کاروانسرای پاسنگان در عصرصفوی ساخته شد و در دورههای بعد از جمله قاجاریه از آن استفاده میشده است
این کاروانسرا در مسیر جاده قم – کاشان و حد فاصل 20 کیلومتری شهر قم قرار دارد.
کاروانسرای پاسنگان هماکنون در شعاع چند صد متری جاده ارتباطی اتوبان قدیم قم به سمت کاشان و در محدوده دشت واقع است.
در مجاورت این کاروانسرا آب انبارهایی واقع شده که در هنگام استراحت کاروانیان از آناستفاده میشده است.
این کاروانسرا به شکل مربع 50 در 50 متر و به صورت چهار ایوان بناشده که چهارگوشه بنا چهار برج نیم دایره و در طرفین ورودی ساختمان ده طاقنمای تزئینی بنا ساخته است.
در کاروانسرای پاسنگان اتاق چهارپاداران کوچک است. تمام کاروانسرا از آجر ساخته شده که روی پایهای مرکب از سنگهای بزرگ که از سطوح رودخانه گردآوری شده فرا گرفته است.
کاروانسرای پاسنگان از نظر قدمت به دوره صفوی برمیگردد. این کاروانسرا با شماره 357 و در سال 1321 ثبت شد و هماکنون در اختیار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است.
حجرههایی در داخل شترخانهها وجود دارد که به عنوان حجرههایی برای استفاده مراجعه کنندگان در فصول سرما میباشد. همه حجرهها، چه حجرههای بیرونی و چه حجرههای داخلی در ارتفاع cm 120 از کف زمین اصلی بنا شدهاند.
دو حجره دیگر هم در دو طرف ایوان ورودی کاروانسرا قرار دارد که هم از ایوان و هم از حیاط ورودی دارد، که از آنها احتمالا برای سکونت نگهبانان و سرایداران کاروانسرا استفاده میشده است.
منبع:همشهری
https://gashttour.ir/wp-content/uploads/2020/09/1200px-2012-04-27_17.16.35.jpg600800Shahrzad Dehghanihttps://gashttour.ir/wp-content/uploads/2019/09/logo-300x138.pngShahrzad Dehghani2020-09-05 14:07:342020-09-05 14:07:34آشنایی با کاروانسرای پاسنگان - قم
کاروانسرای مشیرالملک در ضلع شرقی میدان مرکزی شهر برازجان در استان بوشهر قرار دراد
این کاروانسرا در سال 1250 شمسی به فرمان حاج میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک با هزینهای معادل 40 هزارتومان ساخته شد.
معمار این ساختمان حاج محمد رحیم شیرازی سازنده پل مشیر و کاروانسرای دالکی است که به طرز ماهرانهای اقدام به ساخت این بنا به سبک معماری زندیه کرده است.
عمده مصالح تشکیل دهنده این کاروانسرا سنگ، گچ و ساروج است و در کف آن از تخته سنگهای بزرگ تراشیده شده، استفاده شده است.
بام کاروانسرای مشیرالملک نیز با سنگ پهن تراشیده شده مفروش شده بود که به هنگام بارندگی آب باران بوسیله ناودانهای سنگی که به طرز جالبی تعبیه شده بودند به بیرون از کاروانسرا هدایت میشد.
در دیوار ضلع غربی کاروانسرا درب ورودی بسیار بزرگی از جنس چوب قرار دارد که راه ورودی اصلی به حیاط کاروانسرا بوده است.
در همین ضلع طبقه دوم کاروانسرا وجود دارد که به شاهنشین معروف است. در جلوی شاهنشین یک تراس نسبتاً وسیع رو به خارج وجود دارد.
در دو طرف این شاهنشین راه پله هایی وجود دارد که پشت بام کاروانسرا را به محوطه دیگری که اندرون کاروانسرا و مخصوص زنان و کودکان بوده است وصل میشود.
این بنا مثل سایر کاروانسراهای دیگر دارای 4 برج مرتفع است. مساحت کل بنا 7000 متر مربع با زیر بنایی در حدود 4200 متر مربع میباشد.
کاروانسرای مشیرالملک مجموعاً دارای 68 باب اتاق و حجره بوده که به دلیل تغییر کاربری آن در دورههای بعدی تعداد اتاقها کم یا زیاد شدهاند.
