به گزارش یورو نیوز، فهرست ارائه شده توسط وب‌سایت تحلیلی «ایرلاین ریتینگ» که حاصل بررسی کیفیت کار و عملکرد ۳۸۵ شرکت مسافرت هوایی از سراسر جهان است نشان می‌دهد ۲۰ شرکت امن‌ترین شرکت‌های هوایی جهان هستند.

شرکت هواپیمایی «ایر نیوزیلند» در صدر این فهرست قرار دارد که دلیل آن به‌روزرسانی مداوم سیستم‌های ایمنی در هواپیماهای آن است؛ دلایلی مانند استفاده از سیستم نظارت در زمان واقعی برای بررسی عملکرد موتورهای هواپیما و استفاده از سیستم‌های ناوبری هوایی جدید، همچنین داشتن یک ناوگان هوایی بسیار جوان، امنیت سفرهای بین‌المللی با هواپیماهای این شرکت را بسیار بالا برده است. میانگین سنی هواپیماهای این شرکت تنها ۸/ ۶ سال است و هواپیماهای آن در شرایط آب و هوایی چالش‌برانگیز و در مقاصد دورافتاده نیز فعالیت دارند.

پیش از این شرکت هواپیمایی کانتاس استرالیا رتبه اول ایمنی را داشت، اما این جایگاه را به دلیل وقوع حادثه‌ای در سال ۲۰۱۸ میلادی در فرودگاه پرت، از دست داد. در آن زمان یکی از هواپیماهای این شرکت از باند خارج شد و به یک هواپیمای خاموش که روی باند بود، برخورد کرد. این حادثه باعث شد رتبه ایمنی هواپیمایی کانتاس از یک به هفت سقوط کند.

رتبه دوم ایمن‌ترین خطوط هواپیمایی جهان در سال ۲۰۲۱ میلادی به شرکت هواپیمایی «اتحاد» امارات عربی متحده و رتبه سوم نیز به «قطر ایرویز» داده شد. شرکت هواپیمایی سنگاپور، شرکت هواپیمایی «تاپ پرتغال»، شرکت هواپیمایی اسکاندیناوی و  شرکت هواپیمایی «کانتاس» استرالیا در این لیست قرار دارند.

منبع:دنیای اقتصاد

  جزء لاینفک مدیریت بحران

مقامات تصمیم‌گیرنده در مهار کرونا، سیاست‌های خود را با گرایش به سمت داخل کشورهای خود اتخاذ کردند که در نهایت بر افراد داخل و خارج از مرزهایشان تاثیر گذاشته است. برخلاف بحران‌‌های قبلی، سیاست‌هایی که در طول کووید-۱۹ اجرا شده، منجر به بسته شدن مرزهای بین‌المللی شد و رویکردهای بیش از حد ملی برای مدیریت بحران، مانع از همکاری‌‌های جهانی شد.‌ افزایش سیاست‌های انزواطلبانه و واکنش‌‌های سریع، هرگونه همکاری و هماهنگی برای تحرک بین‌المللی را مختل کرده است. باتوجه به این شرایط آنچه کشورها آموختند این است که نسبت به بحران‌‌های آینده منعطف‌‌تر باشند و اهمیت همکاری جهانی در برابر خطر انزواگری بسیار مورد توجه قرار گیرد. در واقع افزایش همکاری، فراتر از مرزها و بین بخش‌های دولتی و خصوصی است که مدیریت بحران را تسهیل می‌کند. اتحادیه اروپا که در سال ۲۰۲۰ به‌‌دلیل بسته شدن ناگهانی مرزها در فصل تابستان با مشکلات بسیاری در بخش گردشگری مواجه شد اکنون با تشکیل یک انجمن به همکاری در زمینه موضوعاتی از جمله بازکردن مرزها، الزامات آزمایش کرونا، اقدامات قرنطینه و پاسخ‌‌های موثر مدیریت بحران برای به حداکثر رساندن مزایای گردشگری برای همه پرداخته است. مشارکت همیشه کلید مدیریت بحران و بهبودی بوده است. اما بحران کرونا، ضرورت مشارکت در بخش گردشگری را بیشتر از هر زمانی برجسته کرده است. مشارکت بخش دولتی، خصوصی و جامعه محلی منجر به موثرترین واکنش‌‌ها در مدیریت بحران می‌شود. در دوران همه‌‌گیری کرونا، حضور وزیر گردشگری در کمیته ملی بحران، منجر به اولویت‌‌ دادن به این بخش و بهبودی سریع‌‌تر آن خواهد شد. گروه ۲۰ با رهبری عربستان در سال ۲۰۲۰، میزبان نخستین نشست گردشگری دولتی و خصوصی برای برنامه‌‌ریزی احیای ۱۰۰ میلیون شغل بوده است. در واقع چنین تلاش‌‌های دولتی-خصوصی کلید بهبود گردشگری هستند. همچنین در بریتانیا مشارکت بخش دولتی و خصوصی منجر به حفظ بسیاری از مشاغل و آموزش‌های بهداشتی به کارکنان جهت حفظ سلامتشان شده است.

