سفری به روستای روئین اسفراین

روستای تاریخی و گردشگری روئین در اسفراین از توابع استان خراسان شمالی با حضور صدها دار بافت پارچه‌های حوله‌ای و دست بافته‌های ابریشمی٬ پایتخت نساجی خانگی ایران است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اسفراین٬ روستای تاریخی و گردشگری روئین در اسفراین از توابع استان خراسان شمالی با حضور صدها دار بافت پارچه‌های حوله‌ای و دست بافته‌های ابریشمی٬ پایتخت نساجی خانگی ایران است.

روئین اسفراین از جمله مناطق ایران به شمار می رود که چندان در خبر ها و رسانه ها درباره آن چیزی نشنیده ایم. این مکان در بیست و شش کیلومتری شمال اسفراین در استان خراسان شمالی واقع شده و دارای آب و هوای معتدل کوهستانی با زمستان‌‌های سرد و پر برف و تابستان ‌های معتدل است. آب فراوان، باغ های این روستا را پر رونق ساخته به طوری که هیچ فصلی از سال از محصولات باغی بی‌ بهره نیست.

مشاهدات عینی در روئین عصر امروز نشان می‌دهد که سبک زندگی و صنعت در دهکده سنتی نساجی  ایران، همچنان بر  مبنای یافته‌ها و روش‌های کاملا سنتی انجام می‌شود. همین امر، آوازه روئین را در داخل و خارج از مرز ها گسترش داده است. رویینی‌ها به هنر صنایع دستی خود افتخار می کنند و به نظر می رسد این فن و حرفه را به نسل‌های جوان نیز انتقال داده‌اند.

یکی ازصنایع رایج در روستای تاریخی روئین «تنور سازی» و «کوندی سازی» بوده است، اما متاسفانه با رواج نانوایی‌ های صنعتی به مرور این کار نیز رو به فراموشی می‌‌رود. یکی دیگر از صنایع دستی این روستا، چادرشب بافی است که هم به صورت دستی (سنتی) و هم به صورت صنعتی هنوز ادامه دارد و به واسطه همین هنر خاص است که زبانزد شده است. این روستا قابلیت تبدیل شدن به قطب بافته‌ های سنتی نساجی را دارد.

گفته می شود عامل زنده نگهداشتن این صنایع قدیمی در رویین امروز، افرادی همچون «حاجی هانی غلامی»، «حسین غلام نبی» و «قدرت حسین» بوده‌اند.

منبع:تسنیم

ایستگاه راه‌آهن ، نمادی از میراث صنعتی در شهرستان جاجرم

روستای ایستگاه راه‌آهن جاجرم در ۳۵ کیلومتری شهرستان جاجرم واقع‌ شده است. یکی از آثار تاریخی شاخص شهرستان جاجرم که در این روستا واقع‌شده، ایستگاه راه‌آهن است که علت نام‌گذاری روستا نیز به سبب وجود همین ایستگاه است. از تاریخ ساخت اثر دقیق مشخص نیست تنها تاریخ به‌دست‌آمده از اثر، تایل‌های آجری لعاب‌دار است که تاریخ حک‌شده در پشت آن‌ها به سال ۱۳۰۹ است.

راه‌آهن سرتاسری ایران به لحاظ طی مسیر در نواحی بکر و طبیعت خاص منطقه، ازلحاظ گردشگری جالب‌توجه است و هم به‌واسطه زیربناهای فنی ایجادشده از قبیل تونل‌ها و پله‌ای عظیم در زمان خود، از جاذبه‌های میراث صنعتی مدرن ایران هستند. علاوه بر آن، احداث ایستگاه‌ها، واحدهای مسکونی کارکنانی، انبارهای کالا، سوخت و صنایع وابسته موردتوجه بوده و اکثر ساختمان‌های محور شمالی، به اسلوب ساده و جدید غربی و بخش جنوب با نگرش به معماری ایرانی با توجه به تنوع اقلیمی و بوم هر منطقه احداث شد.

در دوره پهلوی اول، ساختارهای راه‌آهن به‌عنوان اولین الگوهای معماری صنعتی نوین در کشور ایجاد شد که به‌صورت مجموعه بناهایی وابسته به یکدیگر در طول مسیرهای مشخص در گستره ایران به‌صورت زنجیرهای منسجم به‌منظور کارکرد خاص و هماهنگ احداث شدند. پیوستگی کارکردی و انسجام در مدیریت و بهره‌گیری از تجارب متخصصین کشورهای مختلف در احداث این مجموعه را، به‌عنوان نوعی همکاری چندملیتی می‌توان به شمار آورد.

از ساختارهای دیگر می‌توان به منازل مسکونی، کارخانه‌ها و انبارهای وابسته به راه‌آهن اشاره کرد که دارای ارزش‌های ملی و فرهنگی است. طرح ساختمان ایستگاه‌ها و خانه‌های مسکونی متأثر از اقلیم محلی و متناسب با آب‌وهوای هر منطقه بوده است. خانه‌های مناطق مرطوب سقف بلند با پوشش سفال یا آهن سفید داشته، در مناطق کوهستانی، برای جلوگیری از نفوذ سرمای شدید همه خانه‌ها پنجره دولایه و محکم دارند و در مقابل در نواحی گرمسیر، دارای ایوان‌های مسقف و تجهیزات ویژه مقابله با گرما هستند.

 بسیاری از ایستگاه‌های مسافری راه‌آهن به دلیل شرایط اقلیمی متنوعی که در طول این مسیر وجود داشته، بخشی از هویت معماری هر منطقه را در خوددارند. تنوع نماها و معماری فضاهای داخلی شامل، سالن انتظار، باجه فروش بلیت، امکانات رفاهی و هماهنگی اقلیمی، بخشی از ارزش‌های معماری و فنی آن محسوب می‌شود.

 بنایی که اکنون به بنای ایستگاه راه‌آهن معروف شده است یک بنای باقی‌مانده از یک مجموعه کامل برای استفاده کارکنان راه‌آهن بوده که متأسفانه بخش‌های دیگر به علت بالا بودن هزینه نگهداری توسط مالک تخریب ‌شده است. در حال حاضر بخش‌های باقی‌مانده از این مجموعه یک ساختمان اداری و یک آب‌انبار است که نیاز آبی مردم روستا و کارکنان راه‌آهن را تأمین می‌کرده است.

این بنا برای استفاده اداری و مسکونی رئیس قطعه طراحی‌شده است. بنا دارای ابعاد ۳۳*۱۵,۹ متر بوده که در راستای شرق به غرب کشیده شده است و فضاهای اداری که در بخش شمالی قرار دارند دارای ۵ اتاق که به‌طور متوالی پشت سر هم قرارگرفته و از یک اتاق به اتاق بعدی به هم ارتباط دارند و به‌گونه‌ای طراحی‌شده‌اند که هم به بخش شمالی که دارای مسیر عبور قطار است و هم بخش جنوبی که فضای سبز و محوطه مجموعه است دید و دسترسی دارند.

دو بخش که در نمای اثر بسیار شاخص است دو پله دسترسی به پشت‌بام اثر است که یک پله سه‌طرفه  در بخش اداری و پله‌ای دو طرف در بخش خدماتی قرار دارد .

