شیوع ویروس کرونا در نقاط مختلف جهان و خانهنشین شدن مردم تأثیر بسیار زیادی در کاهش میزان سفرها داشته و یک تهدید جدی برای سلامت روان جامعه ایجاد کرده است که به گفتهی بسیاری صاحبنظران و روانشناسان سونامی اختلالات روانی در پیش است.
در بررسی سلامت روان افراد یکی از سؤالاتی که از مراجعان پرسیده میشود این است که چه چیزهایی آنها را خوشحال میکند یا از چه چیزی لذت میبرند. در طول ۱۴ سالی که مشغول به کار بالینی بودهام جوابی که از اکثر مراجعهکنندگان شنیدم، رفتن به سفر را یکی از مهمترین عوامل خوشحالی خود دانستهاند.
اصولاً انسانها موجوداتی هستند که از تکرار و یکنواختی بیزار بوده و مایل هستند که گاهی اوقات تغییراتی را در روند زندگی خود ایجاد کنند، افرادی که روند زندگی خود را بر اساس کار، خانه، خواب میگذارند بیشتر از افراد اهل تفریح و گردش در معرض بیماریهایی از قبیل افسردگی، اضطراب و وسواس فکری قرار میگیرند.
در سلسلهمراتب نیازهای انسان پس از نیازهای فیزیولوژیک، نیاز به حس امنیت قرار دارد که در برآورده شدن آنها، نیاز به امنیت روانی سفر و گردش یک رکن اساسی بهحساب میآید. شیوع ویروس کرونا در نقاط مختلف جهان و خانهنشین شدن مردم تأثیر بسیار زیادی در کاهش میزان سفرها داشته و یک تهدید جدی برای سلامت روان جامعه ایجاد کرده است که به گفتهی بسیاری صاحبنظران و روانشناسان سونامی اختلالات روانی در پیش است.
برای پیشگیری از بسیاری از این آسیبهای احتمالی و کاهش آسیبهای واردشده بر صنعت گردشگری، در تمام دنیا و با توجه به تجاربی که در ماههای گذشته در رابطه با این ویروس منحوس به دست آوردهایم بهویژه یافته مهمی که در رابطه با عدم انتقال ویروس از سطوح، وقت آن رسیده است که برنامه دقیقی برای ازسرگیری سفرها ارائه شود.
باید بدانیم که چه بخواهیم، چه نخواهیم افرادی از سر نیاز روانی به سفر، هر طور که شده برای سفر رفتن خود برنامهریزی خواهند کرد و چون برنامه خاصی در پیش رو ندارند ما شاهد پیکهای بعدی کرونا خواهیم بود. متأسفانه بسیاری از افراد این پیکها را به سفر نسبت میدهند، چون بهمحض باز شدن راههای کشور، هجوم برای مسافرت را خواهیم داشت.
بنابراین شایسته است بهجای سرزنش و توهین به شخصیت افرادی که اهل گردش و سفر هستند، برنامه جامعی برای توزیع سفرها در ایام هفته و در ماه به منظور جلوگیری از بینظمی تدوین شود. همچنین در مرخصیهای نوبتی در اواسط هفته در نظر گرفته شود تا روند سفرها با برنامه تشویقی برای مسافرتها در ایام غیر تعطیل تسهیل شود.
نکته آخر اینکه رفتار ویروس کرونا قابل پیشبینی نبوده و معلوم نیست تا چه زمانی مهمان ناخوانده ما باشد، پس خانهنشینی یکراه امن برای مقابله با آن نیست.
موزه منطقهای جنوب شرق کشور در شهرستان زاهدان، یکی از بزرگترین و جذابترین موزههای استان سیستان و بلوچستان محسوب میشود که در آن آثاری از تاریخ و فرهنگ و کشفیات مهم باستانی به نمایش گذاشته شده است.
استان سیستان و بلوچستان بهعنوان پهناورترین استان کشور دارای موزههای فعال و غیروابسته و خصوصی است که از شاخصترین آن میتوان به موزه منطقهای جنوب شرق کشور در شهرستان زاهدان اشاره کرد.
موزه منطقهای جنوب شرق ایران در فروردین سال ۹۰ با معماری خاص و ۱۳ هزار متر مربع مساحت و ۱۰ هزار مترمربع زیربنا در بلوار شهید مطهری زاهدان راهاندازی شد.
این موزه در سه طبقه و سه بخش اصلی باستانشناسی، مردمشناسی و بومشناسی استانهای سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و کرمان در قالب تصاویر و اشیای تاریخی به معرفی منطقه جنوب شرق میپردازد.
این موزه یکی از بزرگترین و جذابترین موزههای استان سیستان و بلوچستان محسوب میشود که در آن آثاری از تاریخ و فرهنگ و کشفیات باستانی به نمایش گذاشته شده است.
یکی از جذابیتهایی که در بدو ورود به این موزه هر گردشگر و بازدید کنندهای را به خود مجذوب میکند، مجسمهای از رستم ساخته استاد فارسی است که پوشش مدرن به خود گرفته و شمشیرش را غلاف کرده و به جای آن قلمی ساخته شده از پر سیمرغ در دست دارد. در کنارش نیز زال و سیمرغ با نگرانی، او و قلمی که میخواهد به کسی تقدیم کند را نگاه میکنند.
همچنین در این قسمت سه ماکت از قلعه ناصری ایرانشهر، قلعه سب شهرستان سیب سوران و آسباد قلعه مچی زابل قرار دارد.
در بخش باستانشناسی این موزه اشیایی از محوطههای باستانی جیرفت و شهداد کرمان، اسپیدژ ایرانشهر، چگردک دلگان، کشیک نیکشهر، دهانه غلامان زهک و شهرسوخته سیستان و بلوچستان به نمایش گذاشته شده است.
از جمله اشیا این بخش ظروف سنگی جیرفت، ظروف سفالی با نقوش و فرمهای متنوع از محوطههای بلوچستان و مهرها، پیکرکها و زیورآلات پنج هزارساله شهرسوخته است.
بخش مردمشناسی این موزه نیز شامل نمایش نسخ خطی، سکهها، اشیای مربوط به دوران اسلامی و معاصر و همچنین معرفی آداب و رسوم، پوشاک و صنایعدستی سیستان و بلوچستان در قالب صحنهسازی است.
بخش بومشناسی موزه که در طبقه همکف قرار دارد با ۱۷ ویترین، نمونههایی از تاکسیدرمی پرندگان و حیوانات در کنار آکواریوم بزرگ از آبزیان است و علاوه بر این تابلوهایی از جاذبههای طبیعی و تاریخی در این قسمت در معرض دید علاقهمندان قرار گرفته است.
از دیگر قسمتهای مهم موزه منطقهای جنوب شرق میتوان به گالری، کتابخانههای تخصصی، سالن آمفی تئاتر، کارگاه مرمت، آزمایشگاه گیاه باستانشناسی و سن روباز در حیاط موزه اشاره کرد.
یکی از ویژگیهای این موزه وجود نخستین چشم مصنوعی مربوط به جسد زن مدفون شده در گورستان شهرسوخته متعلق به پنج هزار سال پیش است.
روی این چشم مصنوعی ریزترین مویرگهای داخل کره چشم بهوسیله مفتولهای طلایی به قطر کمتر از نیم میلیمتر طراحی شده و به دلیل حساسبودن باید در دمای مخصوص نگهداری شود به همین دلیل امکان نمایش دائمی آن در ویترین نیست.
مولاژ نخستین جمجمه جراحیشده که از گورستان شهرسوخته به دست آمده نیز در موزه منطقهای جنوب شرق به نمایش درآمده است.
در این موزه حتی میتوان با برخی از تدفینهای انجام شده در شهرسوخته نیز آشنا شد به گونهای که یک اسکلت واقعی کشف شده از شهر سوخته در آنجا جانمایی شده است.
این اسکلت نمونهای از ده مدل تدفین انجامشده در شهرسوخته است که در این موزه به نمایش درآمده و با موادی که مشکلی برای آن به وجود نیاورد پوشانده شده است.
محوطه باستانی بینالمللی شهرسوخته در شمال سیستان و بلوچستان اثری گرانبها از نیاکان پنج هزار سال پیش ایرانیان است که از بخشهای مختلف مسکونی، صنعتی، گورستان و غیره تشکیل شده است.
با توجه به وضعیت بیماری کرونا در حال حاضر بازدید از موزهها انجام نمیشود و در این دوران علاقهمندان میتوانند تنها از طریق فضای مجازی از موزه زاهدان، زابل و شهرسوخته دیدن کنند.
بخشهای موزه زاهدان از طریق برنامه فرهنگ موزه در اینستاگرام از سوی کارشناسان موزه به مخاطبان معرفی شده است.
https://gashttour.ir/wp-content/uploads/2021/06/609f77a5407e447e1455b293.jpg535800Shahrzad Dehghanihttps://gashttour.ir/wp-content/uploads/2019/09/logo-300x138.pngShahrzad Dehghani2021-06-04 08:10:592021-06-04 08:10:59موزه منطقهای جنوب شرق جایی برای نمایش کشفیات جذاب باستانشناسی
در حوالی باغهای مرکبات و در ارتفاعات کمنظیر کویرگونه آنسو که نخلها شاخههای خود را همچون تاجی گرانبها بر عرصه زمین گسترانیدهاند مردمانی زیست میکنند که عالم وجودیشان و هستیشان در نام کهنوج خلاصه شده است.
شهرستان کهنوج در فاصلهی ۳۲۰ کیلومتری جنوب مرکز استان کرمان و در جنوبشرقی کشور قرار دارد. این شهر دارای تابستانهای گرم و خشک و زمستانهای معتدل است.
قلعه تاریخی کهنوج
قلعه تاریخی کهنوج که بربالای تپهای در حاشیه شهر کهنوج واقع شده یکی از مهمترین آثار تاریخی و فرهنگی این شهرستان است.
زیارت بیبی طیبه
در ۸ کیلومتری جنوب شهر کهنوج (کوههای جنوب کهنوج) زیارت بیبی طیبه از فرزندان امام موسی کاظم(ع) قرار دارد و با توجه به اینکه زیارتگاه فوق در منطقهای زیبا واقع شده مکان جالب توجهی برای زیارت و سیاحت است.
منطقه حفاظتشده مهروئیه
جنگل و منطقه حفاظت شده مهروئیه که از آثار ثبت شده ملی است در حاشیه کوههای کلمرز در بخش فاریاب واقع شده و یکی از زیباترین جنگلهای استان محسوب میشود.
این پناهگاه از ۳۰ سال پیش مورد حفاظت قرار گرفته است و جنگلی قدیمی از درختان کهور در آن قرار دارد. در این منطقه نه تنها درختان کهور بلکه درختانی از قبیل کُنار، اسکنبیل و قیچ نیز وجود دارد. این منطقه پرندگان بومی ایران از جمله دراج و جیرفتی را که از گونههای حمایت شده هستند را در خود جای داده است. همچنین این پناهگاه زیستگاه پرندگانی همچون دراج، قمری، سبز قبای هندی، هدهد و پرندگانی دیگر مثل چکاوک، شهد خوار و تیهو و چاخ لق است و حیواناتی نظیر هوبره، گرگ، گربه وحشی و شغال و روباه در آن زیست می کنند.
تنگ زرچین
درهای پر از نخل و رودخانهای فصلی که به وقت زمستان و بهار جاری میشود و در شمالغربی شهر کهنوج و ابتدای کوههای کلمرو واقع است.
درگز
یک آبادی کوهستانی بدون سکنه، در جنوب روستای چاه زیارت بخش مرکزی کهنوج واقع است، درهای بسیار زیبا و پر از نخل است و اکنون یک سد آبخیزداری، در آنجا ساخته شده که برزیبایی آن افزوده است.
زیارت دیوانمراد
یک آبادی در نزدیکی کوه کلمرز است که تعداد کمی از مردم در آنجا زندگی میکنند، امامزادهای دارد که از همه نقاط شهرستان به زیارت آن میروند.
زیارت شیث
در شمال روستای بنگود و در درهای از کوههای کلمرز قرار گرفته است.
قلعه ضرغام
در کنار تپههای حاشیهي ناصرآباد قرار دارد و توسط ضرغامالسلطنه ساخته شدهاست. این قلعه بر بالای یک بلندی بسیار مستحکم ساخته شده و وسط آن چاه آبی عمیق قرار داشته است. این قلعه سه دروازه و شانزده لوله برج داشته و بر اساس اسناد تاریخی این قلعه تا زمان قاجار پابرجا بوده است و زمان دقیق ساخت آن معلوم نیست.
قلعه تاریخی کهنوج به دلیل قدمتی که دارد همواره مورد توجه گردشگران و باستانشناسان قرار میگیرد.
قلعه گلاشکرد
در حاشیه کوه و دهنه دره شور واقع شده است که چندین تپه و محوطه باستانی اطراف آن قرار دارد و درهای از انبوه نخلها به زیبايی آن افزوده است.