از این بنا تا سال 1300 شمسی به عنوان کاروانسرا استفاده میشد که به دلیل واقع شدن شهر برازجان بر سر راه تجارتی شیراز به بوشهر مکانی مناسب جهت استراحت کاروانیان بوده است.
از سال 1300 شمسی که قشون نظامی به برازجان وارد شد این کاروانسرا محل مناسبی برای استقرار نظامیان شناخته شد.
از سال 1335 با تغییرات و تعمیراتی، این بنا در اختیار شهربانی قرار گرفت که از آن به عنوان زندان استفاده میشد. به همین دلیل به دژ برازجان معروف شد.
این بنا سال 1377 با پیگیریهای مکرر مدیریت میراث فرهنگی بوشهر به دلیل اهمیت و ارزش آن تخلیه شد و در جهت کاربری فرهنگی و هنری این اثر تاریخی مرمتهای لازم روی آن صورت گرفت.
کاروانسرای مشیرالملک در سال 1362 به شماره 1638 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
منبع:همشهری
https://gashttour.ir/wp-content/uploads/2020/09/نمای_بیرونی_کاروانسرای_مشیرالملک_برازجان.jpg508720Shahrzad Dehghanihttps://gashttour.ir/wp-content/uploads/2019/09/logo-300x138.pngShahrzad Dehghani2020-09-05 13:57:292020-09-05 13:57:29آشنایی با کاروانسرای مشیرالملک - بوشهر
کاخ هخامنشی چرخاب برازجان، در 15 کیلومتری شهر بندری بوشهر قرار دارد
در شهرستان برازجان آثار و بقایای 3 کاخ هخامنشی به نامهای کاخ چرخاب، کاخ سنگ سیاه (که در بین اهالی به کاخ نظرآقا مشهور است) و کاخ بردک سیاه وجود دارد.
محوطههای باستانی محل واقع شدن این سه کاخ هم از لحاظ تاریخی دارای ارزشهای بالایی است و هم بناهای موجود در آنها آثاری ویژه در هنر معماری ایرانیان محسوب میشوند.
براساس شواهد و اسناد به دست آمده معماری داخلی این 3 کاخ وام گرفته از کاخ بزرگ آپادانا در شوش پایتخت اصلی هخامنشی بوده است.
کاخ چرخاب از کاخهای زمستانی کوروش هخامنشی بوده و تنها و یا حداقل اصلیترین سند معماری است که ثابت میکند خلیج فارس از دوران باستان متعلق به ایرانیان است.
همچنین در این محوطه باستانی یک لوح تاریخی به خط پارسی باستان در رابطه با کنترل هخامنشیان بر خلیج فارس کشف شده که بهترین سند در این باره است.
این بنا که از لحاظ ارزشهای باستانشناسی همسطح با تخت جمشید و پاسارگاد است در نزدیکی برازجان در استان بوشهر و به فاصله 20 کیلومتری از دریای خلیج فارس بدون محافظت و هیچگونه نگهداری رها شده است
این محوطه باستانی و بی نظیر هم از لحاظ تاریخی واجد ارزشهای بالایی است و هم یک بنای فوقالعاده در هنر معماری ایرانیان است. کاخ چرخاب جزو کاخهای زمستانی امپراتوری بزرگ هخامنشی محسوب میشده است.
کاخ چرخاب نیز کاخ ناقصی است که هرگز مسکونی نشد و کاوشهای باستانشناسی در آن نشان میدهد ساخت این کاخ بزرگ به فرمان کوروش کبیر بوده و احتمالا با مرگ وی نیز متوقف شده است. بخشی از دروازه شاهی این کاخ که ناتمام مانده برخلاف تالار اصلی با لعابی از جنس سیلیس کف سازی شده است.
10 پایه ستون کوچک تالار اصلی کاخ کوروش در چرخاب برازجان در جریان عملیات پاکسازی این محوطه به دست آمد که شبیه پایه ستونهای پاسارگاد طراحی شده است.
مهمترین ویژگی این کاخ، تکنیک ساخت پایه ستونهای سنگی مکعب شکلی است که به طریق دقیق و ظریفی تراش و صیقل داده شده به گونهای که در اتصال سنگها، از هیچ نوع ملاط یا وسیله دیگری استفاده نشده است.
