کمتر پیش می‌آید که سفر به نقاط مختلف در طبیعت که اکثر تورهای گردشگری علاقه‌مندان را به آنجا می‌برند بیشتر از زمان برنامه‌ریزی شده به طول بینجامد ؛ ولی همیشه برای هر سفری به خصوص سفر کویر این احتمال را بدهید که سفرتان کمی به طول خواهد بینجامد.

بنابراین برای سفر به هر طبیعت خشن و در عین حال زیبایی مثل کویر وسایل زیر را از یاد نبرید.

وسایل و تجهیزات سفر به مناطق مختلف در طبیعت به چند بخش تقسیم می‌شوند . بخش اول وسایلی هستند که جدا از مدت زمان سفر، منطقه مورد بازدید و … همواره باید همراه هر طبیعت‌گردی باشند.

دسته دوم وسایلی هستند که در سفرهای طولانی (2 روز به بالا)  و حرفه ای مورد استفاده قرار می‌گیرند . در اینجا به بخشی از این تجهیزات اشاره می‌شود.

کوله پشتی، کیسه خواب، چادر، آب، غذای مناسب، نقشه منطقه، قطب نما یا جی پی اس، انبر دست چند کاره، سوزن و نخ، ناخن‌گیر، سوت، کفش مناسب پیاده روی، جعبه کمک‌های اولیه، الکل جامد، مواد ضد عفونی‌کننده، چاقو، چراغ قوه، باطری، کبریت، فوم برای زیر کیسه خواب‌ها، فندک، از آن دسته وسایلی است که همیشه باید در هر سفری که به طبیعت دارید همراهتان باشد.

وسایلی که در سفرهای حرفه‌ای‌‌تر به کارتان می‌آید عبارت است از :
دوربین‌های دو چشمی و شکاری، کیت مار گزیدگی، کیسه بقا، چادر ضد آب و باد وسایل پخت گازی ( کمپی )، گاز مایع به میزان 2 برابر مصرف، چراق قوه‌های بزرگ شارژی- باتری، تبر، بیل، کلنگ و چاقوی کمپی، بی‌سیم و موبایل ماهواره‌ای وسایل دفاع شخصی، صندلی‌های جمع شو، دستگاه تصفیه آب، چسب لاستیک و فلز، کلمن، شمع دیر سوز، کبریت ضد آب و باد و….

از میان این وسایل کیسه خواب، چادر، غذا و آب از مهمترین وسایلی است که در سفر به طبیعت بایستی به آن توجه کرد.

کسی که می‌خواهد در کوهستان و یا کویر  شب را سپری کند کیسه خواب  برایش یکی از لوازم ضروری  است. کیسه خواب‌ها بر حسب مواد مصرف شده در تهیه آنها و براساس قابلیت نگهداری دما و یا به عبارتی بهتر قابلیت مقاومت در برابر سرما تقسیم بندی می‌شوند.

کیسه خواب‌هایی که در آن از پر استفاده شده باشد گرم‌تر از سایر کیسه خوابها هستند. این نوع از کیسه خواب‌ها بر اساس درصد پر استفاده شده در آن نسبت به ساقه و کرک گرم‌تر و سبک‌تر است. البته این نوع از کیسه خواب‌ها برای مناطق مرطوب و بارانی چندان کارایی مطلوب ندارند.

توجه داشته باشید که کیسه خواب وسیله‌ای است که در سفرهای تور‌های طبیعت‌گردی نیز به آن احتیاج است و به نوعی جزو وسایل شخصی به حساب می‌آید. سایر وسایل را می‌توانید به دلخواه تامین کنید.

چادرها نیز انواع مختلفی دارد و بسته به منطقه‌ای که به آنجا سفر می‌کنید نوع آن فرق می‌کند. ولی معمولا توصیه می‌شود چادری بگیرید که ضد آب بوده و به راحتی باز و بسته شود. اینجا هم قیمت‌ها قدرت انتخاب‌ها را تعیین می‌کنند.