تنگ آبشوئیه
این آبادی در موردان است، تنگهای که به تونل سبز شهرت یافته، جایی که در تابستانها خوشآبوهواترین جای در این شهرستان است.
جنگل کنارعشقی
در روستای چاه ریگان و در کنار باغهای مرکبات، نخلستانها و مزارع کشاورزی که البته در تمام روستاهای کهنوج، فضای سبزی از مزارع کشاورزی که با کشت خیار، گوجه و هندوانه و… چشماندازی بسیار زیبا و متنوع را به تماشا میگذارد، با حضور در این مزارع کشاورزی میشود به حد وفور از طبیعت خدادادی لذت برد.
گرگ سلیمانی
در ۱۰ كیلومتری جنوب غربی شهر کهنوج، درهای قرار دارد که دارای چند چشمه آب گرم، یک رشته قنات و یک باغ بسیار زیبا با درختان کهنسال انبه، مرکبات و نخلیات است در کنار این دره امامزادهای بهنام پیرگرگ قرار دارد.
رزان
درهای سرسبز، به درازای ۲کیلومتر، که بیش از سه هزار نخل دارد و در وسط کوهستان گروک واقع است و پر از پرندگان کبگ، تیهو و… و در قسمت ارتفاعات غربی آن معدن کروم است.
گیشکندر
در فاصله ۳ کیلومتری شهر کهنوج که امامزاده بیبی طیبه از نوادگان امام موسیبنجعفر(ع) در آنجا مدفون است و در حاشیه جنوبی شهر ابتدای ارتفاعات موسوم به دمیلک واقع است. روزهای جمعه خانوادههای بسیاری از اهالی شهر کهنوج و روستاهای مجاور به این پارک طبیعی میآیند، پارکی که نخلستانهای کهنسالی سر به آسمان میسایند.
شاهرود یکی از شهرهای مهم چهاردهمین ایالت تاریخی، «چخره» (از تقسیمات شانزدهگانه اوستایی در دوران باستان) بوده که در دامنه جنوبی سلسله جبال البرز، توسط «آریانها» بنا نهاده شده است. برخی محققان واژه چخره را شکل ابتدایی شاهرود و در همان معنی دانستهاند.
بر اساس شواهد و مدارک موجود، هسته اولیه این شهر به دلیل دفاع از مهاجمان، بر فراز تپههای کم ارتفاع دامنه کوه شمالی و غربی رود بزرگ این منطقه بنا شد که به جهت بزرگی این رود، تدریجاً نام شاهرود را به خود گرفت و بهتدریج همراه با برقراری امنیت در محل، رشد و توسعهیافته بهطوریکه این شهر در کنار صددروازه، پایتخت اشکانیان که به عقیده بسیاری از محققان محل کنونی شهر دامغان است، در اعداد شهرهای معتبر پارتی درآمد. به نوشته برخی محققان ازجمله «اگورود نیکوف»، سومین آتش مقدس اهورامزدا که در اوستا آمده، آذرفرنبغ است که آتشکده بزرگ شاهرود بوده است.
در شهرستان تاریخی شاهرود، تکیه زیبا و منحصر به فردی بهعنوان تکیه زنجیری وجود دارد، در تعریف تکیه باید گفت، برای تکیه دو تعریف لغوی شده است؛ یکی از آنکه تکیه را کلمهای عربی دانسته و به معنی محل یا موضعی که به آن پشت داده میشود و در اصطلاح به معنی خانقاه و محل برگزاری تعزیه میدانند.
تعریف دیگر که از استاد محمد کریم پیرنیا است آن است که: «تکیه به معنای بلند است». در اواخر دوره زندیه و اوایل دوره قاجار این نام برای محلهایی که در آن مراسم تعزیه برگزار میشد به کار میرفت. اکثر تکایای ایران بهصورت مرکز محله بودند و همواره در طول سال مورد استفاده واقع میشوند.
مطرح شدن (تکیه) فعلوانفعالاتی نمایشی میان بازیگر و تماشاگر را که خصلت ویژه مراسم سنتی محرم بود حفظ کرد و فزونی بخشید. وقایع اصلی نمایش بر سکویی بلند و بدون پرده که در وسط تکیه بنا شده بود اجرا میشد. گرداگرد این سکو راه باریک و مدوری بود که تعزیهخوانها برای نشان دادن طرحهای کوچک شامل سفرها، گذشت زمان و تغییر صحنه از آن استفاده میکردند. در اطراف این راه که جایگاه مسطح تماشاگران را نیز شامل میشد اغلب سکوهای فرعی و کوچکی ساخته شده بود که بعضی از صحنههای کوچک را روی این سکوها بازی میکرد. . علاوه بر اینها دو راهرو یا بیشتر در محل تماشاگران وجود داشت که از سکوی اصلی به پشت تکیه راه میبرد. این راه رو راه ورود قاصدان، لشکرها، دستههای شامل اسب و شترها بود. زد و خوردها و جنگهای تنبهتن معمولاً در پشت سر تماشاچیان و بیرون از چهارچوب تکیه انجام میشد. در واقع، تکیه انگارهای بود از دشت کربلا و بدینسان اگر گفته شود تکیه نوعی سنگر برای شیعیان بود چندان گزافه نیست.
تاریخ بنای تکیه زنجیری یا تکیه بازار دقیقاً معلوم نیست. آنچه مسلم است یکی از قدیمیترین بنای شهر شاهرود بوده و قدمت آن از مسجد امام حسن عسگری (ع) ۱۱۳۲ه. ق – مدرسه قلعه ۱۲۰۴ ه. ق تکیه بیدآباد ۱۲۳۰ ه. ق، تکیه قلعه ۱۲۳۲ه. ق و مسجد آقایان ۱۲۴۸ ه. ق بیشتر است.
تکیه زنجیری بنا به قولی در اواخر دوره صفویه زمان حکومت شاه سلیمان صفوی در آن زمان که شاهرود قصبهای بیشتر نبود، در قسمت غرب شاهرود به همت خاندان جلالی و وابستگان برای برگزاری مراسم عزاداری با وسعتی موافق احتیاج آن زمان ساخته شده است. در زمان محمدعلی افشار که ظاهراً حاکم وقت شاهرود بود، این بنا توسعه پیدا کرد و به نام تکیه محمدعلی افشار نامیده شد. در دوران حکومت فتحعلیشاه قاجار که شاهرود موقعیت تجاری پیدا کرد و رو به توسعه گذاشت و بهصورت شهر نسبتاً بزرگی درآمد بنای تکیه گسترش پیدا کرد و تکیه بزرگ شاهرود نامیده شد و چون در وسط بازار آن روز قرار گرفته بود بهنام تکیه بازار معروف شد و باز به مناسبت زنجیر بزرگی که در بالای صحن تکیه نصب شد و پوشش پارچهای روی آن کشیده میشد بهنام تکیه یا حسینیه زنجیری هم نامیده میشود. ازجمله ویژگیهای منحصربهفرد این اثر تاریخی و فرهنگی ارزشمند، که بهنوعی میتواند تاریخ و قدمت آن را تعیین کند، میتوان به عناوین ذیل اشاره کرد:
۱. به استناد وقفنامه و طومار تکیه، چنارهای قدیم بسیار بزرگ مثل چنار جلوی تکیه و چنار سوخته و چنارهای جلوی مسجد آقا که اکنون وجود دارند و سن آن حدوداً ۳۰۰ سال تخمین زده میشود و چنار بزرگ مقصود و چهارسوق که از بین رفتهاند تاریخ بنای تکیه به قبل از ۳۰۰ سال پیش تخمین زده میشود. ۲. زنگی که در سال ۱۱۹۸ ه. ق وقف شده و بر روی نخل نسب میشود. ۳. شمعدانی که در سال ۱۱۹۷ ه. ق وقف شده. سنج قدیمی تکیه که در سال ۱۲۰۸ ه. ق وقف شده و لوازم قدیمیتری که بوده و اواخر حکومت رضاشاه جمعآوریشده و بردهاند. ۴. از نوشتههای روی تختهها معلوم میشود، اتاق پذیرایی آن در سال ۱۲۷۰، شاهنشین شمالی در سال ۱۲۷۱ و شاهنشین جنوبی در سال ۱۲۹۱ ه. ق بازسازی شده است. ۵. ازجمله آثار مانده و باارزش، طومار تکیه است که پارچهای مربع شکل است به ابعاد حدوداً یک در یک متر که اسامی و مورد مصرف موقوفات بر روی آن نوشته شده و به امضای معتمدان رسیده است.
مراسم طوقبرداری و دسته سینهزنی یا عباس از تکیه بازار شروع و به همانجا ختم میشود. همچنین نخل بزرگ شاهرود که مالکیت و تزئینات آن مربوط به تکیه میباشد، روز یازدهم محرم با همکاری تکیه بیدآباد و هیئت باغ زندانیها و بقیه اقشار با جلال و عظمت برداشته میشود.
در سال ۱۳۶۴ شمسی بنا به نیاز با کسب اجازه از امام جمعه وقت حیاطهای کوچک متعلق به تکیه جزو سالن اصلی شد و در سال ۱۳۸۴ به همت خدام و اداره اوقاف، شاهنشین شمالی، سقاخانه، چراغخانه و اتاق پشت دیر مرمت و بازسازی و سالنهای پذیرائی بالا و پایین تکمیل و آشپزخانه جدید با وسعت کافی ساخته شد.
در حدود ۹۰ سال پیش زنجیر تکیه بازار را از روسیه آوردند و احتمالاً این زنجیر لنگر یک کشتی قدیمی بوده است و تا به امروز آنچه بهعنوان تکیه زنجیری در سالهای گذشته وجود داشته شامل صحن تکیه، شاهنشینهای شمالی و جنوبی و تالارهای شرقی و غربی که هنگام مراسم تعزیه، زنان در قسمت تالارها قرار داشتهاند و بزرگان و حاکمان در قسمت شاهنشینها قرار میگرفتند، بوده است. همچنین سالن اصلی و اولیه تکیه در پشت تالار شمال شرقی قرار داشته است. در زیر تالارها (ایوانها) انبارهایی وجود داشت که در گذشته بهعنوان اسطبل اسبان بزرگان تکیه و همچنین انبار مورد استفاده قرار میگرفت.
اهمیت و ویژگی این تکیه، آن است که حدود ۱۰۰ سال پیش ترکمانها به شاهرود حمله میکنند و محله قلعه سنگ را با سلاحهای گرم خود به محاصره درمیآورند تا شاید بتوانند اموالی به دست آورند. چند روز میگذرد و محاصره ادامه پیدا میکند مردم که از این وضع خسته شده بودند در تکیه بازار جمع میشوند و به مشورت میپردازند بالاخره تصمیم گرفتند دستهجمعی بهطرف قلعه سنگی حرکت کنند و ترکمانها را بیرون برانند اتفاقاً این موضوع در پنجم محرم اتفاق میافتد و مردم بهصورت دسته بزرگی یا عباس یا عباسگویان بهطرف قلعه راه میافتند این دسته که هرلحظه شور و هیجان آن بیشتر میشود به قلعه سنگ نزدیک میشود.
از حیث ویژگیهای معماری این اثر میتوان به دوران تاریخی و تغییرات این ادوار اشاره کرد:
الف) اواخر دوره صفویه: به نظر میرسد در این دوره سقف روی شاهنشین جنوبی که تنها سقفی است که بهصورت تاق و تویزه کار شده – و آجرهای نمای به کار رفته در این ورودی بهمراتب بهتر از ورودی شمالی است و همچنین تزئینات به کار رفته در این ورودی بهمراتب بهتر از ورودی شمالی میباشد که نشان از اهمیت بالاتر و قدمت بیشتر آن نسبت به فضاهای دیگر بنا است.
آبانبار قدیمی نیز که در ارتفاع ۵ متری از کف ساختهشده نیز به همین دوره میرسد.
ب) دوره قاجار: ایوانها دور حیاط با توجه به مدارک موجود متعلق به دوره قاجار هستند دلیل دیگری که وجود دارد آن است که در دوران قاجار ساخت این نوع تکیهها برای انجام مراسم تعزیه بسیار رواج داشته است.
ج) دوره بعد از انقلاب اسلامی: که در این دوره بنای جدید تکیه در قسمت شرقی ساخته و پرداخته شده است و قسمتهای مختلفی در فاصله دورههای اول و دوم و سوم به تکیه اضافه شدهاند.
ساختمان تکیه زنجیری شامل دو قسمت ۱- قسمت نوسازی شده ۲- بنای قدیمی است. این بنا در شمال شهر شاهرود و در بافت قدیمی شهر قرار دارد و در اطراف آن به فاصله کمتر از ۵۰۰ متر سه مسجد، یک حمام قدیمی و آبانباری که از فضاهای متعلق به تکیه است قرار دارد. تکیه زنجیری در ایام محرم و سایر عزاداریها مرکز مهمی در منطقه و شهر است.