 «حمایت دولت»؛ نقش اساسی در مدیریت بحران

اقدامات حمایتی دولت برای مدیریت بحران اساسی است؛ زیرا بسیای از مشاغل توانایی خود را برای کسب درآمد از دست داده‌‌اند. بسیاری از دولت‌ها علاوه بر کمک‌‌های مالی به مشاغل، اقداماتی از جمله طرح‌هایی برای پرداخت دستمزد، معافیت‌‌ها یا تعویق مالیاتی، امهال بازپرداخت وام‌‌ها و برنامه‌های مهارتی را برای حمایت از شهروندان خود ارائه دادند. در واقع حمایت مستمر دولت امری حیاتی خواهد بود تا بخش گردشگری به سمت بهبود حرکت کند. اگرچه بسیاری از محدودیت‌‌ها مانع سفرهای بین‌المللی شده است، اما طرح‌های تشویقی برای افزایش تقاضای داخلی در این بخش، از کسب و کارهای محلی حمایت کرده است. برخی از کشورها همچون ایسلند و هنگ‌‌کنگ کوپن‌‌هایی را برای تشویق سفرهای داخلی صادر و برخی کشورها همچون آرژانتین و تایلند برای هزینه‌های سفر یارانه پرداخت یا در ازای هزینه‌های جاری تخفیف‌‌های آتی ارائه کردند. همچنین بسیاری از کشورها کمپین‌‌های تبلیغاتی جهت بازاریابی مقصد برای سفرهای ایمن راه‌‌اندازی کردند.

  انعطاف بیشتر؛ حرکت بیشتر

حتی قوی‌‌ترین کسب و کارها در رویه مدیریت بحران توانایی مهار چالش‌‌های خاص ناشی از کرونا را ندارند. با این حال برخی مشاغل، انعطاف‌پذیری در ساختار خود داشتند که به آنها اجازه می‌‌داد مدل کسب و کار خود را تغییر دهند و برای ادامه فعالیت‌‌ها نوآوری کنند.

سیستم‌‌های منعطف، راه‌هایی برای ایجاد یا تقویت جریان‌‌های درآمدی مستمر و تجهیز کارکنان به مهارت‌‌های اضافی در هر زمانی که نیاز باشد، امکان‌‌پذیر می‌کند. در طول همه‌گیری کرونا، مشاغل گردشگری برای سرپا ماندن و کمک به کارکنان خود به یافتن موقعیت‌‌های جدید نیاز دارند.  برخی از این مشاغل جدید می‌تواند موقتی و برای برخی ممکن است دائمی شود. شرکت اوبر (تاکسی آنلاین) با ایجاد فرصت‌‌های جایگزین درآمدی مانند تحویل مواد خوراکی به کارکنان خود شرایط درآمدزایی ایجاد کرده و تنوع تجاری به وجود آورده است. همچنین خطوط هوایی همچون ایزی جت و ویرجین آتلانتیک در بریتانیا به‌‌جای تعطیلی خدمه خود یا فرستادن به مرخصی اجباری برای لغو پروازها، با برخی آموزش‌های اضافی، خدمه کابین را برای کمک در خدمات بهداشت ملی مستقر و ظرفیت‌‌های کاری بسیاری را برای کمک به بخش مدیریت اثرات کووید-۱۹ اضافه کردند.

