“گذر فرهنگی” در محدوده برکه های باران بندرعباس ایجاد می شود

استاندار هرمزگان در دیدار با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بر توسعه زیرساخت های فرهنگی در هرمزگان تأکید کرد.

فریدون همتی شب گذشته(۲۳ دی ماه) در دیدار با سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، با بیان اینکه گذر فرهنگی در محدوده های تاریخی و گردشگری شهر بندرعباس می تواند به رونق گردشگری و توسعه فعالیت های فرهنگی منجر شود، گفت: ایجاد گذر فرهنگی در محدوده برکه های باران بندرعباس در دستور کار قرار دارد که نیازمند حمایت ویژه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

وی افزود: ایجاد این گذرگاه در راستای ارتقاء رضایت هنرمندان، درآمدزایی و ایجاد اشتغال برای این قشر فرهیخته مؤثر خواهد بود.

استاندار هرمزگان همچنین با اشاره به مصوبه شورای فرهنگ عمومی استان در خصوص نامگذاری هفته هرمزگان، تصریح کرد: پنجم تا دوازدهم اردیبهشت ماه به نام هفته هرمزگان نامگذاری شده و تلاش داریم  با بهره گیری از ظرفیت های هنری موجود در استان، فرهنگ، آداب و رسوم مردم این منطقه را به کشور معرفی کنیم.

همتی ضمن قدردانی از اقدامات انجام شده، با اشاره به لزوم توسعه زیرساخت های فرهنگی در هرمزگان، خواستار تخصیص اعتبار لازم به منظور تکمیل پروژه‌های نیمه تمام فرهنگی با توجه به سال پایانی خدمت رسانی دولت تدبیر و امید به مردم هرمزگان شد و گفت: علی رغم اقدامات خوبی که در این حوزه به‌ویژه طی چند سال اخیر در استان انجام شده است، اما پروژه کتابخانه مرکزی که در دولت نهم عملیات اجرایی آن آغاز شده و اعتبارات مناسبی هم طی این سال ها به آن تخصیص پیدا کرده، با توجه به مساحت زیاد پروژه، نیازمند اعتبارات ویژه برای تکمیل شدن است که اگر به سرانجام برسد، می توان از آن به عنوان یک کار ماندگار در حوزه کتابخانه ای کشور یاد کرد.

سیدعباس صالحی امیری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در این نشست ضمن قدردانی از اهتمام استاندار هرمزگان و مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص توسعه زیرساخت های فرهنگی، بیان داشت: اقدامات خوبی در حوزه زیرساختی در هرمزگان انجام شده که ساخت پلاتو و نگارخانه در چهار شهرستان هرمزگان به عنوان جدیدترین اقدامات این حوزه قابل تقدیر است.

صالحی افزود: اگرچه تحریم ها عاملی برای کند شدن پروژه ها است، اما توجه دولت به توسعه متوازن زیرساخت های فرهنگی با نگاه آماری نیز کاملا” مشهود و قابل توجه است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این دیدار با درخواست استاندار هرمزگان مبنی بر تخصیص اعتبار ویژه به منظور تکمیل پروژه کتابخانه مرکزی بندرعباس و مجتمع فرهنگی هنری ابوموسی و همچنین حمایت ویژه اعتباری از «هفته هرمزگان» و ایجاد «گذر فرهنگی» در بندرعباس موافقت کرد.

به گزارش ایسنا، در این دیدار با دعوت استاندار هرمزگان، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اردیبهشت ماه سال آینده به منظور افتتاح مجتمع فرهنگی هنری خمیر، مجتمع فرهنگی هنری فین و مجتمع فرهنگی هنری الزهراء بندرعباس به هرمزگان سفر می کند. همچنین با رایزنی استاندار هرمزگان، عملیات اجرایی یک پروژه بزرگ و ماندگار فرهنگی بزودی در هرمزگان آغاز می شود که پس از نهایی شدن آن اطلاع رسانی خواهد شد.