این پایه ستونها با شالیهای بسیار زیبا مجموعهای ناقص هستند و تنها 4 سرستون آنها سالم باقی مانده است و در دروازه شاهی نصب شدهاند، بخشی از کاخ نیمه ساخته کوروش هخامنشی است که پس از مرگ وی ساخت این کاخ متوقف شده است.
فاصله هر یک از پایه ستونها از یکدیگر حدود 2 متر است و بخشی از این بقایا به واسطه وجود سازه آبی که همزمان با کشف این پایه ستونها کشف شده آسیب دیده و آب باعث فرسایش بعضی از نقاط این ستونها شده است.
به عقیده کارشناسان روش صیقل سنگ و اتصال آنها و نحوه استفاده از ترکیب رنگ، عایقبندی و مقاوم سازی در این سازه هخامنشی حتی در تخت جمشید و پاسارگاد هم مشاهده شده است.
موضوع مهم دیگر در معماری و زیبایی شناسی در این کاخ، انتخاب و تنوع رنگ در ستونهاست که برای اولین بار در محوطههای سنگی هخامنشی دیده می شود.
بنابر اطلاعات باستانشناسی این کاخ معاصر با پاسارگاد و تخت جمشید بوده است اما از دو اثر سنگی یاد شده در تراش ستونها، به رنگ سنگی که ستون از آن تراش خورده اکتفا شده است در حالی که در این کاخ تکنیک صیقل و تراش سنگها این امکان را به هنرمند داده است که از سنگهایی با دو رنگ متفاوت سیاه و سفید استفاده کند.
کاخ کوروش هخامنشی در چرخاب بوشهر، تنها نمونه از معماری این عصر است که در بنای آن هم از سنگ استفاده شده و هم از آجر.
استفاده از لعاب سلیس روی کف بنا نیز از دیگر موضوعات جالب توجه در این کاخ است که به عنوان اندود کف به کار گرفته شده و از نظر رنگ و جنس و روش ساخت موضوع قابل تاملی است به طوریکه بخشی از دروازه شاهی این کاخ که ناتمام مانده، برخلاف تالار اصلی، با لعابی از جنس سیلس، کف سازی شده است.
بندر دیر در جنوب استان بوشهر واقع شده و با مرکز استان ۲۰۸ کیلومتر فاصله دارد.
ساحل بندر دَیّر یکی از زیباترین مکانهای ساحل و دریا میباشد. سه اسکله اصلی معروف آن، صادر کننده و تامین کننده ماهی و میگو به داخل و خارج کشور است.
بندر دیر در قدیم حاکمنشین دشتی بودهاست. هوای آن نیز از بسیاری بندرهای دیگر پیرامون بهتر است. لنگرگاه آن در ژرفای ۷ متری و مسافت یک کیلومتری از خشکی قرار دارد و پناه خوبی نسبت به باد شمال دارد.
وجود ناحیه بردستان و بندر بتانه در اطراف دیر و آثار تاریخی باقی مانده حکایت از سوابق تاریخی این شهر دارد. در عصر عیلامیها نیز بتانه را بتنه می خواندهاند که هر سال در این شهر بازار بزرگی بر پا می شدهاست.
همچنین کاربرد واژه بتخانه و اینکه بقول مستوفی، دیرهای فراوانی در این منطقه قرار داشته، این نقطه را تایید مینماید که معابد و پرستشگاههای ادیان مختلف در بطانه فراوان بودهاست. بنادر دیّر، بتونه و بردستان در عصر ساسانیان معمور و آباد بودهاند.
جاذبههای بندر دیر:
شهرستان دیر در سالهای گذشته برای اسکان مسافران و ارایه خدمات به آنها عملکرد مطلوبی داشته و نشان داده است که دیر میتواند امکانات رفاهی و شرایطی فراهم کند تا گردشگران، این شهر را به عنوان یک مرکز دیدنی و زیبا انتخاب کنند.
شهر بندری دیر افزون بر جاذبههای متعدد بزرگترین بندر صیادی کشور را نیز در خود جای داده است که میتواند میزبان شایستهای برای گردشگران باشد.
قایق و لنج برای گشت دریایی بازدیدکنندگان از مقابل درب ورودی بزرگترین بندر صیادی ایران آماده پذیرش مسافران برای خروج از اسکله و گشت در کناره ساحل زیبای دیر است.