  اعتمادسازی

در طول همه‌‌گیری کووید-۱۹، کسب و کارها آموختند که باید درباره آنچه از نظر مالی برایشان اتفاق افتاده شفاف باشند تا به کارمندان کمک کنند برای آینده‌‌ای مبهم آماده شوند.

در ایام کرونا، مشاغل بخش گردشگری سعی در ایجاد این اعتمادسازی کردند. هتل‌‌های لندن در ایام کرونا در جهت اسکان دادن موقت بی‌‌خانمان‌‌ها با دولت همکاری کردند. همچنین دولت‌ها نیز باید با شهروندان و ساکنان خود درباره اجرای استراتژی‌‌ها و نحوه مدیریت صادق باشند و اطلاعات کامل و دقیق از وضعیت بحران در کشور خود در اختیار جامعه جهانی قرار دهند.

دولت ایرلند برای این منظور یک نقشه راه با اطلاعات دقیق از وضعیت کرونا در این کشور و اقداماتی را که در سطوح مختلف محدودیت‌‌ها اعمال شده به اشتراک گذاشت و آن را به‌طور مرتب به‌روزرسانی می‌کند.

  تاثیر سفر بر اقتصاد

سفر و گردشگری بخش جدایی‌ناپذیر از هر اقتصادی بوده و هیچ بحرانی این را بهتر از کرونا نشان نداده است. دولت‌ها در این مدت به‌‌صورت گسترده دریافتند که برای اطمینان از بهبودی کامل و سریع، گردشگری باید در اولویت سیاستگذاری‌‌ها قرار گیرد. در واقع دولت‌ها شاهد بودند که مشاغل گردشگری بیش از سایر مشاغل از بحران‌‌ها متاثر می‌شوند. این امر بر معیشت مردم، توسعه جامعه، محیط زیست، حیات وحش و اقتصاد کل تاثیر می‌‌گذارد. زیرا آزادی جابه‌جایی برای دنیای در حال تغییر و جهانی شده امری ضروری و ارزشمند است.

باتوجه به اینکه ۵۰ درصد از اشتغال این بخش در جهان به زنان اختصاص دارد و مشاغل کوچک و متوسط ۸۰ درصد را تشکیل می‌دهد، گردشگری نقش مهمی در اعتلا و رشد جامعه خواهد داشت.

نابرابری در مقیاس جهانی و محلی به رشد خود ادامه می‌دهد و شکاف بین کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه باتوجه به نحوه توزیع واکسن‌‌ها آشکارتر شده است. همچنین با توجه به وابستگی مناطق خاصی به گردشگری، تاثیر این بخش بر اقتصاد جهانی قابل توجه است. اکنون زمان آن رسیده تا کشورهایی که نیاز بیشتری به حضور گردشگران در کشور خود دارند، به وضعیت مناسبی بازگردند.

   پایداری، مسوولیتی جمعی

در دوران کرونا تمرکز بر پایداری و محیط طبیعی افزایش یافته است، زیرا جهان شاهد از بین رفتن آلودگی در شهرهای بزرگ و بازگشت حیات وحش به فضاهای متراکم بوده است. این به جامعه جهانی یادآوری کرد و این آگاهی را در مصرف‌‌کنندگان ایجاد کرد که جهان به یکدیگر متصل است و آینده سیاره، مسوولیتی جمعی و همگانی است. بنابراین جهان و به‌طور خاص گردشگری باید پایدار و فراگیر باشد. از این رو کمک به گروه‌های ضعیف و آسیب‌‌پذیر در تلاش برای بازیابی و در عین حال تمرکز بر حفظ محیط زیست برای کمک به رشد زمین امری ضروری است.