قسمت باقیمانده از بنای قدیمی شامل یک حیاط مرکزی است که دور تا دور آن در طبقه همکف دارای حجرههایی است که در قسمت شرقی هنگام نوسازی قسمت شرقی بنای قدیمی دیوارهای جداکننده آن برداشته شده و بهصورت یکپارچه است. ورودی جنوبی به دلیل تزئینات کتیبه گچی و پیشانی چوبی که با آجرکاری و کاشیکاری از اهمیت بیشتری نسبت به ورودی شمالی برخوردار است.
شاهنشینها روی ورودیهای شمالی و جنوبی چند پله بالاتر از کف طبقه اول قرار دارند. شاهنشین طبقه اول دارای سه ستون با سرستون مقرنسکاری شده در طرف حیاط است و احتمالاً محل استقرار افراد مهم در زمان برگزاری مراسمهای تعزیه و عزاداری بوده است. دور تا دور حیاط در طبقه اول ایوان با ستونها و نردههای چوبی قرار دارد. راهپله ورودی ایوانها در قسمت غربی ورودی جنوبی قرار دارد که ورودی سالن نوسازی شده و حجرهها و شاهنشین جنوبی نیز میباشد.
کمی با فاصله از ورودی جنوبی حیاط یک درخت چنار قطور خشک شده دارد که در قدیم یکی از پایههای زنجیر بوده است و چنار دیگری در قسمت شمالی حیاط قرار داشته که اینک اثری از آن نیست و پایه دیگر زنجیر بوده است. زنجیر فلزی که آلیاژ خاصی از آهن است بر روی دو چنار و دو پایه چوبی که هماکنون بهصورت فلزی است قرار میگرفت. پوشش روی حیاط که عنصری از معماری تکیههای زمان قاجار بوده (تکیه دولت) در ایام عزاداری بر روی زنجیر نصب میشود.
https://gashttour.ir/wp-content/uploads/2021/06/609f85e6ddfd3f5a9f429eca.jpg535800Shahrzad Dehghanihttps://gashttour.ir/wp-content/uploads/2019/09/logo-300x138.pngShahrzad Dehghani2021-06-04 07:34:242021-06-04 07:34:24تکیه زنجیری، تجلی معماری ایرانی در شهر شاهرود
بازار رسولی یا چهارراه رسولی زاهدان یکی از مکانهای دیدنی و جذاب سیستان و بلوچستان با انواع کالاهای مجاز و غیرمجاز یا به قولی از شیر مرغ تا جون آدمیزاد، از فلفل و مرچک تا دیگر ادویههای محلی، پاکستانی و هندی، البسه و کفش نو و دست دوم یافت میشود، هیچکس از اینجا دست خالی بر نمیگردد.
به گزارش ایرنا، امروزه گردشگری انواع مختلفی از موضوعات را در برگرفته و گردشگری سیر و سیاحت و بازار و خرید از این دست موضوعات است که به عنوان هدف اولیه و مکمل، در واقع بسته به توان میزبان در جذب گردشگران متعدد است.
در ایران موضوع خرید و بازارها از جذابیت های گردشگری شاخص کشور محسوب می شوند که توانسته اند تعداد کثیری از گردشگران داخلی و خارجی را از نقاط مختلف دنیا جلب کند.
هرچند بحث تحریم، رکود کسب و کار و مشکلات متعدد معضلاتی را بر سر راه فعالان این حوزه نهاده اما با اندیشیدن تمهیداتی از این موضوع می توان در مسیر توسعه گردشگری کشور بهره برداری کرد.
استان سیستان و بلوچستان نیز از بازارهای مختلف مانند مجتمع های تجاری منطقه آزاد، بازارچه های مرزی، بازارهای سنتی و محلی، پاساژها و بازارهای مدرن و همچنین نوع خاصی از بازار که خود جاذبه دست اول گردشگری نیز بشمار می رود، برخوردار است اما بازار رسولی یا چهارراه رسولی زاهدان تلفیقی از بازارهای مختلف است که تاکنون بویژه در ایام خاص مانند تعطیلات نوروز و تابستان از اهمیت بسزایی برخوردار و بسیاری از هموطنان را جذب می کند اما متاسفانه آنگونه که باید، نتوانسته در مسیر توسعه گردشگری زاهدان و استان موفق باشد.
بازار رسولی زاهدان در شرایطی تبدیل به یک برند گردشگری برای شهر زاهدان و استان سیستان و بلوچستان شده که بازارها و کوچه های دارای حجره و مغازه قارچ گونه بدون هیچ حساب و کتابی در جای جای این بازار هر روز سبز می شوند و گردشگران و مسافران ورودی و خروجی و مهمانان مختلف از آن بازدید و خرید می کنند.
در این بازار انواع کالاهای خارجی و ایرانی مجاز و غیرمجاز یافت می شود، کافیست برای خرید کالایی اراده کنید فروشندگان ثابت و دوره گرد شما را به خود می خوانند.
پیشینه تاریخی بازار و مراکز تجاری
بازار به معنی محل خرید و فروش و عرضه کالاست که این واژه بسیار قدمت دارد و در برخی از زبان های کهن ایرانی وجود داشته است.
بازار در فارسی میانه به صورت وازار و با ترکیب هایی مانند وازارگ (بازاری) و وازرگانان (بازرگانان) بکار می رفته و مهمترین محور ارتباطی و فضای شهری در شهرهای ایرانی در گذشته بوده است.
بازارهای اصلی و دائمی در هر شهر به طور معمول در امتداد مهمترین راه و محور شهری که از یک دروازه شروع می شد و تا مرکز شهر ادامه داشت شکل می گرفت و به عبارت دیگر در وهله نخست یک راه اصلی و پرتردد وجود داشت که فضاهای تجاری و گاه تولیدی در دو سوی آن تشکیل می شدند و به تدریج بازار پدید می آمد.
شکل گیری تدریجی بازار به این علت بود که بیشتر شهرهای ایرانی از توسعه یک روستا پدید می آمدند و تنها تعداد انگشت شماری از شهرها به صورت طراحی شده ساخته می شدند و براساس اسناد موجود، می توان حدس زد که پیشینه تاریخی بازارها حداقل به چند هزار سال پیش از میلاد می رسد.
در استان سیستان و بلوچستان نیز از هزاره های دور تاریخ می توانیم نمونه های اولیه بازار را در محوطه باستانی جهانی شهرسوخته پیدا کنیم و در شهر تاریخی زرنج خاندان صفاریان بازارهای متعددی را ساختند و به مرور بازارهای سرپوش قدیمی در شهرهای خاش، زابل، زاهدان و غیره بوجود آمد.
بازارهای مدرن تر از قبیل پاساژها و تریاها در بیشتر شهرهای استان محل تردد مردمان بسیاری شد که علاوه بر کارکردهای تجاری به فضایی جهت گذراندن اوقات فراغت و تفریح نیز تبدیل شده اند.
امروزه در دنیا صنایع دستی و سوغاتی های هر جامعه در معرفی فرهنگ و تمدن و مباحث اقتصادی جایگاه خود را پیدا کرده و گردشگران دوست دارند بجای خرید اجناس لوکس و مدرن از این دست هدایا برای خود و دوستانشان تهیه کنند.
در سیستان و بلوچستان به ویژه شهر زاهدان به عنوان مرکز استان، فروشگاه ها و بازارچه های مناسبی برای عرضه این کالاها وجود ندارد، هرچند اقداماتی نیز در این خصوص صورت گرفته اما متناسب با نیازها نبوده است.
عموما باید این فروشگاه ها در مکان های عمومی که مورد توجه مردم جامعه محلی و مسافران قرار دارد ایجاد شود و چهارراه رسولی زاهدان از این دست مکان ها است.
زاهدان به عنوان مرکز استان سیستان و بلوچستان شهری با مردم خونگرم و مهمان نواز است که با جاذبههای فرهنگی مانند لباس محلی و موسیقی سنتی هرسال گردشگران زیادی را به خود جذب میکند و بازارهای این شهر بویژه بازار رسولی که طرفداران نسبتا زیادی هم دارد، مکان مناسبی برای آشنایی نزدیک با مردم بومی و همچنین آشنایی با صنایعدستی و خرید آنها است.
علاوه بر آن به دلیل اینکه زاهدان یک شهر مرزی است، کالاهای خارجی با کیفیت و قیمت مناسب در بازارهای آن یافت میشود.
بازار رسولی از پیش از انقلاب با توجه به تجمع فروشندگان در آن محل شهرت پیدا کرد و مهمترین ویژگی شهر زاهدان با توجه به موقعیت مرزی ویژگی “تجاری بودن” آن است و مردم بیشتر از طریق تجارت زندگی خود را در این منطقه میگذرانند و همین موضوع سبب شکلگیری بازارهایی مانند بازار رسولی و یا بازار مشترک در این شهر شده که اکنون اجناس آن مورد توجه گردشگران متعددی قرار دارد.
از جذابترین و مهمترین محصولات این بازار می توان به انواع تولیدات استان از جمله میوه های استوایی داخلی و خارجی اشاره کرد که سوغات غالب مسافران و گردشگران را نیز تشکیل می دهند.
معرفی بازار رسولی زاهدان
حـاج رضـا رسـولی ثانـی آبـادی، متولـد سـال ۱۳۰۴ خورشـیدی در شهرسـتان یــزد، در ۱۷ تا ۲۰ ســالگی بــه قصــد سـفر بـه هندوسـتان و کار در هتـل و فروشـگاه های آنجا بـه زاهـدان آمـد امـا ایـن سـفر بـه علـت مشـکلات وی میسـر نگشـت و مجبـور شـد از کشـتی انگلیسـی پیـاده شـود و بـا پـای پیـاده مـدت ۱۱ روز مسـیر چابهـار – زاهـدان را بـه همـراه چنـد نفـر دیگـر طـی کنـد و در نهایـت در آبـادی کوچـک به نام دزدآب کــه آن روزهــا بیشــتر محــل رفــت و آمــد انگلیســی هــا و کســب و کار و تجــارت ســیک هــا بــود، بــا ســاخت چنــد بــاب مغــازه در بیابانـی کـه امـروزه بـه نـام بـازار رسـولی معـروف اسـت، سـنگ بنـای یکــی از مهمتریــن مراکــز اقتصــادی این شــهر را بنا نهاد.
وی در ابتــدا بــا شــغل بنایــی بــه ســاخت مســاجد، منــازل و مغــازه هــای مختلــف درشــهر نوپــا و تــازه ســاز دزداب که بعدها به زاهــدان معروف شد، پرداخــت و بــازاررســولی بــا ســاخت چنــد مغــازه در اطــراف کوچــه فرخی (کوچــه هتــل بهــار و مســجد فاروقیــه) در حــدود ۵۰ ســال پیــش بــه دســت رضــا رســولی ایجادشد و از آنجــا کــه مغــازه هــا رونقــی نداشــت، خیلــی زود تبدیــل بــه نانوایــی و آســیاب و لحــاف دوزی شـدند.
حاج رضا رسولی همچنین بنای حســینیه سیســتانی هــا و برخی مکانهای دیگــر شــهر را بنا نهاده بود.
بـازاررسـولی از همـان سـال های اول پـس از تولـد یکـی از مهمتریـن مراکــز فــروش لــوازم صوتــی و تصویــری، قالــی هــای نفیــس و کالاهــای دســت دوم خارجــی در اســتان بــوده و امــروزه نیــز بــا عنــوان مرکــز فــروش کالاهــای خارجــی در کشــور و منطقــه شـناخته مـی شـود.
آنگونه کـه حاج رضا رسـولی گفته در ابتـدا بیشـترین کالاهایـی کـه در ایـن بـازار عرضـه مـی شـده، محصـول کشــور آلمــان و آمریکا و فرش های هلندی بــوده و امــروز گذشــته از کالاهــای هنــدی، پاکسـتانی و چینـی کـه بـه وفـور در بـازار دیـده مـی شـود، کولـه پشــتی، کفــش هــای مختلــف کــوه نوردی، لــوازم زندگــی در طبیعــت، لــوازم خانگــی و غیره کــه اغلــب دســت دوم و محصــول کشــورهای مختلــف دنیــا هستند، از طریــق پاکســتان و دریای عمان بــه ایــن بــازار وارد مــی شــوند.
یکی از دلایل اصلی مردم از سفر به زاهدان گشت و گذار در بازارهای این شهر بویژه بازار رسولی است که مهمترین بازار شهر محسوب میشود و این بازار یکی از شناختهشدهترین و پرهیاهوترین بازارهای زاهدان است.