منبع:ایسنا

تسهیلات مجموعه‌های گردشگری مرتبط با صنایع دستی

سرپرست اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان یزد از رایزنی و مکاتبه برای ارائه تسهیلات حمایتی کرونا به بخش صنایع دستی خبر داد و در خصوص صنایع دستی جهانی گفت: تسهیلات خاصی دیده نشده اما برای مواردی که مانند موزه یا نمایشگاه، مجموعه گردشگری محسوب شوند نیز تسهیلات تعلق می‌گیرد.

«عماد تشکری» در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، گردشگری را یکی از بخش‌های آسیب دیده از کرونا ذکر و اظهار کرد: طبق مصوبه و متناسب با درجه و امکانات مجموعه‌های گردشگری و میزان سرمایه‌گذاری و رتبه آن‌ها تسهیلات کم بهره به زیان‌دیدگان کرونا تعلق می‌گیرد.

وی با بیان این که صنایع دستی در مجموعه‌ی تسهیلات مورد نظر قرار نگرفته بود، گفت: در همین رابطه مکاتباتی با معاون وزیر مربوطه انجام شد تا صنایع‌دستی هم به عنوان یکی از مجموعه‌های آسیب دیده از کرونا که دچار رکود و توقف فعالیت شده، بتواند از این ظرفیت استفاده کند و امیدواریم که این مکاتبات نتیجه‌بخش باشد و برای بقای این بخش آسیب‌دیده از کرونا نیز کمک شود.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار ایسنا مبنی بر اختصاص تسهیلات خاصی برای صنایع دستی جهانی مانند زیلوی میبد و قالی اردکان، گفت: تسهیلات خاصی در این رابطه دیده نشده اما برای مواردی که مانند موزه یا نمایشگاه، مجموعه گردشگری محسوب شوند، تسهیلات تعلق می‌گیرد.

تشکری افزود: این مجموعه‌ها می‌توانند در قالب مجموعه‌های سرمایه‌گذاری، از تسهیلات دستگاه تعاون، کار و رفاه اجتماعی بهره‌مند شوند.

مدیر کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان با بیان این که در خصوص میزان تسهیلات این بخش در حال حاضر آمار قطعی نداریم، گفت: بعضاً فرایند دریافت تسهیلات برای فعالان گردشگری در مرحله اول با مشکلاتی مواجه شد که برطرف گردیده ولی اگر استقبال در این حوزه بعضاً زیاد نیست، نیازمند بررسی در سطح دستگاه‌های‌ مربوطه است.

منبع:ایسنا

سرخه‌حصار ،از شکارگاه همایونی تا بوستانی برای مردم

 بوستان جنگلی سرخه‌حصار در سیزدهمین تکه پایتخت، روزگاری در قرق پادشاهان و درباریان بوده است اما حالا جزو میراث ملی و ثروت سبز و گرانبهای مردم محسوب می‌شود.

همشهری آنلاین_پروانه بهرام‌نژاد: این بوستان جنگلی که یکی از قدیمی‌ترین شکارگاه‌های ایران به حساب می‌آید، از گذشته‌های دور تاکنون از اهمیت خاصی برخوردار و مورد توجه بوده است. ردپای گذر تاریخ از این مجموعه ملی را به کمک «مهدی سیف» مدیر قطب گردشگری شرق تهران (سرخه‌حصار) و رئیس پیشین ستاد گردشگری شهرداری تهران مرور کرده‌ایم.

  • چشمه‌های جوشان تپه سرخ

بوستان جنگلی ۵۴۷ هکتاری سرخه‌حصار که محل گردش و تفریح بسیاری از پایتخت‌نشینان است، در شرق بزرگراه شهید دوران و محدوده ناحیه ۴ شهرداری منطقه۱۳ قرار دارد و زیرنظر اداره منابع طبیعی و آبخیزداری استان تهران اداره می‌شود. براساس نوشته‌ها، این مجموعه درگذشته‌های نه چندان دور به دلیل داشتن سنگ‌های سرخ در دامنه کوه سر تپه و جنوب‌شرقی شمیران، به این نام شهرت گرفته و آب و هوای معتدل و باغ‌های میوه آن هنوز هم پابرجا است. آن زمان چشمه‌های متعدد، باغ‌های میوه این محدوده را سیراب می‌کرده‌اند و در زمان سلطنت فتحعلی شاه قاجار هم اینجا در زمره نقاط خوش آب و هوای تهران و محل استفاده دربار بوده‌ است.