    امر حیاتی برای زندگی سالم

در دوران کرونا ارزش سلامت روان بیش از هر زمان دیگری برای عموم روشن شده است زیرا بسیاری از افراد اثرات کاهش رفاه روانی را در این مدت احساس کردند و شواهد موجود در آمارهای جهانی نشان می‌دهد که سلامت روانی و تندرستی افراد در نخستین قرنطینه ملی در وضعیت بدی قرار گرفته است. همچنین براساس یک مطالعه جهانی، میانگین مشکلات روانی در آوریل ۲۰۲۰  ، ۸ درصد بیشتر از سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ بوده است. در حال حاضر، مشاغل، دولت‌ها و افراد دریافتند که سلامت روانی برای یک زندگی سالم حیاتی است. از این رو، آن را در اولویت قرار داده و روی آن سرمایه‌‌گذاری می‌کنند. درک جدید از وضعیت روانی منجر به آن شد که برخی تصمیم به نقل مکان از شهرهای پرجمعیت به مناطق کم‌جمعیت و بکر گرفتند. براساس نظرسنجی شرکت آنلاین ایر بی‌ان بی‌ (Airbnb) در سال ۲۰۲۱ با آمریکایی‌‌ها، حدود ۴۱ درصد از پاسخ‌‌دهندگان ارتباط با خانواده و دوستان را اولویت اول خود برای پس از کرونا قرار داده‌‌اند. مردم برای سلامت روان و ارتباطات انسانی ارزش قائلند و سفر نرفتن تاثیر مستقیمی بر این موضوع دارد. بحران کرونا، توانایی گردشگری را در ارتباط با مردم و کمک به رفاه روانی، زندگی سالم و مرفه برجسته کرده است.

   پذیرش فناوری‌‌های دیجیتالی

تسریع در دیجیتالی شدن ویژگی بارز این بحران بوده است. اما در هر صورت جایگزینی برای نیاز به تعامل انسانی نخواهد شد. کار از راه دور از طریق مجازی و فناوری‌‌های نوین امکان‌‌پذیر شد و بسیاری از کشورهای جهان راه‌‌حل  دیجیتالی شدن را پذیرفتند. این پذیرش دیجیتالی در یک مقیاس بزرگ‌تر، سفر و گردشگری را به سمت سفرهای ایمن‌‌تر سوق داد. اتحادیه اروپا  پاسپورت دیجیتالی کووید و هتل‌‌هایی رزروهای بدون تماس را ارائه کردند. در واقع کرونا چشم‌انداز جهانی دیجیتال را تغییر داد. تغییر اجباری به دیجیتالی شدن همچنین نشان داد که چقدر برای تعامل انسانی حضوری ارزش قائل هستیم و دیجیتالی شدن در واقع ظرفیت غنی‌‌سازی تجربیات انسانی را دارد.

منبع:دنیای اقتصاد

بنا بر تحقیقات انجام شده توسط موتوس (Motus) شرکت آمریکایی مدیریت نیروی کار، با بازگشت جلسات و کنفرانس‌‌‌های حضوری، روند سفرهای کاری همچنان در حال تغییر است و استراتژی‌‌‌های «کار در هرجا» منجر به ایجاد برنامه‌‌‌های منعطف‌‌‌تر شده و امکان یک مدل سفر تفریحی-کاری ترکیبی را فراهم کرده است. البته اقدامات سختگیرانه بهداشتی همچنان گزینه‌‌‌های سفر کاری را محدود می‌کند. کاهش بودجه‌‌‌ها و شرایط نوسان بازار منجر به گسترش دیدگاه‌‌‌های جدیدی در مورد کنترل هزینه سفرها شده است. با توجه به میزان علاقه‌مندی کارکنان به سفرهای کاری، مدیران باید در سیاست‌‌‌های سفر و برنامه‌‌‌ریزی برای سال ۲۰۲۲، به سطح راحتی کارکنان خود توجه داشته باشند و با یک مدیریت کارآمد هزینه‌‌‌ها را کنترل و مدیریت کنند.

