در کنار روستای تنگ براق، تنگه‌ای در میان انبوه درختان سربه فلک کشیده با چشمه‌های متعدد و رودخانه‌ای خروشان، غارهای زیبا، آبشارها، آبچک‌ها و ستون‌های آهکی معلق مناظری بدیع و چشم نواز را به وجود آورده‌است.

همچنین تنگ براق، نام دره زیبای شمال روستای تنگ براق و از جاذبه‌های گردشگری استان فارس است. در این تنگه با رویش گیاهان، پاسیوهای طبیعی در دیواره‎ها و شکاف‎ها تشکیل می‌شود.

رودخانه پرآبی که در این دره جریان دارد به رود کر می‎ریزد. این رودخانه دیواره کوه را بریده و شکافی با دیواره‌هایی عمودی به پهنای 40 متر و در حدود 100 متر بلندی در کوه بوجود آورده‌است.

در دیواره صخره سمت چپ تنگ، غاری زیبا وجود دارد که منشا آهکی دارد و آب از سقف آن به صورت قطرات باران به کف غار می‌ریزد.

دیواره و کف غار پوشیده از خزه ‌است. تنگ براق یکی از تنگه‌های متعدد استان فارس است که به دلیل کارستی بودن منطقه دارای آب فراوان در میان لایه‌های آهکی ارتفاعات اطراف است.

این امر موجب نمناک بودن اغلب بخش‌های دیواره‌ها و سرازیر شدن آب به میان تنگه‌است و محیط زیبا و فرحبخشی را پدید آورده‌است.

این تنگه شگفت انگیز علاوه بر جاذبه‌های طبیعی بی بدیل، کتیبه‌ای سنگی با یک متر عرض و40 /1 متر طول از دوران ساسانی را به یادگار حفظ کرده است.

این تخته سنگ با نبشته‌هایی به خط پهلوی در وسط تنگ براق، نزدیک به دهانه صفه کوچک غار کم عمقی که در دل کوه خزیده، به پهلو قرار گرفته است.

این جایگاه پر سایه با آب گوارا و چشم انداز زیبا سبب شده است تا شاپور در آن به استراحت بپردازد. قسمتی از نبشته از دل صخره کنده شده است و نزدیک شیب تند کنار رودخانه افتاده است.

منبع:همشهری

محدوده اشکورات از جنوب به قزوین از مغرب به املش و رودبار الموت و از شرق به بخش کوهستانی شهرستان رامسر- تنکابن و از شمال به دامنه‌های کوهستانی رحیم آباد و رامسر متصل است.

اشکورات رودسر به 3 دهستان تقسیم شده است: اشکور سفلی، اشکور علیا و سیارستاق ییلاقی و اشکور شوئیل
اشکور به دلیل شرایط و طبیعت کوهستانی، دارای زمستان‌های سرد و پربرف و تابستان‌های خنک و ملایم می باشد و این امر باعث شده که درفصول پاییز وزمستان جمعیت به حداقل و در بهار و تابستان به حداکثر ممکن برسد.

این منطقه، به علت دارا بودن چشمه سارها، دریاچه‌های طبیعی، چشمه‌های آب معدنی، رودخانه‌های زلال و غارهای فراوان و پاکی هوا توجه مردم را به خود جلب کرده است.

مناطقی از کوهستان‌های اشکورات بر اثر کاوش‌های انجام گرفته به آثار و شواهد گوناگونی مخصوصا قبور مربوط به دوران نبوع تا دوران ساسانی و بعضا نیز از دوران اسلامی نیز بدست آمده و این خود نشان از قدمت منطقه دارد.

منطقه اشکور علاوه بر داشتن آب و هوای ییلاقی، منایع زیر زمینی، باغات فندق و گردو، زمینهای مزروعی گندم و جو٬ عدس ولوبیا، سیب زمینی،سیر و پیاز و گیاهان دارویی از قبیل گل گاوزبان، بنفشه، کنگر، گل پر، گزنه، گون، همیشه بهار، قارچ های خوراکی، بابا آدم (کو لا کولا) و … را می توان نام برد.

اشکور جزء بخش رحیم آباد شهرستان رودسر و در جنوب شهر کلاچای به سمت رحیم آباد قرار گرفته و عجائب هفتگانه‌ای را در دل خود جای داده که قدمتی به درازای تاریخ دارد.