از این‌رو اینجا را برای تفریح و شکار انتخاب می‌کردند و به‌عنوان محل پرورش اسب و چراگاه و اموری از این قبیل مورد استفاده قرار می‌گرفته است. همچنین در دوره ناصرالدین‌شاه و پهلوی هم این محدوده به‌صورت شکارگاه باقی‌مانده است. شکارگاهی که خارج از محدوده بوده و در آخرین مراحل رشد و گسترش شهر تهران به‌عنوان پارک شهری در محدوده شهر تهران مورد توجه قرار گرفته است. قبلاً به‌عنوان شکارگاه فرحی هم از آن یاد می‌شد که از دو منطقه پارک ملی سرخه‌حصار و پارک جنگلی سرخه‌حصار تشکیل شده‌است.

  • حصار سبز شهر

می‌گویند سابقه توسعه و شکل‌گیری بخش غربی سیزدهمین تکه پایتخت فعلی به زمان شاه طهماسب برمی‌گردد و این محدوده از آن زمان مورد توجه بوده و در طول زمان‌های متمادی محدوده شرقی این منطقه وارد عرصه‌های شهری شده‌است. به نحوی که این حرکت در انتهای دوره پهلوی اول بسیار کند بوده و در دوره پهلوی دوم مناطق شرقی منطقه ۱۳ تهران‌نو و تهرانپارس وارد عرصه‌های کالبدی شهر شده است. در همین زمان توجه به منطقه سرخه‌حصار به‌عنوان یک محدوده پارک ملی آغاز و منطقه از حالت شکارگاه خارج شده است. جنگلکاری در این محدوده و ایجاد حصار سبز شهری نیز مصادف با همین دوران بوده است.

جنگلکاری در سرخه‌حصار همچون پارک چیتگر از سال‌های۱۳۴۵‌ـ‌۱۳۵۶توسط سازمان جنگل‌هاو مراتع در بخش محدودی با عنوان «کمربند سبز شهر تهران» شروع شده و متعاقبا در سال‌های بعد نیز توسعه پیدا کرده‌است. براساس آنچه در مطالعات شهرداری تهران عنوان شده است این بوستان تا سال ۱۳۶۹ زیرنظر حوزه معاونت وزارت کشاورزی و به سرپرستی سازمان جنگل‌ها و مراتع اداره می‌شده است و از آن به بعد سازمان فضای سبز شهرداری از آن بهره‌برداری می‌کند.
از آن زمان تاکنون سرپرست پارک از طریق مدیریت سازمان پارک‌ها منصوب می‌شود و انجام امور اداری و مالی و کارکنان نیز از طریق این سازمان صورت می‌گیرد.

  • ملی شدن سرخه‌حصار در سال ۱۳۵۹

پارک جنگلی سرخه‌حصار تقریباً به دلیل موقعیت مناسب و آب و هوای خوب از زمان‌های قدیم مورد توجه بوده است. از روزگار آقامحمدخان قاجار هم منطقه جاجرود به‌عنوان قرق انتخاب شده و در روزگار فتحعلی‌شاه قاجار همه منطقه جاجرود، خجیر و سرخه‌حصار به‌صورت قرق درآمد. مدتی بعد با توجه به ویژگی‌ها این پارک در سال ۱۳۵۹ به‌عنوان پارک ملی به ثبت رسید.

حالا نزدیک ۴۱۰ هکتار از اراضی پارک زیرپوشش گیاهان مختلف قرار دارد که نمونه‌های کاشته شده شامل انواع‌گونه‌های پهن برگ خزان‌کننده، سوزنی برگان همیشه سبز وگونه‌های زینتی و درختچه‌ای نیز در پارک سرخه‌حصار کاشته شده که کاج تهران، سرو نقره‌ای، اقاقیا، زبان گنجشک، زربین، سرو خمره‌ای، ارغوان، چنار، عرعر داغداغان، توت سفید و نارون بخشی از آن است. این میان حیات وحش جانوری این محدوده هم متنوع است و حیوانات و پرندگان و خزندگانی همچون کل، بز، قوچ، میش، آهو، گراز، کفتار، روباه، شغال، گربه وحشی، تشی، خرگوش و سنجاب در آن زیست دارند. حالا مدیریت شهری تهران با توجه به ویژگی‌های این بوستان جنگلی به دنبال تبدیل آن به قطب گردشگری شرق تهران است تا پیش از پیش این مجموعه شناسانده و از آن بهره‌مندی شود.

