آشنایی با مترو دوبی – امارات متحده عربی

مترو دوبی ، تنها شبکه حمل و نقل تمام اتوماتیک بدون راننده در امارات متحده عربی است.

اولین بخش از خط قرمز آن فعال، خط سبزش در حال احداث است و خط‌های آبی و بنفش تحت برنامه‌ریزی هستند. دو خط سبز و قرمز مرکز شهر را در زیر زمین و مناطق دیگر را از طریق پل‌های راه‌بر طی می‌کنند.

مترو دوبی توسط مسئولان سازمان راه، حمل‌و‌نقل و گروه سرکو اداره می‌شود.

اولین بخش خط قرمز با 10 ایستگاه در 9 سپتامبر  2009 (18 شهریور سال جاری) توسط محمد بن رشید المکتوم، امیر دوبی افتتاح و یک روز بعد به روی عموم گشوده شد. مترو دوبی اولین قطار شهری در امارات متحده عربی است.

مترو دوبی  با راه‌اندازی 20 کیلومتر از خط سبز خود، “عنوان طولانی‌ترین شبکه مترو اتوماتیک” را از اسکای ترین ونکوور دریافت خواهد کرد.

بیش از 110.000 نفر که تقریبا 10 درصد جمعیت دوبی را تشکیل می‌دهند، در دو روز اول افتتاحیه و 367.000 نفر در هفته اول از مترو استفاده کردند.

تاریخچه:

طرح مترو دوبی به دستور امیر این کشور با پیش‌بینی جذب 15 میلیون گردشگر تا سال 2010 صادر شد. رشد سریع جمعیت (پیش‌بینی 3 میلیون نفر افزایش تا سال 2017) همراه با ترافیک سنگین ضرورت احداث سیستم ریلی شهری را اثبات کرد.

در مه  2005، معادل 3.4 میلیارد دلار برای این منظور به کنسرسیوم خط ریلی دوبی متشکل از شرکت‌های ژاپنی از جمله شرکت میتسوبیشی اعطا شد. اولین فاز معادل 4.2 میلیارد دلار هزینه داشت و تنها 35 کیلومتر از شبکه مورد نظر را یعنی از الرشیدیه تا منطقه آزاد جبل علی در برگرفت.

هزینه مترو با 80 درصد افزایش به 7.6 میلیارد دلار رسید. این در حالی است که مقامات، مترو را به دلیل سوبسیدهایی که به آن تعلق خواهد گرفت، منبع درآمدزایی نمی‌دانند و درصدد کسب 4.9 میلیارد دلار درآمد طی 10 سال آینده از طرق دیگر هستند.

خط قرمز در کل 52.1 کیلومتر و دارای 29 ایستگاه است. خط بنفش شامل 49 کیلومتر و 8 ایستگاه تا سال 2012 مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. خط آبی نیز 47 کیلومتر است و تا سال 2014 آماده می شود.

دپارتمان حمل و نقل عمومی شهرداری دوبی در هر خط انتظار جابه‌جایی 1.2 میلیون مسافر در روز، 27.000 مسافر در ساعت و در صورت تکمیل هر دو خط 355 میلیون نفر در سال را دارند. این حجم 12% سفرهای دوبی را تشکیل خواهد داد. آن‌ها قصد ساخت 318 کیلومتر مترو تا سال 2020 را دارند.

منبع:همشهری

آشنایی با منطقه منهتن – آمریکا

منهتن (Manhattan) از جمله قدیم‌یترین مناطق شهر نیویورک است که به شکل یک شبه جزیره‌ مهمترین مراکز تجاری و اقتصادی آمریکا را در خود جا داده است

مهم‌ترین مناطق شهر نیویورک منهتن، بروکلین، کوئینز، برانکس و جزیره استاتن آیلند نام دارند که منهتن در جهان و حتی آمریکا مهم‌ترین و مشهورترین آنها به حساب می‌آید.

سازمان ملل متحد، بازار بورس نیویورک، تندیس آزادی که مشهورترین نماد ایالات متحده آمریکا به شمار می‌آید، موزه گوگنهایم، پارک مرکزی نیویورک، کتابخانه عمومی نیویورک، و موزه متروپلیتن در منطقه منهتن، قرار دارند.

همچنین ساختمان‌های مرکز تجارت جهانی که در حملات یازدهم سپتامبر فرو ریختند، در قسمت جنوب غربی این منطقه قرار داشتند.

منهتن جنوبی نیز جنوبی‌ترین قسمت جزیره منهتن است که مرکز اصلی تجاری و حکومتی شهر نیویورک در کشور ایالات متحده آمریکا می‌باشد. در این قسمت از منهتن، خیابان وال استریت قرار دارد.

منهتن جنوبی یا بخش تجاری منهتن، عموما به منطقه‌ای گفته ‌شود که از شمال به خیابان چهاردهم، از غرب به رودخانه هادسون، از شرق به رودخانه شرقی و از جنوب به بندر نیویورک محدود شده است.

به دلیل قرارگیری وال استریت در منهتن جنوبی، نیویورک به عنوان مرکز اقتصادی جهان شناخته می‌شود.

برخی از میادین و خیابان‌های معروف منهتن عبارتند از:

میدان تایمز اسکویر، مدیسون اسکویر، راکفلر سنتر، خیابان وال استریت و خیابان برادوی.

برخی از آسمان‌خراش‌های منطقه منهتن:

ساختمان امریکن، ساختمان جی‌ایی، ساختمان سیتی‌اسپایر سنتر، ساختمان اینترنشنال، ساختمان امپایر استیت، ساختمان کرایسلر، ساختمان وان ورلدواید پلازا، ساختمان وان چیس منهتن، ساختمان فلت‌آیرن، ساختمان مت‌لایف، برج بانک آو آمریکا، ساختمان نیویورک تایمز، ساختمان کنده ناست، ساختمان مک‌گرو هیل، ساختمان جنرال‌موتورز، ساختمان۳۸۳ خیابان مدیسون، کلیسای جامع سن پاتریک، برج وان پن پلازا، برج بلومبرگ، برج ترامپ‌ورلد، ساختمان داکوتا، ساختمان وول‌ورث، ساختمان آکساسنتر، ساختمان۲۰۰وست‌استریت، ساختمان سیتی‌گروپ سنتر و … .

