؟

نو‌آور‌ی کمک می‌کند تا هنرمند دیده شده و به روز باشد و برا‌ی مخاطب ایجاد انگیزه می‌کند چرا که کار تکرار‌ی و‌ کسالت‌آور دلزدگی به وجود می‌آورد. لازمه‌ موفقیت و پیشرفت صبر و علاقه است اینگونه مسیر راحت‌تر و جذاب‌تر است. اگر صرفا جنبه مالی در نظر گرفته شود تجاری سازی محسوب شده و صنایع‌دستی به حساب نمی‌آید.

بازار فروش جهانی محصولات چگونه است؟

محصولات سفال لعاب‌دار از جایگاه ویژه‌ای در صادرات جهانی بر‌خور‌دار است و علاوه ‌بر ‌آن حضور گردشگران خارجی و خرید آنها نیز ارزشمند است گرچه گاهی اوقات قیمت پایین محصولات آنها را دچار شک می‌کند که اگر صنایع‌دستی است، چرا ارزان است.

اگر به هنر‌های سنتی و هنرمندان توجه بیشتر‌ی شود قطعا دغدغه‌ها کمتر می‌شود که این مهم با فرهنگ‌سازی امکان‌پذیر بوده و در این صورت است که خلاقیت شکوفا ‌می‌شود و آثار هنری رواج و رونق پیدا می‌کنند. اجرا‌ی طرح‌های حمایتی و گسترش مراکز دائمی فروش محصولات هنری گامی مؤثر است که در صورت تداوم نویدبخش روز‌های خوبی برا‌ی هنر‌مند‌ان حوزه صنایع‌دستی البرز است.

منبع:میراث آریا

شنب غازان و هنر مکتب تبریز

یکی از شگفت‌آورترین حوادث تاریخ ایران پس از حملات ویرانگر مغولان شکل‌گیری بزرگ‌ترین و بی‌سابقه‌ترین حوزه‌های علمی (حوزه‌های اربعه رصدخانه مراغه، شنب غازان، ربع رشیدی و سلطانیه) و آبادانی تبریز و بسیاری از شهرهای دیگر ایران بوده، در این میان تبریز به‌عنوان پایتخت دولت ایلخانی و مرکز ثقل این حرکت پرشتاب در راه احیای فرهنگ و تمدن ایران در این مقطع از تاریخ شاهد شکل‌گیری پایه‌های سترگ هنر مکتب تبریز است.

غازان خان ایلخان مغول پس از بازگشت از جنگ موسوم به مجمع المروج در شام و پیروزی در این نبرد (۶۹۹ هجری قمری) تصمیم گرفت در محل ارغونیه که قبل از او پدرش ارغون خان در آن قصری برای خود برپا کرده بود، مقبره‌ای برای خودش بسازد. قبل از غازان، ارغون در این ناحیه شروع به آبادانی کرده بود.

خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی در این خصوص می‌نویسد: «چون ارغون بکار عمارت عظیم مایل بود در موضع شم تبریز شهری معظم بنیاد نمود و در آنجا خانه‌هایی را اساس افکند و فرمود که هر آفریده که خواهد در آنجا خانه سازد و آن را ارغونیه نام نهاد.»

به اعتقاد زنده‌یاد یحیی ذکاء، شنب در زبان مغولی به معنی مزار است و در تبدیل‌ها به‌صورت شم درآمده است، چنانکه دنب نوشته و دم خوانده می‌شود، از سوی دیگر در آذربایجان زمین‌های مسطح و علف‌زارهای کرانه رودخانه را شام یا شم می‌گویند و پیش از وجود شنب غازان به این بخش از تبریز شم یا شام می‌گفتند. تصادفاً این دو واژه و اصطلاح با هم تلاقی کرده و اینک آنجا را شام غازان ، شم غازان و شنب غازان به هر سه صورت می‌نامند.

خواجه رشیدالدین که بر اساس وقف نامه شنب غازان فضاهای معماری آن را شرح داده، خود تولیت شنب غازان را بر عهده داشته است. باید توجه داشت که یکی از ابداعات نوین در زمینه شهرسازی که در دوره غازان خان معمول شد، پدیده ابواب البر است که با الهام از بقاع متبرک و مشاهد و مزار اولیاء در ایران رواج یافت.

ابواب البر در این عصر مکان و محلی به‌منظور ترویج تعقل، عبادت و فضلیت است که برای کسب درجات و در هریک از زمینه‌های فوق بناهای مورد نیاز را هم احداث می‌کردند و معمولاً موقوفات لازم برای بقای آن در نظر گرفته می‌شد و این فلسفه وجودی ابواب البر در عرصه شهرسازی عصر ایلخانی است.

این مجموعه عظیم که نظیر آن در عالم اسلام کمتر دیده شده بود علاوه بر یک مقبره گنبددار مشتمل بر یک مسجد، دو مدرسه، یک دارالسیاده، یک رصدخانه، کتابخانه و یک دیوان‌خانه و چند گرمابه بوده است. کتابخانه یا دارالکتب شنب غازان یکی از مراکز کتاب‌آرایی مکتب تبریز تلقی می‌شود که بر اساس نوشته‌های رشیدالدین فضل ا… همدانی اصلاح و مرمت کتب و نیز تولید و کتابت کتاب‌های جدید در آن معمول بود،  برای این امور هزینه‌های خاصی در نظر گرفته می‌شد و هنرمندانی از ممالک مختلف در آن بکار کتاب‌سازی و کتاب‌آرایی مشغول بوده‌اند، از آن جمله می‌توان به عزالدین ابوالفضل الحسن بن یوسف الموصلی النقاش اشاره کرد، بر این اساس است که بررسی نقش مجموعه شنب غازان در روند شکل‌گیری مکتب تبریز و شکوفایی هنر این مکتب در دوره اول (دوره ایلخانی ) بسیار حائز اهمیت است.

منبع:میراث آریا

رادکان کردکوی، روستایی با ظرفیت‌های بکر گردشگری و قدمت تاریخی

رادکان، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان کردکوی در استان گلستان است. این روستا در ۳۵ کیلومتری جنوب غرب شهر کردکوی و در حدود ۵۰ کیلومتری شهرستان گرگان قرار دارد. ارتفاع روستای رادکان کردکوی از سطح دریا به ۱۴۴۸ متر می‌رسد و تحت تأثیر اقلیم کوهستانی، زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل دارد.

روستای رادکان در دامان البرز شرقی از شمال به ارتفاعات درازنو، از غرب به روستای کنداب، از جنوب به جنگل‌های اطراف و از شرق به روستاهای حاجی‌آباد و چمن‌ساور محدود می‌شود. ‏ ‏هم‌چنین ارتفاعات ییلاقی درازنو در شمال روستای رادکان به نام بام استان گلستان معروف است. چشم‌اندازهای این ارتفاعات که به روستاها و شهرهای اطراف اشراف دارند، از جاذبه‌های طبیعی روستا به شمار می‌آید.