  • یاقوتی در دل حصار سرخ

در دل محدوده سرخه‌حصار یک عمارت قدیمی و آثار یک کاروانسرا همچنان باقی‌مانده است که قدمت عمارت «قصر یاقوت» به دوران پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار و سال ۱۲۶۲ خورشیدی برمی‌گردد که درباره تاریخچه این مجموعه آمده‌است: «این قصر در سی و نهمین سال پادشاهی او ساخته شده آن زمان این قصر که از کوشک بیرونی و حرم‌خانه کاخ سلطنتی تشکیل شده و حدود ۲۰۰ اتاق داشته، علاوه بر تفرجگاه ناصرالدین شاه، محلی برای آشپزان دربار نیز بوده‌است. علاوه بر کاخ اصلی، ساختمان‌های دیگری مانند کاروانسرا، سربازخانه و گرمابه در این باغ وجود داشت که امروز اثری از آنها باقی نمانده‌است. برای ساخت این کاخ در سال ۱۲۶۲ خورشیدی نزدیک به ۱۵ هزار تومان هزینه شده‌است.

این قصرکه از آن به نام‌هایی چون عمارت قصریاقوت، کاخ یاقوت، کاخ سرخه‌حصار و کاخ ناصری هم نام برده می‌شود، در سال ۱۳۳۶ با تصویب مجلس شورای ملی به سازمان تأمین اجتماعی واگذار و بیمارستان ریوی در آن ایجاد و از سال ۱۳۵۵ با تصویب مجلس شورای اسلامی به بیمارستان و مرکز فوق‌تخصصی قلب تبدیل شده است. این عمارت هم در مهرماه سال ۱۳۸۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. همچنین کاروانسرای شاه‌عباسی نیز یکی از ۹۹۹ کاروانسرای معروف و به جامانده از دوران صفوی است که به دستور شاه عباس صفوی در ایران و حریم منطقه ۱۳ تهران در بوستان جنگلی سرخه‌حصار ساخته شده است. این بنای تاریخی که در اوایل دوره قاجاریه به بهره‌برداری رسیده است، قدمتی بیش از ۲۲۰ سال دارد و در سازمان میراث فرهنگی هم به ثبت ملی رسیده است.

این کاروان‌سرا ۶۵۰‌مترمربع مساحت و حدود ۶ اتاق داشته و زمانی محل اتراق و تجدید قوای کاروانیانی بوده که از دروازه شرقی پایتخت وارد تهران می‌شدند. اما حالا به مکانی برای نگهداری و پرورش گاو و گوسفندان تبدیل شده‌است و مدیریت شهری به دنبال تغییر کاربری و بهره‌برداری از آن به نفع عموم شهروندان است.

منبع:همشهری

کشف مجسمه تاریخی در مزرعه

کشاورزانی که در مکزیک مشغول شخم زدن مزرعه بودند به یک مجسمه تاریخی برخوردند.

به گزارش همشهری آنلاین، ایسنا به نقل از انشنت اوریجینز نوشت: کشاورزانی که مشغول شخم زدن در مزرعه‌ای واقع در مکزیک بودند به یک شیء سخت برخوردند که در ابتدا گمان کردند سنگ است. با ادامه حفاری برای خارج کردن سنگ دریافتند شیء مورد نظر درحقیقت یک مجسمه حدودا دومتری سفید سنگی است.

این مجسمه به شکل زنان آمریکای میانه ساخته شده که حالات صورتش نشان می‌دهد متعجب است.

کشاورزان بلافاصله پس از خارج کردن این مجسمه از زمین مسوولان مربوطه را مطلع و در نهایت باستان‌شناسان بررسی این اثر را آغاز کردند.