منبع:همشهری

آشنایی با جاذبه‌های گردشگری گناباد – خراسان رضوی

 شهر گناباد در جنوب خراسان رضوی بر اساس روایات شاهنامه فردوسی عرصه جنگ و حماسه دوران اساطیری بوده است.

همچنین وجود دو محوطه وسیع باستانی “اروک” و “حصار” به عنوان زیستگاه جوامع باستانی متمدن مربوط به هزاره سوم پیش از میلاد نمودی عینی از قدمت و ریشه‌های تاریخی گناباد است.

به گزارش ایرنا، هزار و ۱۱۷‬رشته قنات و نیز قنات شگفت‌انگیز “قصبه” یک شاهکار بشری به عنوان نمادی از سختکوشی مردم کویر برای دست یافتن به مایه حیات در این خطه است.

در خصوص زمان حفر این قنات واقع در شهر گناباد داستان معروف “دوازده رخ” در شاهنامه فردوسی آن را به قبل از “کیخسرو” نسبت می‌دهد.

با این حال مورخین بنیاد قنات قصبه را به دوره هخامنشی یعنی ۲۵۰۰‬سال قبل نسبت داده‌اند.

بر اساس بررسیهای میدانی طول رشته‌های هشتگانه قنات قصبه ‪ ۳۳‬هزار و ‪۱۳۳‬ متر و عمق مادرچاه آن ‪ ۳۰۰‬متر است.

قنات قصبه دارای ‪ ۵۰۰‬حلقه چاه و مادرچاهی به عمق ‪ ۳۰۰‬متر، ‪ ۳۲‬کیلومتر طول و افزون بر ‪ ۷۳‬میلیون مترمعکب حجم خاکبرداری بعد از تحمل چندین زلزله و همچنین خشکسالیهای متمادی هم‌اینک ‪ ۱۵۰‬لیتر در ثانیه آب به مزارع کشاورزان سنتی و خرده‌مالک جاری می‌کند.

مسجدجامع گناباد هم یکی دیگر از شاهکارهای مذهبی در خراسان رضوی و از بناهای دو ایوانی است که در سال ‪ ۶۰۹‬هجری قمری ساخته شده و از امتیازات مهم آن وجود کتیبه‌های کوفی و آجرکاریهای زیبایی می‌باشد که بر اطراف ایوان قبله آن نقش بسته است.

بر اساس آثار و شواهد موجود ساختمان کنونی مسجدجامع گناباد دارای الحاقاتی می‌باشد که احتمالا در دوران ایلخانی ایجاد شده است.

امامزاده محمدعابد، یخدان کوثر، قلعه عمرانی و قلعه‌دختر نیز زمینه بسیار مناسبی برای ایجاد شهر گردشگری در این منطقه است و در صورتی که طرح جامع گردشگری برای قنات قصبه انجام شود قابلیت جذب گردشگران خارجی را نیز دارد.

مسجد کاخک، مدرسه نجومیه، آب انبار و حسینه گناباد، مسجدجامع قوژد،مسجد حاج عبدالله نوقاب، آسیابهای آبی کاخک و سنو، کاروانسراهای فخرآباد و زین‌آباد همه و همه نشانی از تعبد و سختکوشی مردم دیار عشق، عطش و عرفان است.

بافت تاریخی روستای ریاب، مقبره جعتین گیسور، یخدان کوثر بیدخت،قلعه عمرانی و شوراب و مسجد مزار به ترتیب به دوران خوارزمشاهیان، سلجوقیان، صفویان،ساسانیان و قبل از اسلام برمی‌گردد که تداعی‌کننده تمدن دیر قدمت این منطقه است.

وجود منطقه گردشگری و ییلاقی کاخک، مجموعه آبشار و آسیابهای آبی و خانه فنجان(محل تقسیم آب قنات) که دارای جاذبه‌های تاریخی فراوانی است و روستاهای سنو و زیبد که از محلهای تاریخی و به روایتی محل جنگهای دوران اساطیری بوده و از طرفی کاروانسرانهای بجستان که گرد و غبار خستگی را از زایران امام رضا(ع) می‌زدوداند از دیگر مکانهای دیدنی این خطه هستند.

مرقد علامه‌محمدتقی بهلول در ورودی شهر گناباد بعنوان مظهر مبارزه با کشف حجاب رضاخانی و یکی از شگفتی‌های روزگار در بعد عرفان نیز از دیگر مکانهایی است که هم از منظر دیدنی و تاریخی می‌تواند برای مسافران دارای جاذبه باشد.

همچنین موزه‌های آب، مردمشناسی و باستان شناسی و همه اماکن تاریخی این شهر در ایام نوروز دایر و پذیرای مسافران نوروزی خواهد بود.

شهرستان گناباد با بیش از ‪ ۲۰۰‬اثر تاریخی شناسایی شده و ‪ ۱۳۰‬اثر ثبت شده در فهرست آثار ملی کشور در ‪ ۲۷۰‬کیلومتری جنوب مشهد واقع شده است.

منبع:همشهری

آشنایی با موزه لوور – فرانسه

همه چیز از نمایش کلکسیون تابلوهای سلطنتی بین سال‌های ۱۷۵۰ تا ۱۷۸۵ شروع شد که با استقبال فراوانی روبه‌رو شد.

پس از آن پروژه تبدیل قصر لوور به موزه‌ای دائمی کلید خورد و با تصویب قانونی در سال 179، موضوع جدی‌تر شد.

ابتدا این موزه محلی برای آموزش دانشجویان هنر بود و مردم عادی تنها روزهای یکشنبه اجازه رفتن به آنجا را داشتند تا این که در سال 1855 ورود برای عموم آزاد شد.

در عصر امپراتوری، این مکان «موزه ناپلئون» نامیده می‌شد و با کمک دائمی ناپلئون که در حال کشورگشایی بود و با غنایم زیادی بازمی‌گشت، لوور به تدریج به مشهورترین موزه جهان تبدیل شد.