نمای اثر با سنگ‌های مالون است و بخش داخلی دیوارها با آجر گری کار شده است و در بخش داخلی با گچ و تایل‌های کاشی آجری فیروزه‌ای نما شده است. کاشی‌کاری‌ها بر روی پیش آمدی پنجره‌ها انجام‌شده است. بر روی بام دودکش‌های بزرگی وجود دارد که نشان می‌دهد در اصل اثر شومینه‌ها و فضاهای گرمایشی ویژه‌ای وجود داشته است که در حال حاضر اثری از آن‌ها دیده نمی‌شود.

شکل‌گیری صنایع را به‌تنهایی به‌عنوان یک رویداد فنی و فنّاوری نمی‌توان شناخت، بلکه فرآیندی شکل‌گرفته بر بسترهای تاریخی، فرهنگی و اجتماعی بوده که پیوندی میان انسان و محیط‌زیست را دربرداشته است. با توجه به تعاریف به‌دست‌آمده در خصوص میراث صنعتی، نمونه‌های فراوانی در این زمینه در کشور قابل‌بازشناسی بوده و رویدادها، حوادث و شخصیت‌هایی که از دوره قاجار در زمینه ایجاد صنایع در کشور نقش‌آفرینی کرده‌اند، هریک‌ فصلی از تاریخ صنعت ایران را می‌توانند بازگو کنند.

ازجمله صنایعی که در بسیاری از مناطق به‌عنوان میراث صنعتی و جهانی شناخته‌شده، تجهیزات و تأسیسات راه‌آهن است که با بررسی این صنعت در ایران، تعامل بین انسان، زمین، اقتصاد بومی و هویت ملتی که این صنعت بازندگی و تاریخ آن‌ها آهن ازجمله پل‌ها و تونل‌ها، ساختمان ایستگاه‌ها که نشان از الگوهای معماری غربی و باستان‌گرایی را در کنار توجه به اقلیم مناطق در خود نهفته دارد، هر یک نشان از خلاقیت و پشتکار سازندگان داشته که در کنار تأثیر ژرف آن بر شکل‌گیری امکانات و صنایع دیگر در کشور، نقش مؤثری در توسعه و تغییر بافت و شکل شهرها و روستاهای مسیر خود در طی دهه‌ها ایفا کرده و موجب شکل‌گیری صنایع نوین در اکثر نواحی تحت نفوذ خود داشته است. صنعت راه‌آهن با تاریخ سلطه و استعمار در این سرزمین درآمیخته و ارزش اسنادی و ملی دارد که باوجود ترکیبی از ارزش‌های زیباشناختی، علمی و معماری در کنار فن‌ها و فنون ساخت‌وساز باید به‌صورت یکپارچه در غالب میراث مادی و معنوی حفاظت شود. پیشنهاد می‌شود با اتخاذ راهبردها و روش‌های حفاظتی منعطف و هماهنگ با شرایط زیست‌محیطی و برنامه‌های توسعه در کشور به معرفی ارزش‌های ذاتی و جهانی میراث صنعتی راه‌آهن کشور اقدام شود و با ایجاد موزه تخصصی راه‌آهن و ایجاد محورهای گردشگری در خطوط ریلی تاریخی ایران همچون محور تهران – شمال و موارد دیگر، تلاش در تداوم انتقال این سرمایه‌های فرهنگی- صنعتی صورت گیرد.

با توجه به گذشت تقریب به چندین دهه از ساخت اثر، بنا هنوز استوار و پابرجا است که نمادی از دوران آغاز میراث صنعتی در کشور است که به انجام نماسازی داخل و محوطه‌سازی فضای بیرونی می‌تواند دوباره مورداستفاده قرار بگیرد و سبک معماری و سازه‌ای منحصربه‌فرد خود را به نمایش بگذارد لذا ثبت آن در فهرست آثار ملی به‌عنوان اولین قدم در جهت حفظ و نگهداری آن در سال گذشته انجام شد.

منبع:میراث آریا

گردشگری محلی، ناجی نماد هنک‌کنگ می‌شود

به گزارش میراث‌آریا به‌نقل از رویترز، قایق داکلینگ (Dukling) که در سال ۱۹۵۵ ساخته شده است، زمانی متعلق به ماهیگیری بود که به همراه خانواده‌اش در نزدیکی بندر زندگی می‌کرد، اما از اوایل دهه ۸۰ میلادی، از این قایق زیبا برای برگزاری تورهای بندری استفاده می‌شود و اپراتور فعلی قایق از سال ۲۰۱۴ این مسئولیت را بر عهده گرفته است.

این قایق گردشگری ۱۲ کارمند دارد و مشتریانش عمدتا گردشگران خارجی بودند که دلشان می‌خواست چشم‌انداز تماشایی و پرزرق و برق آسمانخراش‌های هنک‌کنگ را از زاویه‌ای متفاوت ببینند.

اما حالا که ۱۰ ماه می‌گذرد که تمامی مرزها به روی افرادی که مقیم هنک‌کنگ نیستند بسته شده است، مدیر توسعه کسب‌و‌کار داکلینگ، شارلوت لی، معتقد است متقاضیان خارجی عملا دیگر ناپدید شده‌اند! او در حالی که داخل این قایق چوبیِ قدیمی نشسته بود، گفت: «این بیماری تاثیر زیادی بر روی تمام جهان گذاشته است و هنک‌کنگ هم واقعا به تجارت و گردشگری وابسته است.»

میزان گردشگران ورودی به هنک‌کنگ، از ماه فوریه به بعد هر ماه ۹۶ تا ۹۹ درصد کاهش پیدا کرده است. هنک‌کنگ در دوران اوجش ماهانه میزبان ۷ میلیون بازدیدکننده و گردشگر از سرتاسر دنیا بود.

اما خانم لی هنوز هم حدود یک‌سوم از کسب‌و‌کارش را با ارائه تورهایش به زبان کانتونی (و نه انگلیسی) و تغییر مسیر به مکان‌های دورتر از ساحل هنگ‌کنگ حفظ کرده است. همین تغییرات باعث شده مردم محلی بیشتر به این تورها جذب شوند و به این ترتیب شعله نیمه‌خاموش گردشگری شهر کمی جان گرفته است.

قایق‌های جانک که نوعی قایق سنتی چینی هستند در گذشته برای ماهیگیری و حمل و نقل استفاده می‌شدند، اما امروزه بخش گردشگری تعداد زیادی از این قایق‌ها را آماده کرده است تا در بندر ویکتوریا خدمات‌رسانی کنند. البته گفتنی است که به جز داکلینگ، سایر قایق‌هایی که در این منطقه وجود دارند قدیمی نیستند و صرفا از روی مدل‌های قدیمی ساخته شده‌اند.

خانم لی می‌گوید: «تک‌تک تکه‌چوب‌ها و تمام وسایل و اثاثیه‌ای که در این قایق می‌بینید، تاریخی شنیدنی و جالب در پشت خود دارند. این قایق نماد بی‌نظیری برای هنک‌کنگ به شمار می‌رود.»

منبع:میراث آریا

سرزمین تارم سفلی ، تاریخی نهفته در دل طبیعت

دژ شهر تاریخی سمیران، برج‌های ساسان، محوطه‌های پیش از تاریخ، ییلاق زیبای شامه‌دشت، آبشار روستای نهران، جنگل بلوط حسین‌آباد، درختان کهنسال نهران و سیردان و چشمه‌های آب معدنی فراوان در کنار ده‌ها جاذبه طبیعی دیگر، تارم سفلی دیار زیتون و  انار را به آمیزه‌ای از تاریخ و طبیعت تبدیل کرده است.