به لحاظ طبیعی، اراضی جنگلی جنوب روستای رادکان از درختان پهن‌برگ مانند راش، ممرز، افرا، توسکا و… پوشیده شده است، این جنگل‌های سرسبز و با طراوت در فصل‌های بهار و تابستان، علاقه‌مندان بسیاری را به‌سوی خود جلب می‌کند.

از دیگر سو، رودخانه رادکان در جنوب آبادی جاری است و اطراف رودخانه رادکان که منبع اصلی تأمین‌کننده آب کشاورزی روستاست، در بیشتر روز‌های سال، محل مناسبی برای گذران اوقات فراغت و گردشگری است. ‏چشمه مشکی جار که معروف‌ترین چشمه روستا است، علاوه بر تأمین آب آشامیدنی روستا از جاذبه‌های طبیعی آن نیز به شمار می‌آید. ‏
‏موسیقی مردم روستای رادکان شامل ترانه‌ها و نغمه‌های محلی کتولی و حقانی است که بیشتر در جشن‌ها و عروسی‌های محلی نواخته و خوانده می‌شود.

پوشاک بیشتر مردم روستای رادکان لباس‌های رایج و معمولی است، ولی افراد میان‌سال و کهن‌سال از لباس‌های محلی استفاده می‌کنند. لباس‌های زنان، در طرح‌ها و رنگ‌های متنوع و شاد تهیه می‌شوند و مشتمل بر دامن‌های پرچین، پیراهن بلند و روسری است که با انواع زیورآلات و پولک‌های رنگی تزیین می‌شوند. در گذشته در این روستا نیز رشته‌های صنایع‌دستی مانند کارچاله‌بافی، چوخابافی، تولید لمه‌چوخا و… رواج داشته که در حال حاضر نیز همچنان بخشی از زنان روستا به تولید چنین محصولاتی مشغول‌اند.

کوچ عشایر در آغاز و نیمه هرسال یکی از جاذبه‌های روستاست. چشم‌انداز چادرهای عشایر و لباس‌های محلی رنگارنگ آنان، از دیگر جاذبه‌های روستای رادکان به شمار می‌آید. مردم روستای رادکان به زبان محلی مازندرانی سخن می‌گویند.
گریگوری مَلگونُف در سال ۱۸۵۸ و ۱۸۶۰ در پی انجام مأموریتی از سوی حکومت قفقاز به شمال ایران سفر کرد. در سفرنامه او آنجا که مناطق مرزی هزارجریب را برمی‌شمارد، نام روستای رادکان هم دیده می‌شود.

او از مرزهای هزارجریب چنین می‌نویسد: «استان استرآباد، رود کوچک ساور در روستای کندو در نیم فرسنگی غرب رادکان، روستای برکوله (بارکلا) و نیلا (نیالا) در اشرف در نزدیکی جاده شاهرود، روستای سرخ گریه (سرخ گریوه) و بالخاس (مال‌خواست) و چشمه آروس (چشمه آب‌شور روستای ارست یا همان باداب سورت) و چهارده (چهارده کلاته یا دیباج)».

برج رادکان

در جوار روستای رادکان، برجی وجود دارد که به برج یا میل رادکان شهرت دارد. برج رادکان در ۴ کیلومتری جنوب شرقی روستای رادکان، ۴۲ کیلومتری جنوب کردکوی و ۵۴ کیلومتری جنوب غربی گرگان در منطقه‌ای کوهستانی- جنگلی بر روی تپه‌ای طبیعی که از جنس خاک و سنگ است واقع‌شده و دارای موقعیت خاص طبیعی و سوق‌الجیشی است.
تمام بدنه بنا از آجر ساخته‌شده و آجرهای آن از نظر پختگی، رنگ و استحکام مانند آجرهای میراث جهانی گنبد قابوس است. پوشش بنا به‌ صورت دوپوسته بوده که پوسته داخلی به‌صورت تخم‌مرغی و پوسته دوم به‌صورت رک بوده و سازه بنا آجری با ملاط گچ است.

ورودی آن در ضلع جنوبی و دارای کتیبه به خط کوفی تزیینی است، هرچند در گذشته‌های دور تخریب‌شده است. در زیر ناحیه پاکار برج، کتیبه‌های زیبایی به خط کوفی و پهلوی با آجر و گچ اجرا شده که نام بانی اثر و شروع کار بنا (۴۰۷ ه.ق) و سال اتمام (۴۱۱ ه.ق) و نام معمار آن به اسم احمد ابن عمر نوشته‌شده است.

میل رادکان متعلق به قرن ۵ هجری قمری است و با شماره ۱۴۵ به تاریخ ۱۵ دی ماه سال ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

برای بنای برج رادکان تاکنون پژوهشگران کاربردهایی همچون قصر، مقبره، گنبد و برج را بیان کرده‌‌اند، اما تا زمان خواندن تمام کتیبه‌‌های این بنا برای قطعیت این موضوع، باید منتظر بود. تاکنون بر اساس متن‌های قرائت‌شده برخی از این کتیبه‌‌ها، گفته‌ شده است که بنای رادکان متعلق به یکی از اسپهبدان آل‌باوند تبرستان به نام ابوجعفر محمد ابن وندریان بوده است و این گنبد مدفن او است.

بر کتیبه‌ای که در زیر گنبد دیده می‌شود، ساخت آن در سال ۴۰۷هجری قمری ذکرشده است. این بنا از دو قسمت گنبد و بدنه تشکیل‌شده است. گنبد آن به‌صورت ترک (مخروطی شکل) و دو پوسته است، که بیش از ۳۵متر ارتفاع دارد. بدنه بسیار ساده و دارای آجرچینی معمول و دارای تزیینات آجرکاری و گچ‌بری است. به‌منظور استحکام‌بخشی بیشتر حدفاصل بندهای آجرها با فشار انگشت دست به داخل فشرده ‌شده که قابل‌توجه است.

زیباترین قسمت بنا در بخش فوقانی آن قرار دارد که عبارت از دو ردیف قطاربندی و دو کتیبه کوفی و پهلوی است، در میان تزئینات آجرکاری و گچ‌بری نام بانی و تاریخ ساخت بر آن نوشته‌شده است. طرح داخلی گنبد رادکان مدور و دارای نمایی ساده از گچ و آهک است. در تمام بدنه بنا، آجر و ملاط گچ و آهک به کار رفته است.

در گذشته کتیبه‌ی به خط کوفی بر ورودی بنا وجود داشته که در دوره قاجار، به سرقت رفته است.