در دوران ریاست جهوری میتران، وزارت بازرگانی که در بخشی از این کاخ قرار داشت به ساختمانی جدید منتقل شد. در کنار این گسترش فضا، کلکسیون‌ها دوباره سازماندهی شد و تغییراتی در معماری موزه توسط لئومینگ، معمار چینی آمریکایی صورت گرفت.

جنجالی‌ترین قسمت این پروژه، ساخت هرمی شیشه‌ای در حیاط ناپلئون بود که در ابتدا مخالفین زیادی داشت، ولی حال به عنوان ورودی موزه استفاده می‌شود و بخش بزرگی از راهروهای زیرزمینی را نورافشانی می‌کند.

لوور در حال حاضر پس از موزه متروپولیتن نیویورک و آرمیتاژ سن پترزبورگ، سومین موزه بزرگ جهان از نظر وسعت به شمار می‌رود.

لوور در حال حاضر کلکسیون‌های مختلفی دارد که تمدن‌ها و فرهنگ‌های مختلف جهان و اعصار تاریخی زیادی را شامل می‌شود. از میان سیصد هزار  اثر آن، تنها حدود سی و پنج هزار در معرض نمایش قرار دارند و کلکسیون‌های آن به شرح زیر است.

آثار باستانی شرقی: شامل اشیایی است که از منطقه‌ای میان هند فعلی و دریای مدیترانه به جا مانده است. تمدن‌های زیادی در این منطقه به وجود آمده‌اند و این بخش با توجه به تقسیم‌بندی‌های جغرافیایی و فرهنگی شامل سه قسمت مزوپوتامی(سومر، بابل، آشور، آناتولی و…)، ایران و کشورهای شرقی (کناره سوری- فلسطینی و قبرس) است.

هنرهای اسلامی: این بخش در سال 2003 تأسیس شده و شامل اشیایی از منطقه‌ای حدفاصل اسپانیا تا هند و از بدو آغاز تمدن اسلامی622 میلادی) تا قرن نوزدهم است. در این بخش اشیای فراوانی نیز که در حفاری‌های شوش به دست آمده و موزه در آن شرکت داشته، دیده می‌شود. فضای این قسمت به زودی دو برابر می‌شود و شامل سه هزار شهر خواهد بود.

آثار باستانی مصری: آثار این بخش پس از حفاری‌های «سراپوم» به بیش از شش‌ هزار قطعه رسید. سایر آثار به حفاری‌های انستیتوی فرانسوی قاهره و خریدهای مختلف باز می‌گردد.

آثار باستانی یونانی و رومی: آثار این بخش به سه قسمت قبل از دوره کلاسیک یونان، دوره کلاسیک و دوره رومی تقسیم می‌شود. یکی از آثار مهم موزه، یعنی «ونوس میلو» که در جزایر میلو یافت شده، در این بخش قرار دارد.

نقاشی‌ها: امروز این بخش شامل حدود 600 تابلو است که از قرون وسطی تا سال 1848 را شامل می‌شود. به جز چند استثنا، آثار سال‌های بعدی به موزه «اورسه» منتقل شده‌اند که شامل آثار دوره امپرسیونیسم و نقاشانی مانند ون‌گوک، سزان و مونه می‌شود.

از آثار مهم این بخش می‌توان به ژوکوند، اثر داوینچی و تابلوهایی از رامبراند، ورمیر و رافائل اشاره کرد.بخش مجسمه‌ها، جواهرات، آثار گرافیکی و «هنر و تاریخ آفریقا، آسیا، اقیانوسیه و ‌آمریکا» سایر قسمت‌های موزه را تشکیل می‌دهند.

منبع:همشهری

آشنایی با مترو پیونگ‌یانگ – کره شمالی

مترو پیونگ‌یانگ – پایتخت کره شمالی – دارای 2 خط و 17 ایستگاه است و در سال 1973 افتتاح شد

ساخت این مترو در سال 1968 شروع و در 6 سپتامبر 1973 اولین خط آن افتتاح شد.

احداث تونل مترو در زیر رود توئه‌دونگ حادثه‌ساز بود. حداقل 100 کارگر در اثر حادثه جان خود را از دست دادند. این قسمت هرگز کامل نشد و مترو هم‌اینک از غرب رود می‌گذرد.

مترو پیونگ‌یانگ پایتخت کره شمالی با قرار گرفتن در 110 متری زمین عمیق‌ترین و نیز با داشتن 5 ون قیمت بلیت ارزان‌ترین مترو دنیاست.

در مترو از بلیت آلومینیومی که روی آن آرم مترو حک شده است، استفاده می‌شود.

شبکه:

خط یک در فرهنگ کره به معنی اسب پرسرعت افسانه‌ایست که می‌تواند 400 متر در روز بدود. این خط حدود 12 کیلومتر وسعت دارد و در سال 1973 به بهره‌برداری رسید.

خط دو به معنی “تجدید شدن” در سال 1975 تاسیس شد و حدود 10 کیلومتر است.

خط یک از جنوب‌غربی به سمت شمال‌شرقی امتداد دارد.

هر دو خط همدیگر را قطع و روزانه 700.000 نفر را جابه‌جا می‌کنند.

در بیشتر موارد اسم ایستگاه‌ها اشاره‌ای به محل آن‌ها ندارد و برگرفته از ویژگی‌ها و اصطلاحات انقلاب کره شمالی است.

مترو پیونگ‌یانگ دارای موزه ایست که تاریخ و احداث آن را نشان می‌دهد.

شبکه مترو کاملا در زیر زمین قرار دارد. طراحی شبکه بر اساس شبکه مترو سایر کشورهای کمونیستی به‌ خصوص مترو مسکو است. هر دو در بسیاری ویژگی‌ها مانند عمیق بودن و فاصله زیاد بین ایستگاه‌ها مشترکند. ویژگی مشترک دیگر هنر رئالیسم اجتماعی در ایستگاه‌هاست.

کارکنان مترو دارای لباس مخصوص هستند.