موقعیت مکانی بازار
بازار رسولی یا چهارراه رسولی، تقریبا در شرق شهر زاهدان در خیابان مولوی حسینبر از تقاطع خیابان باقری تا خیابان شهید چمران را شامل می شود که در ابتدا خــواروبــارفروشــی بــود و بــه تدریــج جایــش را بــه مراکــز خدماتــی مانند نانوایــی، آســیاب و لحــاف دوزی داد.
بازار رسولی را می توان به سه قسمت تقسیم کرد که بخش اول مغازه های خیابان اصلی از ابتدای خیابان باقری شروع شده و در ۲ سمت خیابان مغازه های فروش لوازم خانگی، فروشگاه های اسباب بازی، فرش فروشی، لوازم آرایشی و بهداشتی، گوشی تلفن همراه، پارچه و لباس، لوازم صوتی و تصویری، برنج و چای فروشی، بانک های نیمه دولتی و دولتی، پاساژهای جدید و بازارچه های قدیمی و غیره را تا تقاطع خیابان چمران شامل می شود.
بخش دوم شامل خیابان جامی ( شهناز قدیم) و کوچه های فرعی مملو از مغازه های بوتیک و انواع لوازم دست دوم، بازارچه های لوازم خانگی، پتو، فرش فروشی و پاساژهای جدیدی است که انواع مغازه های گوشی، لوازم خانگی و لباس تا اسباب بازی و لوازم آرایشی، بهداشتی، خرازی، ادویه فروشی هندی و پاکستانی، بازارهای لته و تاناکورا، کفش، انواع پارچه و ظروف، دکه های لوازم صوتی و تصویری، لوح فشرده، عینک، اسکیت، کفش، چای، قهوه و شکلات و ترشیجات و انواع کالاهای دیگر و همچنین زمین های خالی که بعنوان پارکینگ موقت تغییر کاربری داده اند است.
بخش سوم کوچه ها و پس کوچه های اطراف که تعدادی مغازه، بازارهای تودرتو، خانه های قدیمی تغییر کاربری داده شده، دکه های موقت، شامل ارزان فروشی ها، لوازم پلاستیکی، خواروبار، اسباب بازی، لوازم کار، لباس و لوازم ورزشی، ظروف، خوراکی ها، لوازم دست دوم و تاناکورا، لته فروشی ها و دستفروش ها که تقریبا نمونه ای از کالاهای دست دوم و لوکس مغازه ها را با قیمتی کمتر در پیاده روها و کوچه های اطراف به فروش می رسانند.
و بخشی نیز فروشنده های غیرمحسوس و محسوس اجناس قاچاق و بعضا ممنوعه را شامل می شود که این افراد خود مشتری هایشان را انتخاب می کنند بطوریکه بعضا مسافران، رهگذران و عابران پیاده هنگام عبور و مرور در بازارها افرادی در کنارشان به آرامی نام اجناس خود را زمزمه می کنند.
در کوچه و پسکوچههای اطراف مغازههای اصلی، مغازههای زیاد دیگری وجود دارد که در آنها کالاهای مختلف با قیمت مناسبتری نسبت به مغازههای اصلی عرضه میشود و در انتهای این بازار فروشگاههای تاناکورا واقع شده که اجناس دست دوم با کیفیت را که تفاوت زیادی با اجناس نو ندارند، عرضه میکنند.
در بازار مسجد و سرویس های بهداشتی، کیوسک انتظامی، اغذیه فروشی، انبارها و دفاتر تجاری، نانوایی، خیاطی و غیره نیز وجود دارد.
انواع اجناس بازار
در این بازار تنوع گستردهای از کالا از جمله پوشاک زنانه و مردانه، انواع کفش، انواع مختلف چای (یکی از سوغات اصلی زاهدان)، پارچههایی با طرحهای مختلف و پارچههای سوزندوزی شده که برای تهیه لباس محلی زنان استفاده میشود، خوراکیهای مختلفی مانند ادویه و ترشیهای تند و تیز محلی و همچنین ادویههای هندی و پاکستانی، میوههای گرمسیری مانند انبه و زیتون، کالاهای الکترونیکی، لوازم آرایشی و بهداشتی، لوازم خانگی و غیره یافت میشود.
از آنجایی که به دلیل موقعیت مرزی این استان زمینه لازم برای ورود چای از کشورهای هند و سریلانکا از طریق کشور پاکستان را دارد انواع چای در بازارهای رسولی زاهدان یافت می شود.
چهارراه رسولی محلی برای فروش اجناس خارجی مانند پارچه، کفش های مارک دار، لباس های تاناکورا، گوشی های چینی و کره ای، چای، قهوه، پاسور، شوکر، اسباب بازی، لوازم آرایشی و صدها کالای دیگر است که در عرض چند دقیقه درکوچه پس کوچه های بازار بزرگ تجاری زاهدان “چهارراه رسولی” می توان تهیه کرد.
بازاری که هرچه در آن قدم بگذاری ویترین هایش تمامی ندارد و باب ذائقه و سلیقه همه، آن هم از نوع خارجی که بیشتر نو و دست دوم هستند را در نظر گرفته بگونه ای که تنوع اجناس و قیمت آن هر سلیقهای را ترغیب به خرید می کند.
پارچههای رنگارنگ با انواع سنگدوزی، آیینه دوزی و سوزندوزی از دیگر جاذبههای بازار رسولی زاهدان است که پیش چشم مسافران چشمنوازی میکند و طرحها و نقشهایی که شاید در هیچ جای ایران یافت نشود.
به گفته یکی از فروشندگان پارچه در بازار رسولی، اکثر پارچههای موجود در این بازار ابتدا از طریق منطقه آزاد چابهار وارد ایران میشود و بعد از آن توسط زنان بلوچ در شهرهایی مانند قصرقند و نیکشهر به انواع سنگها و منجوقها تزیین شده و سپس برای فروش به بازار رسولی میآید.
فروش انواع چای یکی دیگر از بخشهای این بازار است که هرساله مشتریهای فراوانی را به خود جذب میکند و چای سفید، سبز، قرمز و سیاه از انواع چای است که در بازار رسولی زاهدان به صورت فلهای به فروش میرسد و برای هر یک از انواع خواص مختلفی وجود دارد و همین موضوع سبب شده تا چای به یکی از معروفترین سوغات زاهدان تبدیل شود.
علاوه بر آن فروش انواع میوههای گرمسیری خاص این منطقه مانند انبه، چیکو، زیتون، گواوا در کنار انواع ترشی و ادویهجات تند و تیز پاکستانی و هندی جذابیت خاصی به مغازههای این بازار بخشیده است که سوغاتی منحصربفرد و به یادماندنی را در اختیار گردشگران و مسافران قرار میدهد.
به گفته عده ای از فروشندگان لباس های تاناکورا، اغلب این اجناس دست دوم از برخی کشورهای ثروتمند اروپایی و آسیایی وارد دبی و با وساطت تجار پاکستانی به سمت کراچی هدایت می شود و سپس فروشندگان و فعالان کاربلد این اجناس را از برخی معبرهای مرزی استان وارد زاهدان میکنند و این درحالیست که این لباس ها از لحاظ بهداشتی به شدت سلامت جامعه را تهدید می کنند و به گفته همین فروشندگان بارها بهداشت برای جمع کردن کسب و کارشان وارد عمل شده است اما این فروشندگان در مطالبهگری های خود با برخی از نهادهای دولتی بیکاری و نبود تنوع فرصت های شغلی در زاهدان را مطرح کرده اند تا اجازه فعالیت مجدد اقتصادی داده شود و در مجموع آن چیزی که واضح است اینکه با توجه به هم مرز بودن زاهدان با کشورهای خارجی، همواره تجارت پایه و اساس اقتصاد آن را شکل داده و از همین رو با توسعه فعالیت های تجاری و بازرگانی می توان از بازار “چهاراه رسولی” برای رونق اقتصادی استفاده بهینه کرد در حالیکه باید به نکات بسیاری توجه داشت.
اجناسی که جای آن در بازار رسول خالی است
عمده محصولات بازار رسولی کالاهای خارجی است و تقریبا تولیدات داخلی کمتر دیده می شود از جمله سوغات و صنایع دستی حاصل دست زنان و مردان هنرمند سیستانی و بلوچستانی سوغاتی های معروف از جمله نان خرمایی زابلی یا همان کلوچه زابلی و همچنین کشک و آچار یا ادویه محلی و یا خرمای بلوچستان و غیره است که از محبوبیت خاصی در بین مردم برخوردار است.
فرش و قالیچه سیستان، حصیربافی، سوزن دوزی و خامه دوزی، جواهرسازی، شال بافی و سفال جهانی کلپورگان از جمله مشهورترین صنایع دستی استان سیستان و بلوچستان با قدمتی چندهزارساله بشمار می روند که متاسفانه اثری از این هنر نیز در بازار “چهار راه رسولی” زاهدان مشاهده نمی شود.
لباس محلی، هنرها و صنایع دستی هر منطقه ای تداعی کننده اندیشه، ذوق و میراث گذشتگان آن است بگونه ای که اصالت فرهنگی هر مرزو بومی را به یدک می کشد اما متاسفانه امروز نقش این آثار در این بازار کمرنگ شده و به گفته بسیاری از کارشناسان، لباس محلی و موسیقی سیستان و بلوچستان نشانی بارز از فرهنگ و تمدن کهن مردمان این دیار است که ادوات مختلفی همانند “نی”، “دونلی”، “قیچک”، “رباب”، “بنجو”، “تنبورگ”، “ساز و دهل”، “طبلک”، “تشت کوزه”، “چنگ” و “سیمرغ” دارد اما متاسفانه این هنر و ادوات آن نه تنها در این بازار مورد غفلت قرارگرفته بلکه به صورت مطلوبی حتی شناسایی نیز نشده است.
گذشته از ظرفیت ها و توانمندی های بیکران این سرزمین هزاران گنج، تولیدات بخش کشاورزی آن نیز بی مانند است و انگور یاقوتی، انواع خربزه و هندوانه، محصولات پالیزی و جالیزی، خرما و پالسا، گواوا، چیکو، سیتاپُل، پاپایا، جَم، تمبر هندی، بیرام، جمبولان، کنار، انبه، موز و بسیار نامهای دیگر از جمله میوه های تولیدی سیستان و بلوچستان بویژه جنوب این استان است که در ظاهر و طعم بینظیر می باشند اما جای آنها به طور مناسب خالی است.
پژوهشگر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی سیستان و بلوچستان گفت: مشکلاتی در بازار رسولی زاهدان وجود دارد که از جمله آنها می توان به موقعیت مکانی این بازار و کمبودهای زیرساختی مانند پارکینگ، سرویس های بهداشتی، پیاده رو و ماشین روها، معابراصلی و فرعی، معماری بنا و منظر و طراحی داخلی مغازه ها، ترتیب و اصول ساخت بازارهای سنتی و مدرن، تابلوها، اطلاعات و راهنمای گردشگر، نقشه مسیرها، معرفی بازارها، بازارچه ها و پاساژها، امنیت و انتظامات، مسجد و وضوخانه، امور فرهنگی و اجتماعی، فروشگاه سوغات و بازار صنایع دستی، تولید ملی و اجناس خارجی اشاره کرد.
محمد علی ابراهیمی بیان کرد: معضل البسه و لوازم دست دوم و چندم و مسائل بهداشتی، آموزش فروش و روش برخورد با گردشگر داخلی و خارجی، اصول مارکتینگ، شیوه های تبلیغات و بازاریابی، مبلمان شهری و فضای سبز، سرمایش و گرمایش و سیستم تهویه مناسب، سایه بان، خدمات بانکی و کارت خوان ها، دستفروش ها و سد معبر، فروش اجناس قاچاق، امور سرگرمی و رفاه، ارائه خدمات حمل و نقل، خدمات خورد و خوراک، آسایش و موقعیت دسترسی ها، نزدیکی به اماکن عمومی و خدماتی از دیگر مشکلات این بازار معروف زاهدان است.
اهمیت بازار رسولی
بازارهای ایرانی به دلیل موقعیت تاثیرگذارشان به عنوان ستون فقرات شهرها همواره نقشی همه جانبه در روابط اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و ارتباطی داشته و دارند بگونه ای که توسعه گردشگری در بازار کم رونقی مانند چهارراه رسولی زاهدان فرصتی طلایی برای تحولات عمیق در سطح ملی و فرا ملی برای مردم این شهر ایجاد کرده و خواهد کرد، این در حالیست که این بازار به دلیل تکثر قومیتها، مذاهب و فرهنگ های خود افرادی را که به آن مراجعه می کنند در معرض ارتباطات و تاثیرگذاری هایی در حوزه های مختلف فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی قرار می دهد تا جاییکه می توان با برجسته سازی عناصر فرهنگی این خطه تصویری مثبت در ذهن گردشگر ایجاد کرد و بر پرستیژ این بازار گردشگری در سطح ملی و بین المللی افزود.