مسجد ناصرالحق یا ناصرالکبیر(ع) – روستای رودبارک

مسجد ناصرالحق یا ناصرالکبیر(ع) معروف به آستانه 7 امام در روستای رودبارک از دهستان اشکور سفلی قرار دارد که در قرن سوم هجری قمری ساخته شده و یکی از عجائب هفتگانه اشکور به شمار می‌آید.

روستای رودبارک با روستاهای نرکی و توسه چال همسایه است و در 35 کیلومتری بخش رحیم آباد و 50 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان رودسر واقع شده است.

در قرن سوم هجری قمری به دستور ناصرالحق (ناصرالکبیر) ابومحمد حسن معروف به حسن اطروش نوه حسن بن زید در روستای رودبارک مسجدی ساخته شد که بعدها این مسجد به نام آستانه هفت امام معروف شده است.

در داخل آستانه یک میله آهنی قرار دارد که مزار 7 امامزاده را از قسمت دیگر آستانه جدا می‌کند، چشمه ای نیز در پائین آستانه قرار دارد که آب آن شور و برای دفع امراض از آن استفاده می‌شود.

از خصوصیات ظاهری دیگر آستانه 7 امام می‌توان، سه درب چوبی 2 لنگه در 3 جهت غرب و شرق و شمال، 4 طرف ایوان، تعداد 22 ستون که با آجر البرز ساخته شده نام برد.

در اطراف آستانه، یک درب دولنگه فلزی در ورودی ایوان، یک ستون چوبی در وسط آستانه و سراسر بام پوشیده از سفال است. تخته چوبهایی نیز در آستانه قرار دارد.

درب چوبی که به بی بی هیبت معروف است در قسمت غربی دیوار آستانه نصب شده است و اعتبار زیادی به آستانه 7 امام بخشیده است.

کوه عروس و داماد – روستای زیاز

کوه عروس و داماد از دیگر عجائب اشکورات است که در روستای زیاز واقع شده است. این روستا با روستاهای آغربن کندسر، گرمابدشت، دیورود و سجیران همسایه بوده و در 26 کیلومتری بخش رحیم آباد و 41 کیلومتری جنوب غربی شهرستان رودسر واقع شده است.

در شمال منطقه سی پل، کوه سنگی با شیب بسیار تند واقع شده است که در بالاترین نقطه آن دو مجسمه سنگی به شکل عروس و داماد قرار دارد.

کوه عروس و داماد به واسطه اینکه در بین کوه‌های دیگر اشکور از زیبایی و شکوه خاصی برخوردار است، نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب نموده و ناخودآگاه متوجه عظمت خالق هستی که باعث این همه زیبایی است، می‌کند.

دریاچه روستای صمد آباد از دهستان شوئیل

دریاچه صمد آباد یکی دیگر از عجائب منطقه اشکورات گیلان است که در روستایی صمدآباد قرار دارد.

این روستا با روستاهای اکبرآباد، برمکوه، تلابنک، وگلخانی، دشتک و زراکی همسایه است و در 54 کیلومتری بخش رحیم آباد و 69 کیلومتری شهرستان رودسر واقع شده است.

ساکنان این روستا معتقدند که نام اصلی این روستا در گذشته چیز دیگری بوده است، نقل است که در گذشته دو سید در تاریکی شب وارد این روستا شده اما کسی حاضر نشد آنان را در منزل خود پناه دهد تا اینکه سرانجام در منزل پیرزنی که تنها زندگی می‌کرد وارد می‌شوند در این هنگام آن دو به پیرزن از آب گرفتن تمام روستا خبر می‌دهند.

سپس وقت موعود فرا رسید و تمام روستا را آب می‌گیرد، بعدها فردی به نام صمد تصمیم به آبادانی این روستا می‌گیرد که از آن زمان تاکنون این روستا به صمدآباد معروف شده است.

دریاچه‌ای نیز در اثر آبگرفتگی از آن زمان تاکنون برجاست که یکی از بزرگترین دریاچه‌ها و از جمله عجایب هفتگانه اشکور به شمار می‌آید.

غار واردار – روستای دلیجان

غار وادار روستای دلیجان از دیگر عجائب اشکورات است. این روستا با روستاهای تواسانکش و یاسور همسایه بوده و در 47 کیلومتری بخش رحیم آباد و 62 کیلومتری شهرستان رودسر واقع شده است.

این غار، آثار آبادی و آجرهای قدیمی در کجیل سرا، آسیاب قدیمی بومی تله از نقاط معروف و قدیمی این روستا به شمار می‌رود.