سقاخانه حضرت ابوالفضل(ع) رادکان

در دل روستای رادکان بنای خاصی وجود دارد که ملجا و مکانی برای مردم رادکان و روستاهای اطراف‌ و اکناف است. این بنا، سقاخانه ابوالفضل (ع) است، اتاقی کوچک اما باصفا که مردم وقتی به آنجا می‌رسند شمعی روشن کرده و درد دلی می‌کنند. آنگاه با روحی آسوده‌خاطر به مأمن خود بازمی‌گردند و می‌دانند که مشکلشان حل می‌شود. اینجا همان‌جایی است که روزهای تاسوعا و عاشورا پذیرای هزاران دردمند است که می‌آیند تا دست به دامن ابولفضل‌العباس (ع) و امام حسین (ع) شوند.

بقعه سقاخانه در سال ۱۳۶۵ به همت اهالی و هیئت‌امنای وقت تجدید بنا شد. در این مکان شش باب زائرسرا برای استفاده زائران ساخته‌شده است. بیشتر مسافران و زائران در فصل بهار و تابستان به این مکان مذهبی سفر می‌کنند چون در فصول دیگر به علت مشکلات راه امکان دسترسی بسیار مشکل بوده و جاده آن کوهستانی و برف‌گیر است. برنامه مذهبی اول تا دهم محرم مردم رادکان و حتی روستای هم‌جوار در این مکان مذهبی بسیار باشکوه برگزار می‌شود.
سقاخانه رادکان از چند بخش اصلی و اساسی شامل محراب، آب‌خوری، جام چهل‌کلید، تندیسی فلزی که نماد دست‌بریده ابوالفضل (ع) است، تشکیل شده است.

منبع:میراث آریا

«نوی ‌شوان‌اشتین»، قویی سفید در قلب آلمان

همیشه بازدید از قلعه‌ها دوران تاریخی، جنگ و حفاظت از منطقه‌ای را برای بیننده تصور می‌کنند، اما وجود برخی از قلعه‌ها چنین حسی را به بازدیدکننده خود القا نکرده و در برخی از موارد مخاطبینش را به دوره‌ای از زندگی خود در کودکی خواهد برد. قلعه «نوی ‌شوان‌اشتین» یکی از قلعه‌هایی است که تنها حس و حال کارتون‌های دیزنی را به مخاطب خود منتقل می‌کند.«شوان‌اشتین» از محبوب‌ترین قلعه‌های آلمان و به دلیل ظاهر و چشم‌انداز اطرافش یکی از جاذبه‌های گردشگری پرطرفدار در اروپا است. این قلعه در باواریا نزدیک به شهر فوسن واقع شده و می‌توان گفت استواری و ایستادگی در دل کوه‌های آلپ اولین تصویری است که برای بازدید کنندگانش رقم خواهد زد.

این قلعه اما به دلیل معماری برفی رنگ و محل قرارگیریش بر روی تپه‌ها به «قلعه قوی سفید» نیز شهرت دارد و گردشگرانی که به آلمان سفر می‌کنند به هیچ عنوان بازدید از قلعه‌ای که توسط پادشاه لودویگ دوم ساخته شده است، را از دست نخواهند داد.

همانطور که در ابتدا نیز به آن اشاره شد این قلعه به دلیل تفاوت در ظاهرش نسبت به دیگر قلعه‌ها الهام‌بخش کارتون‌های دیزنی نیز بوده است و در چند انیمیشن معروف دنیای دیزنی از جمله «زیبای خفته» شاهد حضور تصویر این قلعه هستیم.

این قلعه توسط پادشاه لودویگ دومکه به «پادشاه داستان‌های افسانه‌ای» شهرت دارد ساخته شده و گفته می‌شود که علاقه شدید این پادشاه به «ریچارد واگنر» آهنگساز مشهور، ساخت این قلعه را به دنبال داشته است.

علاقه شدید پادشاه به واگنر در حدی بود که تمام تزئینات این قلعه بر اساس داستان‌ها و مفاهیم اپراهای «تریستان و ایزولده»، «زیگورد»، «لوهنگرین، شوالیه قو»، «پارسیفال»  و «مینه‌زینگر تانهاوسر» ساخته شده است. البته این موضوع را نیز باید در نظر داشت که تزئینات و نقوش به‌ کار رفته در دیواره‌های این قلعه، عمدتا مرتبط با اساطیر و شخصیت‌های حماسی بوده و ریچارد واگنر در اپراهای خود از این نقوش و مفاهیم نیز الهام گرفته است.

در اوایل قرن ۱۹ میلادی بسیاری از قلعه‌های مربوط به قرون وسطی در کشور آلمان در دست تعمیر و بازسازی قرار گرفته بودند و لودویگ دوم نیز که از کودکی در دنیای خیالی و اسرارآمیز اسطوره‌ها زنگی می‌کرده است بازسازی یکی از قلعه‌ها را به عهده می‌گیرد و در نامه‌ای به واگنر می‌نویسد، «قصد دارم قلعه ویرانه موجود در منطقه هوهن شوانگو در نزدیکی پولات جرج را بر اساس سبک اصیل قلعه‌های متعلق به شوالیه‌های آلمانی بازسازی کنم. باید اعتراف کنم که هدف من این است که در آینده، روزی در این قلعه ساکن شده و در آن زندگی کنم».

ساخت قلعه در سال ۱۸۶۹ میلادی آغاز و طراحی آن به «کریستیان یانک» که طراح صحنه‌های تئاتر بود، سپرده شد و معمار «ادوارد ریدل» وظیفه انجام کارها را بر عهده داشت. لودویگ نقشه‌های بسیار بزرگی برای اتمام و زندگی در این قلعه در سر داشت که به حقیقت تبدیل نشد و او نتوانست تا تکمیل ساختمان قلعه زنده بماند. در نهایت باوجود نقشه‌های بزرگی که پادشاه لودویگ دوم برای این قلعه داشت، از ۲۰۰ اتاقی که قرار بود ساخته شود تنها ۱۴ اتاق آن به طور کامل تمام شد و بازدید کنندگان نیز تنها می‌توانند از همین ۱۴ اتاق دیدن کنند.

از جاذبه‌های این قلعه علاوه بر چشم‌انداز بکر و چشم‌نوازش در محیط بیرونی می‌توان به نقاشی‌های دیواری و به خصوص نقاشی‌هایی که روی سقف‌های قلعه هستند، اشاره کرد؛ چرا که هر چشمی را به خود خیره می‌کنند. یکی از اتاق‌هایی که نباید دیدن آن را از دست داد اتاق اصلی پادشاه است که تماما از طلای خالص ساخته شده و تمام پارچه‌های به کار رفته در آن از پرده‌ها گرفته تا روتختی‌ها و… از ابریشم خالص تهیه شده‌اند.

شوان‌اشتین چون در قرن ۱۹ که دیگر از قلعه‌ها برای اهداف نظامی و دفاعی استفاده‌ای نمی‌شده، ساخته شده با پارادوکسی در نام خود به عنوان «قلعه قوی سفید» همراه است. پس به واسطه پارادوکسی که این قلعه در نام خود دارد سالانه تا قبل شیوع بیماری کرونا چیزی حدود یک‌ونیم میلیون بازدیدکننده داشته است و به همین دلیل یکی از محبوب‌ترین و پربازدیدترین قلعه‌های اروپا محسوب می‌شود.