برای چادر زدن تا آنجا که امکان دارد سعی کنید یک جای امن انتخاب کنید. در عمق دره‌ها، در مسیر سیلاب‌ها و نزدیکی رودها، در شیب‌های تند، نزدیکی آتش، در معرض وزش شدید باد و جایی که حیوانات و حشرات خطرناک وجود دارند کمپ نزنید. اگر گروهی سفر می‌روید و چند چادر دارید حتما چادرها را نزدیک به ‌هم و به صورت دایره و یا نیم دایره برپا کنید. پیش از برپا کردن چادر سطح زیر آن را تا جایی که می‌توانید صاف کنید. اگر احتمال باران می‌رود دور چادر را شیار باریکی بکنید. با این روش آب را به راهی که می‌خواهید هدایت کرده‌اید. کف چادر حتما زیر‌انداز بیاندازید تا هم سرمای زمین را تا حدودی بگیرد و هم از آسیب رسیدن به چادرتان جلوگیری کند. شب‌ها بعد از هر ورود و خروج از چادر برای جلوگیری از ورود حشرات  زیپ توری آن را ببندید.

غذا در سفر مهم و آب مهمتر از آن است . همیشه سعی کنید دو برابر میزان مصرف معمولی در سفر‌های کمپینگی و به دور از آبادی، آب به همراه ببرید. در شرایط بحرانی هر فرد قادر است به مدت 10 روز یا بیشتر بدون مصرف غذا به زندگی ادامه دهد , هر چند گرسنگی نیز مانند تشنگی می‌تواند اثرات مستقیمی بر قدرت تصمیم‌گیری سریع , ترس , درد و سردی بدن داشته باشد.

یافتن غذا در شرایط حاد از اهمیت بسیار کمتری برخوردار است .معمولا پیشنهاد می‌شود انرژی و زمان خود را صرف فعالیتهای مهمتری چون یافتن آب و یا یافتن مسیر کنید . تقریبا هر جانوری که راه می رود , می خزد , پرواز می‌کند و یا شنا می کند ارزش غذایی دارد .به قول یک دوست میزان در بحران گرسنگی شما منوی غذای شما را تعیین می‌کند.

در شرایط عادی نیز سعی کنید همیشه غذا‌های سبکی چون انواع کنسروها را با خود به همراه ببرید و در صورت امکان قبل از سفر آنها را تا 20 دقیقه بجوشانید.

این‌ها بخشی از وسایلی است که برای رفتن به هر سفری در طبیعت به آنها نیاز دارید. به زودی به نکات بیشتری اشاره خواهیم کرد.

منبع:همشهری

 آن‌ها رابط میان دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگران هستند که همیشه ‌باید در آن واحد حامی منافع هر دو گروه باشند و همان کسانی هستند که گردشگران خارجی بیش از هر کس دیگر با آن‌ها در ارتباطند و بر اساس رفتار آنان، رفتار بقیه افراد جامعه میزبان را تحلیل و بررسی می‌کنند.با این وجود، نقش و شرح وظایف کاری‌ راهنمایان در برخی از جوامع و به‌طور مثال در ایران کاملا مشخص نیست.

راهنمایان تور معمولا در سه نوع مختلف از تورها فعالیت دارند: تورهای ورودی، تورهای خروجی و تورهای داخلی. آن‌ها موظفند که از آغاز تا پایان سفر، همراه گروه باشند، تور را مدیریت کنند و اطلاعات لازم در سفر را به گردشگران ارائه دهند.

از آن‌جا که گردشگری یک شغل فصلی محسوب می‌شود و تا کنون تلاش‌ها، برای همه‌زمانی، همه مکانی و همگانی کردن سفر تا جایی که بتواند مشکل مالی فعالان در این صنعت را حل کند، به نقطه قابل قبولی نرسیده است، راهنمایان تور مجبورند که به شغل یا شغل‌های دیگری هم بیندیشند.

کناره‌گیری یک راهنمای تور با تجربه از شغلش، برای صنعت گردشگری کشور یک ضرر محسوب می‌شود، چراکه راهنمای تور بودن به تجربه نیاز دارد و هر راهنما در هر تور با مسائل تازه‌ای آشنا می‌شود و در نتیجه بعد از سال‌ها تجربه می‌تواند با سلایق گردشگران هماهنگ شود و تور موفق‌تری را اجرا کند. اما هنگامی که همین راهنما راه و چاه کار را دانسته است و به دلایل مالی و شرایط کاری از این شغل دست می‌کشد، هرگز نمی‌توان امیدوار بود که هدایت تورهای گردشگری به سطح قابل قبولی ارتقا پیدا کند.