غار وادار در شرق روستا قرار دارد و از منطقه ونکش شروع و تا غار وادار امتداد دارد. در فاصله این دو نقطه که بصورت تونلی زیرزمینی است دهانه آن در منطقه وادار گشاد و پهن می‌شود.

این غار در امتداد سرچشمه رودخانه آسمانرود واقع شده و از حیث قدمت دارای تاریخ بسیار دور و درازی است و از دیگر عجایب هفتگانه اشکور به حساب می‌آید.

دارگردان رجه – روستای گیری

دارگردان رجه در روستای گیری واقع شده است و این روستا با روستاهای کیاشکول، میانرود و محمودلات همسایه بوده و در 68 کیلومتری بخش رحیم آباد و 83 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان رودسر واقع شده است.

این روستا در منتهی الیه اشکور بالا و در پای قله معروف بزاکو قرار گرفته است. در میان منطقه زورو و قله بزاکو، دارگردان رجه واقع شده است که استان گیلان و استان مازندران را از همدیگر جدا می‌کند.

سرچشمه رودخانه آسما نرود – روستای گیری

سرچشمه رودخانه آسمانرود واقع در روستای گیری است و آسیاب قدیمی در جنوب روستا قرار دارد.

این آسیاب یکی از معدود آسیاب‌های اشکور است که از مناطق دور و نزدیک برای آسیاب کردن گندم، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
علت اصلی وجود این آسیاب، آب فراوانی است که از دهانه یک سنگ بزرگ در سرچشمه رودخانه آسمانرود بیرون می‌آید.

چشمه آسمانرود به علت صافی و زلالی آب به این نام معروف است و به عنوان یکی دیگر از عجایب هفتگانه اشکور معرفی شده است.

تونل روستای یازن

تونل طولانی یازن یکی دیگر از عجائب هفتگانه اشکورات گیلان است که در روستای یازن قرار دارد.

یازن با روستاهای تمل، نارنه و سپارده همسایه است و در 118 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان رامسر واقع شده است.

در این روستا در انبارکاه شخصی به نام صدرالله یازنی یک تونل بسیار طولانی وجود دارد که به عقیده اهالی راه به جایی دارد.

برخی از جاذبه‌های زیارتی و بقاع متبرکه اشکور:

بقعه آقا سیدحسین و بی بی سکینه درمنطقه ییلاقی سجیران/ بقعه آقای سیدعلی کیا در روستای نیلو/ بقعه آقا سید سلیمان درروستای کاکرود/ بقعه آقا سیدقاسم و سیدابراهیم در روستای لسبو/ بقعه آقا سیدیحیی در روستای دلیجان/ بقعه آقا سید میربهادر در روستای برمکو/ بقعه آقا سید حسین و آقا سیدجلال در روستای شبک/ بقعه متبرکه هفت امام در روستای رودبارک/ امامزاده آقاسید ابراهیم جورکلایه/ بقعه آقاسیدحسین در روستای نارنه/ بقعه متبرکه آقا سیدبرهان و شاه سفیدکوه در روستای میج/ بقعه متبرکه روستای ولنی/ بقعه آقا شیخ کریم در روستای ویشکی/ بقعه صلوات کوه «سام و لام» در روستای نیاسن/ بقعه آقا سید جلیل در روستای گیری/ بقعه آقا سیدعمران در روستای جیر کلایه/ بقعه سیده سلیم در روستای درگاه/ بقعه آقا سید یحیی در چاکل/ بقعه آقا شیخ سلیمان در روستای چاکان/ بقعه آقا سیدبرهان در تکامجان/ بقعه آقا سیدوهاب الدین در شفیع آباد/ بقعه سوری در روستای زراکی/ بقعه آقاسیدیحیی در لیما/ بقعه بی بی سلیمه و سیدجعفر در جیرکل.

منبع:همشهری

در جلد اول جشن‌نامه ابن سینا ، تالیف دکتر ذبیح الله صفا در مورد محل دفت بوعلی سینا آمده است:

«… بنا بر آنچه ابن اصیبعه و گروهی دیگر از محققان و مورخان نوشته‌اند ابن سینا در همدان درگذشته و در زیر حصار آن شهر دفن شده است. مقبره این سینا در دره مراد بیک در ضلع غربی خیابان بوعلی شهر همدان واقع است و در کنار قبر وی، قبر ابوسعید دخدوک قرار دارد.