بندر دیر به نسبت وسعت خود دارای یکی اززیباترین سواحل استان بوشهر است که در جنوب کشور کمتر ساحلی را میتوان یافت که به وسعت سواحل دیر قابل استفاده و بکر و دیدنی باشد و مسافران بتوانند با آرامش و دور از غوغاهای دیگر در آن به استراحت بپردازند.
ماهیها و دیگر آبزیان موجود بهویژه میگوی صادراتی آن از استثناییترین ویژگی این بندر به شمار میرود که جزو مرغوبترین ماهیهای خوراکی کشور توسط ماهیگیران در حاشیه این بندر صید میشود.
بندر دیر در200 کیلومتری جنوب بوشهر و در کنار آبهای نیلگون خلیج فارس واقع است که این بندر از سه مسیر به خارج از شهر راه دارد، مسیر ساحلی، مسیر بزرگراه سیراف به استان بوشهر و از جاده فیروزآباد به استان فارس راه پیدا میکند.
در مسیر ساحلی به این بندر در منطقه بردخون در غرب این بندر جزایر ام الگرم ، تهمادو ، نخیلو و خور خان در کنار سواحل نیلگون خلیج فارس فضای بسیار مناسب و زیبایی برای گردش و تفریح مسافران نوروزی است که هر ساله مسافران زیادی را به سوی خود میکشاند.
بندر دیر بزرگترین اسکله صیادی کشور را در خود جای داده است. ماهی و میگوی این بندر بینظیر است و در همه ایام این غذای پروتئیندار را میتوان در این بندر به دست آورد.
نمونههای مختلف و لذیذی از ماهی در این بندر صید میشود که به عنوان نمونه میتوان به ماهی حلوا سفید، شوریده و راشگو اشاره کرد که در ایام زمستان و نوروز به میزان بسیار زیادی در بازار پیدا میشود.
در این بندر علاوه بر داشتن صیدگاههای آبزیان دریایی، تعداد زیادی از مردم نیز به امر تجارت، واردات و صادرات با کشورهای حوزه خلیج فرس مشغول هستند و در بازار این بندر انواع کالاهای خارجی نظیر پتو، برنج، چای و انواع نوشیدنیهای خارجی با قیمت مناسب به وفور دیده می شود.
در این شهرستان مکانهای دیدنی زیبا و جذاب وجود دارد که از همه زیباتر ساحل بکر و زیبای این بندر در ساحل خلیجفارس است که در کنار ساحل این بندر امکانات زیادی برای رفاه مسافران نوروزی تدارک دیده شده است.
این بندر بقاع متبرک و اماکن مقدسه زیادی دارد که از این جمله امامزاده امیر دیوان، امامزاده سید جمال الدین، امام زاده شاه پیر غریب، امام زاده شاه ابوالقاسم، پیر دختر ، امام زاده بیبی حکیمه، امام زاده سید صفا ، شاهزاده محمد، امام زاده سید محمد و امامزاده بیبی دولت را میتوان نام برد.
یکی دیگر از مکانهای دیدنی و آثار تاریخی این شهرستان قلعه و مسجدجامع بردستان در پنج کیلومتری ورودی شهر دیر است که سالانه بسیاری از مسافران نوروزی و گردشگران را جذب خود کرده است.
مزارع زیبای محصول گوجهفرنگی بوتهای و درختی که در مسیر بزرگراه سیراف در شهر آبدان، دوراهک و روستای لمبدان و در مسیر جاده ساحلی در منطقه بردخون قرار دارد از دیگر جاذبههای دیدنی این شهرستان است.
قوچان از جمله شهرهای استان خراسان شمالی است و در ۱۴۸ کیلومتری شمال غرب مشهد قرار دارد
قوچان در گذر زمان از زلزلههای متعدد سخت آسیب دید، به طوری که در زلزله سال ۱۸۹۳ دوازده هزار تن تلف شدند، و حدود ده هزار تن باقی ماندند.
بنای شهر فعلی قوچان در فاصله 10 کیلومتری شهرکهنه قرار دارد. مورخین این شهر را با شهر باستانی اشک یا ارسکه مطابق دانستهاند. در متون قدیمی نام این شهر خبوشان و خوجان نوشته شده است.