اتخاذ چشم‌‌‌انداز کسب و کار مجازی به یک ضرورت برای حفظ امنیت کارکنان در سال ۲۰۲۰ و اوایل سال ۲۰۲۱ تبدیل شد و این امر منجر به کاهش چشمگیر حجم سفرها شد. محدودیت‌‌‌های جهانی نیز بر کاهش پروازهای داخلی و خارجی تاثیر گذاشته است.

استفاده گسترده از کنفرانس‌‌‌های ویدئویی باعث کاهش قابل توجهی در هزینه سفرها شد. از هر ۵ شرکت تنها یک شرکت تا سه ماهه دوم ۲۰۲۱ حتی به ۲۵ درصد هزینه‌‌‌های سه ماهه ۲۰۱۹ رسیدند. برآوردها نشان می‌‌‌دهند که هزینه سفرهای تجاری ایالات متحده در سال ۲۰۲۱ به میزان ۱۹۲ میلیارد دلار کاهش یابد. حتی با افزایش واکسیناسیون، آینده سفرهای کاری نامشخص است. البته حجم سفرهای هوایی تا سه ماهه سوم ۲۰۲۱ به‌‌ ‌طور قابل توجهی از سطح ۲۰۲۰ بهبود یافته است، با این حال با توجه به ادامه تاثیرات بین‌‌‌المللی، همچنان به حجم پیش از همه‌‌‌گیری بازنگشته‌‌‌اند.

در حالی که بسیاری از سازمان‌‌‌ها و شرکت‌‌‌ها استراتژی «کار در هر‌‌‌جا» (WorkAnywhere) را با موفقیت اجرا کرده‌‌‌اند اما کارکنان مشتاق بازگشت به جلسات و رویدادهای حضوری هستند. اگرچه جلسات مجازی گزینه مناسبی به‌‌‌نظر می‌‌‌رسد، اما این احتمال وجود دارد که فقدان جلسات حضوری، توانایی آنها را برای ایجاد روابط با مشتری محدود کند. بنابراین برخی از مدیران تجاری آماده هستند تا دوباره به آسمان‌‌‌ها و جاده‌‌‌ها بروند. باید دید برای این منظور از چه ظرفیت‌‌‌هایی استفاده خواهند کرد؟

 وضعیت فعلی سفرها

در حال حاضر همه انواع سفرها در حال رشد هستند، البته سفرهای بین‌‌‌المللی همچنان به‌‌‌دلیل محدودیت‌‌‌های سفر و بودجه در حال تغییر است. اما پایین بودن تعداد مبتلایان، افزایش واکسیناسیون، بازگشایی دفاتر سفر و تسهیل شرایط قرنطینه باعث افزایش حجم سفرها خواهند شد. وضعیت سفرهای کاری تاکنون در سطح پایینی انجام شده است و باتوجه به تمایل اکثر کارمندان برای سفرهای کاری در سال ۲۰۲۱، هزینه سفر در ماه آگوست (مرداد) همچنان ۱۱ درصد کمتر از مدت مشابه در سال ۲۰۱۹ بوده است. دلیل مهم این امر را می‌‌‌توان در ارزیابی مجدد مدیران شرکت‌‌‌ها در سیاست‌‌‌ها، بازگشت سرمایه و تاثیر نهایی آن در بودجه سفر دانست. بررسی‌‌‌های شرکت موتوس نشان می‌‌‌دهد محدودیت‌‌‌های پرواز منجر به افزایش سفرها با خودروها و وسایل حمل و نقل جاده‌‌‌ای شده است که در بیشتر ایام سال ۲۰۲۱، سطوح بالایی را نشان می‌‌‌دهد. سفرهای تفریحی در حال بهبود است و از سفرهای کاری پیشی می‌‌‌گیرد. زیرا آژانس‌‌‌های مسافربری به‌‌‌تدریج بازگشایی می‌‌‌شوند و کنفرانس‌‌‌ها تا حد زیادی مجازی هستند.