بخش تارم سفلی به مرکزیت شهر سیردان یکی از بخش‌های شهرستان قزوین است، این منطقه کوهستانی در شمال غربی استان و هم‌جوار با استان‌های گیلان و  زنجان قرار دارد. مهم‌ترین مسیر دستیابی به این منطقه جاده لوشان‌ـ‌سیردان و منجیل‌ـ‌گیلوان است.آلتین‌کش، سیا‌هپوش، نیارک، کلج و حصار پرجمعیت‌ترین روستاهای این منطقه هستند.

تارم سفلی بزرگترین تولیدکننده زیتون در سطح استان و دومین تولیدکننده این محصول در کشور است و روستاهای کلج و سیاهپوش از مراکز تولید عمده این محصول در منطقه هستند، همچنین انار روستای سنگان این منطقه از مرغوبیت و معروفیت بالایی برخوردار بوده و بزرگترین تولیدکننده انار در استان قزوین به شمار می‌رود.

پوشش گیاهی منطقه اغلب از خانواده گرامینه و بقولات (انواع گون، خارشتر و اسپرس) است. وجود درختان کهنسال با قدمت ۹۰۰ و ۵۰۰ سال مانند «درخت زیتون نِهران» و «چنار کهنسال سیردان»، از جمله ویژگی‌های طبیعی این منطقه محسوب می‌شود. حیات وحش و تنوع جانوری در دره‌ها و ارتفاعات این منطقه به لحاظ زیباشناسی، تحقیقاتی و آموزشی بسیار حائز اهمیت است.

ساکنان بخش تارم سفلی از دیرباز به زبان آذری صحبت می‌کنند و بیشتر مردم این منطقه از طریق کشاورزی و باغداری امرار معاش می‌کنند. این بخش بزرگترین تولیدکننده زیتون در سطح استان قزوین و دومین تولیدکننده این محصول در سطح کشور است. روستاهای کلج و سیاهپوش از مراکز تولید عمده این محصول در منطقه هستند. همچنین انار روستای سنگان این منطقه از مرغوبیت و معروفیت بالایی برخوردار بوده و بزرگترین تولیدکننده میوه انار در استان است.

منطقه تارم سفلی جاذبه‌های گردشگری بی‌نظیری دارد که در صورت سرمایه‌گذاری بخش خصوصی می‌تواند به یکی از قطب‌های گردشگری قزوین تبدیل شود.

قلعه سمیران

این قلعه مرکز حکومت آل جستان و کنگریان و به نوشته حمد‌الله مستوفی، جزو قلاع متصرفی اسماعیلیه بود. قلعه سمیران در منطقه تارم، بالای کوهی سنگی قرار دارد و فقط از سمت شمال می‌توان به آن راه یافت. رود خانه قزل اوزن از جنوب این کوه عبور می‌کند و در آن سوی رود، ارتفاعات بلند سنگی دیواره مانندی قرار گرفته است، به همین دلیل بیشتر استحکامات این قلعه در سمت شمالی آن ساخته شده است.

ناصرخسرو می‌نویسد این قلعه دارای سه حصار است که هم‌اکنون دو حصار آن شناسایی شده است. سالم‌ترین قسمت قلعه دیواره شمالی آن است که چند برج مدور و باروهای کاملا سالم دارد. ارتفاع این دیواره حدود پانزده متر و از سنگ‌های لاشه و ملاط گچ به ضخامت ۴۰,۲ متر شکل گرفته است. همچنین این دیواره دارای یک کلاف چوبی در ارتفاع یک متری است. قسمت غربی قلعه از نظر سبک ساختمانی با بخش شمال شرقی آن متفاوت است. در این بخش فقط بارو به چشم می خورد و برج‌های مدور دیده نمی‌شود و با توجه به عدم نفوذپذیری آن می‌توان نتیجه گرفت که داخل آن مسکونی بوده است. در داخل قلعه آثار واحد‌های مسکونی قابل مشاهده است. قلعه سمیران نیز مانند سایر د‌ﮋها و بنا بر سبک شهرسازی گذشته برای پناه بردن و مقاومت در برابر حملات مختلف ساخته شده بود.

برج های بزرگ و کوچک ساسان

برج‌های مذکور در مجاورت قلعه سمیران واقع شده و در حوضه آبگیر سد سفیدرود بر بالای تپه‌ای مرتفع قرار گرفته‌اند. این برج‌ها با توجه به خصوصیات و اسلوب معماری و تزئینی موجود، متعلق به اوایل دوره اسلامی بوده و در عین سادگی نمایانگر جلوه زیبایی از معماری دوران اولیه اسلام و تزئینات آجرکاری آن هستند.

قلعه فردوس

این قلعه در ارتفاعات سمنگاه و جنوب شرق روستای سفیدآب واقع شده و بنا بر متون و اسناد تاریخی دارای جایگاه ویژه‌ای در منطقه به‌خصوص هنگام نفوذ فرقه اسماعیلیه بوده است. در بسیاری از اسناد تاریخی و متون، مورخانی چون حمدالله مستوفی و تجارب‌الامم علی‌ابن مسکویه رازی به اهمیت این قلعه در سرزمین دیلمان اشاره شده است.

جنگل بلوط حسین‌آباد

جنگل بلوط حسین‌آباد در تارم سفلی ذخیره‌گاه منحصر به‌فردی از درختان بلوط در استان به شمار می‌رود و به شماره ۳۴۲ در فهرست آثار ملی‌‌طبیعی کشور به ثبت رسیده است. این ذخیره‌گاه از سرسبزترین و پرآب‌ترین جنگل بلوط استان محسوب می‌شود.خاصیت بکر بودن این جنگل‌ها تا حدود زیادی حفظ شده است. این منطقه مأمن دو گونه جانوری بزرگ جثه (خرس قهوه‌ای و پلنگ ایرانی) در استان قزوین است.

جشن انار

فراوانی درختان انار در نقاط مختلف این منطقه به خصوص در سنگان مردم را بر آن داشت تا جشنی با شکوه به مناسبت برداشت این محصول داشته باشند. در اواخر مهرماه در یک روز از پیش تعیین شده، مردم دسته جمعی به باغ‌های انار می‌روند و پس از شکرگزاری با نواختن دهل و سرنا شروع به چیدن انار می‌کنند و تا قبل از آن روز کسی اجازه چیدن انار ندارد.

جشن زیتون

استان قزوین پس از استان گیلان دومین تولیدکننده زیتون در سطح وسیع است، لذا جشن زیتون در هنگام برداشت این محصول در این منطقه رواج دارد. معمولا کشاورزان از اوایل مهر شروع به چیدن زیتون می‌کنند که به دلیل فراوانی این محصول  تا اواخر ماه به طول می‌انجامد.

آبشار دربند روستای نِهران

 این آبشار در دره‌ای سرسبز به نام دره دربند نهران واقع شده است. آبشار نهران در جنوب روستای آلتین‌کش و در فاصله هفت کیلومتری از آن قرار دارد. ارتفاع آبشار در حدود ۱۰ متر است که پس از ریزش از منطقه‌ای صخره‌ای حوضچه آب بزرگی ایجاد کرده است. ارتفاع آبشار از سطح دریا در حدود ۹۸۰ متر است.