قوچان از جمله شهرهای استان خراسان شمالی است که دارای جاذبههای گردشگری میباشد که کمتر به آن توجه شده است.
رود اترک،دره شمخال، موزه مردم شناسی ،آرامگاه بابا حسن در روستای خسرویه،روستای گوگان زادگاه جعفر قلی زنگلی ملک الشعرای کرمانج،آبگرم شهر کهنه، امام زاده اسماعیل بن موسی بن جعفر(ع) در آبادی جرتوده، امامزاده جعفر در 3 کیلومتری شهر قوچان، امامزاده حسین اصغر در سر ولایت، امامزاده حسین بن حسن مجتبی در روستای نوروزی، امامزاده علی بن موسی در آبادی شرف، تپه چیلغانی در قوچان، تپه زوباران در قوچان، تپه فتحآباد در 5 کیلومتری باختر قوچان، تپه نادری (مروارید تپه) در شمال باختری شهر قوچان، تپه یام در شمال فاروج، قلعه تپه در 15 کیلومتری شهر قوچان و مدرسه عوضیه یا مسجد جامع برخی از مکانهای دیدنی و تاریخی این شهرستان را تشکیل می دهند.
صنایع دستی و سوغات شهرستان قوچان عبارتند از:
چاروق (نوعی پاپوش کفش)، پوستین دوزی، نمد مالی، گلیم بافی، ساغری، گیوه و کفش، کمخت، فرش، قالیچه بافی، جاجیم بافی، عرقچین دوزی، جوراب بافی، دستکش پشمی، کیسه حمام، گونه ای لباس مردانه از برک (پشم نرم بز و گوسفند) که در اصطلاح محلی چوخه نام دارد.
آرامگاه حیات الغیب و گنبد الیاس با قدمت دوره قاجاریه در 45 کیلومتری شهرستان خرمآباد و روستای حیات الغیب قرار دارد.
آرامگاه حیات الغیب منسوب به «محمد بن احمد رضیالدین» از نوادگان امام موسی کاظم(ع) بوده و گنبد الیاس نیز متعلق به شهاب الدین الیاس لنبکی از حکمرانان لر کوچک است.
طوایف حیات الغیبی و پیرحیاتی و کریم پیرحیاتی خود را از نوادگان حیات الغیب می دانند.
پلان مقبره حیات الغیب به صورت مستطیل و معماری آن از یک ورودی (کفش کن) تشکیل شدهاست. مقبره با پلان مربع که گنبدی به سبک نار دو پوسته بر پایهای مدور کوتاه روی آن قرار گرفتهاست.
سطح مقبره ۲۵ متر در ۶ متر در ۶ متر و ۵/۴ متر در۵/۴ متر است . در دیوار جنوبی محرابی به بلندای ۲×۱ متر با گچبری ساده بر حاشیه آن ساخته شدهاست گنبد مقبره قدیمی تر از دیگر قسمتها است.
بر بالای فضای داخلی مقبره نقاشیهایی با نقش کبوتر وچند گچبری دیگر به شکل گل دیده میشود.
در سمت شرقی مقبره امامزاده حیات الغیب، مقبرهای قدیمی وجود دارد که به گنبد الیاس شهرت دارد. این بنا که در اثر گذشت زمان خسارات فراوانی دیده، از جمله قدیمیترین بناهای استان لرستان است.
آرامگاه حیات الغیب و گنبد الیاس یکی از اماکن متبرک استان لرستان و از جاذبههای گردشگری مذهبی این استان است که همواره پذیرای زوار زیادی از مناطق مختلف است.
آرامگاه حیات الغیب و گنبد الیاس در سال 1376 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۹۲۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
منبع:همشهری
https://gashttour.ir/wp-content/uploads/2020/09/hayat-algheyb.jpg6_.jpg380574Shahrzad Dehghanihttps://gashttour.ir/wp-content/uploads/2019/09/logo-300x138.pngShahrzad Dehghani2020-09-05 13:39:062020-09-05 13:39:06آشنایی با آرامگاه حیات الغیب و گنبد الیاس - لرستان
آرامگاه شاعر پرآوازه ایران، حکیم ابوالقاسم فردوسی در استان خراسان رضوی، شهر تاریخی توس قرار دارد
آرامگاه فردوسی در 2 مرحله؛ یکی در زمان پهلوی اول و مرحله بعد در زمان پهلوی دوم به شکل امروزی ساخته شده است.