در زمان بمباران هوایی می‌توان از مترو به عنوان پناهگاه استفاده کرد. نصب درهای بزرگ فلزی در ایستگاه‌ها به همین منظور است.

ایستگاه کوانگ‌میونگ به دلیل قرار داشتن مقبره کیم‌ایل‌سونگ در آنجا تعطیل است.

مترو طوری طراحی شده که قطارها هر چند دقیقه تردد نمایند. در ساعات پر رفت‌و‌آمد فاصله آن‌ها حداقل 2 دقیقه است.

توریست‌های خارجی تنها می‌توانند بین ایستگاه “پوهونگ” و “یانگ‌وانگ” که مدرن‌تر هستند، سفر کنند. این دو ایستگاه در سال 1987 و بقیه در سال 1973 تکمیل شدند.

کشیدن سیگار و خوردن در داخل مترو ممنوع است و جریمه سنگین به آن تعلق می‌گیرد.

قطارهای پیونگ‌یانگ به دو رنگ قرمز و کرم رنگ‌آمیزی شده‌اند، تمام تبلیغات حذف و پوسترهایی از “کیم‌ایل‌سونگ” و “کیم‌جونگ‌ایل” رهبران کره جایگزین آن‌ شده‌اند.

منبع:همشهری

شهر‌های گردشگر براساس چه معیار‌هایی ارزیابی می‌شوند؟

مدیرعامل شرکت مادر تخصصی ایرانگردی و جهانگردی جزئیات نحوه اجرای برند شهر گردشگر و مولفه های لازم برای ارزیابی این شهر‌ها را تشریح کرد.

خشایار نیکزادفر مدیرعامل شرکت مادرتخصصی ایرانگردی و جهانگردی به خبرنگار حوزه میراث و گردشگری  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،گفت:طرح و اجرای برند شهر گردشگر به معنای ارزیابی شهر‌های مختلف کشور از نظر میزان آمادگی برای جذب و پذیرش گردشگر است البته هم اکنون شیوع ویروس کرونا سفر را محدود کرده است، اما موضوع سفر پس از مهار ویروس کرونا ادامه خواهد داشت و در آن زمان میزان آمادگی شهر‌ها از نظر وجود زیرساخت‌های گردشگری بسیار مهم خواهد بود.موضوع شهر گردشگر از مدت‌ها قبل مطرح شد و هم اکنون حسب منویات و تاکیدات مونسان، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی این طرح به مرحله اجرا رسیده است تا با ارزیابی تخصصی و رتبه بندی برند‌های گردشگری شهری نوعی رقابت پذیری گردشگری با هدف شناسایی و تنوع سازی محصولات گردشگری و رسیدن به برتری رقابتی در منطقه و جهان، شکل بگیرد البته این رقابت پیش از این نیز وجود داشت.

او افزود:در همین راستا مجری طرح برند شهر گردشگر انتخاب شده است و شهر‌های کشور براساس اولویت هایی مانند وجود ظرفیت در جذب گردشگر، موفقیت در جلب رضایت گردشگران، مهمانپذیری، مدیریت تعاملات، خدمات و امکانات موجود و .. به ۵دسته یا رتبه مختلف تقسیم می‌شوند. این رتبه‌ها با نام‌های شهر مستعد حوزه گردشگری، شهر متعهد حوزه گردشگری، شهر گردشگرپذیر، شهر مقصد گردشگری و شهر دوستدار گردشگری شناخته شده اند.

مدیرعامل شرکت مادرتخصصی ایرانگردی و جهانگردی بیان کرد:ارزیابی شهر‌های کشور در قالب طرح شهر گردشگر به ما کمک می‌کند که نقاط ضعف و قوت شهر‌ها در خصوص جذب گردشگر را شناسایی کرده و با اعلام آن‌ها به مسئولان مربوطه، توان شهر‌ها را در جذب گردشگر افزایش بدهیم.

منبع : باشگاه خبرنگاران جوان

تصاویر ۱۰ گورستان عجیب دنیا و داستان‌ جالب آنها

گورستان ممکن است برای بسیاری تداعی‌گر مکان‌هایی ترسناک و تاریک باشد. اما با وجود چنین ذهنیتی، گورستان‌هایی در جهان وجود دارند که به دلایل مختلف جذابیت بسیاری دارند.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از pandotrip، بعضی از گورستان‌ها آرامگاه شخصیت‌های معروف است، بعضی داستان‌های واقعا عجیبی دارند و بعضی هم به دلیل دکوراسیون و معماری جالبی که دارند، یک مکان زیبا برای پیاده‌روی و گردش محسوب می‌شوند. در ادامه با ۱۰ گورستان معروف و باشکوه در دنیا که افراد مشهوری در آنها آرمیده‌اند و داستان جالب آنها آشنا شوید.

۱۰- گورستان مری (Merry)، ساپانتا رومانی

این گورستان که یکی از غیرعادی‌ترین گورستان‌های دنیاست، به سنگ قبرهای رنگارنگ با نقاشی‌های روی آنها معروف است. گورستان مری رومانی یکی از جاذبه‌های توریستی این کشور است که فرهنگ و سنت رومانیایی را بازگو می‌کند.

بر خلاف اکثر قبرستان‌های دنیا که روی محل تدفین سنگ نصب می‌کنند، در قبرستان مری شهر اسپانتا روی قبرها نشانه‌های بزرگ چوبی تزئین شده با نقش و نگار، تصویر فرد فوت‌شده و شعرهایی در وصف او نصب می‌شود.

قبرستان مری (The Merry Graveyard) که در رومانی قرار دارد، توسط یک نجار ساخته شد. این نجار عجیب و غریب در سال ۱۹۳۰ میلادی تصمیم گرفت تا تصویری از مرگ افراد مرده را بر روی چوب حک کند تا نشان دهد آن‌ها چگونه مرده‌اند. وی سپس یک شعر کوتاه درباره دفن فرد فوت‌شده بر روی سنگ قبر آنان می‌نوشت. می‌گویند که هر شخصی که وارد این قبرستان شده، به نحوی بیشتر از حد طبیعی دچار ناراحتی می‌شود.

