پس از سیلاب سال گذشته دریاچه‌ای با عمق شش متر در میانه کویر لوت ایجاد شد که در سال جاری بر اثر بارندگی پر آب تر شده و به یکی از شگفتی های گردشگری کرمان تبدیل شده است.

خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: کویر لوت به کم باران ترین بخش کویر مرکزی ایران شهرت دارد، هکتارها کویر و بیابان فاقد هر گونه پوشش گیاهی و بدون کوچک‌ترین نشانه‌ای از حیات در این عرصه وجود دارد.

اما سال گذشته پس از بارندگی‌های شدید در فروردین و اردیبهشت و سرازیر شدن سیلاب از کوهستان ها و ارتفاعات اطراف دریاچه‌ای بی نظیر و زیبا در میانه این کویر و در مجاورت کلوت ها ایجاد شد.

حالا تلفیق کلوت ها، دریاچه و بیابان پدیده‌ای شگفت آور را ایجاد کرده است که در بارش‌های اخیر استان کرمان بار دیگر آبگیری شده و حالا دیگر می‌توان از این دریاچه به عنوان یکی از پدیده‌های ثابت کویر نام برد.

شهداد تا شهر کرمان ۱۰۰ کیلومتر فاصله دارد و برای رسیدن به این بخش از کویر باید از ارتفاعات برفگیر سیرچ که زادگاه هوشنگ مرادی کرمانی است گذر کرد.

محمد ابراهیم زاده، مسئول میراث فرهنگی در شهداد در گفتگو با مهر می‌گوید: دریاچه‌ای که در کویر لوت ایجاد شده یکی از جاذبه‌هایی است که در ایران مانند ندارد و در جهان نیز بی همتا است این دریاچه سال گذشته به یکی از پربازدید ترین مکان‌های گردشگری استان کرمان تبدیل شده است.

وی با اشاره به شیوع کرونا گفت: هم اکنون به دلیل محدودیت‌های موجود و لزوم در خانه ماندن مردم ورود به این منطقه نیز با محدودیت‌هایی روبرو است و از مردم می‌خواهیم بعد از اتمام اپیدمی کرونا به شهداد سفر کنند.

وی با اشاره به اینکه وسعت کویر لوت ۸۰ هزار کیلومتر مربع می‌باشد گفت: این عرصه بین کرمان، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان قرار دارد اما ۸۰ درصد از زیبایی‌های و عارضه‌های طبیعی لوت در استان کرمان به مرکزیت شهداد قرار دارد.

کلوت ها بین دو تا دو میلیون ۵۰۰ سال قدمت دارند و از زیباترین عارضه‌های طبیعی هستند که در طول سالهای طولانی بر اثر فرسایش بادی و آبی به وجود آمده‌اند

ابراهیم زاده ادامه داد: بعد از آبگیری دریاچه در طول تابستان نه تنها این حوضه آبریز خشک نشده بلکه در اثر بارندگی‌های اخیر پرآب‌تر شده و بر جذابیت‌های منطقه افزوده است.

عمق دریاچه بین ۵ تا ۶ متر است

وی ادامه داد: کلوت ها بین دو تا دو میلیون ۵۰۰ سال قدمت دارند و از زیباترین عارضه‌های طبیعی هستند که در طول سالهای طولانی بر اثر فرسایش بادی و آبی به وجود آمده‌اند.

وی گفت: این دریاچه چند کیلومتر بعد از کلوتهاست و در اثر بارندگی‌های سال قبل ایجاد شده و واقعاً یک شگفتی است که گردشگران داخلی و خارجی را به خود جذب می‌کند.

وی عنوان کرد: وسعت دریاچه ۶۰ هکتار و عمق آن ۵ تا ۶ متر است، امیدواریم ویروس ریشه کن شود و مردم بتوانند در منطقه حضور یابد.

بازگشایی جاده نهبندان صدمه‌ای به دریاچه نزند

محمد احسان پور یکی از فعالان گردشگری استان کرمان است که به خبرنگار مهر می‌گوید: این دریاچه یکی از شگفتیهای طبیعی کشور محسوب می‌شود که در تنها اثر ثبت جهانی طبیعی ایران قرار گرفته و در خلق آن هیچ انسانی دست نداشته است.

این نگرانی وجود دارد که دخالت‌های انسانی موجب تخریب بخش‌هایی از این دریاچه در یک اثر ثبت جهانی شود و در این خصوص باید تمهیدات لازم اندیشیده شود

وی با اشاره به قرار گرفتن جاده شهداد – نهبندان در مجاورت جاده و تخریب شدن بخش‌هایی از این محور و تلاش مسئولان برای بازگشایی این جاده گفت: این نگرانی وجود دارد که دخالت‌های انسانی موجب تخریب بخش‌هایی از این دریاچه در یک اثر ثبت جهانی شود و در این خصوص باید تمهیدات لازم اندیشیده شود.