از سوی دیگر طبیعتا این امر به توسعه همه جانبه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی این منطقه کم برخوردار کشور کمک خواهد کرد بگونه ای که همراه با افزایش احترام و نشان دادن چهره توانمند و مهربان و مهمان نواز مردم سیستان و بلوچستان جهانگردان، سرمایه گذاران و تجار زیادی برای افزایش ارتباطات فرهنگی و اقتصادی به این منطقه تمایل پیدا می کنند.
همچنین با گسترش هنرها و صنایع دستی سیستان و بلوچستان در بازار “چهارراه رسولی” می توان بعد فرهنگی این بازار را تقویت کرد و علاوه بر آن برای بخش های کم برخوردار نیز منبع درآمدی خواهد بود.
از اینرو بازار رسولی با توجه به توان های مختلف اقتصادی و محیطی در صورت تدوین و برنامه ریزی راهبردی، مدیریت مشارکتی و تامین کمی و کیفی زیرساخت های ارتباطی، خدماتی و اطلاعاتی منطبق بر معیارها و استانداردها می تواند نقش بسزایی در جذب گردشگران داخلی و خارجی و تحولات عمیق و مثبت ساختاری کلان شهر زاهدان و سایر سطوح فرودستی و فرادستی داشته باشد.
از سوی دیگر با توجه به اینکه در زمان شکل گرفتن این بازار سنتی کمترین توجهی به ساده ترین امکانات شهری مانند فضاهای همگانی، طراحی و زیباسازی، فضاهای عمومی شهری، عرض پیاده رو، ترافیک، پارکینگ و مبلمان شهری نشده، امیدواریم مسوولان دست اندرکار بویژه مدیریت شهری برای پویایی، زیباسازی و توسعه همه جانبه فعالیتهای اقتصادی و فرهنگی این بازار قدم های بزرگی بردارند.
مبانی نظری
پژوهشگر اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی سیستان و بلوچستان در گفتوگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: پرداختن به مفهوم سرزندگی و حیات خیابان، از اواخر دهه ۶۰ به بعد در برنامه ریزی فیزیکی مورد توجه قرار گرفته و امروزه امنیت و رفاه از شاخصه های کیفی زندگی در شهرها بشمار می رود.
محمدعلی ابراهیمی گفت: ۲ شــاخص اصلــی بــرای سـرزنده بـودن فضاهـای شـهری پشـتیبان تجـاری نویـن وجـود دارد، راحتـی و نیمه عمومـی بـودن فضاهـای پشـتیبان در مجتمع هـای تجـاری (شـهربازی، فودکـورت و نظایـر آن) ابتـدا بـرای رونق بخشـی بـه تجـارت در ایـن مراکـز ایجـاد شـده بودنـد امـا رفته رفتـه تبدیـل بـه مقاصـد مسـتقیم بـرای فعالیت هـای انسـانی شـدند و مراجعان بـدون آنکـه هـدف خرید داشـته باشـند، بـه منظورگـذاران اوقـات فراغـت، تعامـلات اجتماعـی و غیره بـه مراکـز خریـد مراجعـه می کنند که در حقیقـت نوعـی فضـای عمومـی نویـن در مراکـز تجـاری شـکل می گیـرد.
پیشنهادها
هرچند در کوچه های اطراف چهارراه رسولی پارکینگ های موقتی ساخته شده اما هنوز معضل اصلی این محدوه پارکینگ است که به نظر می رسد ساخت پارکینگ طبقاتی می تواند زمینه ساز درآمدزایی و حل مشکل ترافیک بازار باشد.
کارشناس میرث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی استان با تاکید بر برنامه ریزی اصولی برای بازار رسولی گفت: پارکینگ اتومبیل و وجود وسایل نقلیه عمومی از عوامل اساسی است البته بایستی پارکینگ مغازه داران و کارکنان با پارکینگ مشتریان جدا از یکدیگر باشند و فاصله حداکثر بین اتومبیل خریداران و یا ایستگاه اتوبوس با فروشگاه های عمده و مهم حدود ۲۰۰ متر بوده و ارتباط با فضای پارکینگ باید آسان، بدون تراکم و درنگ صورت گیرد.
وی اظهار داشت: سرویس های بهداشتی ونصب آب سردکن از ملزومات بازار رسولی است که در راستای طرح های توسعه ای باید به آن توجه شود، کمبود فضا برای ترددها مانعی در دسترسی مناسب است به همین سبب پیاده روها و دستفروش ها باید ساماندهی شوند و خیابان اصلی نیز به پیاده راه تبدیل یا حداقل یک طرفه شود.
ابراهیمی گفت: از دیگر مواردی که در بازار رسولی بدان توجه نشده استفاده نکردن از الگوی معماری مشخص با اولویت معماری شاخص بومی است و اولین چهارطاقی ها و نماسازی های زیبای ایرانی و استفاده از کاشی های رنگی و شیشه های چندرنگ و غیره می تواند در جریان سازی معماری و نهادینه کردن سنت ها در تلفیق با مدرنیته، زیباسازی و جلب مخاطب نقش آفرین باشد.
وی افزود: از دیگر مواردی که در بازارهای استان و بویژه بازار رسولی البته با توجه به موقعیت شهری و فرهنگ اجتماعی با آن مواجه هستیم، نبود زندگی و سرزندگی شبانه است که برای رفع این موضوع تزریق کاربری های مختلط تجاری و مسکونی که باعث افزایش نظارت اجتماعی در ساعات شبانه در فضای شهری می شود، زمانبندی فعالیتی فضا برای حداقل ۱۸ ساعت در شبانه روز با تزریق فعالیت های هنری، فرهنگی و اجتماعی، ایجاد تمهیداتی به منظور استقرار دستفروشان در ساعات شبانه و همچنین حضور فعالیت های متنوع و جذاب مانند برپایی نمایشگاه های صنایع دستی و غیره، برگزاری جشن های مذهبی ملی، فعالیت های هنری، نوازندگی و برگزاری تئاترهای شبانه در فرهنگسرای ساختمان و احیاء بنا در ساعات شبانه و انتقال کاربری هایی که فقط در ساعات محدود و مشخصی فعالیت دارند و در ساعات شبانه جداره های خاموش و غیرفعال بوجود می آورند مانند اداره ها، حفظ و تقویت شاخص های کالبدی که یادآور خاطرات جمعی است و نورپردازی آنها در شب به منظور شاخص کردن آنها پیشنهاد می شود.
پژوهشگر اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی سیستان و بلوچستان بیان کرد: بهره گیری از فناوری روز دنیا در زمینه نورپردازی برای ایجاد جاذبه ها و افزایش حضور افراد در بازار شب که در این رابطه استفاده از تلوزیون های شهری، المان های شهری با نورپردازی مدرن و جذاب و غیره می تواند راهکار مناسبی باشد.
وی افزود: ویترین مغازه ها تا حد امکان از جلوی فروشگاه ها شفاف و قابل دید و در طول شب روشن باشد، تشویق به استفاده از حمل و نقل پایدار و جانمایی ایستگاه کرایه دوچرخه در فواصل مناسب از طول مسیر، افزایش ظرفیت پیاده روها در پیشخوان مغازه ها و استقرار جزیره فضای رستوران ها برای تشویق به ماندن و حضور، افزایش عرضه خدمات تاکسیرانی بعد از ساعت ۱۲ نیمه شب به ویژه در ایام تعطیلات و آخرهفته و دسترسی به تاکسی های پیش پرداختی در ایستگاه ها بعد از غروب آفتاب تا شب از دیگر اقدامات برای زنده و پویا نگه داشتن بازارهای شهر و استان است.
براساس نظر کارشناسان، برای پویایی و سرزندگی در بافت های قدیمی مناطقی مانند سیستان و بلوچستان با تبعیت از قواعد معماری بومی و با توجه به شرایط اقلیمی در تلفیقی محتاطانه با معماری نو می توان به معماری با ثبات دست یافت که بازار “چهارراه رسولی” زاهدان نیز می تواند از این قاعده پیروی کند.
نداشتن تابلوهای راهنمایی در ورودی ها، معابر، گذرها، بازارچه ها و سر در مغازه ها یکی دیگر از مشکلات این بازار معروف است که پیشنهاد می شود در ابتدای بازار تابلو و نقشه ای با کیفیت از تمامی بازارها، پاساژها، مسیرهای رفت و آمد و کوچه های آن نصب و در مسیرهای مختلف نیز تابلوهای معرفی پاساژها، بازارها، همچنین مکان مساجد، سرویس ها و غیره جانمایی شود و در کنار آن، معرفی سایر ظرفیت ها و خدمات گردشگری استان نیز می تواند در این مسیر نصب و یا کیوسک اطلاع رسانی و معرفی سیستان و بلوچستان با توجه به تردد گردشگران در مکان مناسبی تعبیه شود.
کارشناس میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی استان گفت: از جمله ظرفیت های شاخص استان انواع صنایع دستی و سوغاتی هایی است که برای گردشگران از جذابیت بسیاری برخوردار است اما متاسفانه در یکی از بزرگترین بازارهای سیستان و بلوچستان فروش آن محلی از اعراب ندارد و به نظر می رسد در انبوه بازارها و مغازه ها و فروشگاه های متعدد بازار رسولی ایجاد بازار صنایع دستی، تولید ملی و سوغات استان از اهم واجبات است زیرا تمام شرایط را دارد و پیشنهاد می شود متولیان امر و مردم در کنار هنرمندان هرچه سریعتر این موضوع را مطالبه کنند و مسوولان نیز با هماهنگی و همکاری با بازاریان همراهی لازم را بعمل آورند، زیرا واقعا حیف است در بازاری که شهرت بین المللی دارد و روزانه پذیرای خیل انبوه گردشگران مختلف داخلی و خارجی است، صنایع دستی و سوغات استان به فروش نرسد و معرفی نشود.
ابراهیمی افزود: یکی دیگر از مشکلات بازار رسولی فروش اجناس خارجی آنهم در شرایطی است که با مشکلات عدیده تحریمی و لزوم فروش تولیدات ملی روبه روهستیم و پیشنهاد می شود، اجناس و لوازمی که نمونه ایرانی دارند حتما با اولویت فروش در تولیدات ملی و محلی در بازار عرضه و اجناس خارجی طبق قوانین ارائه شوند و در خصوص البسه و لوازم دست دوم نیز از سوی بهداشت و علوم پزشکی بررسی لازم اعمال شود و حتی المقدور با شستشوی چندباره، اتوشویی و استفاده از محلول های بهداشتی مناسب در زمینه میکروب زدایی آن اقدام و با کاور مناسب بسته بندی و به خریدار نیز با تابلوهایی توزیع داده شود که محل خرید و فرایندجمع آوری و روش حمل و توزیع آن به چه شکل است تا تصمیم به عهده خود خریدار باشد.
وی بیان کرد: یکی از نکات مهم در زمینه جذب و ارائه خدمات به گردشگر همچنین ذهنیت سازی مثبت از مقصد، طریق برخورد و روش میزبانی و فروش کالاست که هرچند مردمان سیستان و بلوچستان به مهمان نوازی شهره هستند، لیکن برای ارائه خدمات بهتر و برخورداری از شیوه های جدید ارتباطات پیشنهاد می شود مسوولان مربوطه دوره های آموزشی کوتاه مدت اجباری برای فروشندگان و متولیان این بازار برگزار کنند.
پژوهشگر اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی سیستان و بلوچستان گفت: مساله مهم دیگری که باید در بازاررسولی مورد توجه قرارگیرد تامین آسایش حرارتی و برودتی برای خریداران و گردشگران است که با توجه به شرایط آب و هوایی و بادها و ریزگردها در فصول مختلف سال باید امکانات و تجهیزات سرمایشی و گرمایشی مناسب در بازارها، پاساژها و سایر اماکن چهارراه رسولی تعبیه شود.
منبع:ایرنا
https://gashttour.ir/wp-content/uploads/2021/06/168855063.jpg600800Shahrzad Dehghanihttps://gashttour.ir/wp-content/uploads/2019/09/logo-300x138.pngShahrzad Dehghani2021-06-04 07:22:252021-06-04 07:22:25بازار رسولی زاهدان؛ از شیر مرغ تا فلفل و مُرچَک
در آستانه برگزاری بازیهای المپیک ۲۰۲۰ در توکیو، یک موزه با محوریت تاریخچه بازیهای المپیک در مهد پایهریزی این رویداد بزرگ ورزشی افتتاح شد.
به گزارش روز چهارشنبه گروه فرهنگی ایرنا از خبرگزاری فرانسه، موزه المپیک آتن پس از چند مرتبه تعویق به دلیل شیوع کرونا، سرانجام در تاریخ ۱۴ مه (۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰) افتتاح شد؛ در این موزه تاریخچه بازیهای المپیک و نقش یونان در پایهریزی این رویداد معتبر و معروف ورزشی برای علاقهمندان به نمایش گذاشته شده است.