درخت زیتون روستای نِهران

درخت زیتون کهنسال نهران با بیش از ۸۰۰ سال قدمت در بالادست رودخانه آلتین‌کش واقع شده و دارای ۱۲ متر ارتفاع، پنج تنه، تاج شاداب و شرایط مناسبی است.

سایر جاذبه‌ها

با  سفر به این بخش از استان قزوین می‌توانید از نزدیک باغ‌های درهم تنیده زیتون (به‌ویژه در دربند کلج)، درختان انار، چشمه‌های آب معدنی فراوان، غار و آبشار ماهین، قلعه‌های فردوس، امرا، اوغلان قز قلعه و نارین قلعه، چنارها و سروهای کهن، ییلاق زیبای شامه دشت و… را بازدید کردهو با فرهنگ دوست‌داشتنی این منطقه آشنا شوید.

منبع:میراث آریا

چوپانان منظم‌ترین روستای خشتی کویر مرکزی ایران

در محدوده پناهگاه حیات وحش «عباس‌آباد» و حاشیه کویر «ریگ جن» در محدوده شهرستان نائین، روستای زیبایی به نام چوپانان خودنمایی می‌کند. این روستا از نظر صاحب‌نظران به‌عنوان منظم‌ترین روستای خشتی از منظر بافت و معماری، معرفی شده است.بافت قدیمی این روستا با معابر منظم عمود برهم و خانه‌هایی به‌شکل حیاط مرکزی و خشتی که بدون استثنا دارای بادگیرهای زیبا است، چشم‌اندازی بسیار جذاب به این روستا داده است.

این روستا از نظر جغرافیایی در بخش انارک و در شرقی‌ترین نقطه شهرستان نائین و در محور شرق استان اصفهان واقع شده است.

در خصوص پیشینه تاریخی این روستا در تاریخ محلی آمده است، در حدود سال ۱۲۸۰ خورشیدی و در واپسین ایام حیات سلسله قاجار و تنها پنج سال پیش از پیروزی انقلاب مشروطیت، شترداران انارک که در مسیر شرق کشور در این منطقه به پرورش شتر اشتغال داشتند، به‌دلیل نیاز به آب اقدام به حفر قنات در این منطقه کردند، چرا که در زمان‌های بسیار دور چاهی بزرگ ‌و معروف در مسیر نائین به شهر خور وجود داشت و گله‌داران و ساربان‌ها برای آب دادن به شتران و گوسفندان خود از آن چاه به خاطر داشتن آب فراوان در دل کویر استفاده می‌کردند، فراوانی آب باعث شد تا مردم در این منطقه به تدریج ساکن شده و در کنار پرورش گوسفند و شتر، پس از حفر قنات به کشاورزی نیز بپردازند و بدین گونه سنگ بنای روستای چوپانان در ۱۸۰ کیلومتری شرق نائین و ۹۰ کیلومتری شرق انارک گذاشته شد.

از نکات جالب توجه این بافت این است که هیچ کوچه بن‌بستی در آن احداث نشده و گردشگران با گردش در روستا می‌توانند انتهای آبادی را در غرب یا شرق از هر کوچه ملاحظه کنند، معماری بناهای روستا نیز به گونه‌ای است که از نمای بالا مانند یک صفحه شطرنج متجلی می‌شود.

این روستا به‌دلیل این‌‌که در قلب کویر مرکزی ایران واقع شده از نظر اقلیمی زمستان‌های بسیار سرد و تابستان‌های بسیار گرمی دارد با این وصف از نظر منابع آبی در فصول بهار ‌و زمستان با توجه به بارش مناسب، روستا از منابع آبی قابل قبولی در دل کویر خشک برخوردار است.

زمانی که گردشگران وارد این روستای منحصر به‌فرد می‌شوند نخلستان‌های انبوه خرما در روستا همراه با پوشش گیاهی به‌ویژه درختان تاغ که در چند سال اخیر توسط سازمان منابع طبیعی در راستای جلوگیری از نفوذ شن‌های کویر به روستا کاشته شده، چشم‌هایشان را نوازش می‌کند.این نخلستان‌ها از دور مانند یک بیشه انبوه در دل کویر خودنمایی می‌کنند.

این بافت تاریخی ارزشمند، همراه با وجود زمین‌های کشاورزی، طبیعت کویری، خدمات زیرساختی و دامداری در حاشیه روستا باعث شده تا زیرساخت‌های گردشگری افزایش پیدا کرده و این روستا به‌عنوان مقصد گردشگری پرطرفداری شناخته شود.

از جمله جاذبه‌های گردشگری روستای چوپانان می‌توان به قلعه کبودان، مسجد جامع چوپانان، ریگ جن، حوض ابریشم، کشکی، حوض شیخ حسن، برجک‌های بادشکن دشت یا ریگ‌‌برگردان‌ها، حوض حاج‌رحیم، کاروانسرای مشجری، هِجَرگ، صُوَر، چشمه‌سار‌های گراز، کرسم و کاروانسرای عباسی عباس‌آباد اشاره کرد.

یکی از جذابیت‌های منحصر به‌فرد این روستا، قرار گرفتن آن روی ارتفاع و تسلط بیننده بر کویر منطقه است، درعین حال استفاده از خاک قرمز رنگی که در ساخت خانه‌ها (برگرفته شده از مناطق ‌کویری پیرامون روستا)، جذابیت‌های آن را دو صدچندان کرده است.

در شش سال اخیر در راستای خدمات‌رسانی بهینه به گردشگران، چندین اقامتگاه بوم‌گردی در چوپانان با نظارت اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی نائین به همت بخش خصوصی احداث شده است. گردشگران با سفر به این روستا علاوه بر لذت بردن از معاشرت با افراد بومی روستا و تجربه زندگی در خانه‌های محلی می‌‌توانند از خوردن غذا‌های محلی این منطقه نیز بهره‌مند شده و حتی با چادر زدن در دل کویر، در فصل تابستان از تماشای آسمان درخشان و پر ستاره لذت ببرند.

همچنین در راستای زیباتر شدن آثار تاریخی چوپانان، در چند سال گذشته تعدادی از بادگیرهای خانه‌های روستا توسط اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان نائین با مشارکت دهیاری روستای چوپانان مرمت‌ شد.

منبع:میراث آریا

جاذبه‌های حیرت‌انگیز اردن؛ از دره ماه تا دریای مرده‌

کشور اردن که وسعت کمی دارد، بیش از ۱۰۰ هزار مکان باستانی و توریستی را در خود جای داده است.

اردن که در حدود ۲۶ کیلومتر مرز آبی دارد کشوری است که نقاط دیدنی زیادی دارد. با وجود تلاطمی که کشور‌های اطراف اردن را گرفته این کشور یکی از امن‌ترین کشور‌های خاورمیانه و آسیاست. اردن که به مهمان نوازی مشهور است، ملیت‌های مختلفی را از سرزمین‌های خود عبور داده است.

این کشور بیش از ۱۰۰ هزار مکان باستانی، توریستی از جمله مکان‌های مقدس و اسلامی و همینطور مکان‌هایی که رومیان از خود به جای گذاشتند را در خود گنجانده است. این کشور همچنین محل اسقرار شهر پترا است که جزو عجایب هفتگانه جدید جهان شناخته می‌شود. چیز‌های زیادی در مورد زیبایی اردن وجود دارد که هر بازدید کننده‌ای  از آن لذت خواهد برد.