وی گفت: دریاچه نیز جزئی از کویر لوت است و نباید هیچ دخل و تصرفی در پهنه و عرصه دریاچه صورت گیرد.

احسان پور یکی از زیبایی‌های جالب این دریاچه را تغییر مسیر کوچ پرنده‌های مهاجر از سیبری به سمت این دریاچه می‌داند و می‌گوید: این روزها دسته‌های متعدد پرنده‌های مهاجر بر فراز دریاچه پرواز می‌کنند.

وی تاکید کرد که مسئولان باید به گونه‌ای برنامه ریزی کنند که هیچ صدمه‌ای به این دریاچه وارد نشود.

وی یکی دیگر از پدیده‌های لوت را وجود رودخانه دائمی شور عنوان کرد و گفت: این رودخانه از ارتفاعات نهبندان سرچشمه می‌گیرد و به شهداد ختم می‌شود و حتی در اوج خشکسالی هم خشک نمی‌شود اما آب آن آنقدر شور است که هیچ موجود زنده‌ای نمی‌تواند از آن بهره ببرد.

شنا در دریاچه به دلیل عدم کاوش حرفه آن می‌تواند برای گردشگران آماتور خطرناک باشد

محسن تجربه کار یک کویرنورد کرمانی است که در این خصوص به خبرنگار مهر می‌گوید: رودخانه شور در طول کیلومترها راه به سمت شهداد هر لحظه شور تر می‌شود و چگالی آب در انتهای رودخانه به شدت بالاست.

رودخانه شور و دریاچه جوان باید حراست شوند

وی گفت: رودخانه در بخش‌هایی از کویر زیر زمین می‌رود و چند کیلومتر پایین‌تر مجدد از خاک بیرون می‌آید و به راه خود ادامه می‌دهد و در نهایت در یکی از پهنه‌های کویر به کلی محو می‌شود.

وی افزود: در این بخش رودخانه یک حوضه آبریز زیر زمین ایجاد کرده است بطوریکه اگر پا بر روی شن‌های بیابان که به نظر می‌رسد خشک است بگذارید به درون دریاچه فرو می روید و به همین دلیل ورود گردشگران عادی به این بخش از کویر بسیار خطرناک است.

وی به دریاچه جوان نیز اشاره کرد و گفت: این دریاچه در کرانه‌ها هیچ خطری برای گردشگران ندارد اما به دلیل عمق بسیار زیاد و ناشناخته بودن و عدم کاووش آن توسط افراد حرفه‌ای برای گردشگران آماتور می‌تواند خطرناک باشد و شنا کردن در آن مخاطره آمیز است.

با توجه به شیوع کرونا هم اکنون توصیه می‌شود گردشگران به مناطق گردشگری وارد نشوند و پس از اعلام رفع مخاطره با رعایت نکات ایمنی حضور در این مناطق بلامانع است.

منبع:خبرگزاری مهر

آیین سنتی زرتشتیان موسوم به «هیرَمبا» که هرساله در چنین ایامی در محله شریف آباد اردکان برگزار می‌شد، با توجه به شیوع بیماری کرونا و لغو کلیه تجمعات امسال برگزار نشد.

زنگبار کجاست؟
زنگبار منطقه ای نیمه خودمختار در تانزانیا است. زنگبار دربردارنده مجمع الجزایری در اقیانوس هند به فاصله ۲۰ الی ۲۵ کیلومتری از ساحل سرزمین اصلی و مشتمل بر جزایر کوچک بسیار و دو جزیره بزرگ به نام های اونگوجا و جزیره پمبا است. مرکز تاریخی شهر زنگبار، شهر سنگی در لیست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.

شاید جالب باشد که بدانید« زنگ» کلمه ای فارسی است به معنی تیره رنگ، قهوه ای و سیاه،« بار» به معنی ساحل، کناره و کرانه (مانند:جویبار، رودبار، ارسباران …) و در مجموع« زنگبار» یعنی« ساحل سیاهان» یا« سرزمین سیاهان». اعراب این واژه را زنجبار تلفظ می کنند و اروپائیان هم زنجبار را به Zanzibar تغيير داده اند. ایرانی ها از دوره هخامنشی با این منطقه دادوستد تجاری داشته اند.