از یک سو، صلیب‌های چوبی با رنگ‌های روشن چهره‌ای مقدس به این گورستان داده و از سوی دیگر کتیبه‌ها واقعیت‌های زندگی را در شهر ساپانتا به تصویر کشیده‌اند.

۹- گورستان قدیمی یهودیان (Old Jewish)، پراگ جمهوری چک

قبرستان قدیمی Old Cemetery در کشور چک، در یکی از محله‌های قدیمی شهر پراگ قرار گرفته است. این قبرستان از اوایل قرن ۱۵ میلادی تا اواخر قرن ۱۸ میلادی مورد استفاده بوده است.

این قبرستان هم جزو زیباترین قبرستان‌های دنیاست و هم جزو متراکم‌ترین‌ها است. در حدود ۱۲ هزار سنگ قبر در این گورستان وجود دارد و گفته می‌شود در حدود ۱۰۰ هزار جسد در اینجا دفن شده است و قبرهایی در آن وجود دارند که تا ۱۲ طبقه در آن جسد دفن شده است.

سنت یهودیان بر ممنوعیت ویران کردن یا حتی جابه‌جا کردن سنگ قبرها باعث شده تا گورهای جدید روی گورهای قبلی بنا شوند. نکته جالب این است که حتی برخی از این گورها به خاطر شلوغی بیش از حد کج شده‌اند.

نکته عجیبی که درباره این قبرستان وجود دارد این است که نمی‌توان حدس زد که در این قبرستان چند مرده دفن شده است زیرا این قبرها چندین لایه نامعلوم دارند! داستان‌های زیادی از اشباح این قبرستان در بین مردم روایت می‌شود.

۸- گورستان رکولتا (Recoleta)، بوئنوس آیرس آرژانتین

این گورستان که یکی از مشهورترین گورستان‌های آمریکای لاتین است، آرامگاه خانواده‌های ثروتمند و مشهور آرژانتین از جمله بانوی اول سابق این کشور “اِوا پرون” است. سردابه سیاه مرمرین او معروف‌ترین بنای این گورستان است که با گل آراسته شده است. از ۶۴۰۰ گور این گورستان ۷۰ تای آنها به عنوان یادگارهای تاریخی به ثبت رسیده‌اند. معماری ویژه و مجلل این گورستان که در سال ۱۸۲۲ تأسیس شده، نشان‌دهنده عصری طلایی است (۱۸۸۰-۱۹۳۰)، وقتی بوئنوس آیرس یکی از ثروتمندترین شهرهای جهان بود.

این آرامگاه معروف در منطقه رکوله‌تا (Recoleta) بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین قرار داشته و به عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق گردشگری این شهر توریست‌های زیادی را به سمت خود جلب می‌کند. دروازه‌های نئوکلاسیک این آرامگاه و ستون‌های یونانی و سرداب‌ها و مجسمه‌های هنری بسیار زیبا که دارای سبک‌های متنوع معماری است، نمونه کاملی از هنر خاک‌سپاری قرن ۱۹ و ۲۰ میلادی به شمار می‌رود. یکی از زیباترین ویژگی‌های این آرامگاه طراحی خیابان‌مانند و پیاده‌روهای آن است. با این تفاوت که پیاده‌روهای این شهر زیبا برای مردگان طراحی شده است!

۷- گورستان پانته ئون آنتیگو (Panteon Antiguo)، اوکساکا مکزیک

گورستان پانته ئون آنتیگو که به فاصله ۱۵ دقیقه از شهر اوکساکای مکزیک قرار گرفته است، توسط مبلغین مسیحی اسپانیایی در قرن ۱۶ میلادی تأسیس شد. این گورستان در شب هالووین و در تدارک جشن “روز مردگان”، چهره بی‌نظیری به خود می‌گیرد. بر اساس این سنت قدیمی، محلی‌ها برای خوشامدگویی به روح مردگان خود که معتقدند روزهای اول و دوم نوامبر بازمی‌گردند، گورها را با گلبرگ‌های درخت پرتقال، شمع‌ها، مجسمه‌های کوچک و نیز غذاها می‌آرایند. اعضای خانواده دور این قبرها جمع شده و در حالی که نوشیدنی و غذای مورد علاقه متوفی را می‌خورند و به موسیقی محلی خود گوش می‌دهند، در انتظار مرده خود می‌مانند.

۶- گورستان Aoyama، توکیو ژاپن 

محبوب‌ترین گورستان در پایتخت ژاپن که برای شکوفه‌های درختان گیلاس خود معروف است. هر سال در بهار هزاران توریست برای لذت بردن از یک پیاده‌روی دل‌انگیز در اینجا جمع می‌شوند. شخصیت‌های برجسته بسیاری در گورستان Aoyama آرمیده‌اند، مثل سامورایی‌ها سیاستمداران، روزنامه‌نگاران، نویسندگان و هنرمندان.

۵- گورستان پر-لاشز (Père Lachais)، پاریس فرانسه

گورستان پر-لاشز فرانسه پربیننده‌ترین گورستان جهان است و سالانه بیش از یک و نیم میلیون بازدیدکننده دارد. این گورستان همچنین به‌عنوان اولین گورستان باغی و اولین گورستان شهری شناخته می‌شود. این گورستان اولین بار در ۲۱ مه ۱۸۰۴ افتتاح شد و تنها ۱۳ گور داشت، چون مردم از قراردادن مردگان خود در آن امتناع کردند آن هم به این دلیل که در آن زمان بسیار دورافتاده و به وسیله کلیسا تقدیس نشده بود.

در حال حاضر به دلیل محبوبیت زیاد گورستان، تقریبا یک میلیون نفر در اینجا دفن شده‌اند و تنها چند قطعه در فهرست انتظار دارای جای خالی است. این قبرستان زیبا وسعتی حدود ۴۴ هکتار دارد و ساعت‌ها می‌توانید در آن به جست‌وجوی نام‌های مشاهیر روی سنگ‌ها بپردازید.