پترا

یکی از دیدنی‌ترین مکان‌های جهان و چشمگیرترین مکان دیدنی اردن، شهر باستانی پترا است که برای چندین قرن از جهان پنهان مانده بود تا اینکه در سال ۱۸۱۲ دوباره برای جهان غرب کشف شد. اولین  توجه به این مکان به سال ۳۱۲ قبل از میلاد مسیح باز میگردد، اما تصور می‌شود که این مکان در واقع ۹۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ایجاد شده است. این مکان در در سال ۱۹۸۵ توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی معرفی شد.

السیق

السیق، دره و باستانی‌ترین ورودی به میراث جهانی پترا است. این مکان یک دره باریک به طول  ۱.۲ کیلومتر است که با دیواره‌های خیره کننده به ارتفاع ۲۰۰ متری احاطه شده و به خزانه داری پترا ختم می‌شود. همچنین می‌توان کانال‌های اصلی را دید که از آن‌ها برای وارد کردن آب به پترا استفاده می‌شد. لوله‌های سفالین ۲۰۰۰ ساله هنوز هم در بعضی از نقاط قابل مشاهده هستند.

وادی رم

وادی رم که با نام دره ماه نیز شناخته می‌شود، یکی از مقاصد مهم گردشگری اردن است. بسیاری از بازدیدکنندگان تلاش می‌کنند تا یک شب در این مکان بمانند تا بتوانند خوابیدن زیر ستاره در این چشم انداز زیبا را تجربه کنند.

دریای مرده

رنگ آبی شدید که به تدریج به رنگ سبز زمردی در ساحل تبدیل می‌شود، چیزی است که می‌توان در دریای مرده دید. این مکان به دلیل محتوای بسیار زیاد نمک از هر نوع حیات دریایی عاری است و به همین خاطر به آن دریای مرده گفته می‌شود که هیچ جانور یا گیاهی به‌طور دائمی در آن زندگی نمی‌کند.

کوه نبو

نبو بر طبق تورات، جایی است که موسی پیش از مرگش، سرزمین موعود را از آنجا دید و در آنجا وفات یافت و دفن شد. برای بزرگداشت موسی که تصور می‌شود وی نیز در اینجا دفن شده، در قرن ۴ کلیسایی دراین مکان ساخته شد. علاوه بر تاریخ مقدس مرتبط با این مکان، چشم انداز‌های زیبایی از رود اردن را می‌توان در این مکان دید.

امّان

پایتخت اردن ممکن است با ساختمان‌های پر زرق و برق، ترافیک و مردمش،مانند هر شهر شهری دیگر به نظر برسد، اما با معماری مدرن عجین شده و و مکان‌های دیدنی و جذاب تاریخی دارد. شرق امان جایی است که بیشتر مکان‌های تاریخی در آن واقع شده است. یکی از خیره کننده‌ترین مکان‌های بازدید این شهر، تئاتر ۶۰۰۰ صندلی رومی است که در سال ۱۰۰ میلادی ساخته شده. امان امروزی نیز مانند خیابان معروف رنگین کمان جاذبه‌های خود را دارد.

جرَش

 

بزرگترین و جذاب‌ترین مکان رومی در اردن، شهر ویران شده جرش است که در فاصله ۵۰ کیلومتری پایتخت امان قرار دارد. آنچه که اهمیت جرش را نسبت به دیگر مکان‌های رومی باستان در خاورمیانه بسیار خاص می‌کند، حفظ و نگهداری بسیار چشمگیر آن است. برخی از جاذبه‌های اصلی در اینجا طاق هادریان و معبد زئوس است که در حدود سال ۱۶۲ میلادی ساخته شده است.

عقبه

ساحل اردن با تنها ۲۷ کیلومتر خط ساحلی هنوز هم یک مقصد مهم برای بازدیدکنندگان است. این شهر یک ایستگاه محبوب برای افرادی است که به پترا یا وادی رم می‌روند، اما به دلیل ورزش‌های آبی و غواصی عالی نیز شهرت دارد. ششمین میله پرچم بلند جهان که در ۱۳۷ متری قرار دارد نیز در سواحل آن به وضوح قابل مشاهده است.

وادی موجب

نام تاریخی آن اَرنون بود، رودی در اردن ۴۱۰ متر زیر سطح دریا‌های آزاد به دریای مرده می‌ریزد. این دره زیبا و نفسگیر که ۷۰ کیلومتر امتداد دارد، گرند کانیون اردن نامیده می‌شود.

ذخیره گاه طبیعی دانا

بزرگترین ذخیره گاه طبیعت اردن یک گوهر پنهان با زمین‌های متنوع و مناظر دیدنی است. ماسه سنگ، گرانیت و سنگ آهک که زمین شناسی منطقه را تشکیل می‌دهند به زیبایی آن افزوده است. یکی از بهترین زمان‌ها برای بازدید از ذخیره گاه در بهار است که گل‌ها در دامنه تپه‌ها شکوفا می‌شوند.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

القای مفهوم گنج و جعبه در «موزه گوانگ دونگ»

موزه‌ها و اماکن تاریخی از ناب‌ترین پدیده‌های فرهنگی هر کشور و حافظ هنر و تاریخ نسل گذشته است که از یادگارهای به جای مانده سخن می‌گویند و هنر، فرهنگ و تاریخ را برای نسل بعد بازگو می‌کنند.از آنجایی که کشور چین تمدنی کهن دارد، هر سال گردشگران زیادی برای بازدید از این فرهنگ غنی و تاریخ باستانی به چین سفر کرده و می‌توانند از موزه‌ها یا این کشور که حافظ این تاریخ و تمدن است بازدید کنند.  شهر گوانجو یکی از شهرهای باستانی چین با تاریخ طولانی و افتخارآمیز است که نشانه‌هایی سکونت از دوران ماقبل تاریخ در این شهر یافت می‌شود. از این رو شهر گوانجو به همین واسطه می‌تواند میزبان تعداد زیادی موزه باشد.یکی از موزه‌های مهم این شهر موزه «گوانگ دونگ» بوده که در سال ۱۹۵۹ ساختمان اولیه آن تاسیس شده است. این موزه در کنار میدان هوای چنگ ساخته شده که بازدیدکنندگان از آنجا به اماکن تاریخی دیگر این شهر دسترسی خواهند داشت.

همانطور که گفته شد ساختمان ابتدایی این موزه در سال ۱۹۵۹ ساخته شده اما استاندار این شهر در سال ۲۰۰۳ به واسطه اهمیتی که این موزه برای این شهر داشته، تصمیم به ساخت ساختمانی جدید در محلی جدید گرفت.

این اتفاق در سال ۲۰۱۸ همزمان با روز جهانی موزه اتفاق افتاد و ساختمان جدید موزه گوانگ دونگ در منطقه تیان هه افتتاح شد. این ساختمان حدود ۴۱ هزار متر مربع مساحت دارد و بیش از ۱۳۰ هزار قطعه هنری را در خود جای داده است.

همچنین ساختمان موزه در پنج طبقه ساخته شده که در این طبقات بازدیدکنندگان می‌توانند شاهد تاریخ و فرهنگ این کشور و آثاری از جمله نقاشی، مجسمه، انواع سرامیک، آثار چاپی با سنگ، آثار هنری چوبی و… که در معرض دید قرار گرفته‌اند، باشند.

موزه گوانگ دونگ از سه بخش تشکیل می‌شود که این بخش‌ها شامل موزه، بقای نخستین کنگره ملی گوانگ دونگ و خانه یادبود «Lu Xun» است که برج قرمز و رصدخانه سان یات سن را در خود جای داده است.