مردم زنگبار به زبان سواحلی که شاخه ای از دسته زبانهای بانتو است صحبت می کنند. این زبان در شرق و تا حدودی مرکز آفریقا به کار برده می شود و یکی از بانفوذترین زبان های آفریقایی است.

عوض شدن مفهوم زمان در زنگبار
در جزیره زنگبارزمان احتمالا شما را قدری گیج کند. این جا همه چیز برعکس انتظار شماست. برعکس باقی نقاط جهان که هر شبانه روز از ساعت ۱۲ نیمه شب آغاز می شود، مردم این جزیره ساعت شروع روز خود را از زمان طلوع خورشید یعنی ساعت ۷ صبح آغاز می کنند. در نتیجه زمان یک بعد از ظهر می شود زمانی که روز به معنی مفهوم غربی آن( روز کاری) آغاز می شود و ساعت ۷ بعد از ظهر ، نیمه ظهر مردم این ناحیه است.

تمام این اختلاف زمانی به خاطر نزدیک بودن این جزیره به خط استوا است. درصورتی که میخواهید با ساعت مچی بر روی دستتان اوقات زندگی مردم را متوجه شوید، باید ساعت ۳ را با ساعت ۹ و ساعت ۴ را با ساعت ۱۰ تعویض و جا به جا کنید. در اینصورت با یکی از جاذبه های زنگبار تانزانیا یعنی اختلاف زمانی با دیگر نقاط جهان هماهنگ شده اید. حالا که ساعت خود را هماهنگ کرده اید ، باید زمان های بازدید روزانه خود را پیدا کنید. برای پیدا کردن زمان صبحانه، ناهار، عصرانه و شام، حتی درصورتی که ساعت به کمکتان نیامد، از افراد محلی کمک بگیرید.

چند نمونه از جاذبه های گردشگری زنگبار
– شهر سنگی
از مهم ترین جاذبه های گردشگری زنگبار که در تور تفریحی باید از آن دیدن کرد شهر سنگی است. این شهر در گذشته پایتخت و مقصد بسياري از گردشگران در تور ادونچر و سفر ماجراجویانه شان بوده و اهمیت زيادي داشته است. معماری و بافت فرهنگی شهر ترکیبی از فرهنگ های گوناگون است مانند اعراب، ایرانیان، هندی ها و اروپاییان است که در جزیره زندگی نموده اند. سال 2000 شهر سنگی جزء میراث یونسکو قرار گرفت و بیش از پیش بین گردشگران تور تفریحی معروف شد.

– خانه شگفتی ها

این خانه که به بیت العجیب هم معروف است یکی از شناخته شده ترین مکانهای گردشگری زنگبار است. این بنا سال 1883 ساخته شده است. خانه شگفتی ها  در گذشته خانه سلطان بود و نخستین بنا در زنگبار بود که الکتریسیته داشت و نخستین بنای مجهز به آسانسور در شرق آفریقا هم بود. اکنون هم این خانه به موزه تبدیل شده است.

– جزیره زندان یا جزیره لاک پشت ها
چانگو یا جزیره لاک پشت ها حدود 30 دقیقه تا شهر سنگی فاصله دارد و از جاذبه های گردشگری زنگبار در تور ادونچر و سفر ماجراجویانه است. بد نیست بدانید در حالیکه این جزیره به جزیره زندان شهرت دارد هیچ وقت زندان نبوده و گاهی برده ها در این جزیره نگهداری و توقیف می شدند. در دوره ای هم با شیوع تب زرد  جزیره زندان محل قرنطینه بیماران بوده است.

منبع:بیتوته

بی شک یکی از محبوب ترین سرگرمی و سفرهایی که امروز در میان بسیاری از طبیعت دوستان رایج است، طبیعت گردی است. این سفر و شاید ورزش دوست داشتنی شامل سفرهای یک تا چند روزه به مقاصد بکری در دل طبیعت است که شما را شاید معتاد خودش کند؛ هیچ طبیعت گردی نیست که بگوید من دیگر هرگز نمی خواهم طبیعت گردی کنم!

اما اگر شما به تازگی می خواهید این تفریح هیجان انگیز و لذت بخش را شروع کنید، بد نیست که با برخی از اصطلاحات طبیعت گردی طبیعت گردی آشنا شوید. این عبارت و واژه ها را احتمالا در تورهایی که شرکت می کنید، از زبان همسفرانتان و یا در مسیرهای طبیعت گردی خواهید شنید. توصیه می کنیم اگر برای اولین بار قصد سفر به طبیعت را دارید از تور طبیعت گردی استفاده کنید.