ریشه بازیهای المپیک به مسابقات ورزشی در یونان کهن برمیگردد که با افسانهها و اساطیر باستانی گره خوردهاند. پس از سالها، این خود یونانیها بودند که این مسابقات را در دوران مدرن هم احیا کردند؛ آتن در سال ۱۸۹۶ نخستین دور از بازیهای المپیک مدرن را برگزار کرد و در سال ۲۰۰۴ برای دومین بار میزبان آن شد.
موزه المپیک آتن در شمال شهر ماروسی، محل برگزاری بازیهای المپیک ۲۰۰۴ آتن، افتتاح شده و علاقهمندان را به بازدید از ترکیبی از افسانهها و جادوی مدرن این رویداد معتبر ورزشی دعوت میکند.
در این موزه اسناد، مدالهای اصل و اشیاء اهدا شده از سوی شرکت کنندگان یونانی در بازیهای المپیک و پارالمپیک، مجموعهداران و اعضای خانواده المپیک به کمک فناوریهای جدید از کلیپ های ویدئویی، پویانمایی، مصاحبه، نمایشگرهای گرافیکی گرفته تا صفحه نمایشها و اپلیکیشنهای تعاملی به زبان انگلیسی و یونانی به نمایش گذاشته شده و یک فضای منحصر به فرد ایجاد کرده است.
علاوه بر تاریخچه نسخه باستانی و مدرن بازیهای المپیک، در این نمایشگاه همچنین میتوانید از تمام مشعلهای المپیک بازدید کنید. اولین مورد از سری مشعلهای به نمایش گذاشته شده مربوط به بازی های سال ۱۹۳۶ در برلین است.
المپیک یک رویداد مهم بینالمللی در سطح جهان است که هر چهار سال یک بار برگزار میشود. رقابتهای المپیک ۲۰۲۰ که قرار بود از سوم تا ۱۹ مرداد ماه ۱۳۹۹ در پایتخت ژاپن برگزار شود به دلیل شیوع ویروس کرونا (کووید ۱۹)، با پیشنهاد شینزوآبه نخستوزیر وقت ژاپن و موافقت کمیته بینالمللی المپیک، یک سال به تعویق افتاد و و قرار شد تابستان ۲۰۲۱ برگزار شود. مراسم افتتاحیه مسابقات المپیک ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۱ (۱ مرداد ۱۴۰۰) در ورزشگاه ملی توکیو برگزار خواهد شد و هشتم اوت (۱۷ مرداد) پایان خواهد یافت.
در جدیدترین تحولات، سیکو هاشیموتو رئیس کمیته برگزاری بازیهای توکیو اوایل اردیبهشت ماه در گفتوگو با خبرگزاری فرانسه از احتمال برگزاری بازیهای المپیک پشت درهای بسته و بدون حضور تماشاچیان خبر داد.
به گزارش ایرنا، در این دوره از بازیهای المپیک یکهزار و ۵۸ مدال شامل ۳۳۹ طلا، ۳۳۰ نقره و ۳۸۰ برنز بین قهرمانان ردههای اول تا سوم توزیع خواهد شد. در این رویداد که قرار است ۱۱ هزار و ۹۰ ورزشکار در ۳۳ رشته ورزشی و ۳۳۹ ماده طی ۱۹ روز در مقابل هم صفآرایی کنند، ایران نیز شرکت خواهد داشت.
هر چند بیماری کرونا مشخص شدن برخی سهمیه ها در المپیک را در بلاتکلیفی قرار داده اما در مجموع ۷۰ سهمیه برای کاروان ایران در توکیو پیشبینی شده است که در صورت تحقق آن رکورد ایران در بازیهای المپیک ۲۰۱۶ ریو تغییر خواهد کرد.
ایران از چهاردهمین دوره بازیهای المپیک ۱۹۴۸ لندن تاکنون و منهای ۲ دوره (۱۹۸۰ و ۱۹۸۴) در این رقابتها حضور دارد. نمایندگان ایران در ۱۶ دوره المپیک در مجموع ۶۸ مدال ( ۱۸طلا،۲۱ نقره و ۲۹ برنز) در چهار رشته کشتی، وزنه برداری، دوومیدانی و تکواندو کسب کرده اند.
اگرچه وندالیسم مشکلی است که میراثفرهنگی در تمام دنیا با آن روبروست اما مقیاس آن و شدت و ضعف آن در میان جوامع مختلف تفاوت محسوسی دارد.
تخت جمشید و منظر فرهنگی و طبیعی آن در دورههای مختلف تاریخی با پدیده وندالیسم آشنا بوده است و میتوان بخشی از تخریبهای عمدی در پیکره بناها و نقوش بیبدیل آن را به این پدیده شوم نسبت داد.
در حل این معضل فرهنگی و اجتماعی، فرهنگسازی با انجام برنامهریزیهای آموزشی، ارائه آموزشهای پایهای از سنین پایین، ارتقای آگاهیهای عمومی و توجه به موضوع اطلاعرسانی ازجمله مواردی است که به صیانت و حفاظت از فرهنگ و میراثفرهنگی خواهد انجامید و زمینه و شرایط را برای پیوند و آشتی بین انسان حاضر با تاریخ و گذشته خود فراهم خواهد آورد؛ در چنین محیط و چنین شرایطی است که زمینه برای عبرتآموزی از میراثفرهنگی فراهم خواهد شد.
از منظر دیگر بهرهبرداری از میراثفرهنگی و حضور گردشگران در آن بدون رعایت شرایط و ضوابط محوطه، چالشی اساسی در نگاهداری درازمدت مواریث فرهنگی محسوب میشود و ضمن بروز آسیبهای فیزیکی در آن، بهمرور ارزشهای مختلف محوطه مخدوش شده و اصالت آن به مخاطره خواهد افتاد.
بنابراین ضرورت دارد توجه به موضوع نگهداری و حفاظت از میراثفرهنگی و ارزشهای ویژه آن در رأس تمامی برنامههای آموزشی، فرهنگسازی و اقتصادی محوطههای میراثی قرار گیرد و شرایط بهرهبرداری ایمن از آثار را فراهم و ضمانت کند.
توجه همزمان به همه این نکات باعث اهمیت یافتن تاریخ و مواریث فرهنگی نزد جوامع محلی و جامعه جهانی خواهد شد و جایگاه اقتصادی ویژهای را نیز برای جامعه رقم خواهد زد که خود مبنایی برای توسعه پایدار خواهد بود.
طی دهههای گذشته با ساختارمند شدن موضوع مدیریت حفاظت، توسعه و بهرهبرداری از آثار میراثفرهنگی در سطح جهانی، بهتدریج ضوابط و قوانین گوناگونی در قالب منشورها، قطعنامه، دستورالعمل و توصیهنامه در مجامع مختلف بینالمللی و ملی مطرح و تصویبشده که از سوی کشورهای عضو مورد الگوبرداری و ملاک عمل قرارگرفته است و توجه به این چارچوبها سهم عمدهای در حفاظت از محوطههای میراثی دارد و شرایط توسعه را فراهم خواهد آورد.
میتوان حفاظت از ارزشها و توسعه پایدار میراثفرهنگی را از رویکردهای اساسی در بهرهبرداری از این ظرفیتهای تمدنی و دستاوردهای بشری پنداشت.
در موضوع میراثفرهنگی نکتهای که اهمیت پیدا میکند و به حفاظت از ارزشها منجر خواهد شد، گزینش شیوههای مدیریتی با تأکید بر رویکردهای فرهنگی و ارزیابی بازخوردهای حاصل از آن در جامعه است.
امروزه بهمنظور ارائه برنامههای هدفمند با رویکرد فرهنگی بهشدت نیازمند همکاری مشترک با همه بخشها و دستگاههای متولی آموزش، پژوهش و اطلاعرسانی در حوزه فرهنگ هستیم که ضمن معرفی آثار و ارزشهای آن بتوانیم با ارتقای آگاهیهای عمومی، زمینه را برای بهرهمندی ایمن از میراثفرهنگی بهعنوان راهکاری در توسعه پایدار جوامع محلی بیشازپیش فراهمسازیم. نباید فراموش کرد که بهموازات توجه به برنامههای فرهنگی و آموزشی، امروزه میراثفرهنگی بیش از هر زمان دیگر نیازمند حفاظت فیزیکی است و این خود به دلیل کالبد رنجور و آسیبپذیر میراثفرهنگی است که نیاز به تیمار و مراقبت همیشگی دارد.
https://gashttour.ir/wp-content/uploads/2021/06/60aca63f925de436ef19fcdb.jpg470640Shahrzad Dehghanihttps://gashttour.ir/wp-content/uploads/2019/09/logo-300x138.pngShahrzad Dehghani2021-06-02 19:48:172021-06-02 19:48:17بررسی پدیده وندالیسم در دورههای مختلف تاریخی در تخت جمشید
نگاه عموم مردم به موضوع میراثفرهنگی آمیختهای از اطلاعات درست و نادرست است و باید گفت که در در بین حوزهها و بخشهای مختلف، میراثفرهنگی یکی از بخشهایی است که مردم اطلاعات کمتری از ماهیت و وظایف آن دارند.
همین موضوع باعث شده نه تنها رسالت این حوزه به اندازه کافی شناخته نشده باشد بلکه حتی با بدفهمی و شناخت ناصواب نیز توام بوده است.
وقتی به بطن جامعه مراجعه میکنیم متوجه میشویم که خیلی از افراد میراثفرهنگی را ادارهای میدانند که دارای انواع نقشهها و دستگاههای فلزیاب بوده و به دنبال اکتشفاف دفینههاست و یا انتظار دارند در موزهها و اماکنی مانند آن فقط گنجینههایی از طلا و نقره ببیند این ذهنیت مخصوصا در شهرستانهای کوچک بیشتر رایج است.
بحث عمومی در مورد گنجیابی نیزدر بین گروههای مختلف اعم از پیرو جوان، شاغل و بیکار و حتی افراد با تحصیلات عالی و مرتبط، همیشه متداول است و در این خصوص داستانها و ماجراهای هیجانی و خیالانگیز نقل میشود.
در دهه اخیر گسترش شبکههای مجازی نیز ابزار مناسبی برای به اشتراکگذاری خاطرهها و نظریهپردازیهایی از این دست شده است.
شکلگیری این نگاه سودجویانه و کالایی به میراثفرهنگی سابقه طولانی و تاریخی دارد.
در میان ادبیات فولکولور همیشه داستانهایی وجود داشته که در آن شخصیت اصلی داستان طی ماجراهایی به گنجهای آنچنانی و نهایت به آرزوهایش دست مییابد، بازگویی و شنیدن این روایتها در درازمدت در شکلگیری نگاه کاوشگرانه و دفینهیابی نقش داشته است، از طرفی همیشه بحث در مورد گنجیابی، جذاب و هیجانانگیز است کمتر کسی را میتوان یافت که اگر در محفلی بحثی تحت عنوان زیرخاکی به میان آید علاقه و حس کنجکاوی بدان نداشته باشد.
وجود این دیدگاه ناصواب و غیرمنصفانه و متعاقب آن وجود انگیزه بالقوه برای پیگیری و کاوشهای غیرمجاز در محوطههای تاریخی، جفایی است که در حق تاریخ و هویت خود و گذشتگانمان داریم.
درک نادرست و غلط از مواریث فرهنگی به همان اندازه آسیبزاست که سوداگران برای دستیابی به گنجینههای خیالی دست به تخریب محلهای تاریخی میزنند و بلکه ضرر این درک نادرست بیشتر است زیرا که تلاشهای فعالانه و برنامهریزی شده نهادهای متولی برای حفاظت و صیانت از آن را که نیاز به یاری همگانی است کماثر میکند.
تقلیل تعریف میراثفرهنگی به چیزی شبیه زیرخاکی که باید آن را سریع استخراج و بفروش رساند مواجههای بسیار نابخردانه و زیانبار با ارزشمندترین ثروت ملی است.
سکه، سفال، سنگنوشته، آثار و محوطههای تاریخی و دیگر نمونههای مواریثفرهنگی اعم از منقول و غیرمنقول کالایی برای خرید و فروش نیستد این ما هستیم که باید گرد و خاک را از چشمهایمان بزداییم و ژرفاندیشانه بدان بنگریم.
اینها قطعاتی از تاریخ زندگی گذشتگان ما هستند که هماکنون در دسترس ماست که هرکدام حکایتها و درسهای پندآموزی را برای ما نشان میدهند.
جمله معروف «آینده از آن ملتی است که گذشته خود را بشناسد»، گزارهای منطقی و به جاست ولی میراثفرهنگی فقط برای آیندگان نیست ما انسانهای عصر حاصر نیز حق داریم از این داشتههای فرهنگی استفاده کنیم اما به شرطی که با داشتههای فرهنگیمان ارتباط دائمی برقرار کنیم، به تماشا و نظاره آثار ارزشمند و گویای پیشینیان بپردازیم که اگر نیک بنگریم، درسهای عبرتآموز فراوانی برای وجوه مختلف زندگی امروزی ما دارند.