معماری موزه گوانگ دونگ از موارد منحصر به فردی است که افراد را برای بازدید از این موزه ترغیب می‌کند. ساختمان این موزه به شکل مکعب ساخته شده که گفته می‌شود در طراحی آن از جعبه‌های قدیمی جواهر الهام گرفته شده است.

ساخت این موزه توسط یک گروه معماری معروف در هنگ کنگ به نام گروه «روکو» انجام گرفته که جوایز زیادی نیز در این حوزه دریافت کرده‌اند. این گروه ساختمان را مشبک گونه طراحی کرده‌اند و این حس به بیننده القا می‌شود که گنجینه‌ای با ارزش در این ساختمان پنهان شده است.

گفته شده چیدمان فضای داخل موزه نیز از کنده‌کاری روی عاج افسانه‌ای الهام می‌گیرد که هر یک از این کنده‌کاری‌ها لایه‌های مختلفی را نشان می‌دهد و الگوهای فضایی جالبی را به تصویر می‌کشد. معماری داخلی این موزه علاوه بر اینکه مفهوم گنج و جعبه را به بازدیدکنندگان القا می‌کند، همزمان نیز استفاده از تمام فضای داخلی موزه را امکان‌پذیر کرده است.

بازدیدکنندگان و علاقه‌مندان این موزه علاوه بر تماشای آثار هنری و تاریخ کهن شهر گوانجو در این موزه می‌توانند از فضایی که با نور طبیعی پر شده، استفاده لازم را برای استراحت ببرند و به تماشای منظره بیرونی موزه بنشینند.

از دیگر اشیائی که در این موزه به نمایش گذاشته شده، می‌توان به جا مرکبی دوان، جعبه لاک، توچ عاج، کاسه یشم یا ظرف برنزی، انواع کوزه‌ها و سفال‌های دوران باستان چین به همراه انواع ظروف چینی قدیم و مجموعه‌های چوبی چاوو ژو اشاره کرد.

همانطور که گفته شد این موزه میزبان آثار نقاشی زیادی است که علاقه‌مندان و بازدیدکنندگان می‌توانند از مهم‌ترین و با ارزش‌ترین آن‌ که نقاشی اژدهای سیاه متعلق به سلسله شانگ و ظرف چینی آبی رنگ با تصاویری منقش از انسان متعلق به سلسله یوان است، دیدن کنند.

این موزه علاوه بر نمایش آثار تاریخی هر سال میزبان نمایشگاه‌ها و گالری‌های مختلفی است که در سالن‌های جانبی گوانگ دونگ برگزار می‌شود.

منبع:ایسنا

اولین مسجد جامع منطقه آزاد ماکو را بشناسیم

مسجد جامع ماکو اولین مسجد شهرستان است که بیش از ۱۸۰ سال قبل در عصر سلسله قاجار به دست حاج محمود پاشاخان ساخته شده‌است که متاسفانه در پی همه‌گیری ویروس کرونا این مکان مقدس نیز همانند سایر اماکن به واسطه کرونا درهای خود را به روی مسلمانان و نمازگزاران بسته است.

در این گزارش سعی خواهیم کرد به‌صورت اجمالی و مختصر به ویژگی‌های شاخص و برتر مسجد جامع به عنوان اولین شاهکار سلسله قاجار که از سایر مساجد شهرستان مجزا است را تشریح کنیم.

مسجد جامع منطقه آزاد تجاری صنعتی ماکو در ساختمان اولیه خود دارای ۱۰ ستون چوبی و ۱۰ ستون خشتی بود که در سال‌های اخیر به هنگام مرمت و بازسازی آن ستون‌های خشتی حذف و به‌جای آن‌ها ۱۰ ستون چوبی دیگر به کار گرفته شد که درنتیجه شمار تعداد ستون‌های چوبی مسجد به ۲۰ ستون رسید. این مسجد در یک و نیم‌طبقه احداث‌شده است که نیم‌طبقه فوقانی آن مخصوص بانوان نمازگزار است.

در شرح احداث مسجد آمده است: حاج محمود پاشا خان به هنگام کلنگ زنی مسجد، مردم را به جماعت حاضر کرد و گفت هر کس تاکنون نماز صبحش قضا نشده است بسم‌الله بگوید و کلنگ این بنای مقدس را به زمین بزند چون از هیچ‌کس صدا برنیامد بسم‌الله گفت و کلنگ زد و خدا را شاهد گرفت که هرگز نماز صبحش قضا نشده است.

پس از حاج محمود پاشا خان تولیت و خدامی مسجد به مشهدی علی حسین رسید که هم‌اکنون بخشی از سنگ مزارش در سر درب ورودی مسجد، نصب‌العین مؤمنان است.

در سال‌های بعد به همت خیرین خداشناس و هیئت‌امنای مسجد و میراث فرهنگی و گردشگری آذربایجان غربی تغییراتی در مسجد با محوریت حفظ نما قدیمی و تاریخی انجام‌شده است که از آن‌ها می‌توان به بازسازی سرویس‌های بهداشتی، اضافه شدن شبستان و کتابخانه‌های مرجع، به‌کارگیری روشنایی‌ها و لامپ‌های کم‌مصرف و ال ای دی برای صرفه‌جویی در مصرف برق، ترمیم دیواره بیرونی مسجد، تغییرات در سیستم‌های صوتی مسجد به دلیل اهمیت این موضوع در برگزاری نمازهای جمعه و جماعات می‌توان نام برد.

از زمان تأسیس این مسجد تا  یک سال پیش  و قبل از همه‌گیری ویروس کووید ۱۹ بیشتر مراسم ملی مذهبی آیین‌های رسمی در این مسجد مقدس برگزار می‌شود که بنا به تدبیر مسئولین امر در راستای جلوگیری از شیوع گسترده این ویروس این مسجد نیز همانند سایر اماکن مقدس درهای خود را برای کاهش تجمع‌ها بر روی نمازگزاران بسته است و در این مسجد تعداد اندک افرادی حاضر به اقامه نماز می‌شوند.

منبع:ایسنا

روستاها ، ظرفیتی برای توسعه گردشگری کهگیلویه و بویراحمد

کار و تولید در روستاها چرخه اقتصادی درآمدزایی برای مردم کهگیلویه و بویراحمد در حوزه های گردشگری، کشاورزی و دامپروی ایجاد کرده است. دولت برای شکوفایی این ظرفیت‌ها تلاش کرده تا با تسهیلات ارزان‌قیمت زمینه ایجاد اشتغال را با استفاده از ایجاد اقامتگاه‌های بوم‌گردی،کمپ‌های عشایری و کارگاه‌های صنایع‌دستی در روستاها فراهم سازد.

کهگیلویه و بویراحمد به‌دلیل چهارفصل بودن و وجود طبیعت بکر، هوای پاک و آبشار و چشمه‌سارها، ظرفیت‌های خوبی برای توسعه گردشگری روستایی دارد.

شناسایی ۱۴ روستای نمونه گردشگری یکی از اقدامات موثر در راستای توسعه گردشگری روستایی در استان کهگیلویه و بویراحمد به‌شمار می‌رود. وجود ۱۷۵۰ روستا با صدها جاذبه چون بافت‌های تاریخی، جاذبه‌های طبیعی و آب و هوای متنوع، بستر مناسبی را برای فعالیت سرمایه‌گذاران بخش خصوصی فراهم کرده است.