با این حال، برنامه‌‌‌های منعطف و کار از راه دور، رویکردی ترکیبی بین سفرهای تجاری و تفریحی ایجاد می‌‌‌کند. استراتژی «کار در هرجا» فضایی را برای سفرهای تفریحی طولانی مدت ایجاد می‌‌‌کند و به کارمندان اجازه می‌‌‌دهد از مقاصد برای مدت زمان طولانی‌‌‌تر از هر دو ظرفیت تجاری و تفریحی لذت ببرند. ۹۰ درصد از مسافران تجاری قصد دارند در ۱۲ ماه آینده، زمان تعطیلات شخصی را به سفرهای کاری خود اضافه کنند. این موضوع منجر به افزایش چشمگیر سفرهای ساحلی در سه ماهه دوم ۲۰۲۱ شد، اگرچه سفر به شهرهای بزرگ در حال افزایش است و این امر به تقاضای هتل‌‌‌ها افزوده است.

آمارها نشان می‌‌‌دهند که جلسات حضوری و سفرهای کاری در حال بازگشت هستند و اکثر مردم از آن استقبال می‌‌‌کنند. سفرهای کاری نه تنها در ایجاد روابط با مشتری بلکه در پرورش فرهنگ شرکتی نیز تاثیرگذار است. همچنین، باتوجه به اینکه شرکت‌‌‌ها در محیط کاری غیرمتمرکز رشد می‌‌‌کنند و مدیران مشاغل به‌‌‌دنبال راه‌‌‌های جدید برای ارتباط با کارکنان هستند، انواع جدیدی از سفرهای کاری محبوبیت پیدا می‌‌‌کنند.

همچنین، درآمد خدمات تفریحی در سه ماهه دوم ۲۰۲۱ افزایش ۱۰۷ درصدی در مقایسه با سال ۲۰۲۰ داشته است. اگر چه اکثر مقاصد با الزامات واکسیناسیون و آزمایش محدود می‌‌‌شوند اما ورزشگاه‌ها مجددا باز هستند و گردشگری و رویدادهای ورزشی بازگشتند  و از این رو شرکت‌‌‌ها و سفرهای کاری مرتبط در این زمینه نیز تا حدودی فعال شده‌‌‌اند.

  نحوه سفر کارمندان

در حالی که حجم سفرها در حال افزایش است اما شیوه‌‌‌های سفر تغییر کرده است. با توجه به نیاز به انعطاف بیشتر برنامه‌‌‌ها و رزروها و پیچیده شدن الزامات بهداشتی باتوجه به فرآیند تایید و سیاست‌‌‌های سفر، ترجیحات مسافران نیز تغییر کرده است. به‌‌‌طور کل ۹۲ درصد شکل سفرهای خود را تغییر خواهند داد. از این میان ۳۶ درصد در هتل‌‌‌های بزرگ‌تری اقامت خواهند کرد،  ۳۵ درصد به جای حمل و نقل عمومی از وسیله شخصی استفاده می‌‌‌کنند و ۳۳ درصد سفرهای داخلی را در اولویت قرار خواهند داد. فرآیند سفرهای داخلی اصولا به راحتی انجام می‌‌‌شود اما بسیاری از سفرهای بین‌‌‌المللی همچنان نیاز به تایید مدیران ارشد وابسته است. این امر با محدودیت‌‌‌های قرنطینه از جمله الزامات واکسن و آزمایش کشورهای مختلف پیچیده‌‌‌تر می‌‌‌شود. در واقع از هر ۵ شرکت تنها یک شرکت خط مشی‌‌‌های واکسن را برای سفرهای تجاری داخلی اعمال می‌‌‌کند.

  شرکت‌‌‌های در حال سفر

صنایع خاص همچون نرم‌‌‌افزاری و خدمات تجاری و تولید سطح بالایی از سفرهای کاری را داشته‌‌‌اند. بخش‌‌‌های فروش نیز بیشترین متقاضی بازگشت به جلسات حضوری هستند. اما آنچه که در سفرهای کاری مورد توجه قرار گرفته، این است که سفرهای جاده‌‌‌ای تقریبا جایگزین سفرهای هوایی شده است و فعالیت با خودروهای شخصی در بخش تجاری نه تنها بهبود یافته، بلکه در سال ۲۰۲۱ حدود ۳۰ درصد از میانگین پیش از همه‌‌‌گیری فراتر رفته است.