ابو سعید دخدوک از دوستان ابن سینا بوده و بوعلی بعد از قائله شورش سپاهیان شمس الدوله دیلمی 40 روز در خانه وی پنهان بود و منزل ابوسعید در همین محل بوده که اکنون آرامگاه هر دو می‌باشد.

این محل در آن روزگار پشت باروی جنوبی همدان بوده و تا اواخر قرن 13 قمری چهارطاقی کوچکی روی قبر آن دو قرار داشته است.
این چهار طاقی به دستور دختری به نام نگار که نوه فتحعلی‌شاه قاجار بوده، به گنبدی از آجر تبدیل شد و 2 سنگ یکی روی قبر ابن سینا در طرف راست سرسرای ورودی و دیگری روی قبر ابو سعید دخدوک طرف چپ قرار گرفت.»

در سال 1339 قمری شخصی با نام محمدحسین فریدالدوله گلگون همدانی دوره محوطه قبر ابن سینا دیواری کوتاه کشید و دربی رو‌به‌روی پل قدیم رودخانه احداث کرد و در جنب آرامگاه یک تالار بزرگ و تالاری کوچک‌تر برای کتابخانه و یک مخزن کتاب ساخت و چاهی و حوضی ترتیب داد.

آرامگاه جدید بوعلی سینا به دستور محمدرضا پهلوی و توسط انجمن آثار ملی ایران به مناسبت هزارمین سالروز تولد دانشمند بزرگ ساخته و در سال 1333 افتتاح شد.

طرح و نقشه اولیه این بنا در خرداد سال 1324 توسط انجمن آثار ملی بین مهندسان و فارغ‌التحصیلان رشته معماری به مسابقه گذاشته شد و با نظر آندره گدار و فروغی طرح پیشنهادی مهندس هوشنگ سیحون پذیرفته شد.

در نیمه سال 1326 انجمن تصمیم به اجرای طرح گرفت. سال بعد هوشنگ سیحون طرح پیشنهادی را به عنوان پایان‌نامه به دانشکده هنرهای زیبای پاریس تقدیم کرد و اوایل سال 1328 ساخت این آرامگاه آغاز شد.

پس از تخریب مقبره قدیم و گشودن قبر بوعلی سینا و ابو سعید دخدوک، جمجمه و قسمتی از استخوان‌های بوعلی و ابوسعید در جعبه‌های مخصوص مهر و موم و در آرامگاه جدید مجددا دفن شد.

این طرح به سبک معماری قرنی که بوعلی سینا در آن می‌زیسته از روی قدیمی‌ترین بنای تاریخ‌دار اسلامی یعنی برج گنبد قابوس در شهر گنبد کاووس اقتباس شده است.

این بنا تلفیقی از دو سبک معماری ایران باستان و ایران بعد از اسلام است. در طراحی این مجموعه از عناصری از هنرمعماری سنتی ایرانی استفاده شده است.

عناصری مانند برج، الهام گرفته از برج گنبد قابوس، باغچه‌ها متاثر از باغ‌های ایرانی، آب نماها الهام گرفته از حوض خانه‌های سنتی و نمائی با روکار سنگ‌های حجیم و خشن خارا که با سنگ گرانیت کوهستان الوند آراسته شده و نمودار کاخ‌های باستانی ایرانیان است. کار ساخت بنای جدید آرامگاه در سال ۱۳۳۳ شمسی به پایان رسید.

تالار جنوبی این آرامگاه به عنوان موزه محل نگهداری سکه، سفال، برنز و سایر اشیاء کشف شده مربوط به هزاره‌های قبل از میلاد و دوران اسلامی اختصاص یافته است.

در تالار شمالی کتابخانه‌ای مشتمل بر ۸۰۰۰ جلد کتاب خطی و چاپی نفیس ایرانی و خارجی و غرفه‌هایی مربوط به آثار بو علی سینا و شعرا و نویسندگان همدانی نگهداری می‌شود.

در غرفه آثار بوعلی عکسی از جمجه وی نیز در معرض دید گذاشته شده که به هنگام تخریب مقبره قدیمی تهیه شده است.

مکمل این بنا بوستانی به شکل نیم دایره با فضای سبز است و نیز تندیس ابوعلی سینا در حالی که کتابی در دست دارد در ضلع شرقی میدان نصب شده است.

آرامگاه شیخ الرئیس بوعلی سینا در سال 1376 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 1869 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

منبع:همشهری