جذابیت‌های خاص روستاها با طبیعت بکر و مردمانی مهمانواز، ضرب‌آهنگی آرام و دل‌نشین برای ذهن‌های خسته از شهرنشینی به صدا درآورده است.گردشگران قدم‌زدن در کوچه‌های کاه‌گلی همراه با بوی عطرآگین پخت نان محلی و غذاهای سنتی را بسیار دلنشین و رویایی توصیف می‌کنند.

گردشگری روستایی شاخه‌ای از گردشگری است که از سال ۱۹۴۵ و با شروع روش‌های آسان حمل‌ونقل در جهان مورد توجه قرار گرفته‌ است.گردشگری طبیعی،گردشگری کشاورزی و اکوتوریسم از انواع گردشگری در روستاهاست.

کارشناسان معتقدند که جذب گردشگر از یک طرف شرایطی را برای بازسازی سکونت‌گاه‌های روستایی که خالی از سکنه شده‌اند فراهم می‌آورد و مهاجرت معکوس ایجاد می‌کند و از طرف دیگر به ایجاد شغل و توانمندسازی روستاییان و کاهش فقر و توزیع ثروت و احیای هنر، فرهنگ و غذاهای بومی محلی کمک می‌کند.

 اقامتگاه‌های بوم‌گردی در کهگیلویه و بویراحمد

اقامتگاه بوم‌گردی غریب باشت مکانی است که وجود کلبه سنتی، عرضه غذاهای سنتی،نوشیدنی‌های محلی، نان محلی و دمنوش‌های گیاهی با سبزی‌های معطر کوهی با داشتن زیرساخت‌هایی مانند کلبه محلی برای تورگردانان، امکاناتی مانند اسب‌سواری، سفر با نیسان و راهنمای بومی برای گردشگران باعث شده این اقامتگاه پذیرای صدها مسافر به‌ویژه در فصول بهار و تابستان باشد. کوه ۳‌هزار متری خامی، رود رونه، چشمه‌سارهای پرآب و پوشش گیاهی متنوع از مناطق دیدنی نزدیک به این اقامتگاه است.

اقامتگاه کاکان با امکاناتی مانند آموزش طبخ غذاهای بومی، آموزش سوارکاری، برگزاری جشن های بومی، آلاچیق‌های بزرگ و کوچک در کنار سیاه‌‌چادرهای عشایری فرصتی بی‌نظیر برای تجربه‌های نو از سفر در مناطق گردشگری بکر ایجاد می‌کند.

اقامتگاه بوم‌گردی رئیس در سی‌سخت یک خانه بومی با دیوارهای خشتی، در و پنجره‌های چوبی و دارای سبکی کاملا سنتی است که چون پنجره‌ای رو به بهشت است. پارکینگ اختصاصی، سرویس‌دهی اینترنت و پرسنل مسلط به زبان انگلیسی، آشپزخانه عمومی برای پخت‌و‌پز مستقل گردشگران و راهنمای تور‌های گردشگری محلی از دیگر امکانات این مجتمع رفاهی‌تفریحی است.

در نزدیکی این اقامتگاه، محصولات صنایع‌ دستی مانند جاجیم، گلیم، نمد و آینه‌دان نیز به مسافران عرضه می‌شود.

آبشار تنگ نمک، چشمه میشی، گردنه بیژن و دشت لاله‌های واژگون از مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی نزدیک به این اقامتگاه است.

برنامه‌ریزی برای توسعه زیرساخت‌های گردشگری

مجید صفایی مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کهگیلویه و بویراحمد می‌گوید: «۹ طرح زیرساخت گردشگری استان در دست ساخت است و تا پایان دولت تدبیر و امید به‌بهره برداری می‌رسد. مجتمع گردشگری روستای شوش در باشت، مجتمع گردشگری رفاهی در روستای ده برآفتاب بویراحمد از جمله طرح‌های در دست اجرای حوزه گردشگری روستایی استان است که قرار است دهه فجر امسال به بهره برداری برسد.»

او می‌افزاید: «همچنین سه اقامت بوم‌گردی در روستاهای طسوج در چرام،کریک در بویراحمد قرار است دهه فجر افتتاح شود. سه مجتمع گردشگری در روستاهای کوشک برآفتاب کهگیلویه و گردوه و دهنو در بویراحمد نیز براساس برنامه‌ریزی قرار است در خردادماه سال ۱۴۰۰ به بهره‌برداری برسد. با بهره‌برداری از این طرح‌ها علاوه بر امکان حضور گردشگران، فروش تولیدات محصولات صنایع‌دستی می‌تواند ۶۲ فرصت شغلی ایجاد کند.»

استقبال از اقامتگاه های بوم‌گردی

اسماعیل احمدی مسئول واحد سرمایه‌گذاری اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کهگیلویه و بویراحمد نیز اعلام می‌کند: «۱۳ اقامتگاه بوم‌گردی تا پایان سال جاری در این استان ایجاد میشود. این اقامتگاه‌ها در شهرستان‌های هشت‌گانه کهگیلویه و بویراحمد احداث می‌شود.»

او می‌گوید: «برای راه‌اندازی اقامتگاه‌های بوم‌گردی چهار میلیارد ریال تسهیلات ارزان‌قیمت بانکی پرداخت می‌شود. گردشگران از محیط‌هایی مانند هتل و مهمانسراها خسته شده‌اند، به همین دلیل تلاش برای ساخت اقامتگاه‌های بوم‌گردی زیاد شده است. در سال‌های اخیر شش اقامتگاه بوم‌گردی در روستاهای استان با پرداخت تسهیلات بانکی ارزان‌قیمت و مشارکت سرمایه‌گذاران ایجاد شده است.»

کهگیلویه و بویراحمد با بیش از ۱۵ هزار کیلومتر مترمربع بین استان‌های فارس، بوشهر، چهارمحال و بختیاری، اصفهان، خورستان واقع شده و در این استان بیش از دو هزار اثر تاریخی وجود دارد که از این تعداد افزون بر ۷۰۰ اثر در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

منبع:میراث آریا

ایستگاه راه‌آهن ، نمادی از میراث صنعتی در شهرستان جاجرم

روستای ایستگاه راه‌آهن جاجرم در ۳۵ کیلومتری شهرستان جاجرم واقع‌ شده است. یکی از آثار تاریخی شاخص شهرستان جاجرم که در این روستا واقع‌شده، ایستگاه راه‌آهن است که علت نام‌گذاری روستا نیز به سبب وجود همین ایستگاه است. از تاریخ ساخت اثر دقیق مشخص نیست تنها تاریخ به‌دست‌آمده از اثر، تایل‌های آجری لعاب‌دار است که تاریخ حک‌شده در پشت آن‌ها به سال ۱۳۰۹ است.

راه‌آهن سرتاسری ایران به لحاظ طی مسیر در نواحی بکر و طبیعت خاص منطقه، ازلحاظ گردشگری جالب‌توجه است و هم به‌واسطه زیربناهای فنی ایجادشده از قبیل تونل‌ها و پله‌ای عظیم در زمان خود، از جاذبه‌های میراث صنعتی مدرن ایران هستند. علاوه بر آن، احداث ایستگاه‌ها، واحدهای مسکونی کارکنانی، انبارهای کالا، سوخت و صنایع وابسته موردتوجه بوده و اکثر ساختمان‌های محور شمالی، به اسلوب ساده و جدید غربی و بخش جنوب با نگرش به معماری ایرانی با توجه به تنوع اقلیمی و بوم هر منطقه احداث شد.