رانندگی در بخش دارویی، تجهیزات پزشکی و بیوتکنولوژی در سال ۲۰۲۱ حدود ۴ درصد نسبت به سال ۲۰۱۹ رشد داشته است. همچنین در بخش غذا و نوشیدنی با ۷ درصد رشد همراه بوده است. البته با توجه به مقرون به‌‌‌صرفه‌‌‌تر بودن سفرهای هوایی مدیران گزینه سفر جاده‌‌‌ای را تا حدودی نادیده می‌‌‌گیرند زیرا در سفرهای کاری هزینه‌‌‌ها با توجه به میزان مسافت طی شده و روزهای در سفر محاسبه می‌‌‌شود. هزینه بلیت هواپیماهای داخلی از آگوست تا اکتبر ۲۰۲۱،  بین ۲۹۶ تا ۹۲۳ دلار بوده است. در سفر جاده‌‌‌ای به ازای هر ساعت در سفر هزینه پرداخت می‌‌‌شود و علاوه بر این هزینه‌های اضافی همچون افزایش زمان، اقامت و وعده‌‌‌های غذایی برای سفری طولانی‌‌‌ است و این میزان هزینه باتوجه به الزامات بهداشتی همچون واکسن و محدودیت سفرهای هوایی سنجیده می‌‌‌شود.

انتظار می‌‌‌رود که سفرهای هوایی داخلی در سال ۲۰۲۲ مجددا شتاب بگیرد. اگرچه تنها ۲ درصد از مسافران تجاری پرواز بعدی خود را رزرو کرده‌‌‌اند، اما برآورد شرکت‌‌‌های هواپیمایی افزایش رزروها تا پایان سال را نشان می‌‌‌دهد. این افزایش سفرهای تجاری در ایالات متحده کاملا محسوس بوده است و براساس پیش‌‌‌بینی خطوط هوایی، ۷۰درصد از سفرهای شرکتی قبل از همه‌‌‌گیری کرونا تا سال ۲۰۲۳ ازسر گرفته می‌‌‌شود.

   اقامتگاه‌‌‌‌ها

اگرچه هتل‌‌‌ها و سایر اقامتگاه‌‌‌های خصوصی اجاره‌‌‌ای، متحمل کاهش شدیدی شدند، زیرا هم سفرهای کاری و هم تفریحی در سال ۲۰۲۰ متوقف شد. هتل‌‌‌ها با بدهی بسیار مواجه شدند و مهمانان از حضور در فضای عمومی خودداری می‌‌‌کردند. در مقابل خانه‌‌‌های اجاره‌‌‌ای مانند ایر بی ان بی (Airbnb) محبوبیت پیدا کردند، زیرا بسیاری از رزروها بدون تماس مستقیم و اقامتگاه‌‌‌ها کاملا خصوصی بودند. اگرچه نرخ هتل‌‌‌ها نسبت به سال ۲۰۱۹ حدود ۳۰ درصد کاهش یافته است، اما احتمالا به‌‌‌دلیل تقاضای متوقف شده بیشتر از قیمت قبل از همه‌‌‌گیری افزایش می‌‌‌یابد. زیرا مسافران هتل‌‌‌ها در سال ۲۰۲۱ علاوه بر گزینه خصوصی بودن شرایط اقامتی، باید هزینه بیشتری را برای سیاست‌‌‌های لغو و نظافت‌‌‌های متناسب با الزامات بهداشتی مربوط به کووید-۱۹ پرداخت کنند. با این حال حجم مسافران هتل‌‌‌ها در آمریکا به سطح ۷۰ درصد سال ۲۰۱۹ رسیده است.

منبع:دنیای اقتصاد