در این صورت همیشه ما شاهد ورود راهنمایان کم تجربه به این صحنه هستیم، بدون این که دوره رشد کامل آن‌ها را در گردشگری و هدایت تور شاهد باشیم. از طرف دیگر، با تمام تلاش‌هایی که توسط برخی از راهنمایان تور انجام شده، امنیت شغلی و بیمه‌شان به‌طور کامل حل نشده باقی مانده  و روند بهبود وضعیت به کندی پیش می‌رود.

بد نیست بدانید شخصی که قرار است راهنمای تور باشد، باید در کلاس‌های آموزشی به مدت 5 ماه شرکت کند و با گذراندن امتحانات و تأیید صلاحیت شدن از طرف سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، مجوز لازم برای هدایت تور را کسب کند.اما موضوع مهم این است که نه تنها راهنمایان تور در صنعت گردشگری ایران نادیده انگاشته می‌شوند، بلکه نظارتی هم بر کیفیت رفتار آنان وجود ندارد.

از طرفی با این که از طرف سازمان متولی، به دفاتر خدمات مسافرتی ابلاغ شده است که از راهنمایان دارای مجوز استفاده کنند، اما نهادی برای نظارت بر این امر که به راستی ناظر باشد و از تخلفات جلوگیری کند، دیده نمی‌شود.

راهنمایان تور در دنیا دارای اتحادیه جهانی انجمن‌های راهنمایان تور هستند.این اتحادیه یک نهاد غیرانتفاعی غیرسیاسی است که برای شناساندن نقش راهنمایان در جوامع مختلف و استانداردسازی رفتاری آنان تلاش و فعالیت می‌کند. برگزاری تور برای افراد معلول، نابینایان، بچه‌ها و بیماران از جمله فعالیت های  این اتحادیه است که در ایران بسیار مهجور و نا آشنا باقی مانده است.

به راستی آیا نباید برای سفر و آشنایی نابینایان و معلولان با طبیعت ایران و جهان، میراث فرهنگی و معنوی چاره‌ای اندیشید؟یکی دیگر از برنامه‌های این اتحادیه، بزرگداشت روز جهانی راهنمایان تور در 21 فوریه هر سال است.مراسم این روز برای اولین بار در سال 1990 با حضور 15 کشور اجرا شد و از آن پس کشورهای دیگری هم در بزرگداشت این روز تلاش کردند.حضور در این اتحادیه و بزرگداشت این روز، هدفی است که راهنمایان تور ایرانی به آن می‌اندیشند.

منبع:همشهری

نشانی این مکان تاریخی سرراست است؛ در بلوار معلم، چهارراه قهوه‌خانه (ورودی قلعه یافت‌آباد)، بعد از میدان الغدیر، خیابان شهید میرهاشم، جنب مسجد امیرالمؤمنین(ع) واقع است و بر تابلو سردر این بنای تاریخی، نام زورخانه «مسلم بن عقیل» حک شده است.
گرمابه قجری یافت‌آباد که نمونه‌ای از سبک معماری و هنر کاشیکاری را در دل خود دارد، با پیگیری شورایاران و مدیریت شهری مورد توجه سازمان میراث فرهنگی قرار گرفت و چندسالی است که در فهرست آثار تاریخی ثبت شده است. هرچند بخشی از معماری قاجاری گرمابه به دلیل بی‌مهری و کم توجهی تخریب شده، اما هنوز بعضی از قسمت‌های آن از جمله شاه‌نشین، همچنان دست‌نخورده باقی مانده است.