بدون تردید اصلاح ذهنیت فوقالاشاره به مواریثفرهنگی ملی کار یک روز و یک هفته نیست، علاوه بر کارهای آموزشی نهادهای متولی، نقش مراکز دانشگاهی، مدارس، انجمنهای محلی و سازمانهای مردمنهاد بیشتر و موثرتر هستند.
بناهای تاریخی پیوند محکمی بین زمان و تاریخ هستند و تجربیات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی گذشته را منعکس می کنند. از طرفی گردشگری نیز یک صنعت ارزآور به حساب می آید. پروژه های حفاظت و احیای بناهای تاریخی به رشد و ارتقای این صنعت نیز کمک می کنند.
متأسفانه بیشتر بناهای تاریخی مورد غفلت واقع شدهاند. آنها به دلیل عوامل طبیعی یا غیر طبیعی چون زلزله. سیل و سایر بلایای طبیعی و یا دخالتهای ویرانگر انسانی آسیب دیده و یا فروریخته اند. به همین دلیل، به نظر میرسد که، محافظت از آنها، بدون اتلاف وقت و با اتخاذ تدابیر مفیدعلمی و عملی بسیار مهم است.
بناهای تاریخی و چینش آنها، بخش جدایی ناپذیر از هویت ملی و بومی یک ملت و حتی میراث فرهنگی یک جامعه جانی محسوب میشوند.
برای ثبت یک بنا به عنوان اثری تاریخی، میبایست آن بنا، دارای چندین ویژگی تاریخی، معماری، مردمشناسی و باستانشناسی باشد. حفظ و حفاظت از این اماکن تاریخی شامل تثبیت و استحکام، توان بخشی، مرمت و سایر فعالیتهای لازمه است.
حفاظت و احیای مجدد یک بنای تاریخی، در توسعه زیرساختی و اقتصادی یک جامعه نقش مهم و اساسی دارد و ابزاری قدرتمند برای بسط وتوسعه اقتصادی جوامع محسوب میشود. مهمترین سهم حفاظت از بناهای تاریخی در جامعه و توسعه اقتصاد مولد و سبز در قالب طرحهای توسعهای گردشگری است. حفاظت از بناهای تاریخی ابزاری قدرتمند برای احیای مجدد صنعت گردشگری است.
حفاظت، توسط سازمانهای بین المللی حامی بناهای تاریخی به عنوان فرآیند مراقبت از مکانی برای حفظ اهمیت فرهنگیبومی خود تعریف شده است. دلایل بسیار زیادی درایجاد پوسیدگی مواد شالوده اصلی بناهای تاریخی وجود دارد.
زمینلرزهها که از عوامل خارجی خسارات وارد بر ساختمان هستند، با سایر بلایای طبیعی یا غیرطبیعی متفاوتاند. زمینلرزهها که از نظر زمان و شدت قابل پیش بینی نیستند، ممکن است باعث آسیبهای عمده به سازه اصلی و فروریختن قسمتهایی از بنا شوند.
هر زمان که زلزلهای رخ میدهد، بناهای بزرگ اهمیت بیشتری دارند، تا معماری ساده شهری که بافت اصلی یک منطقه را تشکیل میدهد. پس از زلزله هزینه احیا و بازیابی، تحت تأثیر مواردی مانند؛ سطح خسارت، نوع ساخت و ساز و وضعیت تاریخی قرار دارد، در حالی که زمان بازیابی، تحت تأثیر متغیرهای مشابه و همچنین عملکرد ساختمان است. نوع ساخت و ساز ساختمان (طرح و مصالح) بر آسیبهای ناشی از زمین لرزه تأثیر میگذارد، زیرا نوع ساختار آن، نحوه پاسخگویی به نیروهای لرزشی را تعیین میکند.
همه این عوامل بر مقاومت آن در برابر خطر و در نتیجه خسارتی که در زلزله تجربه میکند تأثیر دارند. کمیسیون ایمنی بناهای تاریخی در برابر زمین لرزه، بیان میدارد که برای بازیابی بناهای تاریخی زمان نامحدودی در نظر گرفته شود.
یکی از راهکارهای احیا بناهای تاریخی برای استفاده متداول از سنگهای بزرگ، دقت در قرارگیری آنها در ساختار دیوار است. به گونهای که سنگهای قرار گرفته شده به سمت بیرون و به درستی جایگزین شوند و همچنین استفاده نکردن از مقدار زیاد ملاط، برای پر کردن فضای بین سنگهای بزرگ است. در یک دیوار، ملاط در مقایسه با چینش سنگی نقش ثانویه دارد. ولی لازم است که بالاترین میزان فشردگی انواع سنگها را بشناسیم.
واژگونی دیوارهای خارجی ساختمان از مهمترین و اولین حالتهای آسیب به شمار میروند. این وضعیت بیشترین آسیب در ساختمان را نشان میدهد.
نکته مهم دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد این است که مداخلات ناخودآگاه که توسط انسان انجام میشود، تداوم و یکپارچگی ساخت و ساز و ساختار بنای تاریخی را از بین میبرد، و باعث میشود که بنا، مقاومت خود را در برابر زلزله از دست بدهد و نکته دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد مکانیزم کنترل است؛ باید ویژگیهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی ساختمانهای تاریخی از شروع مداخله، را تجزیه و تحلیل کنیم.
اولین قدم، بررسی سیستم سازهای (اثرات بارهای افقی و مطالعه ایستایی ساختمان) و مشخصات مصالح مورد استفاده است. پس از آن، ما باید علل پوسیدگی بنا و میزان خسارت زمین لرزه را در ساختمان تعیین کنیم. همه این مطالعات باید توسط یک تیم متخصص و با تجربه در زمینه حفاظت و تقویت تاریخی انجام شود. آنها باید نتایج بررسیهای ساختاری خود را ثبت کرده و یک برنامه مرمت دقیق را تنظیم کنند.
میزان مداخلات در زمان مرمت، باید تا حد ممکن کم باشد، به گونهای که تداوم و ارتباط کافی بین تمام عناصر اصلی بنا را تضمین کند و به اصالت آنها لطمهای نزند. نگهداری مستمر و مداوم نیز از اصلیترین موارد در حفظ بناهای تاریخی است. برای تقویت بناهای تاریخی که دارای ضعفهای ساختاری آشکاری هستند، کارشناسان باید اولویتها را برای مداخلات، براساس مواد مناسب مرمت و تکنیکهای سازگار با سازههای تاریخی انتخاب کنند.
تقویت بناهای تاریخی با تعمیرات مناسب به خودی خود موفقترین نتیجه را از نظر اصول حفاظت به همراه خواهد داشت. دولت باید بودجه مستمر و دائمی تأمین کند. تکنیکهای سنتی و مدرن اصول حفاظت همیشه باید رعایت شود. مهمترین هدف از حفاظت، حفظ اصالت تاریخی و یکپارچگی میراث فرهنگی است. مرمت یک بنای تاریخی با روش تجدید ساخت، میتواند ظاهر و یکپارچگی ساختاری تاریخی را از بین ببرد.
ابتدا باید مصالح و روشهای سنتی را در مرمت به کار ببریم و درصورت ناکافی بودن، باید از فناوریهای مدرن استفاده شود. مواد و فن آوریهای مدرن باید اصالت فرهنگی بناهای تاریخی را حفظ کنند. آنها باید با دقت مورد استفاده قرار گیرند تا خسارت جبران ناپذیری ایجاد نکنند. مصالح جدیدی که برای مقاومسازی استفاده میشود باید با مصالح اصلی ساختمان تاریخی سازگار، اما از آنها متمایز باشد.
زمان بازیابی و هزینه برای اماکن تاریخی نسبت به ساختمانهای غیرتاریخی بیشتر است. اما انجام تعمیرات غلط بدون تعیین دلایل خرابی و تجزیه و تحلیل ساختار ساختمانها نه تنها مفید نیست، بلکه مخرب است. اول از همه؛ شرایط اصلی و آسیبهای یک بنای تاریخی باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. کار تجزیه و تحلیل و ارزیابی باید در نتیجه همکاری متخصصانی انجام شود که از رشتههای مختلف مانند متخصصان زلزله، معماران، مهندسان و کارشناسان هنر هستند. علاوه بر این لازم است این متخصصان دانش مشترکی در مورد حفاظت و مقاومسازی بناهای تاریخی داشته باشند.
https://gashttour.ir/wp-content/uploads/2021/06/60b31382b98ca75f0714a56b.jpg535800Shahrzad Dehghanihttps://gashttour.ir/wp-content/uploads/2019/09/logo-300x138.pngShahrzad Dehghani2021-06-02 19:33:122021-06-02 19:33:12ضرورت حفاظت و ایمنی بناهای تاریخی در مناطق زلزلهخیز
طبیعت خراسان شمالی در اردیبهشتماه با جلوهگری بینظیر و زیبایی که دارد، بیش از هر زمان دیگری گردشگران را بهسوی خود فرا میخواند، روستاها ازجمله این جاذبهها هستند که تعدادی از آنها در شهرستان شیروان با برخورداری از آبوهوای مطبوع و طبیعت زیبا جزو مناطق توریستی استان محسوب میشوند.
شهرستان شیروان در گوشه شمال شرقی استان، از شمال به کشور ترکمنستان، از جنوب به شهرستان اسفراین، از شرق به شهرستان فاروج و از غرب به شهرستان بجنورد محدود میشود. فاصله مرکز شهرستان شیروان تا شهر بجنورد ۵۲ کیلومتر و تا مشهد مقدس ۱۹۵ کیلومتر است. این شهرستان با مساحت حدود ۳۹۰۴ کیلومترمربع دارای چهار شهر، سه بخش، ۹ دهستان و ۱۶۹ آبادی است. شهرستان شیروان در درۀ رود اترک بین رشتهکوههای کپه داغ در شمال و آلاداغ در جنوب قرار گرفته است.
روستاهای دیدنی شیروان از برترین روستاهای گردشگری و توریستیترین مناطق کشور محسوب میشوند.
روستای اوغاز
اوغاز کهنه یکی از مهمترین روستاهای قدیمی شیروان است که قدمت آن به بیش از ۶۰۰ سال میرسد و بنای اولیه آن بهوسیله ازبکان بنیانگذاری شده است.
روستای اوغاز در دهستان سیوکانلو واقع شده است. دهستان سیوکانلو به مرکزیت روستای هنامه از بخش مرکزی در ۱۵کیلومتری شمال شرق شهر شیروان قرار دارد.
آبشاری نیز در قسمت منتهیالیه شمال شرقی روستا واقع شده است. ارتفاع این آبشار از سطح اساس رودخانه حدود ۳ متر است. دسترسی به این آبشار بهصورت پیاده بوده و نیز برای همه اعضای خانواده ممکن نیست. فاصله این آبشار تا روستا بهطور تقریبی کمتر از ۵/۱ کیلومتر اندازهگیری شده است.
در قسمت شمال شرقی روستا پس از عبور از داخل روستا و باغات، مسیری سنگلاخی همراه با جریان آب توجه گردشگران را به خود جلب میکند. دو طرف این مسیر زیبا را باغهای میوه در برگرفته که پس از پایان باغها در دامنهها، شاهد دیوارهای سنگی بلند و حیرتآوری هستیم که سایه خود را به سر گردشگران و عابران میاندازند. در قسمت انتهایی دره و در جایی که دیوارهها به هم نزدیک میشوند و تشکیل یک معبر تنگ را میدهند. آب رودخانه اوغاز از این محل تأمین میشود. با دیدن این مکان زیبا هر بینندهای به آیات خداوند و نشانههای او ایمان قلبی پیدا میکند.
درختان کهنسال یا دیرزیست در هر کشور جزو مهمترین ذخایر ژنتیکی گیاهی آن کشور محسوب میگردند و ارزش شناخت و حفظ این منابع از دیدگاه علمی، تاریخ طبیعی و حتی میراث فرهنگی قابل ارزیابی هستند. درختان کهنسال در طول هزاران سال، موانع اکولوژیک و تنشهای نامساعد اقلیمی و محیطی متعدد را پشت سر گذاشته و هم چنان به زندگی خود ادامه میدهند. از کهنترین درختان دیر زیست روستای اوغاز میتوان به درختان ارس اشاره کرد. درختان ارس در داخل بافت روستا، تپههای مجاور به روستا و منطقه زو مشاهده میشود. از ویژگیهای منحصربهفرد این درختان میتوان به درخت ارس امامزاده اشاره کرد که در بین اهالی بهعنوان یک درخت مقدس شناخته میشود و مراسم عزاداری محرم شبهای محرم در زیر این درخت انجام میگیرد. در مناطقی که این درختان وجود دارند، میتوان در کنار مزایای متعدد، انس و الفت بیشتر میان مردم و بهویژه کودکان، نوجوانان و جوانان با درختان را در پی داشته باشد و از این طریق، فرهنگ ارج نهادن به گیاهان را در میان بازدیدکنندگان ترویج کرد.