پس از تأسیس انجمن آثار ملی در سال ۱۳۰۱، کوششهایی برای ساختمان آرامگاه فردوسی آغاز شد. در سال ۱۳۰۵ گروهی از طرف انجمن برای تعیین محل دقیق آرامگاه و تهیه طرح آن از تهران به طوس رفتند.
آندره گدار رئیس اداره باستان شناسی، مقبره را به شکل اهرام مصر طراحی کرده بود و ساخت این طرح در مراحل اولیه پیش رفته بود ولی با مخالفت فروغی این طرح تخریب شد تا به جای آن مقبرهای به سبک ایرانی هخامنشی ساخته شود.
طراحی این مقبره بر عهده مرحوم حسین لرزاده گذاشته شد. اشعار کتیبهها نیز به خط استاد عمادالکتاب نوشته و سپس بر سنگهای نما انتقال داده شد.
ساختمان آرامگاه در سال ۱۳۱۱ آغاز و در مدت ۱۸ ماه به پایان رسید و برای جشن هزاره فردوسی در سال ۱۳۱۳ آماده شد.
مساحت ساختمان ۹۴۵ متر مربع بود و بهترین حجاران تصاویری از شاهنامه را بر دیوارهایش حک کردند. اما از آنجا که در طراحی بنا محاسبات فنی دقیق لازم به عمل نیامده بود، بویژه به سبب عدم محاسبه مقاومت خاک و مصالح پی، ساختمان آرامگاه از همان سالهای نخست شروع به جذب رطوبت و نشست کرد.
سرانجام به دستور انجمن آثار ملی در سال ۱۳۴۳ بازسازی این بنا و با نظارت مهندس هوشنگ سیحون آغاز و در سال ۱۳۴۷ به پایان رسید.
بنای پیشین دارای نمای بیرونی شبیه بنای فعلی بود، اما داخل آن کوچکتر و کمعمقتر و دارای 2 ورودی کمعرض شرقی و غربی بود.
بنای کنونی، که سعی شده در ظاهر کاملا شبیه بنای پیشین باشد دارای 9 صد متر مربع سطح زیربنا، و ساخته شده از بتون و سنگ و کاشی است.
بخش فوقانی بنا، که در اجرای اولیه توپر بود این بار میانتهی ساخته شد. سقف داخلی آن هم با کاشیکاری معرق و متأثر از عناصر تزیینی دوره هخامنشی و عصر فردوسی روکاری شد.
دیوارهای آن هم تماماً با سنگهایی از منطقه توس نماسازی شد به طوری که هیأت کلی بنای آرامگاه کوروش بزرگ در پاسارگاد را تداعی میکند.
باغ و آرامگاه فردوسی امروزه حدود 6 هکتار مساحت دارد و شامل یک موزه و کتابخانه است. این مجموعه سالانه بیش از یک میلیون گردشگر و شیفته فردوسی را به سوی خود جذب میکند.
آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی در سال 1354 توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره 1176 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
قبرستان وادی السلام در عراق، در شمال شهر نجف و حرم مطهر امیر المومنین(ع) قرار دارد
این قبرستان قدیمی و تاریخی نجف اشرف در شمال شرقی شهر واقع است و 20 کیلومتر مربع مساحت دارد. قدمت آن به بیش از هزار سال میرسد و بسیاری از قبرهای آن دارای بقعه و گنبد است.
مرقد پیامبران حضرت هود (ع)، حضرت صالح (ع) مقام امام زمان (عج) و آرامگاه شخصیتهای بزرگ شیعه را در خود جای داده است.
در این قبرستان ساختمانی کوچک با گنبدی متمایز از دیگر بناهای قبرستان ضریح کوچکی را در خود جای داده است که داخل آن قبور مطهر حضرت هود (ع) و حضرت صالح (ع) قرار دارد.
همچنین در این قبرستان که به عنوان بزرگترین قبرستان جهان نیز شناخته میشود، بسیاری از پادشاهان و و رئیسان و وزیران و فقیران و قربانیان حوادث طبیعی و جنگها و گشته شدگان بدست رژیمهای دیکتاتور، در کنار یکدیگر دفن شدهاند.