•  از خزینه تا گرمابه یافت‌آباد

ساخت گرمابه قلعه یافت‌آباد به زمان قاجار و تبعید خاندان زندیه از شیراز به یافت‌آباد و سایر نقاط کشور بر می‌گردد. پس از مهاجرت اقوام زندیه به این نقطه از شهر، سال‌ها میان آنها و فردی به نام «شازده» از درباریان قاجار بر سر مالکیت زمین‌های یافت‌آباد اختلاف و درگیری وجود داشت و افراد زیادی در این نزاع‌های بی‌فایده کشته شدند، اما به هرحال زندیه توانست بازی را به نفع خود تمام و با استقرار در قلعه یافت‌آباد، جای پای خود را محکم کند. پس از زندیه، اقوام کلهر و ظهره وند در این محل دارای زمین و مسکن شدند و جمعیت قلعه روز به روز بیشتر شد. آنچه مشخص است، این گرمابه همان زمان به شکل خزینه بوده و سال‌ها بعد به دستورشاه قاجار مرمت و بازسازی شده و هرازگاهی توسط درباریان و صاحب‌منصبان قرق می‌شد. از افراد مشهور و معروفی که از این گرمابه استفاده کرده‌اند، می‌توان به «فرخ میرزا» از درباریان قاجار، «هفت کچلون» از لوطی‌های تهران و جهان پهلوان تختی، قهرمان کشتی جهان اشاره کرد. پهلوان «نصرت اله» عابدی» که از چهره‌های ورزشی منطقه ۱۸ و رکورددار رشته میل‌گیری در ورزش باستانی کشور است، چند خاطره قدیمی را که از ریش‌سفیدان و بزرگان محله یافت‌آباد شنیده، برای ما تعریف می‌کند. وی می‌گوید: «قلعه یافت‌آباد از ۴ برج بلند کاهگلی (محل نگهبانی) و ۲ ورودی اصلی تشکیل شده بود. قلعه بالا، قلعه پایین و گاومیش خانه یا به گویش محلی «گومیش خونه» در دل قلعه یافت‌آباد جا داشت و طایفه‌ها براساس فرهنگ و موقعیت اجتماعی خود ساکن آنجا شدند. درسال‌های شکل‌گیری قلعه یافت‌آباد طایفه‌های زندیه، کلهر و ظهره وند، هسته اولیه جمعیت یافت‌آباد را تشکیل دادند و به مرور زمان امکانات محله افزایش پیدا کرد.

• حمام خزینه با هیزم کار می‌کرد

«عزیزالله عابدی» معروف به آقا عزیز، متولد قلعه یافت‌آباد و از پهلوانان زورخانه مسلم بن عقیل است. او سال‌ها رکورددار رشته کباده بوده و بین اهالی از عزت و احترام زیادی برخوردار است. عابدی درباره ساخت نخستین حمام عمومی در قلعه یافت‌آباد می‌گوید: «شهروندان در قدیم از خزینه برای استحمام و شست‌وشوی خود استفاده می‌کردند. آب این خزینه‌ها از رودخانه کرج تأمین و با آتش زدن هیزم و زغال در زیر دیگی بزرگ، خزینه آن گرم می‌شد.»  وی از سختی‌ها و مشکلاتی که اهالی برای راه‌اندازی خزینه تحمل می‌کردند، صحبت می‌کند و می‌گوید: «مردان قلعه یافت‌آباد به نوبت تهیه هیزم و چوب خشکیده از باغ‌های قلعه یافت‌آباد را به عهده می‌گرفتند تا اجاق خزینه همیشه روشن باشد. استفاده از خزینه برای اهالی یافت‌آباد قانون و مقررات خاصی داشت؛ مثلاً از سپیده‌دم تا غروب خورشید، بانوان از خزینه برای استحمام استفاده می‌کردند و غروب‌ها با تاریک شدن هوا تا پاسی از شب، خزینه دراختیار مردهای قلعه قرار می‌گرفت که البته این تقسیم‌بندی بی‌حکمت نبوده است.» عابدی می‌گوید: «معمولاً مردان قلعه در طول روز به دامداری، کشاورزی و باغداری مشغول بودند. آنها صبح زود از خانه بیرون می‌رفتند و غروب به خانه بر می‌گشتند، بنابراین فقط شب‌ها می‌توانستند برای استحمام به خزینه بروند.»