یال | Ridge: به محل برخورد دو دامنه شیب دار می گویند که در بالاترین نقطه تماس خود هستند.

دره | Valley: دره ها را که همه می شناسیم، به فرورفتگی هایی که میان دو کوه یا تپه ایجاد شده، دره می گویند. آن ها می توانند به شکل U یا V باشند.

خط الرأس | Drainage divide: از اصطلاحات طبیعت گردی خط الرأس می باشد که به میان‌آب یا آب پخشان هم معروف است، به بلندترین یال میان دو یا چند قله گفته می شود که می توان آن را برخورد دو دامنه در بالای کوه دانست که آب باران از آنجا تقسیم می شود.

دامنه | Sidehill : بخشی از بدنه کوه هستند که معمولا به صورت شیب دار دیده می شوند. بسیاری از مسیرهای طبیعت گردی در دامنه ها وجود دارد.

گردنه | Mountain pass: گردنه ها ناحیه ای از خط الرأس کوه هستند که ارتفاع کمتری را نسبت به قله های دوطرف دارند. معمولا زمانی که می خواهید یک رشته کوه را رد کنید باید از گردنه عبور کنید که در مواقع زیادی در گردنه ها راه ماشین رو کشیده می شود.

صخره | Rock: سنگ های یکپارچه و معمولا بزرگی صخره به حساب می آیند که بتوان آن ها را با یک طناب ۴۰ متری صعود کرد.

طاق | Natural Arch: طاق یا طاق طبیعی یکی از اصطلاحات طبیعت گردی است که به تشکل های صخره ای می گویند که شبیه طاق درست شده اند. طاق ها در دهانه ورودی غار، سواحل و … دیده می شوند.

جنگل های هیرکانی | Caspian Hyrcanian mixed forests: از آنجایی که طبیعت گردی در شمال کشور بسیار رونق دارد، احتمالا نام جنگل های هیرکانی زیاد به گوشتان می خورد. این جنگل ها، مناطق متراکم شمال کشور هستند که از دوره سوم زمین شناسی تا به حال باقی مانده اند.

دیواره | Escarpment: معمولا به پرتگاه های ممتدی که توسط فرسایش به وجود آمده اند دیواره می گویند. دیواره ها اکثرا شیب تندی دارند و برای صعود آن ها به طناب بیش از ۴۰ متر نیاز است.

تنگ | Gorge: معمولا به دره های باریک و عمیقی که با کوه یا دیواره محاصره شده اند، تنگ می گویند.

رمل | Sand dunes: به تپه شنی هایی که در کویرها مشاهده می کنید، رمل گفته می شود.

اصطلاحات طبیعت گردی در مسیر و اقامت
مسیر پاکوب: معمولا از زبان تور لیدر یا همسفران شنیده اید که پاکوب را دنبال کنید. راه پاکوب مسیری است که در اثر رفت و آمد افراد در مناطق کوهستانی، جنگل ها، مراتع و … ایجاد شده که بهتر است در طبیعت گردی از این راه ها استفاده کنید.

مسیر مالرو: مسیرهایی که در اثر رفت و آمد حیوانات اهلی معمولا در دامنه ها ایجاد شده، مسیر مالرو می گویند. برخی مواقع مسیر مالرو و مسیر پاکوب در یک منطقه یکی است.

شب مانی: اصطلاحی است که برای اقامت در شب مخصوصا به صورت کمپ گفته می شود.

جان پناه: این اصطلاح که بیشتر در کوهنوردی رایج است به اتاقی کوچک در ارتفاعات می گویند که برای کوهنوردان ساخته شده تا بتوانند به صورت موقت در آن استراحت کنند.

پناهگاه: پناهگاه ها از جان پناه ها بزرگ تر هستند و ممکن است امکاناتی نیز در آن ها برای کوهنوردان وجود داشته باشد.

ارتفاع زدگی: این اصطلاح نیز بیشتر در زمان هایی که شما در ارتفاعات بالا طبیعت گردی یا کوهنوردی می کنید احتمال دارد که شنیده شود. ارتفاع زدگی حالتی است که ناشی از کاهش میزان اکسیژن در ارتفاعات بالا رخ می دهد که نشانه هایی مانند سرگیجه، سیاهی رفتن چشم ها، ضعف و … دارد.

کمپ یا کمپ کردن: این مورد از اصطلاحات طبیعت گردی به این معنی است که شما در جایی از طبیعت چادر برپا کرده و شب را در آنجا درون چادر خود سپری می کند.