در قبرستان وادی السلام مکان یا حیاطی کوچک وجود دارد که در گوشه آن 2 شبستان به نامهای مقام امام زمان (عج) و مقام امام صادق (ع) در کنار هم قراردارند.
وادی السلام یکی از مکانهای مقدس نجف است که در آن هزاران نفر به خاک سپرده شدهاند، از جمله قبر تعدادی از پیامبران و بسیاری از سادات، صالحان و بزرگان دین نیز در آن است.
مرقد آیت الله سید علی قاضی طباطبایی عارف و عالم برجسته در قسمت جنوبی وادی السلام و نزدیک مقام حضرت هود و صالح(ع)
شهید اول صاحب لمعه در قسمت شمالی وادی السلام.
رئیس علی دلواری از دلیرمردان تنگستان بوشهر که در نبرد با انگلیسیها به شهادت رسید.
نواب صفوی.
منبع:همشهری
https://gashttour.ir/wp-content/uploads/2020/09/navab.jpg411600Shahrzad Dehghanihttps://gashttour.ir/wp-content/uploads/2019/09/logo-300x138.pngShahrzad Dehghani2020-09-05 13:04:492020-09-05 13:04:49آشنایی با آرامگاه وادی السلام - عراق
ایوند روستایی است در دهستان رود قات بخش صوفیان شهرستان شبستر در استان آذربایجان شرقی که در آن به جای آسفالت باید از روی آب گذشت.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس، ایوند یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که مناطق بکر و بینظیر آن هر بینندهای را به شگفتی وامیدارد. چشمههای متعدد، رودهای جاری و سرسبزی وصفناپذیر آن روح خسته هر انسانی را تسکین میدهد. پای سفر میخواهد تا به این روستای باصفا رفت. برای رسیدن به اینجا کافی است ۱۵ کیلومتر از تبریز را طی کرد تا به این تابلو نقاشی طبیعی که به گفته اهالی منطقه قطعهای از بهشت و معجزه مأنوس پروردگار است، رسید.
ایوند، روستایی زیبا
بعد از اتمام مسیر روستای سریل به دوراهی روستای ایوند خواهید رسید. میتوان مسیر خاکی را انتخاب کرد و وارد روستا شد، ولی اگر دلتان برای شنیدن صدای طبیعت تنگ شده است، بهتر است مسیر باغی را برای ورود به روستا انتخاب کنید.
در یکی از روزهای وسط هفته ماهِ آخر تابستان به این طبیعت میرویم و مسیر دوم را برای ورود به روستا انتخاب میکنیم؛ سفر به کوچهباغی باصفا که رودخانهای روان در آن جاری است. اینجا ونیزی است که نیازی به قایق برای عبور مسیر نیست و میتوان با خودرو از این جاده آبی گذشت. نوای زندگی اینجا جاری است. صدای آبی که هرجا باشد خبر از طراوت و سرسبزی میدهد. اینجا طبیعت موسیقی خود را مینوازد که باید برای شنیدنش دل داد.
اینجا به جای آسفالت از روی آب باید رد شد
روکش جادهای این مسیر به جای آسفالت، آب است که در برخی جاها، مسیر بازتر و در برخی جاها نیز مسیر باریکتر میشود و باید از میان انبوه درختان جنگلی عبور کرد. برای لذت بردن از این طبیعت زیبا و منحصر به فرد فقط ۱.۵ کیلومتر فرصت دارید تا به هیچ چیزی فکر نکنید و خود را دقایقی میهمان آرامش گمشده خود کنید. بیشتر مسیر این جاده آبی یکطرفه است و اگر خودرویی از مقابل بیاید، باید یکی از خودروها عقبتر برود و یا دقایقی خودرو خود را اندکی به طرف جنگل بکشاند.
با اینکه وسط هفته است تردد خودرو در هر دو مسیر خاکی و آبی وجود دارد و ابتدای مسیر نیز پُر از اقامتگاههای کناررودخانهای است که پذیرای بیشتر گردشگران هستند. میوههای درختان تودرتوی این مسیر همانند زمردی درخشان جلوهگری میکنند و هر از گاهی میتوان افتادن میوهها داخل جاده آبی را دید.