در دوره پهلوی اول، ساختارهای راه‌آهن به‌عنوان اولین الگوهای معماری صنعتی نوین در کشور ایجاد شد که به‌صورت مجموعه بناهایی وابسته به یکدیگر در طول مسیرهای مشخص در گستره ایران به‌صورت زنجیرهای منسجم به‌منظور کارکرد خاص و هماهنگ احداث شدند. پیوستگی کارکردی و انسجام در مدیریت و بهره‌گیری از تجارب متخصصین کشورهای مختلف در احداث این مجموعه را، به‌عنوان نوعی همکاری چندملیتی می‌توان به شمار آورد.

از ساختارهای دیگر می‌توان به منازل مسکونی، کارخانه‌ها و انبارهای وابسته به راه‌آهن اشاره کرد که دارای ارزش‌های ملی و فرهنگی است. طرح ساختمان ایستگاه‌ها و خانه‌های مسکونی متأثر از اقلیم محلی و متناسب با آب‌وهوای هر منطقه بوده است. خانه‌های مناطق مرطوب سقف بلند با پوشش سفال یا آهن سفید داشته، در مناطق کوهستانی، برای جلوگیری از نفوذ سرمای شدید همه خانه‌ها پنجره دولایه و محکم دارند و در مقابل در نواحی گرمسیر، دارای ایوان‌های مسقف و تجهیزات ویژه مقابله با گرما هستند.

 بسیاری از ایستگاه‌های مسافری راه‌آهن به دلیل شرایط اقلیمی متنوعی که در طول این مسیر وجود داشته، بخشی از هویت معماری هر منطقه را در خوددارند. تنوع نماها و معماری فضاهای داخلی شامل، سالن انتظار، باجه فروش بلیت، امکانات رفاهی و هماهنگی اقلیمی، بخشی از ارزش‌های معماری و فنی آن محسوب می‌شود.

 بنایی که اکنون به بنای ایستگاه راه‌آهن معروف شده است یک بنای باقی‌مانده از یک مجموعه کامل برای استفاده کارکنان راه‌آهن بوده که متأسفانه بخش‌های دیگر به علت بالا بودن هزینه نگهداری توسط مالک تخریب ‌شده است. در حال حاضر بخش‌های باقی‌مانده از این مجموعه یک ساختمان اداری و یک آب‌انبار است که نیاز آبی مردم روستا و کارکنان راه‌آهن را تأمین می‌کرده است.

این بنا برای استفاده اداری و مسکونی رئیس قطعه طراحی‌شده است. بنا دارای ابعاد ۳۳*۱۵,۹ متر بوده که در راستای شرق به غرب کشیده شده است و فضاهای اداری که در بخش شمالی قرار دارند دارای ۵ اتاق که به‌طور متوالی پشت سر هم قرارگرفته و از یک اتاق به اتاق بعدی به هم ارتباط دارند و به‌گونه‌ای طراحی‌شده‌اند که هم به بخش شمالی که دارای مسیر عبور قطار است و هم بخش جنوبی که فضای سبز و محوطه مجموعه است دید و دسترسی دارند.

دو بخش که در نمای اثر بسیار شاخص است دو پله دسترسی به پشت‌بام اثر است که یک پله سه‌طرفه  در بخش اداری و پله‌ای دو طرف در بخش خدماتی قرار دارد .

نمای اثر با سنگ‌های مالون است و بخش داخلی دیوارها با آجر گری کار شده است و در بخش داخلی با گچ و تایل‌های کاشی آجری فیروزه‌ای نما شده است. کاشی‌کاری‌ها بر روی پیش آمدی پنجره‌ها انجام‌شده است. بر روی بام دودکش‌های بزرگی وجود دارد که نشان می‌دهد در اصل اثر شومینه‌ها و فضاهای گرمایشی ویژه‌ای وجود داشته است که در حال حاضر اثری از آن‌ها دیده نمی‌شود.

شکل‌گیری صنایع را به‌تنهایی به‌عنوان یک رویداد فنی و فنّاوری نمی‌توان شناخت، بلکه فرآیندی شکل‌گرفته بر بسترهای تاریخی، فرهنگی و اجتماعی بوده که پیوندی میان انسان و محیط‌زیست را دربرداشته است. با توجه به تعاریف به‌دست‌آمده در خصوص میراث صنعتی، نمونه‌های فراوانی در این زمینه در کشور قابل‌بازشناسی بوده و رویدادها، حوادث و شخصیت‌هایی که از دوره قاجار در زمینه ایجاد صنایع در کشور نقش‌آفرینی کرده‌اند، هریک‌ فصلی از تاریخ صنعت ایران را می‌توانند بازگو کنند.

ازجمله صنایعی که در بسیاری از مناطق به‌عنوان میراث صنعتی و جهانی شناخته‌شده، تجهیزات و تأسیسات راه‌آهن است که با بررسی این صنعت در ایران، تعامل بین انسان، زمین، اقتصاد بومی و هویت ملتی که این صنعت بازندگی و تاریخ آن‌ها آهن ازجمله پل‌ها و تونل‌ها، ساختمان ایستگاه‌ها که نشان از الگوهای معماری غربی و باستان‌گرایی را در کنار توجه به اقلیم مناطق در خود نهفته دارد، هر یک نشان از خلاقیت و پشتکار سازندگان داشته که در کنار تأثیر ژرف آن بر شکل‌گیری امکانات و صنایع دیگر در کشور، نقش مؤثری در توسعه و تغییر بافت و شکل شهرها و روستاهای مسیر خود در طی دهه‌ها ایفا کرده و موجب شکل‌گیری صنایع نوین در اکثر نواحی تحت نفوذ خود داشته است. صنعت راه‌آهن با تاریخ سلطه و استعمار در این سرزمین درآمیخته و ارزش اسنادی و ملی دارد که باوجود ترکیبی از ارزش‌های زیباشناختی، علمی و معماری در کنار فن‌ها و فنون ساخت‌وساز باید به‌صورت یکپارچه در غالب میراث مادی و معنوی حفاظت شود. پیشنهاد می‌شود با اتخاذ راهبردها و روش‌های حفاظتی منعطف و هماهنگ با شرایط زیست‌محیطی و برنامه‌های توسعه در کشور به معرفی ارزش‌های ذاتی و جهانی میراث صنعتی راه‌آهن کشور اقدام شود و با ایجاد موزه تخصصی راه‌آهن و ایجاد محورهای گردشگری در خطوط ریلی تاریخی ایران همچون محور تهران – شمال و موارد دیگر، تلاش در تداوم انتقال این سرمایه‌های فرهنگی- صنعتی صورت گیرد.

با توجه به گذشت تقریب به چندین دهه از ساخت اثر، بنا هنوز استوار و پابرجا است که نمادی از دوران آغاز میراث صنعتی در کشور است که به انجام نماسازی داخل و محوطه‌سازی فضای بیرونی می‌تواند دوباره مورداستفاده قرار بگیرد و سبک معماری و سازه‌ای منحصربه‌فرد خود را به نمایش بگذارد لذا ثبت آن در فهرست آثار ملی به‌عنوان اولین قدم در جهت حفظ و نگهداری آن در سال گذشته انجام شد.

منبع:میراث آریا