به گفته کارشناسان این مجسمه در فاصله بین ۱۴۵۰  تا ۱۵۲۱  میلادی و احتمالا توسط «هواستک» ‌ها که زمانی در مکزیک زندگی می‌کردند ساخته شده است.

به گفته باستان‌شناسان این نخستین مورد از کشف چنین مجسمه‌ای در منطقه «هواستکا» ی مکزیک است. با توجه به زیورآلات و لباس فاخری که در این مجسمه حکاکی شده است به نظر می‌رسد این اثر یک زن از طبقه اشراف‌زاده را به تصویر می‌کشد.

«ماریا مالدونادو» از جمله باستان‌شناسانی است که معتقد است این مجسمه بیش از آن‌که که یک الهه را به تصویر بکشد، با توجه به لباس و زیورآلاتش بیشتر ویژگی‌های یک حکمران را به نمایش می‌گذارد.

با این حال به گفته دیگر کارشناس این پروژه باستان‌شناسی تعداد بسیار کمی از مجسمه‌های تاریخی که حکمرانان زن و زنان اشراف‌زاده را به تصویر می‌کشند تاکنون در نقاط مختلف جهان کشف شده‌اند.

از آن‌جایی که هیچ نوشته‌ یا توضیحی بر روی این مجسمه تاریخی وجود ندارد غیرممکن است که بتوان تشخیص داد این مجسمه چه کسی را به تصویر می‌کشد و حتی نمی‌توان با قاطعیت تشخیص داد این اثر توسط یکی از هنرمندان مردم «هواستک» خلق شده باشد.

با توجه به این‌که تاکنون هیچ مورد مشابهی از این مجسمه در این منطقه از مکزیک کشف نشده است می‌توان انتظار داشت این مجسمه در زمانی نامعلوم از مکانی نامعلوم به «هواستکا» منتقل شده باشد.

منبع:همشهری

اجرای تمهیدات لازم برای ثبت جهانی ماسوله

ارسلان زارع در گفت‌وگو با خبرنگار میراث‌آریا درباره ثبت جهانی دهکده ملی ماسوله اظهار امیدواری کرد این منطقه در آینده نزدیک یکی از کاندیداهای جدی برای ثبت جهانی باشد.

او با بیان اینکه استان گیلان دارای ظرفیت‌های ارزشمند و گوناگونی در عرصه گردشگری از جمله گردشگری کشاورزی است، بیان کرد: «نوع و سبک کشاورزی مردم گیلان آمیخته‌ای از سنت و مدرنیته است به‌نوعی که زنان و مردان با لباس‌ها و آهنگ‌های محلی در اراضی کشاورزی مشغول به فعالیت هستند.»

استاندار گیلان اظهار کرد: «در این منطقه با شروع  فصل‌های کشت یا برداشت فعالیت‌ها با دعاهای مخصوص آمیخته با موسیقی، آهنگ‌ها و نواهای خاص با نظم و انظباطی هماهنگ با این ملودی‌ها انجام می‌شود که همه این آداب و رسوم جزو پتانسیل‌ها و جذابیت‌های استان برای جذب توریست به‌شمار می‌آید.»

او به تنوع اقلیمی و جغرافیایی استان اشاره کرد و افزود: «گیلان از مواهب خدادای بسیاری برخوردار است. ترکیبی از فعالیت‌های اقتصادی، معیشتی و کشاورزی مردم و نوع فضای طبیعی و اقلیمی استان که ترکیبی از کوهستان، کوهپایه، جلگه، ساحل و دریاست برای هر بیننده و توریستی جذاب است و زمینه اقامت و ماندگاری مسافران را برای مدت طولانی فراهم می‌کند؛ موهبتی که شاید در هر نقطه‌ای از کشور یا دنیا کمتر یافت شود.»

زارع بیان کرد: «در دو سال گذشته وظیفه‌ای را به همکارانمان در اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سپردیم که با انجام مطالعات و پژوهش‌های بسیط تمامی ظرفیت‌های گردشگری استان از جمله گردشگری کشاورزی و خوراک را شناسایی کنند.»