اینجا پُر از سیب، گردو، زردآلو، گوجهسبز و شلیل و هلو، حاصل دسترنج باغداران این منطقه است، ولی اهالی منطقه به قدری مهربان و خوشبرخورد هستند که گردشگران را با میوههای خوشطعم باغشان میهمان میکنند. این مسیر را میتوان با پای پیاده و از کنار جنگل و یا داخل آب هم گذشت، ولی برای این کار حتما باید کفش مناسبی داشت تا سنگهای داخل جاده آبی پایتان را زخمی نکند.
با طبیعت مهربان باشیم
اکثر اهالی روستا با اسب و الاغ از این مسیر عبور میکنند و کاری با رفت و آمد خودروها در جاده باریک آبیشان ندارند، اما از اینکه برخی از گردشگران رعایت نمیکنند و طبیعت بکر روستایشان را با زباله زشت میکنند گلایه دارند. البته اهالی روستای ایوند گلایه بجایی داشتند، زیرا میتوان در میان این همه زیبایی خدادادی، شاهد زشتی عملکرد انسانی بود که کنار رودخانه و جنگل را مملو از پلاستیکهای رنگارنگ و پوست میوه و زغال کردهاند.
ایوند زیبا اما ناشناخته
کمال بهروزی، دهیار روستای ایوند، میگوید: این یک جاده باغی است که در حدود ۱.۵ کیلومتر به صورت آبی است. منشأ اصلی این آب از ۷ چشمه بالادستی تامین میشود که در روستای اَلینجه از توابع مرند قرار دارد. آب این جاده به باغات در مسیر منتقل میشود و در فصل زمستان نیز به سد امند منتقل میشود.
روستای ایوند دارای ۱۳۰۰ نفر جمعیت و ۳۶۰ خانوار است که شغل ۹۰ درصد آنها کشاورزی است. این روستا به طور متوسط در هفته پذیرای هزار تا ۱۵۰۰ گردشگر است. جاده ورودی روستا در نوع خود بینظیر است و نمونه مشابهی از آن در کشور وجود ندارد.
منبع:همشهری
https://gashttour.ir/wp-content/uploads/2020/09/4489732.jpg400600Shahrzad Dehghanihttps://gashttour.ir/wp-content/uploads/2019/09/logo-300x138.pngShahrzad Dehghani2020-09-05 13:00:442020-09-05 13:00:44ایوند ،روستایی زیبا در دل شبستر
هتلRiad Joya با طراحی داخلی مکعبی خود به گونهای گشایش یافته که میتواند به نوعی مستند Riad کشور مراکش را در معرض نمایش عموم بگذارد. این نوع معماری مکعبی با ظرافیتی خاص و با استفاده از زوایای قائم در حالتهای مختلف هندسی طراحی شده که به راحتی توجه هر طراح و معمار حرفهای را به خود جلب میکند.
محوطه خارجی این هتل مکعبی از یک باغچه کوچک مدرن برخوردار بوده که برگرفته از یک نوع معماری سنتی Moroccan مراکش است. نوع دیوارهای براق و صیقلی خارجی هتل Riad Joya از یک طراحی جواهری مراکش نشأت گرفته که همچون جواهرات تابان میدرخشند.
همچنین بخشهای مختلف داخلی این هتل مکعبی با ترکیبی از معماری سنتی و فرهنگی مناطق مختلف مراکش طراحی شده است که هر یک از بخشها ارتباط خاص و تنگاتنگی با یکدیگر دارند.
درب اصلی هتلRiad Joya به محوطه باغ جذاب و درخشان آن باز میشود که با استفاده از ترکیب معماری سنتی مراکش طراحی شده است.
در فضاهای داخلی مربوطه به رستوان و اتاقهای این هتل مکعبی میتوان ترکیب سایه روشن با استفاده از اشکال مختلف مکعب مستطیلی به وضوح مشاهده کرد. کاربرد گسترده انواع پارچههای سنتی مراکش در قسمت دیوار و سقفهای داخلی لابی و رستوران هتل نامبرده با استفاده از نورپردازیهای خاص از دیگر قابلیت برجسته معماری داخلی هتل مکعبی مراکش به شمار میرود.
https://gashttour.ir/wp-content/uploads/2020/09/1-2.jpg488735Shahrzad Dehghanihttps://gashttour.ir/wp-content/uploads/2019/09/logo-300x138.pngShahrzad Dehghani2020-09-05 12:45:112020-09-05 12:45:11دکور مکعبی در یک هتل مراکشی