منبع:ایسنا

آثار فاخر هنر سنتی، «میراث فرهنگی» برای آیندگان است

 هنرمند پیشکسوت منبت‌کار، آثار فاخر هنرهای‌ سنتی را «میراث ‌فرهنگی» برای آیندگان دانست و گفت: اگر این آثار خلق و حفظ نشود در ۱۰۰ سال آینده حرفی برای گفتن از هنر دوران معاصر نخواهیم داشت.

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، استاد مهدی طوسی هنرمند پیشکسوت منبت‌کار متولد سال ۱۳۳۰، دارای مدرک درجه یک هنری (معادل دکتری) و بازنشسته پژوهشکده هنرهای‌ سنتی پژوهشگاه میراث ‌فرهنگی،گردشگری و صنایع‌دستی است؛ او با مدرک دیپلم سال ۱۳۶۱ در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی استخدام شد و به عنوان راهنمای موزه و بخش تبلیغات در مجموعه‌های فرهنگی تاریخی سعدآباد و نیاوران و موزه آبگینه فعالیت داشت. طوسی پیش از آغاز دوران کاری هنری و انتقال به پژوهشگاه میراث ‌فرهنگی، ۱۲سال مسئول روابط عمومی سعدآباد بود.

آثار و نگاره‌های چوبی استاد طوسی در گروه منبت ظریف یا چاقویی قرار دارد؛ هنری بسیار ظریف و دقیق که بر روی قطعات کوچک چوب‌های شمشاد (زرد) و عناب (قرمز) و گردو (قهوه‌ای) و با استفاده از قلم‌های ریز و ذره‌بین انجام می‌شود، هنری که به سوزن در چشم فروبردن معروف است.

حضور در بیش از  ۸۰ نمایشگاه داخلی و خارجی، کسب رتبه‌های برگزیده و برتر در ۲۵ نمایشگاه و مسابقه بین‌المللی، دریافت جوایز و  تقدیرنامه از بیشتر مقامات عالیرتبه کشور و خلق بیش از ۱۴ اثر فاخر موزه‌ای در کارنامه هنری این پیشکسوت هنرمند به چشم می‌خورد.

طراحی و خلق آثاری از جمله کتاب‌های نمادین از قرآن کریم و دیوان حافظ و با نقش و نگارهای منبت مشبک، تذهیب تا مقرنس و خوشنویسی، رحل قرآن و آثاری مزین به نام ائمه اطهار (ع)، قلم و قلمدان و جای‌مرکب و انواع تابلوهای خوشنویسی و نظایر آن‌ها با زمینه‌ها و طرح‌های فرهنگی، اسلامی و عرفانی که اکنون در موزه‌های مختلف کشور از جمله گنجینه موزه هنرهای سنتی میراث فرهنگی و موزه صنایع دستی و موزه ملی قرآن و موزه بنیاد امیرکبیر نگهداری می‌شود، حاصل بیش از سه دهه تجربه زندگی هنری و از آثار ماندگار این استاد پیشکسوت منبت کار است.

او معتقد است «خلاقیت و ذوقی که در آثار فاخر تجلی می‌کند نعمت خدادادی است، نباید متوقف شود؛ روح هنر باید در آثار همواره ساری و جاری شود و حیف است اگر به هر دلیلی آثار هنری ارزشمند و موزه‌ای که میراث ماندگار برای آینده یک ملت محسوب می شود، تولید نشود.»

طوسی ریشه گرایش به هنر را علاقه و تماشای دقیق اماکن تاریخی باستانی و هنر معماری و سنگ‌نگارانه و نقوش، آیینه‌کاری‌هایی که در سفر به مناطق مختلف کشور در دهه ۵۰، قبل از ورود به سازمان میراث‌فرهنگی و فعالیت در شرکت‌های راه‌وساختمانی در بخش خصوصی داشته، می داند و معتقد است «در کار هنری، ۹۹درصد نگاه‌کردن و تفکر است و فقط یک درصد کار کردن است، روش کار و  ابزار کار را می‌توان آموخت، اما تولید یک اثر هنری به خلاقیت و اندیشه بستگی دارد.»

آثار این پیشکسوت هنرمند که خلق و تجلی هنر قدسی و معنوی است در دو دهه اخیر علاوه بر نمایش در کشورهای خارجی در نمایشگاه‌های بین‌المللی قرآن کریم و کتاب تهران و همچنین در ادوار جشنواره‌ رضوی و بسیاری از نمایشگاه‌های هنری کار بر روی چوب در شهرهای مختلف کشور به نمایش گذاشته شده و همواره مورد توجه علاقه‌مندان قرار گرفته است؛ وی همچنین دو اثر منبت ظریف در دوازدهمین نمایشگاه نگاره‌های چوبی که در بهمن ماه ۹۹ در فرهنگسرای نیاوران به نمایش گذاشته بود.

به دنبال خلق اثر هنری فاخر و میراث فرهنگی برای آیندگان هستم نه شهرت

طوسی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا بیان کرد: ‌هنرمندان و خالقان آثار فاخر و موزه‌ای سختی‌های بسیاری را از جهات مختلف تحمل می‌کنند، اما به عشق روح‌ِهنر باز هم کار  و اثر تولید می‌کنند، اما به واقع دولت‌ها باید از آنها حمایت کنند؛ هنرمند سرمایه، جان، روح و جسم خود را برای تولید یک اثر فاخر می‌گذارد، گاهی چندین سال برای تولید یک اثر وقت صرف می شود، دولت باید از آثار موزه‌ای و فاخر و ارزشمند که زمان‌بر است حمایت کند؛ نه اینکه فقط در نمایشگاه‌ها ارائه شود؛ گاهی هنرمند برای زندگی خود حتی برای هزینه ازدواج فرزندان خود با مشکل اقتصادی مواجه است و مجبور می‌شود آثار فاخر را حتی زیر قیمت و ارزش واقعی و به اجبار و ضرر بفروشد.

به‌دنبال معروف شده نبودم و نیستم، فقط عاشق تولید و خلق اثر هستم. شهرت چه چیزی برای من خواهد داشت، برای من خلق یک اثر فاخر میراث فرهنگی برای آیندگان اهمیت داردطوسی درباره حمایت دولت‌ها از هنرمندان و آثار هنرهای سنتی گفت: گاهی یک هنرمند در شرایطی قرار می گیرد که مجبور می‌شود برخی آثار خود را به برخی مجموعه‌داران داخلی و خارجی – شاید زیر قیمت و شاید هم به‌ قیمت – بفروشد، اما حیف است این آثار دست مجموعه‌داران بچرخد، این آثار باید در جایی باشد که مردم آن را ببیند و از تماشای هنر،خلاقیت، فلسفه و حکمت آن لذت ببرند.