• خزینه یافت‌آباد گرمابه شد

چند سال پس ازسکونت اقوام زندیه و مهاجران در قلعه یافت‌آباد، این محدوده از نظر فضای سبز، پوشش گیاهی و سرسبزی زبانزد خاص و عام شد و به‌عنوان محله‌ای خوش آب و هوا مورد توجه پادشاهان و درباریان قرار گرفت. عزیزالله عابدی درباره تاریخچه تغییر و تحول حمام خزینه در قلعه پایین یافت‌آباد می‌گوید: «قلعه یافت‌آباد به دلیل موقعیت ویژه‌ای که داشت؛ از جمله باغ‌های بزرگ، درختان متنوع و…، اغلب محل خوشگذرانی پادشاه قاجار بود. گاهی وقت‌ها تا چندماه در قلعه می‌ماندند و در این مدت همه چیز را دراختیار می‌گرفتند، از جمله قرق خزینه که چندان خوشایند ساکنان نبود و دردسر زیادی به همراه داشت.»  وی ادامه می‌دهد: «به دستور یکی از شاهان قاجار، معماران معروف و باتجربه‌ای به یافت‌آباد آمدند و ساخت و مرمت خزینه قلعه پایین را برعهده گرفتند. آنها درکاشیکاری و نقش و نگارهای محوطه داخلی، صحن و ایوان حمام از سبک دوران قاجار الهام گرفتند و در مدت کوتاهی خزینه بازسازی و آماده استفاده شد.»

• شاه‌نشین، فقط برای آدم‌های خاص

شهروندان قلعه یافت‌آباد در قبال استفاده از خزینه پولی پرداخت نمی‌کردند، اما زمانی که حمام قجری ساخته شد، دریافت هزینه مرسوم شد. مردم عادی اجازه نشستن در شاه‌نشین حمام را نداشتند و فقط درباریان، شازده‌ها و پهلوان‌ها از این محل استفاده می‌کردند. عابدی در این باره می‌گوید: «آن ایام اهالی کسب وکاری جز کشاورزی و دامداری نداشتند، بنابراین گردش پول معنایی نداشت و خانواده‌ها در ازای استفاده از حمام، مقداری از محصولات کشاورزی و باغی خود را مثل گندم، جو، گردو و… پرداخت می‌کردند.»  وی درباره قسمت‌های مختلف حمام قجری می‌گوید: «ورودی، رختکن، گرمخانه، حوضچه و شاه‌نشین از قسمت‌های مهم حمام قلعه بود و افرادی چون دلاک، مشت و مالچی و حمامی، آن را اداره می‌کردند.

• حمام قجری میراث فرهنگی منطقه ۱۸

در زمان شکل‌گیری قلعه یافت‌آباد، تهران همواره محل درگیری و غارت شاهان دیگر بود و به همین‌ترتیب برج و باروهای قلعه یافت‌آباد تخریب و نابود شد، اما جالب اینکه حمام قجری از این تهاجم‌ها جان سالم به در برد تا پیشینه تاریخی سکونت اقوام زندیه در یافت‌آباد را اثبات کند. عابدی درباره روزگاری که حمام قجری سپری کرده، می‌گوید: «تا ۳۰ سال قبل حمام قجری همچنان مورد استفاده شهروندان محله یافت‌آباد بود تا اینکه با ساخته شدن خانه‌های حمام‌دار، دیگر کسی به استفاده از این گرمابه عمومی تمایل نشان نداد و به مرور زمان به دست فراموشی سپرده شد.»   در طول فعالیت حمام قجری قلعه پایین یافت‌آباد، افراد ثروتمند و مشهوری به‌عنوان حمام‌دار در اینجا حضور داشتند که برخی از آنها عبارتند از: «حسین‌فتاح خان»، «علی‌اکبر حمامی»، «مشهدی صفر زندیه»، «علی آقابگ»، «میرزا جونی»، «مشهدی غلام» و «احمد میرزا» که گرچه دیگر بین ما نیستند، اما نام و یادشان باقی مانده است. اکنون حمام قجری که تبدیل به زورخانه مسلم بن عقیل تبدیل شده، در فهرست میراث فرهنگی کشور قرار گرفته و انتظار می‌رود که بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد.

منبع:همشهری