مشاهیر بسیاری از جمله اسکار وایلد، داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس ایرلندی، فردریک شوپن، پیانیست و آهنگساز لهستانی، مولیر، نمایشنامه‌نویس فرانسوی، آنتونیو روسینی، موسیقی‌دان ایتالیایی، انوره دو بالزاک، نویسنده فرانسوی، آمادئو مودیلیانی، نقاش و مجسمه‌ساز ایتالیایی و صادق هدایت در آن دفن شده‌اند.

۴- گورستان Mount Auburn، کمبریج، ماساچوست آمریکا

این گورستان در سال ۱۸۳۱ بنا شده است. نویسندگان، دانشمندان، سیاستمداران و هنرمندان بسیاری در کنار هم با صلح زیر درختان بلوط و افرا آرمیده‌اند.

پاییز گورستان Mount Auburn آمریکا به دلیل برگ‌های رنگارنگش معروف است که خود به تنهایی گردشگران زیادی را برای مشاهده صحنه‌های بی‌نظیر جذب می‌کند.

۳- گورستان Magnificent Seven، لندن انگلستان

۷ منطقه بزرگ برای دفن مردگان در قرن ۱۹ ساخته شد که شخصیت‌های برجسته بسیاری در آنها آرمیده‌اند.

گورستان Magnificent Seven عصر ویکتوریایی جمعیت زیادی را برای تماشای دیدنی‌های بی‌نظیر لندن، سنگ قبرهای سبک گوتیک و مناظر طبیعی‌اش به خود می‌خواند. از ۱۷۰ هزار نفری که در این گورستان دفن شده‌اند، کارل مارکس مشهورترین آنهاست. قبر او در بخش شرقی گورستان واقع شده در حالی که بخش غربی به دلیل ویژگی‌های معماری بخش‌هایی از گورستان مانند خیابان مصری (Egyptian Avenue) و دایره لبنان (Circle of Lebanon) مشهور است.

چیزی که این گورستان بزرگ را ترسناک کرده مجسمه‌های فراوانی از انسان‌ها، حیوانات و فرشتگان است که نشان از علاقه شدید مردم دوران ویکتوریا به خدایان و تمدن قدیم مصری دارد. بسیاری از مجسمه‌های قدیمی این محل در حال پوسیدگی بوده و نماد تمایل انسان به زوال هستند.

دسترسی به این گورستان تنها از طریق تورهای ویژه و برای افراد بالای ۷ سال ممکن است.

۲- گورستان گرین وود (Green-Wood)، بروکلین، نیویورک، ایالات متحده آمریکا

قبرستان گرین وود در سال ۱۸۳۸ باز شده است و مقبره‌هایی از قرن ۱۹ و ۲۰ را دارد و جزو قدیمی‌ترین قبرستان‌های شهری آمریکا محسوب می‌شود. شخصیت‌های برجسته بسیاری در این مکان آرمیده‌اند.

در نزدیکی آن چند پارک بزرگ وجود دارد. درهای ورودی با معماری سبک گوتیک، گیاهان زیبا، مجسمه‌ها و دریاچه‌های منجمد آرامش بسیاری به بازدیدکنندگان می‌دهد.

۱- گورستان واورلی (Waverley)، سیدنی استرالیا

در کمتر جای دنیا قبرستان‌ها نزدیک ساحل ایجاد می‌شوند و یکی از آن‌ها قبرستان Waverley است که در حومه شرقی سیدنی قرار گرفته است. این قبرستان با قرار گرفتن در شیب خشکی و نمای زیبایی از دریا به عنوان یکی از زیباترین قبرستان های دنیا شناخته می‌شود.

چشم‌انداز اقیانوس از فراز صخره‌های واورلی و در زیر آسمان همیشه آفتابی سیدنی، بسیار تماشایی است.

این محل جایی است که شما می‌توانید قبرهای نمادین استرالیایی از شخصیت‌های ادبی گرفته تا نیروهای نظامی معروف را ببینید. از سال ۱۸۷۷ بیش از ۸۰ هزار مورد خاکسپاری در این گورستان صورت گرفته است.

منبع:همشهری

هموطنان ارامنه ایی که سفر کرده اند

رییس گروه حفظ و احیای اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی چهارمحال و بختیاری گفت: ۱۷ گورستان متعلق به هموطنان ارامنه‌ای که در طول تاریخ از نقاط دیگر کشور به این چهارمحال و بختیاری سفر کردند، در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.

واحد جولایی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا تاکید کرد:این گورستان‌ها در روستاهای سیِرکَ، گوشکی، گلوگرد، گشنیزجان، معموره، لیواسگان، کنرک علیا، غرب آقبلاغ، شمال آقبلاغ، شرق قلعه ممکا، شمال قلعه ممکا، سناجان، وستگان، حاجی‌آباد، بلداجی و آزادگان در شهرستان‌های شهرکرد، بروجن، کیار، بن و خانمیرزا قرار دارد.

وی افزود: حصارکشی، محوطه‌سازی، ایجاد فضای سبز، روشنایی و احداث راه دسترسی مناسب از مهم‌ترین نیازهای گورستان‌های ارامنه در چهارمحال و بختیاری به‌شمار می‌رود.

جولایی تصریح کرد: در طول سال، تعدادی از هموطنان ارمنی در گورستان‌های ارامنه چهارمحال و بختیاری حضور پیدا می‌کنند.

یکی از کارشناسان میراث‌فرهنگی چهارمحال و بختیاری، نیز با اشاره سفر ارامنه در ۴۰۰ ساله پیش به این استان گفت: توجه شاه عباس اول صفوی به اقتصاد و فعالیت‌های اقتصادی باعث شد، بخشی از هموطنان ارامنه که اهل تجارت، سرمایه‌دار و مسلط به زبان‌های دیگر بودند از جلفا در آذربایجان شرقی به اصفهان، پایتخت دوران صفوی کوچ کنند.

اردشیر آخوندی تاکید کرد: بخشی از ارامنه نیز از اصفهان به چهارمحال و بختیاری در آن دوران سفر می‌کردند و اقدام به توسعه باغات کردند.