هنرمند پیشکسوت منبت‌کار گفت: مسئولان فرهنگی کشور وقتی می‌بینند که آثار یک هنرمند هر سال جزو آثار برگزیده جشنواره‌ها و نمایشگاه‌ها می‌شود، می‌توانند از بودجه و اعتباری که برای همان نمایشگاه‌ها هزینه می‌شود چند اثر از هنرمندان مختلف در رشته‌های مختلف را خریداری کنند، یک مجموعه آثار فاخر هنری گردآوری می‌شود؛ بجای اینکه یک هنرمند را با همه هزینه‌های سفر به نمایشگاه‌های داخلی و خارجی بفرستند، می‌توانند این مجموعه آثار را که خریداری کرده‌اند، در هر جایی از دنیا ببرند و به نمایش بگذارند، یقینا هزینه‌ها هم کاهش می‌یاید.

وی بیان کرد: معمولا خود هنرمندان آنچنان توان مالی ندارند که با هزینه شخصی به نمایشگاه‌های خارجی بروند یا نمایشگاه انفرادی در گالری‌ها برگزار کنند، یا از مجموعه آثار خود کاتالوگ و کتاب منتشر کنند؛ در هر نمایشگاه خارجی که حضور داشتم یا دولت هزینه داده و یا در نمایشگاه‌های داخلی شهرداری‌ها و سازمان‌های فرهنگی و هنری، آن هم برای برنامه‌ها و اهداف فرهنگی سازمانی، هزینه کرده‌اند، من که به دنبال معروف شدن نبودم و نیستم، فقط عاشق تولید و خلق اثر هستم و شهرت چه چیزی برای من خواهد داشت، برای من خلق یک اثر فاخر میراث فرهنگی برای آیندگان اهمیت دارد.

طوسی گفت: مرحوم دکتر حسن حبیبی (خدا رحمتشان کند) پس از دوره معاون اولی ریاست‌جمهوری رییس بنیاد ایران‌شناسی شد؛ جلسات ادواری با هنرمندان داشتند، همان زمان در جلسه‌ای به ایشان گفتم که مصوبه خود هیات‌وزیران است که دستگاه‌ها یک‌درصد از بودجه جاری را به خرید آثار هنری اختصاص دهند، اما دستگاه‌ها آن را انجام نمی‌دهند؛ خدا رحمتشان کند، خندید و گفت «مگر چند وزیر و چند اتاق وزیر داریم که بخواهند این همه آثار را بخرند و در اتاق‌های کارشان بگذارند…»

کتاب مصور از آثارم ندارم

هنرمند پیشکسوت منبت‌کار گفت: آثار هنری که خلق کردم را به برخی مراکز فرهنگی و موزه‌ها هدیده دادم؛ کتاب مدون و مصوری از آثارم ندارم، حتی یک عکس از آنها هم ندارم؛ آن زمان هم پول نداشتم که عکاسی حرفه‌ای انجام بدهم، هیچ‌کس هم نبود که آثار را با همان فلسفه و حکمت شان گردآوری کند، البته برخی آثار را به موزه‌ها فروخته‌ام و برخی دیگر هم در مراکز و سازمان‌ها قرار دارد، که شاید در اتاق مدیرعامل و مقام عالی‌رتبه آن سازمان باشد که در معرض دید میهمانان خارجی باشد، حتی اگر می‌خواستم عکاس ببرم و از آن آثار عکاسی کنم، شاید به‌راحتی ممکن نبود. انتظار داشتم مسئولان حمایت کنند و کتاب این آثار را تولید کنند که البته انجام ندادند؛ یک اثر با موضوع امام علی(ع) تولید کردم خط و نمونه آن در تاریخ نیست، تصویر آن در کتابی منتشر شده است که ناشر آنرا چندصد هزار تومان می‌فروشد.

وی تصریح کرد: بیشتر مسئولان آثار مرا در نمایشگاه‌ها دیده‌اند و در همان زمان نمایشگاه‌ها و بازدیدها از آثار عکس انداخته‌اند، من نه عکاس خصوصی دارم و نه علاقه‌ای به عکس گرفتن و عکس جمع کردن، تلفن همراه و دوربین حرفه‌ای هم ندارم، که بخواهم عکس با کیفیت بگیرم، اما از مجموعه آثار در قالب یک مجموعه ماندگار و یادگار هیچ عکسی ندارم.

حاضرم گرسنگی بکشم و آثارم را نفروشم تا مردم آنها را در نمایشگاه‌ها ببینند

طوسی گفت: آثاری هنری که خلق کرده‌ام، جزو آثار برجسته شناخته شده کشور است و بر اساس قانون امور استخدامی کشور، برای خلق یکی از همین آثار از وزیر فرهنگ و ارشاد(وقت) یک گروه تشویقی شغلی آثار و خدمت برجسته گرفته‌ام؛ در این قانون اگر کارمندی، سازمان خود را در سطح کشور معرفی کند بالاترین مقام دستگاه می‌تواند یک گروه تشویقی و اگر در سطح جهان مطرح کند می‌تواند دو گروه شغلی به او بدهند، من هم در نمایشگاه بین‌المللی کتاب، یکی از آثار هنری ایران را مطرح کردم، اما انتظار دارم این آثار که با تایید و تشخیص و طبق قانون، برجسته و فاخر تشخیص داده شده و در موزه یا در یک سازمان قرار دارد یک ویترین داشته باشد و در معرض دید عمومی قرار بگیرد.

هنرمند پیشکسوت منبت‌کار با بیان اینکه کم‌نظیری و بی‌نظیری آثار را اهل فن و مخاطب آن هنر باید تشخیص دهد، گفت: عامه مردم شاید هنرمند نباشند، اما زیبایی را کاملا درک می‌کنند؛ اگر ۱۰ اثر هنری کنار هم قرار داده شود، مردم زیباترین اثر را تشخیص می‌دهند؛ و نیازی به متخصص‌بودن و اهل‌فن بودن ندارد؛ آثاری را که تولید می‌کنم در نمایشگاه نمی‌فروشم؛ نمونه‌های آن در بازار هم نیست، این آثار اگر به شخص فروخته شود یا در خانه نگهداری می‌شود، یا در دست مجموعه داران بچرخد و حراج شود، حیف است، اینگونه آثار باید برای آینده مردم حفظ شود.

وی گفت: حاضرم گرسنگی و سختی بکشم، اما آثارم را نفروشم و نگه‌ دارم تا همه مردم در نمایشگاه‌ها ببینند، آثاری که تولید کرده‌ام در چند دوره نمایشگاه بوده و فقط تعداد محدودی از مردم آنها را دیده‌اند، اما همه ۶۰ – ۷۰ میلیون نفر ایرانی که ندیده‌اند، و اگر هم در خانه من باقی بماند باز هم دیده نمی‌شود؛ دولت باید از هنرمند و آثار هنری حمایت کند تا همه مردم ایران و جهان آثار فاخر هنرهای‌سنتی را ببینند.