اصطلاحات طبیعت گردی مربوط به لوازم سفر
اسکارف: اسکارف ها به دستمال های مخصوص گفته می شود که حالت ارتجاعی خوبی دارد و در طبیعت گردی به عنوان دستمال سر، ماسک، چشم بند و … استفاده می شود.

GPS: دستگاه های مسیریابی هستند که در آن می توانید نقاطی را مشخص کرده و توسط آن ها مسیرتان را در جنگل، کوه و … پیدا کنید.

گاز: گاز که کوتاه شده اجاق گاز سفری است به کپسول و سرشعله هایی گفته می شود که معمولا کوچک و سبک هستند و در مسیرهای طبیعت گردی استفاده می شوند.

کوله های یک روزه: این نوع کوله ها که معمولا ۴۰ لیتری هستند، سایز کوچکی دارند و در سفرهای یک روزه به کار می روند.

کوله های چند روزه: این کوله های طبیعت گردی، سایز بزرگتری دارند که در سفرهای کوله گردی و چند روزه ای که شاید شهرگردی هم دارد، به کار می روند.

باتوم: این وسیله یک نوع عصا است که در مسیرهای طبیعت گردی به کار می رود. باتوم یا عصای کوهنوردی باعث می شود که وزن بدن شما تقسیم شده، کمتر خسته شوید و در نهایت آسیب شما را کم خواهد کرد.

لباس بیس: به طور کلی طبیعت گردان اعتقاد دارند که برای سفر یا به طور کلی بیشتر ورزش ها باید لباس ها را لایه لایه انتخاب کرد. این مورد از اصطلاحات طبیعت گردی که لباس بیس یا base layer یا لایه اول گفته می شود، لباسی است که معمولا نازک با آستین های بلند است که نباید جایگزین لباس اصلی شما شود. البته در برخی مواقع می توان این لباس را بدون پوشیدن لباس دیگری استفاده کرد.

پُلار: نوعی از لباس هایی مانند کاپشن هستند که ۱۰۰% پلی استر هستند و ترکیبی از کرک مصنوعی و یک لایه پایل (پنبه ای) در خود جای داده اند. پلارها در مقابل باد، بسیار مقاوم هستند.

هِدلمپ: یا هدلایت، چراغ هایی هستند که معمولا روی پیشانی شما قرار می گیرند تا روشنایی در شب داشته باشند.

کفش ترِکینگ: این کفش ها معمول در طبیعت گردی ها به کار گرفته می شوند و از کفش کوه کمی سبک تر هستند.
کیسه خواب: همانطور که از نام آن پیداست، اصطلاحی است که به کیسه ای که شما در آن قرار می گیرد و می خواهید گفته می شود. معمولا به همراه کیسه خواب، اصطلاح زیر انداز کیسه خواب را نیز خواهید شنید.

گِتر: آن ها پوششی هستند که از معمولا به طول کفش تا بالای ساقتان هستند که برای جلوگیری از ورود برف به درون کفش روی کفش بسته می‌ شود.

پانچو: این لوازم که انواع مختلفی هم دارند به لباس های بی آستین یا آستین دار ضد آب می گویند که در مواقع بارانی پوشیده می شود.

ژل آتش زا: این ژل ها معمولا آبی رنگ هستند و قدرت اشتعال پذیری داشته و روی هیزم ریخته می شوند تا بتوانید راحت آتش خود را برپا کنید.

روکش کوله: کوله های طبیعت گردی معمولا روکش هایی دارند که ضد آب بوده و برخی مواقع به خاطر کثیف نشدن استفاده می شود. رنگ این روکش ها معمولا جیغ است چراکه در هوای بارانی و مه آلود دیگر همسفران بتوانند شما را پیدا کنند.

چادر دوپوش، چادر قابل تنفس: چادرهای طبیعت گردی را که برپا می کنید، معمولا چادرهای قابل تنفسی را می بیند که سقف آن ها حالت توری داشته و پنجره هایی نیز دارد. چادرهای دوپوش آن هایی هستند که علاوه یک پوشش جداگانه دارند که در مواقع بارانی روی چادر انداخته شده و توسط میخ هایی در زمین فرو می روند. پوشش دوم چادر را باید به گونه ای بنا کنید که با پوشش اولیه چادر برخورد نداشته باشد.

آتش زنه: وسیله ای که با اصطکاک جرقه زده و می توانید با آن آتش روشن کنید.

کمل بک: این مورد از اصطلاحات طبیعت گردی به کیسه آبی گفته می شود که پشت کوله پشتی قرار گرفته و توسط یک لوله می توانید آب موجود در آن را بنوشید.

منبع:بیتوته