او با اشاره به پتانسیل‌های متعدد شهر رشت و تمامی شهرستان‌های استان،‌ افزود: «در این خصوص این ظرفیت‌ها شناسایی و تبدیل به یک بسته مشخص شده است.در این بسته فرصت‌های سرمایه‌گذاری از بابت میزان حجم سرمایه‌گذاری، ظرفیت اشتغال، مشوق‌های دولت برای حمایت از سرمایه‌گذاران از جمله تسهیلات حمایتی مشخص‌ شده است.»

استاندار گیلان در خصوص میزان حجم سرمایه‌گذاری‌های انجام شده و در حال انجام، گفت: «در سال جاری شاهد حضور بسیاری از سرمایه‌گذاری‌ها، آغاز طرح‌ها و پرداخت تسهیلات بانکی بودیم که در کارگروه اشتغال سرمایه‌گذاری استان مصوب شده است.»

منبع:میراث آریا

دندان نئاندرتال غار قلعه‌کرد، قدیمی‌ترین یافته انسانی در ایران است

 مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان قزوین گفت: با کشف دندان انسان نئاندرتال (اولیه) در غار تاریخی قلعه‌کرد آوج به قدیمی‌ترین یافته انسانی جغرافیای سیاسی فعلی ایران دسته یافته‌ایم که به لحاظ سابقه تمدن و زیست در این منطقه بسیار حائز اهمیت است.

به گزارش ایرنا به نقل از روابط عمومی میراث فرهنگی قزوین علیرضا خزائلی روز چهارشنبه با اعلام این مطلب با اشاره به روند اجرای کاوش‌های باستان‌شناسی در غار قلعه‌کرد افزود : این غار تاریخی در کنار برج‌های دوگانه خرقان از جمله ظرفیت‌های گردشگری منطقه آوج به شمار می‌رود.

وی  یادآورشد: با توجه به ضرورت توسعه و معرفی این شهرستان انجام کاوش‌های باستان‌شناسی این منطقه در سال ۱۳۹۶ به سرپرستی دکتر حامد وحدتی‌نسب در قالب همکاری مشترک تیم ایرانی با تیم باستان‌شناسی فرانسوی آغاز شد که در حال حاضر یافته‌ها بر اساس گمانه‌هایی است که در دهانه غار صورت گرفته و انجام مطالعات در دهلیزهای اصلی غار باقی مانده که امیدواریم با بهبود وضعیت کرونا و امکان شروع فصل جدید کاوش‌ها بتوان به نتایج شگفت‌انگیز دیگری در این منطقه دست یافت.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان قزوین گفت : سن بقایای کشف شده از سن کربن ۱۴ که بیش از ۴۵ هزار سال قدمت دارد بیشتر است و در آزمایشگاه تخمین اولیه صدهزار ساله در نظر گرفته شده است.

خزائلی به اقدامات امنیتی به عمل آمده در محدوده غار پس از توقف کاوش‌ها اشاره کرد و افزود: پس از نتایج اولیه کاوش‌ها با هماهنگی شورای تامین استان اقدامات امنیتی لازم اعم از نصب درب در دهانه ورودی غار به اجرا درآمد و در حال حاضر به دلیل توقف کاوش‌ها درب مهر و موم شده تا از ورود افراد غیر مجاز به درون غار جلوگیری شود.

وی یادآورشد : همچنین ایجاد راه دسترسی و احداث ساختمان پایگاه از جمله اقدامات زیر ساختی حوزه گردشگری به شمار می‌رود که در سال‌های اخیر با همکاری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در این منطقه به اجرا درآمده است.

مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان قزوین در ادامه با اشاره به تپه‌های سگزآباد و از عزم جدی این اداره کل  برای راه‌اندازی سایت‌موزه محوطه پیش از تاریخ سگزآباد در منطقه بوئین زهرا با مشارکت سرمایه‌گذار محلی خبر داد و یادآور شد: «با توجه به شیوع کرونا متاسفانه کاوشی در این منطقه نداشته‌ایم اما امیدواریم در سال ۱۴۰۰ کاوش‌ها را از سر گرفته شود.

خزائلی همچنین با اشاره به کاوش‌های مجموعه دولتخانه صفوی افزود: در سال ۹۸ بقایای سازه آبی در محوطه دولتخانه صفوی در کاوش‌ها بدست آمد که باید برای اجرای کاوش‌های دقیق اراضی اطراف این محوطه تخلیه شود.