آثار هنری حفظ نشود در ۱۰۰ سال آینده حرفی برای گفتن از هنر دوران معاصر نداریم

طوسی گفت: اگر آثار هنرهای سنتی معاصر حفظ نشود در ۱۰۰ سال آینده حرفی برای گفتن از هنر این دوران و از تاریخ فرهنگ و هنر مملکت در قرن اخیر نخواهیم داشت، آنچه اکنون می‌بینیم از آثار هنری دوره صفویه است، آثار هنرمندانی است که شاید آن موقع هم فقیر و گرفتار بودند و به نوع حکومت هم کاری نداشتند وقتی می‌دیدند که می‌توانند فرهنگ بسازند و اثری خلق کنند، کار کردند و اثر فاخر تولید کردند و آثارشان هم در حال حاضر در موزه‌های ایران و جهان قرار دارد.

امثال من که به دنبال سفر خارجی و فروش هنر نیستند؛ من به آینده هنرسنتی و میراث‌فرهنگی ملتم فکر می‌کنم.هنرمند پیشکسوت منبت‌کار اظهار داشت: اگر هنرمند حمایت نشود مجبور است به سمت تولید بازاری برود، زیرا نیازمند شغل و معیشت روزمره است، اکنون حتی کار هنر دستی را با ابزار و ماشین‌آلات هم انجام می‌دهند، اما اگر صیانت از اثر فرهنگی، دینی و عرفانی مد نظر است، دولت‌ها باید یا کار سفارش دهند و یا آثار هنرمندانی که کار نمایشگاهی، موزه‌ای و فاخر تولید کرده‌اند را شناسایی و خریداری کنند.

طوسی افزد: هر سال نمایشگاه‌های بین‌المللی با چندصد میلیارد تومان هزینه برگزار می‌شود اگر بخشی از این هزینه به خرید آثار اختصاص یابد و از هر هنرمند۱۰ اثر فاخر بخرند تا ۵ سال می‌توانند بهترین نمایشگاه‌های هنری را در داخل و خارج برگزار کنند.

وی افزود: در طول این سال‌ها با هزینه دولتی در نمایشگاه‌های خارجی در انگلیس، آفریقایی‌جنوبی، مراکش، الجزایر، هند، جمهوری آذربایجان و قزاقستان حضور داشته‌ام؛ اما امثال من که به دنبال سفر و فروش هنر نیستند؛ اگر پول داشته باشیم و یا بخواهیم که می‌توانیم بر اساس سبک و قالب فرهنگ و هنری بازار آن کشورها کار کنیم و پول درآوریم، اما من به آینده هنرسنتی و میراث‌فرهنگی ملتم فکر می‌کنم.

طوسی گفت: از سال‌ها پیش یکی از شیوخ ثروتمند کویت (مرحوم طارق سید رجب که به پدر موزه‌های کویت مشهور شد) دستور داده بود کارشناسان و متخصصان در جهان تحقیق و مطالعه کنند بگردند و آثار فاخر هنرمندان برجسته جهان اسلام را شناسایی و خریداری کنند با هدف حمایت از هنرمندان مسلمان جهان و با پول خود یک یک موزه ساخت و اکنون تمام این آثار را در آن موزه به نمایش گذاشت و اعلام کرد «این موزه با همه این آثار فاخر هدیه به ملت کویت»؛ اما در کشور ما برخی مجموعه‌داران با این تفکر و بیان که «هنرمندان محتاج و نیازمند هستند» بر سر قیمت آثار می‌زنند و آنها را زیر قیمت می‌خرند و در لندن به حراج می‌گذارند و می‌فروشند.

شیوه استاد-شاگردی جایی در نظام آموزش عالی نداشت

طوسی درباره ضرورت آموزش شاگرد و توسعه شیوه استاد-شاگردی برای صیانت از هنرهای‌سنتی کشور گفت: نوع کار موزه‌ای و فاخر به هنرمند فرصت نمی‌دهد که بتواند به صورت منظم شاگرد آموزش دهد، البته دو دوره در دانشگاه سوره و دانشکده میراث‌فرهنگی تدریس کردم، اما واقعا فرصت نمیشد.

هنرمند پیشکوست منبت کار با اشاره به افتتاح دانشگاه استاد فرشچیان در ایران، گفت: استاد فرشچیان شیوه استاد-شاگردی را مدنظر داشت، ۱۰ تا ۲۰ سال در فرهنگستان هنر و ادب، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و میراث فرهنگی تا ریاست‌جمهوری هم موضوع را پیگیری می‌کرد که دانشگاه هنری و تخصصی به شیوه استاد-شاگردی، نه یک دانشگاه صرفا تئوری و مدرک‌گرا، تاسیس شود.

وی افزود: استاد فرشچیان این همه تلاش کرد تا این سبک آموزش جا بیفتد، چرا که شیوه استاد-شاگردی در وزارت علوم جایی نداشت، اختلاف نظر وجود دارد؛ باید بازار و اقتصاد و جایگاه استاد را در نظر بگیرند؛ می‌خواهند از یک استاد سرکلاس استفاده کنند به او حقوق اداری بدهند در صورتی که اگر او یک‌جا بنشیند و یک اثر فاخر خلق کند، ارزش مادی و معنوی اثر او بسیار بیشتر است.

منبع:ایرنا

قلعه گبری؛ یادگار ساسانیان در ری

قلعه گبری یادگار دوران ساسانی است که در قلب محله محروم علایین قرار گرفته است.

 این قلعه تاریخی معماری زیبا و خاصی دارد که نظیر آن را در شهر و روستاهای امروزی نمی‌توان دید. خشت و گل دیوارهای قلعه چنان قطور و پرهیبت روی هم انباشته شده که به قلعه خشتی شکل و شمایل دژی سنگی را بخشیده‌اند. در جاهایی که باد و باران ملات دیوار را فروریخته حفره‌های غارمانندی به وجود آمده است. گذر زمان و فرسایش خاک برج و باروهای قلعه را فروریخته، اما همان جلال و جبروت دیوارهای بلند خشتی و گلی این بنای ۲ هزار ساله هم برای‌آبادی و رونق گردشگری یک شهر کفایت می‌کند و شاید اگر در محلی جز جنوب تهران قرار داشت، پای گردشگران بسیاری به آن مکان باز می‌شد.

نشانی قلعه گبری سر راست است: «شهر ری، بزرگراه شهید آوینی، خیابان شهید کریم شیرازی، شهرک علایین» دیوارهای بلند و ناهموار قلعه گبری از ابتدای خیابان عریض و طویل شهید شیرازی پیداست و برای رسیدن به آن حاجتی به گشتن و پرس‌وجو نیست، اما باید به تماشای بیرون قلعه قناعت کنید و از داخل قلعه که انبار وسایل آستان حضرت عبدالعظیم(ع) است، نمی‌توانید بازدید کنید. قلعه گبری در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده. در این روزهای کرونایی بازدید از قلعه گبری که در فضای باز قرار دارد پیشنهاد مناسبی است، اما رعایت پروتکل‌های بهداشتی و استفاده از ماسک و دستکش را از یاد نبرید.