در اوغاز کهنه درخت گردویی کهنسال وجود دارد که به «قانله قوز» معروف است و قدمتی بیش از ۵۰۰ سال دارد.
در قله کوه کیسمار محلی به نام قزلر قلعه وجود دارد که آثار خانههای مخروبه و حوض آب و تکههای ظروف سفالی و چینی و مسی در آن مشاهده میگردد که این قزلر قلعهها معمولاً در قله کوه ایجاد میشد و دارای راهی صعبالعبور بود و سابقاً قبل از حمله دشمن، دختران و زنان جوان را به آنجا منتقل میکردند تا از هجوم دشمن در امان باشند. البته اجناس قیمتی مانند طلا و زیورآلات را نیز به آنجا منتقل میکردند. این محل در اوغاز کهنه به گنج صلصل نیز معروف است.
از جاذبههای دیگر گردشگری در اوغاز میتوان به آبمعدنی کوه کیسمار اشاره کرد. فاصله این چشمه تا روستا زیاد بوده و تنها برای کوهنوردان قابلدسترسی است. شایانذکر است بهتازگی یک کارخانه تولید آبمعدنی با همین نام در ابتدای روستای اوغاز احداث گردیده است.
روستای هدف گردشگری گلیان
روستای گلیان در ۲۳ کیلومتری جنوب شهر شیروان و در موقعیت ریاضی ۵۷ درجه و۳۵ دقیقه طول جغرافیایی و۳۷ درجه و۱۴ دقیقه عرض شمالی واقع شده است.این روستا دارای آبوهوای نیمهخشک سرد کوهستانی بوده که منجر به شکلگیری حیاتوحش و طبیعت زیبا و دلانگیزی در روستا شده است. در سال ۸۵جمعیت آن ۶۲۳ نفر بوده است.
گویش مردم این روستا به دو صورت کرمانجی و فارسی است. از صنایعدستی آن میتوان به قالیبافی اشاره کرد.
در خصوص جاذبههای موجود در روستای گلیان میتوان به چشمههای متنوع و فراوان اشاره کرد که از مهمترین آنها که قابلیت گردشگری را دارند میتوان به چشمههای شیر خان، برزنگ، پیرک، قلعه نوع، چشمه موسی و چشمه پاسگاه اشاره کرد که در این میان چشمه شیر خان و چشمه پیرک به دلیل داشتن آب گوارا و شیرین و دبی بالا قبلاً جهت آب شرب مردم روستا مورداستفاده قرار میگرفته است.
غار کافر قلعه همانطوری که از اسمش پیداست غاری مسکونی بوده است و در زمانهای گذشته از آن بهعنوان پناهگاه استفاده میشده است این غار در ۵ کیلومتری جنوب باختری روستای گلیان در قسمت راست دره وسیعی که راه برزلی از آن میگذرد واقع است.
از بناهای تاریخی این روستا میتوان به کافر قلعه که در ضلع جنوبی روستا قرار دارد و حمام قدیمی روستا اشاره کرد.
از اماکن مذهبی آن میتوان به امامزاده گلیان، مسجد قدیمی حاج عبدا… که سابقه احداث آن به حدود ۲۰۰سال میرسد، مقبره بابا توکل از مشایخ و عرفای نامی قرن چهارم هجری بود و از ایشان بهعنوان کلیددار و خادم کعبه نام میبرند اشاره کرد.
منطقه نمونه گردشگری اسطرخی
منطقه گردشگری اسطرخی از توابع دهستان گلیان، بخش مرکزی، شهرستان شیروان در فاصله حدود ۲۹ کیلومتری جنوب غربی شهر شیروان قرار گرفته است. ازجمله جاذبههای این منطقه را در ادامه میخوانید.
آبشارهای روستای اسطخری به دلیل ویژگیهای زمین ساختی و طبیعی، جاذبههای ارزشمند، زیبا و شگفتانگیز، باعث جذب گردشگران به این محل شده است. این آبشار در قسمت جنوب شرقی روستا در داخل باغات واقع شده است. ارتفاع این آبشار از سطح اساس رودخانه حدود ۲۵ متر اندازهگیری شده است. از ویژگیهای منحصربهفرد این آبشار میتوان به سهولت دسترسی آن اشاره کرد. فاصله این آبشار تا روستا کمتر از ۱ کیلومتر و راه ارتباطی به این آبشار ماشینرو است.
چشمه سهراب در جنوب روستای اسطخری واقع شده است. آب رودخانه اسطخری از این چشمه تأمین میشود. از ویژگیهای منحصربهفرد چشمه سهراب میتوان به سهولت دسترسی به آن اشاره کرد، در حقیقت چشمه سهراب مکانی عمومی برای بازدید گردشگران و نیز بهعنوان یکی از توقفگاههای اصلی برای گردشگران بهحساب میآید. این مکان دارای چشمهای بسیار زلال است. آب این چشمه آنقدر زلال و شفاف است که سنگهای کف آن بهراحتی قابلدیدن است، اطراف چشمه را کوه و باغات در بر گرفته است، ۲۰۰ متر پایینتر از چشمه، دو استخر پرورش ماهی قزلآلا وجود دارد که گردشگران میتوانند گوشت سفید موردنیاز خود را از این مکان تهیه کنند. دبی آب چشمه سهراب در مواقع پرآبی ۲۰۰ تا ۳۰۰ لیتر در ثانیه عنوان شده است.
درختان کهنسال یا دیرزیست در هر کشور جزو مهمترین ذخایر ژنتیکی گیاهی آن کشور محسوب میگردند و ارزش شناخت و حفظ این منابع از دیدگاه علمی، تاریخ طبیعی و حتی میراث فرهنگی قابل ارزیابی هستند. درختان کهنسال در طول هزاران سال، موانع اکولوژیک و تنشهای نامساعد اقلیمی و محیطی متعدد را پشت سر گذاشته و هم چنان به زندگی خود ادامه میدهند. از کهنترین درختان دیر زیست روستای اسطخری میتوان به درخت ارس اشاره کرد درخت ارس در جنوب روستای اسطخری واقع شده است. بیش از ۱۲۰۰ سال قدمت داد. در مناطقی که این درختان وجود دارند، میتوان در کنار مزایای متعدد، انس و الفت بیشتر میان مردم و بهویژه کودکان، نوجوانان و جوانان با درختان را در پی داشته باشد و از این طریق، فرهنگ ارج نهادن به گیاهان را در میان بازدیدکنندگان ترویج کرد. قرار گرفتن این ارس در نزدیکی آبشار و باغات اسطخری میتواند بهعنوان یکی از هستههای گردشگری انتخاب شود. لازم به یادآوری است سهولت دسترسی به این درخت یکی از ویژگیهای منحصربهفرد این درخت دیر زیست است.
رودخانه دائمی اسطخری از دامنههای آلاداغ سرچشمه میگیرد.و از مجاورت شرق روستا عبور مینماید. پس از عبور از داخل دره باغات اطراف که اکثراً بر روی تراسها شکل گرفتهاند را سیراب مینماید. در حقیقت عامل اصلی به وجود آورنده جاذبههای طبیعی در منطقه، رودخانه اسطخری است. رودخانه اسطخری با دبی متوسط و همچنین همراهی شرایط توپوگرافی یک شرایط ویژه را جهت جذب گردشگر در منطقه به وجود آورده است.
درهای بسیار زیبا همراه با آب نسبتاً زیاد و باغات میوه در شرق روستا فرصت و موقعیت بسیار مناسبی را برای پیادهروی و گذران اوقات فراغت بخصوص در فصول بهار و تابستان فراهم کرده است.
آسیابهای قدیمی در جنوب شرقی روستا در داخل باغات استقرار یافتهاند. در واقع استقرار آسیابها در این مکان به دلیل نیروی ثقل آب بوده است. آبشارها نیز در این مکان واقع شدهاند. اهالی روستا در روزگاران قدیم از این آسیابها جهت آرد گندم استفاده میکردهاند. آثار این آسیابها هماکنون در محل باقی مانده و میتواند بهعنوان یکی از جاذبههای منطقه جهت جذب گردشگر به شمار آید.
در مرکز روستای اسطخری در ۲۹ کیلومتری شهرستان شیروان قرار دارد، این امامزاده در بین اهالی و روستاهای اطراف دارای ارج و منزلت فراوان است. و سالانه پذیرای گردشگران مذهبی عمدتاً در بهار و تابستان بوده است. قسمتهایی از این بقعه در حال بازسازی است. در سایه ایجاد امکانات بیشتر، احتمال افزایش شمار گردشگر وجود دارد. گردشگرانی که از جاذبههای طبیعی روستا بازدید میکنند میتوانند قسمتی از وقت خود را به زیارت و بازدید از این امامزاده اختصاص دهند.
منطقه نمونه و روستای هدف گردشگری زوارم
روستای زوارم از روستاهای بسیار قدیمی و آباد شهرستان شیروان بشمار میرود. منطقه گردشگری زوارم از توابع دهستان زوارم، بخش مرکزی، شهرستان شیروان که در منطقه کوهستانی و زیبای ارتفاعات آلاداغ واقع در فاصله حدود ۲۸ کیلومتری جنوب غربی شهر شیروان و فاصله ۲۲ کیلومتری جاده شیروان به مشهد قرار گرفته است.
این منطقه در تابستان آبوهوای معتدل و در زمستان آبوهوای سرد و مرطوب است.
زوارم در بین درهای ژرف و طویل و سرسبز و پردرخت با مناظر دیدنی فراوان یکی از مناطق بکر و ییلاقی در شمال خراسان واقع شده است. از آثار تاریخی این روستا میتوان به تپه دست ریز ارک و قزلر قلعه اشاره کرد.
منطقه نمونه گردشگری گلیل
این منطقه با توجه به دارا بودن ویژگیهای خاص طبیعی، ازجمله جنگلهای انبوه درختان ارس و تنوع بسیار زیاد پوشش گیاهی و نیز زیستگاه خالصترین قوچ اوریال ازجمله جاذبههای گردشگری شهرستان شیروان به شمار میرود.
منطقه گردشگری گلیل از توابع دهستان جیرستان، بخش سرحد، شهرستان شیروان دارای وسعتی حدود ۱۷۰۰۰ هکتار است.
در فاصله ۵۰۰ متری از پاسگاه جنگلبانی در منطقه گلیل دریاچهای مصنوعی ساخته شده است. منبع تغذیه این دریاچه از ذوب برف و باران تأمین میشود.
این دریاچه در فصول خشکسالی کمک شایانی به دامداران منطقه و گونههای جانوری منطقه میکند. این دریاچه قابلیت پرورش ماهی و قایقسواری را در محل بهصورت بالقوه دارد. با سرمایهگذاری در این بخش میتوان زمینه جذب گردشگر بیشتر را فراهم کرد.
منطقه گلیل دارای چشمههای فراوانی است که اغلب فصلی هستند.
بیش از ۱۶۰ گونه گیاهی در منطقه شناسایی شده است گیاهانی چون ارس، کرکو، قره قات، تنگرس، نسترن وحشی، شیر خشت، انجیر وحشی، زرشک، گون، کلاه میرحسن، علف باغ، انواع گندمیان و…
اما آنچه بیش از همه در منطقه خودنمایی میکند وجود درختان دیر زیست ارس است بعضی از این ارسها جزو قدیمیترین درختان ایران به شمار میروند.
مقبره امامزاده زکریا در منطقه گلیل در قله صعبالعبور یکی از ارتفاعات قرار گرفته و دارای گنبد سبزرنگ و بارگاه است. مردم نامانلو و روستاهای اطراف و عدهای از مردم شیروان در یکی از روزهای تابستان که معمولاً توسط معتمدین محلی اعلام میشود پیاده و دستهجمعی بهسوی قله زکریا حرکت میکنند و پس از طی مسافتی طولانی که حدود ۱۰۰ گردنه کوچک عبور میکنند و به رازو نیاز با خدای خود و زیارت و سوگواری عمومی میپردازند. البته طبق روایات قدیمی، گنبد در محلی که سر بریده شده امامزاده زکریا قرار دارد احداث شده است.
در هنگام برگشت انبوه جمعیت، از زکریا نامزدهای جوان از طرف اقوام و خویشان مورد تعقیب قرار میگیرند و درصورتیکه نتوانند از کوه پایین بیایند گرفتار جریمه میشوند و جریمه آن خرید میوه و شیرینی برای اقوام است.
سایر جاذبههای تاریخی و مذهبی و فرهنگی گلیل عبارتاند از: ۱-گورستان تاریخی گبری ۲-اثر تاریخی کورههای ذوب طلا ۳ -سنگر عوض بیگ ۴-رودخانه مرزی فیروزه