وی افزود: البته در چهارمحال و بختیاری تاکستان‌های انگور از صدها و شاید هزاران سال قبل از سکونت ارمنی‌ها وجود داشت، اما وسعت باغات در زمان ارامنه افزایش یافت.

کارشناس میراث‌فرهنگی چهارمحال و بختیاری اظهار داشت: ارامنه تا سال‌های ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ در چهارمحال و بختیاری حضور داشتند.

به گزارش ایرنا، گورستان ارامنه در روستای سیِرکَ شهرستان شهرکرد ۸ مرداد ۱۳۸۱ به شماره ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.

تمامی ارامنه که از نقاط دیگر کشور در این روستا سکونت کرده بودند، به نقاط دیگر ایران مهاجرت کردند.

گورستان ارامنه در روستای معموره بخش بلداجی شهرستان بروجن ۲۵ خرداد ۱۳۸۱ به شماره ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.

قبرهای موجود در این گورستان مربوط به دوره ۱۱۰ ساله بین سال‌های ۱۹۸۰ – ۱۸۷۰ است.

منبع:ایرنا

تماشای زرافه‌ها ی رو به انقراض در اقامتگاه محبوب شرق آفریقا

توسعه صنعت گردشگری در دهه‌های اخیر موجب رشد و خلق ایده‌های گوناگون در جهت جذب گردشگران و ایجاد تجارب منحصر به فرد سفر در مقاصد مختلف دنیا شده است. قاره آفریقا نیز به دلایلی از جمله موقعیت جغرافیایی خاص خود، تنوع گونه‌های گیاهی و حیوانی از مقاصدی است که گردشگران را برای تجربه ایده‌های برخاسته از آن به سفر وا می‌دارد.

امروزه نام کشور کنیا در کنار پنج کشور دیگر آفریقا به عنوان برترین مقاصد گردشگری این قاره به چشم می‌خورد. این کشور که در شرق قاره آفریقا واقع شده، شامل 8 استان به پایتختی «نایروبی» است که هریک از آن‌ها توسط استانداران جداگانه‌ای اداره می‌شود.

در سال 1932 فردی به نام «سر دیوید دانکن» اقدام به ساخت هتلی منحصر به فرد در منطقه «کارن» از توابع شهر نایروبی کرد. ویژگی شگفت‌انگیز این اقامتگاه، نگهداری از 8 زرافه است که در محیط خاصی از آن آزادانه قدم می‌زنند. امروزه این هتل پنج ستاره توانسته گردشگران بسیاری را برای تجربه اقامت همراه با حضور گله‌ای از نوعی زرافه‌های کنیایی رقم بزند. گفته شده این زرافه‌ها گونه‌هایی کمیاب و رو به انقراضی به نام «روچیلد» هستند.

فضا و محوطه هتل «مانور زرافه» تصویری از یک اقامتگاه با قدمت بیش از 50 سال به گردشگران را نشان می‌دهد که این ویژگی به خودی خود می‌تواند از نکات جاذب برای اقامت در آن باشد. این هتل شامل یک بنای آجری‌شکل است و در تمام تصاویر آن گیاهان سبزرنگ را که دورتا دور آن پیچیده‌اند و نمایی زیبا از یک اقامتگاه به وجود آورده‌اند، می‌توان مشاهده کرد.

در عین قدمتی که هتل مانور زرافه از آن برخوردار است اما فضای داخلی آن جذابیت‌های فراوانی بصری و لوکسی را برای گردشگران فراهم آورده است. رنگ‌آمیزی خیره‌کننده و دکوراسیون چوبی به همراه سالن‌های غذاخوری و اتاق‌ها، تصویری خیره‌کننده از یک اقامتگاه با سبک معماری دهه 1930 میلادی را به مخاطب ارائه می‌دهد.

همان‌طور که گفته شد، آنچه هتل مشهور کنیایی را به یک جاذبه منحصر به فرد در میان گردشگران بدل کرده است، وجود زرافه‌ها در محوطه‌ای حدود 50 هکتاری است. گردشگران در این هتل می‌توانند به زرافه‌ها غذا بدهند و از این طریق بخشی از ویژگی‌های خارق‌العاده محیط زیستی و حیوانی این قاره پهناور را نظاره‌گر باشد.

هتل مانور زرافه دارای 10 اتاق با امکاناتی در حد یک اقامتگاه پنج‌ستاره است که تنها از 25 میهمان پذیرایی می‌کند. نکته جالب توجه دیگر در مورد این هتل آن است که ساکنان آن می‌توانند صبح و عصر حضور زرافه‌ها را ببینند که گردنشان را به درون پنجره‌های بزرگ رستوران‌های هتل انداخته تا سهمی از صبحانه و غذای میهمانان و گردشگران نصیبشان شود. همین ویژگی توانسته تصاویر زیبایی از این اقامتگاه با محیطی دلنشین در کنار سادگی و البته تزئینات خاص خود در ذهن گردشگرانی که کنیا را به عنوان مقصد سفر انتخاب کرده‌اند، رقم بزند.

اگرچه اقامت در هتل مانور زرافه کنیا تجربه‌ای بی‌نظیر را به میهمانان خود هدیه می‌دهد، اما به دلیل شهرتی که در میان گردشگران در سراسر جهان یافته است، از هزینه رزرو بالایی نیز برخوردار است. همچنین گفته می‌شود برای استفاده از این اقامتگاه گردشگران باید از حدود یک‌سال قبل به رزرو اقدام کنند.

شاید بتوان یکی از ایده‌های اصلی ایجاد چنین اقامتگاهی را محافظت از نسل در حال انقراض زرافه‌های روچیلد در کنار جذب گردشگران فراوان از این طریق دانست. جالب توجه است که با وجود محبوبیت زیاد این اقامتگاه در جهان، مانور زرافه تنها هتل زرافه‌ای دنیا نیست و تانزانیا و آمریکا نیز از دیگر کشورهایی هستند که از این ایده استقبال کرده‌اند.