منبع:همشهری

موغار؛ دروازه هفت شهر لیلاز

یک پژوهشگر میراث فرهنگی گفت: روستای موغار در ۲۵ کیلومتری شهر اردستان قرار دارد و به تازگی جزء بخش مهاباد شده؛ این روستا در کنار جاده ترانزیت تهران – بندرعباس قرار گرفته است.

گردشگری آسان، برگ برنده گردشگری پساکرونا

بسیاری از مقاصد سراسر جهان که به دنبال بازگشت به موفقیت‌های گذشته خود بعد از بیماری همه‌گیر کووید و روال عادی هستند، اطمینان از دسترسی به منابع گردشگری برای گردشگران با شرایط خاص می‌تواند به‌عنوان برگ برنده و سرنوشت‌ساز باشد.گردشگری در دسترس (Accessible Tourism)، تلاش مداوم برای در دسترس بودن مقصد، محصولات و خدمات گردشگری، بدون در نظر گرفتن محدودیت‌های جسمی یا فکری، معلولیت‌ و سن افراد است.

صنایع‌دستی حوزه‌ای به گستردگی تاریخ

با توجه به قدمت آثار مکشوفه در حفار‌ی‌ها‌ی باستان‌‌شناختی از اقصی ‌نقاط ایران‌زمین و کشف آثار به جا‌مانده‌ از ادوار مختلف تاریخی و فرهنگی همچون سفال، فلز‌ات، دست‌بافته‌‌ها‌ی بشر‌ی و… وجود صنعت و صنعتگران اثبات شده است.

هنر‌هایی اصیل و ‌‌کهن که همچنان هنرمندان بسیار‌ی در‌صدد زنده نگه‌داشتن و احیا‌ی آن‌ها هستند. همواره تهیه و تولید صنایع‌دستی با توجه به شرایط جغرافیایی و مواد اولیه در دسترس بومی امکان‌پذیر بوده و این امر بر ارزش و اصالت آثار خلق شده افزوده است.

یکی از جاذبه‌های فرهنگی مورد توجه گردشگر‌ان و‌ مسافر‌ان، صنایع‌دستی و هنر‌های سنتی مقصد و منطقه هدف گردشگر‌ی است که زمینه لازم برا‌ی توسعه زیرساخت‌های اقتصادی و اجتماعی را فراهم می‌کند.

صنایع‌دستی ماهیت و اصالت بومی، فرهنگی، طرز ‌فکر‌ و آداب‌و‌رسوم محلی را در قالب اثر‌ی دست‌ساز و هنر‌ی متجلی می‌کند و به عنوان نماد و یاد‌گار‌ی سفر، هدیه ارزشمند‌ی به شمار می‌آید.

رنگ، طرح، کیفیت و قیمت از جمله عوامل مهم و اثر‌گذار در ترغیب گردشگر به خرید اثر هنری است که حاصل دست‌رنج هنر‌مند‌ان و صنعتگران خوش ذوقی است که هنر و مهارت را در هم آمیخته‌اند.

وجود کار‌گاه‌ها‌ی تولید‌ی به منظور تهیه و تولید انبوه صنایع‌دستی، بازاریابی و فروش محصولات تولید‌ی رأس هرم بنیادی است که راه ارتزاق هنر‌مند‌ان قانع و صبور‌ بی‌شمار‌ی به حساب می‌آید.

هنرمندان چراغ امید را در جامعه بحران‌زده روشن نگه‌داشته و با وجود مشکلات اقتصاد‌ی با تهیه و تولید مواد و ابزار اولیه چرخ این صنعت کهن و اصیل را به گردش در می‌آورند.

ایجاد زمینه‌ها‌ی لازم از قبیل ارائه تسهیلات بانکی، ایجاد فضای دائمی نمایشگاهی برای عرضه و فروش محصولات تولید‌ی و بر‌گزار‌ی دوره‌های بازاریابی آنلاین با توجه به گسترش فضا‌ی مجاز‌ی و استقبال از خرید‌ها‌ی اینترنتی از جمله اقداماتی است که اثر‌گذار بوده و حاصل آن در مدت زمان کوتاه به چشم می‌آید.

افزایش سطح آگاهی و فرهنگ‌سازی در میان اقشار گو‌‌نا‌‌گون جامعه به منظور خرید صنایع‌دستی ساخت دست هنر‌مند‌ان خوش‌ذوق علی‌رغم مشکلات اقتصاد‌ی مردم هنردوست که همواره ارزش و احترام خاصی قائل بوده‌اند و برای تهیه هدیه‌ای فرهنگی و شایسته به خرید صنایع‌دستی بومی ایرانی تمایل داشته یکی دیگر از راهکارهای حمایت از هنرمندان این حوزه است.

لزوم توجه به مشکلات، دغدغه‌ها و بر‌طرف کردن موانع موجود بر سر راه هنر‌مند‌ان نیاز‌مند توجه بیشتر مسئولان است. پیوند ناگسستنی میان میراث‌فرهنگی، گردشگر‌ی و صنایع‌دستی به عنوان اضلاع مثلث فرهنگی، اقتصاد‌ی و تاریخی در حکم اهرم محرکه‌ای بسیار قوی به منظور رشد و ارتقا‌ی توان و مهارت اجتماعی است.

قدمت، اصالت و پیشینه تاریخی ایران‌زمین مایه‌ افتخار و سربلندی در جهان است. هنر همواره در هر شرایط نا‌بسامانی همچون جنگ، در‌گیر‌ی، انحطاط، کمبود و تحریم‌ به حیات خود ادامه داده و در این میان هنر‌مند‌ان به عنوان سر‌دمدار‌ان این راه پر فراز‌و‌نشیب دست از تلاش خستگی‌ناپذیر بر‌نداشته و با وجود مشقات و مشکلات موجود همواره رو به جلو حرکت کرده‌اند.

هنر همچون نور در تاریکی هدایت‌گر مردمان و احیا‌‌گر ارز‌ش‌ها‌ی معنوی در اجتماع بوده و از این طریق بذر امید و نشاط را بر رو‌ی زمین گسترانیده است. بر این اساس لزوم رسیدگی به دغدغه‌‌ها و مشکلات هنرمندان از طرف مسئولان و نهاد‌های مربوطه و ایجاد زیر‌ساخت‌ها امر‌ی ضرور‌ی است.

موفقیت طرح‌ها و برنامه‌ها‌ی حمایتی در گرو همراهی و همدلی هنرمندان و حامیانی است که به کار تیمی معتقد بوده و حاصل تلاش جمعی را برای رفع موانع و مشکلات سر‌لوحه کار خویش قرار داده‌اند.