دندان نئاندرتال کشف شده در غار قلعه کرد آوج به عنوان قدیمی‌ترین عضو کشف شده از انسان نئاندرتال یا اولیه در ایران در سفر وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در قزوین رونمایی شد.

این دندان در کاوش های مشترک تیم های باستان شناسی ایران و فرانسه انجام شده در غار قلعه کرد آوج واقع در جنوب غربی استان قزوین کشف شده است.

این دندان کشف شده از انسان نئاندرتال به ۲ آزمایشگاه در اروپا و آمریکا ارسال شده و نتایج آزمایشات سن سنجی بوسیله رادیو کربن انجام شده روی آن نشان می دهد قدیمی ترین تمدن گونه انسانی نئاندرتال شناخته شده در ایران با فاصله زمانی زیاد و با حدود ۱۰۰ هزار سال متعلق به غار قلعه کرد آوج بوده است.

یافته های باستان شناسی نشان می دهد غار قلعه کرد جزو قدیمی ترین سکونتگاه های ایران با قدمت ۱۰۰ هزار سال است.

انسان های نئاندرتال از نسل فعلی انسان ها بوده و شکارچی حیوانات بوده اند.

منبع:ایرنا

مرمت پشت‌بام موزه آیینه و روشنایی یزد پایان یافت

سرپرست اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان یزد گفت: عملیات مرمت پشت‌بام بنای موزه آیینه و روشنایی به پایان رسیده است.

به ‌گزارش ایلنا، محمدرضا فلاحتی (سرپرست اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان یزد) عملیات مرمت پشت‌بام بنای موزه آیینه و روشنایی به پایان رسیده است.

او افزود: بنای موزه آیینه و روشنایی در سال ۱۳۲۰ ه. ش به‌عنوان مهمانسرای خصوصی در باغی به وسعت ۸۱۷۴ مترمربع و با زیربنای ۸۳۷ مترمربع احداث و در سال ۱۳۷۶ با انجام تغییراتی، به‌عنوان نخستین موزه از گنجینه تخصصی آیینه و روشنایی در استان راه‌اندازی شد.

او با بیان اینکه معماری این بنا تلفیقی از معماری سنتی و معماری اروپایی است، افزود: تزئینات گچ‌بری، آیینه‌کاری، نقاشی‌هایی در اوج ظرافت و درها و پنجره‌های مزین به هنر گره چینی، به این بنا جلوه‌ای خاص بخشیده است.

سرپرست اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان یزد ادامه داد: در این موزه مجموعه‌ای از آیینه‌های قدیمی، درهای ارسی بی‌نظیر و ادوات روشنایی قدیمی در معرض نمایش گذاشته شده است.

فلاحتی با اشاره به مرمت پشت‌بام بنای این موزه، آجرفرش پشت‌بام و بندکشی آجرها را مهم‌ترین اقدامات مرمتی در این بنا عنوان کرد. این بنا در سال ۱۳۸۷ به شماره ۲۴۰۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

منبع:ایلنا

نگرانی «جامعه باستان‌شناسی ایران» از وضعیت حفاظت از آثار تاریخی

“جامعه باستان‌شناسی ایران” درخصوص مشکلات موجود در حوزه میراث فرهنگی کشور هشدار داد و مصرانه خواهان رسیدگی از سوی نهادهای نظارتی شد.