منبع:ایسنا

درباره موزه ملی پراگ

موزه ‌ها علاوه بر نگهداری کامل از آثار تاریخی، فرهنگی و هنری در آثار و شواهد به‌جای‌مانده انسان و محیط زیست او نیز تحقیق می‌کنند و برای بهره‌وری معنوی و ایجاد ارتباط بین آثار نقش مهمی دارند.

«موزه ملی پراگ» از بزرگترین موزه‌های جمهوری چک و دنیا است که اوایل دهه 1800 در کاخ استمبرگ ساخته و تاسیس شد. البته در حال حاضر ساختمان موزه، به دلیل افزایش آثار و اشیاء قیمتی به ساختمان فعلی که به عنوان موزه مورد استفاده قرار می‌گیرد، منتقل شده است.

این موزه، از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده که می‌توان به طور کلی آن را به سه مجموعه موزه تاریخ، موزه طبیعت و موزه کتابخانه که هرکدام زیر مجموعه‌هایی مخصوص دارند، تقسیم کرد. «موزه ملی پراگ» هم‌چنین شامل 6 ساختمان اصلی و میزبان 14 میلیون شیء با ارزش است که آثار و مصنوعات متعلق به قرن 10 میلادی مربوط به تاریخ جمهوری چک را در خود جای داده است.

موزه-ملی-پراگ

همانطور که گفته شد، این موزه از قسمت‌های متفاوتی تشکیل شده است؛ برای مثال موزه طبیعت این مجموعه به هشت قسمت باستان‌شناسی، کانی‌شناسی، زیست‌شناسی، میکروب‌شناسی، حشره‌شناسی، گیاه‌شناسی، انسان‌شناسی و آزمایشگاه‌های علمی تقسیم شده است. این بخش نمونه‌های ارزشمندی را در خود جای داده و تنها در بخش حشره‌شناسی آن حدود پنج میلیون نمونه برای علاقه‌مندان به این بخش در معرض دید قرار گرفته است.

بخش تاریخ‌شناسی این موزه هم‌چنین به 6 بخش تاریخ باستان و معاصر چک، قوم‌شناسی، موزه آرشیو و اسناد ملی، سکه‌شناسی و بخش تئاتر تقسیم شده است. در این بخش‌ها بازدیدکنندگان می‌توانند از جواهرات، تابلوهای نقاشی، مجسمه‌های چوبی و اسلحه‌ها بازدید داشته باشند.

بخش تاریخ باستان و معاصر چک این موزه، میزبان مجموعه‌ای از آثار باستانی بسیار غنی است که هزاران سال پیش مورد استفاده قرار می‌گرفتند مانند بشقاب نقاشی شده، یک بطری شیشه‌ای از بندر پوتولو  و … که مربوط به زمان نوسنگی تا قرن 10 قبل از میلاد می‌شود.

بخش تاریخ قدیم چک شامل اشیاء بی‌شماری است که پیشرفت دولت چک را از فرهنگ اسلاوی قرن دهم تا جمهوری مستقل چک‌اسلواکی در 1918 را به طور کامل به نمایش گذاشته است.

بخش تئاتر «موزه ملی پراگ» در اصل بخشی از کتابخانه ملی موزه است که حاوی نمایشگاه‌های گسترده‌ای در مورد تاریخ تئاتر در چک‌اسلواکی، طراحی لباس توسط هنرمندان برجسته چک، موسیقی، یادگاری‌ها و مواردی از تئاتر عروسکی چک است.

موزه-ملی-پراگ

این موزه، هم‌چنین حاوی نادرترین نمودارها و نسخه‌های خطی کمیاب تاریخ چک از قرن یازدهم تا بیستم است که نمونه‌های باستانی برای محافظت اصولی‌تر دیجیتالی شده‌اند؛ این مجموعه میراث شخصی منابع مکتوب شخصیت‌های معروف تاریخ چک، مجموعه بزرگ‌ مهر و موم‌های ارزشمند که چیزی حدود 3000  قطعه است، را شامل می‌شود.

از اشیاء گران‌بهای «موزه ملی پراگ» می‌توان به حلقه نقره‌ای یک دوک از قرن دوازدهم، کاشی‌های سنگ‌فرش شده و سنگ‌فرش‌های گوتیک و رنسانس، گلدوزی‌های گران‌بهای روزنبرگ باقی مانده از سال 1370 میلادی، مجموعه شیشه‌ای بوهم از قرن 18 و 19، مجموعه ای از پرتره‌های نقاشی شده و هم‌چنین نقاشی‌های مینیاتوری اشاره کرد.

البته ساختمان «موزه ملی پراگ» بین سال 2011  و 2018 به دلیل آسیب‌های وارد شده به آن در سال 1972 تا 1978 برای بازسازی تعطیل شده و چیزی حدود به هفت میلیون شیء حاضر در ساختمان موزه به مکان دیگری منتقل شدند که این انتقال آثار را بزرگ‌ترین حرکت مجموعه‌های موزه در تاریخ چک نامگذاری کردند.

موزه-ملی-پراگ

«موزه ملی پراگ» با توجه به شیوع و گسترش بیماری کرونا و بر اساس شرایط، نمایشگاهی از ماسک‌های دوران بحران کرونا در ساختمان این موزه برگزار کرد.

کشور چک از نخستین کشورهایی بود که استفاده از ماسک‌ در فضای خارج از خانه را برای شهروندانش اجباری کرد، چرا که با شیوع ویروس کووید-19 منابع ماسک‌های تولیدی کارخانه‌ها با کمبود مواجه شدند و مردم ناچار به ساخت ماسک‌ها در خانه‌هایشان شدند.

در همین راستا آثاری که در این نمایشگاه کوچک به نمایش گذاشته شدند از بین صدها ماسکی که توسط مردم ارسال شده‌ بود، انتخاب شدند. برخی از آثار این نمایشگاه دارای طراحی‌هایی شاد هستند و بر روی برخی از آن‌ها پرچم کشور چک نقش بسته است، تعدادی از ماسک‌های این نمایشگاه نیز توسط کودکان مبتلا به اوتیسم ساخته شده‌اند.

منبع:ایسنا