انسجام و همبستگی دو رکن اساسی به منظور چیره شدن بر مسائلی است که ذهن را از هدف اصلی دور می کند و فرد را از ادامه راه باز‌می‌دارد. هنرمندان همیشه ثابت کرده‌اند که با فعالیت گروهی می‌توان موجب تقویت روحیه شد که از جمله نیاز‌ها‌ی ضرور‌ی محسوب می‌شود.

منبع:میراث آریا

آبشار کمردوغ،‌ جلوه‌ای زیبا از طبیعت دلبرانه ‌کهگیلویه

در این بخش از بهشت رویایی طبیعت کهگیلویه نغمه سرایی پرندگان، صدای شرشر چشمه ساران، آبشارها، سبزه زاران، گل‌های رنگارنگ و رقص گندم زارها هر انسانی را شیفته خود می‌کند.

این شهرستان به دلیل وجود بافت ۳۵ هکتاری بلاد شاپور یادگار دوره صفوی و طبیعت بکر و دست نخورده آن در فصل بهار به عروس طبیعت جنوب غربی ایران تبدیل می‌شود.

شهرستان ‌کهگیلویه مردمانی مهربان و مهمان‌نواز دارد که دلشان پر از عشق و محبت به ایرانیان است و چشمشان قدمگاه مهمانان و هرچه دارند و ندارند، برای میهمانان خود در طبق اخلاص می‌گذارند. یکی از جاذبه‌های بسیار دیدنی این شهرستان آبشار کمردوغ است.

آبشار کمردوغ هفتمین آبشار بلند ایران

آبشار کمردوغ نمونه‌ بارزی از این طبیعت بی‌همتا است که در شهر قلعه رئیسی، از توابع شهرستان کهگیلویه در استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد.

 آبشارکمردوغ طبق گفته‌ محلی‌ها، از لحاظ ارتفاع به عنوان هفتمین آبشار ایران شناخته می‌شود.

شاید جالب باشد بدانید به زبان محلی، کمر به معنای دیوار سخت و صاف به کار می‌رود که اشاره به شکل دیواره آبشار دارد. همچنین وزش باد باعث منحرف شدن مسیر آب می‌شود و آب را به شکل پودر درمی‌آورد.

نمکی بودن چشمه آب باعث می‌شود تا این قطرات پودری، به رنگ سفید به نظر برسند. به همین دلیل آن را به دوغ تشبیه کرده و نام کمردوغ را بر روی این آبشار کم‌نظیر گذاشته‌اند.

از همان ابتدای مسیر، جاده‌ پر پیچ و خم این مکان گردشگری نظر هر بازدیدکننده‌ای را جذب خواهد کرد چرا که مسیر رسیدن به آبشار کمردوغ سراسر شگفتی است‌.

جاده‌ای که از دل جنگل‌های بلوط، رود مارون و همچنین پل قلعه دختر عبور می‌کند.

هر مقدار که به آبشار نزدیک می‌شوید، شگفتی‌های جاده شما را بیش از پیش مشتاق می‌کند. برای رسیدن به آبشار لازم است تا پیاده‌روی داشته باشید و از میان تنگه‌ای خیره کننده عبور کنید. بدون تردید زیبایی‌های تنگه سبب می‌شود تا پیاده‌روی آزارتان ندهد و علاوه بر آن لذت قدم زدن نیز دو چندان خواهد شد.

برای اینکه احساس خستگی نکنید می‌توانید از سوژه‌های جذابی که در میان تنگه هستند، عکاسی کنید.

زمانیکه آبشار مقابلتان نمایان شد شاهد آبشاری با ارتفاع حدودی ۱۰۰ متر خواهید بود که شکوهمندانه در دل حوضچه‌ای سرازیر می‌شود‌ و قرار گیری کمردوغ، در میان تنگه‌ای خارق‌العاده بر زیبایی این منطقه افزوده است. از آشامیدن آب آبشار خودداری کنید چرا که چشمه‌های نمکی متعددی که در این کوهستان وجود دارند سبب شده‌اند تا آبشار کمردوغ، آبی شور و نمکی داشته باشد.

تفریح روح و جان در اطراف آبشار

از تفریحاتی که می‌توانید در آبشار کمردوغ تجربه کنید می‌توان به آب‌تنی اشاره کرد. حوضچه‌هایی که در پایین آبشار کمردوغ ایجاد شده‌اند زمینه را برای یک آب‌تنی هیجان‌انگیز فراهم کرده‌اند به خصوص اگر در فصل تابستان سفر کنید تضادی که گرمای اطراف و خنکای آبشار به‌وجود آورده اند وسوسه‌ آب‌تنی را دو‌ برابر خواهند کرد.

 نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید ارتفاع حوضچه‌ است. حوضچه‌ها ارتفاع کمی دارند بنابراین مراقب باشید و بهتر است از ارتفاع به درون حوضچه شیرجه نزنید زیرا ممکن است برای شما خطر آفرین باشد.

 اگر مشتاق به عکاسی هستید آبشار کمردوغ فرصت مناسبی ‌است تا از سوژه‌های مسحور کننده‌ای عکس‌برداری کنید و لحظات خوشی را به ثبت برسانید.

کوه‌ها و صخره‌هایی که اطراف آبشار کمردوغ را احاطه کرده‌اند، گزینه‌‌های مناسبی برای کوهنوردی هستند‌.

برای کوهنوردی لازم است تا تجهیزات کافی به همراه داشته باشید تا با مشکل مواجه نشوید.

آب‌وهوای کوهستانی آبشار کمردوغ سبب شده‌ است تا این آبشار زیبا برای همیشه جاری باشد و چهار فصل زمان مناسبی برای سفر به این منطقه باشد اما با شروع بارندگی‌ها در فصل پاییز و زمستان، به دلیل شرایط دشوار جاده‌ای بهتر است که سفر را به تابستان و بهار موکول کنید تا از این طبیعت خدادادی نهایت لذت را ببرید.

برای رسیدن به این آبشار رویایی باید به شهر قلعه ‌رئیسی بروید، از جاده‌ کوهستانی و زیبای‌ چرام به دهدشت بروید. پس از رسیدن به دهدشت به سمت شمال بروید در جاده دیشموک ۱۸ کیلومتر که عبور کنید به قلعه رئیسی خواهید است.

پس از آن مسیر خود را در شرق ادامه دهید تا به دوراهی برسید. در آنجا تابلویی مسیر حرکت به سمت آبشار کمردوغ را به شما نشان خواهد داد.

از شهر قلعه رئیسی تا آبشار ۱۵ کیلومتر فاصله است. رسیدن به آبشار کمردوغ از دو مسیر قابل دسترس است. یکی از مسیرها به سمت بالای آبشار می‌رود و دیگری به دره و روبروی آبشار می‌رسد. راه دوم برای دیدن زیبایی آبشار مناسب تر است.

منبع:میراث آریا