به گزارش ایلنا، سال‌هاست که میراث فرهنگی ایران چوب بی‌تدبیری، ناکارآمدی و سیاست‌های غلط مدیران کم‌دانش، ناآزموده و سیاست‌زده خود را در دوره‌های قبل خورده و روزی نبوده که در گوشه و کنار کشور شاهد مرگ و تخریب یک اثر باستانی نباشیم. تجربه دهه‌های گذشته نشان داده که با آمد و رفت دولت‌ها نه تنها دردهای میراث فرهنگی التیام نیافته، بلکه سبب بی‌جان شدنِ امید و آرزوی حداقلیِ کارشناسان، پژوهشگران، دلسوزان و دوستداران میراث شده است. برخلاف انتظار، هر کجا که میراثی گرانبارتر دارد، پردرد و رنج‌تر بوده است! برای نمونه کافی است به وضعیت استان خوزستان نظری بیفکنیم. آنچه در خوزستان بر مجموعه میراث جهانی شوش و محوطه‌های شاخصی چون چگاسفلی، جوبجی، ایوان کرخه، جندی شاپور، نگارکندهای ایذه و صدها محوطه باستانی دیگر گذشته، مایوس‌کننده و دلهره‌آور است. وضعیت سایر استان‌ها هم بهتر نبوده. امروز هم محوطه میراث جهانی فیروزآباد، برم دلک، کاروانسرای خان‌خوره و صدها محوطه دیگر در فارس وضعیتی بغرنج و بحرانی دارند. خبر فروش قرآن نفیس به سرقت رفته از موزه پارس شیراز در حراجی‌های بین‌المللی و پاسخگو نبودن مدیران و مسئولان مربوطه، هم انفعال برخی مدیران در ادارت استانی را نشان می‌دهد.

متجاوزین به حدود و حریم آثار تاریخی در سایه تنبلی و پیگیر نبودن بخش‌های حقوقی، بیش از پیش احساس امنیت می‌کنند. قاچاقچیان آثار تاریخی در سکوت و بی اعتنایی بخش‌های مسئول و ادارات، آزادانه فعالیت می‌کنند و قانون را به ریشخند می‌گیرند. یگان حفاظت میراث فرهنگی از کمبود امکانات به شدت رنج می‌برد و بدون ابتدایی‌ترین ابزارها و دست خالی به نبرد با قاچاقچیان مسلح و پشتوانه‌دار می‌رود. این نیروها در برخی استانها برخلاف ماموریت سازمانی به کارهای اداری گمارده می‌شوند! در چنین شرایطی، محوطه‌های باستانی بی‌پناه مانده و به یغما می‌روند.

به موازات شرایط ناگوار داخلی، میراث فرهنگی ایران در بیرون از مرزها نیز از هرگونه حمایتی بی‌نصیب مانده است. سالهاست کارشناسان از شرایط نامناسب حفاظتی تاق کسری در کشور عراق سخن گفته‌اند و از مدیران تنها وعده‌ و مصاحبه شنیدند. براستی آیا مسئولان، توان بهره بردن از ظرفیت‌های دیپلماسی خارجی یا امکانات نهادهای بین‌المللی و سایر سازمان‌های فعال در کشور عراق را نداشتند تا از تخریب بیشتر این میراث بزرگ معماری بشری جلوگیری کنند؟

“جامعه باستان‌شناسی ایران” بار دیگر شرایط نامناسب میراث فرهنگی کشور را هشدار می‌دهد و مصرانه خواهان رسیدگی به چنین شرایطی از سوی نهادهای نظارتی است. از مدیران و مسئولان وزارتخانه و ادارات استانی می‌خواهد در برابر سرنوشت آثار ارزشمند تاریخی و فرهنگی بویژه محوطه‌های باستانی در خطر همچون چگاسفلی، جوبجی، شوش، فیروزآباد، تاق بستان، ایوان مداین و … پاسخگو بوده و مسئولانه رفتار کنند.

منبع:ایلنا

مدرسه «قصه‌های مجید» هم خراب شد!

از مدرسه «حلبیان» اصفهان (همان مدرسه قصه‌های مجید) جز دیوارهای تخریب‌شده، سقف‌های فروریخته، کلاس‌های خاک‌خورده، پنجره‌های شکسته و خاطرات تلنبارشده و غم فروخورده‌ ما چیزی باقی نمانده است.

آبگینه؛ میراثی که این روزها نه هنری است و نه کاربردی!

یک کارشناس درباره وضعیت هنر آبگینه در ایران، بر این باور است که «متاسفانه تلفیق این میراث کهن با هنر مدرن هنوز به طور کامل اتفاق نیافتاده است؛ این در حالی است که این ترکیب می‌تواند با استقبال خوبی مواجه شود. در واقع می‌توان گفت هنر شیشه در ایران از منظر هنری وضعیت مطلوبی ندارد و از نظر کاربردی نیز وضعیت متوسطی دارد.»